Poliflw

In september 2018 wilde de SP een motie indienen met het verzoek om de onafhankelijke cliëntondersteuning beter onder de aandacht te brengen van de cliënten binnen het Sociaal Domein. Op verzoek van het college is daarmee gewacht totdat dit onderwerp was besproken in de commissie Burgers en Samenleving. Dat heeft de SP gedaan. Maar in december van het vorig jaar bleek dat het aangekondigde cliëntervaringsonderzoek en het advies van de Participatieraad Sociaal Domein alleen betrekking hadden op de WMO. Ook de aangekondigde verbeteringen hadden met name betrekking op de Wet Maatschappelijke Ondersteuning.

De SP was daarom eerst niet zo tevreden met de op handen zijnde verbeteringen, omdat ook cliënten van de dienst Werk en Inkomen en bij Jeugdhulpverlening recht hebben op cliëntondersteuning. Daarom heeft het raadslid Casadei in de commissievergadering van 30 januari nogmaals de wethouder verzocht om ook cliënten met een bijstandsuitkering of van de jeugdhulpverlening goed voor te lichten over hun rechten in deze. Want ook deze cliënten weten in de meeste gevallen niet van het bestaan van de cliëntondersteuning door MEE. Vrijwilligers van de SP-hulpdienst kregen dan ook de afgelopen jaren telkens weer cliënten, die eigenlijk door MEE ondersteund hadden moeten worden, maar die niet wisten dat dit er was.

De wethouder heeft nu toegezegd, dat ook cliënten van Werk en Inkomen in hun eerste contact met de gemeente een brief mee gaan krijgen met informatie over ondersteuning door MEE. Ook de website gaat worden aangepast, zodat cliënten onder het kopje Bijstandsuitkering aanvragen de informatie tot hun beschikking hebben en niet hoeven door te klikken.

Iedereen die vanaf nu een bijstandsuitkering aanvraagt krijgt direct een brief mee van de gemeente en kan meteen een beroep doen op de onafhankelijke clientondersteuning van Mee. Dat is een belangrijke steun voor cliënten bij verdere gesprekken met de gemeente.

Aangezien de contacten tussen cliënten en jeugdhulpverleners anders verlopen worden deze cliënten mondeling voorgelicht over het bestaan van de onafhankelijke ondersteuning. Op de mogelijkheid om in Amstelveen met de ondersteuners van MEE af te spreken heeft de SP ook al eerder gewezen en dat is inmiddels al aangepast op de gemeentelijke website.

Raadslid Casadei: "Het heeft wat tijd en moeite gekost, maar het belangrijkste is dat, dankzij de inzet van de SP, inwoners in een kwetsbare positie nu eindelijk de juiste ondersteuning kunnen krijgen. We zijn blij dat het college ook inziet dat goede voorlichting en ondersteuning een noodzakelijke voorwaarde zijn voor effectief sociaal beleid."

Foto: Guus Dubbelman/De Volkskrant

Chaotische situatie rondom patiënten MC Slotervaart. ‘Het komt erop neer dat je alles zelf moet regelen’

Ruim een week na het faillissement van het MC Slotervaart wordt steeds duidelijker hoe groot het spoor van chaos is dat het omgevallen ziekenhuis heeft getrokken. Van de ‘warme overdracht’ die de patiënten beloofd werd, is in veel gevallen weinig terechtgekomen. ‘Als huisarts weet ik niet precies welke chemo een patiënt krijgt.’

Toen de artsen van het Slotervaartziekenhuis een neurostimulator in de buik van Wil Roode plaatsten, zeiden ze dat het apparaat het zo’n vier tot vijf jaar vol zou houden. Korter, bij intensief gebruik. Daarna kan het elk ogenblik uitvallen. De 59-jarige Amstelveense had op dat moment al meerdere herniaoperaties achter de rug. Die hadden niets uitgehaald. De neurostimulator zou de ergste pijn wegnemen, zodat ze van de morfine af kon. Toen de operatie erop zat, kreeg Roode een telefoonnummer van het ziekenhuis mee dat ze 24 uur per dag kon bellen, mocht het kastje uitvallen.

