Poliflw

De schuldenproblematiek in Nederland is enorm en groeit nog steeds. Anderhalf miljoen huishoudens hebben risicovolle of problematische schulden: een gezin in elke straat. ChristenUnie en PvdA willen daarom dat er een Nationaal Saneringsprogramma komt om mensen met schulden te helpen. Tweede Kamerleden Gijs van Dijk (PvdA) en Eppo Bruins (ChristenUnie) vragen staatssecretaris Van Ark om hier onderzoek naar te doen en een pilot te starten.

Vandaag nam de Tweede Kamer met overgrote meerderheid een motie aan die de regering verzoekt om zo snel mogelijk in kaart te brengen hoe het gesteld is met de psychische hulpverlening op de mbo’s, hbo’s en universiteiten. Op basis van dit onderzoek moet er een actieplan komen om een landelijk dekkend aanbod van laagdrempelige psychische hulpverlening voor studenten te realiseren. De motie werd ingediend door ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins.

In drie video's legt ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins kort en helder uit wat er in de dinsdag gepresenteerde Miljoenennota staat, en wie de positieve gevolgen daarvan gaan merken. 

Deel 1: wat staat er in de Miljoennennota?

Deel 2: Wat zijn de gevolgen van de Miljoenennota? 

Deel 3: Hoe staat Nederland er voor?

Labels: Eppo Bruins, Prinsjesdag

Het midden- en kleinbedrijf en familiebedrijven gaan komend jaar minder belasting betalen. De afspraak uit het Regeerakkoord om de lasten voor deze ondernemers te verlichten, zien we op Prinsjesdag voor het eerst terug in de begroting. Deze bedrijven zijn de ruggengraat van onze economie. Het is goed voor hen en het is goed voor ons als samenleving dat we hen meer lucht geven om te doen waar ze goed in zijn.

Ten opzichte van het Regeerakkoord zijn de plannen op Prinsjesdag nog iets gewijzigd. De belasting over winst onder 200.000 euro gaat zoals afgesproken omlaag van 21 naar 16%; de belasting over winst boven 200.000 euro zal iets minder dalen. Daar tegenover staat dat de belastingverhoging in box 2 naar beneden is bijgesteld. Tegelijk is de eerste forse stap gezet in de verlaging van de inkomstenbelasting in box 1.

Gezamenlijk levert dat een voordeel op voor kleine en middelgrote bedrijven; vaak zijn dit familiebedrijven. Grote bedrijven worden ten opzichte van het regeerakkoord juist iets zwaarder belast.

De ondernemingen die hiervan gaan profiteren, zijn vaak meer dan een winstgevend verdienmodel. Er zijn prachtige voorbeelden van dit soort bedrijven die verankerd zijn in de samenleving, belangrijk zijn voor de lokale werkgelegenheid en voorop lopen bij sociaal en duurzaam ondernemen.

Kijk voor meer resultaten van ons werk als coalitiepartij op https://www.christenunie.nl/resultaten

Labels: Eppo Bruins, Ondernemers, Prinsjesdag

Eppo Bruins verzorgt op vrijdag 5 oktober de lesmodule 'Ethiek, technologie en wetenschap' aan de Obed leergang van GIDSnetwerk en Nieuwe Leiders. Tijd en locatie: nader bekend te maken. Informatie

Afgelopen juli werd het grootste kinderopvangbedrijf van Nederland – Kidsfoundation – opgekocht door een Canadese investeringsmaatschappij. Het was een gevolg van wat we een ‘flitsfaillissement’ noemen: duizend van de 3600 werknemers werden ontslagen en het bedrijf maakte diezelfde dag nog een doorstart. De mensen aan de top bleven zitten, duizend mensen waren hun baan kwijt en ondertussen verdiende het bedrijf dat zorg moet dragen voor 30.000 kinderen in één klap heel veel geld.

Dan vraag ik me af waar je als top van zo’n bedrijf mee bezig bent. Als je bedenkt dat deze organisatie vooral draait op belastinggeld én eigen bijdragen van ouders, dan is het toch niet normaal dat een kinderopvang zó gericht is op alleen maar winst?

