Poliflw

Reactie ChristenUnie/SGP op Rekenkameronderzoek Haagse Markt

Ondernemers op de Haagse markt hebben jarenlang meer moeten betalen dan de gemeente met hen had afgesproken. “De gemeente vraagt maar liefst 71% teveel huur, dat is bizar”, reageert fractievoorzitter Pieter Grinwis. “Goed dat de rekenkamer dit heeft onderzocht. Pijnlijk dat onze vermoedens waar bleken. In 2015 vroeg mijn fractie al om een onafhankelijk onderzoek, omdat we van alle kanten klachten hoorden van ondernemers. Ze voelden zich genegeerd en niet serieus genomen. Niets blijkt minder waar. Dat de gemeente de aanbeveling van de Rekenkamer moet volgen en nu over de brug moet komen met een volwaardige compensatie staat buiten kijf.”

“Hardwerkende ondernemers zijn structureel benadeeld en de dupe van een stadsbestuur dat zijn afspraken niet nakomt”, vervolgt Grinwis. “De gemeente blijkt bijvoorbeeld op het gebied van ongedierte- en gladheidsbestrijding de zaken niet op orde te hebben en afgesproken taken niet uit te voeren. De laksheid die daaruit blijkt, vind ik ongelooflijk.” Sommige ondernemers moeten onevenredig veel huur betalen vergeleken met andere ondernemers. Na de herinrichting van de Haagse Markt is de gemeente de huur op een andere manier gaan berekenen. Pieter Grinwis: “Hierdoor is het verschil in tarieven soms bijna €2900 euro! Dat is echt ongehoord, helemaal gezien het feit dat de raad buitenspel is gezet bij de besluitvorming over deze nieuwe manier van doorbelasting van het marktgeld.”

De fractievoorzitter wil dat het college lessen trekt uit de harde conclusies van het onderzoek. “Ondernemers op onze Haagse markt verdienen het niet om op deze manier slachtoffer te worden van onzorgvuldig beleid van het college. Het is tijd om niet alleen mooie woorden over deze ondernemers te spreken als stadsbestuur, maar hen echt recht te doen, ook financieel.”

Lees hier wat we eerder schreven over de Haagse Markt.

Ten minste 8 zorgcowboys in Den Haag - ChristenUnie/SGP: Gemeente, leg winst van Haagse zorgverleners aan banden

In Den Haag zijn er ten minste acht welzijnsorganisaties die een winst van meer dan 10% maken, zo blijkt uit onderzoek van Follow The Money. “Drie daarvan hebben zelfs een marge van meer dan 25%. Dat is ondenkbaar in deze sector en roept heel veel vragen op,” zegt fractievertegenwoordiger Linda Miedema. “Ik wil zo snel mogelijk weten of er tussen deze zorgcowboys ook bedrijven zitten waarbij de gemeente Den Haag zorg, welzijn, ondersteuning of andere diensten inkoopt.” De ChristenUnie/SGP heeft met kritische schriftelijke vragen het college om opheldering gevraagd.

Normaal is het voor een thuiszorgorganisatie al een hele kunst om een paar procent winst te maken.  “Hoe is het dan mogelijk dat sommigen een marge van 10% tot zelfs meer dan 60% halen?” vraagt Miedema zich af. “Nu de zorgkosten zo stijgen en we in de stad te maken hebben met miljoenenbezuinigingen op welzijnswerk, kan het toch niet zo zijn dat sommige zorgverleners structureel miljoenen in eigen zak steken? We hebben het college gevraagd of en hoe de gemeente toezicht houdt op dit soort wanpraktijken. Heeft de gemeente zicht op de hoogte van winstuitkeringen in verhouding tot de totale omzet van een zorgbedrijf?”

Linda Miedema vervolgt: “Ik begreep dat wethouder Parbhudayal overweegt om een maximum in te stellen op reserves die een zorginstelling mag aanhouden. Ik ben benieuwd of het mogelijk is om op eenzelfde manier een maximum in te stellen op de winst die zorgbedrijven uitkeren.”

