Poliflw

Best CDA-lid, Geen alleenstaand asielzoekend kind, geen twaalfjarige, geen vijftien- of achttienjarige, is uit de Griekse Vluchtelingenkampen naar Nederland gehaald. Geen oproep had effect. Zwijgen ook niet. Helpt dan misschien een schreeuw die namens hen geslaakt wordt? Waar moet die dan geslaakt worden? In de straten, op de pleinen, in de huizen, op het Binnenhof? Binnen het CDA waarvan de top streng is op migratie? Streng op migratie: is dat weigeren om 500 alleenstaande asielzoekende kinderen op te vangen? Is dat de rug toekeren naar kinderen in kampen? Streng op migratie: is dat ouders, die misschien nog leven, tot wanhoop drijven? Ouders, grootouders misschien ook, die hopen en bidden dat hun kinderen of kleinkinderen een goed en veilig leven krijgen? Die hopen en bidden dat ze hun kinderen, hun kleinkinderen ooit weer in hun armen kunnen sluiten? Is dat streng zijn op migratie? Heeft het CDA kamerlid-woordvoerster gelijk dat onze partij zich politiek niet hoeft te onderscheiden op het terrein van migratie en zeker niet ten aanzien van die 500 asielzoekende kinderen? Spreekt ze de waarheid als ze aan vluchtelingenorganisaties schrijft dat het CDA geen cruciale rol heeft bij het halen van de asielzoekende kinderen. Spreekt ze de waarheid als ze schrijft: ‘Wij niet meer dan een ander’? Is dat zo? Is het christen democratisch appèl geen onderscheidend appèl? In elk geval niet op het terrein van migratie? Doen wij daarin hetzelfde appèl als Forum voor Democratie, als de PVV? Als wij CDA-leden daarop ‘nee’ zeggen, laten wij dan een schreeuw slaken. Laat elke CDA fractie, elk CDA-lid, man of vrouw, rijk of arm, jong of oud een schreeuw slaken namens al die kinderen van wie de schreeuw niet gehoord wordt. Schreeuw: Onze partij is anders dan andere partijen. Wij zijn christen-democraten. Wij willen dat het CDA ervoor zorgt dat 500 alleenstaande asielzoekende kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen naar ons land worden gehaald. Niet morgen, niet overmorgen. Vandaag. Want-wij-zijn-anders. Wij stellen gerechtigheid en solidariteit voorop. Zend uw schreeuw aan onze voorzitter Rutger Ploum (rutger.ploum@cda.nl), aan onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer Pieter Heerma (p.heerma@tweedekamer.nl), aan onze vice-fractievoorzitter Madeleine van Toorenburg (m.vtoorenburg@tweedekamer.nl) en ook aan onze secretaris Marischa Kip (marischa.kip@cda.nl) en (cda@cda.nl). Alstublieft, schreeuw namens die kinderen. Doe het, voor het migratiebeleid nog strenger wordt, nog minder christendemocratisch appèl-achtig. En laat het ons weten via attinoordhof@gmail.com Namens CDA Bloemendaal, Atti Noordhof, bestuurslid

Personen met een publieke taak, zoals politieagenten, brandweerpersoneel en hulpverleners, treden op onder gevaarlijke omstandigheden en verlenen hulp aan mensen in nood. Niet zelden helpen zij mensen die in acuut levensbedreigende situaties verkeren. Geweld tegen dit soort functionarissen is onaanvaardbaar en moet dan ook stevig worden aangepakt, daar past geen taakstraf bij. Dat is de kern van een wetsvoorstel van minister Dekker voor Rechtsbescherming en minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid. De ministerraad heeft hiermee ingestemd.Er bestaat al een meer algemeen taakstrafverbod voor ernstige geweld- en zedenmisdrijven. Dit gebod wordt nu uitgebreid naar elke vorm van geweld tegen personen in de uitoefening van een publieke taak, gericht op de handhaving van de openbare orde of veiligheid. Naast bijvoorbeeld politiemensen of ambulancemedewerkers gaat het ook om andere personen met een publieke taak die tijdens hun werk met geweld te maken kunnen krijgen. Zoals artsen en verpleegkundigen, verkeersregelaars en gevangenispersoneel. Of een jeugdbeschermer die het gesprek aangaat met een ouder over de opvoeding van een minderjarige en een conducteur die de reiziger verzoekt een geldig vervoersbewijs te tonen. Zij verdienen allemaal bescherming tegen geweld.“We zeggen vaker: Handen af van onze agenten en hulpverleners, maar dat zijn holle woorden als we dergelijk gedrag niet ook steviger bestraffen. Iedere vorm van geweld tegen mensen die zich juist inzetten om ons te helpen en te beschermen, is uit den boze. Wat het CDA betreft gaat een dader van zo’n misdrijf een poosje zitten om eens goed na te denken over wat hij of zij heeft aangericht”, aldus Madeleine van Toorenburg, woordvoerder Justitie en Veiligheid.

Naast verkrachting en aanranding worden straks ook seks tegen de wil en seksuele intimidatie strafbaar. Dat staat in een brief die ministers Grapperhaus (Justitie en Veiligheid) en Dekker (Rechtsbescherming) naar de Tweede Kamer hebben gestuurd. Seksueel overschrijdend gedrag is niet te tolereren. Om slachtoffers van onvrijwillige seks en seksuele intimidatie beter te beschermen, wil minister Grapperhaus de wet daarom uitbreiden. Seks is vrijwillig, dat is de norm. Straks ben je strafbaar als je weet of op grond van de feiten en omstandigheden behoort te weten dat de seksuele handelingen tegen de wil van de ander zijn. Door seksuele intimidatie ook strafbaar te maken, wil de minister een duidelijk signaal afgeven dat seksuele intimidatie van anderen in het openbaar niet acceptabel is. Zowel vrouwen als mannen hebben nog dagelijks te maken met seksueel overschrijdend gedrag, waarvan de gevolgen vaak indringend zijn. Door de nieuwe strafbaarstellingen kunnen slachtoffers straks makkelijker aangifte doen dan nu. Ook wordt hun veiligheid vergroot. CDA Tweede Kamerlid en justitiewoordvoerder Madeleine van Toorenburg is blij met de aangekondigde uitbreiding van de wet. “Het komt nog te vaak voor dat kwetsbare slachtoffers onrecht wordt aangedaan omdat ze niet helder genoeg hebben kunnen aangeven dat ze de intimiteit helemaal niet wilden. Juist hen moeten we beter beschermen tegen mensen die misbruik maken van hun kwetsbaarheid.”