Poliflw

“Samen bouwen aan een ondernemend Zwolle” Elke dag werken vele tienduizenden mensen bij enkele duizenden MKB bedrijven in Zwolle. Voor een groot deel zijn het familiebedrijven. Samen zijn zij de basis waarop het Zwolse bedrijfsleven draait. Van een installatiebedrijf tot een groothandel, van accountant tot schoonmaakbedrijf, elke dag bouwen ondernemers aan het voortbestaan en de groei van hun bedrijf. Veel van deze bedrijven zijn gehuisvest op bedrijventerreinen, waar een ondernemersclub of -vereniging actief is. Het CDA kiest er nadrukkelijk voor om – naast aandacht voor nieuwe bedrijven, starters en innovatie – ook de bestaande bedrijventerreinen aandacht te geven. We willen de organisatiekracht op bedrijventerreinen versterken door een impuls te geven aan de ondernemersclub en – vereniging die dat nodig heeft en waar nog geen parkmanager actief is. Het CDA wil ondernemers meer in staat stellen samen een nog aantrekkelijker vestigingsklimaat op hun bedrijventerrein te realiseren door van elkaar te leren en elkaar te inspireren. We willen dat de grote opgaven op bedrijventerreinen op het gebied van klimaat, groen, mobiliteit en vitaliteit collectief worden opgepakt. Dit kunnen individuele ondernemers niet dragen. Hiervoor zijn gemeentelijke, regionale, provinciale en (inter)nationale fondsen beschikbaar. We willen menskracht beschikbaar stellen om samen plannen te maken en aanvragen te doen om de uitdagingen van bedrijventerreinen ook echt op te pakken en ondernemers bij te staan. Als CDA Zwolle willen we de komende 4 jaar enkele dagen per week per bedrijventerrein menskracht beschikbaar stellen voor tactische ondersteuning bij ondernemersverenigingen. Het zou geweldig zijn dat zij, na die 4 jaar, een BIZ (bedrijfsinvesteringszone) hebben gerealiseerd. Via verkiezingen en coalitieonderhandelingen hebben we wat het CDA betreft een mooie stap gezet, samen met de ChristenUnie, GroenLinks en D66. Daar zijn we als CDA ontzettend blij mee, na jaren minimaal investeren in het bestaande MKB en familiebedrijven, ligt er nu een Masterplan. We willen graag enkele aanbevelingen doen om dit plan nog verder te versterken: Van ondernemersverenigingen horen we, analoog aan de oproep van het Natuurplatform, dat de koppelkansen en cofinancieringsmogelijkheden wel benoemd worden, maar dat besturen er dan zelf achteraan moeten. Vanuit dienstverlening, het hebben van korte lijnen en het snel bereiken van doelen, zou mooi zijn wanneer de gemeente nog meer naast ondernemers gaat staan en bijvoorbeeld de documenten invult. De groei van bedrijven gaat gepaard het vinden van ruimte. In het coalitieakkoord hebben we afgesproken dat “We kijken of er op Marslanden meer ruimte is te creëren, bijvoorbeeld door meer de hoogte in te gaan”, we hadden in dit plan de aanzet richting een aanpassing van het omgevingsplan verwacht. Éen van de grootste zorgen van ondernemers is het hebben van voldoende gekwalificeerde medewerkers. Een goed bereikbaar bedrijventerrein hoort daarbij. Het CDA mist in het plan de bredere bereikbaarheidsfocus richting A28, A50 en N35. We hebben waardering voor de inzet op OV en fiets, maar is onderzocht waar de regionale medewerkers van deze bedrijven vandaan komen en hoe realistisch dat dan is? En last, but zeker nog least: Het CDA maakt zich echt hele grote zorgen over de netcongestie. Nu geeft pagina 10 van dit plan de suggestie dat door onderling optimaal uit te wisselen, de capaciteit van het elektriciteitsnetwerk niet hoeft te worden uitgebreid en er leveringszekerheid is. We zijn er als CDA van overtuigd dat deze investering in MKB’er en familiebedrijven broodnodig is, zij verdienen elke dag ons respect. In goede en in moeilijke tijden.