Dit voorbeeld staat niet op zichzelf. In bedrijven die worden gedreven door aandeelhouders met korte termijn winstbejag. In bedrijven die worden opgejaagd door het neoliberalisme met z’n Angelsaksisch model, staat alles in het teken van winstmaximalisatie. Ik accepteer niet dat we dit normaal gaan vinden, zeker niet bij dít soort bedrijven. Juist ondernemers hebben bij uitstek de mogelijkheid om zich te richten op maatschappelijke impact. Positief bijdragen aan de samenleving met je bedrijf: dat is pas échte winst. Ik pleit daarom voor sociáál ondernemerschap.

Sociaal ondernemenVeel ondernemers willen met hun bedrijf, hun product, hun dienst een positieve impact hebben. Ik wil dat we deze bedrijven gaan herkennen, erkennen en versterken. Daarom heb ik een initiatiefnota geschreven met het oog op deze sociale ondernemingen.

Sociaal ondernemen is niet iets nieuws. In Nederland kun je sociaal ondernemen en veel bedrijven doen dat ook. Dat kan als BV die zijn best doet voor duurzaamheid en die rekening houdt met mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Of als stichting die zich inzet voor een bepaald doel. Beide rechtsvormen hebben nadelen: een stichting kent geen eigenaarschap en kan moeilijk zogeheten ‘risicodragend kapitaal’ aantrekken (ze kunnen dus niet goed lenen voor hun investering). Met alleen giften kun je heel goed sociaal zijn, maar ondernemen is moeilijk.

BV’s hebben het probleem dat zij, bij de bank of bij de overheid, steeds uit moet leggen dat zij een sociale onderneming zijn en dus op een “andere” manier kijken naar winst of rendement.

Daarom wil ik – en wil de ChristenUnie – een nieuwe rechtsvorm introduceren. Of eigenlijk: een toevoeging op een bestaande rechtsvorm. De BV kenden we al en we voegen daar een ‘m’ aan toe die staat voor ‘maatschappelijk’: de BVm.

Erkennen, herkennen, versterkenIn mijn voorstel leggen we wettelijk vast wanneer we een onderneming ‘sociaal’ noemen. Daarmee erkennen we deze sociale ondernemingen die maatschappelijke impact aantoonbaar als belangrijkste doel hebben. Door een wettelijke ‘Code Sociale Ondernemingen’ leggen we criteria vast over omgang met milieu, personeelsbeleid, salarisverschillen tussen werkvloer en bedrijfstop, winstuitkeringen aan aandeelhouders en herinvestering van winsten in het maatschappelijk doel van het bedrijf.

Door dit vast te leggen, volgt ook de hérkenning van deze ondernemingen. Voor iedereen is duidelijk dat deze bedrijven van waarde zijn voor mens, milieu en maatschappij. Dat moet bovendien transparant en makkelijk controleerbaar zijn, zonder grote administratieve last of duur toezichtsorgaan. We willen geen perverse prikkel geven aan bedrijven die, omwille van de erkenning, dicht op de criteria gaan zitten zonder echt een sociale onderneming te zijn.

En daarmee zijn we bij het derde doel van dit voorstel gekomen: het versterken van deze ondernemingen. Als sociale ondernemingen herkenbaar zijn, kunnen we ook afspraken maken over de manier waarop we met hen omgaan. Als burgers, bedrijven maar ook als overheid. Bij aanbestedingen kunnen de doelen van de onderneming meetellen. En van een kinderopvang – waar veel belastinggeld heen gaat – kunnen we vragen altijd een sociale onderneming te zijn.

Ik zei het al: steeds meer ondernemingen zijn sociale ondernemingen. Denk aan Tony Chocolonely. Aan Fairphone. Aan The Colour Kitchen. De vraag is: (h)erkennen we ze? En willen we dat type ondernemerschap versterken?

Ik wel. Social Enterprise NL (de koepel van sociale ondernemingen) ook. En wij geloven dat dit voorstel daarbij kan helpen. De komende tijd wil ik gebruiken om daar ook de Tweede Kamer en het kabinet van te overtuigen. Zo willen we ruim baan geven aan sociaal ondernemerschap.

Klik hier om de initiatiefnota te downloaden

Labels: Eppo Bruins, Ondernemen

Nabestaanden hebben recht op betere voorzieningen. De ChristenUnie maakt zich daar samen met het CDA sterk voor. Op dit moment zijn de nabestaandenpensioenen bij elk pensioenfonds anders geregeld, en dat leidt tot grote verschillen en soms tot schrijnende situaties. Wie overstapt naar een andere baan bijvoorbeeld kan opgebouwde rechten verliezen. 

