Poliflw

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Bewindspersonen moeten de macht krijgen om voor patiënten met acute psychische problemen met voorrang een behandelplek te regelen. Deze noodmaatregel is nodig, omdat de wachtlijsten voor jongeren en volwassenen zo lang zijn, dat mensen levensgevaar lijden. Dat zegt GroenLinks-leider Jesse Klaver in de aanloop van het debat vandaag in de Tweede Kamer over de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). 

Jesse Klaver: “De wachtlijsten voor mensen die psychische zorg nodig hebben zijn onmenselijk lang. Als banken omvallen, grijpt de minister in. Dan moeten we ook willen dat de minister of de staatssecretaris verantwoordelijkheid kan nemen, als mensen dreigen om te vallen.”

Niet de markt, maar de patiënt als uitgangspunt Staatssecretaris Blokhuis zei gisteren (dinsdag) dat hij wil ingrijpen wanneer GGZ-instellingen niet binnen een maand gespecialiseerde hulp bieden aan psychiatrische patiënten met complexe problemen. Met de noodmaatregel wil GroenLinks zorgen dat deze toezegging niet vrijblijvend is. Bovendien wil GroenLinks dat niet alleen staatssecretaris Blokhuis (GGZ) maar ook minister de Jonge (Jeugdzorg) van de maatregel gebruik kan maken.

Klaver: “De maatregel zorgt dat de bewindspersonen in de positie worden gebracht om mensen met de meest schrijnende zorgvraag niet over te laten aan de markt. Om te zorgen dat de overheid kan afdwingen dat het belang van de patiënt het uitgangspunt is.”

Minimaal 90.000 volwassenen wachten op psychische hulp via de GGZ (geestelijke gezondheidszorg). Hoeveel jongeren in de jeugdzorg op een wachtlijst staan weten we niet. Het ministerie geeft hier géén cijfers over.

Af van systeem waarin patiënten "onrendabel" zijn GroenLinks wil dat de minister en staatssecretaris doorzettingsmacht krijgen, zodat zij de impasse tussen zorgverzekeraars en instellingen kunnen doorbreken. Zodat de overheid weer zijn verantwoordelijkheid neemt. 

Deze noodmaatregel is bedoeld als tijdelijke oplossing. Intussen moet worden gewerkt aan een beter systeem voor psychische zorg. Een systeem waarin de zorgvraag voor patiënten uitgangspunt wordt voor handelen, en waarin de overheid verantwoordelijkheid neemt, in plaats van die over te laten aan de markt.  

Jesse Klaver: “We moeten af van een systeem waarin patiënten “onrendabel” kunnen zijn.”

Waarom 'doorzettingsmacht' nodig is Op dit moment stellen de staatssecretaris en minister zich op als observator van onze geestelijke gezondsheidszorg in plaats van regisseur. Wanneer mensen geen passende zorg kunnen krijgen en een beroep doen op de overheid worden zij terug verwezen naar het systeem van zorgverzekeraars en instellingen. Maar het is juist het systeem waar deze mensen in vastlopen.

Daarom is het nodig dat de staatssecretaris en minister "doorzettingsmacht" krijgen; zodat zij met hun vuist op tafel kunnen slaan als de markt er niet in slaagt om voldoende behandelplekkken te organiseren en financieren. Immers moet wat GroenLinks betreft niet geld het uitgangspunt zijn, maar de zorgvraag van mensen zelf.

Hoe het marktsysteem in de GGZ nu werkt en wat GroenLinks anders wil In de geestelijke gezondheidszorg hebben zorgverzekeraars een hoofdrol. Zij maken afspraken over budgetten en maximale behandeltermijnen met instellingen. Daardoor is het voor instellingen aantrekkelijker om mensen met een 'lichte' of voorspelbare zorgvraag te behandelen. De behandeling van meer complexe psychische problemen zijn kostbaar, minder voorspelbaar en minder aantrekkelijk om te behandelen. Deze marktprikkel is een van de oorzaken waarom juist de wachttijden bij ernstige of specialistische geestelijke gezondsheidszorg maanden, en soms zelfs jaren, duren. Deze marktprikkel is ook de reden dat veel gespecialiseerde instellingen afdelingen sluiten.

GroenLinks wil wegkomen van deze marktwerking, omdat we willen dat de zorgbehoefte van mensen centraal staat in plaats van het beschikbare budget. Wij willen dat de behandelaar bepaalt welke behandeling een patiënt nodig is en daar financiering voor aanvraagt, in plaats van de financiering het uitgangspunt te laten zijn.

Meer zorgpersoneel nodig Meer professionele behandelaars zijn nodig om de wachtlijsten tegen te gaan. Al eerder wist GroenLinks steun te krijgen om 7 miljoen euro extra te investeren in de GGZ om 100 extra GZ-psychologen op te leiden. Vandaag heeft GroenLinks opnieuw in het debat gepleit om structureel geld vrij te maken voor het opleiden van mensen.

Na een paar uurtjes in de trein te hebben gezeten, kwamen mijn vriendin en ik aan bij de laatste editie van de kantine tour van Jesse Klaver in Afas Live, Amsterdam. De ruimte was erg groot, maar toch knus aangekleed. Er stonden lange houten tafels met veel hapjes erop. We schoven gretig aan, in afwachting wat komen ging...  

We hebben die middag veel moedige mensen gehoord en Jesse heeft dit heel persoonlijk en empathisch begeleid. Leraren vertelden dat ze hun kinderen niet meer kunnen begeleiden zoals ze graag willen door de toename van administratieve lasten. Ook was er een jonge meid net een paar jaar aan het werk als lerares in het speciaal onderwijs. Zij zit nu al met een burn-out thuis omdat haar de administratieve lasten, de werkdruk, gebrek aan personeel en de vele wensen van ouders haar te veel zijn geworden. 

Daarnaast sprak er een jongen die op mij persoonlijk veel indruk maakte. Hij gaf aan zenuwachtig te zijn maar dit was hem niet aan te zien. Hij vertelde over zijn ervaringen op het speciaal onderwijs. Zelf heeft hij autisme en een leerachterstand waardoor hij soms extra ondersteuning nodig heeft. Maar, zo vertelde hij, kan hij die ondersteuning niet krijgen. Hij ziet zijn lerares haar uiterste best doen maar de klassen zijn te groot en er is geen onderwijs assistent om hem te helpen. Ondanks dit alles bleef hij positief maar hij zag ook dat het zo echt niet langer door kon gaan. 

Thijs Roovers als lid van GroenLinks én drijvende kracht achter de actie van basisschoolleraren PO in Actie stelt: ‘Wat ons tegen de borst stuit, is dat we jaren loyaal zijn geweest, jaren op de nullijn staan en dat nu ruim 2 miljard euro aan bedrijven wordt gegeven met de afschaffing van de dividendbelasting. Gaat dat boven loyaliteit?’

Nee dat gaat het niet als het aan de Vakbond FNV en beroepsverenigingen uit verschillende publieke sectoren ligt. Op hun collectieve Facebook-pagina: ‘Publieke Sector in Actie’ roepen zij op om in protest te komen. En wel op 2 oktober a.s. in het hol van leeuw, Den-Haag. Zij roepen werknemers op uit de zorg, het onderwijs, de politie, van defensie en iedereen die zich met hen solidair voelt, om naar Den Haag te komen en de strijd voort te zetten!