Poliflw

Op 16 juni jl. is het concept Mobiliteitsplan Delft 2040 voorgelegd aan de Delftse gemeenteraad. Het was één van de langste debatten ooit over één onderwerp in de raadszaal. Voor D66 staat vast dat het Mobiliteitsplan Delft 2040 moet zorgen voor meer toegankelijkheid, leefbaarheid en duurzaamheid in de openbare ruimte.  ‘’Voor mensen die gezond en fit genoeg zijn, is het afstappen van de stoep geen probleem en een gewoonte. Echter voor slechtzienden en kinderen kan dit leiden tot verkeersgevaarlijke situaties. Daarnaast is het voor ouderen, met of zonder rolstoel of rollator, bijna niet te doen om langere afstanden af te leggen, en dat moet anders’’, aldus Sivan Maruf (D66).

Het concept Mobiliteitsplan Delft 2040 beschrijft zowel concrete maatregelen als een toekomstvisie dat een houvast biedt voor de toekomst. Delft is een fietsstad en D66 onderschrijft graag de noodzaak van goede fiets- en wandelroutes. Een aanvulling daarbij is volgens D66 een overgang van functioneel denken naar inrichting volgens de gebruiker. ‘’voor onder meer voetgangers is het fijn als zij verschillende routes naar hun eindbestemming kunnen nemen, waarbij de verschillende routes verschillend zijn van karakter. In de Woonmonitor 2020 is dit beschreven als type woonmilieu, waarbij er gekeken is naar verschillende typen woningen en functies zoals school, detailhandel of sport op gebouwniveau. ‘’Wat D66 betreft zijn die woonmilieus een goed uitgangspunt voor de vertaling naar de openbare ruimte. Denk daarbij aan type verlichting, type straatstenen en groen. Zowel voor fietsers als wandelaars kan dit stimulerend werken.’’ Aldus D66-raadslid Maruf.

Voorzitter,

Vorig jaar citeerde ik nog:  ‘viering 75 jaar vrijheid staat onder voorstellen die onvermijdelijk zijn en waarop geen bijsturing meer mogelijk is’.

Wie had toen kunnen denken dat in maart 2020 alles ineens stil zou staan en onze vrijheid beknot zoals in decennia niet voorgekomen. Alles wat we tot dan toe vanzelfsprekend hadden gevonden was er niet meer. En iedereen werd uit zijn comfort-zone gehaald.

Tijd om stil te staan bij wat nu eigenlijk echt belangrijk blijkt: gezondheid, werk en inkomen, sociale contacten, beweging, natuur, uitgaan: vrijheid. We maakten kennis met dingen waar normaal alleen ánderen mee te maken krijgen: geen werk, geen inkomen, ziekte, eenzaamheid, verveling. In een rol die we niet gewend waren: thuis op de bank, ineens als meester of juf, systeembeheerder of patiënt.

Teruggeworpen op onszelf en elkaar kwamen we tot inzichten: hoeveel we vanzelfsprekend vinden, hoe belangrijk vrijheid is, hoe kwetsbaar het leven en de maatschappij waarin we leven. Wie we zijn of dachten te zijn, hoe afhankelijk we zijn van elkaar. Het dilemma tussen veiligheid en vrijheid.

De crisis trof sommigen zwaarder dan anderen: niet elk kind heeft de middelen of de ouders die hem goed kunnen helpen bij thuisonderwijs of een veilige omgeving. Niet iedereen in een zorginstelling begrijpt waarom hij geen bezoek meer krijgt. De een heeft het zwaar omdat hij veel van wat hij eerder deed nu niet meer kan, de ander verliest net dat laatste beetje wat nog kon.

Waar mijn 87-jarige moeder na 3 maanden afzondering bij het horen van: “het vaccin kan nog wel 2 jaar op zich laten wachten” verzuchtte: “ik weet niet of ik dat het wachten zó wel de moeite waard vindt”, maakte mijn dochter enthousiast plannen voor een slaapfeestje ‘voor na de coronacrisis’.

