Poliflw

Beste leden van het CDA Aalten-Dinxperlo, Binnen enkele weken is het leven door de Corona-crisis voor velen van u ingrijpend veranderd. De maatregelen die we met elkaar in acht nemen, hoe nodig ze ook zijn, brengen ons dagelijkse leven uit balans. Dat voelen we allemaal. We zien de beelden uit andere gebieden en landen en vragen ons af wat ons nog te wachten staat, hoe lang het nog gaat duren. Maar we houden ons samen aan de regels, omdat we ons verantwoordelijk voelen voor elkaar.Iedereen beleeft deze tijd op zijn eigen manier, heeft zijn eigen verhaal. De bewoner van een verzorgingshuis, die plots geen bezoek meer mag ontvangen. Schoolgaande kinderen, die hun vriendjes en vriendinnetjes missen. Ondernemers die hun bedrijf, waar ze zo hard voor hebben gewerkt, in de gevarenzone terecht zien komen. Mensen die bang zijn om hun baan te verliezen. We hebben allemaal zorgen over wat nog komen gaat. Door de ‘sociale onthouding’ kunnen we die zorgen ook niet altijd even makkelijk met elkaar delen. Dus zoeken we naar andere manieren om toch contact te houden. Want zonder contact kan niemand. Wie had dit twee maanden geleden gedacht. Dagelijks bereiken ons aangrijpende verhalen van mensen. Het is heftig wat er gebeurt. Met deze brief willen wij u allen een groot hart onder de riem steken. We leven met u mee en delen uw zorgen. Corona kunnen we niet wegnemen, maar u kunt erop vertrouwen dat we juist ook nu ons best doen om die dingen te doen die nodig zijn om het leed te verzachten. En om te zorgen dat onze gemeente ook na de crisis gezond verder kan. Want ook al is het stil op straat; de zorg voor elkaar en voor onze gemeenschap is nog nooit zo belangrijk geweest.Politieke kleur doet er dan even minder toe. We werken samen om te steunen waar het kan en om de juiste keuzes te maken in het belang van onze inwoners. Op deze plaats past een groot compliment aan alle fracties in de raad en aan het college. Wat ons bindt is nu even veel belangrijker als wat ons onderscheidt.We zijn hulpvaardig en veerkrachtig hier in de Achterhoek. Ook in onze gemeente ontstaan tal van initiatieven om elkaar te helpen. Van het boodschappen doen voor mensen die dat nu niet kunnen tot online-danslessen van een plaatselijke dansschool. Van bloemen voor verzorgingshuizen tot maaltijdservices. We lopen een stapje harder voor de ander. Dit is Naoberschap 2.0! Geweldig om te zien!We hebben meer dan ooit respect voor mensen in vitale beroepen, die ons overeind houden als het erop aan komt. De snelheid waarmee leerkrachten inspelen op de situatie en volledig op afstand lesgeven is echt een prestatie. De gezondheidszorg, de veiligheidsdiensten, de mensen die de schappen vullen in de supermarkt; ze verdienen allemaal een diepe buiging. En als de crisis voorbij is, laat ons dan die waardering blijven tonen. Want zij gaan ook dan gewoon door.Bovenal zijn we trots op onze inwoners, op u. Door de aanbevelingen en regels zoveel mogelijk te volgen, houden we het virus zoveel mogelijk in toom. Dat doen we niet alleen voor onszelf, maar juist ook voor de mensen om ons heen. Uit respect. Zo hoort dat en zo werkt dat hier. Laten we dat volhouden, want we zijn er nog niet.Voor het CDA betekent deze crisis omschakelen. We vergaderen via video-verbindingen, want we zoeken elkaar niet op. Ook de Algemene Ledenvergadering, die eind april zou plaatsvinden, kan vanwege de maatregelen niet doorgaan. We weten nog niet zeker of het mogelijk is om voor de zomer een nieuwe datum te plannen. U hoort van ons zodra dat duidelijk wordt. Ondertussen willen we u wel blijven informeren over wat we allemaal aan het doen zijn. In de komende weken kunt u daarom een nieuwsbrief van ons verwachten, met daarin de laatste ontwikkelingen.Pasen staat voor de deur. Een feest om samen te vieren en om elkaar op te zoeken. Een feest van verbinding. Dit jaar zal het anders zijn. We zullen elkaar bellen, misschien een bloemetje voor de deur zetten en vooral veel aan elkaar denken. Dat is misschien wel het meest typerende aan deze tijd: fysiek houden we afstand, maar de verbondenheid groeit. Een mooie gedachte om de feestdagen mee in te gaan.Wij wensen u van harte een mooi en gezegend paasfeest toe. Blijf op elkaar letten en blijf de maatregelen volgen, dan komen we deze crisis samen door.Namens het bestuur, de fractie en de wethouders van het CDA Aalten-Dinxperlo.Hans te Lindert, WethouderTed Kok, WethouderRaimond Smit, Fractievoorzitter Arnold Joost, Bestuursvoorzitter