Gedeputeerde staten van Overijssel hebben op 16 januari 2024 het ontwerp van de wijziging van de Omgevingsverordening inzake de instructieregel Windenergie 2024 en het provinciaal programma vastgesteld. In de bij dit ontwerp behorende Energiepotentiekaart worden de kansrijke zoekgebieden voor windenergie getoond, waaronder een aantal in Zwolle. Het betreft een zoekgebied in Stadsbroek, in de Ijssel voor Harculo, bij Windesheim , bij Vechtpoort en bij Wythmen. Het ontwerp ligt tot 28 februari 2024 ter inzage en in die periode kunnen zienswijzen worden ingediend. Het CDA is van mening dat in deze gebieden waardevolle natuurgebieden liggen en stelt daarom de volgende vragen aan het college: Is het college bekend met de vast te stellen zoekzone ’s windenergie? Heeft of overweegt het college hiertegen een zienswijze in te dienen? Indien nee, waarom niet? Wat zijn de consequenties van vastgestelde zoekzone’s voor de realisatie van windmolens in die gebieden? Wat zijn de consequenties van deze zoekzone’s voor de realisatie van woningbouw in bijvoorbeeld Harculo?

De brandweer heeft geen zicht op het aantal brandweerlieden met een trauma, opgelopen door werkzaamheden. Dit is gebleken uit onderzoek van Zembla. Deze trauma’s worden vooral veroorzaakt door het uitvoeren van reanimaties. De brandweer is vaak als eerste aanwezig bij een ongeval en voeren daarom de meeste reanimaties uit. Hierdoor is het goed mogelijk dat veel brandweerlieden te maken hebben met PTSS (posttraumatische stressstoornis). Toch lijkt het volgens officiële cijfers slechts om een handvol brandweerlieden te gaan. Dit strookt niet met de cijfers uit internationale onderzoeken, waarbij in dit soort beroepsgroepen zo’n 7 procent te kampen heeft met PTSS (1500 brandweerlieden). PTSS is nog geen erkende beroepsziekte bij de brandweer. Hierdoor blijft het probleem verborgen en moeten medewerkers zelf op zoek naar psychologische hulp. Ook komen hierdoor brandweerlieden in geldproblemen, omdat ze gekort worden op hun salaris. Bij de politie en defensie wordt het wel erkend als beroepsziekte. De werkgever van de brandweer is de veiligheidsregio. In Nederland hebben we 25 veiligheidsregio’s. Elke veiligheidsregio is onafhankelijk en heeft zijn eigen beleid. In 2015 is er al gesproken over het erkennen van PTSS als beroepsziekte. Hier is echter weinig van terecht gekomen. De directeuren van twee veiligheidsregio's erkennen dat die nazorg de afgelopen jaren tekortschoot. Ze roepen alle veiligheidsregio's op PTSS te erkennen als beroepsziekte bij brandweerlieden. Na 2015 is er wel een steunpunt gekomen, waar de brandweer terecht kan. Toen echter de landelijke subsidie stop gezet is, zijn nog maar 3 veiligheidsregio’s aangesloten bij het steunpunt. Brandweerlieden uit de overige regio’s kunnen daarom niet meer terecht bij het steunpunt. Het CDA Zwolle heeft de volgende vragen aan het college: Kan het college aangeven of er cijfers zijn van (oud) brandweerpersoneel in de Veiligheidsregio IJsselland betreffende PTSS? Zo niet, wil het college zich inzetten hier onderzoek naar te doen en de cijfers vanaf 1 januari 2024 bij te gaan houden? Kan het college aangeven hoe de Veiligheidsregio Zwolle omgaat met getraumatiseerde medewerkers? Vindt zij dit voldoende? Is de Veiligheidsregio IJsselland aangesloten bij het landelijke steunpunt PTSS voor o.a. militairen en politie? En zo niet, is het college bereid zich in te zetten voor aansluiting? Is het college met het CDA van mening dat, net als bij politie en defensie, PTSS erkend moet worden als beroepsziekte bij de brandweer? Zo ja, hoe gaat zij zich hier voor inspannen (bijvoorbeeld richting het volgende Veiligheidsberaad)? Zo nee, waarom niet?

