Poliflw

BOVENKARSPEL

PvdA/Groenlinks en Gemeentebelangen Stede Broec (GBS) willen de uitgaven voor het inhuren van personeel voor de gezamenlijke ambtelijke organisatie van Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland halveren. De drie miljoen die deze ’flexibele schil’ nu kost is volgens de fracties ’jaar in, jaar uit’ veel te veel. ,,Ik kan zo’n hoge kostenpost niet meer verkopen’’, aldus Yvonne Koopen (PvdA/GL).

Het voorstel van de twee fracties in de raadsvergadering om de gewenste kostenhalvering samen met de buurgemeenten te onderzoeken, kreeg geen steun van de andere partijen. Zij stellen dat het werk dat het ingehuurde personeel doet toch gedaan moet worden. Volgens wethouder Nico Slagter gaan de drie gemeente wel onderzoeken waarop ze samen kunnen bezuinigen.

Peter Raven (GBS) vindt dat moet worden gekeken of beleid van de drie gemeenten ’geharmoniseerd’ kan worden. ,,Drie raadsprogramma’s voor één SED-organisatie is niet efficiënt.’’ Daarmee raakte hij een in Stede Broec gevoelig punt. Slagter: ,,Als je beleid samenvoegt, kun je je afvragen of je nog zelfstandig moet blijven.’’ Die discussie wil Stede Broec nu niet opnieuw voeren.

De kostenbesparing op de SED-organisatie werd ingebracht omdat Stede Broec flink moet bezuinigen door de forse kosten voor de jeugdzorg. De raad steunt het collegevoorstel om structureel minimaal 430.000 euro en incidenteel 6,8 miljoen te snijden. Dit moet niet alleen in SED-verband gebeuren, maar ook door minder onderhoud in de buitenruimte en gronden en gebouwen af te stoten. Om meer geld te verkrijgen wordt onderzocht of belastingen omhoog kunnen, of toeristen en forenzen belast kunnen worden en hoe leges eindelijk kostendekkend kunnen worden.

De VVD vindt dat de jaarlijkse bezuiniging van 430.000 euro niet ver genoeg gaat. Dit moet volgens Martien Krijger van de fractie minimaal een miljoen worden. ,,Anders zitten we in 2022 met een lege portemonnee’’, voorziet hij. Bovendien verwacht Krijger nog meer uitgaven. ,,Meer kosten voor jeugdzorg, Parlan, het onderhoud aan wegen en bruggen’’, somde hij de risico’s op.

Volgens Slagter zijn er nog wel meer risico’s: De betalingen vanuit het Rijk gaan op de schop. ,,Het is een onzeker toekomst. Daarom spreken we van minimaal 430.000 euro. Onze exacte bezuinigingsopdracht staat nog niet vast.’’

De VVD kreeg flinke kritiek. ,,Een miljoen bezuinigen betekent wachtlijsten in de jeugdzorg en het afbreken van ons halve verenigingsleven’’, waarschuwde Evert Smit (ODS). ,,Accepteert u wachtlijsten in de jeugdzorg?’’, wilde Yvonne Koopen (PvdA/GL) van Krijger weten. ,,Ik denk dat we het eens moeten hebben over de toegang tot jeugdzorg’’, reageerde Krijger. ,,Het is gewoon niet haalbaar.’’

Belastingen verhogen wil de VVD niet. ,,De VVD wil populair zijn’’, concludeerde John Kok (CDA). ,,Maar neemt zo niet haar verantwoordelijkheid.’’ Zelf ziet de VVD dit heel anders. De fractie vindt dat de gemeente zelf haar begroting sluitend moet krijgen, onder meer door strenger te zijn met subsidies. De nu vastgestelde subsidieregels gaan onder meer uit van een vast bedrag per activiteit en per lid.

Tuinen – ook jouw tuin – worden steeds belangrijker voor het behoud van biodiversiteit.

Als jij op deze pagina aanbelandde, is jouw tuin wellicht al een oase van biodiversiteit binnen een woestijn van gazon-en-grindpercelen. En het zal je verbazen hoe vaak je bij het lezen van het onderstaande zegt: ‘Maar dat doe ik toch al zo lang!”

