Poliflw

Vandaag valt in de Gelderlander te lezen dat de PvdA gedraaid is en toch de verdere versmalling van de Graafseweg steunt. Het is jammer om te lezen dat daarmee het lot van de Graafweg beslecht lijkt nog voor het debat begonnen is, wat neerkomt op een verdere beknelling van de bereikbaarheid in onze stad. De Graafseweg is een belangrijke weg voor Nijmegenaren die bijvoorbeeld in Brabant werken, maar belangrijker nog voor bewoners van Dukenburg om in de Binnenstad te komen. Een beknelling van deze weg zal dan ook resulteren in verdere verkeersopstoppingen die de gemiddelde reistijd binnen onze stad zeker niet verbeteren — zeker niet aangezien de S100 geen goed doorstromend alternatief biedt. De kans is dus heel groot dat er files ontstaan in de Groenestraat, die we net in de gaten houden vanwege de nieuwe Albert Heijn daar. Langere wachttijden voor versmallingen resulteren overigens ook in meer geluids- en uitlaatgassenoverlast, wat de leefbaarheid voor bewoners aan de Graafseweg niet bepaald ten goede komt, zoals we zien bij de eerdere versmalling aan de Graafseweg. Ook voor het OV levert het vertraging op, aangezien buslijn 2 (Lindenholt) en 331 (Weezenhof) zonder vertraging al vastlopen op de Graafseweg. Wanneer er een rijbaan beide kanten op verdwijnt, wordt de Binnenstad een stuk minder bereikbaar voor mensen in Lindenholt of de Weezenhof, waardoor overigens ook nòg meer mensen de auto zullen pakken. Het CDA blijft de Graafseweg zien in het grotere geheel van de bereikbaarheid in onze stad. Het CDA zal daarom ook altijd voorstander zijn van een brede Graafseweg zolang er geen goed alternatief voor handen is voor de Nijmeegse automobilist. Wij pleiten dan ook voor de variant waarbij de linkerrijstrook wel versmald wordt om zo de verkeersveiligheid te verbeteren en meer groenvoorziening te realiseren. Delano van Luik, fractievolger CDA Nijmegen

Afgelopen week werd er uitvoerig gediscussieerd in de media en in de gemeenteraad over mensen die in onze stad bedelen. Fractievoorzitter Mark Buck schreef bijgaand opinieartikel al in 2016. De Gemeenteraad vergaderde destijds over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Het CDA wilde de discussie toen al niet reduceren tot een veiligheidskwestie, zoals sommige andere partijen, maar kijken naar de diepere gronden die hier aan ten grondslag liggen. Deze mening delen wij nog steeds. Lees het opinieartikel uit 2016, nog immer actueel wat betreft het CDA Nijmegen. Overlast of overvol geweten? Ik mag graag een goed debat voeren. Voor de mensen die mij kennen zal dat geen verrassing zijn. Met name in de Nijmeegse Raad kom je dan uitgebreid aan je trekken. De schakering van politieke partijen is groot, collega’s zijn goed ingelezen en creatief en het debat gaat meestal over de inhoud en zelden over de man. Maar soms is het juist op het punt van die inhoud dat de schoen begint te wringen. Afgelopen week vergaderde de Nijmeegse gemeenteraad, op verzoek van de VVD en PvdA, over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Wanneer we het hebben over “overlast”, hebben deze twee partijen het over mensen die bij de ingang van de Albert Heijn staan te bedelen wanneer u en ik onze boodschappen doen. Hoe langer ik nadenk over het woord overlast, hoe pijnlijker het wordt. Want wat is overlast? We hebben er ongetwijfeld allemaal wel eens mee te maken gehad: luid geschreeuw van dronken mensen, iemand die aan je kleding hangt of mensen die zich aan je opdringen zonder duidelijke reden. Daar treden de handhavers in Nijmegen –net zoals in de rest van Nederland- tegenop. En terecht. Onze samenleving is gebaseerd op een essentieel normbesef. Maar is dat waar we mee geconfronteerd worden als we onze boodschappen doen in de binnenstad? Of is het iets anders, iets waar we misschien ook niet altijd even graag mee geconfronteerd worden: een samenleving waarin niet iedereen zo mee kan komen waarin niet iedereen de Gelderlander kan lezen, boodschappen kan doen of ’s avond in een warm bed kan kruipen. Vinden we het niet gewoon makkelijker en fijner als we niet aan zoiets schrijnends hoeven te denken? Als we ons onttrekken aan mensen die iets aan ons vragen? Hebben we op die momenten last van overlast of van ons eigen geweten? Het doet me vreselijk pijn om te zien dat dit de manier is waarop we hierover willen praten in de Nijmeegse Raad. Niet omdat ik vind dat we bij overlast of andere problemen moeten wegkijken. Maar omdat ik niet snap dat redelijke partijen, waarmee ook het CDA goed kan samenwerken op bijvoorbeeld het gebied van zorg en welzijn het bestaan van mensen die bedelen reduceert tot een veiligheidskwestie. Een kwestie van de “harde aanpak”. Niemand zal mij horen betogen dat we dagelijks iedereen met getrokken portemonnee tegemoet moeten treden. Laten we voordat we gaan uithalen naar de mensen die het het moeilijkst hebben in onze samenleving eerst de reële en grote problemen in de stad aanpakken. Laten we niet beginnen bij de splinter in het oog van onze naaste, maar bij de balk die we soms in ons eigen oog hebben. Laat dit juist onze ogen openen in plaats van sluiten. Mark Buck fractievoorzitter CDA Nijmegen