Beste leden van het CDA Aalten-Dinxperlo, Binnen enkele weken is het leven door de Corona-crisis voor velen van u ingrijpend veranderd. De maatregelen die we met elkaar in acht nemen, hoe nodig ze ook zijn, brengen ons dagelijkse leven uit balans. Dat voelen we allemaal. We zien de beelden uit andere gebieden en landen en vragen ons af wat ons nog te wachten staat, hoe lang het nog gaat duren. Maar we houden ons samen aan de regels, omdat we ons verantwoordelijk voelen voor elkaar.Iedereen beleeft deze tijd op zijn eigen manier, heeft zijn eigen verhaal. De bewoner van een verzorgingshuis, die plots geen bezoek meer mag ontvangen. Schoolgaande kinderen, die hun vriendjes en vriendinnetjes missen. Ondernemers die hun bedrijf, waar ze zo hard voor hebben gewerkt, in de gevarenzone terecht zien komen. Mensen die bang zijn om hun baan te verliezen. We hebben allemaal zorgen over wat nog komen gaat. Door de ‘sociale onthouding’ kunnen we die zorgen ook niet altijd even makkelijk met elkaar delen. Dus zoeken we naar andere manieren om toch contact te houden. Want zonder contact kan niemand. Wie had dit twee maanden geleden gedacht. Dagelijks bereiken ons aangrijpende verhalen van mensen. Het is heftig wat er gebeurt. Met deze brief willen wij u allen een groot hart onder de riem steken. We leven met u mee en delen uw zorgen. Corona kunnen we niet wegnemen, maar u kunt erop vertrouwen dat we juist ook nu ons best doen om die dingen te doen die nodig zijn om het leed te verzachten. En om te zorgen dat onze gemeente ook na de crisis gezond verder kan. Want ook al is het stil op straat; de zorg voor elkaar en voor onze gemeenschap is nog nooit zo belangrijk geweest.Politieke kleur doet er dan even minder toe. We werken samen om te steunen waar het kan en om de juiste keuzes te maken in het belang van onze inwoners. Op deze plaats past een groot compliment aan alle fracties in de raad en aan het college. Wat ons bindt is nu even veel belangrijker als wat ons onderscheidt.We zijn hulpvaardig en veerkrachtig hier in de Achterhoek. Ook in onze gemeente ontstaan tal van initiatieven om elkaar te helpen. Van het boodschappen doen voor mensen die dat nu niet kunnen tot online-danslessen van een plaatselijke dansschool. Van bloemen voor verzorgingshuizen tot maaltijdservices. We lopen een stapje harder voor de ander. Dit is Naoberschap 2.0! Geweldig om te zien!We hebben meer dan ooit respect voor mensen in vitale beroepen, die ons overeind houden als het erop aan komt. De snelheid waarmee leerkrachten inspelen op de situatie en volledig op afstand lesgeven is echt een prestatie. De gezondheidszorg, de veiligheidsdiensten, de mensen die de schappen vullen in de supermarkt; ze verdienen allemaal een diepe buiging. En als de crisis voorbij is, laat ons dan die waardering blijven tonen. Want zij gaan ook dan gewoon door.Bovenal zijn we trots op onze inwoners, op u. Door de aanbevelingen en regels zoveel mogelijk te volgen, houden we het virus zoveel mogelijk in toom. Dat doen we niet alleen voor onszelf, maar juist ook voor de mensen om ons heen. Uit respect. Zo hoort dat en zo werkt dat hier. Laten we dat volhouden, want we zijn er nog niet.Voor het CDA betekent deze crisis omschakelen. We vergaderen via video-verbindingen, want we zoeken elkaar niet op. Ook de Algemene Ledenvergadering, die eind april zou plaatsvinden, kan vanwege de maatregelen niet doorgaan. We weten nog niet zeker of het mogelijk is om voor de zomer een nieuwe datum te plannen. U hoort van ons zodra dat duidelijk wordt. Ondertussen willen we u wel blijven informeren over wat we allemaal aan het doen zijn. In de komende weken kunt u daarom een nieuwsbrief van ons verwachten, met daarin de laatste ontwikkelingen.Pasen staat voor de deur. Een feest om samen te vieren en om elkaar op te zoeken. Een feest van verbinding. Dit jaar zal het anders zijn. We zullen elkaar bellen, misschien een bloemetje voor de deur zetten en vooral veel aan elkaar denken. Dat is misschien wel het meest typerende aan deze tijd: fysiek houden we afstand, maar de verbondenheid groeit. Een mooie gedachte om de feestdagen mee in te gaan.Wij wensen u van harte een mooi en gezegend paasfeest toe. Blijf op elkaar letten en blijf de maatregelen volgen, dan komen we deze crisis samen door.Namens het bestuur, de fractie en de wethouders van het CDA Aalten-Dinxperlo.Hans te Lindert, WethouderTed Kok, WethouderRaimond Smit, Fractievoorzitter Arnold Joost, Bestuursvoorzitter

