Poliflw

Het CDA wil dat er in Groningen gestart wordt met lief-en-leed-straten. In een lief-en-leed-straat proberen vrijwilligers bewoners onderling met elkaar in contact te brengen. Deze vrijwilligers krijgen van de gemeente een klein potje geld op zak om kleine activiteiten te organiseren of zieke buren een bloemetje te brengen. Eenzaamheid is een groot probleem in de gemeente Groningen. Ruim 45% van de bevolking in Groningen voelt zich eenzaam, waarvan een deel zelfs ernstig eenzaam. Ondanks dat er al een aantal projecten lopen, vindt het CDA dat er meer moet gebeuren om eenzaamheid terug te dringen. Het CDA dient daarom tijdens het voorjaarsdebat een motie in om te starten met deze lief-en-leed-straten. In Rotterdam en Den Haag zijn deze straten succesvol in de strijd tegen eenzaamheid. Deze gemeenten hebben samen al meer dan achthonderd lief-en-leed-straten. 'In deze corona-tijd is eenzaamheid toegenomen. Juist dit is hét moment om te starten met lief-en-leedstraten.', aldus fractievoorzitter René Bolle. Vorig jaar stelde het CDA al schriftelijke vragen in de hoop dat er gestart kan worden met lief-en-leed-straten. Destijds gaf het college aan dat het initiatief vooral vanuit de inwoners zelf moest komen. In navolging van het plan ontving de fractie al diverse inwoners die graag willen starten met deze straten. Inmiddels ziet een meerderheid van de raad de meerwaarde van het plan en wordt de motie breed gesteund.

De Groningse gemeenteraadsfractie van het CDA wil dat basisschoolleerlingen uit groep 7 en 8, wiens ouders moeten rondkomen van een minimuminkomen, geld krijgen van de gemeente om een laptop aan te schaffen. Deze laptopregeling is in Groningen al van kracht voor kinderen die naar de middelbare school gaan. Omdat het onderwijs ook op de basisschool steeds digitaler wordt, is het CDA van mening dat ook basisschoolleerlingen voor de regeling in aanmerking moeten komen. Fractievoorzitter René Bolle: ‘In Groningen groeit 1 op de 5 kinderen op in armoede. Helaas hebben veel van deze kinderen thuis geen goede computer, laptop of tablet. Dit vergroot de kansenongelijkheid, omdat ze daardoor moeite hebben met het maken van huiswerk, een spreekbeurt of een werkstuk. Terwijl we juist willen dat deze kinderen, via het onderwijs, kansen krijgen op een betere toekomst.’ Tijdens de coronacrisis werd het probleem nog eens extra duidelijk, doordat veel leerlingen niet in staat waren het thuisonderwijs op een goede manier digitaal te volgen. ‘Gelukkig heeft de gemeente ingegrepen en 600 laptops voor het onderwijs beschikbaar gesteld. Het zou mooi zijn als we dit kunnen gebruiken om een structurele oplossing te bieden’, aldus René Bolle. Het CDA dient daarom tijdens het voorjaarsdebat een motie in om de laptopregeling uit te breiden. PVDA, SP, D66 en Stadspartij hebben al aangegeven de motie te zullen steunen.

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.

Onrecht en onrechtvaardigheid. Vraag een aantal mensen die actief zijn in de politiek, lokaal of landelijk, wat zijn of haar beweegredenen zijn om de politiek in te gaan en je zult het horen: “Ik kan niet tegen onrecht” óf “ik wil onrechtvaardigheid bestrijden”. Nobele en begrijpelijke redenen om je in te zetten voor anderen én de samenleving. Zo kan een uitzichtloze situatie voor daklozen onrecht zijn waar iets aan gedaan moet worden. Mensen die al jaren in gevecht zijn met opeenvolgende instanties over de aardbevingsschade. Ondernemers die boetes krijgen opgelegd omdat ze een dagje vrij willen en niet op zondag hun winkel willen openen. Mensen die omwille van hun achternaam bij de belastingdienst op een lijst terecht komen, waardoor ze onterecht toeslagen moeten terugbetalen en er een torenhoge schuld boven hun hoofd hangt. Onrecht. Er zijn natuurlijk verschillende gradaties van onrecht, maar in Groningen wordt een onrechtvaardige situatie willens en wetens in stand gehouden. Sinds jaar en dag wordt in Groningen hondenbelasting geheven. Met de afgelopen herindeling betekende dat helaas voor de inwoners van Haren en Ten Boer dat ook zij moeten gaan betalen voor een hond. Groningen heeft inmiddels het hoogste tarief van Nederland. Toch is een meerderheid van de gemeenteraad van mening dat de hondenbelasting een onrechtvaardige belasting is. Het geld wat er mee wordt opgehaald, gaat voor een heel klein deel naar voorzieningen voor honden. Het overgrote deel (zo’n 75%) gebruikt de gemeente om andere zaken mee te betalen. Een welkome inkomstenbron in de zware tijd waarin we momenteel leven. En dat financiële argument wordt gebruikt om de hondenbelasting niet af te schaffen. De gemeente heeft het geld écht nodig. We moeten afschaffing integraal benaderen als we begroting bespreken. We zouden het wel willen afschaffen, maar het is niet onze hoogste prioriteit. We zien helaas geen andere dekking. Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je vaststelt dat de hondenbelasting onrechtvaardig is, wat kun je dan anders besluiten dan afschaffing? Als je dat namelijk niet doet zeg je feitelijk: We weten wel dat het niet zo netjes is dat we hierover een belasting heffen en het aan allerlei andere dingen uitgeven. En we willen ook echt wel stoppen. Heus wel. Maar ja, het geld dat we ermee binnen halen, dat hebben we toch écht nodig. En ergens minder aan uitgeven, dat is geen optie. We zijn als gemeente nu eenmaal gewend geraakt aan een bepaald bestedingspatroon. Onrechtvaardig, we weten het, maar het geld is te lekker. Het komt nooit uit om structureel minder geld te ontvangen. Niet in slechte tijden, maar ook niet in goede tijden. En zeker niet als je er al jaren aan gewend bent. Ermee stoppen zal altijd pijn doen. Daar moet je een keer doorheen. Maar willens en wetens een onrechtvaardige situatie in stand houden als overheid? Dat is nog veel pijnlijker.