Kleine tuinen zijn belangrijk voor de biodiversiteit

Ja, natuurlijk vind je in hele grote tuinen meer verschillende soorten planten en dieren dan in ‘postzegeltuintjes’.

En het is correct, dat er in een kleine stadstuin minder exemplaren van een bepaalde soort zullen voorkomen dan in een grote tuin met parkachtige allures.

Maar als je kijkt naar de biodiversiteit per eenheid van oppervlakte, dan ontstaat er een heel ander beeld!

In hele kleine tuintjes vind je per vierkante meter gemiddeld minstens evenveel soorten als in veel grotere tuinen.

Kleine tuintjes zijn dus even belangrijk voor de biodiversiteit als grotere.

En eigenlijk hoeft ons dit niet te verbazen: De biodiversiteit neemt toe, als de variatie in de omgeving toeneemt. En een tuin van slechts een beperkt aantal vierkante meter zal vaak bijna evenveel – maar kleinere – biotopen hebben als die grote tuin.

Geen weidse bloemenborder, maar een klein kruidentuintje. Geen grote bomen, maar wel een klimop tegen de huismuur. Geen zwemvijver, maar wel een drinkschaal voor de vogels. En elk van die biotoopjes levert een bijdrage aan het vergroten van de biodiversiteit.

De biodiversiteit is groot in stadstuinen!

Ook dit staat misschien haaks op wat je intuïtief dacht te weten, maar als je er even over nadenkt is het zo vreemd niet.

Enerzijds volgt het logisch uit het voorgaande punt: stadstuinen zijn bijna per definitie kleine tuinen, en dus rijk aan diverse biotopen.

Maar bovendien sluiten stadstuinen meestal aan op een groter geheel van tuintjes, die uitwisseling van dierenleven mogelijk maken.

Maar bovendien is de biodiversiteit met name op het platteland de laatste jaren schrikbarend achteruit gegaan. Een gebied met hectaren van allemaal dezelfde monoculturen is immers funest voor de variatie aan dieren- en plantenleven.

‘Ongewenste’ (lees: inheemse, wilde) planten worden roundup-gewijs naar het hiernamaals geholpen, en slechts weinig dieren beschouwen een dieet van alleen maar mais, op smaak gebracht met mais, als een delicatesse.

Een tuin, élke tuin, is veel belangrijker voor het behoud van de biodiversiteit dan een grootschalig landbouwbedrijf.

Tuinen met een ‘extra dimensie’, dat wil zeggen, met ook begroeiing in de hoogte – of dat nu bomen, struiken, of met klimplanten begroeide muren zijn – herbergen meer kevers, meer slakken, meer bladluizen, meer duizendpoten, sociale wespen, parasitaire wespen, en bladmineerders dan tuinen zonder.

Er komen meer plantenetende insecten voor, en die trekken op hun beurt meer insectenetende vogels aan.

Bovendien bieden bomen en struiken het dierenleven extra biotopen aan, denk maar aan diertjes die in spleten in de schors leven.

In een kleine tuin is niet altijd plaats voor een boom, maar kies dan in elk geval voor een klimmer tegen één van de muren. Niet alleen werkt dat ontegesprekelijk sfeerverhogend, ook de biodiversiteit in je tuin vaart er wel bij.

Brandnetels trekken vlinders aan! Of dat hoopten we…

Bijna alle boeken, websites, tijdschriftartikelen over ‘diervriendelijk tuinieren’ raden aan om ergens achter in je tuin een polletje brandnetels te laten staan. Je zou daardoor de vlinders aantrekken die brandnetels als waardplant hebben. Wel, voor wie geen zin heeft om in zijn kleine stadstuin ook nog eens een halve vierkante meter op te offeren aan deze geselplanten heb ik goed nieuws!