Ook kan het voor het pensioenbedrag veel uitmaken of iemand vlak voor of vlak na de pensioenleeftijd overlijdt. De ChristenUnie vindt dat dit niet uit te leggen is. Daarom heb ik samen met CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt een initiatiefnota ingediend om de problemen op dit gebied aan te pakken. Volgens ons moet er een uniforme regeling komen. Na het overlijden van een partner kunnen nabestaanden flink in de financiële problemen komen, doordat het nabestaandenpensioen soms veel lager is dan verwacht. Vooral in eenverdienersgezinnen kan dit hard aankomen. In de emotionele tijd na het overlijden van een geliefde kunnen deze financiële beslommeringen voor veel extra moeite en stress zorgen. Ik vind het van belang dat we werk maken van dit onderwerp en het nabestaandenpensioen goed regelen.

Download hier de initiatiefnota over het nabestaandenpensioen (PDF)

Labels: Eppo Bruins, Pensioen

We leven op de top van een hoogconjunctuur. Er zijn signalen dat we deze al zijn gepasseerd. De piek in economische groei lijkt in ieder geval achter ons te liggen. De verwachte groei voor dit jaar is door het CPB met enkele tienden neerwaarts bijgesteld. De arbeidsmarkt wordt met de dag krapper. Ondernemers schreeuwen om personeel. Het lijkt voor ondernemers moeilijker dan ooit goede vakmensen en genoeg seizoenswerkers te krijgen, alhoewel kaartenbakken nog allesbehalve leeg zijn.

Maar bij al dit economische mooie weer, zijn er om ons heen ook volop neerwaartse risico’s:

Allereerst de dreiging van een escalerende handelsoorlog met Trump, waarbij één ding duidelijk is. Wij als open concurrerende economie zijn kwetsbaar voor de gevolgen daarvan. Ten tweede de Brexit. Nog maar 268 dagen, maar zijn we sinds de dag van het beruchte Brexit-referendum ook maar één dag dichterbij een deal gekomen? Een Brexit zonder deal is vooral schadelijk, naast natuurlijk voor Ierland, voor ons land. Denk maar aan de vissers hier een paar kilometer verderop in de Scheveningse haven, die voor meer dan 60% afhankelijk zijn van de Britse wateren. Het kan toch niet zo zijn dat door de Brexit aan een traditie van honderden jaren vissen in Britse wateren een einde komt? Zijn we kortom voldoende voorbereid op een Brexit zonder deal? Het derde risico is natuurlijk het aangekondigde extreem expansieve begrotingsbeleid van Italië en daarmee samenhangend de structurele onevenwichtigheden in de Eurozone, die we natuurlijk niet moeten willen oplossen met een politieke unie met een eigen begroting, die klein begint en grotesk eindigt.

Hoewel we deze risico’s goed onder ogen moeten zien, gaat het ons land en heel Europa economisch onmiskenbaar voor de wind. De vraag is dan vervolgens: kopen we deze tijd goed uit? Worden schulden afgebouwd, zodat we in de magere jaren die komen weer een buffer hebben opgebouwd? Als ik kijk naar de ontwikkelingen in alleen al de Eurozone, dan ben ik er niet gerust op. De kredietcrisis lijkt opgelost met het verstrekken van meer krediet en het spotgoedkoop maken van geld. Enfin, over het beleid van de ECB heb ik me al vaker kritisch uitgelaten en ik ben opgelucht dat het onverantwoorde geldverruimingsbeleid eindelijk afgebouwd wordt. En over Italië hebben we de afgelopen maanden al vaak gesproken, maar neem nou een land als Frankrijk. Hoogconjunctuur of niet, Frankrijk houdt ternauwernood zijn tekort voor het eerst in jaren net iets onder de 3%. Het laatste overschot op de begroting dateert van 1974. 1974! Toen moest Macron nog geboren worden.

