Poliflw

Het bericht Lagere waterschapsbelasting verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Omdat we door de coronamaatregelen niet bij elkaar kunnen komen willen we jullie op deze manier toch informeren over de gang van zaken op ons eiland. Dat vinden jullie in deze Nieuwsbrief. Zodra het kan zullen we weer bij elkaar komen.

Nieuwsbrief PvdA Noord-Beveland (april 2020)

Het bericht Nieuwsbrief PvdA Noord-Beveland verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

De Zeeuwse PvdA, dus alle gemeenteraadsfracties, de Statenfractie en de waterschapsfractie Scheldestromen, hebben gezamenlijk het compensatievoorstel in de bijlage opgesteld.

Woord vooraf Landelijk is het voorgenomen besluit genomen dat de marinierskazerne niet naar Vlissingen komt. Het definitieve besluit valt wanneer de compensatie voor Zeeland is geregeld. In een eerder stadium heeft de Zeeuwse PvdA hierover een gezamenlijk statement uitgebracht. Daarin is aangeslagen, maar met realisme geconcludeerd dat de kaarten klaarblijkelijk zijn geschud.

In de afgelopen tijd hebben wij onze aandacht gericht op het proces. We zijn niet of nauwelijks allerlei compensatiewensen gaan noemen. Die verleiding hebben we weerstaan. Tot nu. Nu gaan we onze wensen en ideeën met betrekking tot compensatie openbaar delen. Een sterk PvdA-geluid gebaseerd op samenwerking en onderling commitment.

Dit compensatievoorstel staat los van de compensatie van de werkelijk gemaakte kosten en gederfde inkomsten. Hierover is recent een overzicht opgesteld. Een optelsom van de betrokken Zeeuwse overheden laat een bedrag zien van ruim € 53 miljoen.

Dit voorstel richt zich op compensatie van de structurele economische en sociale effecten en de imagoschade. Deze algemene begrippen maken wij als volgt concreet: • Nieuwe werkgelegenheid. • Zeeland op de Kaart (nationaal, internationaal, wereldwijd). • Vergroten van de leefbaarheid.

Dat bereiken we door in te zetten op twee hoofdthema’s: kennis en verbind(ing)en.

Kennis “Een goede onderwijs- en onderzoekstructuur is de basis voor een wervend vestigingsklimaat”, staat in het rapport Zeeland 2040. Daar kunnen wij ons volledig in vinden. Onderwijs trekt nieuwe (jonge) mensen. Dat geeft beweging, nieuwe energie. Daarbij willen we niet alleen extra investeren in basisonderwijs en het hoger beroepsonderwijs maar zeker ook in het middelbaar beroepsonderwijs. Daarbinnen vragen spreiding van onderwijs en relaties met het bedrijfsleven (stages, doorstromen naar werk) en keuzerichtingen (zorg en techniek) extra aandacht.

Zeeland leent zich bij uitstek voor uitbreiding van specifieke kennis, onderzoek en experimenten als het gaat om waterveiligheid, aquacultuur, klimaat en energie. Daar liggen kansen om Zeeland op de kaart te zetten, niet alleen nationaal en internationaal, zelfs wereldwijd. Een dependance van een bestaande universiteit is zeker een optie. Dit levert niet alleen aanvullende werkgelegenheid op maar zorgt ook voor een sterker bedrijfsleven.

Naast de huisvesten van een rijksdienst zien wij ook kansen in de bouw van een datacenter (data-registratie en data-analyse). Nieuwe werkgelegenheid met niet alleen economische effecten maar ook sociale effecten (wonen, leefbaarheid).

Verbind(ing)en “Een schaalsprong in het verkeers- en vervoerssysteem is nodig om goed verbonden te blijven met de omgeving.”  Makkelijk en snel verplaatsen binnen, van en naar Zeeland. Zeeland om te werken wanneer je buiten de provincie woont. Of juist andersom, wonen in Zeeland maar werken in de Randstad, Brabant of België. Eenvoudig, snel en betaalbaar verplaatsen is dan een vereiste.