Onderzoek door de BUGS-research groep heeft aangetoond dat het voor de vlinders in kwestie totaal niet uitmaakt of in een tuin netels staan:

Niet alleen kwamen de ‘netel-afhankelijke’ vlinders (zoals Kleine Vos, Atalanta, Dagpauwoog en Landkaartje) evenveel voor in tuinen mét als zonder netels. Bovendien bleek, dat op de kleine oppervlaktes netels in tuinen nooit (NOOIT) eitjes van vlinders werden aangetroffen.

Ook dat is waarschijnlijk gemakkelijk te verklaren: In de eerste plaats in de brandnetel zowat de meest voorkomende wilde plant in ons land. Zelfs in steden vind je op braakliggende perceeltjes vaak een forse opslag van netels. En bovendien vermoedt men, dat vlinders als kraamkamer voor hun rupsen liever een plant uitkiezen die omringt wordt door miljoenen andere planten, liever dan een armzalig stukje brandnetel in jouw tuin, waarop hun kroost de kans zou kunnen lopen te verhongeren.

(Meer hierover vind je in een stukje van mijn artikelenreeks dat het boekje ‘No Nettles required‘ samenvat.)

Beter inheemse dan uitheemse planten?

Ook hier is uit onderzoek gebleken dat – in elk geval in Europa – een tuin met uitsluitend inheemse planten niet bijdraagt aan een rijkere aanwezigheid van insecten, vlinders, vogels… dan een tuin met alleen maar ‘exoten’.

Vaak wordt als reden om je tot inheemse planten te beperken aangehaald, dat sommige diersoorten sterk gevonden zijn aan een bepaalde plantensoorten, en zonder die soort niet kunnen overleven.

Het aantal van die diersoorten is echter beperkt, en vaak geconcentreerd in een heel klein areaal. Zo is er de sleedoornpage, waarvan de rupsen zich exclusief voeden met de uitlopende knoppen van sleedoorn (liefst van autochtoon zaaigoed, omdat alleen dan de eitjes precies op het goede moment uitkomen!). Maar de sleedoornpage komt maar op enkele plaatsen in Vlaanderen voor, en elders zal een sleedoorn het aantal sleedoornpages niet doen toenemen.

Tijdens het BUGS-onderzoek waar ik al eerder van sprak, werd aangetoond dat in tuinen met vooral uitheemse planten de biodiversiteit even groot was als in de zogenaamde ‘heemtuinen’.

Noch het totale aantal diertjes in een tuin, noch het aantal soorten binnen een groep (het aantal slakkensoorten, het aantal keversoorten, het aantal bijensoorten…) bleek positief of negatief te worden beïnvloed door de aanwezigheid van meer of minder inheemse plantensoorten in een tuin. Een recent Duits onderzoek, waarin men speciaal voor dit doel een aantal percelen met uitsluitend in- dan wel uitheemse soorten beplantte, kwam overigens tot een identieke conclusie.

Maar omdat biodiversiteit niet enkel over dierenleven in je tuin gaat, maar omdat ook de plantaardige biodiversiteit flink onder druk staat, blijft het natuurlijk zinvol om voor inheemse, en dan bij voorkeur streekeigen soorten te zorgen.

In boeken en op het internet vind je een veelheid van lijstjes met planten die speciaal geschikt zijn om bepaalde dieren, insecten aan te trekken.

Maar als je voldoende lijstjes bekijkt, zal je merken dat die hoofdzakelijk bestaan uit enerzijds zaden- en bessen-producerende planten die vogels heten aan te trekken, en anderzijds uit nectarvormende plantensoorten die aantrekkelijk zijn voor vlinders en bijen.

Maar het BUGS-onderzoek ging hierin een stapje verder. Ze namen vooraf twee lijsten van zogezegd diervriendelijke planten onder de loep, namelijk de lijst gepubliceerd door ‘Natural England’ en die van de ‘Countryside Counsil for Wales’. Het ging om twee lijsten van ruim 150 planten, maar slechts 45 planten kwamen op beide lijsten voor.

