De laatste jaren staat verbranding van biomassa steeds meer onder druk. Dat is terecht, maar er bestaan veel misverstanden. Biogas uit afvalwater en biogas uit GFT-afval kun je bijvoorbeeld beter verbranden dan in het milieu loslaten. Het biogas zelf zorgt namelijk voor meer klimaatverandering dan het restproduct van de verbranding. De energie die vrijkomt bij de verbranding kun je vervolgens gebruiken voor het verwarmen van je huis of het laten rijden van bussen.
Dat neemt niet weg dat er momenteel veel mis is met zowel regelgeving rondom het gebruik van biomassa als de herkomst van vormen van biomassa. Een kleine opsomming:
De uitstootnormen van een biomassacentrale zijn op dit moment soepeler dan die van een kolencentrale.
Biomassa uit de regio is inmiddels vergeven, waardoor biomassa van verder weg aangevoerd dient te worden.
Er is nog geen goed certificeringssysteem om de herkomst van biomassa te achterhalen. Hierdoor is soms onduidelijk waar de biomassa vandaan komt en is het zelfs mogelijk dat hele bomen uit de VS gebruikt zijn om hier warmte of elektriciteit te produceren.
Het gebruik van houtige biomassa kan voor ecologische natuurschade zorgen omdat deze vaak niet uit een duurzaam beheerde omgeving afkomstig is.
De koolstof die bij de verbanding van hout vrijkomt in de vorm van CO2 heeft vaak tientallen jaren nodig om opnieuw in die vorm te worden vastgelegd. Garanties dat nieuwe bomen de tijd krijgen om zich op die plekken te ontwikkelen ontbreken vaak, maar misschien belangrijker nog: deze tijd hebben we midden in deze klimaatcrisis niet!
De Partij voor de Dieren heeft het onderwerp terecht geagendeerd. Het leeft onder inwoners van de stad en het is belangrijk om hier duidelijkheid over te scheppen. Wat in het voorstel ontbrak is een goede definitie van de biomassa die verboden wordt. Daan Moerkerk: “Foute biomassa moeten we tegenhouden, goede biomassa is juist nodig in de strijd tegen klimaatverandering.” In het voorstel staat op aandringen van GroenLinks nu een heldere definitie.
Als er in de toekomst veel meer bos is (waardoor er meer resthout over blijft) en er betere, veel strengere regels zijn kan er wellicht opnieuw over gesproken worden. Tot die tijd is het, zeker vanuit de lokale politiek, verstandiger om de pijlen te richten op andere vormen van hernieuwbare energie.
In een mars vanaf het stationsplein tot het stadhuis kwamen ze in verzet tegen Ruttes klimaatbeleid. ROOD-lid Olaf Kemerink was een van de initiatiefnemers: “Waarom zou ik in de collegebanken gaan zitten voor mijn toekomst als de toekomst van ons allemaal wordt bedreigd? Met het laffe klimaatakkoord wat er ligt gaan we het in ieder geval niet oplossen. De grootvervuilers worden namelijk ontzien. Bedrijven zoals Shell verdienen miljarden aan het slopen van de planeet. Dit kan en moet anders.”