Als PvdA kiezen we niet voor de aanleg van extra wegen of verbreding van bestaande. We kiezen voor investeringen in snelle treinverbindingen en een goede aansluiting op andere vervoerssystemen. Voor diegene die aangewezen zijn op vervoer per auto dient het gebruik van alle wegen in Zeeland gratis te zijn. Dat pleit voor een tolvrije Westerscheldetunnel.

Verbindingen staan voor ons niet alleen voor het fysiek verplaatsen van A naar B. Het gaat ons ook over onderlinge relaties. Verbindingen tussen mensen, organisaties, overheden, bedrijven. Binnen Zeeland maar zeker ook daar buiten. Verder kijken dan alleen de provinciegrenzen. Denk groot en geef vertrouwen; een prima basis voor niet alleen creëren maar ook grijpen van kansen.

Binnen ‘verbindingen’ vragen wij extra aandacht aan cultuur. “Cultuur draagt in belangrijke mate bij aan het vestigingsklimaat, de economische bestedingen, de toeristische aantrekkingskracht en de leefbaarheid van Zeeland.”Concreet: investeren in behoud van ons cultureel erfgoed en faciliteiten voor (jonge) makers.

Tot slot • De Zeeuwse PvdA beseft dat het ambitieniveau hoog ligt. Dat mag ook. We hebben het over een ruimhartige compensatie. • De kansen en uitdagingen binnen Zeeland verschillen per regio of zelfs per gemeente. Bij de besluitvorming over compensatie is het goed deze verschillen in beeld te hebben. • Het betreft compensatie voor Zeeland als geheel met een accent op Vlissingen.

De PvdA-voorstellen zijn beeldend verwoord. Compensatie volgens de PvdA in één oogopslag.

PvdA fracties Borsele, Goes, Hulst, Kapelle, Middelburg, Noord-Beveland, Reimerswaal, Schouwen-Duiveland, Sluis, Terneuzen, Tholen, Veere, Vlissingen, Zeeland en Scheldestromen.

Voorstel PvdA Zeeland voor compensatie marinierskazerne (14-04-2020)

Het bericht Compensatie marinierskazerne verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Het bericht Marinierskazerne verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Het bericht Bijeenkomst: Kortingen op de WMO? verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

De verkiezing van de leden van het Europees Parlement wordt eens in de 5 jaar gehouden. De laatste verkiezing voor de Nederlandse leden in het Europees Parlement vond plaats op donderdag 22 mei 2014. De volgende verkiezing vindt plaats op 23 mei 2019. De hoofdregel is dat stembureaus op de dag van stemming open zijn van 07:30 uur ’s ochtends tot 21:00 uur in de avond. Klik hier voor de standpunten van de PvdA.

Het bericht Verkiezingen Europees Parlement verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Interview met Cor Quinten door Gerard van der Wal. ‘Breien met een rode draad’ dat is het motto van Cor en dat is nog niet veranderd. Cor geboren op 25 maart 1942 in Den Haag en is opgegroeid in de Schilderswijk en Spoorwijk aldaar. Thuis waren ze van Rooms Katholiek (RK) gezindte en vandaar ging hij bij de nonnen op de kleuterschool De Zusters der Liefde. Een daarna naar een strenge RK lagere school.

Zijn vader Cees Quinten kwam oorspronkelijk uit Kapelle-Biezelinge en was protestant en moeder Els Musse uit Heinkenszand was RK, dat was zijn opa, de stiefvader van zijn moeder, ook. Cor heeft zich, na zijn ervaringen van onmondigheid, politiek gezien links ontwikkeld en liet het RK geloof en organisaties los. Hij weet nog wel dat Sint Vincentius het gezin heeft ondersteund toen zijn vader werkloos was en vooral de bevoogding hiervan. Thuis had men liever gezien dat ik lid werd van de KABO dit omdat bij ons thuis mijn vader en opa die bij ons inwoonde lid waren van de RK Werkliedenbond.

