Poliflw

Blog van Piraat Foxxy Angel van PROUD – Belangenvereniging voor en door sekswerkers.

Ugly Mugs is een baanbrekende, nationale organisatie die sekswerkers betere toegang tot justitie en bescherming biedt. Sekswerkers’ die met gevaarlijke klanten te maken hebben zijn vaak zeer terughoudend om incidenten te melden bij de politie. Deze ‘klanten’ blijken vaak seriële seksuele roofdieren die een groot risico voor het publiek als geheel betekenen. NUM (National Ugly Mugs) zorgt ervoor dat de binnengekomen meldingen (reports) worden omgezet in alerts. Deze alerts worden vervolgens naar alle aangemelde sekswerkers in de desbetreffende regio gestuurd, om zo de veiligheid voor sekswerkers te vergroten. Ook verzendt NUM een anoniem rapport over het incident naar de plaatselijke politie, zodat deze verschillende meldingen met elkaar in verband kannen brengen om deze ‘Ugly Mugs’ te kunnen aanhoudenen berechten.

Hella (PROUD) heeft al veel voorbereidend werk gedaan voor deze samenwerking, en heeft dit overgedragen aan Foxxy en Ricardo (ook PROUD). Samen met Minke Dijkstra en Erwin Fisser van SOA/Aids Nederland zijn zij een plan van aanpak aan het maken. Zij hebben een training van drie dagen op het kantoor van NUM in Manchester, Engeland (zie buitenlandse reizen) gevolgd. Na deze trip is het project even on hold gezet, in verband met het uitwerken van het onderzoek naar stigma en geweld dat in mei 2018 werd gepresenteerd. Tijdens deze presentatie kwamen twee medewerkers van NUM naar Amsterdam om een presentatie te geven over Ugly Mugs. Dan wilden we het plan van aanpak presenteren, dat we na de zomer schreven. We konden dan ook een subsidie-aanvraag indienen.

National Ugly Mugs (NUM) is een nationale databank in Groot Brittannië waarvoor sekswerkers zich kunnen aanmelden op een website. Via sms worden sekswerkers op de hoogte gebracht van lokale waarschuwingen. Op de website kunnen zij waarschuwingen nalezen en (delen van) telefoonnummers en emailadressen van klanten natrekken. Ook is er informatie te vinden voor sekswerkers over veilig werken en toegang tot zorg. Op dit moment heeft een groeiend aantal van 20.000 sekswerkers in Groot Brittannië toegang tot de NUM waarschuwingen.

Enkele cijfers: In 2014/2015 zijn rond de 1600 misdrijven voorkomen. 16% van de sekswerkers heeft specifieke klanten kunnen vermijden via de Ugly Mugs databank. In deze periode heeft NUM geleid tot de veroordeling van 22 herhaalde overtreders, van wie 17 serieverkrachters. NUM voorkwam minstens 51 verkrachtingen.

Waarom is een databank van gevaarlijke klanten nodig?

Het onderzoek dat PROUD en Soa Aids Nederland in 2017-2018 samen hebben uitgevoerd maakt zichtbaar dat bijna alle sekswerkers in Nederland geweld meemaken. Klanten zijn de belangrijkste groep daders.

Behalve sociaal emotioneel geweld (93%) en financieel geweld (58%) maakte 78% van de sekswerkers in het afgelopen jaar seksueel geweld mee en 60% fysiek geweld. Het meeste geweld wordt veroorzaakt door klanten: Negen op de tien sekswerkers maakte in het afgelopen jaar een vorm van geweld door een klant mee. Daarentegen deed slechts één op vijf sekswerkers aangifte van geweld bij de politie. Behalve het verlagen van de drempel om aangifte te doen voor sekswerkers, zijn er ook meer initiatieven nodig om geweld tegen sekswerkers te verminderen. Een databank zoals Ugly Mugs kan geweld tegen sekswerkers voorkomen en mogelijk zelfs huiselijk geweld.

Toegang sekswerkers tot gezondheidszorg en betrouwbare informatie

Naast het delen van informatie over gevaarlijke klanten biedt het platform mogelijkheden voor sekswerkers voor het uitwisselen van andere informatie en tips over gezondheid en veilig werken. Iedere sekswerker met toegang tot de databank krijgt automatisch beschikking over informatie en nieuwsberichten met betrekking tot (seksuele) gezondheid en testmogelijkheden. Het platform wil in de toekomst mogelijkheden bieden voor meer interactieve vormen van internetveldwerk voor gezondheidsprofessionals. Het project is er voor alle sekswerkers ongeacht gender, seksuele oriëntatie, legale status, leeftijd, gezondheid, nationaliteit of werkvorm.

Hoe wordt de privacy van de sekswerker en de klant gewaarborgd?

Een van de eerste prioriteiten binnen het project is het uitwerken van borging van de privacy van de sekswerker én de klant in lijn met de huidige privacywetgeving.

Het beschermen van de gegevens van zowel sekswerkers als klanten in lijn met de Algemene Verordering Persoonsgegevens die sinds mei 2018 in Nederland geldt, heeft onze prioriteit. Hierin zullen wij ons hierin laten adviseren door een externe consultant. Soa Aids Nederland heeft in het afgelopen jaar samengewerkt met Sabine Straver van DMCC voor advies en operationele ondersteuning bij de invoering van de AVG binnen onze organisatie. Bovendien kunnen wij hierin leren van de werkwijze van NUM in Groot-Brittannië die met soortgelijke (Europese General Data Protection Regulation) privacywetgeving te maken heeft.

