Poliflw

Het superdikke zomernummer van Groen! is verschenen.

Lees snel verder over het coalitieakkoord, toegankelijkheid, ballonnen, glimwormen en veel meer.

Er is een nieuwe coalitie. 7 partijen waarvan er een aantal voorheen niet met elkaar door één deur konden, gaan samen het bestuur van de stad opnemen. Maandag 9 juli werden het akkoord en het college gepresenteerd.

Als we naar het akkoord kijken, is er door verschillende partijen wel heel veel water bij de wijn gedaan. En dat allemaal onder het motto ‘bestuurlijke vernieuwing.’ Dat kan ik echt niet anders lezen dan: ‘we gaan nu eindelijk een keer proberen normaal met elkaar om te gaan en het over de inhoud hebben.’ Niet meer dan normaal lijkt me, maar wel heel hard nodig.

 

Goede punten uit het coalitie-akkoord

We zijn als GroenLinks blij met een aantal punten uit het coalitieakkoord.

• De meest fietsvriendelijke gemeente worden van Nederland? Uitstekend! (Bijkomend voordeel: Fietsvriendelijk is ook Scootmobielvriendelijk).

• Kijken naar de inrichting van de raadsvergadering? Goed plan, de discussie hoort thuis in de raad, niet in de commissievergadering. De commissievergaderingen moeten informerend en opiniërend zijn.

• Verzamelterrein Texelgangers: dus een Transferium, dat GroenLinks al heel lang geleden heeft voorgesteld.

• Ambitie op het gebied van zorgtoerisme. Vaag, maar dat is alles in dit akkoord.

• Het versneld verduurzamen van de energievoorzieningen van sportaccommodaties.

• Het wegwerken van achterstallig onderhoud in de openbare ruimte.

 

Slechte punten uit het coalitieakkoord

Er komen bezuinigingen op het sociaal domein, terwijl er de afgelopen jaren miljoenen over werden gehouden! De reservepot is nu goed gevuld. Het bezuinigen van 3 miljoen op het sociaal domein is een politieke keuze, omdat er 5,5 miljoen per jaar nodig is voor ruimtevragers van deze coalitie, waarvan voor anderhalf miljoen nog niet eens een concrete bestemming is! Dit vinden we heel slecht voor de stad en haar inwoners en indruisend tegen de beloftes van álle partijen tijdens de campagne!

Milieu en duurzaamheid: Dit onderdeel in het akkoord is heel karig. Omdat het rijk minder ambitieus is (pas in 2050!), hoeven wij toch niet meteen te herijken? Wij willen niet alleen lopende projecten continueren, we zijn amper begonnen, maar we moeten bij alles kijken hoe het zo duurzaam mogelijk kan.

Blauwe zones: Uitbreiden van de blauwe zones (gratis parkeren) wordt ook genoemd. Hoezo is dit nodig? € 750.000,- uitgeven aan dit doel is niet onze keuze.

 

Goed en slecht: stadhuis

Een front-office op Halter Bellevue lijkt nu een manier om dat project nog haalbaar te laten worden. Had jaren geleden maar beter naar ons geluisterd, toen hebben we een prachtig plan getoond voor een multifunctioneel huis van bestuur en cultuur op die locatie.

Tijdelijke huisvesting in de Kampanje lijkt bedoeld om de tekorten van de Kampanje wat te verminderen. Kunnen we straks nog wel zien welke cijfers de Kampanje écht draait?

Als we er weer weg zijn moet het ook nog uit kunnen.

De locatie op het Kooypunt van het stadhuis is slecht bereikbaar met het openbaar vervoer. Positief is dat er eindelijk een besluit genomen wordt en dat er een loketfunctie in Julianadorp komt.

 

Onze conclusie is dat dit een rechts akkoord is, met veel voortzetting van oud beleid vanuit de “landelijke” partijen.

Ik had graag antwoorden gekregen op de vragen hieronder. maar niemand van de coalitiepartijen voelde zich geroepen antwoord te geven of zijn keuzes te verantwoorden. Dit akkoord geeft de kiezer niet wat beloofd is tijdens de campagnes en zeker niet waar GroenLinks voor wil gaan.

Ik hoop dat de komende tijd meer discussie gevoerd gaat worden in de raad dan de afgelopen vergadering gebeurde.

Het was een tamme bedoening, bijna niemand reageerde op onze amendementen of inbreng, en als je vragen over je eigen akkoord niet wilt/kunt beantwoorden, wat wordt het dan voor periode? Worden we de komende jaren roepende in de woestijn, of gaat er toch nog met elkaar gedebatteerd worden? We wachten het af.

 

VRAGEN:

• Wat staat er voor links/sociaals in voor de PvdA, die zich in haar verkiezingsprogramma ‘de meest sociale partij in Den Helder’ noemde, maar nu zwaar wil snijden in het sociaal domein?

• Welke punten voor de senioren heeft de Seniorenpartij in het akkoord weten te krijgen?

• Wat zien we terug van de sociale standpunten van de ChristenUnie?

 

AMENDEMENTEN:

GroenLinks probeerde met amendementen op de programmarekening en de tussenrapportage nog om geld te reserveren voor het sociaal domein, maar ook op die amendementen kregen wij niet de gewenste reactie. Wij hadden gehoopt dat partijen zich zouden uitspreken voor- of tegen het amendement. Als ze tegen zouden zijn, zouden ze daarmee laten zien dat hun verkiezingsbeloftes loze woorden waren. Helaas: stommetje spelen lijkt een nieuwe tactiek in de raad. Jammer, ik hoop dat dat nog verandert.