Cor zelf had op jonge leeftijd (7 jaar) TBC en moest naar een RK herstelkolonie. Na zijn lagere school tijd (die langer duurde door zijn ziekte) ging hij naar de RK Lagere technische School( LTS) Sint Jozef richting Elektro techniek te Den Haag. Hij ging daarna werken voor een zeer laag loon bij de PTT waar hij via een leerschool zwakstroommonteur werd. Daar werd hij lid van de vakbond NVV. Door de houding van de katholieken tegen het socialisme, met name dat de kerkleiding (paus, kardinalen en bisschoppen) ging uitmaken van wie en wat Cor lid moest zijn, kwam Cor los te staan van het RK. Ook dat men tegen het socialisme was kon Cor niet begrijpen, want de grootste socialist Jezus preekte toch dat men moest omzien naar mensen die nooddruftig waren. Daardoor en door zijn eigen ontwikkeling werd hij steeds meer maatschappijkritisch en ontwikkelde hij zich steeds verder naar de linkse politieke en vakbondsvleugel. Dat kwam mede omdat zijn buurman lid was van de Eenheid Vak Centrale (EVC), die tegen het communisme aanleunde en erg strijdbaar waren. En zo werd hij lid van de VARA, las het Vrije Volk etc. Dat gaf nogal wat spanningen tussen de ouders en zoon.

In 1954 na het mandement, hij is dan 17 jaar, zijn de banden definitief gescheiden en werd hij op zijn 19e geëxcommuniceerd uit de RK kerk. Hij werd steeds actiever, zoals acties voeren voor de vrije zaterdag en ging hij EVC-folders verspreiden. Ook veranderde hij van werkkring en ging hij werken bij apparatenfabriek Voorburg waar hij lid werd van de Metaalbond NVV (ANMB) en ging na 3 jaar naar Zeeland terug en ging in 1964 werken bij de AKF te Goes (onderdeel van de Schelde groep (KMS). Hij werd daar actief bij de ANMB en later bij de industriebond NVV en werd OR-lid. Daar maakte hij kennis met Herman Berkhout en Harrie Spijkers. Hij kreeg binnen de vakbond de nodige scholing en volgde de kaderschool van het NVV, zoals in het Troelstra-oord in Beekbergen.

Ook was hij actief als voorzitter van de afdeling Goes van de ANMB en lid bestuur BLG AKF. Ook zat hij een tijd in de Districtraad Zeeland van het FNV. Als OR-lid en BLG had hij vaak te maken met dhr. Ter Hart toen directeur van de AKF 1968 en met Broodman. En ook toen Cor lid ook nog eens lid was geworden van de COR van KMS (sinds 1980). Hij heeft het debacle van de RSV van nabij mogen meemaken en wat hij toen samen met Jan Schepers Districtshoofd FNV heeft meegemaakt is met geen pen te beschrijven. Wat een fouten en van allerlei zijden zowel overheid als KMS/RSV kant. Alles ging ten koste van het bedrijf en de betrokken werknemers. Ook had hij toen vaak contact met David de Leeuw van de KMS. Het mocht niet baten en RSV ging failliet. De RSV-enquête heeft toen later uitgewezen wat voor fouten en arrogantie er toen was.

Cor was inmiddels getrouwd en woonde hij in Goes. Daar werd hij actief binnen de PvdA en was hij kandidaat voor de gemeenteraad waarin toen Lieven de Leeuw de trekker van was en de voorman was van de PvdA Goes. Via zijn schoonouders en zwager kwam Cor in Colijnsplaat terecht. Het toeval wilde dat er een tiental woningen werden gebouwd door Alleva/Crokans in de Havelaarstraat en dat hij terecht kon in een woning. Dat was in 1975 Daar had hij ook contact met wethouder van Kortgene Johannes Geelhoed. Maar ook met jan de Looff en Ko Welleman In 1995 werd het Noord-Beveland en werd hij actief binnen de afdeling PvdA Noord-Beveland met Piet Hamelink en Arianne van Arkel. Ook maakte hij de afscheiding mee van zijn mede-vakbondsman Arie Kees Outshoorn.