Vervolgens werden de tuinen die ze bestudeerden ingedeeld op basis van de planten die ze bevatten:

tuinen waar nauwelijks ‘diervriendelijke’ (in elk geval volgens de lijstjes) bevatten

tuinen met weer veel ‘diervriendelijke’ planten…

Maar opnieuw bleek, dat het aantal insectensoorten en -individuen in beide soorten tuinen nauwelijks verschillend was, en geen verband hield met aan- of afwezigheid van bepaalde planten.

Het is in elk geval mogelijk om richtlijnen op te stellen voor een tuin die aantrekkelijk is voor bestuivende insecten:

Plant planten die ‘echte’ bloemen hebben. Overdrijf niet met naaldbomen en andere coniferen, met grassen, zegges en varens.

Plant de bloemen in flinke groepen, niet hier en daar een enkel exemplaar.

Zorg dat er het hele jaar door bloemen bloeien in je tuin, gaande van sneuuwklokjes en helleborussoorten in de winter, tot klimop in het late najaar.

Zorg dat je bloemen hebt van allerhande vorm: open en vlak (margriet-vormig) voor kevers en zweefvliegen, buisvormig en moeilijker bereikbaar (lipbloemigen, zoals salie, munt, hyssop en andere kruiden) voor bijen en lang-tongige insecten, en nachtbloeiend (kamperfoelie) voor motten.

Plant, vooral in kleine tuinen, planten met een lang bloeiseizoen. In kleine tuinen is het daarom zeker zinvol om een border met éénjarigen te voorzien, die weliswaar meer werk vragen, maar veel langer bloeien dan de meeste vaste planten.

Vermijd bloemen met dubbele en gevulde bloemen. De extra bloemblaadjes zijn meestal ontstaan uit meeldraden, en die bloemen hebben dus geen stuifmeel meer in de aanbieding.

Maar ga met die lijstje in de hand je eigen tuin eens in…

De kans is groot dat je bij alle ‘OK’ kan schrijven. Want inderdaad, een tuin die aantrekkelijk is voor bestuivende insecten is ook een tuin die volstaat met bloemen waar ook mensen dol op zijn…

Toch zijn er planten die perfect in dit lijstje passen, en die toch weinig geliefd lijken bij insecten. Ik schreef hier al eerder over in een blogpostje over insectenlokkende planten.

In een tuin is de biodiversiteit groter naarmate de diversiteit aan biotopen groter is.

Een gazonnetje waarvan je een hoekje slechts 2 keer per jaar maait, geeft je een stukje open ruimte.

Eén of meer struiken geven je een verticale dimensie, en het bosrand-biotoop dat via het overgangsbiotoop van je planten-border aansluit op je open ruimte.

Maar er zijn nog meer biotoopjes te ontdekken:

Je composthoop is niet alleen een simpele manier om je tuinafval te recycleren, maar het is ook een biotoop waar heel wat dieren met graagte gebruik van maken. Plekjes met warm, half-vergaan organisch afval vormen een biotoop dat in heel veel tuinen nauwelijks afwezig is (ik hoef maar naar buurman te kijken, die vanaf half augustus tot midden december als het ware op vinkenslag zit om bij elk vallend blaadje naar buiten te rennen en het van zijn gazonnetje te plukken).

Het effect van een composthoop op de biodiversiteit in een tuin is niet gigantisch, maar toch wel heel duidelijk waarneembaar. Vooral kevers allerhande blijken veel meer voor te komen in de nabijheid van een composthoop (denk maar aan de beroemde neushoornkever!). Eigenlijk vormen de composthopen een vervanging voor biotopen die steeds minder te vinden zijn in onze al te opgeruimde wereld: rottend aas, dode paddenstoelen, mest, verlaten vogelnesten en dood hout…

Haal dode takken alleen uit je bomen als ze gevaarlijk zijn, en laat als je er de ruimte voor hebt een boom ook eens staande sterven.

Een goede tweede is om een flinke stobbe te laten staan van een boom die echt moest geveld worden.