Alle meldingen die binnenkomen via de database zullen door het projectteam worden geverifieerd en geanonimiseerd. Alle informatie die terug te leiden is naar de sekswerker wordt uit de meldingen gehaald. De informatie die in een melding gegeven wordt over de gewelddadige klant is genoeg om de klant te herkennen, maar niet om een persoon te identificeren. Data zal worden opgeslagen op een beveiligde externe server.

Wordt de informatie over incidenten gedeeld met politie en justitie?

De informatie uit meldingen van sekswerkers wordt geanonimiseerd gedeeld met de politie wanneer de betreffende sekswerker hier expliciet toestemming voor heeft gegeven.

Via het Ugly Mugs project kunnen sekswerkers informatie delen om andere sekswerkers te waarschuwen, terwijl uit ons onderzoek (Aidsfonds, 2018) blijkt dat veel sekswerkers geen melding durven of willen maken bij de politie wanneer zij geweld meemaken. De politie mist dus belangrijke informatie over de aard en omvang van geweld tegen sekswerkers en de aanpak hiervan. Door de gegevens die het Ugly Mugs project verzamelt krijgt de politie meer inzicht in de aard en omvang van dit probleem in hun regio. In Groot-Brittannië blijkt dat door tussenkomst van het project sekswerkers in bepaalde gevallen meer vertrouwen krijgen in de politie waardoor ze wel aangifte durven doen. Wanneer een sekswerker melding wil doen van een incident, wordt expliciet gevraagd of de informatie uit de melding anoniem gedeeld mag worden met de politie. Ook wordt de sekswerker de vraag gesteld of hij of zij aangifte wil doen bij de politie. Het project kan hier eventueel bij bemiddelen.

Bestuurslid Ji Yong Dijkhuis was namens de Piratenpartij Nederland aanwezig bij het ondertekenen van het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma op 9 februari 2019 in Luxemburg-stad. De nieuwe slogan: Europa heeft meer Piraten nodig!

Het kan snel gaan. Zo was ik in 2018 voor het eerst lid van de Piratenpartij, en zo ben je in januari 2019 gekozen in het bestuur. Met de portefeuille internationale relaties onder mijn hoede, mocht ik in februari meteen naar een PPEU-meeting om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma te ondertekenen.

Helaas kon ik vrijdag 8 februari niet bij het sociale gedeelte aanwezig zijn, maar vol goede moed arriveer ik op zaterdag bij het restaurant waar de bijeenkomst wordt gehouden. Helaas ken ik praktisch niemand en heb ik vooraf alleen wat foto’s gezien van Europarlementariër Julia Reda, PPEU-voorzitter Markéta Gregorová en EP-lijsttrekker Patrick Breyer van de Duitse Piratenpartij.

Europarlementariër Julia Reda aan het woord (links op de foto)

Zo staan er twee mannen bij de deur en informeer ik of ze bij de Piratenpartij horen. Een beetje lacherig vertellen ze me dat ze journalisten zijn en dat de Piraten binnen zitten. Eenmaal binnen ga ik op zoek naar Patrick Breyer. Deze heeft nog het gebruikelijke Piratenkado tegoed, maar ik kan hem zo snel niet vinden.

Na wat rondvragen is iemand zo vriendelijk om me naar Sven Clement (afzwaaiend voorzitter van de Piratenpartij Luxemburg) te brengen en die brengt me weer naar Patrick Breyer. Die neemt zijn kado in ontvangst en laat me nog weten dat het eigenlijk niet nodig was en dat hij er open voor staat om in de toekomst weer een presentatie te geven. Mijn eerste missie is in ieder geval geslaagd.

Sven Clement opent de bijeenkomst en laat ons weten dat de EU op zich een goed idee is, maar dat er nog veel verbeterd kan worden. Zo wordt het tijd om te stoppen met het verhuizen tussen Brussel en Straatsburg en moet de EU zelf veel democratischer worden.

Daarna krijgt Julia Reda het woord en komt artikel 13 van de EU-auteursrechtrichtlijn aan bod. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, maar wij als Piraten willen natuurlijk zo snel mogelijk van dit artikel af. Het is duidelijk dat dit artikel meer ingegeven is vanuit het grote geld, dan vanuit het idee om het internet te verbeteren.

Dan wordt het tijd om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma (de Engelstalige versie vind je hier) te ondertekenen. Ondertussen zijn de Piraten van Luxemburg naar een andere ruimte gegaan, om een nieuw bestuur te kiezen en zijn ook de journalisten met de videocamera van RTL daar naartoe gegaan. Het is dus een stuk rustiger wanneer Markéta Gregorová ons uitnodigt om naar voren te komen om te ondertekenen.

Ondertekenen gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma, 9 februari 2019, Luxemburg, met Ji Yong Dijkhuis (links op de foto)

Ik kom als eerste op het podium en daarmee mag ik ook direct na Markéta Gregorová ondertekenen. Ik had nog wel even een Trump-momentje (o, moet ik daar tekenen?), maar ik word snel gecorrigeerd en is het allemaal goed gekomen.

Na de lunch is het tijd voor de persconferentie van de Piratenpartij Luxemburg. Er is gekozen voor een duaal leiderschap, waarbij ze elkaar om en om aanvullen tijdens de persconferentie. Overigens schijnen ze niet de eerste met duaal leiderschap te zijn.