We zagen ook mooie dingen ontstaan: initiatieven om elkaar te helpen, creatief ondernemerschap om van de nood een deugd de maken. Een mooi voorbeeld vind ik het Rietveld theater, dat nu landelijk hét voorbeeld geeft met online thuistheater. TU medewerkers en studenten zetten in korte tijd Delfts vernuft in bij het bestrijden van de crisis. We zagen snelwegen zonder files, straten zonder verkeer, en ademden schonere lucht. We ontdekten ander gebruik van de openbare ruimte: om elkaar te ontmoeten, om te spelen, om te sporten. Sommige dingen bleken digitaal verrassend goed te werken, bij andere dingen bleef het behelpen en snakten we naar persoonlijk contact. Velen van ons blijken best meer te kunnen thuiswerken, en op vakantie blijkt niet perse ver weg te moeten met het vliegtuig. Deze zomer herontdekken de Nederlanders eigen land en wellicht ook Delft.

Natuurlijk moeten we nu eerst kijken waar de nood het hoogst is en hulp noodzakelijk, zodat geen onherstelbare schade ontstaat, ook voor de stad. Maar daar kan het niet bij blijven, de crisis mag niet leiden tot stilstand. Om meters te maken moet je stappen zetten.

Allereerst moeten we nog steeds hard aan de slag om die andere crisis, de klimaatcrisis, het hoofd te bieden. We hebben nu ervaren dat niet altijd alles wel meevalt of vanzelf wel goed komt, we moeten dus actief aan de slag. Ook is de woonopgave onverminderd. We moeten ervoor zorgen dat de bouw ook nu doorgaat en niet stilvalt. De crisis heeft op sommige plekken verschillen vergroot, waar we juist gelijke kansen willen: in het onderwijs, op een woning op een baan. Want hoe belangrijk het hebben van werk en voldoende inkomen is ondervonden velen aan den lijve. We willen er dan ook voor zorgen dat in Delft meer toekomstbestendige banen op alle niveaus bijkomen. Ook willen we dat mensen met een uitkering makkelijker bij kunnen verdienen en de opstap naar betaald werk beter kunnen maken.

Het belang van voldoende inkomen en reserves voor slechte tijden, geldt ook voor de gemeente zelf. En ons minimumloon blijkt niet toereikend: we krijgen steeds minder van het Rijk voor steeds meer taken. We moeten het Rijk, samen met andere gemeenten, klaar helder kunnen aantonen, dat het structurele tekort op gemeentebegrotingen hieraan te wijten is. Maar een niet sluitende begroting indienen is voor D66 geen optie: we geven daarmee het stuur uit handen aan iemand die de tank niet vult. We zijn in Delft al jaren scherp op de financiën en voor de hand liggende bezuinigingen zijn er niet. Maar in de crisis hebben we geleerd dat je sommige dingen echt niet kunt missen, terwijl je best zonder ándere dingen blijkt te kunnen. Laten we zo ook eens naar de begroting kijken. Wat willen we behouden en wat zijn we bereid (voor hoe lang) tegen welk prijs in te leveren?

 

Voor racisme en discriminatie is geen plaats, in Delft niet en daarbuiten niet. D66 staat pal voor gelijke kansen voor iedereen. Raadslid Vincent van Roon: “Ook in Delft komen nog racisme, discriminatie en ongelijke behandeling voor. Dat gebeurt in het onderwijs, op de woning- en arbeidsmarkt, en in het contact met de overheid. Dat moet weer bovenaan de politieke agenda.”

 

D66 stelt schriftelijke vragen over racisme en discriminatie in Delft

De eenentwintig vragen gaan over de vele manieren waarop mensen met discriminatie te maken kunnen krijgen. “Dat kan gaan over het uitzendbureau dat zegt: ‘’tuurlijk, geen Turken”, de makelaar die belooft dat de huurder een witte Nederlander wordt, maar ook de leerling die een lager schooladvies krijgt dan ze verdient”, aldus D66-raadslid Boris van Overbeeke. “We willen weten hoe het in Delft voorkomt en wat de gemeente er aan doet om racisme en discriminatie tegen te gaan.”