Een ander alternatief is een takkenril van snoeihout of een stapeltje houtblokken waarvan je de onderste gedeeltelijk in kan graven. Als de ril stilaan inzakt, of het stapeltje steeds verder in elkaar stuikt, moet je het niet gaan afbreken maar gewoon er meer takken of blokken bovenop stapelen. Padden zoeken graag een heenkomen in de vochtige onderste regionen van zo’n takkenril. Talloze insecten zoeken er onderdak, en als er ergens in je tuin een winterkoninkje zit, dan bijna zeker in de buurt van die takkenhopen. En dan spreek ik nog niet over de saprofytische zwammen die langzaamaan het hout afbreken.

Dat je in een vijvertje heel wat diersoorten aantreft die je niet in een ‘droge’ tuin vindt, dat is het intrappen van een open deur. Maar net zoals je in een grote tuin per eenheid van oppervlakte geen grotere verscheidenheid aan diertjes blijkt te vinden dan in een kleine, blijkt hetzelfde op te gaan voor vijvers. Natuurlijk vind je meer gewriemel in een grote dan in een kleine vijver, maar per liter inhoud bleek er geen verschil.

En dat maakt het voor eigenaars van kleine tuinen misschien wel gemakkelijker om het element water in hun tuin in te passen dan voor de grootgrondbezitters onder ons. Een mini-vijvertje (bv een vogelbadje) dat ongevaarlijk is voor rondrennende kinderen kan de biodiversiteit al een flinke boost geven…

Een tuin die niet ‘winterklaar’ wordt gemaakt, maar waar de dode plantenresten de hele winter in de border blijven, is veel diervriendelijker dan de tuin waar elk gevallen boomblaadje angstvallig wordt weggeharkt.

Zorg ook voor een strooisellaag onder de planten, en laat hier en daar een haag wat breder en hoger uitgroeien, of snoei als je de ruimte hebt bijvoorbeeld meidoornhagen zo min mogelijk.

Een gazonnetje ontbreekt in vrijwel geen enkele tuin, maar als je echt vriendelijk wil zijn voor het dierenleven in je tuin, zorg dan ook dat er hier en daar plekjes zijn waar het gras hoger mag uitgroeien. (En wacht een dag of twee, hooguit drie, voor je het hooi weghaalt! Op die manier geef je de dieren die in het gras leven de kans om zich een ander plekje te zoeken.)

Beperk ook de verharde oppervlaktes in je tuin.

Zie je… Biodivers tuinieren is echt nog zo moeilijk niet!

Middenweg tegen over de action/Hema.

BOVENKARSPEL

Terwijl aan de kant van de winkels langs de Middenweg in Bovenkarspel de straat strak wordt heringericht, buigt de politiek zich maandagavond over het appartementencomplex, dat aan de overzijde moet herrijzen.

Projectontwikkelaar Kuin, momenteel op meer plekken in Stede Broec actief op woningbouwgebied, kocht eind 2017 het perceel Middenweg 7, voorheen Op/Maat. Inmiddels ligt er een concreet plan voor de bouw van 52 appartementen. Hiervoor moet de gemeenteraad nog wel even het bestemmingsplan aanpassen.

Na overleg met de buurt is het oorspronkelijke plan inmiddels wel iets aangepast. Zo is de bouwhoogte aan de oostzijde verlaagd en is een sloot verbreed, waardoor meer afstand ontstaat tot de omliggende woningen.

Aanvankelijk wilde de projectontwikkelaar 57 woningen bouwen voor zowel koop als huur. Dit zijn 52 koopappartementen geworden. De sociale huurwoningen worden opgenomen in de uitbreidingsplannen voor winkelcentrum Streekhof, dat even verderop bezig is. Hier zijn twintig sociale appartementen op winkels gepland.

Nieuwbouw streekhof Bovenkarspel.

Het college is positief over het nieuwste ontwerp, dat zich vooral richt op eenpersoonshuishoudens, maar stelde wel als eis dat eerst de omgeving zou worden aangepakt.

In overleg met de ondernemers aan de Middenweg wordt nu de omgeving verkeersveiliger gemaakt. De parkeerplaatsen komen aan de buitenzijde van de ventweg langs de winkels te liggen. Ook wordt het parkeerterrein heringericht.