Daarna krijgen we een presentatie van Arthur Govers over de Pirate Times. Arthur is nog een bekende van de Piratenpartij Nederland, maar is tegenwoordig lid van de Piratenpartij Antwerpen. Het idee achter de Pirate Times is om een flyer te ontwikkelen die langer meegaat dan een specifieke campagne. Arthur wil de flyer ontwikkelen, maar heeft steun nodig van een piratenpartij die zorg kan dragen voor de coördinatie.

En zoals het wel vaker bij Piraten gaat, is er ook ruimte voor wat improvisatie. David Cuenca Tudela krijgt spreektijd op het podium. Hij is sinds kort lid van de Piratenpartij België en is ook vrijwilliger bij Wikimedia. Hij stelt de vraag of er ook samenwerking mogelijk is tussen Wikipedia en de Piraten. Zo strijdt Wikipedia bijvoorbeeld ook tegen artikel 13 (ook al is Wikipedia gevrijwaard) en was de Italiaanse site van Wikipedia tijdelijk op zwart als protest tegen artikel 13. Maar het vermoeden is dat Wikipedia zich niet direct wil associëren met een politieke partij.

Dan is het tijd voor de workshop van Julia Reda over wat wij nu nog kunnen doen tegen artikel 11 en 13. In het kort moeten we proberen om Europese parlementariërs te overtuigen tegen de voorstellen te stemmen. Julia schat in dat er zo’n 30 tot 60 parlementariërs overgehaald moeten worden om de voorstellen weg te stemmen. In Nederland zijn het voornamelijk het CDA en de ChristenUnie die juist voor artikel 11 en 13 zijn.

In het algemeen kun je dus bellen met Europese parlementariërs. Doe dit bij voorkeur wanneer ze in Brussel zitten (dus niet in Straatsburg) en het is op zich niet erg wanneer je alleen een assistent te spreken krijgt. Een andere optie is om te proberen de discussie via Twitter te voeren.

Ik ga hier verder niet alle details schrijven, anders wordt het wel een heel lang verhaal, maar geïnteresseerden kunnen contact met mij opnemen voor meer details.

Daarna was het tijd voor de workshop van de Piratenpartij Tsjechië, geleid door Markéta Gregorová. De Tsjechische Piraten legden uit wat goed voor hen heeft gewerkt. Zo hebben zij het vermoeden dat hun grote doorbraak kwam na een campagnestunt. Ze hadden een oude gevangenisbus ingezet voor hun campagne met hun lijsttrekker als ‘politieagent’ en een aantal oud-politici die verdacht werden van corruptie als gevangenen.

Een van die oud-politici klaagde hen aan wegens smaad en opeens stonden ze midden in de schijnwerpers van de landelijke media. Gelukkig hield de aanklacht van smaad geen stand en leverde het uiteindelijk heel veel gratis media-aandacht op.

Afgezien van deze stunt probeert de Piratenpartij Tsjechië zich voornamelijk te presenteren met feitelijke informatie, maar ook met humor. En naast de feiten maken ze het persoonlijk door anekdotes en verhalen van mensen. Ook hier kwamen nog vele andere details voorbij, die ik met geïnteresseerden nog wel wil delen.

Als slogan voor de Europese parlementsverkiezingen is gekozen voor: “Europa heeft meer Piraten nodig”. Er zaten nog wel wat kleine foutjes in de vertalingen, maar het Nederlands was goed.

Als laatste opmerking over deze workshop wil ik nog melden dat er geopperd werd om internationaal via Discord te gaan communiceren. Vanuit Frankrijk is daar goede ervaring mee en Zweden vond het ook een goed idee.

Tot slot was er nog een presentatie van Christine Zander van de Piratenpartij Duitsland. Zij heeft een aantal mooie templates gemaakt, die andere landen eventueel ook kunnen gebruiken voor hun campagnes.

De energie was er toen wel een beetje uit en het officiële gedeelte werd wat eerder afgesloten dan gepland. Daarna was er nog een gezamenlijk diner, en met een select gezelschap was er nog een afsluitende borrel.

De volgende dag was er als social event een bezoek aan het Schengen-museum. Schengen is een klein dorpje op het drielandenpunt tussen Luxemburg, Duitsland en Frankrijk, waar het gelijknamige verdrag is getekend. Het museum is vrij klein, waarbij het grootste gedeelte eigenlijk buiten staat. Helaas zat het weer niet mee, maar gelukkig viel er niet al te veel regen.

Als laatste was er nog een wijnproeverij. Ik heb me laten vertellen dat we witte wijn uit flessen kregen die niet voor de verkoop bestemd zijn, maar die normaal alleen voor diplomaten en politici geschonken worden.

Al met al was het voor mij een enerverende eerste internationale bijeenkomst. Ik hoop in de toekomst bij nog meer internationale bijeenkomsten aanwezig te zijn, en wie weet hoe dit ons als Piratenpartij Nederland verder kan helpen.

Op 17 januari was Matthijs Pontier spreker in een panel over auteursrecht op de conferentie van het Eurosonic/Noorderslag (ESNS) festival. Dit ging specifiek over artikel 13 van de EU-auteursrechtrichtlijn over uploadfilters. Dit was zijn verhaal:

De Piratenpartij wil auteursrecht hervormen zodat het ten goede komt aan artiesten en makers, in plaats van de copyright industrie. We willen het auteursrecht zo inrichten dat dit het maken en delen van kunst en informatie beloont. Alle energie en al het geld dat nu gestoken wordt in het bouwen van een hek om kunst en kennis, kan ook ingezet worden om makers te belonen.

