Poliflw

De PvdA heeft het fantastisch gedaan bij de Europese verkiezingen. Wil jij lokaal ook het verschil maken voor een eerlijk, sociaal en redelijk geluid in Edam-Volendam? Doe met ons mee en word (actief) lid! https://www.pvda.nl/word-lid/

OP NAAR EEN SOCIAAL EN GROEN EUROPA 💚 Bedankt voor je stem! Nu is het aan de rest van Europa, maar de toon is hier gezet. Voor verbinding! Word lid: http://groenlinks.nl/wordlid. #spreekjeuit

Nog twee uur voordat de stembussen sluiten! Twijfel je nog? Check onze verkiezingssite: https://verkiezingen.groenlinks.nl/stem23mei GA STEMMEN! 🗳🇪🇺

Zo boven, zo beneden! Deze week werd ik me weer eens extra bewust van patronen op allerlei niveaus. Mijn thema van de week is daarom: Zo boven, zo beneden! Los daarvan kwamen allerlei noemenswaardige zaken langs, zoals de stedenbouwkundige uitgangspunten voor Korsnass, de ondertekening van contracten voor de Hoogstraat, de stand van zaken rondom de dijkversterking, en een update over parkeervakken zoals touringcarparkeren in Edam en Volendam. Mijn thema van de week komt daar niet vandaan. Dat hangt samen met de Europese verkiezingen en de nieuwe agenda van de Metropoolregio Amsterdam. Aan de ene kant geldt ‘eendracht maakt macht’ aan de andere kant betekent eendracht, dat je vaak ook genoegen moet nemen met een compromis; dat je een klein onderdeel bent van een groot geheel, in plaats van een groot onderdeel van een klein geheel. Wil je heel belangrijk zijn in je eigen dorp? Of wilt je een onmisbaar puzzelstukje zijn in Amsterdam en omstreken? Wil je heel veel te zeggen hebben in Nederland? Of wil je een wezenlijke schakel zijn in Europa? Welke beloning staat daar dan tegenover? En welke prijs betaal je er voor? Mijn uitgangspunt is dat het geen keuze is, maar een balans. Wat mij betreft is het niet of/of. Maar en/en. De vraag is voor mij vooral waar de MRA of de EU over moet gaan en waar niet over. De MRA maakt zichzelf vanzelf groter. Ze wil ook een sociale pijler, komt met steeds meer acties en dat kost steeds meer geld, over steeds meer thema’s. Zaken die vaak al geregeld zijn bij de gemeente of provincie en heel goed of zelfs beter lokaal kunnen gebeuren. De MRA heb je daar niet voor nodig. Die MRA heeft echter wel meerwaarde als het gaat om de internationale concurrentiepositie van de regio Amsterdam, waar ook onze werkgelegenheid mee samenhangt. Ze is belangrijk als het gaat om openbaar vervoer en fileaanpak. Want Edam-Volendam heeft veel belang bij doorstromende snelwegen, maar komt niet aan de juiste tafels bij de Rijksoverheid. Daar hebben we de MRA voor nodig. Maar de kracht ligt in de beperking! Less is more. Zo ook bij Europa. De EU, wat je er verder ook van vindt, is de beste remedie geweest voor vrede. Nog niet eerder heeft Europa zo lang vrede gekend. En dat is niet vanzelfsprekend. Ik snap dus heel goed dat je de EU nodig hebt om met China, Rusland en de VS op een bepaald niveau aan tafel te zitten. Heel Nederland is kleiner dan een beetje stad in China, wat denken we nou? Het probleem is alleen dat de EU hopeloos verdeeld is. Persoonlijk zou ik grensbewaking, defensie en nog een beperkt aantal economisch-beleidsmatige zaken bij de EU neer willen leggen. Maar ga je nou niet bemoeien met minimumlonen, luchtkwaliteit en beschermde diersoorten. Dat kunnen landen uitstekend zelf regelen. “Lokaal wat kan, regionaal wat moet” is wat regelmatig wordt geroepen als we samenwerken als gemeenten. Het gaat net zo goed op in Amsterdam en omstreken, als in Europa. En de analogie gaat ook fysiek op. Elk lichaamsdeel of orgaan heeft een specifieke en belangrijke functie. Maar alleen samen functioneert het lichaam goed. Je kunt nauwelijks onderdelen missen, zonder dat het geheel wordt beperkt. Zoals ik al zei, zo boven, zo beneden. Het patroon is hetzelfde. De oplossing ook. Respecteer en waardeer elk onderdeel, maar vergeet niet dat het grotere geheel zeer belangrijk is. Ik heb daarom net gestemd! Het kan nog tot 21.00 uur! Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Het is tijd voor een links en progressief motorblok in de regering. Vind je ook niet?

Klaver: tijd voor 'tweede kabinet-Den Uyl'

Een volgend kabinet zonder GroenLinks is haast ondenkbaar, zei fractievoorzitter Klaver op de dertigste verjaardag van zijn partij.

