Poliflw

De ironie kan haast niet groter. Vijfenzeventig jaar geleden werd Eefde bevrijd. Vijf april het oostelijk deel tot de Rustoordlaan, daags erna de rest. En nu? Thuisblijven vanwege besmettingsgevaar… Bizar maar waar…

Ik realiseer me meer dan ooit hoe belangrijk vrijheid is. Kunnen gaan waar je wilt, samenzijn met wie je wilt en zonder zorgen leven. Beelden van oude mensen achter glas, communicerend via bel-TV met familie en vrienden. Zo hoort het niet te zijn maar zo is het nu wel. Het CBS berekende dat afgelopen week meer mensen overleden dan in april ’45… 

Onze bevolking is natuurlijk behoorlijk gegroeid (nu 17,3 miljoen tegenover 9,2 toen) en we worden gemiddeld nog steeds ouder maar toch. Dat soort berichten raakt. Het aantal pagina’s overlijdensberichten in de krant maakt het zichtbaar. Overigens denk ik dat het CBS bij de cijfers van 1945 de overleden Amerikanen, Britten, Polen en Canadezen niet heeft meegerekend. En daar is onze vrijheid toch echt aan te danken. 

Ik weet ook wel, jaarlijks overlijden enkele duizenden mensen aan de griep, en ook fijnstof leid tot duizenden doden maar daar zijn we schijnbaar al immuun voor. Dat overbelast ons zorgsysteem niet en dus accepteer ik gelaten de maatregelen die onze overheid oplegt. Als er ergens een economie en een volkje op de wereld is dat daar wel weer overheen komt is het ons volkje wel. Alle vertrouwen. 

Het is niet zozeer de pragmatische kant waar ik over nadenk. Ik geniet van de creativiteit en de vindingrijkheid van ondernemers die zich aanpassen. ‘Darwin-to-the-next-level!’ Ik hoor ook de zorg, boosheid en wanhoop van diegenen die even geen uitweg zien of die nu al, ondanks alle goede bedoelingen van de overheid, vastlopen in de bureaucratie. En met een beetje geduld en de prima inzet van onze lokale afdeling economie komt ook dat goed. Het duurt even maar ons land lost dit op.

Nee, mijn gedachten gaan vandaag maar over één ding. Ik mis vrijheid! Ik mis de sociale contacten, ik mis de aanraking van een hand, ik mis de schouderklop, de knuffel, de sfeer van mensen om me heen. Stel je voor dat dit nog vijf jaar duurt net als toen… Dat nooit. Vier vrijheid, blijf thuis, hou afstand en vol en realiseer je dat het toen nog veel erger was! D’ran! 

Erik Haverkort

Ik mailde mijn blog vorige week ongeveer op hetzelfde moment dat Den Haag besloot de scholen en horeca te sluiten. Mogelijk dat de maatregelen nog verder gaan. Dat hangt van ons gedrag af. Gaat het lang duren? Vast!

Respect voor al die duizenden die hun bijdrage leveren in deze bizarre tijd. Van de zorgprofessional, de kassahulp, de vakkenvuller tot Bruins, Rutte en Van Rijn. Helden! Ik ben niet zo van de belerende naar inwoners als het over hun gedrag gaat maar het lijkt nu toch wel verstandig afstand te houden en de maatregelen te respecteren. 

Ik zie drie soorten reacties. Oproepen die de maatregelen uitdragen. Plaatjes, waarschuwingen, soms vergezeld van angst of onrust maar allemaal goedbedoeld. Daarnaast ook nog steeds af en toe een soort nonchalance. Blij van de piste af, drukke stranden, de overvolle markt… Het is (nog) niet verboden maar wanneer we onszelf daar zichtbaar niet aan de maatregelen houden en de druk op de IC’s neemt teveel toe dan wordt het wel verboden. En niet alleen op de markt of het strand. Dat zou ik willen voorkomen, ik hou nogal van mijn bewegingsvrijheid…

De derde reactie is die van hoop. Er komt een tijd dat het virus onder controle is. Hetzij door immuniteit of door vaccinatie. Waarschijnlijk door beide. Tot die tijd hebben we een nieuwe realiteit. Afstand, economische heroriëntatie, innovatie in digitale communicatie en heel druk bevolkte ziekenhuizen… 

Ik denk dat het nog wel even gaat duren. Check de grafiek. Als de rode piek twee tot drie maanden duurt, dan is de blauwe al gauw een half jaar of langer. Ik prijs de dag dat de maatregelen verlicht kunnen worden maar acht de kans reëel dat die dag niet voor de zomervakantie valt. 