 

Marije Boessenkool

Het is een moeilijk onderwerp voor politieke partijen, hoe krijgen we de inwoners en vooral jongeren betrokken bij de politiek? Daar geven de GroenLinks jongeren graag antwoord op. Zowel in woorden als in daden want vanaf heden heeft GroenLinks in de provincie Noord Holland Noord een groepje jongeren dat actief is.

Het idee kwam van de 17-jarige Alkmaarse Verena Längin. Deze jonge dame is de politiek ingegaan omdat ze vindt dat het anders kan en anders moet. Iedereen heeft een mening en iedereen wil die mening laten horen. "Ik vind het belangrijk dat de mening van jongeren gehoord wordt door de politiek, omdat jongeren onze toekomst zijn en jongeren best wel wat te zeggen hebben. Ik vind het belangrijk dat we zuinig omgaan met de wereld. Ik wil leven in een samenleving waarin het niet uitmaakt wie je bent of wie je wilt zijn. Iedereen is uniek, anders op zijn eigen manier en dat moeten we respecteren van elkaar.”

De jongeren willen alle jongeren vertegenwoordigen in de kop van Noord-Holland. Ze hebben als doel mede leeftijdsgenoten op een voor hen aansprekende manier kennis te laten maken met de politiek. Daarnaast proberen de jongeren via contact met GroenLinks, zowel lokaal als landelijk, berichten in de media en acties, de proviciale/lokale politiek te beïnvloeden. "In Noord-Holland Noord is er nog zoveel te winnen op verduurzaming, vrije en rechtvaardige wereld dat wij alle jongeren oproepen mee te doen en zich aan te sluiten bij onze groep," zegt initiatiefneemster Verena Längin.

Op 26 juni aanstaande organiseren de jongeren hun eerste bijeenkomst ‘Je bent jong en je wil niks?' Een avond over jongeren, diversiteit en politiek. In Museum BroekerVeiling waar elke jongere wordt uitgenodigd aanwezig te zijn. Meer info volgt op de social media kanalen van GroenLinks.

Op maandag 4 juni 2018 diende de fractie een motie in tegen het oplaten van ballonnen bij evenementen.

De wethouder nam het voorstel over en het verbod wordt zeer binnenkort in de APV opgenomen. Daarom hoefde de motie niet in stemming te worden gebracht. De motie trok de aandacht van de landelijke media en leverde een opname met Marije Boessenkool, de fractievoorzitter, op. Klik op de links om het fragment van Hart van Nederland, SBS6 4 juni 2018, te zien.

Hier vindt u het aprilnummer van GROEN!

Dit keer over de verkiezingsuitslag, de installatie van de nieuwe raad en onze visie op het formatieproces. Veel leesplezier!

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Niet voor alle Europeanen

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Buitengewoon beleid

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Momentum

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Dr. No

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

Natuurwet

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

Lage staatsschuld

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Gereguleerde interne markt

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

Belasting op techbedrijven

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

Nog niet stormbestendig

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.

Zoals Europarlementariërs morgen, bij het jaarlijkse debat over de Staat van de Unie, het woord mogen voeren in de Tweede Kamer, zo moeten Nederlandse kamerleden en hun collega’s uit andere lidstaten de mogelijkheid krijgen te spreken in het Europees Parlement. 

Zo kan de politiek van de EU, in de visie van GroenLinks dichterbij de burgers worden gebracht. 

Burgers hebben vaak weinig zicht op de manier waarop besluitvorming in de EU wordt gecontroleerd, zegt GroenLinks kamerlid Bram van Ojik, die het voorstel morgen , samen met zijn EU-collega Bas Eickhout  zal doen. “Het Europees Parlement is vaak letterlijk ver weg en beperkt in zijn bevoegdheden. In de nationale parlementen wordt het debat bemoeilijkt door gebrekkig zicht op wat, door wie, wanneer in de EU besloten wordt”. 

Een groot jaarlijks debat van nationale partijleiders met de Europese Commissie kan de Europese samenwerking bevorderen en de controle op de besluitvorming verbeteren, aldus GroenLinks. Als er in de Tweede Kamer voldoende steun is voor het idee, vraagt de partij kamervoorzitter Arib het te bespreken met haar collega’s uit het Europees Parlement en de nationale parlementen.

Minister Wiebes schrijft in een brief dat hij naar aanleiding van een motie van GroenLinks-Tweede Kamerlid Tom van der Lee een ophoging van de energiedoelen van de EU zal steunen. 

 

Dat is goed nieuws, want als er naast het doel voor minder CO2-uitstoot ook doelen zijn voor energiebesparing en duurzame energie komen de doelen van het klimaatakkoord van Parijs wat dichterbij. Winst voor het klimaat dus!

Tot nu toe wilde de regering altijd inzetten op slechts één doel: minder CO2-uitstoot, terwijl het ontzettend belangrijk is om op alle fronten in te zetten. Meerdere doelen zorgen voor duidelijkheid en geven zekerheid voor bedrijven en burgers.

Tom van der Lee: “Minister Kamp verzette zich altijd hevig tegen het stellen van verschillende klimaat- en energiedoelen, terwijl het stellen van meerdere doelen meer zekerheid biedt. Dit is dan ook een positieve breuk met het eerdere beleid van de regering. ik wens minister Wiebes veel succes met de onderhandelingen in Brussel en hoop op een ambitieus energiebeleid!”

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”