Dat is nu vier jaar geleden. Het apparaat in haar buik, weet de rugpatiënt, kan er ieder moment mee ophouden. Maar aan het telefoonnummer heeft ze sinds vorige week donderdag niets meer. Het was het eerste wat er door haar heenging toen ze op de radio hoorde dat het MC Slotervaart failliet was verklaard: wat moet ze in vredesnaam doen als het kastje ermee ophoudt? Als ze geen nieuwe neurostimulator krijgt, moet ze weer aan de morfine, zegt ze, ‘dan functioneer ik niet meer.’ Dat is niet alleen haar probleem, maar ook dat van haar man. Sinds hij een zwaar ongeluk heeft gehad, is hij afhankelijk van haar zorg.

Grofweg 20 duizend patiënten

Ruim een week na het faillissement van het MC Slotervaart wordt steeds duidelijker hoe groot het spoor van chaos is dat het omgevallen ziekenhuis heeft getrokken. De patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen, zijn vorig weekend ondergebracht in andere ziekenhuizen. Maar voor de grofweg 20 duizend patiënten die er onder behandeling staan, moet nu in allerijl een oplossing worden bedacht. – Grofweg 20 duizend, want om hoeveel patiënten het precies gaat, weet de persvoorlichter van het ziekenhuis niet. ‘Het gaat in elk geval om hele grote aantallen.’

Onduidelijk is ook hoe lang de overdracht gaat duren, en bij wie patiënten nu het beste terecht kunnen. De zorgverzekeraars wijzen naar het ziekenhuis: de medisch specialisten moeten hun eigen patiënten elders onderbrengen. Zij kennen de patiënten, zij hebben de dossiers. Maar volgens de artsen kwam het faillissement zo abrupt dat ze nu handen tekort komen voor deze enorme klus.Vast staat dat van de ‘warme overdracht’ die de patiënten vorige week beloofd werd, in veel gevallen weinig terecht komt. De chaos is zo groot, zegt Stella Zonneveld, voorzitter van de huisartsenkring Amsterdam, dat we beter kunnen spreken van een crisis.

‘Op papier zijn er afspraken gemaakt dat de zorg wordt overgedragen van specialist op specialist. Maar in de praktijk komen er heel veel patiënten bij de huisarts terecht. Ik heb een collega die veertig telefoontjes per dag kreeg van patiënten van het Slotervaartziekenhuis. Daar zitten mensen met acute problemen tussen. Mensen die een chemokuur moeten ondergaan, maar nog geen nieuwe behandelplek hebben. Patiënten met een chronische aandoening die eens in de zoveel weken een injectie moeten krijgen.’

Huisarts overspannen thuis 

Die huisarts, zegt Zonneveld, die zit inmiddels overspannen thuis. ‘Het  frustrerende is dat we in veel gevallen niets voor onze patiënten kunnen doen. Je hebt de informatie van de specialist zelf nodig, als huisarts weet ik niet precies welke chemo een patiënt krijgt.’ Sommige huisartsen proberen nu te bemiddelen tussen de specialist en een ander ziekenhuis. ‘Maar dat is onze rol helemaal niet.’