Zondag bestaat GroenLinks 30 jaar. Van de gemeenteraad hebben we al een cadeau gekregen. Unaniem sprak zij de wens uit om de Dijk permanent autoluw te maken. Onze eenzame strijd krijgt hiermee eindelijk brede steun.

GroenLinks, de jarige job

Zondag 19 mei bestaat GroenLinks 30 jaar. We zullen er een borrel op nemen. De gemeenteraad van Edam-Volendam heeft ons een prachtig cadeau gegeven. Unaniem heeft zij de wens uitgesproken dat de zomerregeling, met beperkte toegang voor het verkeer op de Dijk, voortaan het hele jaar moet gelden. Hier...

We staan aan de vooravond van unieke verkiezingen. GroenLinks en de European Greens maken kans om de macht van de traditionele Europese partijen te breken. Spreek je uit. Stem 23 mei GroenLinks!

GroenLinks

Voor het eerst kunnen we de meerderheid van traditionele partijen in de EU doorbreken. Dan kunnen ze niet om ons, de Europese Groenen, heen! 👉 Wat is jouw belangrijkste eis voor Europa na de verkiezingen?

‘Lange of korte termijn?’ Het is een rode draad in het dagelijks besturen van de gemeente. Maar de balans daartussen is een soort van bewegend doel. Soms is de korte termijn en een veilige keuze meer voor de hand liggen. Soms is de lange termijn en mogelijkheden voor de toekomst het beste. Maar hoe maak je die afweging? Los daarvan gebeurde er meer deze week. Het loopt storm bij de laatste zonnepanelenactie. Ook geeft de gemeente zelf honderden zonnepanelen laten aanleggen bij het Afvalinzamelstation. Deze week werden er weer twee elektrische auto’s geleverd, die we daar zelf kunnen opladen. Er zijn weer een rits locaties aangewezen voor extra ondergrondse afvalcontainers en de Blauwe Vlag is weer toegekend aan de haven van Volendam, een internationale onderscheiding waaruit blijkt dat de haven veilig, schoon en duurzaam is. De markt was weer terug op het Europaplein en de omzetten gingen gelijk omhoog. En we stoppen direct met het gebruik van compost dat wel aan de norm voldeed, maar toch nog glas en plastic bevatte. Kortom, een rits met nieuwtjes. Maar het zijn deze week veel reguliere zaken. En dat valt op. Want vaak staat ook de lange termijn juist centraal. Neem de Lange Weeren. Daar zie je dat keuzes kunnen verschillen als je alleen kijkt naar de nieuwbouwwijk of juist als je het in een groter verband ziet. Om een voorbeeld te noemen, een nieuwbouwwijk mag niet meer op gas worden aangesloten. Kijk je naar de nieuwbouwwijk zelf, waar uiteraard uitstekend geïsoleerde woningen komen, dan lijken andere keuzes logisch (individuele oplossingen per woning), dan wanneer je bedenkt dat de aansluitende, bestaande woonwijken in de Blokgouw op termijn ook van het gas af moeten (collectieve oplossingen zoals een warmtenet). Hoe maak je zo’n keuze? Technisch gezien, is het een niet beter dan het ander. Goed bestuur is wat mij betreft de keuze die op lange termijn het beste is voor een zo groot mogelijke groep. Soms betekent dit, dat je kiest voor iets dat op korte termijn niet het beste of makkelijkste is. Wat het lastig maakt is de onzekerheid. Die onzekerheid neemt toe, naarmate je verder vooruit kijkt. We weten gewoon nog niet of de Blokgouw op enig moment op een warmtenet moet worden aangesloten. En of dat kan en ‘haalbaar en betaalbaar’ is. Ook weten we nog niet of er geothermiebronnen zijn die dat duurzaam kunnen verwarmen. Maar weten we voldoende om te anticiperen? Want op enig moment moet er een knoop doorgehakt worden. Een heel ander voorbeeld, we zien dat het industrieterrein Julianaweg achter de woonwijken ligt, met als gevolg dat er veel vrachtverkeer door een woongebied moet. Zou je in een computerspelletje zitten, dan verplaats je dat even. In de praktijk kost dat vele, vele jaren. Maar alles begint met de eerste stap. Stel, je moet nu een keuze maken, als bedrijf of als gemeente. Ga je dan voor de korte termijn, kijken waar nu plek is? Of ga je de eerste stap zetten en anticiperen op de toekomst? Zodat woningbouw of kantoorruimte gerealiseerd kan worden waar nu bedrijvigheid is? Of ga je alvast werken aan toekomstige bedrijventerreinen en waar dan? Of ga je sportcomplexen daarbij betrekken? En waar gaan die dan heen? Het zijn vragen die actueler zijn dan veel mensen zich realiseren. Vragen die zorgen dat sommige dingen nu al niet worden toegestaan of onverstandig zijn. In de ‘Omgevingsvisie’, waar we na de zomer op allerlei manieren over in gesprek gaan met de bevolking, gaan we die vragen samen beantwoorden. Een omgevingsvisie is een integrale toekomstvisie op de fysieke leefomgeving. Een mond vol, maar in feite gaat het er om dat je kijkt wat voor functies je het liefste waar wilt, op termijn. Dat je afweegt wat het zwaarst weegt, zodat de ‘waan van de dag’, de korte termijn, er niet toe leidt dat we over een paar jaar spijt krijgen van keuzes die we nu maken. Het helpt om een paar zetten vooruit te denken. Maar zolang we die visie nog niet hebben, hebben we dagelijks te maken met keuzes en consequenties voor de korte en lange termijn, keuzes met veel onzekerheden en dilemma’s. Dat maakt politiek zo ontzettend interessant. Zeker in een wereld die steeds verandert en zeker als je wat meer achtergrondinformatie hebt. Ik heb voor mezelf wel een ‘kompas’ om mijn koers te kiezen. Als dit je boeit, dan wordt het tijd voor een gesprek! Wanneer kies jij nog voor wat nu veilig lijkt (met het risico dat je kansen mist)? En vanaf wanneer kies jij voor potentie en mogelijkheden in de toekomst (met de nodige onzekerheid)? Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Een miljoen planten- en diersoorten dreigt uit te sterven, blijkt uit groot onderzoek van de VN. Daarom moeten we nú in actie komen. Help mee en teken onze petitie! ✍️⤵️