De eerste week thuis is voorbij. Met twee verjaardagen zonder bezoek, thuislessen voor de kids en mulitskype-, Zoom- of Teams-meetingen via het scherm (zooo blij met glasvezel) en nog geen 50 kilometer op de teller voorwaar een bijzondere week. Maar ook een week waarin kleine dingen tellen. Zorg voor anderen, ik koester de grote woning waar wij leven maar denk bijvoorbeeld ook aan het gestrande circus in Laren. Mooi hoe dat opgevangen wordt. De nieuwe waarheid maakt zorg voor anderen weer zichtbaar. Omdat we tijd hebben? Of gewoon omdat het nodig is en wij mensen gewoon toch zo geprogrammeerd zijn dat we uiteindelijk doen wat nodig is. Dat dus! Ik hoop van harte! Op de nieuwe waarheid, d’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Nederland valt stil. De maatregelen om te voorkomen dat het virus te snel om zich heen grijpt maken straten en agenda’s leeg en restaurants, schouwburgen en hotelkamers stil… Zorgelijk? Ja. Hopeloos? Nooit!

Overal berichtgeving over corona en over de economie. Sociale contacten minderen, verjaardagsfeestjes uitstellen, vergaderingen via skype of facetime. De maatregelen raken iedereen in meer of mindere mate. Blijven de scholen open? Ik verwacht van niet. Gaan ze weer open? Zeker! 

Onze samenleving is oersterk. Ik heb daar alle vertrouwen in.  

Het aantal apps dat ik krijg om ondernemers te helpen met lokale maatregelen, bijvoorbeeld uitgesteld betalen van lokale belastingen is groot. Het is een goede maatregel om enige liquide verlichting te brengen. De gemeente kan best een paar maanden uitstel velen, maar dan moet het wel komen. Grotere zorg als het gaat om kosten voorzie ik wanneer helder wordt dat de gederfde inkomsten niet gecompenseerd worden. Geannuleerde voorstellingen en hotelovernachtingen worden niet later ingehaald. Tafels die nu leeg zijn in restaurants zijn straks niet overbezet. De omzetdip zal voor een groot deel van de economie groot zijn en leiden tot ontslagenen en faillissementen, hoe hard en vervelend ook. 

De sociale media bulken, naast grappen over toiletpapier, van de berichten over mensen die elkaar helpen. Die kant is er ook en laat zien hoe waarom sociale media sociale media zijn. 

En veel gaat ook gewoon door. De hulpverlening vanuit het Baken blijft. Of de raad de geplande evaluatie nu behandelt of niet? De medewerkers van de gemeente blijven de nodige zorg bieden. En zo hoort het. 

In de tussentijd? Nederland is één van de rijkste landen ter wereld en kent met afstand het beste zorgsysteem. Tuurlijk, iedereen mag zich met het beleid bemoeien en mag er ook een mening over hebben, maar ik geloof dat we in dit land in staat zijn om ook deze virus-uitbraak aan te kunnen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit kabinet en ons college de juiste keuzes maken. Hoe alle oplossingen er uit gaan zien wordt komende weken duidelijk. Maak vooral zelf ook de juiste keuze. Wees onderdeel van onze samenleving en kijk een beetje extra naar elkaar om. 

Blijf gezond, doe mee, werk thuis en hoop! Doe ik ook! D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Net als iedereen ontving ik afgelopen maand de aanslag voor de gemeentelijke belasting. OZB. En net als iedereen schrok ik ook. De aanslag is veel hoger dan verwacht, veel hoger dan afgesproken. Hoezo?

De begroting voor 2020 is in november vastgesteld met een beperkte verhoging van de lokale belasting voor woningbezitters. Naast de inflatiecorrectie van 1,9% is de VVD akkoord gegaan met 5% stijging, een bedrag van € 13,- erbij. 

Vinden we dat leuk? Nee, natuurlijk niet. Vonden we het nodig? Nee, ook niet, maar in de mix van afspraken met GB en GL hebben we uiteindelijk ingestemd. Omdat we met de opbrengst van deze verhoging de wensen van onze inwoners, geïnventariseerd tijdens de collegetour, kunnen uitvoeren. Investeringen in economie, binnenstad Lochem, maatregelen voor diverse kernen, innovatie in de landbouw en plannen voor recreatie en toerisme. Investeringen die de komende twee jaar doorlopen. 