In de vakbond bleef hij actief in de industriebond en nam actief deel aan de discussie over de uitgangspunten van de industriebond NVV waar hij inhoudelijk het geheel eens was met de doelstellingen en visie van de industriebond NVV zoals geformuleerd in ‘Fijn is anders’ 1975 en ‘Breien met een rode draad’1978. Hij voerde ook acties tegen de plannen van Kok tegen de WAO Hij was in 1975 de afgevaardigde in het Congres waar deze stukken werden vastgesteld. Dat heeft grote indruk gemaakt en nog steeds gelooft en citeert hij de punten die toen zijn geformuleerd en waar actie voor werd gevoerd. Arie Groenevelt was voor Cor de echte inspirator van de vakbond. Hij vind ook dat de FNV en PvdA te ver zijn afgedwaald van hun bronnen en dat er opnieuw actie gevoerd moet worden voor de idealen en de strijd die gevoerd werd vanuit de Metaalbond NVV. ‘Breien met een rode draad’ moet weer terug in de harten en hoofden van de PvdA.

Het bericht Interview Cor Quinten: “Breien met een rode draad” verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Steeds meer dorpen in ons land krijgen er mee te maken: krimp. Gezinnen bestaan uit steeds minder kinderen, ouderen leven langer en jongeren blijven ook na hun studie plakken in de stad, want daar liggen nou eenmaal de meeste kansen.

Gevolg: ons platteland vergrijst en het aantal banen neemt af. In veel dorpen komen daardoor belangrijke voorzieningen onder druk te staan, zoals bibliotheken, winkels maar ook scholen. En dat doet pijn. Want scholen zijn, juist in een klein dorp, vaak het kloppend hart van de gemeenschap. Schoolgebouwen worden ook gebruikt als gemeenschapsruimte, ouders, docenten en vrijwilligers vinden elkaar, kortom: scholen zijn de sociale weefgetouwen van ons platteland.

Scholen zijn, juist in een klein dorp, vaak het kloppend hart van de gemeenschap.

In het buitengebied van het Overijsselse dorp waar ik opgroeide staat zo’n school: de Looschool. Dit schooljaar telt de school 26 leerlingen, net boven de wettelijke ondergrens van 23 leerlingen. Te weinig, vond het schoolbestuur, dat een fusie voorstelde. Dat zou betekenen dat de leerlingen dagelijks een stuk verder moesten reizen. Bezorgde ouders gingen tegen dit besluit in beroep en kregen van de Geschillencommissie voor Medezeggenschap op Scholen gelijk. De kwaliteit van het onderwijs zou niet in het geding komen, en ook financieel zag de commissie geen onoverkomelijke bezwaren. De school bleef open, tot grote vreugde van de ouders én de gemeenschap.

De Looschool is niet de enige school die met sluiting wordt bedreigd. Ook in Friesland, Groningen en Zeeland staan kleine scholen op de tocht. Op één van die scholen, de Jan Ligthart School in Westerbroek, loopt sinds vorig jaar een interessant onderwijskundig experiment. Door een beroep op de Wet Experimenteerruimte Onderwijs kon de school open blijven. Dorpsbewoners spelen er een grote rol, zowel in de klas als daarbuiten, bijvoorbeeld bij het onderhoud van de school. Zo worden kosten bespaard die weer aan het onderwijs kunnen worden uitgegeven.

Dinsdag neemt de Tweede Kamer een petitie van de Verenigde Zelfstandige Dorpsscholen in ontvangst en binnenkort gaat de Kamer in debat over krimp in het onderwijs.

Dat het onderwijs op kleine scholen niets mag inleveren op kwaliteit, daar is iedereen het over eens. Maar experimenten als dat in Westerbroek laten juist zien, dat er ook met oog op onderwijsvernieuwing veel te winnen valt bij meer betrokkenheid vanuit de gemeenschap.