Op de dag dat het faillissement van het MC Slotervaart wordt uitgesproken, belt Wil Roode het ziekenhuis op. ‘Er waren nog veertig wachtenden voor me. Ik heb een uur gewacht, toen heb ik het opgegeven.’ Op een mailtje dat ze daarna stuurde aan de afdeling neurochirurgie, is nog altijd geen reactie gekomen. Heel mobiel is de rugpatiënt intussen niet. Ze heeft twee weken geleden een nieuwe  heup gekregen. Dat gebeurde in het Amstelland ziekenhuis dat, zo bleek vrijdag, onder aan een lijst van veertien zwakke ziekenhuizen bungelt. ‘Ik mag zes weken niet auto rijden. Ik schuifel met een rollator door de kamer.’ Nog diezelfde dag belt Roode haar zorgverzekeraar op. ‘Daar kreeg ik te horen dat het ziekenhuis het moest regelen. En anders moest ik maar naar de huisarts.’Het typeert de situatie voor veel patiënten: het ziekenhuis laat op zich wachten, de zorgverzekeraar verwijst terug naar hetziekenhuis of naar de huisarts, die niets voor ze kan doen. De chaotische situatie rondom patiënten was deze week ook onderwerp van debat in de Tweede Kamer:  had dat niet anders gekund?

De Onderzoeksraad voor Veiligheid gaat de veiligheid van patiënten na het faillissement van het Slotervaartziekenhuis en de IJsselmeer-ziekenhuizen onderzoeken. De raad wil weten of de belangen van de patiënten wel zwaar genoeg telden toen er door de directie en de zorgverzekeraars financiële beslissingen werden genomen.

Zomaar zes weken wachten op een afspraak

Een paar dagen en meerdere telefoontjes met haar zorgverzekeraar later, krijgt Roode uiteindelijk de namen van twee ziekenhuizen die de operatie voor een nieuwe neurostimulator, kunnen uitvoeren. ‘Die ziekenhuizen mogen u ook weigeren, zeiden ze erbij.’ Ze belt een van de ziekenhuizen, het AMC, dat haar weer naar de huisarts stuurt voor een verwijsbrief. Die heeft ze gisterenochtend gekregen. Nu is het wachten op een afspraak. ‘Dat kan zomaar zes weken duren.’ Waar het op neer komt, zegt Roode, ‘is dat je het allemaal zelf moet regelen. Ik ben een week bezig geweest met mijn zorgverzekeraar te bellen.’ Voor haar is dat niet zo'n probleem, zegt de Amstelveense, die actief is voor de lokale SP. ‘Ik ben verbaal sterk, ik kom er wel. Maar er zijn ook mensen die er veel erger aan toe zijn dan ik. Mensen met kanker die chemo nodig  hebben. Hoe moeten zij dat allemaal regelen?’

Op dinsdag 16 oktober heeft de SP samen met de FNV en de Vrijwilligersraad Minima Amstelveen de derde bijeenkomst georganiseerd met en voor statushouders. Het thema was dit keer: werk. Voor de bijeenkomst waren meerdere werkgevers uit de regio uitgenodigd alsmede de Ondernemersvereniging Amstelveen. Veel van de uitgenodigden, waaronder de HEMA en de OA, hebben de uitnodiging afgezegd. Dat was best jammer, maar alles werd goedgemaakt door de uitgenodigden die wél zijn gekomen. Onder hen ook wethouder Van Ballegooijen die de avond opende met een persoonlijk verhaal over zijn moeder om te illustreren hoe belangrijk het is om te werken.

Voor de pauze heeft de heer Marcel Bellis van schoonmaakbedrijf ASKO de aanwezigen inspirerend toegesproken. Hij vertelde dat werken bij een schoonmaakbedrijf heel leuk kan zijn. In zijn bedrijf werken mensen met heel verschillende culturele achtergronden en zij zijn stuk voor stuk tevreden met hun baan. Wie zijn werk goed doet kan bij ASKO een vaste aanstelling krijgen. Dat sprak de aanwezigen wel aan, omdat de meesten van hen het ene na het andere tijdelijke contract krijgen.