Afgelopen week werd er uitvoerig gediscussieerd in de media en in de gemeenteraad over mensen die in onze stad bedelen. Fractievoorzitter Mark Buck schreef bijgaand opinieartikel al in 2016. De Gemeenteraad vergaderde destijds over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Het CDA wilde de discussie toen al niet reduceren tot een veiligheidskwestie, zoals sommige andere partijen, maar kijken naar de diepere gronden die hier aan ten grondslag liggen. Deze mening delen wij nog steeds. Lees het opinieartikel uit 2016, nog immer actueel wat betreft het CDA Nijmegen. Overlast of overvol geweten? Ik mag graag een goed debat voeren. Voor de mensen die mij kennen zal dat geen verrassing zijn. Met name in de Nijmeegse Raad kom je dan uitgebreid aan je trekken. De schakering van politieke partijen is groot, collega’s zijn goed ingelezen en creatief en het debat gaat meestal over de inhoud en zelden over de man. Maar soms is het juist op het punt van die inhoud dat de schoen begint te wringen. Afgelopen week vergaderde de Nijmeegse gemeenteraad, op verzoek van de VVD en PvdA, over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Wanneer we het hebben over “overlast”, hebben deze twee partijen het over mensen die bij de ingang van de Albert Heijn staan te bedelen wanneer u en ik onze boodschappen doen. Hoe langer ik nadenk over het woord overlast, hoe pijnlijker het wordt. Want wat is overlast? We hebben er ongetwijfeld allemaal wel eens mee te maken gehad: luid geschreeuw van dronken mensen, iemand die aan je kleding hangt of mensen die zich aan je opdringen zonder duidelijke reden. Daar treden de handhavers in Nijmegen –net zoals in de rest van Nederland- tegenop. En terecht. Onze samenleving is gebaseerd op een essentieel normbesef. Maar is dat waar we mee geconfronteerd worden als we onze boodschappen doen in de binnenstad? Of is het iets anders, iets waar we misschien ook niet altijd even graag mee geconfronteerd worden: een samenleving waarin niet iedereen zo mee kan komen waarin niet iedereen de Gelderlander kan lezen, boodschappen kan doen of ’s avond in een warm bed kan kruipen. Vinden we het niet gewoon makkelijker en fijner als we niet aan zoiets schrijnends hoeven te denken? Als we ons onttrekken aan mensen die iets aan ons vragen? Hebben we op die momenten last van overlast of van ons eigen geweten? Het doet me vreselijk pijn om te zien dat dit de manier is waarop we hierover willen praten in de Nijmeegse Raad. Niet omdat ik vind dat we bij overlast of andere problemen moeten wegkijken. Maar omdat ik niet snap dat redelijke partijen, waarmee ook het CDA goed kan samenwerken op bijvoorbeeld het gebied van zorg en welzijn het bestaan van mensen die bedelen reduceert tot een veiligheidskwestie. Een kwestie van de “harde aanpak”. Niemand zal mij horen betogen dat we dagelijks iedereen met getrokken portemonnee tegemoet moeten treden. Laten we voordat we gaan uithalen naar de mensen die het het moeilijkst hebben in onze samenleving eerst de reële en grote problemen in de stad aanpakken. Laten we niet beginnen bij de splinter in het oog van onze naaste, maar bij de balk die we soms in ons eigen oog hebben. Laat dit juist onze ogen openen in plaats van sluiten. Mark Buck fractievoorzitter CDA Nijmegen, 2016