Schriftelijke vragen zorgcowboys.pdf

ChristenUnie/SGP: voorkom Haags drama met Rotterdamse warmte

“Een duidelijker waarschuwing ga je niet krijgen”, zegt fractievoorzitter Pieter Grinwis. “De Leidse warmtepijp, waarmee in de toekomst restwarmte uit de haven van Rotterdam via leidingen naar Leiden moet worden vervoerd, blijkt te zijn uitgelopen op een drama. Het project is twee jaar vertraagd en de kosten lopen de spuigaten uit, zo bleek uit een reconstructie in NRC. Ik hoop dat het college de soortgelijke leiding van Rotterdam naar Den Haag, de Leiding door het midden, goed gaat heroverwegen.” Hij heeft het college gevraagd om duidelijk aan te geven welke lessen het trekt uit deze problematische gang van zaken bij deze gemeenten in onze regio. “Want mijn eerste reactie als ik dit lees is: moeten we die Leiding door het midden nog wel willen? Bezint eer ge begint.”

“Den Haag heeft, net als Leiden, al warm water beschikbaar via een Uniper-centrale aan het De Constant Rebecqueplein. Dat water hoeft tenminste niet over grote afstanden worden vervoerd, met grote energieverliezen tot gevolg, zoals bij de warmteleidingen vanuit Rotterdam. Bovendien is de gascentrale de perfecte piekwarmteleverancier in de toekomst. Het contract met de Unipercentrale loopt af in 2022. De centrale in Leiden is vanaf 1 januari 2020 niet meer verplicht tot leveren. Daardoor kan dit bedrijf, áls ze al gaan leveren, in Leiden de hoofdprijs vragen. In Den Haag dreigt dezelfde situatie, dat moeten we voorkomen. Laat het college lessen trekken uit dit debacle in Rotterdam en Leiden en zich goed bezinnen op de risico’s en de te nemen vervolgstappen.”

“Lessen trekken betekent ook dat we moeten zien te voorkomen dat de gemeente Den Haag, evenals Rotterdam en de provincie, met de vingers tussen de deur komt te zitten.” De provincie Zuid-Holland en de gemeente Rotterdam hebben namelijk in een geheime afspraak, een ‘letter of comfort’, toegezegd garant te staan voor de Leiding over Oost, zoals het project ook wordt genoemd. De fractievoorzitter: “Dat zo’n afspraak geheim is, is al bizar, maar nog belangrijker is dat we in Den Haag er zeker van moeten zijn dat het gemeentebestuur niet in het geheim dit soort onverantwoorde garanties gaat afgeven. Ik ben benieuwd naar de reactie van het college hierop. We moeten voorkomen dat de warmteplannen van het college uitlopen op een ijskoude douche.”

Schriftelijke vragen Leiding over oost.pdf

De bewoners van de Bevelandse- en Vlielandsestraat zijn nooit tegenstander geweest van de ORAC’s, wel van het feit dat hierdoor onnodig veel parkeerplaatsen verdwijnen, terwijl de parkeerdruk in Duindorp al zo hoog is. De bewoners kwamen zelf met alternatieve locaties voor een aantal containers, maar de plannen van de gemeente bleven ongewijzigd. Terwijl de gemeente Den Haag soms best genegen is te luisteren naar alternatieven van bewoners, druipt bij deze Duindorpse straten de onwil ervan af. Schriftelijke vragen van de ChristenUnie/SGP werden afwerend beantwoord. En de argumentatie was werkelijk flinterdun. Pieter Grinwis: “Het is heel makkelijk om tegen bewoners te zeggen waarom iets niet kan. Mijn oproep: kijk naar wat er wel kan.”