Deze sportievelingen hebben wel zin in de SED-fietstocht.

GROOTEBROEK

Toerclub Grootebroek verzorgt op zondag 19 mei de allereerste SED-fietstocht. Twee routes van 25 en twee van 40 kilometer voeren fietsers langs de mooiste plekjes van Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland.

Bedoeling van de SED-fietstocht is volgens Kaagman om inwoners en clubs in de drie gemeenten wat meer met elkaar te verbinden. ,,De drie gemeenten werken ambtelijk al langere tijd samen, maar burgers hebben nog helemaal geen gevoel bij de SED. Toch krijgen we er met zijn allen wel steeds meer mee te maken. Zo moest ik als inwoner van Stede Broec laatst ook naar het gemeentehuis in Drechterland om iets te regelen.’’

Het kan volgens Kaagman niet anders of in de nabije toekomst komt er een volledige gemeentelijke fusie. ,,Dus we kunnen maar beter alvast een beetje met z’n allen aan het idee wennen. We hebben alle verenigingen in de drie gemeenten actief aangeschreven met de vraag om met de tocht mee te doen. Ook de burgemeesters van Enkhuizen en Stede Broec hebben al toegezegd mee te fietsen’’, vertelt voorzitter Peter Kaagman. ,,En natuurlijk zijn alle inwoners welkom.’’

Door de verschillende lengtes zijn de routes zowel geschikt voor ’gewone’ als elektrische toerfietsen, maar kunnen ook de sportievere fietsers aan de bak. Starten bij de SAV-kantine aan de Raadhuislaan, voor de 25 km tussen 9 en 12 uur, voor de 40 km tussen 9 en 10.30 uur. Deelname is gratis, inschrijven kan via de knop op de website: www.toerclubgrootebroek.nl

Buurtbemiddelaars proberen buren met elkaar in gesprek te laten komen.

© Foto Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid

BOVENKARSPEL

Stichting Netwerk zoekt vrijwilligers om te bemiddelen in conflicten tussen buren in Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland. De vrijwilligers worden in koppels ingezet bij buren die overlast van elkaar ervaren en het onderlinge contact willen herstellen.

Netwerk zet zich al sinds 2015 met vrijwilligers voor buurtbemiddeling in Hoorn in. Daar komen nu de drie SED-gemeenten bij. Deze gemeenten gingen begin dit jaar akkoord om hier geld in te steken. Ook woningcorporaties Welwonen en Het Grootslag steunen het project financieel.

,,Wij zijn gevraagd mee te doen aan de aanbesteding’’, vertelt Linda Gerth van Netwerk. ,,Voor Stede Broec, Enkhuizen en Drechterland hebben we totaal veertien vrijwilligers nodig. We hebben er al drie.’’ Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met de stichting Netwerk via 0229-212587 of via buurtbemiddelingsed@netwerkhoorn.nl.

Nieuwe buurtbemiddelaars krijgen eerst een basistraining van zes dagdelen. De eerstkomende vier dagdelen zijn op 9 en 10 mei van 9 tot 17 uur. Hierin wordt geleerd om buren met conflicten te helpen bij het zoeken naar gezamenlijke belangen en bij het maken van afspraken. Doel is om er voor te zorgen dat de overlast niet escaleert en de onderlinge communicatie wordt hersteld.

Aan buurtbemiddelaars worden geen opleidingseisen gesteld. Netwerk zoekt mensen met goede sociale vaardigheden, die onbevooroordeeld naar anderen kunnen luisteren en onpartijdig kunnen blijven in een conflict.

,,De meeste mensen met conflicten melden zichzelf bij ons aan omdat zij een oplossing willen. Door te googelen komen ze bij ons terecht’’, vertelt Gerth. ,,Het meest voorkomende conflict is geluidsoverlast van een hond, een kind of muziek. Op de tweede plaats staan de conflicten over de erfgrens. In alle gevallen zoeken onze vrijwilligers uit wat er er precies speelt, wat er precies achter het conflict zit. Dit begint met een telefonisch intakegesprek.’’