Daarnaast hebben we ook de toezegging van het college gekregen om de kosten van externe organisaties zoals Circulus Berkel, de brandweer, de GGD en PlusOV beter te beheersen dan voorheen. We accepteerden natuurlijk geen verhoging om de kosten van falende dienstverlening bij externe organisaties te dekken. Dat moet gewoon onder controle zijn. 

De gemeentelijke financiën staan onder druk. Landelijke bijdragen dalen. Onze zorgkosten stijgen en onze gemiddelde leeftijd stijgt snel. Dat maakt dat we naar de toekomst vooral moeten inzetten op preventie. Preventieve maatregelen zorgen op termijn voor lagere zorgkosten. Ter informatie: de zorgkosten bedragen zo’n 40% van de totale begroting. Een paar procent meer zorgkosten is zo een miljoen extra lasten. De extra 5% OZB dekt slechts € 275.000 euro. Het is dus volstrekt onhoudbaar om op termijn met belasting op huizen de stijgende lasten te blijven dekken. Preventie moet en dat staat dankzij de VVD hoog op de agenda. 

De forse aanslag die voor veel inwoners meer dan € 35,- verhoging betekent is onderwerp van onderzoek. De VVD-fractie heeft vragen gesteld aan het college. Waarom is de stijging veel hoger dan afgesproken? Hoe werkt dat eigenlijk met de doorrekening van 5% verhoging op de belastingaanslag op de WOZ-waarde van de woning? Wanneer is de eindopbrengst bekend, en hoe hoog valt dat bedrag dan uit? We wachten de antwoorden af en houden u op de hoogte. D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Wat is dat toch met evaluaties? Waarom is leren van het verleden soms zo lastig en waarom ligt kritiek zo dicht tegen wantrouwen en twijfel. Komende periode in de raad: de evaluatie van afvalbeleid en van ‘t Baken.

In de evaluatie van ’t Baken het vergelijk met overige gemeenten. We doen het goed, de organisatie is niet duur en de kosten liggen niet hoger dan elders. Da’s fijn om te weten maar niet wat ik wil weten. Ik wil weten of het plan dat we twee jaar geleden hebben vastgesteld ook lukt. Of uitvoering gaat zoals bedacht! 

In het plan uit 2018 staat dat we ongeveer 3 miljoen nodig denken te hebben voor de organisatie. Inmiddels kost ’t Baken ruim 4 miljoen maar hebben we de bijstand, het sociaal werk en de schuldhulpverlening er bij in gestopt. Pas wanneer we dat in euro’s en aantallen medewerkers op een rijtje hebben kan ik echt een goed oordeel geven over het functioneren van het Baken. Da’s evalueren. Dan leren en verbeteren we. 

Bij de nog uit te voeren evaluatie op ons afvalbeleid net zo. Tijdens de tafel over afval ontstond discussie. Kijken we nu naar inzamelen en verwerken of naar het totaal? Gelukkig zegde de wethouder toe dat we naar beide apart gaan kijken. Belangrijk omdat in het plan van 2017 de besparing op inzameling ook los stond van de kosten van verwerking. Ik wil zien of de voorgenomen besparing van honderdduizend euro per jaar op het ophalen van restafval ook gerealiseerd is. Alleen met die transparantie kunnen we ons beleid goed beoordelen en bijsturen waar nodig. Evalueren mag bij de gemeente best een beetje beter. ‘t Gaat om ons eigen functioneren, toch? En alleen als we fouten erkennen leren we. 

Het Engelse ‘evaluate’ betekent ontwikkelen. Beter worden. Groei. Dat werk niet door naar anderen te kijken maar werkt alleen door naar jezelf te kijken. En door jezelf niet te verblinden met vooringenomen standpunten of politieke oordelen. Alleen wanneer je met een open blik evalueert leer je en wordt je beter. Het doel? Voor het Baken doelmatig organiseren van zorg voor een ieder die dat nodig heeft. Overigens ben ik best positief over het Baken. In het plan stond dat we drie jaar nodig zouden hebben voor de inrichting. En kijk, het draait, er gaat veel goed, ondanks dat de opdracht behoorlijk is uitgebreid en het aantal mensen in de bijstand neemt flink af. Chapeau voor de medewerkers! 

Nu nog de kosten voor afval terug naar acceptabel. Evaluatie dus. D’r an!