Lex Vonk, de directeur van AM Match was er ook. Hij vertelde dat mensen met een beperking die bij AM Match terecht komen goed worden begeleid door jobcoaches. De aanwezige statushouders klonk dit als muziek in de oren, omdat zij de nodige begeleiding missen als zij aan het werk worden gezet. Ook AM Match heeft ervaring met statushouders die ooit als vluchteling in de regio zijn gehuisvest. Het betreft veelal mensen die om psychische redenen niet op de reguliere manier aan het werk kunnen en goede begeleiding nodig hebben.

Henk van der Schaft was er namens de FNV en kon de aanwezigen vertellen wat er allemaal bij komt kijken als je vanuit een bijstandsuitkering een eigen bedrijf wilt opstarten. In Amsterdam loopt een experiment waarbij gepensioneerde ondernemers worden ingeschakeld om starters te ondersteunen, bijvoorbeeld bij het opstellen van een ondernemingsplan.

De sprekers hadden dus interessante informatie en de aanwezige statushouders waren een en al oor. Na de pauze kwamen zij zelf aan bod met hun vragen en verhalen. De meeste vragen waren gericht aan de wethouder en gingen over onbegrip bij klantmanagers en het gemeentelijk re-integratiebedrijf Matchez. Het levert ze veel stress op. Hen werd uitgelegd dat zij als statushouders nu eenmaal onder twee wetten vallen: de Participatiewet en de Inburgeringswet. Deze kunnen elkaar in de weg zitten, waardoor de statushouders behoorlijk klem raken tussen school, werk en zorg voor het gezin.

De wethouder vertelde dat er in 2020 veel zal veranderen, maar dat duurt nog wel even. Hij gaat daarom nu al onderzoeken wat er kan verbeteren. De statushouders waren blij en hoopvol gestemd na de bijeenkomst die werd afgesloten met een drankje en met selfies samen met de wethouder.

Marktwerking in de zorg

Na een welkom gaat Ron Meyer in gesprek met Sander Heijne. Heijne is onderzoeksjournalist voor de Volkskrant en De Correspondent en heeft een boek geschreven over de marktwerking in het publieke c.q. sociale domein.

Heel raak legt hij uit dat wanneer er sprake is van een markt er meerdere aanbieders moeten zijn met daarbij verchillende prijsniveaus. Alleen dan kan de burger als consument kwaliteit en prijs tegen elkaar afwegen. Het mag duidelijk zijn dat aan die voorwaarden bij lange na niet wordt voldaan. Voor zijn verhalen en conclusies heeft hij honderden gesprekken gevoerd met machinisten, dokters, postbodes, verpleegkundigen, economen, enz. De schrijver zegt dat hij duidelijk een patroon begon te zien in wat op het eerste gezicht allemaal incidenten lijken. Het boek is een optelsom van zeven jaar journalistiek handwerk. De marktwerking in de publieke sector lijkt op het eerste gezicht een goed idee, maar is het in de praktijk vaak niet.

Evaluatie kiezen partijbestuur

Voorts vindt er analyse en stemming plaats over het op afdelingsniveau kiezen van het partijbestuur. Ondanks nog enige kritische punten wordt er positief gestemd voor het voorstel over stemmen op de ledenvergadering aangaande het kiezen van de leden van het partijbestuur. Wel vindt men dat de informatie over de te kiezen leden beter had gekund. Een filmpje van de kandidaten op SP-net of een voorstelronde in de Tribune zou een positieve informatiebron voor de volgende verkiezing kunnen zijn.

De besluiten die op het Congres van 20 januari 2018 zijn genomen worden verder uitgewerkt. Op 15 september jl. vond in Rotterdam de aftrap plaats van een langlopende manifestatie Tijd voor Rechtvaardigheid. Lilian kondigt aan dat ze 'on tour' door het land gaat. Er wordt doorgegaan met Klopacties, Huurdersacties, Klimaatconferentie en Nationaal Zorgfonds, #POinactie, en......

2 oktober 18.00 uur: actie op Het Binnenhof. Leraren, agenten en verplegers gaan op 2 oktober definitief protesteren. De Publieke Sector in Actie roept zoveel mogelijk werknemers en sympathysanten naar Den Haag te komen.

