Het volgende bericht dateert uit 2016; 'De woningnood is zó hoog dat er 200.000 extra woningen moeten bijkomen. Sinds 2010 zijn er jaarlijks 35.000 woningen te weinig bijgebouwd, blijkt uit onderzoek van makelaarsvereniging Dynamis. Daardoor dreigen koopwoningen onbetaalbaar te worden voor middeninkomens.' Vandaag, twee jaar later, verscheen dit alarmbericht met nog meer nadruk in het NOS-Journaal. We hebben acht crisisjaren gehad, de koopkracht, de vraag naar koopwoningen en de woningbouw zijn in die jaren ingezakt, duizenden bouwvakkers werden naar huis gestuurd en hebben andere banen gezocht. De kabinetten Rutte lieten de markt zijn werk doen, grepen niet in, maar lieten alles op zijn beloop. En nu, terwijl de economie is aangetrokken, zitten we met de gebakken peren. De prijzen van koopwoningen zijn in de dichtst bevolkte delen van Nederland buitensporig gestegen, huurwoningen in de vrije sector zijn er veel te weinig en daardoor voor veel mensen ook onbetaalbaar, en er is een groot tekort aan sociale huurwoningen, deels ook omdat woningcorporaties er vele verkocht en geen nieuwe bijgebouwd hebben.
Deze gang van zaken bewijst dat ook op het gebied van de volkshuisvesting marktwerking geen beleid oplevert maar problemen schept: werkloosheid onder bouwvakkers en frustratie onder woningzoekenden. Onze regering had middels financiële injecties (stimuleringsmaatregelen) moeten en kunnen zorgen dat er in de woningbouw geen stagnatie was opgetreden en dat er nu een behoorlijk woningaanbod was, maar ze heeft niets gedaan. Regeren is vooruitzien, maar voor Rutte, Samsom en Asscher was het niets doen.
(Tekst: Lau Kanen)