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Geen onderwerp zo politiek gevoelig als afval. Ophalen, hoe vaak, scheiden voor- of na? Milieuparkjes, klinkt okay, maar waar dan? Op termijn krijgen we geld voor afval omdat het grondstoffen zijn maar vooralsnog maken we er met elkaar een dikke puinzooi van. Afvallen dus.

De gemeente heeft de kosten voor inwoners in 2020 fors laten stijgen. Onze weggooiregenboog aan containers kost per huishouden ongeveer 275 euro, uiteraard afhankelijk van het aantal keren dat u de bakjes aan de weg zet. Komende maanden kijkt de gemeente naar goedkopere alternatieven. Maandag bespreekt de raad het plan van aanpak voor de evaluatie. De financiële alternatieven zijn in april bekend, de mening van inwoners eind van het jaar. 

Wat mij betreft zijn er een paar kaders als we het over afval hebben. 

Als eerste? Verbranden van restafval is milieuvervuilend en verspilling. Daar moeten we dus mee stoppen. Scheelt CO2 en biedt de kans om te recyclen. Misschien dat het nu nog niet kosteneffectief kan maar met nieuwe technieken op korte termijn lukt dat vast! 

Als tweede? Ophalen zo effectief mogelijk organiseren. Ik ben niet voor aanmelden. Per container maakt CB veel meer kilometers dan voorheen. Gewoon elke dinsdag de container aan de weg. En als je dan twee kleurtjes wilt omdat bronscheiding het handigst is? Dan doe je twee bakjes op de wagen. Een voor oranje en een voor grijs afval.

Groen en papier is niet zo ingewikkeld. Dat is herbruikbaar en zou zichzelf economisch circulair moeten kunnen bedruipen. 

Bij het plan van aanpak zit een diagrammetje. De gemeente betaald per jaar 2,9 miljoen voor het inzamelen en verwerken van afval. Daarvan is 19% voor restafval. Wat me bevreemd is dat voor afval dat opbrengst zou moeten hebben (grondstoffen zoals papier en plastic en GFT) in totaal bijna 40% van de kosten zitten. Daar zit nog wel een circulair uitdaginkje. Als je wilt dat afval als grondstof een opbrengst gaat opleveren zitten we nog mooi een miljoen aan de verkeerde kant. Overige kosten en overhead zijn samen ook ongeveer 20%. Dat vind ik te veel. Ophalen, verwerken en verhandelen van afval zou een eenvoudig te beheersen proces moeten zijn. Daarvoor is geen grote overhead nodig. Zo ga ik de evaluatie maar eens in. Doel is dat de kosten dalen voor inwoners en dat het gemak blijft. Zo zit ik er in. Wat vind jij? Afvallen in Lochem dus dit jaar. D`r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Afgelopen week kreeg de VVD-fractie bezoek van bezorgde inwoners uit Almen. Zorgen over de communicatie maar vooral zorgen over het milieupark dat mogelijk verschijnt op de kruising Bakkersteeg-Blauwedijk.

Almen was altijd het dorp waar nooit gedoe was. Tevreden inwoners, beetje CDA-minded, mooie omgeving, liefde en natuur. Projecten worden in samenwerking en harmonie uitgevoerd. De meandering van de Berkel, de komst van STAAL en zelfs de vele discussies over Doornberg verliepen veelal in goede harmonie. 

In Almen kon altijd alles. Maar nu is er gedoe. Onderdeel van het uitvoeringsplan afval en grondstoffen uit 2017 is de komst van een milieuparkje. Een setje ondergrondse containers voor papier, plastic, glas, textiel en restafval waar inwoners geacht worden hun afval te storten. Vaak een beetje troeperige triestige plekkies waar naast de containers hier en daar wat dozen liggen of tassen staan. Benedenwinds in de bosjes de restjes van de weggewaaide rommel die niet in de container paste. 

De locatie aan de Bakkersteeg is al de vierde locatie in het anders zo rustige Almen. De eerste drie vielen af. Bezwaar, te ver weg voor de één en natuurlijk te dichtbij voor de ander. 

Wekelijks komt de vrachtwagen van Circulus Berkel met een kraan en wordt het afval meegenomen. Het aantal vervoersbewegingen valt mee maar wanneer de meeste inwoners ook met de auto hun troep komen brengen is het er wel een komen en gaan van verkeer. Daarom zie je ze vaak bij de centra van kernen en bij winkels. Makkelijk, bij het boodschappen doen gelijk je afval wegbrengen. Super! Zeker in Almen. 