De gemeenteraadsfracties van het CDA, de Stadspartij en 100% Groningen willen van het college weten welke kosten de gemeente Groningen maakt voor het verwijderen van graffiti en hoe groot de ‘pakkans’ is van dergelijke ‘vandalen’. Ook stellen de fracties, middels schriftelijke vragen, ter discussie of legale graffitiplekken bijdragen aan het terugdringen van illegale graffiti. Hoewel het graffiti probleem wel eens veel groter is geweest in met name de stad Groningen, constateren de fracties met enige regelmaat dat graffiti nog steeds wordt aangebracht op plekken die daar niet voor bedoeld zijn. Het gaat vaak om ‘handtekeningen’ van hardnekkige graffiti vandalen die opduiken op viaducten, muren en in tunnels en op (elektriciteits)kasten. CDA-raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Graffiti zorgt ervoor dat het straatbeeld verloedert en tast het veiligheidsgevoel van onze inwoners aan. We hopen dat legale graffitiplekken wellicht een oplossing kunnen bieden. Ook vinden wij dat de kosten die worden gemaakt om de graffiti te verwijderen, worden verhaald op de daders'.

De gemeenteraadsfracties van het CDA, de Stadspartij en 100% Groningen willen van het college weten welke kosten de gemeente Groningen maakt voor het verwijderen van graffiti en hoe groot de ‘pakkans’ is van dergelijke ‘vandalen’. Ook stellen de fracties, middels schriftelijke vragen, ter discussie of legale graffitiplekken bijdragen aan het terugdringen van illegale graffiti. Hoewel het graffiti probleem wel eens veel groter is geweest in met name de stad Groningen, constateren de fracties met enige regelmaat dat graffiti nog steeds wordt aangebracht op plekken die daar niet voor bedoeld zijn. Het gaat vaak om ‘handtekeningen’ van hardnekkige graffiti vandalen die opduiken op viaducten, muren en in tunnels en op (elektriciteits)kasten. CDA-raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Graffiti zorgt ervoor dat het straatbeeld verloedert en tast het veiligheidsgevoel van onze inwoners aan. We hopen dat legale graffitiplekken wellicht een oplossing kunnen bieden. Ook vinden wij dat de kosten die worden gemaakt om de graffiti te verwijderen, worden verhaald op de daders'.

Het Hamelhuys is een inloophuis voor (ex-)kankerpatiënten en hun naasten. De stichting draait honderd procent op vrijwilligers en is voor haar financiën afhankelijk van giften, fondsen en een tijdelijke subsidie van 10.000 euro. Door de coronacrisis zijn helaas alle fondswervings evenementen afgelast. Helaas valt de stichting buiten alle financiële regelingen van de overheid en moeten de huur en vaste lasten doorbetaald worden. Het Hamelhuys heeft enige reserve, maar als de situatie lang aanhoudt zal dit unieke concept in zwaar weer komen. Raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Stichting Hamelhuys is een prachtig vrijwilligersinitiatief dat in deze moeilijke tijden op steun van de gemeente moet kunnen rekenen. We hopen dat het college bereidt is de stichting te helpen, wanneer deze crisis nog lang aanhoudt en de financiëlesituatie onhoudbaar wordt.' Tenslotte bleek de huur van het pand aan de Johan de Wittstraat 15 verhoogd te worden door de Huismeesters. Het CDA vraagt aan het college om met de woningcorporatie in gesprek te gaan over deze verhoging en met een oplossing te komen.