Op zaterdag 15 september is een delegatie van de SP afdeling Amstelveen afgereisd naar Rotterdam. Lang van tevoren werd de manifestatie “Tijd voor Rechtvaardigheid” aangekondigd onder de SP leden.

Negen Amstelveense leden en een lid uit Uithoorn zijn samen met de trein naar Rotterdam gegaan. We wisten niet goed wat we konden verwachten,maar dat het een manifestatie tegen het huidige regeringsbeleid zou worden was wel duidelijk.

 

Bij aankomst kregen we van de organisatoren vlaggen en borden uitgereikt, waarmee we onze steun aan de SP plannen konden betuigen. De middag werd aan elkaar gepraat door Peter Quint, een van de SP tweedekamerleden. We werden verwelkomd met muziek van de band St. Tropez. Peter vertelde ons naar afloop van hun optreden dat ze heel goede maatschappijkritische teksten hebben. Helaas hebben we daar weinig van meegekregen…..

  

Van de sprekers van de middag sprongen Ewald Engelen en Prem Radhakishun er bovenuit. Zij wonden er gaan doekjes om en vertelden ons dat er al jaren een politiek wordt bedreven die niets te maken heeft met het belang van de hardwerkende burgers, maar die vooral ervoor zorgt dat multinationals en financiële instellingen geen strobreed in weg wordt gelegd om zich  schaamteloos nog meer te verrijken. Van de financiële crisis van 10 jaar geleden hebben ze blijkbaar niets geleerd.

   

Het hoogtepunt van de middag was de speech van Lilian Marijnissen. Zij hield een vlammend betoog en riep iedereen op om de onrechtvaardigheid niet langer voor lief te nemen. De aanwezigen riepen in koor: actie, actie, actie!!! De SP zal als eerste de oproep van PO in actie gaan steunen die op 2 oktober in Den Haag een protestmanifestatie organiseert samen met andere vertegenwoordigers van de publieke sector. Dus: blijf het nieuws volgen en ga op 2 oktober naar Den Haag!

De middag werd voor ons afgesloten met een foto samen met Lilian Marijnissen en later op een zonnig terras met een drankje. Het was een prachtige dag en we zijn weer gesterkt in onze strijd tegen de onrechtvaardigheid.

Door Johan Th. Bos

De Voedselbank heeft van de gemeente tien mille gekregen om de huurverhoging te kunnen financieren. Jaarlijks ontvangt zij vijftien mille subsidie, waar ongeveer eenzelfde bedrag aan huur tegenover staat, maar door verhoging daarvan dreigde zij in financiële problemen te komen.

Lees het volledige artikel op Amstelveenblog.nl

De SP komt eind deze maand in de gemeenteraad met een motie vol voorstellen om de voorlichting inzake klantenondersteuning via MEE te verbeteren. Eerder stelde de fractie daarover al schriftelijke vragen aan B&W, waarop tot nu toe geen antwoord kwam.

De SP vindt de informatie over die in principe voor elke burger beschikbare cliëntenondersteuning slecht te vinden is op de gemeentelijke website en bovendien niet volledig is. ‘Essentiële informatie die ontbreekt, is bijvoorbeeld het Amstelveense adres aan de Dr. Willem Dreesweg 2, waar mensen een afspraak kunnen maken met de ondersteuners van MEE,’ zegt de partij. ‘Ook is het niet vanzelfsprekend dat cliënten worden geïnformeerd door klantmanagers, jeugdhulpverleners en andere gemeentelijke dienstverleners binnen het sociaal domein.’

Zoekmachine

In haar schriftelijke vragen constateerde raadslid Marina Casadei dat Amstelveen heeft gekozen voor onafhankelijke cliëntondersteuning voor alle vragen aan de gemeente op het gebied van zorg en ondersteuning (Wmo), jeugdhulp en werk- en inkomensondersteuning. Die hulp wordt ingekocht bij MEE Amstel en Zaan.