In Hoorn lossen de buurtbemiddelaars volgens Gerth ruim zestig procent op van de zaken die zij aanpakken. ,,We sturen aan op een gesprek met beide partijen. Dat lukt niet altijd.’’

De eerste jaren behandelden de vrijwilligers in Hoorn zo’n zestig zaken per jaar. Dit aantal is afgelopen jaar flink gestegen. ,,Mensen en instanties weten ons beter te vinden. En het was een mooie lange zomer waarin mensen vaker de ramen open hadden.’’ Wat ook voor overlast zorgt.

Ontwaaakt....! #DagvandeArbeid #1mei (Verkiezingsposter uit 1946)

Bestuursleden Rob Kuipers (links) en Jos Geurtsen van de bewonersvereniging Broeker Schans langs de N307, waar beplanting straks een deel van de overlast moet indammen.

Bovenkarspel

Dé oplossing voor de enorme overlast die bewoners van de wijk Broekerschans in Bovenkarspel ervaren door de nieuwe N307 is het niet. Toch sprak wethouder Bart Nootebos deze week in bijzijn van de politiek van een ’eerste succesje’.

Met toestemming van het hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier mag de gemeente Stede Broec namelijk over een lengte van 200 meter en twee meter breed beplanting langs de weg aanbrengen. Dat helpt in ieder geval om fijnstof af te vangen, licht van autokoplampen te verminderen en het heeft ook ’goede akoestische eigenschappen’.

Begin maart drong de gemeenteraad via het college aan op extra maatregelen vanuit de provincie Noord-Holland. Gedeputeerde Staten stellen zich echter vooralsnog op het standpunt dat met stil asfalt is voldaan aan de Wet geluidshinder. Wel vindt volgens Nootebos ambtelijk overleg plaats over oplossingen en worden verkeersmetingen gehouden.

De beplanting lost absoluut niet alle overlast van de N307 op, maar het is in ieder geval een begin, vindt ook voorzitter Rob Kuipers van de bewonersvereniging Broekerschans. ,,Daarnaast zijn we ook bezig met andere oplossingen’’, zegt hij.

Overlast van de weg hebben de pakweg 45 huishoudens tussen de Kolk en het Nassaupark in Bovenkarspel eigenlijk al sinds de bouw van hun woningen in 1995. ,,Er is toen wel een schermpje neergezet van 1.20 meter hoog en negentig meter lang, maar dat is volstrekt onvoldoende.’’

Sinds de opening van de vernieuwde N307 is het totale wegverkeer volgens de bewoners verdubbeld en het aantal vrachtwagens zelfs verviervoudigd. ,,Het stille asfalt helpt wel voor personenauto’s, maar niet voor het gierende geluid van vrachtwagens, die afremmen voor de rotonde en dan weer flink gas moeten geven.’’

Vorig jaar liet Kuipers door een hovenier een beplantingsvoorstel maken. ,,Dat is toen besproken met wethouder Nootebos en die stond daar ook achter. Hij heeft dit toen voorgelegd aan het hoogheemraadschap Hollands Noorder Kwartier, de beheerder van het dijklichaam waar de N307 overheen loopt. Daar was nogal wat weerstand, dus dat kwam toen even stil te leggen.’’

Later vond Kuipers zelf een ingang bij HHNK. ,,Het schap richt zich vooral op de dijkveiligheid, dat is in ons aller belang en dat begrijp ik ook. Maar de dijk is hier een aantal jaren geleden verstevigd met damwandprofielen, dus kan daardoor niet meer zo makkelijk wegspoelen.’’ Bij nader inzien kon HHNK daardoor toch akkoord gaan met een tweehonderd meter lange en twee meter brede strook van niet diep wortelende beplanting onderaan de dijk.

Dat zal voor het geluid van de weg niet veel uithalen. ,,Het scheelt misschien 1 decibel, dus dat is bijna niks. Maar het helpt wel om fijnstof af te vangen en ook visueel. Je ziet niet steeds die auto’s voorbij flitsen en dat is zeker voor de eerste huizen dicht langs de weg een grote verbetering.’’