Voor D66 staat gelijkwaardigheid centraal

De recente demonstraties in Nederland en daarbuiten onderstrepen dat racisme nog steeds voorkomt. D66 wil daarom met deze vragen een nieuw gesprek starten. Van Roon: “Ongelijkheid is weerbarstig. Met deze vragen zetten we weer een stapje, maar we zijn er nog lang niet. We nodigen dan ook iedereen in Delft uit om mee te praten, voorstellen te doen, en ervaringen te delen. Zo blijven we werken aan een stad die echt van ál haar inwoners is.”

Kinderen en jongeren kunnen weer naar dans-, muziek- en theaterlessen. Eerder mochten kinderen al buiten sporten. Raadslid Boris van Overbeeke: “Niet ieder kind maakt op dezelfde manier plezier. Theater, dans en muziek zouden met mooi weer ook heel goed buiten kunnen.”

Cultuur is belangrijk

Cultuur van wezenlijk belang. Van Overbeeke: ”Cultuureducatie draagt bij aan de brede ontwikkeling van kinderen. Dat is goed voor de kinderen en daarom goed voor iedereen.” Veel culturele organisaties hebben hard gewerkt om hun aanbod niet stil te laten vallen. Zo bood De Vak al snel een deel van de lessen online aan. Fysieke openstelling is, waar mogelijk, een belangrijke volgende stap.

Ruimte voor cultuurlessen in Delft

Een tijdje geleden werd duidelijk dat kinderen weer buiten mochten sporten. D66 drong er toen bij het college op aan om ook cultuurlessen weer mogelijk te maken. We zijn blij met de antwoorden van het college. Cultuurlessen kunnen weer, mits dezelfde criteria gelden als voor de sport. De gemeente pakt dit ook serieus op. Er zijn gesprekken met cultuurpartners zoals De Vak en Delfts peil. Dans-, muziek- en toneellessen mogen op de sportparken gegeven worden. Van Overbeeke: ”We willen dat cultuur weer voor iedereen bereikbaar is.”

Vanaf 1 juni mag de horeca weer beperkt open. Terrassen mogen weer, mits gasten anderhalve meter afstand houden. Raadslid Boris van Overbeeke: “De gemeente moet ondernemers helpen om aan de voorwaarden te voldoen, bijvoorbeeld door grotere terrassen toe te staan.”

Horeca is hard getroffen

De coronacrisis heeft iedereen hard geraakt. Delftse horecaondernemers, maar ook de cultuursector, kappers en sportscholen moesten wekenlang dicht. Veel buffers zijn nu op. Met de versoepelingen kunnen ondernemers eindelijk weer omzet gaan maken. Van Overbeeke: “Wij willen dat de gemeente ondernemers ruimte geeft om die omzet de komende tijd weer in te halen.”

Vertrouw op de kracht van ondernemers

Delftse ondernemers zijn creatief en goed in het verzinnen van oplossingen. D66 wil dat de gemeente die ideeën de komende tijd mogelijk maakt, ook als we daarbij buiten de gebaande paden gaan. Van Overbeeke: “Als een ondernemer bijvoorbeeld tijdelijk twee tafeltjes op een parkeerplek wil zetten, of een terrasboot erbij, moet dat in principe kunnen.” Wel moet dat natuurlijk veilig zijn. “Voorbijgangers moeten over de stoep op anderhalve meter kunnen passeren en hulpdiensten moeten erlangs kunnen.” Laten we daarbij vooral vertrouwen op de veerkracht van de Delftse ondernemers. Zo komen we samen door de crisis.