De Nederlandse economie draait al jaren op volle toeren. De werkloosheid is historisch laag. Echter achter de mooie economische cijfers groeien de zorgen. Het is de paradox van deze tijd. Ongemak over tweedeling, polarisatie, korte lontjes, verlies aan gemeenschapszin en de toekomst van komende generaties. Het begon sluimerend, maar het is steeds meer aan de oppervlakte gekomen. Het wantrouwen tegen de overheid, politiek maar ook de democratie en de rechter is groeiende. Het is de erfenis van 30 jaar neoliberaal marktdenken en doorgeschoten individualisering. En dat terwijl we aan het begin staan van een decennium vol van grote politieke en maatschappelijke uitdagingen.In de afgelopen decennia hebben individualisering, globalisering en doorgeslagen marktdenken hun tol geëist in onze samenleving. Een land bijeen houden vereist nou eenmaal meer visie dan het managen van de ‘BV-Nederland’. De scheidslijnen tussen verschillende groepen zijn steeds scherper geworden. De strijd tussen verschillende gepolariseerde belangen is steeds meer een ‘zero sum game’ geworden. Waarbij er steeds minder begrip is voor elkaars positie, het ervaren van het eigen gelijk absoluut is en het de ander is die het verlies zal moeten nemen. En er eigenlijk geen ruimte is elkaar aan te horen en de dialoog te voeren. Maar het recht van de hardste schreeuwer de boventoon voert. Of het nu gaat om zwarte piet, klimaat of migratie. We herkennen allemaal dezelfde patronen van verharding in het publieke debat.Tussen die extremen zit meestal een grote groep gevangen die de polarisatie met zorg en onmacht aanschouwt. Het is de stille meerderheid van Nederland, die niet wordt vertegenwoordigd door de schuttersputjes op de flanken.Wie herkent niet dat moment op een feestje, waarbij één van de aanwezigen heel omfloerst, ongemakkelijk en voorzichtig een genuanceerde mening naar voren probeert te brengen. Meestal bang om geattaqueerd te worden vanuit één of beide van de uiterste posities. Niet voor niets wordt polarisatie in recente SCP onderzoeken door steeds meer mensen als grote bedreiging genoemd. In het politieke debat zijn fragmentatie en polarisatie aan de orde van de dag. Mede daardoor biedt de politiek te vaak geen antwoord op de vragen waar mensen mee zitten, maar vergroot juist de verschillen uit en wakkert het wantrouwen alleen maar aan. Als dat zo