Persoonlijk ben ik meer van het ophalen in plaats van het wegbrengen. Alles behalve papier en GFT in één container, efficiënt ophalen en nascheiden. Het Zeeuwse model zeg maar. Dat scheelt kosten, is gemakkelijk voor inwoners en onderzoek wijst steeds vaker uit dat het ook beter is voor het milieu. Met de komende evaluatie op afvalgebied komt die discussie vast ook in de gemeente Lochem weer op tafel. 

Wellicht duurt de discussie in Almen lang genoeg om de eerste kern in de gemeente te zijn waar het niet hebben van een milieuparkje juist hoort bij het beleid. Dat zou wat zijn! Dan keert ook in Almen de rust terug. D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter 

De norm is verhoogd! Hoera, er mag nu 0,8 microgram PFAS in een kilo droge stof zitten. We kunnen weer bouwen. Dat wil zeggen, als je met een papiertje kunt aantonen dat je onder de norm zit. Dit vind ik ervan.

Poly- en perfluoralkalystoffen. PFAS, een verzameling van ongeveer 6.000 verschillende handige door de mens gemaakte stofjes met een minder leuke bijwerking. Kankerverwekkend? Schadelijk voor milieu? In ieder geval niet afbrekend. Dus blijvend. Sinds kort meetbaar en dus is er een norm nodig. 

De regel is dat er geen PFAS meer bij mogen komen. Het zit in grond en de norm is ooit gesteld op 0,1 microgram per kilo. Dus één miljardste deel van de grond mag kankerverwekkend zijn en dan mag je bouwen.

Het probleem is natuurlijk niet de norm. Ook niet nu deze een factor acht hoger is. Het probleem is dat niemand weet hoeveel van die stofjes er in grond zitten en dat er dus voor alle verplaatsingen van grond en zand en graafwerkzaamheden eerst gemeten moet worden. En dat kost tijd. Zesduizend verschillende stofjes die samen niet meer mogen zijn dan acht miljardste deel van een kilo… Zelfs in de wereld van superchromatografen, ozonfractionering en massa-analyses kost het tijd om dat bij al die stilliggende bouw- en graafwerkzaamheden opnieuw te beoordelen. 

De vergunningsbureaucratie wint en de harde werker die goedbedoeld ‘s ochtends vroeg om vijf uur onderweg gaat om onze dijken, cunetten of baanlichamen te graven of bulten moet wachten. Wachten op een stempel op een papiertje in een mapje. Op een vinkje van akkoord of op een handtekening. Niet omdat er dan PFAS bijkomen, nee omdat we het niet mogen verplaatsen. Heel ongezond met je kop in het zand… 

Toen ik mijn huis kocht stond er in de koopovereenkomst dat het perceel vermoedelijk geen asbest bevat. Da’s twintig jaar geleden en gaat slechts over één stofje. PFAS is een verzameling van duizenden stofjes. Gaat dit straks ook onder de schone grondverklaring vallen? En dat is dan nog maar de grond. Voor lucht zijn we ook aan de millieumeetmalloten overgeleverd. Ik hou van natuur en wil graag balans tussen natuur en economie maar hoop wel dat we voordat we weer iets normeren of verbieden we iets langer nadenken over de consequenties. Onze samenleving drijft op hardwerkende grondwerkers en wanneer we dat verliezen slaan we de bodem onder onze samenleving weg. Letterlijk. Dus nu heel snel die vergunningen printen, PFAS-vrij welteverstaan, en d’r an! 

Erik Haverkort

De afgelopen week vraagt het toch weer enig lef om voor je liberale VVD gedachtengoed uit te komen. Den Haag neemt rotmaatregelen, de premier lijdt mogelijk aan tijdelijk geheugenverlies en in het land zeggen leden op vanwege de mobiliteitsbeperking… Dit vind ik ervan.

Ik zag een professor bij Nieuwsuur uitleggen dat het terugbrengen van de snelheid maximaal 0,2% minder stikstof zou betekenen. Dat is minder dan één-tiende van de foutmarge van de metingen van het RIVM. Dat is kleiner dan de afronding in de rapporten van TNO, CBS of CPB en als je er objectief naar kijkt de moeite van de maatregel niet waard… 

En toch neemt ons kabinet dit besluit? 