In veel wijken in Nijmegen moet je betaald parkeren. Betaald parkeren wordt ingesteld in een wijk als meer dan twintig wijkbewoners hierom vragen. De voornaamste reden hiervoor is dat er te veel mensen in een wijk willen parkeren, zonder dat ze daar wonen. Bijvoorbeeld omdat ze in de buurt werken. Dit zorgt voor veel overlast voor wijkbewoners, die niet meer voor hun huis kunnen parkeren.Maar er zijn veel Nijmeegse wijkbewoners die hier niet tevreden mee zijn. Betaald parkeren is voor de bewoners namelijk ook niet even prettig. Zij moeten dan een vergunning kopen, en hun bezoek moet flink betalen om te kunnen parkeren. Veel zijn dan ook boos omdat ze geen andere keuzes hebben. Die keuzes gaat het CDA leveren door een motie die we met de PvdA hebben ingediend. Zo willen we wijkbewoners ook de mogelijkheid bieden om te kiezen voor een blauwe zone of voor een blauwe zone. Zo hoeven bezoekers van de wijkbewoners niet te betalen bij bezoek en hebben ze ook geen overlast van allerlei geparkeerde auto’s. Het stadsbestuur komt met een voorstel van hoe we dit vorm zouden kunnen kunnen geven in de stad.

Straatintimidatie van vrouwen en homo's hoort niet thuis in Nederland, en zeker niet in ons Nijmegen. Daarom staan wij volledig achter de initiatiefwet van het CDA en PvdA, die dit gedrag strafbaar maakt. #geensymboliekmaarpolitiek #onzewaarden

CDA

Lodewijk Asscher (PvdA) en Madeleine van Toorenburg (CDA) willen dat straatintimidatie van vrouwen en homo’s strafbaar wordt. De twee partijen dienen daartoe vandaag een initiatiefwet in. Die regelt dat seksuele intimidatie als overtreding wordt opgenomen in het wetboek van strafrecht en dat de politie boetes kan gaan uitdelen aan daders. Uit onderzoeken blijkt dat meer dan de helft van alle vrouwen te maken heeft met seksuele intimidatie. Onder jonge vrouwen is dat zelfs twee op de drie. Daarom willen PvdA en het CDA straatintimidatie strafbaar stellen. Van Toorenburg: Een aantal steden is inmiddels de strijd aangegaan tegen de straatintimidatie. Wij denken dat het belangrijk is dat deze normstelling overal geldt. Het is immers niet normaal dat mensen zich niet meer veilig voelen op straat. Het kan wat ons betreft niet langer zo zijn dat onverlaten heersen over de straten, anderen serieus intimideren en daar gewoon mee weg kunnen komen. Laat maar duidelijk zijn wat niet getolereerd wordt, en dan hebben we het beslist niet over wat nagefluit, hoe hinderlijk soms ook. Nee, het gaat hier om lieden die anderen vrees aanjagen.”

CDA gaat voor blauwe zones. Onze motie met de PvdA is met een grote meerderheid aangenomen in de raad om een onderzoek te starten naar het invoeren van blauwe zones. Zo kunnen we wijken met parkeerproblemen meer opties bieden dan alleen het invoeren van betaald parkeren. Zo werken we nog vóór de verkiezingen aan ons verkiezingsprogramma. Voor een #bereikbaarNijmegen