De voorgestelde auteursrechtrichtlijn van de EU zou ons vermogen om actief online deel te nemen beperken en vooral de bedrijfsmodellen van mediaconglomeraten ten goede komen. Daarom is er nu breed protest, door onder meer mensenrechtenorganisaties, persvrijheidsorganen, journalisten, bibliotheken, wetenschap en technologie,

Er bestaat een uitzonderlijk brede consensus onder juridische wetenschappers dat de voorgestelde/in behandeling zijnde auteursrechtrichtlijn de agenda van bedrijfsbelangen dient; niet die van het publiek. Het schaadt de toegang tot wetenschappelijke informatie en vrijheid van informatie in het algemeen.

Door de uploadfilters (artikel 13) in deze auteursrechtrichtlijn:

zullen grote in de VS gevestigde bedrijven content monitoring-technologie implementeren die onze uploads automatisch censureert. Hierdoor verandert het internet van een open innovatieplatform in een geautomatiseerde bewakingstool

zullen kleine startups niet aan de vereisten voldoen en vestigt YouTube een monopolie

worden Wikipedia, code-hostingplatforms en Open Access-wetenschap allemaal geslachtofferd

geven grote commerciële rechthebbenden instructies over wat automatisch moet worden verwijderd. Onafhankelijke makers zijn hierdoor ‘schuldig tot onschuld is bewezen’

Bovendien, naar het zich laat aanzien falen filters op internet regelmatig. Een mooie lijst voorbeelden:

De filters van YouTube beweerden dat een opname van 12 seconden van een spinnende kat auteursrechtelijk beschermd werk van EMI Music bevatte.

Een les over het auteursrecht aan de Harvard Law School werd verwijderd door copyrightfilters van YouTube. Filters zijn niet in staat vast te stellen of een gebruik onder een uitzondering valt — en ondermijnen daarmee onze fundamentele grondrechten.

Een eigen opname van een marslanding van NASA werd aangemerkt als een inbreuk op het auteursrecht. Het was de fout van een filter, tv-zenders melden automatisch alles wat ze uitzenden aan het filtersysteem van YouTube.

Televisieserie Family Guy pakte gewoon een clip van een oud computerspel van iemands YouTube-kanaal. De originele YouTube-video werd verwijderd door de copyrightfilters.

Automatische filters op YouTube verwijderden documentaires over wreedheden in Syrië — in feite zijn pogingen om oorlogsmisdaden aan het licht te brengen tot zwijgen gebracht.

Politieke meningsuiting van gekozen volksvertegenwoordigers werd verwijderd. Automatische filters van YouTube verwijderden een video van een debat in het Europees Parlement.

Wanneer filters zich tegen artiesten keren. Filters verwijderen werk van artiest… “namens zichzelf”! Rechtmatige, volledig gelicentieerde uploads zijn niet veilig voor filters.

In één bijzonder gênant geval meldde Warner Bros. Pictures verschillende van zijn eigen websites aan bij Google als inbreuk makend op het auteursrecht. Foutje, bedankt!

Help mee om deze censuurmachines te stoppen

Het is nu aan jou om contact op te nemen met jouw Europarlementsleden, om hun kantoren in hun kiesdistricten te bellen en zo veel mogelijk van hun verkiezingscampagnes te bezoeken! Vraag hen om een auteursrechtovereenkomst te verwerpen die jouw rechten schendt om volledig legale creaties zoals parodieën en recensies online te delen, en die maatregelen bevat zoals de linktaks die jouw toegang tot het nieuws zal beperken en kleine online kranten van hun middelen van bestaan berooft.

Vlak voor de Europese verkiezingen kunnen jullie stemmen niet worden genegeerd! Sluit je aan bij de meer dan 4,6 miljoen ondertekenaars van de grootste Europese petitie ooit en vertel jouw volksvertegenwoordigers: Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen!

Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen. Tweet dit!

Bij de ALV van 20 januari jl. zijn de volgende Piraten in het bestuur

Sjoerd de Boer

Ji Yong Dijkhuis

Gertjan Kleinpaste

Leontien Werner-Wafelman

De Ledenraad is op 24 januari akkoord gegaan met deze kandidaten, met

Tijdens de eerste vergadering van het nieuwe bestuur zijn de taken als

voorzitter: Gertjan

vice-voorzitter: Sjoerd

penningmeester en coördinator internationale betrekkingen: Ji Yong

secretaris: Leontien.

We hopen op een goede communicatie en prettige samenwerking!

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

Council ready to continue negotiations on the worst version of Article 13 yet

, oorspronkelijk gepubliceerd op 8 februari 2019. Vertaling door Wietze Brandsma.

De knieval van de Duitse regering voor Frankrijk maakte een einde aan de patstelling. Helaas heeft het niet geholpen dat Malta en Slowakije zich hebben aangesloten bij Italië, Polen, Nederland, Zweden, Finland en Luxemburg, die eerder tegen de huidige stand van de richtlijn hadden gestemd.

Dit nieuwe standpunt van de Raad is in feite extremer dan eerdere versies, waarbij alle platforms ouder dan drie jaar automatisch alle uploads van hun gebruikers moeten censureren en zelfs de nieuwste bedrijven onredelijk belast worden (zie de vorige blogpost met een analyse van de deal).