Voor ons ligt vandaag de Strategie deelmobiliteit waarbij invulling gegeven wordt aan hoe wij in deze stad met deelmobiliteit willen omgaan. En dat deze strategie hoognodig was, blijkt wel uit de diverse uitdagingen die we de afgelopen jaren hebben gehad met deze manier van mobiliteit. Het CDA is dan ook blij dat we deze strategie vandaag met elkaar kunnen bespreken zodat deze belangrijke vorm van mobiliteit een betere positie krijgt in onze stad. Namens het CDA bespreek ik deze strategie over twee lijnen: wat doet deze strategie voor onze inwoners? En hoe kunnen we als gemeentelijke organisatie goed omgaan met deze strategie? Want het zal u allen de afgelopen tijd niet ontgaan zijn. De opkomst van deelmobiliteit, en dan met name de deelscooters, hebben veel stof doen opwaaien in Zwolle. Veel positieve berichten, maar ook veel negatieve berichten, bijvoorbeeld over verkeerd geparkeerde scooters, hebben onze fractie bereikt. Ook in de diverse media was genoeg te lezen over deelmobiliteit in Zwolle. We zien in deze strategie terug dat het college goed heeft geluisterd naar deze berichtgeving. De overlast door verkeerd geparkeerde scooters wordt goed aangepakt. We gaan van het zogenoemde free-floating systeem naar een back to many systeem, wat inhoudt dat scooters niet meer overal geparkeerd kunnen worden. De scooters krijgen voortaan een plek in de diverse microhubs. Het CDA is positief over deze ontwikkeling, en we hopen hiermee dat deze overlast in de toekomst tot een minimum wordt beperkt. Over de kosten van de inrichting van deze hubs hebben wij samen met andere partijen een motie ingediend, het CDA hoort graag van de wethouder wat de status hiervan is. Ook lezen we terug dat de gemeente ervoor kiest om een app te ontwikkelen maar daarin centraal alle aanbieders van deelvervoer. Het CDA is hier positief over, maar ziet wel dat zo’n app voor ouderen lastig te gebruiken zal zijn, en vraagt zicht af of deze doelgroep niet vergeten wordt in deze strategie. Want als we verder kijken naar de strategie en onze inwoners, zien we dat de inrichting van dit deelmobiliteitsysteem erg gericht is op de jonge generatie. Natuurlijk kunnen ouderen ook gebruik maken van eigen vervoer, maar wanneer wij door het STOMP principe onze parkeernorm gaan verlagen bij de bouw van nieuwe wijken, moeten deelmobiliteit wel voor iedere doelgroep bereikbaar zijn. Ziet u het al voor zich? Iemand van in de 80 die eerst op een scooter moet springen om vervolgens naar de eigen auto toe te rijden. En de scooter moet ook nog eens digitaal gereserveerd worden. Het CDA wil graag weten hoe er rekening gehouden kan worden met de oudere generatie in deze strategie? Dan zou ik graag de overstap maken naar onze gemeentelijke organisatie. Deelmobiliteit krijgt in al onze plannen een belangrijke rol als het gaat om de mobiliteitstransitie. Het is een van de pijlers van het STOMP principe, en dus van groot belang voor de inrichting van onze nieuwe stad. Dit betekent dat de continuïteit van de aanbieders die deze diensten verzorgen ook van belang is. Het CDA ziet dat de gemeente er in deze strategie voor kiest om te werken met het verschaffen van tijdelijke vergunningen aan de diverse marktpartijen. We vragen ons af of hiermee deze continuïteit wel genoeg geborgd is. In het recente verleden hebben we nog onwenselijke situaties meegemaakt waarin een marktpartij zich ineens terugtrekt. Wanneer wij deelmobiliteit dan als pijler gebruiken van de mobiliteitstransitie, is dit een heel vervelende situatie. Het CDA denkt dan ook dat constructie waarbij gebruikt gemaakt wordt van een concessie, in plaats van een vergunning, beter op zijn plek is. Een concessie geeft meer stabiliteit, zekerheid en ook handvaten om bij te sturen. Wij verwachten dat dit meer toekomstbestendig zal zijn dan een vergunning. Er kunnen dan afspraken gemaakt worden met een aanbieder, en het zomaar terugtrekken zal een stuk lastiger zijn. Maar juist die continuïteit is van belang als we willen dat deze strategie slaagt. Het kan niet zo zijn dat aanbieders kunnen komen en gaan wanneer zij willen, terwijl de stad deelmobiliteit als zo belangrijk ervaart. Het CDA wil graag van de wethouder weten hoe zij tegen deze constructie aankijkt. Ook overwegen wij hierover een onderzoekende motie. Tot zover