Ondertussen is de gemeente overgegaan op het plaatsen van de ORAC’s, terwijl de bewoners zich ook nog eens ernstige zorgen maken over gasleidingen, die op een halve meter van een van de containers zouden liggen. Net als in de Koppelstokstraat op Scheveningen, zijn ze doodsbang voor ongevallen zoals vijf jaar geleden in de Hortensiastraat, of begin dit jaar in de Jan van der Heijdenstraat. Pieter Grinwis: “Omdat wethouder Van Tongeren verantwoordelijk is voor het plaatsen van ondergrondse containers en wethouder Van Asten voor parkeren, komen de bewoners van de Vlielandse- en Bevelandsestraat met hun klachten terecht in de Bermudadriehoek tussen deze wethouders en hun ambtenaren. Dat is onacceptabel. Onze oproep aan de wethouders is deze week dan ook: stuur de bewoners van de Bevelandse- en Vlielandsestraat niet langer van het kastje naar de muur, maar ga in gesprek en los de problemen met elkaar op.” ​

Pieter Grinwis vervolgt: “Welzijnswerk is van zo’n groot belang in onze stad, voor onze jongeren die moeilijk meekomen in de maatschappij en voor onze ouderen die kampen met eenzaamheid. Bovendien loopt een oudere inwoner waarnaar wordt omgezien door een welzijnswerker minder snel naar een huisarts. Die wordt weliswaar uit een ander potje betaald, maar is natuurlijk veel en veel duurder. Wethouder Parbhudayal kan erop rekenen dat de ChristenUnie/SGP nauwlettend gaat volgen dat er in de praktijk geen waardevol welzijnswerk verdwijnt.”

De impuls voor kleinschalig welzijnswerk kan op de instemming van de ChristenUnie/SGP-fractie rekenen. De fractievoorzitter: “Echter, de structurele basis moet wel op orde blijven. Hoe prachtig en goed de inzet van vrijwilligers ook is, zij hebben voldoende professionele ondersteuning nodig, zodat niet na een enthousiaste start het welzijnswerk in de wijk na een tijdje als een plumpudding in elkaar zakt. Het college gaat veel vragen van de eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid van inwoners. Terwijl het welzijnswerk er juist ook moet zijn voor hen die het níet op eigen kracht kunnen.”

Wat de fractie zorgen baart is dat ondanks herhaaldelijk aandringen nog steeds geen doorkijkje wordt gegeven naar de invulling van de extra bezuinigingen in 2021 en 2022. Nu is 5 miljoen van de totale structurele bezuiniging van 8 miljoen euro ingevuld, maar het bezuinigingsdoel van dit college ligt nog eens 60% hoger. Pieter Grinwis: “En het laaghangende fruit is nu echt wel geplukt. Ik vrees het ergste als wethouder Parbhudayal straks de botte bijl uit de kast haalt om de resterende 3 miljoen euro binnen te 'hakken'.”

ChristenUnie/SGP bezorgd over gevolgen bezuinigingen dienstverlening stadsdeelkantoren

Vanaf 1 juli kunnen inwoners nog maar op 2 van de 8 stadsdeelkantoren terecht voor het doen van geboorteaangifte en het aanvragen van bijvoorbeeld een rijbewijs. Fractievoorzitter Pieter Grinwis uit zijn zorgen over de gevolgen van deze rigoureuze stap in schriftelijke vragen aan het college. “Binnen de wettelijke termijn van drie dagen geboorteaangifte doen is in Den Haag nu al bijna niet te doen, laat staan na deze verandering. Je kunt een kersverse vader toch niet uren laten ronddolen in het IJspaleis of stadsdeelkantoor Escamp, omdat er geen ruimte meer was voor een afspraak?”

Pieter Grinwis: “Ik hoor nu al geluiden die erop wijzen dat de agenda’s op de stadsdeelkantoren overvol raken, terwijl de bezuiniging nog niet eens helemaal is doorgevoerd. Ik heb het college dan ook gevraagd of het kan garanderen dat de twee overgebleven stadsdeelkantoren bestand zijn tegen de bijkomende afspraken.” Wie zijn rijbewijs wil verlengen of geboorteaangifte wil doen, kan hiervoor online een afspraak maken. “Maar of er een gaatje voor je is, blijft maar afwachten”, zegt Pieter Grinwis. “Ik vraag me sterk af of het college wel goed heeft ingeschat welke consequenties deze grote afname van de dienstverlening met zich meebrengt.”