Tuurlijk, banen, bouwen, boeren moet door. Maar ergens in mij zit een klein stemmetje dat zegt dat ook mobiliteit door moet. De mensheid is gekomen waar we nu zijn door vooruitgang en stilstand is achteruitgang. 

En toen besefte ik dat deze maatregel geen milieumaatregel is maar een politiek compromis waar we er al zoveel van hebben gehad de afgelopen jaren. Dit besluit past in het rijtje kinderpardon en dividendbelasting en gaat over krampachtige samenwerking tussen vier partijen in plaats van de juiste keus voor dit land. Ik moest terugdenken aan de uitspraak van Macron over de NAVO [hersendood, redactie] en aan de bizarre traagheid van onze Europese unie. Volstrekt besluiteloos tot stilstand gekomen organisaties die links en rechts (maar vooral links) ingehaald worden door daadkrachtiger organisaties als bijvoorbeeld China. 

Wist u bijvoorbeeld dat al in 1997 Europa heeft besloten tot één uniform spoorwegennet (zelfde beveiliging, zelfde voeding) maar dat daar nu bijna 25 jaar later nog helemaal niets van terecht is gekomen? In China liggen diverse commercieel geëxploiteerde magneetzweefbanen en rijden straks veel meer elektrische auto’s dan hier. Als we niet snel zijn halen ze ons in. We moeten dus snel zijn, en niet vertragen. Kom op met die hyperloop! 

Begrijp me niet verkeerd hè, ik hou van onze democratie en wil niet ruilen met China maar doe wel een enorm groot beroep op onze beslissers om de vlucht naar voren te maken. Innoveer je uit deze stikstofcrisis! Investeer, leer, maak fouten en groei maar voorkom dat we van compromisser naar compromisère gaan… Verzin een list! Dat kan Nederland als geen ander. Daar zijn we absoluut de allerbeste in. D’r an! 

Erik Haverkort, fractievoorzitter

Vanochtend bij WNL, Stef Blok, over de extra miljarden die Nederland gevraagd wordt bij te dragen aan Europa… Standvastig en stevig zei Stef: “We blijven gewoon ons huidige deel betalen, beetje inflatiecorrectie en economische groei erbij maar dat is het dan ook.” Blokvast! Top!

Het is natuurlijk ook een doodlopende weg voor overheid gelieerde cluppies om telkens maar ten koste van de inwoners hun uitgaven te vergroten. Nog los van het feit dat zonder Groot Brittannië het toch juist goedkoper zou moeten worden? Er kunnen honderden ambtenaren naar huis omdat ze niet meer hoeven te onderhandelen… 

Wat ook een langzaam doodlopende weg lijkt te worden als het aan D66 ligt is ons netwerk van snelwegen. Volgens hun congres is 90 kilometer per uur ook voldoende. Wat ik me dan altijd gelijk afvraag is of dat ook voor de elektrische auto geldt? En of Jesse dat Jetten heeft ingefluisterd? 

Ik vraag me ook af of het helpt. Er zijn 8 miljoen auto’s in Nederland. En ongeveer 1,5 miljoen vrachtwagens. Maar de vrachtwagens rijden wel 6 x zoveel kilometers dan de auto’s. En waar mijn hybride dieseltje de één op tweeëntwintig haalt verbruikt zelfs de meest zuinige Euro6 motor nog 20 liter op de honderd kilometer. Of vragen we straks de vrachtwagens om maximaal 60 te gaan rijden? 

Nederland komt snel tot stilstand. De landbouw mag niet meer exporteren. Gas exporteren we ook al niet meer. Dat slaat een enorm gat in onze begroting. Groter dan jeugdzorg bij de gemiddelde gemeente. De bouw zal krimpen, de veestapel ook en daarna ons welzijn. Het enige dat straks weer groeit zijn de aantallen mensen in WW en bijstand. Het schijnt zelfs dat de bouwwerkzaamheden aan spoorwegen stilliggen vanwege de stikstof terwijl die toch zouden moeten zorgen voor minder mensen in de auto… 

Gelukkig zijn er ook nog mensen zoals Stef Blok. Gewoon nee zeggen tegen de voorgestelde verhoging vanuit Brussel. Dat gaan we in Lochem ook doen. Nee zeggen tegen extra kosten van Circulus Berkel. Stop tegen de extra uitgaven van out-of-control organisaties waar we geen grip op hebben. We hebben het werk wellicht op afstand gezet maar het budgetrecht is nog altijd van de raad. Morgen begroting! Doorblokken! 

D’r an dus! 

Erik Haverkort