Evenals amstelveenblog.nl eerder meldt ook de SP dat zoeken op de gemeentelijke website in feite onbegonnen werk is. Wie via de zoekmachine terecht wilde komen bij de hulp op het gebied van Jeugdhulpverlening en Werk en Inkomen zocht tevergeefs. De SP wilde weten of B&W daarvan op de hoogte zijn, of het misschien een bewuste keuze is en, zo nee, of het college de site wil aanpassen, zodat op elk terrein waarvoor MEE kan worden ingeschakeld de noodzakelijke informatie beschikbaar komt. Inmiddels heeft de gemeente er naar eigen zeggen, naar aanleiding van de SP-vragen, voor gezorgd dat men ook via Jeugdhulpverlening en Werk en Inkomen bij MEE terecht komt.

Dreesweg

Overigens ontbreekt op de website het adres van MEE aan de Dr.Willem Dreesweg 2, waar de club al twee jaar zit en staat er alleen een adres in Amsterdam. Zou het de drempel voor Amstelveners niet verlagen als zij weten in eigen woonplaats terecht te kunnen of denken B&W daar anders over, vroeg de SP. Maar B&W antwoorden dat men als burger eerst naar het Amsterdamse adres moet, waarna men een afspraak kan maken in de niet bemande spreekkamer aan de Dreesweg.

Evaluatie

De fractie wilde ook weten of de door MEE geboden lokale hulpverlening al is geëvalueerd en hoeveel klanten in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO), op het gebied van Werk en Inkomen en op dat van Jeugdhulp er vorig jaar zijn (uitgesplitst) zijn geweest. Volgens het college is een evaluatierapport niet beschikbaar. ‘Er is wel een effectmeting uitgevoerd naar alle werkzaamheden van MEE. Deze is echter onvoldoende toegespitst op deze specifieke taak. MEE wordt verzocht om de effectmeting aan te passen zodat over 2018 wel goede gegevens beschikbaar zijn’, antwoorden B&W.

Aantallen

Over de aantallen melden B&W: ‘In 2017 zijn 99 inwoners door MEE begeleid. Daarnaast heeft MEE 119 keer telefonisch informatie en advies gegeven en maakten 20 inwoners gebruik van de sociaal juridische dienstverlening en mediation door MEE. De gevraagde uitsplitsing van de vragen op onderwerp is niet beschikbaar. Veelal betreft het een mix van diverse problemen.”

Voor 2018 zijn 88 trajecten cliëntondersteuning, 44 trajecten informatie en advies, 10 uur inzet ervaringsdeskundige en 8 trajecten sociaal juridische dienstverlening en mediation geprognosiceerd, meldt de gemeente. ‘Mocht er meer nodig zijn, dan wordt dit ingezet. Het betreft een open einde regeling.’

Cellen

De partij zegt recent werkbezoeken te hebben gebracht in het Amsterdamse cellencomplex, waar kinderen van twaalf wegens een licht vergrijp volgens de partij ten onrechte en te lang zitten, en aan AM Match in het gemeentehuis, waar de gemeente zegt mensen met een beperking aan werk te helpen. De SP bezocht het cellencomplex in Amsterdam naar aanleiding van  berichtgeving in landelijke media dat voor het eerst net de politie in aanraking komende kinderen naar cellencomplexen worden overgebracht en daar vaak urenlang zitten. “Dat is voor deze jeugdige wetsovertredertjes een traumatische ervaring. De kinderen die hier terechtkomen zijn tieners vanaf 12 jaar”, zegt raadslid Casadei, dat over de kwestie schriftelijke vragen stelde.