We leven in een bijzondere tijd, die veel van eenieder vraagt. Een tijd waarin de volksgezondheid voorop staat: de zorg voor de zieken en het beteugelen van het coronavirus. D66 heeft veel waardering voor allen die hier hard aan werken en leeft mee met de zieken en hun naasten. Deze crisis vergt een aanpak die politieke kleur ontstijgt. Het is daarom van belang dat de bevolking goed op de hoogte blijft van de situatie: Hoe staat het er, ook in Delft, voor? Welke maatregelen worden er genomen? En waarom is het zo belangrijk dat iedereen zich aan de maatregelen houdt? Ook is het mooi om te zien dat er, ook in Delft, vele mooie hartverwarmende initiatieven ontstaan.

De maatregelen die noodzakelijk zijn om het virus onder controle te krijgen hebben echter direct effect op veel bevolkingsgroepen en onderdelen van de samenleving. Het kabinet heeft al een fors bedrag uitgetrokken om direct getroffenen te compenseren. Ook in Delft zijn de gevolgen van de genomen maatregelen voor velen groot en direct merkbaar. Het college heeft daarom al op diverse terreinen extra maatregelen genomen. D66 (en vele partijen met ons) maken zich onder andere zorgen over de Delftse ondernemers: hoe zorgen we dat zij het hoofd boven water kunnen houden en de crisis overleven? Ook vroegen we aandacht voor de cultuursector. Gelukkig is er al extra aandacht voor de minima: de Delftse Voedselbank heeft nog voldoende producten en ook worden aanvragen voor uitkeringen, maar bv. ook de computerregeling versneld behandeld. Net als o.a. de ChristenUnie maken wij ons zorgen over daklozen en de thuiszorg. Daarnaast verdient de jeugd extra aandacht. Onderwijskrachten hebben hard gewerkt om kinderen ook vanuit huis onderwijs te bieden. Voor een regulier gezin is het begeleiden van thuisonderwijs al een uitdaging, maar dit is niet voor elke ouder even gemakkelijk. Kan de leerplichtambtenaar wellicht helpen om ervoor te zorgen dat ook elk kind dit onderwijs krijgt en kan volgen? Ook kinderen uit het speciaal onderwijs en de jeugdzorg zitten nu thuis. Bovendien zijn er kinderen voor wie van een ‘veilig thuis’ niet altijd sprake is. Hoe houden we hen in beeld en kunnen we hen ook nu ondersteunen? We zien gelukkig dat alle genoemde punten goed op het netvlies van het college staan.

Ondertussen wil D66 niet stil blijven zitten. We hebben het college gevraagd om, zodra dat duidelijker wordt, een overzicht te geven van de financiële consequenties voor de gemeente. We kunnen dan een goede afweging maken, waar elke euro het hardst nodig is in Delft. We zijn blij dat de Delftse politiek niet op de handen gaat zitten, maar zo snel mogelijk met behulp van een digitale oplossing haar werk kan blijven doen en die besluiten kan nemen die Delft door deze crisis heen helpen.

Na de storm Ciara is er een grote hoeveelheid piepschuim in de Westsingelgracht beland. Dit piepschuim is afkomstig van de bouwplaatsen rondom het station. D66 maakt zich zorgen over de schade aan het milieu door deze rommel. De grote stukken zijn inmiddels opgeruimd, maar er zijn heel veel ‘bolletjes’ in de gracht en de omgeving daaromheen achtergebleven. Piepschuim verbrokkelt nou eenmaal heel makkelijk. Deze bolletjes zijn moeilijk op te ruimen en breken niet vanzelf af. Daarom stelt de D66-fractie schriftelijke vragen aan de wethouder. Woordvoerder Boris van Overbeeke: “Ik wil weten wie er verantwoordelijk is voor de natuurschade door de achtergebleven rommel. Ik vind dat we de schade op de aannemers moeten verhalen.”

Dit ongeluk legt een groter probleem bloot. Rommel door bouwafval rondom bouwplaatsen is D66 al langer een doorn in het oog. Van Overbeeke: “Wij snappen dat stormschade niet altijd te voorkomen is. Maar het is wel vaker een grote rotzooi rondom bouwplaatsen. Die rommel waait de grachten in en blijft daar achter.“ Delft is de komende jaren nog niet klaar met bouwen. Daarom wil de fractie ook van de wethouder weten wat zij kan doen om deze schade in het vervolg te voorkomen.

