Poliflw

Toen en nu 101 jaar geleden brak de beruchte pandemie Spaanse griep uit. Nu beleven wij een pandemie, veroorzaakt door het corona-virus. Elke pandemie heeft zijn slachtoffers. Bij de Spaanse griep lopen de schattingen uiteen tussen de 20 en 100 miljoen mensen. De Corona-pandemie zal die onvoorstelbare aantallen absoluut niet halen. 100 jaar tijdsverschil laat zich vertalen in een vergaande toename van de medische wetenschap en vooral mogelijkheden, een zegen voor de mensheid. En nu, binnen de huidige confrontatie met het Coronavirus en alle daarbij opgelegde beperkingen om de uitbraak niet te laten exploderen moeten u, jij en ik onze weg in de Nunspeetse samenleving zoeken. Verantwoordelijkheid De term gedeelde verantwoordelijkheid is één van de CDA-uitgangspunten, maar zelden heeft zo’n term zoveel inhoud gekregen als in deze tijd. Het openbaar bestuur heeft een zware taak, beginnend op het Haagse niveau. Daarna komt de Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland aan bod, een organisatie die op heel veel zaken sturend optreedt. En dan ons eigen college en de gemeenteraad. Ook die hebben hun taken. De burgemeester met als kerntaken communicatie en handhaven. En de raad heeft haar eigen taken en verantwoordelijkheden. Crisis of niet, raadsbesluiten kunnen alleen door de raad worden genomen en dat moet dan ook nog eens in een fysieke vergadering gebeuren, zie daar de uitdaging! En dan de inwoners van Nunspeet zelf, ook die hebben hun verantwoordelijkheden als het gaat om bijvoorbeeld het afstand houden en de aanwijzingen van het winkelpersoneel gewoon opvolgen. Is het beeld hoe de gemeente Nunspeet als bestuur, maar zeker de inwoners, reageren op de coronacrisis goed? Voor het CDA zeker wel en iedereen kan dat met eigen ogen dagelijks zien en merken. En voor hoe lang nog? Weken, maanden? Dat is afwachten, en al die tijd moeten wij met ons allen blijven werken aan een coronavrije leefomgeving, onze gedeelde verantwoordelijkheid!

Toen en nu 101 jaar geleden brak de beruchte pandemie Spaanse griep uit. Nu beleven wij een pandemie, veroorzaakt door het corona-virus. Elke pandemie heeft zijn slachtoffers. Bij de Spaanse griep lopen de schattingen uiteen tussen de 20 en 100 miljoen mensen. De Corona-pandemie zal die onvoorstelbare aantallen absoluut niet halen. 100 jaar tijdsverschil laat zich vertalen in een vergaande toename van de medische wetenschap en vooral mogelijkheden, een zegen voor de mensheid. En nu, binnen de huidige confrontatie met het Coronavirus en alle daarbij opgelegde beperkingen om de uitbraak niet te laten exploderen moeten u, jij en ik onze weg in de Nunspeetse samenleving zoeken. Verantwoordelijkheid De term gedeelde verantwoordelijkheid is één van de CDA-uitgangspunten, maar zelden heeft zo’n term zoveel inhoud gekregen als in deze tijd. Het openbaar bestuur heeft een zware taak, beginnend op het Haagse niveau. Daarna komt de Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland aan bod, een organisatie die op heel veel zaken sturend optreedt. En dan ons eigen college en de gemeenteraad. Ook die hebben hun taken. De burgemeester met als kerntaken communicatie en handhaven. En de raad heeft haar eigen taken en verantwoordelijkheden. Crisis of niet, raadsbesluiten kunnen alleen door de raad worden genomen en dat moet dan ook nog eens in een fysieke vergadering gebeuren, zie daar de uitdaging! En dan de inwoners van Nunspeet zelf, ook die hebben hun verantwoordelijkheden als het gaat om bijvoorbeeld het afstand houden en de aanwijzingen van het winkelpersoneel gewoon opvolgen. Is het beeld hoe de gemeente Nunspeet als bestuur, maar zeker de inwoners, reageren op de coronacrisis goed? Voor het CDA zeker wel en iedereen kan dat met eigen ogen dagelijks zien en merken. En voor hoe lang nog? Weken, maanden? Dat is afwachten, en al die tijd moeten wij met ons allen blijven werken aan een coronavrije leefomgeving, onze gedeelde verantwoordelijkheid!