Vandaag is het tijd voor misschien wel de meest brede debatvraag van 2024. Wat wil het CDA het college meegeven in de koers voor het sociale domein van 2024-2030. Inzet van de overheid versus inzet van de samenleving en veranderingen in het zorglandschap Gespreksonderwerp 1 en 2 kun je haast niet los van elkaar zien. Want maak je een bepaalde keuze in een groter beroep op de samenleving vs. een groter beroep op de overheid, dan heeft dat eigenlijk vrijwel direct invloed op hoe het zorglandschap eruit ziet. Als het gaat om de stelling groter beroep op de samenleving vs. overheid, dan eindigt het CDA in het midden. En wel om de volgende redenen: het feit dat er niet genoeg professionals zijn om de zorg voort te zetten zoals we die nu bieden, is het belangrijkste argument om te zeggen dat we niet ontkomen aan een groter beroep op de samenleving. Want we zullen de schaarse professionals daar moeten inzetten waar het echt nodig is. Maar tegelijkertijd erkent het CDA ook dat een groter beroep op de samenleving risico’s kent. In de informele zorg heb je vrijwilligers en mantelzorgers nodig, die in een tijd waarin ze veelal fulltime moeten werken om rond te komen - ook begeleid moeten worden. Dat is nodig om bijvoorbeeld overbelasting te voorkomen. Uit een gesprek met één van de welzijnsorganisaties - ook wel informele zorg genoemd - in deze gemeente blijkt dat zij best een stukje zorg samen met naasten, vrijwilligers en mantelzorgers kunnen overnemen. Zij stellen wel de randvoorwaarde dat de formele zorg tijd vrij kan maken om te kunnen overleggen. De tweede randvoorwaarde is ook dat de informele partijen dan langdurige subsidies en middelen kunnen krijgen om dit goed te organiseren. En dat is dus ook de oproep aan de raad en aan het college. Als we deze beweging maken, zullen we steeds met hen in contact moeten blijven om te kijken wat er nodig is. En we moeten waakzaam blijven, op de belastbaarheid van de samenleving. Zo alleen kunnen we de balans bewaren. En als je kiest voor wat ik net noemde voorzitter, betekent dat het zorglandschap toch wel enigszins zal moeten veranderen. Maar ook hier is voorzichtigheid gebaat, want de schaarse specialisten kunnen we niet volledig vervangen met inzet vanuit de sociale basis. Hen willen we juist in de stad houden, om dat op te vangen wat de informele zorg niet kan. In de proeftuin jeugd laten we al heel goed zien dat het soms anders kan. En dat moeten we wat het CDA betreft doorzetten. Maar we zullen ook steeds in contact moeten blijven met onze aanbieders, om hen binnenboord te houden voor de zorg en het stellen van diagnoses. Gezond leven mogelijk maken Gesprekspunt 5: gezond leven mogelijk maken. Een thema waar ik in mijn tijd als communicatieadviseur in het ziekenhuis veel met specialisten en ook huisartsen over gesproken heb. Want er zijn enorm veel ziekten die samenhangen met levensstijl en die met wijzigingen daarin voorkomen zouden kunnen worden. Voorzitter, wat het CDA betreft mag de gemeente aan de slag om gezond leven actief te organiseren. De cijfers liegen er bijvoorbeeld niet om, te veel Nederlanders hebben bijvoorbeeld overgewicht (vorige week in het nieuws) en ook op andere punten zijn we er nog niet. En dat terwijl met de komende vergrijzing de druk op de zorg alleen maar toeneemt en het helpt als door een gezonde leefstijl welvaartsziekten voorkomen kunnen worden. Gezond leven bij de verantwoordelijkheid van inwoners laten hebben we volgens ons geprobeerd - en dit bij sommige mensen ook wel geholpen - maar willen we echt een verandering teweeg brengen, dan mag er