Poliflw

Bart Voortman las op 23 juni met stijgende verbazing het artikel in het AD/Rotterdams Dagblad over de tijdelijke sluiting van een Schiedamse coffeeshop en de uitspraak van de Rotterdamse rechtbank hierover . In dit artikel liet de burgemeester via zijn vertegenwoordiger weten dat hij van mening is dat een rechter zich niet met het door hem vastgestelde en door het Openbaar Ministerie getoetste beleid dient te bemoeien. Voortman denkt hier zo het zijne van en schreef hier het volgende over. 

De burgemeester van Schiedam is een echte “law & order” bestuurder. Dat mag natuurlijk. Wellicht zal Cor Lamers daarin gesteund worden door de meerderheid van de Schiedammers. Alleen, nu blijkt dat een inwoner van Schiedam bij de rechter bezwaar heeft gemaakt tegen een besluit van de Schiedamse burgervader (en in eerste aanleg gelijk heeft gekregen), dat hij grote moeite heeft met de wet.

Een land is geen land als er geen wetten zijn. Meer nog dan een vlag, zijn wetten datgene wat ons bindt. Soms zijn die wetten prettig en soms zijn ze dat niet. Dat doet niet ter zake, iedereen op Nederlands grondgebied, dient zich aan Nederlandse wetten te houden.

De belangrijkste wet in ons land is in mijn optiek, onze grondwet. Opgesteld met het idee dat niets of niemand absolute macht mag hebben. Uitvoerende, wetgevende en rechtsprekende macht moeten elkaar controleren en corrigeren. Deze opzet was een reactie op een tijd waarin dictatortjes hun macht niet zelden gebruikten om onwelwillende tegenstanders en onderdanen zonder vorm van proces op te laten sluiten of erger. Laten we het de Poetin-methodiek noemen.

Nu is het de laatste jaren weer “in” geraakt om (door een draak van een wet), meer bevoegdheden te leggen bij het bestuur, met name bij burgemeesters. Dit vanuit de gedachte dat zij hierdoor meer handvatten krijgen om criminaliteit te bestrijden, zonder al die lastige regels van de strafwetgeving. Dat hierdoor de bestuurder wederom aanklager, rechter en beul is geworden, net als in de middeleeuwen, nemen we voor lief. Gelukkig is in diezelfde wet wel geregeld dat je als burger niet alles zonder slag of stoot hoeft te accepteren; je kunt bezwaar maken en als dat niet helpt, naar de rechter die kan controleren of aan de regels van behoorlijk bestuur zijn voldaan en of de beslissing op basis van de wet is genomen. Dat dat heel hard nodig is, blijkt uit de recente perikelen rondom de kinderopvangtoeslag.

Nog maar kort geleden had Schiedam de twijfelachtige eer het hoogste aantal coronaboetes te hebben uitgedeeld. Dat noem ik twijfelachtig omdat andere gemeenten hebben aangetoond dat een minder heftig strenge aanpak ook heeft gewerkt om burgers in het gareel te krijgen.

Nu is er dus een coffeeshophouder die zich niet heeft neergelegd bij een besluit van de Schiedamse burgemeester en zoals zijn goed recht is, beroep heeft aangetekend bij de rechtbank en gelijk heeft gekregen. Hierop is Lamers in beroep gegaan bij de Raad van State. Het argument: “Een burgemeester moet zijn beleid kunnen uitvoeren zonder dat de rechter zich met dat beleid bemoeit.” Natuurlijk heeft ook de burgemeester het recht om in hoger beroep te gaan maar laat hij zich dan, zoals het hoort, beperken tot inhoudelijke en juridische argumenten en zijn onvrede over het begrenzen van zijn bevoegdheden er buiten laten. Hopelijk maakt de hoogste bestuursrechter korte metten met dit standpunt.