De Duitse conservatief-sociaaldemocratische regering schendt nu overduidelijk haar eigen regeerakkoord, dat uploadfilters tegen inbreuk op het auteursrecht als disproportioneel afwijst. Deze schending van het coalitieverdrag zal met name bij veel jonge kiezers vlak voor de Europese verkiezingen in mei niet goed vallen. Inmiddels hebben prominente leden van beide Duitse regeringspartijen zich aangesloten bij de protesten tegen uploadfilters.

De overeenkomst in de Raad effent de weg voor een laatste onderhandelingsronde met het Parlement in de loop van volgende week, voordat het hele Europees Parlement en de Raad over de definitieve overeenkomst stemmen.

Het is nu aan jou om contact op te nemen met jouw Europarlementsleden, om hun kantoren in hun kiesdistricten te bellen en zo veel mogelijk van hun verkiezingscampagnes te bezoeken! Vraag hen om een auteursrechtovereenkomst te verwerpen die jouw rechten schendt om volledig legale creaties zoals parodieën en recensies online te delen, en die maatregelen bevat zoals de linktaks die jouw toegang tot het nieuws zal beperken en kleine online kranten van hun middelen van bestaan berooft.

Vlak voor de Europese verkiezingen kunnen jullie stemmen niet worden genegeerd! Sluit je aan bij de meer dan 4,6 miljoen ondertekenaars van de grootste Europese petitie ooit en vertel jouw volksvertegenwoordigers: Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen!

Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen. Tweet dit!

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Op het congres van de Europese PIRATEN in Luxemburg op zaterdag ondertekenden de belangrijkste kandidaten uit verschillende landen het gemeenschappelijk verkiezingsprogramma voor de Europese verkiezingen (CEEP).

Bestuurslid Ji Yong Dijkhuis was namens de Piratenpartij Nederland aanwezig. Hij zegt hierover:

Europa heeft meer Piraten nodig. Het gezamenlijk verkiezingsprogramma gaat ons daar zeker bij helpen. Laten we gezamenlijk artikel 13 wegstemmen. Met meer Piraten in het Europees Parlement kunnen we onder andere het internet een creatieve broedplaats laten blijven, zoals het bedoeld is.

Volgens de laatste peilingen is de kans groot dat de PIRATEN in mei met vijf leden het Europees Parlement binnenkomen, uit verschillende landen.

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

Article 13 is back on — and it got worse, not better

, oorspronkelijk gepubliceerd op 5 februari 2019. Vertaling door Wietze Brandsma.

Laten we het nog eens op een rijtje zetten: op 18 januari kwamen de onderhandelingen over de nieuwe EU-copyright wetgeving abrupt tot stilstand nadat de regeringen van de lidstaten niet in staat bleken om tot een gemeenschappelijk standpunt te komen over artikel 13, dat internetplatforms zou dwingen om de berichten van hun gebruikers te censureren met behulp van uploadfilters.

Zonder een dergelijk akkoord in de Raad moesten de laatste zogenaamde “

-onderhandelingen”, waarbij het Europees Parlement en de Raad over de hervorming hadden moeten onderhandelen, worden afgeblazen. De hele hervorming zou op losse schroeven komen te staan omdat met de Europese verkiezingen in mei alle meerderheden kunnen veranderen.

In tegenstelling tot sommige berichten was artikel 13 niet in de ijskast gezet omdat de regeringen van de EU zouden hebben geluisterd naar de ongekende maatschappelijke weerstand en hebben begrepen dat uploadfilters duur, gebrekkig en in strijd met de grondrechten zouden zijn.

Het lijdt geen twijfel dat het publieke protest heeft bijgedragen aan het feit dat het aantal tegen-stemmende regeringen over de ingeslagen weg sedert voorjaar 2018 van zes naar elf steeg. Toch bleef er een meerderheid voor artikel 13 in het algemeen — er was alleen onenigheid over de details. Dit is nu uit de weg en het wetgevingsproces is weer in gang gezet — lees hieronder verder.

Voor een akkoord was een compromis nodig tussen Frankrijk en Duitsland, die door hun populatie-omvang een meerderheid kunnen vormen of breken. Beiden ondersteunen uploadfilters — ze konden het gewoon niet eens worden over wie er precies moest worden gedwongen om ze te installeren:

Artikel 13 is geweldig en zou van toepassing moeten zijn op alle platforms, ongeacht hun grootte. Zij moeten aantonen dat zij al het mogelijke hebben gedaan om het uploaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal te voorkomen. In het geval van kleine bedrijven kan dit het gebruik van uploadfilters betekenen, maar dat hoeft niet zo te zijn — uiteindelijk zal een rechtbank per geval beslissen. (Dit was eerder het meerderheidsstandpunt onder de EU-regeringen, gesteund door Frankrijk, voordat de nieuw gekozen regering van Italië hun steun voor artikel 13 volledig introk.)

Artikel 13 is geweldig, maar het zou niet voor iedereen moeten gelden. Bedrijven met een omzet van minder dan 20 miljoen euro per jaar moeten volledig worden vrijgesteld, om te voorkomen dat Europese internet-start-ups en het MKB schade ondervinden. (Dit ligt dicht bij het standpunt van het Europees Parlement, dat in ieder geval voorziet in een uitzondering voor bedrijven met een jaaromzet tot 10 miljoen euro en minder dan 50 werknemers).