een stapje bij, met de kanttekening dat we ons bezig houden met dat wat in onze cirkel van invloed zit en niet daarbuiten. Wat ons betreft houdt dit in dat we de buitenruimte geschikt maken en houden om te sporten, blijven investeren in programma’s op scholen en sportverenigingen ondersteunen - zodat we mensen actief ondersteunen naar een gezond leven. Gesprekspunt 3: Meedoen of begeleiding naar werk Welzijn en welbevinden van mensen wordt voor een deel bepaald door de manier waarop mensen zich gezien, gehoord, gerespecteerd en gewaardeerd voelen. Heel vaak komt dat respect en waardering voort uit de rol die men speelt in de samenleving, door werk maar ook door andere vormen van dienstbaar zijn aan de samenleving. Helaas zijn er ook mensen die het, door psychische of fysieke beperkingen of door het niet hebben van een baan, niet lukt om die gewaardeerde plek te vinden. En niet zelden leidt dat tot vereenzaming en depressie. Het is aan de overheid om de helpende hand toe te steken. In het belang van deze mensen maar evenzo in het belang van de samenleving als geheel. En wat betekent dat nu in het licht van het dilemma dat voorligt? Dat betekent dat de gemeente zowel moet inzetten op participatie als op ondersteuning naar werk. Het is voor de fractie van het CDA dus niet een beetje meer dit en derhalve wat minder dat, nee het is allebei. Wie echt niet in staat is om betaald werk te doen, moet je stimuleren en begeleiden in het zoeken naar mogelijkheden om op een andere manier dienstbaar te zijn, bijvoorbeeld als vrijwilliger. En wie wel in staat is om te werken maar een steuntje in de rug nodig heeft om de stap te zetten, moet je begeleiden naar werk. Bijvoorbeeld met een cursus of een sollicitatietraining. Voorwaarde is natuurlijk dat de gemeente de mensen kent. Regelmatig met hen in gesprek gaat om te weten wat mensen kunnen en willen en daarop de begeleiding te richten. En wees daarbij niet bang om te erkennen dat er ook mensen zijn die niet geholpen willen of kunnen worden, het granieten bestand. Trek niet aan die dode paarden. We maken ons wel zorgen over de mensen die het niet lukt om een gewaardeerde plek te vinden in onze samenleving maar die we als gemeente niet kennen. Mensen bijvoorbeeld met een WIA uitkering of een WAO uitkering. Ook die hebben, vinden wij, recht op hulp van de overheid. Daarom college, als u straks verder gaat met het uitwerken van het sociaal beleid voor de toekomst, wellicht dat u ook deze groep aandacht kunt geven. Hulp voor iedereen of ongelijk investeren Kansenongelijkheid is, helaas, een feit. In het onderwijs als het gaat over het vinden van een stageplek, of toegang tot sport, cultuur of een computer voor kinderen uit arme gezinnen. In het vinden van werk als je een beperking hebt. Of als je lid wil worden van een vereniging en beginnend dement bent. Voorbeelden te over. Daarom is het voor het CDA vanzelfsprekend dat de gemeente moet kiezen voor hulp aan mensen in een kwetsbare positie, aan ongelijk investeren dus. Als je al iets wil doen aan verminderen van de kansenongelijkheid dan is dat de enige mogelijkheid.

Het College heeft besloten om filmtheater het Fraterhuis niet te vestigen in het nieuwe Handelshuys. Een verkenning naar alternatieve locaties in het Broerenkwartier is gaande, waarbij momenteel alleen het Kruidvat-Xenos pand wordt overwogen.

Op maandag 22 januari 2024 hebben wij een stemverklaring afgelegd waarin we aangeven teleurgesteld te zijn in de gang van zaken van het College. Het College heeft namelijk de gemeenteraad niet actief geïnformeerd over deze ontwikkelingen. Daarnaast ontbreekt duidelijkheid over de bezuinigingen en de garanties voor de uitbreiding van het Fraterhuis.

Wij hebben opgeroepen om de informatievoorziening aan de gemeenteraad serieus te heroverwegen en stemmen dan ook tegen het voorstel. Wij staan voor transparantie en zekerheid, want dat is essentieel voor onze stad. Helaas ontbreekt dat.