Tijdens de raadsvergadering van 31 oktober 2019 heeft het CDA en mede ondertekend door de fracties van de SGP, VVD en PvdA/Groen Links, een motie: “Communicatie, een hoeksteen van de samenleving”, ingediend. In deze motie wordt het college opgeroepen om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. De aanleiding van de motie is te vinden in de wijze waarop er tijdens werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst is gecommuniceerd. De motie sluit af met de oproep om de Commissie Algemeen Bestuur op de motie aan vinden de communicatie naar bedrijven en bewoners bij de voorbereiding en uitvoering van projecten belangrijk. Het college geeft in zijn reactie op de motie aan dat bij de werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst de communicatie met de omgeving voor verbetering vatbaar was. Met name de planning van de werkzaamheden in relatie tot de communicatie, of beter andersom, de planning van de communicatie in relatie tot de planning van de werkzaamheden kon beter. Zo waren tijdens de eerste informatieavond de werkzaamheden al gestart, was de informatie soms te summier en was de communicatie gedurende de werkzaamheden niet altijd up to date, vooral ook door de bruikbaarheid van de nodige omleidingsroutes. Dit had beter gemoeten. En daar heeft het college van geleerd. De motie roept op om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. Het college geeft uitvoering aan deze oproep. Bij de voorbereiding van een werk, activiteit/project betrekken wij inwoners en bedrijven bij de invulling en uitwerking ervan. Voordat de uitvoering plaatsvindt worden belanghebbenden op de hoogte gesteld en ook tijdens de uitvoering vindt communicatie plaats. De vorm en intensiteit van communicatie en interactie is afhankelijk van het type activiteit/project en de plek in het proces. Wij hanteren verschillende in te zetten communicatiemiddelen die, ook weer afhankelijk van de eerder genoemde type activiteiten en plek in het proces kunnen worden ingezet. In de initiatieffase wordt vaak een informatiebrief/uitnodigingsbrief verzonden, gevolgd door één of meer informatieavonden in de voorbereidingsfase. Voordat de uitvoering start worden de aanwonenden op de hoogte gesteld, veelal door middel van een huis-aan-huis brief. Ook wordt – voor wat betreft de drie kleinere kernen) de Dorpsvereniging geïnformeerd. Tijdens de uitvoering vindt, wanneer het nodig is communicatie plaats waarbij getracht wordt dit zo interactief en actueel mogelijk te doen, bijvoorbeeld door het inzetten van WhatsApp, het instellen van een klankbordgroep en ook het hebben van een vast aanspreekpunt voor de mensen in het gebied (bijvoorbeeld het 06-nummer van de uitvoerder). Na afronding van een activiteit/project vindt een evaluatie plaats. Tijdens de evaluatie wordt de inbreng van belanghebbenden meegewogen. Wij hebben goede ervaringen met deze wijze van werken en vinden het uitermate belangrijk dat iedereen tijdig, overzichtelijk en éénduidig wordt geïnformeerd over werkzaamheden, en de gevolgen en overlast daarvan. Het kan in sommige situaties zo zijn dat (onderdelen) van de communicatie door de uitvoerder van het werk wordt verzorgd. Maar als gemeente hebben en houden we de regie en zijn en blijven we te allen tijde eindverantwoordelijk.