Als overheid doen we het hier in Nederland niet onaardig. Hoewel het begrotingsbeleid vrij expansief is, stevenen we weer af op een klein overschot. En als percentage van het bbp dalen we met de schuldquote hard richting precrisisniveaus. Maar gaat het wel goed met onze private schulden. Na een aanvankelijke daling stijgt de hypotheekschuld weer. Weliswaar minder snel dan voor de crisis, maar toch... De studieschulden, die stijgen ook rap. Hoe beziet de minister de private schuldenontwikkeling in de wetenschap dat laagconjunctuur wellicht niet heel ver weg is? Doen we genoeg om de private schuldenberg te verkleinen met maatregelen als het nog iets verder beperken van de hypotheekrenteaftrek, het afschaffen van het leenstelsel voor inburgeraars - om maar een actueel mooi voorbeeld te noemen - en de renteaftrekbeperking, om het wat grotere bier te noemen. En natuurlijk is de ChristenUnie positief over deze maatregelen en over het opvoeren van de strijd tegen problematische schulden en het voorkomen van deze schulden, maar de vraag die blijft is toch: zijn de afgesproken maatregelen afdoende? Verlagen we hiermee in voldoende mate de private schuldenberg, of komen we niet verder dan het vertragen van de groei hiervan?

Groningen first, dat was de inzet van de ChristenUnie bij de totstandkoming van de voorjaarsnota. En glazen kunnen altijd voller, maar ik ben blij voor de Groningers dat er in de voorjaarsnota echt voor hen is gekozen.Met de brief van hedenochtend heeft de minister nog wat nader inzicht gegeven in de budgettaire consequenties van de gemaakte keuzes, waarvoor dank. Kort gezegd komt het erop neer dat de verminderde opbrengsten vanwege het naar nul brengen van de gaswinning in Groningen in 2030 worden opgevangen onder het door dit kabinet vastgestelde uitgavenplafond, waarbij elk ministerie in meer of mindere mate zijn bijdrage levert. De verminderde afdrachten van de NAM en de kosten van de versterkingsopgave, die nu voortvarend opgepakt gaat worden, vangen we op buiten de uitgavenkaders en lopen dus in het EMU-saldo. Deze omgang met de financiële gevolgen van het verminderen van de gaswinning, het bieden van perspectief op leefbaarheid en banen aan de Groningers en het versterken van hun huizen, vindt de ChristenUnie-fractie een goede.

Hoewel het kabinet de afgelopen maanden allesbehalve stil heeft gezeten - denk maar aan Groningen - gaan we dit najaar voor het eerst in volle omvang als Kamer wat zien van wat is afgesproken in het regeerakkoord vorig jaar oktober. Bijvoorbeeld de maatregelen, waarmee we de lasten op inkomen uit arbeid verlagen en we de lasten op consumptie en vervuiling verhogen. U begrijpt dat ik uitzie naar het omvangrijke Belastingplan en naar de begroting voor volgend jaar.

Daarbij wil ik nog één aandachtspunt aan het kabinet meegeven. De loonontwikkeling komt eindelijk op stoom, tegelijk trekt de inflatie aan. Het blijft daarmee spannend hoe de statische koopkrachtontwikkeling komend jaar er precies uit gaat zien en of deze voldoende evenwichtig zal zijn. Met het oog hierop druk ik de bewindspersonen op het hart zich in te zetten voor een evenwichtige koopkrachtontwikkeling komend jaar.

Labels: Eppo Bruins

“Een foutloze milieueffectrapportage is wel het minste wat omwonenden van de overheid mogen verwachten.” Dat stelt ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins in reactie op het nieuwe onderzoek naar de effecten van uitbreiding van vliegveld Lelystad. “Maar voor er sprake kan zijn van besluitvorming over Lelystad, is echt meer nodig.”

De ChristenUnie stelde eerder drie voorwaarden waaraan moet worden voldaan voor er sprake kan zijn van opening. Naast een foutloos en probleemloos MER-onderzoek wil de ChristenUnie zekerheid dat het luchtruim na de herindeling in 2023 genoeg ruimte biedt voor Lelystad om zónder laagvliegende vliegtuigen te kunnen bestaan.

Tot slot moet Lelystad ook daadwerkelijk worden gebruikt voor het ontlasten van Schiphol en niet fungeren als ‘extra vliegveld’. Daarvoor is toestemming van de Europese Commissie nodig. Over die twee voorwaarden moet nog duidelijkheid komen.

Bruins: “Een zorgvuldig, vertrouwenwekkend proces voor vliegveld Lelystad is het aller-, allerbelangrijkste. Omwonenden moeten er op kunnen vertrouwen dat een overheid luistert naar bezwaren en daar zoveel mogelijk aan tegemoetkomt. Alleen dan kan draagvlak ontstaan voor de opening van vliegveld Lelystad op zeker moment.”

Labels: Eppo Bruins, Lelystad Airport