De ChristenUnie/SGP diende in februari al een motie in, waarin het college werd aangespoord om de mogelijkheden voor een digitalisering van de dienstverlening te onderzoeken. “Het is voor veel mensen een domper dat ze dat niet meer in hun eigen stadsdeel terecht kunnen en nu extra tijd en geld kwijt zijn voor een bezoek aan een stadsdeelkantoor. Wij stelden voor om te werken met videoverbindingen. Ik heb het college aangespoord om eindelijk te komen met een reactie op dit idee. Er liggen veel kansen op het gebied van digitalisering, maar dan moet het college die wel grijpen.”

Schriftelijke vragen dienstverlening.pdf

ChristenUnie/SGP blij met plannen Zuidwest

“Het doet me goed om te lezen dat het college naar de hartenkreet van deze wijken heeft geluisterd en onze mening deelt dat het aanpakken van de problemen in Moerwijk, Morgenstond, Bouwlust en Vrederust niet langer op zich kan laten wachten”, aldus fractievoorzitter Pieter Grinwis. “Mijn fractie heeft de afgelopen jaren meerdere malen aan de bel getrokken en het college opgeroepen tot actie. Deze wijken zijn de afgelopen jaren verwaarloosd, zijn zwaar overbelast, met een overconcentratie aan armoede, werkloosheid en andere problematiek. De balans in deze wijken is zoek, de kloof tussen veen en zand te groot. Begin vorig jaar zei ik al dat het meer ‘overleven’ dan ‘samenleven’ was in deze wijk. Ik hoop dat deze plannen het begin van een nieuw en mooier hoofdstuk betekenen voor deze wijken.”

Het tienjarenplan van de wethouder, met onder andere het bouwen van 10.000 extra huurhuizen en koopwoningen, moet voor ingrijpende veranderingen zorgen. Goed nieuws, vindt de fractievoorzitter. “Maar alleen stenen stapelen is niet genoeg. Het moet onderdeel zijn van een groter geheel, waarin ook aandacht is voor goede voorzieningen, zoals een kwalitatief hoogwaardige middelbare school en ontmoetingsplekken. Alleen zo kunnen deze wijken weer opbloeien en hoop gaan bieden in plaats van wanhoop. En kan de sociologische ramp, waar René Baron destijds voor waarschuwde, worden voorkomen. Het zou mooi zijn als we over een paar jaar de vruchten mogen plukken van deze investering in het verbinden van verschillende sociale groepen in onze gevarieerde stad.”

Voorzitter, waarom willen het college en wij Den Haag en deze wereld goed doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen? Dat is natuurlijk omdat we het een prachtige stad vinden waar we trots op zijn, maar toch vooral ook omdat we beseffen dat Den Haag, dat de aarde niet van ons is, maar dat we deze in bruikleen hebben. Dat we daarom hebben te leven van de rente en niet hebben in te teren op het kapitaal. Dat we dus worden geacht goede rentmeesters te zijn. Als burger van deze stad, als ondernemer in deze stad, maar ook van ons als politieke dienaren van deze ons zo geliefde stad.

En daar zit ‘m gelijk de kneep. We teren in op het kapitaal dat we in bruikleen hebben. Of het nu gaat om het in ijltempo erdoorheen jagen van fossiele grondstoffen, het laten verdwijnen van soorten, of het toevoegen van vervuiling aan lucht, bodem en water, we leven niet duurzaam, niet volhoudbaar.

We weten het, we zien het, maar wat doen we? Ja, maar als die ander… Ja, maar op korte termijn is dat en dat net even belangrijker… Ja, maar de economie moet wel blijven gewoon blijven doorgroeien… Etc.

Ach, u en ik kennen al deze tegenwerpingen. Voorzitter, voordat ik concreet op de kadernota inga, wil ik heel helder gesteld hebben dat duurzaamheid niet een of andere hobby is, maar eerst en vooral een kwestie van rechtvaardigheid. Een kwestie van recht doen aan de schepping, door niet op grotere voet te leven dan de aarde kan dragen. En een kwestie van recht doen aan mensen, door ervoor te zorgen dat onze levensstijl niet ten koste gaat van het welzijn van anderen én te voorkomen dat niet zulke brede schouders in een tochtig huis ook nog eens de zwaarste lasten mogen dragen.