Aanstaande donderdag besluit ook de Delftse Gemeenteraad om de Eneco-aandelen te verkopen. De verkoop van deze aandelen levert bijna €100 miljoen op. D66, en vele partijen met ons, vindt dat we verstandig moeten omgaan met de opbrengsten en moeten kijken naar lange termijn investeringen voor Delft. Wat D66 betreft wordt een deel gereserveerd voor een bijdrage aan een energietransitiefonds.

 

Niet verjubelen Aanvankelijk koos de Delftse gemeenteraad ervoor de Eneco-aandelen niet bij voorbaat te verkopen. Nu alle andere gemeenten hebben besloten om de aandelen te verkopen, kan Delft niet anders dan ook haar aandelen te verzilveren. De opbrengsten van de Delftse aandelen zijn zo’n €100 miljoen. “Het is belangrijk dat we dit geld niet verjubelen, maar duurzaam investeren in de stad”, aldus D66-fractievoorzitter Christine Bel.

Energietransitiefonds “Gelukkig lijkt het overgrote deel van de Delftse raad dit met mij eens”, vervolgt Bel. “Wat D66 betreft wordt een deel van de opbrengsten gebruikt voor een energietransitiefonds.” Zo stond al in het D66-verkiezingsprogramma én het coalitieakkoord. Om de ambitie waar te maken dat Delft in 2050 klimaatneutraal is, moet er nog veel gebeuren. Ook andere gemeenten hebben een vergelijkbare klimaatopgave. Door, gezamenlijk, te investeren in een energietransitiefonds kunnen gemeenten derden meekrijgen mede te investeren om de noodzakelijke maatregelen te nemen, die echt zoden aan de dijk zetten.

Investeren in de toekomst Bel geeft aan dat de opbrengsten niet moeten worden gebruikt om ‘structurele kosten’ mee te dekken. “Het is eenmalig geld, dat we moeten uitgeven om te investeren in de toekomst van de stad, niet om eventuele gaten in de begroting mee op te vangen”. Dat betekent ook dat het gat in de begroting dat ontstaat door het wegvallen van de Eneco-dividenden (zo’n €1,5 miljoen per jaar) zo snel mogelijk structureel gedicht moet. Deels zou dat bijvoorbeeld kunnen door ‘dure’ leningen af te lossen of over te sluiten, waardoor Delft jaarlijks minder rente betaalt. Omdat de huidige rente historisch laag, bijna nihil, is, levert zomaar leningen aflossen weinig op. Zolang we weinig uitgeven aan rente én onze stadsschuld verantwoord is, kunnen we beter investeren in de stad, daar waar dat niet alleen bijdraagt op korte termijn, maar ook op de lange termijn. We moeten daar investeren waar we ook in de verre toekomst de vruchten van zullen plukken.

Voorzitter,

Dat D66 naast terugblikken om van te leren graag vooruitkijkt zal niemand verrassen.

Vanavond doen we beide.

Om te beginnen met de financiën, ook dat zal u niet verbazen.

Het doet ons goed om te zien dat het verwachte resultaat van 2018 er beter uit ziet dan in het voorjaar en Delft ook de komende jaren een sluitende begroting heeft en ruimte om te investeren in de stad. Wel zijn wij kritisch op de manier waarop ruimte in de begroting is gecreëerd, en nu word ik even technisch, door een reserve kapitaallasten in te stellen om de komende jaren leningen te kunnen betalen. In huis-tuin-en keukenvergelijking, we betalen de hypotheek van ons spaargeld, of eigenlijk: we hebben een 2e hypotheek genomen, waarmee we een spaarpotje creëren om beide hypotheken van te betalen. U voelt het al: dat is wat gekunsteld, ook al is de rente momenteel nihil. Laten we helder zijn: wij vinden een sluitende begroting van het allergrootste belang, en zien de noodzaak om te investeren, maar we moeten hierbij wel alert blijven of dit middel het doel heiligt. Want goede financiën zijn voorwaarde voor een gezonde leefbare stad voor iedereen. Bij alle onderwerpen zult u ons dan ook kritisch zien kijken op wat wij krijgen voor elke bestede euro.

