‘Zeg Douwe, hé Jantsje… wat is eigenlijk het standpunt van de ChristenUnie over bouwen in de Warren?’ De laatste tijd worden we regelmatig aangesproken over dit onderwerp. We merken dat het leeft in Burgum, maar ook in de andere dorpen van onze gemeente. Laten we eerst wat feiten op een rijtje zetten; bouwen in de Warren, waar hebben we het dan over? In 2006 maakte de provincie afspraken met verschillende gemeenten, om de aanleg van de Centrale As mogelijk te maken. Tytsjerksteradiel werkte mee aan de plannen, en kreeg daarvoor als compensatie een aantal voorrechten. Eén van die voorrechten was dat de gemeente 150 extra huizen zou mogen bouwen in Burgum. In 2007 legde Tytsjerksteradiel in verschillende visies vast dat de beste plaats voor deze woningen in het onbebouwde gebied ten westen van Burgum zou zijn; De Warren. In 2008 en 2011 sorteerde de gemeente voor op deze plannen, en kocht de (toen nog) agrarische grond in het gebied aan. De jaren daarna bleef het stil. De economische situatie zorgde ervoor dat er geen haast was met het ontwikkelen van het gebied, en in het collegeprogramma 2014-2018 werd de politieke keuze gemaakt om in die periode geen bestemmingsplannen voor dit gebied in procedure te brengen. Toen in de aanloop naar de verkiezingen van 2018 een aantal voorstanders van de Warren (CDA, PvdA en VVD) het initiatief nam om een informatiebijeenkomst te organiseren, sloot de ChristenUnie zich daarbij aan. Anders dan de andere partijen hadden wij nog geen uitgesproken mening over bouwen in de Warren, maar onze grondhouding ten opzichte van de plannen was positief. Dat brengt ons terug naar vandaag. Voor het einde van dit jaar moet de raad een besluit nemen; gaan we wel of niet bouwen in de Warren? Als er geen keuze wordt gemaakt, kan de grond die is aangekocht niet langer als bouwgrond behouden blijven. Dit betekent dat de gemeente €3,1 miljoen moet afboeken op de begroting. De visie van de ChristenUnie op wonen in onze gemeente is er één van hoopvol realisme. Er liggen namelijk zeker kansen. Met betrekking tot de Warren zien wij mooie mogelijkheden, een toonaangevende wijk op het gebied van duurzaamheid en circulariteit. Een plan met ambitie, dat als voorbeeld kan dienen in de energietransitie van de woningmarkt. Een aantrekkelijke wijk voor (jonge) gezinnen die in een landelijke omgeving willen wonen, en werken in Leeuwarden of Drachten. Maar we zijn ook realistisch; we hebben geen behoefte aan een grote villawijk en bovenal moeten de plannen wel haalbaar zijn en mogen deze niet ten koste gaan van de woningbouw in de kleinere dorpen. Om een goede afweging te kunnen maken, vinden wij het van groot belang dat wij als raad eerst een concreet plan met alle feiten en cijfers op tafel krijgen. Onze grondhouding blijf positief maar wij wensen eerst een goede onderbouwing van de haalbaarheid van het plan. Pas dan zullen wij een definitief standpunt innemen en alleen dan kan de raad een weloverwogen besluit nemen.
2 documenten
CDA OegstgeestDe cijfers liegen er ...
ChristenUnie VVD CDA Oegstgeest 03-03-2018 10:40
De cijfers liegen er niet om: 1 op de 3 huwelijken eindigt in een scheiding, 1 op de 6 kinderen maakt een (v)echtscheiding mee, naar schatting zo’n 500-1.000 kinderen in Oegstgeest. Van alle kinderen met gescheiden ouders ondervindt 30% in meer of mindere mate gevolgen: lagere opleiding, lager inkomen, meer depressies, meer criminaliteit, meer relatieproblemen. Afgelopen week presenteerde het Platform Scheiden Zonder Schade een rapport aan het kabinet met allerhande bevindingen en concrete acties die eraan moeten bijdragen dat kinderen minder vaak de dupe zijn van de relationele problemen van hun ouders en de afwikkeling daarvan. “De samenleving pikt dat niet langer”, aldus André Rouvoet, voorzitter van het breedgedragen platform waarin onder meer wethouders, de advocatuur, de rechterlijke macht en de wetenschap vertegenwoordigd zijn. De acties in het rapport variëren van bewustwording tot de wijze waarop de rechtsgang is ingericht tot het helpen om relatieproblemen op te lossen als dat nog kan. Dat laatste door te zorgen voor voldoende passend aanbod, met de volle erkenning van de eigen verantwoordelijkheid van ouders. Sinds 2015 is de gemeente verantwoordelijk voor de jeugdzorg. Bij herhaling komt de (v)echtscheidingsproblematiek in evaluaties naar voren. Medewerkers van het Centrum voor Jeugd en Gezin ontvangen extra trainingen en het aanbod van ondersteuning van ouders en kinderen na de echtscheiding breidt zich enorm uit. “Maar daarmee is het probleem nog niet voldoende ondervangen, dat blijkt ook wel uit het rapport”, aldus Ingrid van Dillen, raadslid voor het CDA. Van Dillen vervolgt: “Toen minister Blok (VVD) naar aanleiding van een Kamermotie opdracht gaf voor het maken van het rapport gaf hij mee ‘Geen heilige huisjes, geen taboes, geen no go’s’. Deze lijn is door de ministers Sander Dekker (VVD) en Hugo de Jonge (CDA) voortgezet. Dan moeten we ook als lokale politiek eindelijk eens op deze manier over dit onderwerp durven spreken. Ik merk nu nog te vaak dat als het bijvoorbeeld om relatie-ondersteuning gaat, sommige partijen ongemakkelijk of zelfs lacherig worden. Daarmee doe je de ernst van problematiek en het belang van een kind geen recht.” Van Dillen verduidelijkt: “Ook het CDA is tegen gedwongen relatietherapie, maar dat betekent niet dat je niet kunt inzetten op het normaliseren van het beeld dat een relatie soms gewoon hard werken is en dat je kunt nadenken over de vraag hoe je als overheid voor voldoende beschikbaar aanbod kunt zorgen. Van zorgprofessionals krijg ik te horen dat mensen die de stap zetten om onder begeleiding aan problemen in hun relatie te werken, dit vaak te laat doen”, zegt Van Dillen, die vervolgt: “als je een gezinspartij wilt zijn, moet je niet wegkijken, maar knelpunten in de jeugdzorg adresseren en aanpakken en dat doen we dus ook”. Het CDA wil de komende periode in gesprek met zorgprofessionals en ervaringsdeskundigen over deze problematiek, die een grote impact heeft op jeugdzorg.