Voorzitter, als ik dan de kadernota van wethouder Van Tongeren lees, dan is het mij te veel een kabbelnota. Terwijl de doelen flink ambitieuzer zijn dan in de vorige collegeperiode, en 2030 heel dichtbij is, lijkt het gevoel van urgentie niet evenredig omhooggegaan.

De ChristenUnie/SGP probeert daarom met een aantal gerichte voorstellen eraan bij te dragen dat het duurzaamheidsbeleid allereerst heerlijk helder Haags wordt, ten tweede nog boller komt te staan van Haagse kracht en ten derde Den Haag nog meer een stad van kansen en ambities wordt.

Heerlijk helder Haags

De kadernota staat vol plannen, projecten en acties, maar is ook helder welke kant we precies opgaan en of en hoe we daar komen? En wordt bewoners en ondernemers in deze stad duidelijk welke verduurzamingsmaatregelen zij kunnen nemen en wanneer het daar het beste moment voor is? Als iets nodig is in deze fase van de energietransitie dan is het duidelijkheid, zekerheid en handelingsperspectief.

En daar ben ik nog niet gerust op, zeker niet gelet op het wat ruim geformuleerde voorgestelde besluit. Daarom een amendement samen met de collega’s Wijsmuller, Barker en Holman waarin wordt voorgesteld om in de programma- en voortgangsbrief helder de link te leggen tussen de maatregelen, resultaten en doelen.

Aanvullend hierop de vraag of de wethouder bereid is toe te zeggen in de programmabrieven dan wel in de begroting heel helder te maken welke financiële middelen en instrumenten worden ingezet om welk concreet doel te bereiken en of de in te zetten middelen en instrumenten ook in verhouding staan tot dat doel?

Haagse Kracht

Mijn tweede punt, Haagse Kracht. Het is geweldig om te zien dat werkelijk overal in onze stad duurzame initiatieven opborrelen. Dat bewoners van buurten de handen ineen slaan om hun wijk van zonnepanelen of duurzame warmte te voorzien. Dat insprekers hier onvermoeibaar ons aanvuren om tot echt en goed duurzaamheidsbeleid te komen. Maar de Haagse Kracht kan nog beter worden benut.

Het college heeft in het coalitieakkoord uitgesproken dat zij lokale, en daarmee vaak lage temperatuurbronnen wil benutten en ontwikkelen. Ik wil nog een stap verder: laten we deze lokale warmtebronnen ook echt gaan stimuleren en toegang verschaffen tot bestaande of nieuwe netten. Daarom samen met de collega’s Wijsmuller, Barker en Holman een motie met als dictum:

verzoekt het college in de aangekondigde warmtestrategie duidelijk te maken hoe de ontwikkeling van lokale lage temperatuurbronnen en -warmtesystemen zal worden gestimuleerd en gefaciliteerd en hoe deze lokale warmte toegang kan krijgen tot (nieuwe) transport- en distributiesystemen.

Voorzitter, met duurzame bronnen op korte termijn ook de piekwarmtevraag opvangen, dat is eigenlijk niet mogelijk en bovendien ook zonde van al het te investeren geld wat dan niet in andere duurzame maatregelen kan worden gestopt. Daarom pleiten wij ervoor om bestaande faciliteiten in onze stad te benutten bij het opvangen van pieken in de warmtevraag. Denk aan de STEG-centrale op het De Constant Rebecqueplein. Kijk strategisch en nuchter naar de mogelijkheden van deze centrale, juist ook nadat de contracttermijn met Eneco voorbij is. Daarom samen met collega Wijsmuller de volgende motie met als dictum:

verzoekt het college in de op te stellen warmtestrategie duidelijk te maken hoe tijdens de energietransitie op effectieve en doelmatige wijze zal worden voorzien in de warmtepiekvraag en welke rol de STEG-centrale op het De Constant Rebecqueplein daarin zal spelen.