doorgaat lopen we vast in een vetocratie, met besluiteloosheid als gevolg.Volgens de Amerikaanse politicoloog Fukuyama is de moderne democratie gegrondvest op drie pijlers: een sterke overheid, een onafhankelijke rechtsstaat en de democratische verantwoording. Maar wanneer het gezag van de overheid en het vertrouwen in de politiek onder druk staat, voorziet Fukuyama een verzwakte democratie in de vorm van een vetocratie. Noodzakelijke hervormingen komen steeds moeilijker tot stand en worden geblokkeerd. In tijden van onzekerheid en wantrouwen richting politici is het tenslotte veel makkelijker om hard te schreeuwen waar je tegen bent, dan rustig uit te leggen waarom je ergens voor bent. Een politieke verlamming ligt op de loer. Denk aan het voorbeeld van de Brexit. In het Engelse Parlement waren jarenlang alleen meerderheden te vinden om besluiten tegen te houden.Maar ook in ons eigen land zagen we het afgelopen jaar gevoelens van wantrouwen toenemen. Zo stroomde het Malieveld vol met boeren, baggeraars en bouwers die hun toekomst bedreigt zien door de stikstof- en PFAS-crisis. En vanuit de politiek werd de onrust verder aangewakkerd door uitspraken over het halveren van de veestapel. Vervolgens geeft een politicus als Baudet de rechter de schuld, maar eigenlijk past het de politiek eerder reflectie op de eigen rol als mede-veroorzaker van het probleem.Want de uitdagingen voor het komende decennium zijn groot en dat voelen mensen dus haarfijn aan. De gevoelens van onzekerheid worden alleen maar vergroot als de politiek vastloopt in gepolariseerde posities. De overgrote meerderheid van Nederland wordt niet vertegenwoordigd door gekrakeel vanuit de flanken, maar voelt ook de onmacht in het politieke midden. Het geduld en het vertrouwen van zelfs de meest gematigde personen wordt zo op de proef gesteld. Die stille meerderheid van Nederland vraagt van de politiek meer visie op de toekomst van ons land, onze economie en onze samenleving. Op het beheersbaar maken van migratiestromen, op een duurzame toekomst en op het oplossen van de tweedeling op de arbeidsmarkt. Het is die handschoen die het politieke midden moet oppakken, willen we polarisatie en wantrouwen ombuigen naar vertrouwen in een gezamenlijke toekomst. Zo wordt een spiraal naar beneden omgezet in de weg omhoog. Pieter HeermaFractievoorzitter CDA in de Tweede Kamer

