We leven, politiek gezien in een soort vacuüm. Er zijn geen commissievergaderingen, weinig stukken maar ook weinig antwoorden op reeds lang gestelde vragen. Nadat we vorige week vrijdagmiddag vreemd uit elkaar gingen als beoogde coalitiepartners, was het wel bijzonder om op maandag een soort proefraad te houden.
Eerst kregen we uitleg over het digitale systeem. Het blijkt alleen te werken op een Apple Ipad en verder niet. Dat jaagt commissieleden op kosten, want die komen niet voor een vergoeding in aanmerking. Volgens één van mijn commissieleden moet het aangekochte systeem ook prima onder Androïd en Windows draaien, maar dat was binnen de organisatie nog niet aan de orde. Ik heb de indruk dat we opnieuw een “kat in de zak” hebben gekocht zoals eerder al was gebeurd met Gemeenteoplossingen. Het werkt niet volledig. Ik heb direct gevraagd of voor commissieleden ook een vergoeding mogelijk was, maar men gaat nu kijken of er applicatie bij gekocht kunnen worden zodat het programma op meerdere programma’s kan werken.
De proefraad was grappig. De griffie bedenkt dan allerlei fantasie onderwerpen die op verschillende manieren aan de orde kunnen komen om vooral de nieuwe raadsleden te laten oefenen en even over hun eventuele spreekangst heen te helpen. Nadat de burgemeester een inleiding hield over bejegening en zakelijke opstelling, kon een “oude rot in het vak” het toch niet laten om direct naar een nieuw raadslid een persoonlijke sneer uit te delen. Volgens mij de kans voor de burgemeester om hier direct op in te gaan, maar dat gebeurde niet. Ik word daar wel eens moe van.
Dinsdagavond waren er verschillende overleggen. Het voelt luxe aan om die gedeeltelijk aan anderen over te kunnen laten. Ik ben alleen naar het fractievoorzittersoverleg met de rekenkamercommissie geweest. Ik ben altijd erg onder de indruk van de gedegen onderzoeksresultaten die ze leveren. Er werd een technische toelichting op het lopende onderzoek over Jeugdzorg geleverd en ik heb meteen gevraagd of ze de situatie binnen Veilig Thuis ook mee kunnen nemen of wellicht al gedaan hebben. Ik heb de situatie rond Veilig Thuis en de lange wachtlijsten verschillende keren aangekaart bij de wethouder, maar geen antwoorden gekregen. Uiteindelijk wordt nu door de Inspectie ingegrepen en ik vraag me af of dat nu niet voorkomen had kunnen worden.
Donderdagavond een overleg tussen fractie en bestuur als voorbereiding op de gesprekken van vrijdagmorgen heel vroeg. Hoewel ik het geen fatsoenlijk tijdstip vond, kwam het achteraf goed uit want ik zou een weekend weg met mijn dochter en we konden nu op tijd vertrekken.
Het gesprek vrijdagmorgen was tamelijk kort: de formateur gaf een globaal verslag, vond de opmerkingen van alle partijen verhelderend en was van mening dat een coalitie, gevormd door de oude “bondgenoten” zeker niet het beste voor Den Helder was. De bal lag nog steeds bij het CDA, de rest wilde die verdiepingsslag nu wel eens maken. Het CDA wilde niet verder, zo bleek uit een voorgelezen verklaring. De formateur stelde nog een pauze voor waarin de 2 grootste partijen elkaar “eens diep in de ogen zouden kijken”. Dat is onder zijn toeziend oog gebeurd, maar het heeft niets positiefs opgeleverd. Het CDA liet doorschemeren dat van de 5 overige partijen alleen PvdA (en Beter voor Den Helder) een optie waren om mee verder te praten. Ik was eigenlijk niet verbaasd, maar wel geërgerd: ga mijn (onze) tijd niet zitten verdoen.
Gelukkig even afstand kunnen nemen met een heel gezellig uitje naar Zeeland waar we niet alleen een heel oud familielid hebben bezocht, maar ook heerlijk hebben uitgewaaid. Nu kijk ik uit naar de Zondag; de kerk als plek om tot rust te komen en bij te tanken.
Tjitske Biersteker
