Poliflw

Gelukkig ligt de discopiek aan besmettingen achter ons en zijn er veel minder mensen ziek door Corona. Dat is mooi nieuws en geeft weer iets meer ruimte. Veel mensen zijn inmiddels ook gevaccineerd en daardoor worden er minder mensen (ernstig) ziek ondanks de heftige Delta-variant. Maar elke prik telt, zegt ook het OMT. In reactie op dit advies kwam de minister onlangs weer met het idee om – als je niet gevaccineerd bent - te betalen voor testen. Het zou kunnen bijdragen aan een hogere vaccinatiegraad. 

In deze prachtige Ridderzaal vier ik eerlijk gezegd het liefst één keer per jaar Prinsjesdag. En wat is het jammer dat deze situatie zo heel anders is, dat de coronapandemie nog steeds onder ons is en dat het aantal besmettingen zo ernstig is dat we hier dit debat hebben te voeren.

“De beste manier om waardering te uiten? Ik wil vooral dat het goed is geregeld.” Dit zei een gezinshuisouder vorige week tegen mij. Ik was bij een gezinshuis, een plek waar uithuisgeplaatste kinderen worden opgevangen. Een kind zou als het kan het liefst zo veel mogelijk thuis of in de directe omgeving opgevangen dienen te worden. Als een kind noodgedwongen echter niet meer thuis kan blijven, is het heel belangrijk dat hij of zij zo veel mogelijk opgroeit in een gezinssituatie waar liefde en aandacht is. En dat gebeurt in zo’n gezinshuis, met de liefdevolle zorg van de gezinshuisouders. Helaas zijn er behoorlijk veel knelpunten in het systeem van de jeugdzorg. 

Toen wij als fractie in de afgelopen week voor cruciale keuzes stonden, wisten we dat elke keus die we zouden maken ons op zware kritiek zou komen te staan. En anders dan bij ander werk dat ik eerder heb gedaan, vindt in Den Haag alles in het licht van camera’s plaats en kan iedereen er zich een mening over vormen. Keuzes kunnen ook verstrekkend zijn en daarmee zwaar om te maken. En dat heb ik geweten. Als politicus móet je ook kiezen, voor of tegen een motie van afkeuring. Voor of tegen een motie van wantrouwen. Voor of tegen deelname aan een nieuw kabinet.

Het is de week na de week ervoor... Een paar van de meest bewogen politieke dagen die ik heb meegemaakt. De al langer bestaande afschuwelijke situatie van vluchtelingen en migranten in kamp Moria veranderde in een inferno na een afschuwelijke brand die het kamp in de as legde. En dat gaf nog meer urgentie om te zoeken naar manieren om de mensen daar te helpen.

Belangrijke activiteiten en debatten in de Tweede Kamer moeten toegankelijk zijn voor doven en slechthorenden. Kamerlid Stieneke van der Graaf dient hierover vandaag samen met D66 en PvdA een voorstel in bij het debat over het erkennen van Nederlandse Gebarentaal als officiële taal. 

ChristenUnie en D66 willen dat er geen subsidie beschikbaar komt voor nieuwe biomassacentrales. Er zijn nu nog honderden nieuwe biomassacentrales in de planning. Door zo snel mogelijk te stoppen met deze subsidies, wordt er duidelijkheid gegeven. De lat voor nieuwe centrales moet zo hoog mogelijk liggen. Bovendien is het verstandiger om in te zetten op echt schone energie.

Als er mensen iets ergs overkomt – brand in huis of een kettingbotsing in het verkeer – dan kunnen mensen elkaar aankijken en zeggen ze: gelukkig hebben we elkaar nog! Want wat je samen hebt, is belangrijker dan een huis of een auto.

Vandaag maakte het kabinet bekend dat Lelystad Airport voorlopig niet open gaat. Dat is het enige juiste en terechte besluit. Lelystad kan in ieder geval nu niet functioneren als overloopluchthaven, als gevolg van de coronacrisis. Bovendien zijn er zoveel vragen over de effecten van Lelystad Airport op de natuur, bijvoorbeeld als het gaat om de hoeveelheid stikstof die daardoor in de natuur terecht komt.

Vorige week maakte ik me nog druk om coalitiegedoe dat nu opeens totaal ridicuul is geworden. Zaterdag stond ik in een volle strandtent in Katwijk, waarvan ik het met terugwerkende kracht absurd vind dat die zo vol was. Zondag hebben we als gezin afgestemd op Groot Nieuws Radio en naar de mooie overdenking van Ron van der Spoel geluisterd over schuilen bij God.