Tijdens de raadsvergadering van 31 oktober 2019 heeft het CDA en mede ondertekend door de fracties van de SGP, VVD en PvdA/Groen Links, een motie: “Communicatie, een hoeksteen van de samenleving”, ingediend. In deze motie wordt het college opgeroepen om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. De aanleiding van de motie is te vinden in de wijze waarop er tijdens werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst is gecommuniceerd. De motie sluit af met de oproep om de Commissie Algemeen Bestuur op de motie aan vinden de communicatie naar bedrijven en bewoners bij de voorbereiding en uitvoering van projecten belangrijk. Het college geeft in zijn reactie op de motie aan dat bij de werkzaamheden aan de Harderwijkerweg in Hulshorst de communicatie met de omgeving voor verbetering vatbaar was. Met name de planning van de werkzaamheden in relatie tot de communicatie, of beter andersom, de planning van de communicatie in relatie tot de planning van de werkzaamheden kon beter. Zo waren tijdens de eerste informatieavond de werkzaamheden al gestart, was de informatie soms te summier en was de communicatie gedurende de werkzaamheden niet altijd up to date, vooral ook door de bruikbaarheid van de nodige omleidingsroutes. Dit had beter gemoeten. En daar heeft het college van geleerd. De motie roept op om de externe communicatie, in welke vorm dan ook, met betrekking tot een door de gemeente opgedragen activiteit/opdracht of project zodanig te (laten) organiseren en in te richten dat de inwoners en bedrijven tijdig en duidelijk worden geïnformeerd, zodat het voor de inwoners en bedrijven mogelijk wordt deze informatie tijdig te verwerken en daarop – voor zover van toepassing - te kunnen reageren. Het college geeft uitvoering aan deze oproep. Bij de voorbereiding van een werk, activiteit/project betrekken wij inwoners en bedrijven bij de invulling en uitwerking ervan. Voordat de uitvoering plaatsvindt worden belanghebbenden op de hoogte gesteld en ook tijdens de uitvoering vindt communicatie plaats. De vorm en intensiteit van communicatie en interactie is afhankelijk van het type activiteit/project en de plek in het proces. Wij hanteren verschillende in te zetten communicatiemiddelen die, ook weer afhankelijk van de eerder genoemde type activiteiten en plek in het proces kunnen worden ingezet. In de initiatieffase wordt vaak een informatiebrief/uitnodigingsbrief verzonden, gevolgd door één of meer informatieavonden in de voorbereidingsfase. Voordat de uitvoering start worden de aanwonenden op de hoogte gesteld, veelal door middel van een huis-aan-huis brief. Ook wordt – voor wat betreft de drie kleinere kernen) de Dorpsvereniging geïnformeerd. Tijdens de uitvoering vindt, wanneer het nodig is communicatie plaats waarbij getracht wordt dit zo interactief en actueel mogelijk te doen, bijvoorbeeld door het inzetten van WhatsApp, het instellen van een klankbordgroep en ook het hebben van een vast aanspreekpunt voor de mensen in het gebied (bijvoorbeeld het 06-nummer van de uitvoerder). Na afronding van een activiteit/project vindt een evaluatie plaats. Tijdens de evaluatie wordt de inbreng van belanghebbenden meegewogen. Wij hebben goede ervaringen met deze wijze van werken en vinden het uitermate belangrijk dat iedereen tijdig, overzichtelijk en éénduidig wordt geïnformeerd over werkzaamheden, en de gevolgen en overlast daarvan. Het kan in sommige situaties zo zijn dat (onderdelen) van de communicatie door de uitvoerder van het werk wordt verzorgd. Maar als gemeente hebben en houden we de regie en zijn en blijven we te allen tijde eindverantwoordelijk.

De gemeente Nunspeet scoort in de ranglijst leegstand winkel- en bedrijfspanden erg goed. De gemiddelde leegstand op de Noord-Veluwe bedraagt ca. 7 %, Nunspeet scoort met een leegstand van ca. 2,5% prima. Dat resultaat is mede te danken aan een goede samenwerking tussen ondernemers, gemeente en pandeigenaren. Een ontwikkeling die in toenemende mate steeds vaker voor komt is dat bepaalde bedrijvigheid vertrekt vanuit een (huur)winkel-/bedrijfspand en zich vestigt in de eigen woning en/of in de bijbehorende gebouwen zoals garage en of schuur. Voorbeelden daarvan zijn o.a. kapperszaken, fietsenmakers en webshops. Vanuit bedrijfseconomisch inzicht is een dergelijke stap goed te begrijpen, de ondernemer behoeft immers geen huur meer op te brengen en dat is in de regel toch een van de grootste kostenposten. Vanuit het perspectief gelijke ondernemerskansen ontstaat er gelijktijdig wel een scheefstand. De ondernemer, werkzaam in de gelijke branche, die wel een winkel/bedrijfspand huurt, staat qua kosten al meteen met 1-0 achter. Ook ontstaat er op deze manier meer winkel-/bedrijfsleegstand, een ongewenste ontwikkeling. In het huidige bestemmingsplan Buitengebied van de gemeente Nunspeet is een aantal specifieke regels hierover opgenomen. Zo mag de bedrijfsactiviteit alleen door de bewoner van het perceel worden uitgeoefend en is er een maximum van de bedrijfsoppervlakte gedefinieerd. De gemeente Nunspeet heeft echter naast het bestemmingsplan Buitengebied nog een reeks van bestemmingsplannen. In deze bestemmingsplannen zijn de bepalingen over bedrijfsuitvoering vanuit de eigen woning, zoals in het bestemmingsplan Buitengebied is opgenomen, niet opgenomen. De fractie van het CDA verbaast zich daarover, want de hier bedoelde bedrijfsactiviteiten beperken zich niet tot alleen het buitengebied, maar komen zeker ook in de andere bestemde gebieden voor. Alleen al vanuit het oogmerk ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ is dat een vreemde zaak. De CDA-fractie heeft over dit onderwerp het college van B&W vragen gesteld waarom het in het ene gebied wel wordt toegestaan en in het andere gebied niet. En op welke manier denkt het college deze ongelijkheid op te gaan heffen. De reactie van het college is van ja, de situatie is bekend en wellicht gaan we die bestemmingsomschrijving voor de gehele gemeente gelijk trekken.