Met behoorlijke regelmaat worden er in Schiedam illegale seksinrichtingen gesloten. Eigenlijk in alle gevallen wordt bericht wat de aanleiding was van de controle die tot sluiting leidde. In het Schiedams prostitutiebeleid 2016 staat beschreven dat bij het aantreffen van illegale prostitutie hulp wordt aangeboden aan de sekswerker. Hierover wordt echter nooit bericht of gerapporteerd en daarnaast roept het beleidsdocument nog behoorlijk veel andere vragen op. Onze Sandra Mantingh en Sun van Dijk (Fractie van Dijk) hebben een aantal schriftelijke vragen aan het college

Sandra Mantingh: “Omdat we bij sluiting van dergelijke panden nooit iets vernemen over wat er gebeurt met de sekswerkers die worden aangetroffen, willen wij graag weten of en zo ja welke hulp er aan hen geboden wordt. Is dit dezelfde hulp en ondersteuning die legaal werkende sekswerkers krijgen? Worden er bij sluiting ook gesprekken gevoerd met de sekswerkers om uit te sluiten dat er sprake is van dwang? Krijgen zij duidelijkheid over welke bescherming zij kunnen krijgen als blijkt dat zij gedwongen worden? Op welke legale alternatieven worden sekswerkers geattendeerd en zijn er uitstapprogramma’s?”

Mantingh en van Dijk doken voor antwoorden op deze vragen eerst dieper in de beschikbare informatie over het beleid van de Gemeente Schiedam over sekswerkers, maar dat riep nog meer vragen op. In het beleidsdocument wordt gerefereerd aan gesprekken die gevoerd worden kunnen met sekswerkers maar onhelder is wie deze gesprekken voert. En in hoeveel van de gevallen is een medewerker van het Controleteam Prostitutie Mensenhandel (een specialistisch team dat misbruik en mensenhandel opspoort) aanwezig? Ook is niet duidelijk of en hoe het CPM samenwerkt met Prostitutie Maatschappelijk Werk en bijvoorbeeld WOT’s en hoe zij zich tot elkaar verhouden.

Ook Sun van Dijk was verrast door hoe lastig het in Schiedam gemaakt wordt om legaal sekswerk te doen: “ Als gemeente moeten we sowieso zorgen voor een aantal locaties waar sekswerkers veilig kunnen werken wanneer zij niet vanuit hun eigen huis willen werken. Maar als men vanuit een eigen huis wil werken, dan stuiten zij op beleid waarin dit behoorlijk lastig wordt gemaakt. Ik vraag me af waarom dit zo is opgesteld en waarom het de sekswerkers zo moeilijk wordt gemaakt. Prostitutie is een legaal beroep, dus geef een sekswerker dan ook de ruimte om het beroep uit te voeren. Het is natuurlijk van de zotte om in je beleidsregels op te nemen dat sekswerkers vooral niet te veel condooms in huis mogen hebben en geen eigen ruimte in het huis mogen creëren die veilig en schoon is. Natuurlijk zit er ook een donkere kant aan waarin dwang en uitbuiting voor komt. Dus het is goed om regels te hebben om dwang en illegaliteit te voorkomen. Maar maak de regels niet onnodig lastig.”

Vandaag nam Guido Antunes afscheid als raadslid van Schiedam. Helaas kon hij door omstandigheden niet in de raadszaal aanwezig zijn, dus zullen alle beste wensen en zijn afscheidsgeschenk op een ander moment aan hem overhandigd worden. Zijn plaats wordt ingenomen door Bart Voortman, geen onbekende binnen GroenLinks Schiedam

Guido heeft zich o.a. ingezet op de terreinen zorg, werk en inkomen, wonen en cultuur, 

Bart neemt een deel van deze portefeuille op zich zich: naast werk en inkomen en zorg  houdt hij zich ook bezig met WMO, vrijwilligers, ouderen en gemeenschappelijke regelingen. 

“Van huis uit ben ik opgevoed met maatschappelijke betrokkenheid.Praten en filosoferen over ‘hoe jij zou willen dat het gaat’ is natuurlijk leuk,  maar ik zou daar toch ook wat handen en voeten aan willen geven, dus actief verandering proberen te bewerkstelligen. Als raadslid kan dit en daar kijk ik erg naar uit”, aldus Bart Voortman. 