En ja, het rijk maakt het ons niet makkelijk, we krijgen vaak wel de taken en verantwoordelijkheden, maar niet altijd het bijbehorende budget. En de trap-op-trap-af systematiek bijt ons momenteel in de staart, omdat het Rijk het geld niet uitgegeven krijgt. Het is goed dat hiernaar gekeken wordt, zodat gemeenten hun verantwoordelijkheid ook kunnen nemen.

Dat neemt niet weg, dat we zelf ook scherp moeten blijven, en dat dat kan en loont zien we in Delft. We hebben meer mensen aan het werk en daardoor minder kosten voor uitkeringen. We hebben in de jeugdzorg ingezet op scherp sturen op resultaten en zo min mogelijk overhead, zodat het budget ook echt naar de zorg kan. We zien dat Delft dit relatief goed doet en geen tekorten heeft waar andere gemeenten grote tekorten kennen. Wel zien wij dat er nog veel geld gaat naar de transitie. Kan college aangeven wanneer de transitie voltooid is dat er geen extra geld meer bij hoeft?

Het is goed om te zien dat de problemen bij de schuldhulpverlening, waar D66 al eerder aandacht voor vroeg, serieus zijn aangepakt. Wel maken wij ons zorgen over de toenemende vraag.  Wij denken dat hier ook veel werkenden tussen zitten en willen dan ook nog eens nader kijken naar de armoedeval. Ook zien we dat Delft nog steeds relatief veel kinderen in armoede kent. Met de extra gelden vanuit het rijk, vindt D66 dat hier ook gericht op moet worden ingezet. Ook vindt D66 dat de landelijk geregelde verhoging van de studietoeslag voor gehandicapte studenten meteen doorgevoerd moet worden. Wij kijken daarnaast uit naar de lokale inclusieagenda en willen extra aandacht voor toegankelijkheid voor gehandicapten.

Een ander punt van zorg is de nieuwe GGZ-wet die meer verantwoordelijkheid bij de gemeenten legt. Zijn wij hierop voorbereid? En wat is de mogelijke impact voor de stad, wanneer meer mensen zelfstandig wonen en ambulant geholpen worden? We zien dat dat op druk legt op bepaalde plekken in de stad en overlast veroorzaakt. Daar zijn de mensen zelf ook niet bij gebaat.

We zien dat er extra geld is vrijgemaakt voor evenementen. D66 ziet graag dat dit ten gunste van de hele stad komt. Meer evenementen in de wijken dus. Ook wil D66 dat kinderen nog makkelijker kennismaken met cultuur. De buurtsportcoaches leiden de kinderen wel naar het sporten toe, maar nog onvoldoende naar cultuur. Ook wordt het sport- en cultuurfonds nog relatief weinig gebruikt voor cultuur.

Als we het over cultuur hebben, kan ik natuurlijk niet om het Prinsenhof heen. We hebben vorige week een mooie presentatie gehad van de werkgroep die, en daar hebben wij veel waardering voor, veel tijd en energie hebben gestoken in een gedeelde visie. Ik wil echter wel benadrukken dat het geld dat nu gereserveerd staat in de begroting, slechts een reservering is en de discussie nog uitgebreid gevoerd gaat worden over de investeringen in het Prinsenhof. Ik was daarnaast verbaasd om te zien dat er wederom ruim een miljoen in beveiliging wordt geïnvesteerd. Terwijl ons bij de vorige ruim 2 miljoen verzekerd is dat het daarmee klaar was! Ook verbaast het ons om in de najaarsrapportage te lezen dat de tentoonstellingen (Mojo en Pieter de Hooch) ons geen extra geld opleveren, maar extra geld kosten! Reden te meer om het hele Prinsenhofverhaal grondig en integraal tegen het licht te houden, inclusief scenario’s en business case.