De Verenigde Zelfstandige Dorpsscholen, die ook verantwoordelijk zijn voor het experiment in Westerbroek, komen nu met een nieuw voorstel om meerdere dorpsscholen met elkaar te verbinden, om zo de wettelijke stichtingsnorm van 200 leerlingen te halen. De gemeenten Noord-Beveland, Zevenaar, Leeuwarden, Midden Groningen en Valkenburg willen hiermee sluiting van bestaande scholen voorkomen of zorgen dat een dorpsschool terug kan keren. Net als in Westerbroek spelen ook hier ouders, dorpsbewoners en docenten hierbij een belangrijke rol. Een mooi initiatief, dat het wat de PvdA betreft verdient om omarmd en ondersteund te worden. Want juist door te investeren in kleine scholen op het platteland, bieden we dorpen in krimpregio’s weer perspectief.

Dit thema verdient politieke aandacht.

Dinsdag neemt de Tweede Kamer een petitie van de Verenigde Zelfstandige Dorpsscholen in ontvangst en binnenkort gaat de Kamer in debat over krimp in het onderwijs. Goed nieuws, want dit thema verdient politieke aandacht.

De eerder dit jaar door het kabinet aangekondigde verhoging van de toeslag voor kleine scholen is een goed begin. Maar daarmee zijn nog niet alle scholen gered. Juist door kleine scholen de ruimte te bieden om te experimenteren, zoals het initiatief van de Verenigde Zelfstandige Dorpsscholen, kunnen we hen helpen om duurzame oplossingen te ontwikkelen voor de teruglopende leerlingenaantallen in kleine dorpen en daarmee krimpregio’s weer perspectief te bieden. We kunnen het ons niet permitteren te wachten tot het experiment in Westerbroek is afgerond en geëvalueerd, zoals het kabinet voorstelde. Dat gaat immers jaren duren. Tegen die tijd is het voor veel kleine scholen, zoals die in Jorwerd, Spijk of Kats, al te laat. En dat betekent meer dan alleen de sluiting van een school en kinderen die verder moeten fietsen. Het betekent weer een draad uit het sociale weefsel van ons platteland, dat toch al steeds grotere gaten vertoont.

Elk kind moet zeker zijn van een goede school in de buurt. Ook op het platteland.

Kiezen we voor een land met alleen grote scholen in grote gemeenten? Of bieden we ook ruimte aan kleinschalige initiatieven die het platteland leefbaar houden voor nieuwe generaties? De PvdA kiest voor het laatste. Want elk kind moet zeker zijn van een goede school in de buurt. Ook op het platteland.

Tweede Kamerlid Kirsten van den Hul

Het bericht Wie ’t kleine niet eert… verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Op vrijdag 18 mei heeft Gijs van Dijk, Tweede Kamerlid PvdA, een werkbezoek afgelegd aan Zeeland. Op grond van de Participatiewet hebben de gemeenten de taak om mensen met een arbeidsbeperking te begeleiden naar reguliere banen. Het blijkt dat veel mensen tussen ‘wal en schip’ vallen. Te veel mensen zitten thuis met een uitkering en zonder perspectief op betaalde arbeid. Het Kabinet is met voorstellen gekomen. In het kort: minder regels voor werkende gehandicapten en meer loon. De Staatssecretaris erkent dat er ook nadelen aan de nieuwe regels kleven. Zo gaan gehandicapten met een baan er op achteruit en daarbij moeten ze voortaan zelf alle administratieve rompslomp regelen.

PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk is recent in het nieuws geweest vanwege de loondispensatie. Ook is hij opgekomen voor de Wajongers die gekort worden. Tijdens het bezoek van Gijs van Dijk is aandacht besteed aan deze onderwerpen en aan de effecten van de Participatiewet en de plannen van het Kabinet. Het Werkleerbedrijf Orionis Walcheren is bezocht. De PvdA wil komen tot een SW 2.0 waarbij alle verschillende regimes op elkaar aansluiten. Sociale werkplaatsen blijven nodig!

Het bericht Gijs van Dijk op werkbezoek in Zeeland verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.

Het bericht Statenvragen over havengebied Kats verscheen eerst op PvdA Noord-Beveland.