De Nederlandse economie draait al jaren op volle toeren. De werkloosheid is historisch laag. Echter achter de mooie economische cijfers groeien de zorgen. Het is de paradox van deze tijd. Ongemak over tweedeling, polarisatie, korte lontjes, verlies aan gemeenschapszin en de toekomst van komende generaties. Het begon sluimerend, maar het is steeds meer aan de oppervlakte gekomen. Het wantrouwen tegen de overheid, politiek maar ook de democratie en de rechter is groeiende. Het is de erfenis van 30 jaar neoliberaal marktdenken en doorgeschoten individualisering. En dat terwijl we aan het begin staan van een decennium vol van grote politieke en maatschappelijke uitdagingen.In de afgelopen decennia hebben individualisering, globalisering en doorgeslagen marktdenken hun tol geëist in onze samenleving. Een land bijeen houden vereist nou eenmaal meer visie dan het managen van de ‘BV-Nederland’. De scheidslijnen tussen verschillende groepen zijn steeds scherper geworden. De strijd tussen verschillende gepolariseerde belangen is steeds meer een ‘zero sum game’ geworden. Waarbij er steeds minder begrip is voor elkaars positie, het ervaren van het eigen gelijk absoluut is en het de ander is die het verlies zal moeten nemen. En er eigenlijk geen ruimte is elkaar aan te horen en de dialoog te voeren. Maar het recht van de hardste schreeuwer de boventoon voert. Of het nu gaat om zwarte piet, klimaat of migratie. We herkennen allemaal dezelfde patronen van verharding in het publieke debat.Tussen die extremen zit meestal een grote groep gevangen die de polarisatie met zorg en onmacht aanschouwt. Het is de stille meerderheid van Nederland, die niet wordt vertegenwoordigd door de schuttersputjes op de flanken.Wie herkent niet dat moment op een feestje, waarbij één van de aanwezigen heel omfloerst, ongemakkelijk en voorzichtig een genuanceerde mening naar voren probeert te brengen. Meestal bang om geattaqueerd te worden vanuit één of beide van de uiterste posities. Niet voor niets wordt polarisatie in recente SCP onderzoeken door steeds meer mensen als grote bedreiging genoemd. In het politieke debat zijn fragmentatie en polarisatie aan de orde van de dag. Mede daardoor biedt de politiek te vaak geen antwoord op de vragen waar mensen mee zitten, maar vergroot juist de verschillen uit en wakkert het wantrouwen alleen maar aan. Als dat zo doorgaat lopen we vast in een vetocratie, met besluiteloosheid als gevolg.Volgens de Amerikaanse politicoloog Fukuyama is de moderne democratie gegrondvest op drie pijlers: een sterke overheid, een onafhankelijke rechtsstaat en de democratische verantwoording. Maar wanneer het gezag van de overheid en het vertrouwen in de politiek onder druk staat, voorziet Fukuyama een verzwakte democratie in de vorm van een vetocratie. Noodzakelijke hervormingen komen steeds moeilijker tot stand en worden geblokkeerd. In tijden van onzekerheid en wantrouwen richting politici is het tenslotte veel makkelijker om hard te schreeuwen waar je tegen bent, dan rustig uit te leggen waarom je ergens voor bent. Een politieke verlamming ligt op de loer. Denk aan het voorbeeld van de Brexit. In het Engelse Parlement waren jarenlang alleen meerderheden te vinden om besluiten tegen te houden.Maar ook in ons eigen land zagen we het afgelopen jaar gevoelens van wantrouwen toenemen. Zo stroomde het Malieveld vol met boeren, baggeraars en bouwers die hun toekomst bedreigt zien door de stikstof- en PFAS-crisis. En vanuit de politiek werd de onrust verder aangewakkerd door uitspraken over het halveren van de veestapel. Vervolgens geeft een politicus als Baudet de rechter de schuld, maar eigenlijk past het de politiek eerder reflectie op de eigen rol als mede-veroorzaker van het probleem.Want de uitdagingen voor het komende decennium zijn groot en dat voelen mensen dus haarfijn aan. De gevoelens van onzekerheid worden alleen maar vergroot als de politiek vastloopt in gepolariseerde posities. De overgrote meerderheid van Nederland wordt niet vertegenwoordigd door gekrakeel vanuit de flanken, maar voelt ook de onmacht in het politieke midden. Het geduld en het vertrouwen van zelfs de meest gematigde personen wordt zo op de proef gesteld. Die stille meerderheid van Nederland vraagt van de politiek meer visie op de toekomst van ons land, onze economie en onze samenleving. Op het beheersbaar maken van migratiestromen, op een duurzame toekomst en op het oplossen van de tweedeling op de arbeidsmarkt. Het is die handschoen die het politieke midden moet oppakken, willen we polarisatie en wantrouwen ombuigen naar vertrouwen in een gezamenlijke toekomst. Zo wordt een spiraal naar beneden omgezet in de weg omhoog. Pieter HeermaFractievoorzitter CDA in de Tweede Kamer