Kinderen van 12 jaar en iets oudere tieners worden na hun eerste vergrijp veelal door de politie soms urenlang vastgehouden en verhoord op het politiebureau. Dat is volgens een rapport van Defence for Children schadelijk voor minderjarigen en de SP wil weten hoe dat in Amstelveen gaat. Raadslid Marina Casadei heeft er schriftelijke vragen over gesteld.

Zij wijst er op dat jeugdrechtadvocaten en kinderrechtenorganisaties zich zorgen maken over de kwestie. De SP vraagt of B&W die zorg delen en of zij bereid zijn een ‘reprimandegesprek’ met de tieners te overwegen als alternatief voor straffer beleid. Ook vraagt Casadei of de gemeentelijke afdeling Jongerenwerk contact heeft met de politie, hoeveel jongeren tussen de 12 en 18 jaar er met de politie in aanraking zijn geweest voor ‘lichte vergrijpen’ als winkeldiefstal, vernielingen en andere soortgelijke delicten en hoeveel er bij Jongerenwerk terecht zijn gekomen.

Trauma

‘Is er sprake van dezelfde werkwijze als die van het Preventief Interventie Team (PIT) in Amsterdam wanneer er sprake is van zeer jonge verdachten?’ vraagt zij verder en, als dat niet zo is, wil zij weten waarom die aanpak niet is overgenomen.

De SP zegt te willen dat kinderen niet getraumatiseerd raken of angst voor de politie ontwikkelen. “Kinderen worden nu naar een groot cellencomplex in Amsterdam overgebracht, wegens de reorganisatie bij de Nationale Politie en met name voor kinderen omdat op politiebureaus een tekort is aan personeel. Het baart de SP veel zorgen dat vanwege capaciteitsproblemen minderjarigen nu worden ondergebracht in een groot cellencomplex met alle genoemde gevolgen van dien”, schrijft Casadei.

Tijdens de zomermaanden heeft de SP niet stilgezeten. Met name de leden van de commissie Burgers en Samenleving hebben deze zomer nuttige werkbezoeken gebracht om zich te laten bijpraten door het werkveld. Zo zijn er bezoeken gebracht aan het cellencomplex in Amsterdam en aan AM Match, waar mensen met een beperking aan het werk worden geholpen.

De SP heeft het cellencomplex in Amsterdam bezocht naar aanleiding van berichtgeving in de landelijke media dat kinderen die voor het eerst met de politie in aanraking komen naar cellencomplexen worden overgebracht en daar vaak uren zitten. Dat is voor deze jeugdige wetsovertredertjes een traumatische ervaring. De kinderen die hier terechtkomen zijn tieners vanaf 12 jaar. Omdat de SP wil weten om hoeveel Amstelveense kinderen het gaat en wat er verder met deze jeugdigen gebeurt heeft de SP schriftelijke vragen gesteld.

In het voorjaar heeft de SP fractie al schriftelijke vragen gesteld over de onafhankelijke cliëntondersteuning door MEE. De SP is van mening dat de informatie hierover slecht te vinden is op de site van de gemeente en bovendien niet volledig is. Essentiële informatie die ontbreekt is bijvoorbeeld het Amstelveense adres aan de Dr. Willem Dreesweg 2, waar mensen een afspraak kunnen maken met de ondersteuners van MEE. Ook is het niet vanzelfsprekend dat cliënten worden geïnformeerd door klantmanagers, jeugdhulpverleners en andere gemeentelijke dienstverleners binnen het sociaal domein.

Daarom heeft de SP een motie voorbereid voor de raadsvergadering van 26 september, waarin voorstellen staan om de voorlichting aan cliënten over de onafhankelijke ondersteuning door MEE te verbeteren.

Voorzitter

We praten over een beleidsluwe perspectiefnota. Het beleid komt pas later bij het college uitvoeringsprogramma en de begroting in het najaar.

Het is dus consolideren. Nu zijn wij als SP in Amstelveen altijd een voorstander geweest van ander beleid. Als we dit allemaal nu zouden willen realiseren hadden we toch vanmiddag om 2 uur moeten beginnen.