Voorzitter, steeds meer inwoners produceren elektriciteit en warmte met zonnepanelen en zonnecollectoren op hun dak en zorgen daarmee voor een flinke CO

-reductie. Het is nu nog interessant om de stroom terug te leveren op het net, en dat blijft voorlopig nog wel zo, maar toch zou het beter zijn als er meer aandacht en inzet komt op het opslaan van deze energie, bijvoorbeeld op buurtniveau. Het creëren van voldoende opslag, is essentieel voor een succesvolle transitie en betrouwbare toekomstige energievoorziening. Daarom samen met de collega’s Wijsmuller, Barker en Holman de volgende motie met als dictum:

verzoekt het college in de eerstvolgende programmabrief nadrukkelijk aandacht te geven aan de opslag van elektriciteit en warmte (op buurtniveau) en inzicht te bieden hoe dit zal worden gefaciliteerd.

Den Haag, Stad van Kansen en Ambities

Het derde en laatste thema: Den Haag, Stad van Kansen en Ambities. Kansen en ambities genoeg om de stad te verduurzamen. Het college wil daar graag alle ruimte bieden hiervoor.

Maar voorzitter, toch zijn er nog steeds onnodige drempels voor bewoners en ondernemers om duurzame investeringen te doen. Als je in een beschermd stadsgezicht woont, moet je opeens een omgevingsvergunning aanvragen inclusief te betalen en later wel weer terug te krijgen leges, terwijl je buurvrouw een eindje verderop die drempel niet hoeft te slechten voor een paar zonnepanelen. Daarom samen met collega Wijsmuller, Barker en Holman een motie met als dictum:

verzoekt het college na te gaan welke administratieve drempels er zijn en vervolgens te bezien of deze zo veel als mogelijk kunnen worden weggenomen, zodat investeringen van bewoners en bedrijven in verduurzaming niet worden bemoeilijkt, maar worden gestimuleerd.

Voorzitter, nog een laatste punt op het gebied van transport. Het aandeel transport in de nationale CO2-uitstoot neemt toe. Daar wil ’t college wat aan doen, bijvoorbeeld met een slim overslagpunt aan de rand van de stad om goederen en pakketten aan de rand van de stad over te slaan op kleinere elektrische vrachtwagentjes. Maar voorzitter, we missen kansen als we niet integraal en innovatief naar de transportstromen in onze stad kijken. Neem de snelgroeiende pakketbezorging met z’n vervuiling, verkeersonveiligheid en verkeersopstoppingen. Daarom samen met collega Barker een motie met als dictum:

verzoekt het college de (pakket)transportstromen in de stad te onderzoeken en beleidsopties te verkennen om deze vervoersstromen verder te optimaliseren en te verduurzamen en hierover in of bij de programmabrief een eerste rapportage te geven.

Ten slotte voorzitter, ik begon met duurzaamheid als kwestie van rechtvaardigheid. Dat betekent dat wij bereid zijn verantwoordelijkheid te nemen en de rekening van ons handelen niet bij anderen of bij de schepping neer te leggen.

Voorzitter, ondanks mijn kritiek her en der, hoop ik dat deze Kadernota Duurzaamheid eraan bijdraagt dat we als waardige rentmeesters onze mooie stad en wereld gaaf, goed en gezond doorgeven aan de net en nog niet geboren Hageneesjes en Hagenaartjes.

amendement programma- en voortgangsbrief Duurzaamheidsnota doelgerichter.pdf

motie actief stimuleren lokale warmtebronnen.pdf

motie duidelijkheid over voorzien in warmtepiekvraag.pdf

motie inzetten op buurtopslag van elektriciteit en warmte.pdf

motie onderzoek optimalisatie en verduurzaming transportstromen.pdf

motie terugdringen administratieve lasten burgers en bedrijven bij treffen duurzame maatreg

Al jaren maakt de ChristenUnie/SGP zich hard voor een evenwichtig horecabeleid. “De belangen van bewoners moeten wat ons betreft altijd nadrukkelijk worden meegenomen in dit soort beslissingen. Bij het opstellen van de Horecavisie enkele jaren terug hebben we er dan ook voor gezorgd dat bij alle besluiten de bewoners worden gehoord. Deze keer is zelfs de Raad niet betrokken geweest bij deze besluitvorming. We hebben het maar te slikken dat de burgemeester zonder pardon deze vijf extra nachtontheffingen mogelijk maakt.”