Sinds 2014 was Bert actief als raadslid in de Aaltense politiek. Zijn specialisme zat in de cijfertjes. Tot in detail werden begrotingen en andere financiële stukken uitgeplozen en menig ambtenaar krabde zich achter het oor als Bert weer met een vraag kwam hoe men tot dat ene getalletje was gekomen. Dikwijls bleek het gelijk aan zijn kant.Zijn jonge gezin en groeiend bedrijf dwongen Bert om de keuze te maken om de politieke arena te verlaten. Zoals hij het zelf zei: “Ook mìjn dag heeft maar 24 uur.”We zijn dankbaar wat Bert voor ons heeft betekend en we zullen hem binnen onze fractie erg gaan missen.Bert, heel veel succes met je bedrijf, geniet van jouw gezin en de prachtige omgeving waarin je woont. Het ga je goed!

29 november - Afgelopen dinsdagavond was het dan eindelijk zo ver(citaat Bert Weevers) “Het plan van Aanpak Duurzaamheid” werd vastgesteld. Wij als Progressieve Partij zaten hier al lang op te wachten als één van onze belangrijkste politieke doelstelling. Ook onze reeds langs bestaande slogan wijst daarop: “ Sociaal en groen, gewoon doen”. Het eerste groene deel van deze al bijna 10 jaar bestaande slogan is nu op papier ingevuld!

Bij dit voorstel hebben we 3 amendementen ingediend met ondersteuning van D66. De eerste ging over meer bomen aanplanten en bodemgebruik t.b.v. de CO2 opslag. Vastlegging van CO2 is nl ook dringend nodig om klimaatopwarming te beperken; emissie-reductie is niet genoeg. Dit amendement heeft het helaas niet gehaald. Teleurstellend vonden we achteraf dat GB deze niet steunde, zeker ook omdat ze dat eerder wel hadden gedaan. Een motie over het betrekken van de landbouw bij de uitvoering van de gemeentelijke duurzaamheidsplannen, afgewezen door CU, HMV, CDA en GB. Erg verbazend vooral omdat wij van CU en GB meer hadden verwacht. Met als motivatie dat we eerst landelijk beleid moeten afwachten. Men laat de landbouw aan haar lot over. Jammer! Wat ons wel positief stemde was de steun van de VVD op dit punt.

Daarnaast hadden wij een amendement voorbereid waarin we voorstelden om de mensen die een laag inkomen hebben te laten profiteren van de voorgestelde subsidieregeling en deze middelen daarom anders in te zetten. Een dergelijk pleidooi hadden we ook al succesvol gedaan bij deToekomst Bestendig Woninglening (oktober vastgesteld). M.a.w. middelen inzetten om ook mensen met een laag inkomen de duurzaamheidsdoelstellingen te laten behalen! Dit amendement werd door de voltallige raad gesteund. 20-0!! Gelukkig dat de raad op dit punt eensgezind is!

Met dit laatste amendement hebben we ook een andere Progressieve Partij doelstelling ingevuld, opkomen voor de inwoners die het moeilijk hebben. We houden uiteraard de resultaten die het komende jaar uit het plan moeten komen goed in de gaten! Zowel op inhoudelijke projecten als de sociale component! Dit is het “gewoon doen” in onze slogan!

2 november - De discussies over het stikstofbeleid ontsporen nogal. Onderbuikgevoelens, niet gecheckte feiten wisselen meningen en opvattingen, niet gestoeld op feiten af. Om een goed oordeel te kunnen vellen is een diepgravende analyse gebaseerd op o.m. historische feiten van belang. PP-lid Jan Mudde heeft geprobeerd die analyse met behulp van de historie te maken. Hieronder zijn verhaal.

Ingezonden nin Progressief Nieuws Intern, 2 november 2019.

De Nederlandse landbouw: een al lang uit het lood geslagen sector met boeren in een onmogelijke spagaat.

Dat de actuele mest(stikstof)problematiek iets nieuws zou zijn berust op een (moedwillig?) misverstand, evenals de opvatting dat “de politiek” niet naar de boeren zou luisteren. Verder is het geen boude veronderstelling te constateren dat de naoorlogse landbouw in ons land aan haar eigen succes te gronde dreigt te gaan. In een algemeen en historisch getint betoog wil ik deze opvattingen toelichten, waarbij ik een nadrukkelijk onderscheid maak tussen de sector als zodanig én de individuele boeren.