De gemeente Nunspeet scoort in de ranglijst leegstand winkel- en bedrijfspanden erg goed. De gemiddelde leegstand op de Noord-Veluwe bedraagt ca. 7 %, Nunspeet scoort met een leegstand van ca. 2,5% prima. Dat resultaat is mede te danken aan een goede samenwerking tussen ondernemers, gemeente en pandeigenaren. Een ontwikkeling die in toenemende mate steeds vaker voor komt is dat bepaalde bedrijvigheid vertrekt vanuit een (huur)winkel-/bedrijfspand en zich vestigt in de eigen woning en/of in de bijbehorende gebouwen zoals garage en of schuur. Voorbeelden daarvan zijn o.a. kapperszaken, fietsenmakers en webshops. Vanuit bedrijfseconomisch inzicht is een dergelijke stap goed te begrijpen, de ondernemer behoeft immers geen huur meer op te brengen en dat is in de regel toch een van de grootste kostenposten. Vanuit het perspectief gelijke ondernemerskansen ontstaat er gelijktijdig wel een scheefstand. De ondernemer, werkzaam in de gelijke branche, die wel een winkel/bedrijfspand huurt, staat qua kosten al meteen met 1-0 achter. Ook ontstaat er op deze manier meer winkel-/bedrijfsleegstand, een ongewenste ontwikkeling. In het huidige bestemmingsplan Buitengebied van de gemeente Nunspeet is een aantal specifieke regels hierover opgenomen. Zo mag de bedrijfsactiviteit alleen door de bewoner van het perceel worden uitgeoefend en is er een maximum van de bedrijfsoppervlakte gedefinieerd. De gemeente Nunspeet heeft echter naast het bestemmingsplan Buitengebied nog een reeks van bestemmingsplannen. In deze bestemmingsplannen zijn de bepalingen over bedrijfsuitvoering vanuit de eigen woning, zoals in het bestemmingsplan Buitengebied is opgenomen, niet opgenomen. De fractie van het CDA verbaast zich daarover, want de hier bedoelde bedrijfsactiviteiten beperken zich niet tot alleen het buitengebied, maar komen zeker ook in de andere bestemde gebieden voor. Alleen al vanuit het oogmerk ‘gelijke monniken, gelijke kappen’ is dat een vreemde zaak. De CDA-fractie heeft over dit onderwerp het college van B&W vragen gesteld waarom het in het ene gebied wel wordt toegestaan en in het andere gebied niet. En op welke manier denkt het college deze ongelijkheid op te gaan heffen. De reactie van het college is van ja, de situatie is bekend en wellicht gaan we die bestemmingsomschrijving voor de gehele gemeente gelijk trekken.

De regering roept schoolbesturen op actief gebruik te maken van regelingen voor energiebesparing zoals isolatie en zonnepanelen voor hun gebouwen. Zo is er voor scholen de Energiebespaarlening. Ook kunnen scholen over verduurzaming van hun onroerend goed terecht bij het platform verduurzaming maatschappelijk vastgoed. Helaas wordt er nog maar mondjesmaat gebruik gemaakt van de Energiebespaarlening en de mogelijkheid voor zonnepanelen op daken van scholen, terwijl gemeenten juist actief bezig zijn met het vormgeven van de energietransitie en de klimaatplannen. Het CDA zou graag zien dat vanuit Rentmeesterschap de scholen zoveel en zo snel mogelijk aanhaken. Daarom roept de Nunspeetse CDA-fractie ons college van B&W op om de mogelijkheden voor de ‘schooldakrevolutie’ onder de aandacht te brengen bij de schoolbesturen. De CDA-fractie heeft het college om een ‘stand van zaken’ gevraagd en welke mogelijkheden het college heeft om ook op dit punt stimulerend en faciliterend op te treden.

De regering roept schoolbesturen op actief gebruik te maken van regelingen voor energiebesparing zoals isolatie en zonnepanelen voor hun gebouwen. Zo is er voor scholen de Energiebespaarlening. Ook kunnen scholen over verduurzaming van hun onroerend goed terecht bij het platform verduurzaming maatschappelijk vastgoed. Helaas wordt er nog maar mondjesmaat gebruik gemaakt van de Energiebespaarlening en de mogelijkheid voor zonnepanelen op daken van scholen, terwijl gemeenten juist actief bezig zijn met het vormgeven van de energietransitie en de klimaatplannen. Het CDA zou graag zien dat vanuit Rentmeesterschap de scholen zoveel en zo snel mogelijk aanhaken. Daarom roept de Nunspeetse CDA-fractie ons college van B&W op om de mogelijkheden voor de ‘schooldakrevolutie’ onder de aandacht te brengen bij de schoolbesturen. De CDA-fractie heeft het college om een ‘stand van zaken’ gevraagd en welke mogelijkheden het college heeft om ook op dit punt stimulerend en faciliterend op te treden.

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”