Ons standpunt is vanaf het begin duidelijk geweest: geen grootschalige windturbines in het Nationaal Landschap IJsseldelta! Het is onbegrijpelijk dat er inspanningen worden gedaan voor natuurherstel, terwijl tegelijkertijd wordt overwogen om megawindturbines te plaatsen in een Nationaal Landschap met één van de oudste polders in Nederland, de Mastenbroekerpolder, vol met kwetsbare dieren en planten. Het rapport liegt er niet om. De windmolens in dit gebied zullen grote impact hebben voor de rijke natuur en de cultuurhistorische waarde. Deze waarde gaat voor goed verloren.

“Zwolle is een aantrekkelijke gemeente waar iedereen een (t)huis kan vinden.” Zo begint de inleiding van informatienota over de plannen voor een huisvestingsverordening in Zwolle. Het is geen wens, geen streven, maar een constatering waarmee deze nota begint. Als CDA herkennen wij ons hier niet in. Het is goed dat Zwolle nadenkt over een goede verdeling van de bestaande woningvoorraad, maar het begint er mee dat er voldoende woningen zijn. Al jaren slagen we er niet in om de geprognotiseerde nieuwbouwwoningen te bouwen. Er worden subsidies aangevraagd voor bouw en bouwversnellingen maar we slagen er niet in om, zelfs als we die subsidies toegekend krijgen, op tijd te bouwen. De start bouw van de eerste woningen in de Spoorzone was gepland in 2023, maar dat halen we niet meer. Voorzitter, kan de wethouder aangeven waar de toegekende subsidiegelden blijven als projecten niet binnen de afgesproken termijn gerealiseerd zijn? De bestemmingsplannen voor het Zwarte Water en de Schuttevaerkade zijn definitief, maar toch blijken ze niet of niet op korte termijn realiseerbaar. We blijven praten over hoge rentes en inflatie, maar de rentes dalen alweer en zijn over een langjarig gemiddelde helemaal niet extreem. Ondertussen loopt de krapte op. Het jaar- op- jaar niet halen van de benodigde aantallen is een multiplieer in woningtekorten en daarmee een belangrijke oorzaak van stijgende woningprijzen. Ondertussen loopt Zwolle ook veel inkomsten mis, want van niet gerealiseerde woningen ontvang je geen OZB-inkomsten. Wat is het ons waard om de woningbouw op gang te houden? Om daarmee ook voor de langere termijn de huizenprijzen beheersbaar te houden. Om daarmee tijdig de omslag te maken naar woningen voor senioren en hulpbehoevenden. We kunnen blij zijn met 4 gerealiseerde WMO-woningen in De Tippe, maar daarmee gaan we de strijd niet winnen. Het CDA wil van de wethouder weten hoe zij concreet omgaat met bouwplannen die bestemmingsplan-technisch klaar zijn en toch niet opgestart worden? Hoe vult zij haar regierol in bij deze vastlopende projecten?Heeft het Concilium hier ook een rol in en kan de wethouder haar functie als voorzitter hiervan ook inzetten? Voorzitter, het CDA was in het voorjaar van 2023 initiatiefnemer van een rondetafelgesprek over woningbouw. Landelijke organisaties namen de moeite om een afvaardiging naar Zwolle te sturen. Hun advies: blijf praktisch en kijk naar laaghangend fruit. Blijf bouwen door ook op korte termijn mogelijkheden te sturen, werk gebiedsgericht en stroomlijn de ambtelijke processen daarbij. Doe niet alles een beetje, maar breng focus aan. Voorzitter, gelukkig gaan er ook dingen goed. Het project Veemarkt ligt goed op schema en het nieuwe plan aan de Kranenburgweg is een prachtig plan waar ca 40 woningen gerealiseerd worden als extra op wat in onze plannen staat. Toch ook een kwetsbaar gebied, wat natuur en waterberging betreft. Het is mooi om te lezen dat de initiatiefnemer inmiddels met alle stakeholders contact heeft gehad, ook nadrukkelijk met de omwonenden communiceert en ideeën en bezwaren tracht te verwerken in het plan. We kijken uit naar voorjaar 2025, wanneer de start van de bouw gepland staat. Voorzitter, als CDA kijken we uit naar meer startbouw-bijeenkomsten. In de informatienota voortgang Zwols actieplan woningbouw wordt 2025 aangegeven als eerste jaar waarin we het gedroomde aantal van 1000 nieuwe woningen per jaar zullen kunnen halen. Dan moeten we dit jaar wel starten met bouwen. Wij wensen het college hierbij veel succes.