Om met de mest zelf te beginnen. Al in 1972 kwam de stichting Natuur & Milieu (N&M) met een alarmerend rapport over de mestproblematiek, getiteld “Augiasstal bio-industrie”. Begin jaren ‘70 kwamen de problemen geleidelijk aan op tafel: mineralenoverschotten, koperverontreiniging, te veel fosfor- en eiwit in het voer en daardoor ook in de mest die rechtstreeks uitspoelde naar de bodem en het oppervlaktewater, aldus N&M ¹). Pas in 1984 kwam de toenmalige minister van Landbouw Gerrit Braks (CDA) met wetgeving die deze problematiek beheersbaar moest maken, de Interimwet Beperking varkens en pluimveehouderij, die eigenlijk een bouwstop voor nieuwe stallen inhield.

Het verhaal gaat dat Braks persoonlijk geschrokken was van de dode schapen (vermoedelijk door kopervergiftiging) die hij in een weiland, achter z’n woning in Brabant, had zien liggen. Nu kende Braks z’n pappenheimers en hij bracht die eerste “mestwet’ zo laat mogelijk in de openbaarheid. Helaas mocht dit niet baten, want de bij de afkondiging van de nieuwe wet, een dag voor die zou ingaan, bleven - vooral in Brabant - de gemeentehuizen tot 12 uur ’s nachts geopend om alle schielijk ingediende kladjes e.d. inzake uitbreidingsverzoeken nog op tijd van een stempel te voorzien( ).

Eigenlijk werd hiermee, in dit geval op nogal spectaculaire wijze, de trend gezet. De sector, met een dominante rol van het Landbouwschap, wist tal van opeenvolgende maatregelen en wetgeving te omzeilen, dan wel te traineren of naar haar hand te zetten door het afdwingen van financiële tegemoetkomingen en uitzonderingsregels. Uiteraard met medewerking van vooral het CDA en de VVD (maar ook de PvdA). Voor de concrete geschiedenis hiervan, met o.a. de Fosfaatnorm (1985, door het min. van VROM!), Meststoffenwet(1987), de MINAS (1998) en de aanzet tot de PAS (al in 2008) en de toenemende bemoeienis van Brussel (EU), verwijs ik naar het rapport van het al genoemde N&M uit 2016 met als titel “De Mestmarathon Kroniek van ruim 42 jaar mestbeleid” (zie bronvermelding).

Lees hier het hele ingezonden stuk

26 oktober - De Progressieve Partij diende tijdens de raadvergadering maar liefst twee moties in over dit voorstel. Daaruit zou men misschien kunnen concluderen dat de Progressieve Partij het een slecht voorstel vindt. Maar dat is allerminst het geval. De Toekomst Bestendig Wonen Lening is een prima instrument waar we van harte achter staan.

Maar wanneer je je zoals de Progressieve Partij al jaren intensief met het thema duurzaamheid bezighoudt, de vakbladen en wetenschappelijke literatuur bijhoudt, dan weet je ook waar valkuilen liggen en waar je speciale aandacht voor moet hebben.

Houtstook is één van die valkuilen. Oude inzichten hierover liggen nog vast in Europese regels die stellen dat biomassa als CO2-neutraal moet worden gerekend. Inmiddels is er wereldwijde wetenschappelijke consensus dat dat niet, of niet altijd, het geval is. En dat geldt zeker voor houtstook.

Iedereen die een beetje nadenkt snapt dat ook. Een boom heeft 50 jaar nodig om volwassen te worden en wordt in een kachel in één jaar opgestookt. Zo’n tijdsverschil kan dus nooit tot CO2-neutraliteit leiden. Daarbij gaat waardevol materiaal letterlijk en figuurlijk in vlammen op. De politiek begint dat langzamerhand te snappen en er wordt dan ook al geruime tijd gepraat over aanpassing van die Europese regels, maar zoals we allemaal weten, dat kan nog wel een tijdje duren.

Tegelijkertijd wordt steeds duidelijker dat houtstook, zeker in particuliere huizen, tot ernstige hinder en aantasting van de gezondheid leidt.

Het kabinet heeft daarom laten onderzoeken of houtstook nog wel gestimuleerd dient te worden. Voor zeer zuinige houtkachels is immers nu nog ISDE-subsidie mogelijk.  De conclusie van dat onderzoek is zonneklaar. Zelfs uitgaand van de achterhaalde Europese regels over CO2-emissie wegen de voordelen niet op tegen de milieuschade van fijnstof en overige ongezonde en kankerverwekkende stoffen.