Het Hamelhuys is een inloophuis voor (ex-)kankerpatiënten en hun naasten. De stichting draait honderd procent op vrijwilligers en is voor haar financiën afhankelijk van giften, fondsen en een tijdelijke subsidie van 10.000 euro. Door de coronacrisis zijn helaas alle fondswervings evenementen afgelast. Helaas valt de stichting buiten alle financiële regelingen van de overheid en moeten de huur en vaste lasten doorbetaald worden. Het Hamelhuys heeft enige reserve, maar als de situatie lang aanhoudt zal dit unieke concept in zwaar weer komen. Raadslid Herman Pieter Ubbens: 'Stichting Hamelhuys is een prachtig vrijwilligersinitiatief dat in deze moeilijke tijden op steun van de gemeente moet kunnen rekenen. We hopen dat het college bereidt is de stichting te helpen, wanneer deze crisis nog lang aanhoudt en de financiëlesituatie onhoudbaar wordt.' Tenslotte bleek de huur van het pand aan de Johan de Wittstraat 15 verhoogd te worden door de Huismeesters. Het CDA vraagt aan het college om met de woningcorporatie in gesprek te gaan over deze verhoging en met een oplossing te komen.

De gemeenteraadsfracties van het CDA en de VVD vinden dat het college in actie moet komen om overlast op openbare sportparken in Groningen tegen te gaan. De fracties bereiken al langer verschillende signalen uit de sportwereld dat clubs last hebben van overlast door rondhangende jongeren. Ze vragen het gemeentebestuur te onderzoeken of extra controles, cameratoezicht en/of het inzetten van een functionaris de overlast op sportparken tegen kan gaan. De vernielingenen en vandalisme hebben onder andere plaatsgevonden op Sportpark het Noorden, Sportpark Esserberg en Sportpark Coenderbrog. Resultaat van het vandalisme zijn kapotte materialen waaronder doelnetten en dug-outs, schroeiplekken in het kunstgras, glasscherven op het veld en gedumpt afval. VVD-raadslid Jasper Boter: ‘Wij snappen dat jongeren een plek zoeken om samen te komen. Maar wees daar dan zuinig mee en ga netjes met de spullen van een ander om. Dit soort vandalen moeten worden aangepakt. Het wordt hoog tijd dat er iets aan dit probleem gedaan wordt’. Ook CDA-fractievoorzitter René Bolle vindt dat het hoog tijd is voor actie. ‘Vandalisme door rondhangende jongeren is al veel te lang een probleem. Zo heeft het CDA in maart 2019 aandacht gevraagd voor overlast op Sportpark de Koepel en bij VV Glimmen. Het college heeft hier toen op ingegrepen.We hopen dat er ook nu voor deze sportclubs een oplossing komt, zodat er weer veilig gesport kan worden en clubs geen extra kosten voor vernielde materialen hoeven te maken.’ De gemeenteraadsfracties hebben het college schriftelijke vragen gestuurd en hopen dat er in reactie daarop maatregelen genomen worden.

De gemeenteraadsfracties van het CDA en de VVD vinden dat het college in actie moet komen om overlast op openbare sportparken in Groningen tegen te gaan. De fracties bereiken al langer verschillende signalen uit de sportwereld dat clubs last hebben van overlast door rondhangende jongeren. Ze vragen het gemeentebestuur te onderzoeken of extra controles, cameratoezicht en/of het inzetten van een functionaris de overlast op sportparken tegen kan gaan. De vernielingenen en vandalisme hebben onder andere plaatsgevonden op Sportpark het Noorden, Sportpark Esserberg en Sportpark Coenderbrog. Resultaat van het vandalisme zijn kapotte materialen waaronder doelnetten en dug-outs, schroeiplekken in het kunstgras, glasscherven op het veld en gedumpt afval. VVD-raadslid Jasper Boter: ‘Wij snappen dat jongeren een plek zoeken om samen te komen. Maar wees daar dan zuinig mee en ga netjes met de spullen van een ander om. Dit soort vandalen moeten worden aangepakt. Het wordt hoog tijd dat er iets aan dit probleem gedaan wordt’. Ook CDA-fractievoorzitter René Bolle vindt dat het hoog tijd is voor actie. ‘Vandalisme door rondhangende jongeren is al veel te lang een probleem. Zo heeft het CDA in maart 2019 aandacht gevraagd voor overlast op Sportpark de Koepel en bij VV Glimmen. Het college heeft hier toen op ingegrepen.We hopen dat er ook nu voor deze sportclubs een oplossing komt, zodat er weer veilig gesport kan worden en clubs geen extra kosten voor vernielde materialen hoeven te maken.’ De gemeenteraadsfracties hebben het college schriftelijke vragen gestuurd en hopen dat er in reactie daarop maatregelen genomen worden.