Daarom slechts twee punten. Eentje om duidelijk te maken dat de SP een ander perspectief heeft, en eentje om toch iets aan het beleid te veranderen zonder direct de politieke discussie op te starten.

Het andere perspectief:

Een duidelijk voorbeeld. In de perspectiefnota wordt op ogenschijnlijk neutrale en zakelijke toon gesproken over de gelden in het sociale domein. Toch zitten daar wel degelijk ideologische verschillen onder. Heel duidelijk wordt dat op het punt van de beloning van medewerkers in de hulp bij het huishouden.

Op het moment dat dit in Amstelveen speelde, bij de aanbesteding in 2015, heeft de FNV met hulp van de SP, actie gevoerd bij het gemeentehuis. De destijds verantwoordelijke wethouder vond dat dit geen probleem was van de gemeente, maar dat het geregeld moest worden via de cao of in Den Haag. Ondertussen hield Amstelveen op dat moment wel geld over op het sociale domein.

Nu is het geregeld in de cao en in een Algemene maatregel van bestuur, dankzij acties van SP en FNV, en nu klaagt de gemeente dat zij daardoor hogere tarieven moet betalen zonder daar extra geld voor te krijgen.

Als SP vinden wij dat gemeentes uiteraard voldoende geld moeten krijgen om de reële kosten te dragen, maar door hoort ook bij dat een gemeente zich verantwoordelijk voelt voor goede arbeidsvoorwaarden voor mensen die in het publieke domein werkzaam zijn.

Dus dat een gemeente altijd kritisch kijkt naar of de financiering vanuit Den Haag reëel is, en niet alleen op het moment dat het begrotingtechnisch problemen oplevert.

Hier is dus wel degelijk een verschil te constateren in perspectief, ondanks de ogenschijnlijk neutrale toon.

Bij het college uitvoeringsprogramma zal de SP kritisch zijn of er ook een perspectiefwending heeft plaatsgevonden naar meer sociaal, meer vanuit het collectief gedacht, niet alleen zorg of hulp voor wie het echt nodig heeft maar zorg en aandacht voor elkaar en ook samen solidair.

Dan, een belangrijk punt voor de SP, de hondenbelasting. En waarom? Omdat dit een oud archaisch overblijfsel is uit de 19e eeuw. Het betekent dat we  hondenbezitters apart behandelen. Heeft u zich wel eens de vraag gesteld waarom is er geen kattenbelasting? Het antwoord, het mag simpelweg niet. Gemeenten hebben in de 19e eeuw het recht gekregen om hondenbelasting te innen, als belasting voor algemene doeleinden. En dat is nog steeds zo. Dat betekent dat hondenbelasting niet besteedt hoeft te worden aan faciliteiten voor honden of hondenbezitters, maar gewoon in de algemene pot gaat. Dat is niet eerlijk.

Maar stel dat het wel zo zou zijn dat al het geld van de hondenbelasting naar faciliteiten voor honden zou gaan? Is het dan wel eer lijk? Zijn we dan voor het invoeren van fietsbelasting voor de aanleg van fietspaden? De invoering van skatebelasting voor skateboardbanen? Of nog ridiculer de invoering van kinderbelasting voor kinderspeelplaatsen? Nee natuurlijk niet!

Waarom zouden we dan wel zijn voor een hondenbelasting?

Dit terwijl honden ook maatschappelijk nut hebben, in de bestrijding van eenzaamheid of voor het gevoel van veiligheid bijvoorbeeld. Dus de SP zegt, afschaffen die belasting! Maar wel op een verantwoorde wijze zodat de  gemeente niet financieel in de knoei komt.

Daarom dient de SP samen met CDA, VVD, BBA, CU, de motie de Hond is  geen Melkkoe! in.

Daarvan lees ik nu het dictum voor…