Wat Frankrijk en Duitsland op één lijn bracht: artikel 13 nog verder aanscherpen

De Frans-Duitse overeenkomst [PDF], die vandaag is uitgelekt, bepaalt dat artikel 13 van toepassing is op alle op winstgerichte platforms. Allemaal moeten ze uploadfilters installeren, tenzij ze aan alle drie de volgende uiterst beperkte criteria voldoen:

Het platform is minder dan drie jaar oud

De jaaromzet is minder dan 10 miljoen euro

Minder dan 5 miljoen unieke bezoekers per maand

Talloze apps en websites die niet aan al deze criteria voldoen, zouden uploadfilters moeten installeren die zowel hun gebruikers als hun beheerders belasten, zelfs als inbreuk op het auteursrecht nu helemaal niet aan de orde is voor hen. Enkele voorbeelden:

Discussieforums op commerciële nieuwssites, zoals Ars Technica of Heise.de forums (ouder dan 3 jaar)

Patreon, een platform met als enig doel auteurs te helpen betaald te krijgen (voldoet aan geen van de drie criteria)

Niche sociale netwerken zoals GetReeled, een platform voor vissers (ruim onder de 5 miljoen gebruikers, maar ouder dan 3 jaar)

Kleine Europese concurrenten van de grotere Amerikaanse namen, zoals Wykop, een Pools nieuwsplatform dat vergelijkbaar is met Reddit (ruim onder de 10 miljoen euro omzet, maar kan afhankelijk van de berekeningsmethode meer dan 5 miljoen gebruikers hebben)

Bovendien zouden zelfs de kleinste en nieuwste platforms die aan alle drie de criteria voldoen, moeten bewijzen dat ze “alles in het werk hebben gesteld” om licenties van rechtenhouders te verkrijgen. Een onmogelijke taak, aangezien platformbeheerders licenties zouden moeten verkrijgen voor alle soorten content die hun gebruikers eventueel zouden kunnen uploaden. Alle platenmaatschappijen, uitgevers van boeken, fotobureaus en dergelijke zouden moeten worden doorzocht — een onbegonnen karwei. In de praktijk zullen alle websites en apps waar gebruikers materiaal kunnen uploaden, waarschijnlijk gedwongen worden om elke licentie te accepteren die een rechtenhouder hen aanbiedt, hoe slecht de voorwaarden ook zijn, ongeacht of ze de content überhaupt beschikbaar willen stellen op hun platform, om het enorme juridische risico te vermijden dat ze in strijd handelen met artikel 13.

Het compromis van Frankrijk en Duitsland over artikel 13 vereist nog steeds dat bijna alles wat we online plaatsen of delen, vooraf goedkeuring moet krijgen door “censuurmachines“, algoritmen die in principe niet in staat zijn om onderscheid te maken tussen inbreuk op het auteursrecht en legaal gebruik voor parodie of kritiek.

Het zou het web veranderen van een plek waar we ons allemaal vrijelijk kunnen uitdrukken in een plek waar grote zakelijke rechtenhouders de poortwachters zijn van wat wel en niet gepubliceerd mag worden. Het zou deze rechtenhouders in staat stellen om elke website of app met een uploadfunctie met winstoogmerk te intimideren.

Europese innovatie op het web zou worden ontmoedigd als er zulke hoge kosten en juridische risico’s voor start-ups zouden zijn — zelfs als ze alleen van toepassing zijn wanneer platforms succesvol zijn of drie jaar oud worden. Niet-Europese sites zouden worden aangemoedigd om eenvoudigweg alle gebruikers in de EU te geo-blokkeren om aan de veilige kant te blijven.

Nu hangt alles af van het Europees Parlement

Nu deze horde is genomen kunnen de triloogonderhandelingen doorgaan met het afronden van de nieuwe EU-auteursrechtwetgeving. Voor de onderhandelaars is er een enorme druk om geen tijd te verspillen aan nadenken en in plaats daarvan in de komende dagen tot een akkoord te komen, zodat de richtlijn nog in maart of april kan worden aangenomen.

Waarschijnlijk zullen de volgende stappen zijn dat op vrijdag 8 februari het standpunt van de Raad, bekokstoofd door Frankrijk en Duitsland, zal worden vastgesteld en dat op maandag 11 februari de laatste triloog zal plaatsvinden.

Jullie Europarlementariërs, van wie de meesten herkozen zouden willen worden, zullen het laatste woord hebben in een eindstemming. Afgelopen september kon een zeer krappe meerderheid voor artikel 13 alleen worden gevonden in het Europees Parlement nadat een uitzondering voor kleine bedrijven was opgenomen die veel sterker was dan de vuile deal die Frankrijk en Duitsland nu voorstellen. Of de parlementaire onderhandelaar Axel Voss maandag nog op deze vrijstelling zal aandringen is echter maar de vraag.

Of de Europarlementsleden deze schadelijke versie van artikel 13 zullen afwijzen (zoals ze in eerste instantie vorig juli deden), of dat ze zich laten verblinden door lobbyende belangen, zal afhangen van de vraag of we hun duidelijk kunnen maken:

Als u het internet stukmaakt en artikel 13 aanneemt, zullen wij u niet herkiezen. Tweet dit!

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Blog van Europarlementariër Julia Reda:

When filters fail: These cases show we can't trust algorithms to clean up the internet

, oorspronkelijk gepubliceerd op 28 september 2017. Vertaling door Henk Meijer.