Vandaag is het 11 December 2023. Dat betekent, met een kleine marge, dat het nu bijna 10 jaar bekend is dat de IJsselhallen gesloopt gaan worden op 1 Januari 2024. Een lange tijd zou je zeggen om te zorgen dat na 2024 in Zwolle ook nog een plek zou zijn voor grootschalige evenementen. Helaas, zoals blijkt, is dit niet het geval en kijken we tegen een aanzienlijke periode aan waar in deze hoofdstad geen grootschalige evenementenlocatie aanwezig zal zijn. Ondanks dat wij nu achter het besluit staan die genomen is door het college, betreuren wij dit ten zeerste. Vandaag reflecteer ik namens het CDA op de ontwikkelingen inzake de evenementenlocatie aan de Voorsterpoort Oost. Hierbij wil ik even terugkijken in de tijd, maar nu ook vooral vooruitkijken. Want zo snel mogelijk nu vooruit met een solide aanpak zonder verdere vertragingen, dat is wat er nu nodig is. Zoals ik net al even aangaf is het bijna 10 jaar bekend dat de IJsselhallen gesloopt zou gaan worden op 1 Januari 2024. Het CDA vraagt zich af wat er in deze 10 jaar gebeurd is, of wellicht juist niet gebeurd is dat we nu in deze situatie zijn beland waarin we voor een lange tijd geen evenementenlocatie zullen hebben. Waarom is de gemeente zo laat begonnen met het voorbereiden van deze nieuwe locatie? Het was immers al bijna 10 jaar bekend dat 2024 een definitieve datum zou zijn. Als we verder reflecteren naar het gelopen proces zien we dat de gemeente zich vooral opstelt als beoordelende partner, maar niet zozeer als samenwerkende partner aan de voorkant. Tot op zekere hoogte kan mijn fractie dit begrijpen, maar wij zien hier wel gemiste kansen. Een beetje ondernemerschap zou voor de gemeente hier op zijn plaats zijn. Helemaal als het gaat om grote, nieuwe projecten waar we nog niet mee bekend zijn. Zorgen dat je een volwaardige gesprekspartner bent aan de voorkant en samen proberen de eindstreep te halen. Zo kunnen problemen vooraf al wellicht opgelost worden. Nu wordt er tot het laatste moment gewacht om daarna te concluderen dat het project van de baan is. Een betere gesprekspartner zijn aan de voorkant had al een hoop kunnen oplossen. Wij zien dan ook graag dat dit bij een eventueel vervolg op een betere manier wordt aangepakt. Als we het dan hebben over de rol die de gemeente aanneemt aan de voorkant, dan hebben we het ook over de expertise die we in huis hebben om een project van dit formaat in goede banen te leiden. Niet afwachten, maar vooraf begeleiden. Daarom hebben wij ook samen met de VVD de motie ingediend over het inwinnen van externe expertise om juist de situatie te vermijden waarin we nu zitten. Hoe nu verder? Dat is de vraag die bij ons als fractie leeft, maar ook een grote vraag die leeft in de stad. Ik heb zelf talloze telefoontjes gepleegd met organisatoren die niet blij zijn en niet meer weten waar ze terecht kunnen in Zwolle met hun evenementen, en wij delen die zorgen. Het risico hier ligt op de loer dat al deze evenementen zullen verplaatsen naar andere steden. En dat past niet bij een provinciale hoofdstad met meer dan 134.000 inwoners. Daarom wil mijn fractie van de wethouder vandaag een duidelijk tijdpad horen van hoe we nu verder gaan met de ontwikkeling van deze evenementenlocatie. Wat het CDA betreft gaan we niet morgen beginnen, maar gisteren. Daarbij willen we ook een antwoord hebben op hoe de wethouder er nu wél voor gaat zorgen dat we de eindstreep halen. Het CDA betreurt het dat de realisatie van de evenementenlocatie op deze manier is verlopen. Wat ons betreft is verder uitstel hier geen optie en wij verwachten in de toekomst meer en betere inzet van het college op dit dossier dan dat tot nu is gedaan. Onze stad verdient een evenementenlocatie van formaat en laten we daar nu zo snel mogelijk naartoe werken.