GroenLinks wenst Guido heel veel geluk met o.a. zijn voorzitterschap voor GroenLinks in de Provincie. Ook Bart wensen we veel succes toe!

Bart Voortman zal dinsdag 21 april geïnstalleerd worden als raadslid van GroenLinks Schiedam. Hij volgt hiermee Guido Antunes op, die zijn functie als raadslid per 31 maart neerlegde.

Als nieuw fractielid en raadslid krijgt Voortman de onderwerpen werk en inkomen (o.a. armoede, bijstand, schulden), zorg, WMO, vrijwilligerswerk, ouderen, gemeenschappelijke regelingen in zijn portefeuille. Over wie hij is en wat zijn plannen zijn stelde GroenLinks Schiedam hem een aantal vragen

Wie ben je? 

Ik ben Bart Voortman, 52 jaar oud. Ik heb een dochter die dit jaar 30 wordt en een kleinzoon van drie. Ik ben trambestuurder bij de RET. 

Waarom ben je actief geworden voor GroenLinks?

Van huis uit ben ik opgevoed met maatschappelijke betrokkenheid. Met name sociale ontwikkelingen kwamen veel aan bod, maar ook het verzet tegen de wapenwedloop uit de koude oorlog waren thuis hot items. Later zijn daar voor mij nog thema’s bijgekomen, zoals: hoe onze staat werkt, het doorgedraaide kapitalisme, privacy, woningbouw, vluchtelingenbeleid, milieu. GroenLinks neemt op deze thema’s standpunten in waar ik me het meest bij thuis voel. 

Waarom wilde je raadslid worden? 

Praten en filosoferen over ‘hoe jij zou willen dat het gaat’ is natuurlijk leuk,  maar ik zou daar toch ook wat handen en voeten aan willen geven, dus actief verandering proberen te bewerkstelligen. Als raadslid kan dit. 

Wat betekent Schiedam voor jou?

Schiedam is thuiskomen. Ik heb hier de eerste vijf jaar van mijn leven gewoond, het grootste deel van mijn leven dus elders, maar tot mijn 20e kwam ik hier met grote regelmaat. Toen overleed het laatste hier-wonende familielid. Toen ben ik hier jaren niet geweest en nu woon ik hier weer zo'n acht jaar en ik moet bekennen dat ik er wat gemengde gevoelens bij heb. Ik vind de mensen hier heel toegankelijk en ik vind de oude binnenstad over het algemeen prachtig. Als er mensen komen die hier nog nooit geweest zijn, neem ik ze altijd mee op een wandelingetje en ze zijn altijd onder de indruk. Tegelijkertijd springen de tranen in mijn ogen als ik zie wat er hier en daar met die stad is gedaan. Zelden zoiets lelijks gezien als het Stadserf, bijvoorbeeld. 

Je gaat je bezighouden met o.a. werk en inkomen, en zorg. Wat wil je daar bereiken als raadslid?

Met werk en inkomen en zorg/jeugdzorg heb ik me altijd graag bezig willen houden. Nu weet ik dat je op veel van wat daar gebeurt, weinig invloed hebt, maar "het gezicht" wordt lokaal bepaald. Hier vind ik oog voor de menselijke maat houden cruciaal. Dat geldt niet alleen voor cliënten maar ook voor het personeel wat in die sectoren, betaald en onbetaald, werkzaam is.

Wil je de Schiedammers nog wat meegeven? 

Blijf wakker. En heb geduld. Besluitvorming en uitwerking gaat niet zo snel als we zouden willen. Tegelijkertijd kunnen raadsleden en bestuur niet altijd op de hoogte zijn van alles wat er dagelijks in de stad speelt, dus trek aan de bel als je ergens wat van vindt. Nu ben ik niet van mening dat dat nu niet gebeurt, maar volgens mij zijn er in Schiedam grote groepen die nauwelijks zijn georganiseerd en waar politici en bestuurders wel óver praten maar niet mét.

Bart Voortman 

(fractie@groenlinksschiedam.nl)