De vergunning voor de beplanting is een kwestie van tijd. De bewoners wachten nu even af wat wethouder Nootebos verder nog bij de provincie kan bereiken. ,,In mei krijgen we de uitslag van de verkeerstellingen en wij vinden dat er ook nog steeds een geluidsmeting moet plaatsvinden. Dat is namelijk nooit gebeurd.’’

Mochten aanpassingen achterwege blijven, dan beraden de bewoners zich op andere stappen. ,,Juridisch hebben we weinig poten om op te staan, maar we kunnen wel denken aan duurzame innovaties. Zoals een geluidsscherm met zonnepanelen. Daarmee kun je zo een paar honderd huishoudens van energie voorzien en je kunt bewoners ook laten meeparticiperen in de financiering. Maar je hebt ook de WHIS©Wall, een geluidswal met betonnen bakken waar roosters in zitten die het geluid van de weg absorberen door een soort anti-geluid te produceren. Wij staan open voor alle suggesties.’’

Donderdag 28 maart 2019

het oplaten van Ballonen is slecht voor dier en het milieu

De raad heeft unaniem onze motie aangenomen, die het loslaten van (Wens)luchtballonen in onze gemeente gaat verbieden! wij zijn blij dat de voltallige raad het met ons eens was dat het niet meer van deze tijd is om op onschuldige wijze de natuur te belasten met onnodig veel Plastiek! Nederland weer een stukje schoner !

lees hier onder de motie

Onderwerp: Die ballon gaat niet op!

De raad van de gemeente Stede Broec in vergadering bijeen op 28 maart 2019,

Constaterende dat: 

Het oplaten van ballonnen zeer milieu- en dieronvriendelijk is. Of ze nu van natuurlatex of van plastic zijn, met of zonder touwtje of ventiel, ballonnen zijn in wezen niets meer of minder dan een vorm van afvaldumping via de lucht. Opgelaten ballonnen komen namelijk ook altijd weer ergens neer. Op straat, in het water, op stranden, in de zee en in natuurgebieden vaak tot ver over onze landsgrenzen heen. In 2007 lag na Koninginnedag de kust van Normandië bezaaid met oranje ballonnen uit Nederland. Dat is 800 km hiervandaan. Dieren het verschil niet zien tussen stukken ballon en natuurlijke voedselbronnen, ze eten ze gewoon op. De ballonresten komen in hun maag terecht en zijn onverteerbaar. Schildpadden, vogels en zeezoogdieren vinden op deze manier een treurig einde. Wanneer de resten het maag-/darmstelsel blokkeren, zullen de dieren een pijnlijke hongerdoodsterven. De ballontouwtjes net zo erg zijn. Deze kunnen vast komen te zitten om de snavel, bek of de nek van nieuwsgierige dieren met een langzame akelige dood door verstikking, verstrikking en/of verhongering tot gevolg.

Overwegende dat: 

Door ballonnen niet meer in het milieu los te laten kan veel dierenleed worden voorkomen; Er legio alternatieven zijn voor ballonnen die net zo feestelijk zijn, zonder dat daarbij schade; voor dieren en natuur kan ontstaan en zonder afbreuk te doen aan feestelijke gelegenheden, zoals bijvoorbeeld een lampionnen optocht, bellenblazen, plantbare confetti gooien; Met de kennis van nu en de bestaande alternatieven is het niet meer van deze tijd om ballonnen op of los te laten.

In de gemeente is regelgeving vastgelegd om de gemeente leefbaar te houden. Een deel van die regels is terug te vinden in de APV; Op 9 december 2014 IS door de Tweede Kamer een motie aangenomen om het oplaten van ballonnen actief tegen te gaan; In steeds meer gemeenten wordt hier in breed gedragen moties gehoor aan gegeven. Het zou heel mooi zijn als Stede Broec aan dit lijstje kan worden toegevoegd.”

Verzoekt het college:

Het in de APV opnemen van een algeheel verbod voor het oplaten van ballonnen bij evenementen en festiviteiten binnen de gemeentegrenzen van Stede Broec.