Op 28 september 2017 kondigde de Europese Commissie haar wondermiddel aan tegen illegale content online: automatische uploadfilters!

De Europese Commissie moedigt nu officieel “onlineplatforms sterk aan om […] meer te investeren in en gebruik te maken van automatische opsporingstechnologieën”. Ze wil dat platforms beslissingen nemen over de rechtmatigheid van de content die door de gebruikers wordt geüpload, zonder dat er een gerechtelijk bevel of zelfs maar enige menselijke tussenkomst nodig is: “online platforms moeten ook snel beslissingen kunnen nemen […] zonder dat ze daartoe verplicht zijn door een gerechtelijk bevel of een administratief besluit”.

De invoering van een censuur-infrastructuur die toezicht houdt op alles wat mensen uploaden en algoritmen laten beoordelen wat we wel en niet online kunnen zeggen, is een aanval op onze fundamentele grondrechten.

Op 28 september 2017 kondigde de Europese Commissie haar wondermiddel aan tegen illegale content online: automatische uploadfilters! De invoering van een censuur-infrastructuur is een aanval op onze fundamentele grondrechten. Tweet dit!

Maar er is nog een andere belangrijke vraag: wérkt dit eigenlijk wel? De Commissie beweert dat het vrijwillig gebruik van dergelijke filters — zoals “Content ID” van YouTube — “goede resultaten heeft opgeleverd”.

Oh, echt waar? Hier zijn voorbeelden waar filters het vreselijk mis hebben, uiteenlopend van hilarisch tot zeer verontrustend:

1. De kat die een platencontract snorde

De filters van YouTube beweerden dat een opname van 12 seconden van een spinnende kat auteursrechtelijk beschermd werk van EMI Music bevatte. Wie had gedacht dat zij contracten afsloten met dat soort snorrtiesten!

Moraal: Het feit dat zo’n belachelijke fout wordt gemaakt na jaren van investeren in filtertechnologieën toont aan dat het buitengewoon moeilijk is om deze technologie goed te laten werken — voor zover het überhaupt mogelijk is.

De filters van YouTube beweerden dat een opname van 12 seconden van een spinnende kat auteursrechtelijk beschermd werk van EMI Music bevatte… De kat die een platencontract snorde. Tweet dit!

De opname van een college over het auteursrecht aan de Harvard Law School werd verwijderd door het copyrightfilter van YouTube — omdat de professor een aantal punten aanschouwelijk maakte met korte fragmenten van popliedjes. Natuurlijk was dit onderwijskundig gebruik volkomen legaal. Had het filter nu maar de video gescand op onderricht in auteursrecht, in plaats van alleen maar op geluidsgolven onder auteursrecht!

Moraal: Uitzonderingen op en beperkingen van het auteursrecht zijn essentieel voor ons om de mensenrechten op vrijheid van meningsuiting en deelname aan het culturele leven te kunnen waarborgen. Ze stellen ons in staat om uit werken te citeren, om parodieën te maken en te gebruiken in het onderwijs. Filters kunnen niet opmaken of een gebruik onder een uitzondering valt — en daarmee worden onze fundamentele grondrechten ondermijnd.

Een les over het auteursrecht aan de Harvard Law School werd verwijderd door copyrightfilters van YouTube. Filters kunnen niet opmaken of een gebruik onder een uitzondering valt — en ondermijnen daarmee onze fundamentele grondrechten. Tweet dit!

Een opname van een marslanding van NASA werd aangemerkt als een inbreuk op het auteursrecht — ondanks het feit dat zij die zelf hebben gemaakt, en als onderdeel van de Amerikaanse overheid is alles wat zij produceren in het publieke domein.

Hadden cameraschuwe buitenaardse wezens een verwijderingsverzoek ingediend? Nee, het was de fout van een filter: NASA leverde de video aan televisiezenders. Sommige van deze tv-zenders meldden automatisch alles wat ze uitzenden aan het filtersysteem van YouTube. Dit leidde ertoe dat NASA’s eigen upload werd verdacht van inbreuk op de rechten van tv-zenders.

Moraal: Content in het publieke domein wordt bedreigd door filters die alleen zijn ontworpen met auteursrechtelijke content in gedachten en waar mensen op geen enkel moment zijn betrokken in het proces.

Een eigen opname van een marslanding van NASA werd aangemerkt als een inbreuk op het auteursrecht. Het was de fout van een filter, tv-zenders meldden automatisch alles wat ze uitzenden aan het filtersysteem van YouTube. Tweet dit!

4. Snaaien, graaien, naar de haaien

Toen de televisieserie Family Guy een clip nodig had van een oud computerspel, hebben ze dat gewoon gepakt van iemands YouTube-kanaal. Kun je al raden wat er vervolgens gebeurde? De originele YouTube-video werd verwijderd, omdat deze werd gedetecteerd als veronderstelde inbreuk op het auteursrecht van de nieuwe Family Guy aflevering.

Moraal: Automatische filters geven grote bedrijven alle macht. Individuele gebruikers worden gezien als schuldig totdat hun onschuld wordt bewezen: Terwijl een verwijdering automatisch plaatsvindt, vergt het ongedaan maken van een onrechtmatige verwijdering een moeizaam gevecht.

Televisieserie Family Guy pakte gewoon een clip van een oud computerspel van iemands YouTube-kanaal. De originele YouTube-video werd verwijderd door de copyrightfilters. Tweet dit!