Het kabinet van CDA, VVD, D66 en CU heeft besloten om de ISDE-subsidie op houtkachels uiterlijk per 1-1-2020 te stoppen. Het is niet meer dan logisch dat Aalten deze lijn volgt en de houtkachels uit de lijst met maatregelen die voor een lening in aanmerking komen, schrapt!

De Progressieve Partij kreeg alleen steun van de VVD. Opvallend was dat partijen die zich in het verleden nooit druk hebben gemaakt over het klimaat nu opeens de vermeende CO2-reductie die het stoken van hout zou opleveren belangrijker vinden dan de gezondheidsrisico’s die dat veroorzaakt (CDA en Gemeente Belangen). Is dat gebrek aan kennis of zit er meer achter? Bert: “In één van de onderzoeken in de bijlagen bij de motie wordt aangetoond dat zo gauw je rook ruikt je ook meteen giftige dampen inademt.” De VVD steunde de motie, maar had een ander motief. De VVD vindt dat het stikstofprobleem niet alleen op het bordje van de boeren gelegd moet worden, maar dat ook particulieren een bijdrage moeten leveren en minder hout moeten stoken. De verantwoordelijk wethouder zegde toe de landelijke beleidslijn te gaan volgen, dwz als de rijks-subsidie wordt gestopt, dan ook geen gemeentelijke lening meer voor houtkachels.

Progressieve Partij vroeg daarnaast samen met CDA, HMV en D66 aandacht voor lage inkomens en huurders. Zij kunnen niet of nauwelijks gebruik maken van de nieuwe lening, waardoor bijvoorbeeld deelname aan een postcoderoosproject lastig wordt. En juist een postcoderoosproject kan hen het vaak zo nodige financiële voordeel opleveren. Deze motie werd breed door de raad overgenomen. We hebben daarmee een voor ons belangrijk punt binnengehaald!

Amendement GB dient samen met CDA,D66 en HMV een amendement in om het conceptbesluit te veranderen en een procedure tot wijziging van het bestemmingsplan voor het nieuwe-sobere-tracé op te starten. De Beggelderdijk kan meegenomen worden in de reguliere onderhoudscyclus en daarmee het noodzakelijke onderhoud te doen. Het nieuwe tracé moet toekomstbestendig en duurzaam zijn en zal de Beggelderdijk veiliger maken en een betere ontsluiting vormen voor bewoners en bedrijven.

Amendement en Motie Beggelderdijk. Vanavond 19.00 uur raadsvergadering. Als eerste bespreekstuk het voorstel tot herinrichten huidig wegprofiel Beggelderdijk. GemeenteBelangen dient vanavond een amendement en motie mede in. Raadsvergadering is digitaal te volgen via de link https://www.aalten.nl/bestuur-en-organisatie/videoverslag-gemeenteraadsvergaderingen_43835/ GB dient samen met CDA,D66 en HMV een amendement in om het concepbesluit te veranderen en een procedure tot wijziging van het bestemmingsplan voor het nieuwe-sobere-tracé op te starten. De Beggelderdijk kan meegenomen worden in de reguliere onderhoudscyclus en daarmee het noodzakelijke onderhoud te doen. Het nieuwe tracé moet toekomstbestendig en duurzaam zijn en zal de Beggelderdijk veiliger maken en een betere ontsluiting vormen voor bewoners en bedrijven. GB dient samen met D66 een motie in waarin wij van mening zijn dat een tussenoplossing voorafgaand aan het aanleggen van het nieuwe tracé wenselijk is om de Beggelderdijk veiliger te maken en het woongenot te vergroten en verzoekt het college om te starten met het noodzakelijke onderhoud met een maximaal budget van de al gereserveerde € 400.000, een deel binnen de bebouwde kom een maximumsnelheid van 30 km/uur in te stellen en de weginrichting hierop aan te passen, de functie van de Beggelderdijk te wijzigen van gebiedsontsluitingsweg naar erftoegangsweg en het definitieve ontwerp in samenspraak met omwonenden te bepalen.