In het coalitieakkoord is opgenomen dat er een pilot zou worden gedaan met nachtontheffingen. De fractievoorzitter: “Maar deze vergunningen worden voor tien jaar uitgegeven! Dan hebben we het toch niet meer over een pilot?” De ChristenUnie/SGP wil het liefst er helemaal vanaf, maar in ieder geval een verkorting van de vergunningsduur naar twee jaar. Pieter Grinwis: “Ik pleit voor een strenge en adequate evaluatie na die twee jaar, op basis waarvan een go/no go-beslissing wordt genomen. We kunnen dit als Raad niet zomaar over zijn kant laten gaan. Onze stad moet voor iedereen een fijne plek blijven om te wonen.”

motie vergunning voor twee in plaats van tien jaar.pdf

ChristenUnie/SGP luidt de noodklok voor peuterscholen

Te weinig gekwalificeerd (inval)personeel, te strenge handhaving en financiële onhoudbaarheid. Het zijn de zorgen waar peuterscholen mee te kampen hebben sinds zij wettelijk onder de kinderopvang vallen. Dit moest ervoor zorgen dat kinderen met een taalachterstand zoveel mogelijk voorschoolse educatie zouden ontvangen, maar dit doel wordt totaal niet bereikt. Sterker, de gemeente verwachtte in 2018 dat 76% van de “doelgroepkinderen” deel zou nemen aan voorschoolse educatie. In werkelijkheid blijkt dit met 59% fors minder. Fractievoorzitter Pieter Grinwis luidt de noodklok: “Het is belangrijk dat jonge kinderen die een taalachterstand hebben naar de peuterschool kunnen. Maar door grote regeldruk, een tekort aan gekwalificeerd personeel én een te strenge handhaving, staat dat onder grote druk. Soms worden hele peuterklassen nu naar huis gestuurd, en dat is natuurlijk juist wat we níet willen.”

Al langere tijd maakt de ChristenUnie/SGP zich zorgen over de Vroege- en Voorschoolse Educatie, zoals VVE in officiële termen wordt genoemd. Afgelopen september stelde de partij het teruggelopen aantal aanmeldingen aan de orde. Die leegloop lijkt nu weer stabiel, maar zorgen zijn er te over. Pieter Grinwis: “We weten allemaal dat er een enorm tekort is aan onderwijzend personeel. Dat is bij de peuterscholen niet anders. Logisch dat je niet de  eerste de beste invaller voor een peuterklas kunt zetten, maar de landelijke eisen aan het personeel zijn zo streng dat zelfs een basisschoolleerkracht niet aan de strenge eisen voldoet. Zet je die toch voor de klas, dan riskeer je een enorme boete.”

De gemeente deelt die boetes ook echt uit, zo blijkt uit een belronde van de ChristenUnie/SGP-fractie langs verschillende organisaties. €3000,- boete voor een missend EHBO-diploma bij een invaller, €6000,- voor een invaller die geen VVE-certificaat heeft. Bedragen die nauwelijks door de organisaties op te brengen zijn. Pieter Grinwis: “In de praktijk blijkt het al heel lastig te zijn om een peuterschool financieel quitte te laten spelen. De meeste organisaties lijden zelfs verlies, en zijn genoodzaakt dit te compenseren met andere financiële middelen. Ze zijn het erover eens: met peuterscholen is geen droog brood te verdienen, dat is natuurlijk ook niet het doel, maar nu kun je eigenlijk alleen maar verlies lijden. En dat is zeer zorgelijk, want hoe blijft het VVE-onderwijs gegarandeerd voor de toekomst? Ik heb het college gevraagd coulanter te zijn in de handhaving als het gaat om vervangend personeel, en peuterscholen niet langer de stuipen op het lijf te jagen.”