Van het Prinsenhof is het een kleine stap naar toerisme in Delft. D66 vindt het goed dat we de discussie over toerisme breed gaan voeren. We zien in Amsterdam wat te veel toerisme met een stad kan doen en in Delft willen we dat voor zijn. Wellicht dat de doelstelling uit Agenda 2040 ‘Delft als toeristische topbestemming’ op de schop moet en veranderd kan in ‘een fijne stad voor bezoekers en bewoners’. D66 vindt dat om dat laatste te waarborgen, de toeristenbelasting best omhoog kan. Ook een discussie over Airbnb hoort wat ons betreft bij de visie op toerisme, maar ook op wonen.

Delft heeft een grote woonopgave voor de komende jaren en we willen geen woningen waar veel behoefte aan is verliezen aan Airbnb, noch dat deze onbetaalbaar worden doordat beleggers er de hoofdprijs voor vragen. Inzet op met name modale huur is hard nodig. Daarbij willen we ook kijken of de tendens om panden te splitsen in plaats van verkameren wel een wenselijke ontwikkeling is. Ook willen we bij vervangingsopgaven graag naast aandacht voor circulair bouwen ook aandacht voor circulair slopen en aandacht voor levendige plinten, met niet alleen commerciële maar ook maatschappelijke functies.

Ook zouden wij het gesprek met de TU willen aangaan over de mogelijkheden om te wonen op de Campus. De TU die ook een grote rol kan spelen in het (indirect) creëren van meer werkgelegenheid. De regels die nu gelden voor vestiging op Technopolis mogen wat ons betreft wel wat ruimer, zodat ook niet direct aan de TU gelieerde bij Delft passende bedrijven zich er kunnen vestigen. Betrek ook de HBO’s en de MBO’s voor meer werk op alle niveaus.

Meer werk en meer woningen vraagt natuurlijk om een goede bereikbaarheid. Binnenkort bespreken wij de mobiliteitsvisie, waarin we onze visie geven hoe Delft ook in de toekomst, duurzaam bereikbaar te houden. Dat vereist een omslag in ons denken. We willen er voor nu vast een voorschot op nemen en aandacht vragen voor goede (doorgaande) fietsroutes, denk hier naast de juiste infrastructuur ook aan groene golf voor de fiets. Want als je mensen uit de auto wilt krijgen, moet je zorgen dat het alternatief aantrekkelijker is. Extra aandacht vragen wij ook voor veilige fietsroutes rondom scholen. Steeds meer ouders brengen hun kind met de auto naar school, dat is op zich al jammer, maar levert ook nog onveilige situaties op voor de kinderen die wel op de fiets komen. Daar wil D66 wat aan doen. Ieder kind moet op een veilige manier op de fiets naar school kunnen, want jong geleerd is oud gedaan. En als ik dan met de kinderen naar school fiets, krijg ik elke keer weer de vraag: “mama, wanneer gaan die vieze stinkscooters nou eens weg?”. Graag een antwoord van het college hierop (Dit is een beetje een beperkte uitwerking van onze motie kinderparticipatie, maar totdat die verder is uitgewerkt doe ik het maar even zo).  En in het kader van de kunst afkijken nog een leuke suggestie uit Utrecht, ik las nl. dat we de bushokjes gaan vervangen, denk eens aan bushokjes met een groen dak. Ik voorzie de wethouder graag van de bijbehorende foto’s ter inspiratie.

Ook over parkeren gaan we het natuurlijk hebben, en ik denk dat iedereen hier wel een betere bezetting van de garages wil. De perverse prikkel, dat de gemeente daardoor inkomsten mist (de opbrengsten van de garages gaan naar Parking Delft) mag ons daar natuurlijk niet bij in de weg staan.