5. Geheugengaten in het Syrië-archief

Een ander soort filter dat op YouTube wordt gebruikt en door de Europese Commissie wordt onderschreven, is bedoeld om “extremistisch materiaal” te verwijderen. Het probeert verdachte content zoals vlaggen van Islamitische Staat op te sporen. Echter wat het ook vond en verwijderde: tienduizenden video’s waarin wreedheden in Syrië worden gedocumenteerd — in feite heeft het de pogingen om oorlogsmisdaden aan het licht te brengen tot zwijgen gebracht.

Moraal: Filters kunnen de context van een video niet voldoende begrijpen om te bepalen of deze verwijderd zou moeten worden.

Automatische filters op YouTube verwijderden documentaires over wreedheden in Syrië — in feite zijn pogingen om oorlogsmisdaden aan het licht te brengen tot zwijgen gebracht. Tweet dit!

6. Politieke meningsuiting verwijderd

Mijn collega Marietje Schaake heeft beelden van een debat in het Europees Parlement over marteling op YouTube gezet. Haar bijdrage werd verwijderd op grond dat zij in strijd was met de communautaire richtlijnen. Zo werd de burgers in Europa de toegang tot een debat van hun gekozen volksvertegenwoordigers ontzegd. Google gaf later de schuld aan een verkeerd werkend spamfilter.

Moraal: Er zijn geen voorzorgsmaatregelen getroffen om ervoor te zorgen dat zelfs de meest overduidelijk onschuldige politieke meningsuiting niet blijft steken in automatische filters.

Politieke meningsuiting van gekozen volksvertegenwoordigers werd verwijderd. Automatische filters van YouTube verwijderden een video van een debat in het Europees Parlement. Tweet dit!

7. Gemarginaliseerde stemmen overstemd

Sommige soorten filters worden niet gebruikt om content te verwijderen, maar om te classificeren of het acceptabel is voor adverteerders en daardoor in aanmerking komt om er geld mee te verdienen, of geschikt is voor minderjarigen.

Moraal: Reeds gemarginaliseerde gemeenschappen hebben wellicht de grootste kans dat hun uitingen worden weggefilterd.

Automatische filters drukken gemarginaliseerde groepen nog verder in de marge. Tweet dit!

8. Wanneer filters zich tegen artiesten keren

De muzikant Miracle of Sound is een van de velen wiens werk door filters is verwijderd… “namens zichzelf”! Artiesten sluiten deals met platenlabels, platenlabels sluiten deals met bedrijven die filters voeden — en deze filters kunnen dan het verschil niet zien tussen het account van de originele artiest en dat van een inbreukmaker.

Moraal: Rechtmatige, volledig gelicentieerde uploads blijven ook regelmatig steken in filters.

Wanneer filters zich tegen artiesten keren. Filters verwijderen werk van artiest… “namens zichzelf”! Rechtmatige, volledig gelicentieerde uploads zijn niet veilig voor filters. Tweet dit!

9. De risico’s van de wedloop met filters

Geautomatiseerde systemen die weghaal-waarschuwingen versturen zijn in wezen prototypes van filters: ze zijn net als filters op zoek naar inbreuken, maar kunnen niet direct actie ondernemen. Echter, de letterlijk miljoenen klachten die zij veroorzaken worden op hun beurt opgevolgd door systemen die ook geautomatiseerd zijn. Daardoor gaan zij op vergelijkbare manieren in de fout.

In één bijzonder gênant geval melde Warner Bros. Pictures verschillende van zijn eigen websites aan bij Google als inbreuk makend op het auteursrecht, alsook webwinkels die rechtmatig hun films verkopen. Foutje, bedankt!

Moraal: Zelfs degenen die dergelijke filters hanteren, hebben hun algoritmen niet onder controle.

In één bijzonder gênant geval melde Warner Bros. Pictures verschillende van zijn eigen websites aan bij Google als inbreuk makend op het auteursrecht. Tweet dit!

* * *

Deze gevallen zouden moeten dienen als waarschuwing aan de Europese Commissie en andere overijverige wetgevers:

We mogen automatische filters niet scheidsrechtertje laten spelen in content-geschillen op het internet. Tweet dit!

We kunnen de rechtbanken, een eerlijke rechtsgang of zelfs menselijke tussenkomst niet helemaal uit het proces halen zonder ernstige gevolgen voor de vrijheid van meningsuiting — gevolgen die we niet kunnen accepteren.

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

De onderstaande leden hebben zich verkiesbaar gesteld voor de vacante posities in de organen van de Piratenpartij.

Tijdens de Algemene Ledenvergadering van zondag 20 januari krijgen zij, voorafgaand aan de verkiezingen, de gelegenheid om zich kort voor te stellen.

Bestuur:

Sjoerd de Boer

Ji Yong Dijkhuis

Leontien Werner

Gertjan Kleinpaste

Presidium:

Edy Bouma

Beroepscommissie:

Wim ten Brink

Kascommissie:

Marcel Sondaar

Raad van Toezicht:

Dmitri Schrama

Sjors Krebbeks

André Linnenbank

Michiel Dulfer

Bij de Algemene Ledenvergaderingen van 21 januari en 18 november 2018 is niet genotuleerd. Een groep vrijwilligers heeft daarom, op basis van de audio-opnamen, een verslag geschreven van hetgene dat besproken is. Hoewel deze documenten niet de status van officiële notulen hebben, vinden wij het belangrijk om deze toch te publiceren.