Er zijn nog wel meer voorbeelden van perverse prikkels, die geen reden zijn om iets niet te doen: zoals de verminderde papieropbrengst bij het invoeren van de ja-ja-sticker, en in de evaluatie van ‘grip op grondstoffen’ las ik dat een tandenborstel wél goed gerecycled kan, maar niet bij het PMD mag, omdat het geen verpakking is en dus niet onder de afspraken met de verpakkingsindustrie valt.   Terwijl we natuurlijk gewoon een zo goed, goedkoop en bovenal duurzaam mogelijke oplossing willen. De gemeente is wat ons betreft niet zoals vroeger alleen verantwoordelijk voor het ophalen van afval, maar ook voor een duurzame verwerking ervan. We willen een goede evaluatie die hierop ingaat.

Dat brengt ons bij duurzaamheid: hier zien wij nog steeds veelal plannen en handtekeningen, maar weinig concreets. Het valt ons overigens op dat bij prestatiesubsidies nauwelijks subsidies worden verstrekt die de doelstelling duurzaamheid ondersteunen. De grote Co2 reductie moet van het warmtenet komen. Hoe zijn de huidige Rotterdamse ontwikkelingen hierop van invloed. Zijn er al plannen hoe Voorhof hierop aangesloten te krijgen, zo nee, waarom niet, zo ja, hoe worden bewoners hierin meegenomen?

Ook ontbreekt de belofte uit het coalitieakkoord om de belastingen te vergroenen nog. We hebben wel een afdoening gekregen op onze vraag naar een afvalstoffenheffing met een gedifferentieerder tarief. De strekking is echter niet goed begrepen: ons doel was niet om beter te scoren op het COELO-lijstje van lokale lasten, maar om de afvalstoffenheffing eerlijker te maken in de geest: de vervuiler betaalt. In dit kader hebben we ook al eens gesuggereerd om de rioolheffing te koppelen aan het waterverbruik. Groene en eerlijke lasten is het doel. Wat de lasten betreft, zien we dat de OZB nog steeds relatief hoog is. Kunnen we de meeropbrengsten van nieuwe woningen niet deels gebruiken voor een verlaging van de OZB?

Al met al is D66 tevreden en denken wij dat dat we met deze begroting inzetten op een duurzame toekomst van Delft.

Vandaag werd onderstaande bekend:

“De VN-rapporteur voor de mensenrechten Philip Alston heeft ernstige zorgen over Nederland. De reden is een systeem dat uitkeringsfraude moet opsporen. In een brief aan de rechtbank in Den Haag schrijft Alston dat het systeem in strijd is met de mensenrechten omdat het mensen met weinig geld en mensen met een migratie-achtergrond discrimineert.

Het Systeem Risico Indicatie (SyRI), van het ministerie van Sociale Zaken, maakt gebruik van een algoritme dat data van een groot aantal overheidsinstanties aan elkaar koppelt. Op basis van gegevens van eerdere fraudeurs wordt een risicoprofiel opgesteld. Vervolgens worden gegevens van burgers vergeleken met het risicoprofiel.” [1]

D66 maakt zich ernstige zorgen en heeft de volgende vragen aan het college gesteld:

Maakt Delft ook gebruik van het genoemde Systeem Risico Indicatie (SyRI)? Zo nee, maakt Delft gebruik van een ander geautomatiseerd systeem voor fraudedetectie?

Zo ja (1 of 2):

Is transparant hoe het betreffende algoritme werkt? Welke data worden gebruikt voor de fraudedetectie? Zijn deze data ook specifiek voor dit doeleinde verkregen? Is het college zich ervan bewust dat data alleen in dat geval voor fraudedetectie gebruikt mogen worden? Is het college zich ervan bewust dat data ‘bevooroordeeld’ kunnen zijn en kunnen leiden tot het verschillend behandelen van bepaalde bevolkingsgroepen (meer controle op fraude) en zelfs tot onterechte huiszoekingen en/of beschuldigingen? Is Delft bereid het gebruik van het fraudedetectiesysteem te heroverwegen? Zo nee, waarom niet?

Vriendelijke groeten,

Christine Bel

[1] https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2307132-vn-rapporteur-zeer-bezorgd-over-nederlands-opsporingssysteem-voor-uitkeringsfraude.html