Red de natuur - GroenLinks

Met deze vijf plannen redden we de biodiversiteit en natuur. Help mee en steun deze petitie.

Weth. Wim Runderkamp: Geduld, een schone zaak? Allerlei zaken kwamen deze week weer langs. Zaken die al lang lopen. Misschien is dat wel de rode draad. ‘Geduld’ is daarom mijn thema van de week. Is dat een goede zaak? Of zouden dingen veel sneller moeten? Maar eerst wat voorbeelden. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het veelbesproken parkeerverwijssysteem. Als dat klaar is, kunnen veel palen en borden (in allerlei talen) verdwijnen langs de Julianaweg. Palen die alleen maar leiden tot meer verwarring. Het parkeerverwijssysteem gaat er hopelijk ook voor zorgen dan auto’s en bussen niet meer naar plaatsen rijden, waar ze toch niet kunnen parkeren. Zeker nu touringcars niet meer op de uitstapplek bij het Volendams Museum mogen stoppen. Helaas is wettelijk geregeld dat touringcars mensen wel direct mogen laten in- en uitstappen op EBS-haltes. Daar kan dus niet tegen opgetreden worden. Enige relativering is trouwens wel op z’n plaats. Wie in de bouwvak met ruim 30 graden naar het strand gaat, weet ook dat er een file staat. In die zin is het een illusie te denken dat alle overlast op piekmomenten voorkomen kan worden. Ik ben de afgelopen week echt tientallen keren wezen kijken, op allerlei tijdstippen. Maar geen enkele keer heb ik gevaarlijke situaties gezien. Wel drukte en vertraging. Daar moet de 3e ontsluitingsweg uitkomst bieden. Ook een traject dat een aanslag op mijn geduld is. Maar er zijn ontwikkelingen, dus daar kom ik binnenkort op terug. En dan de markt. De markt gaat komende zaterdag weer terug naar het Europaplein. In eerste instantie in de oude opstelling. De fontein kan dan niet aan en ruimte voor terrassen is er niet op zaterdag. Dat is wel wenselijk, maar het heeft gevolgen voor laden/lossen op de dijk op zaterdag. En omdat dit niet zomaar doorgevoerd kan worden, is meer tijd nodig. De inzet is dat eind 2019 de opstelling van de markt kan worden veranderd, zodat ook op zaterdag ruimte ontstaat voor eventuele terrassen en de fontein. En met de plaatsing van bomen op hetzelfde moment, is het Europaplein dan echt af. Het doet me daarom goed te horen dat er al ondernemers zijn die serieuze interesse hebben in het exploiteren van een terras op het Europaplein. Een ander langlopend traject betreft de nieuwe aanbesteding van het openbaar vervoer. Het traject dat over een paar jaar leidt tot nieuw busvervoer, is al een tijdlang in voorbereiding. Deze week hebben we onze wensen en eisen aangegeven. Heel kort samengevat, hebben we onder meer aandacht gevraagd voor betrouwbaarheid, frequentie en comfort, ook bij elektrische bussen. En ook de verdeling tussen Amsterdam Noord en CS als eindstation moet blijven. Daarnaast is de buurtbus erg belangrijk, zeker voor de kleinere kernen. Geduld is een schone zaak, zegt het spreekwoord. Maar het is niet altijd eenvoudig om het op te brengen. Ik herken dat als geen ander. Ik wil resultaten zien, liever gisteren dan vandaag. Maar procedures zijn er ook niet voor niets. Bureaucratie vervult een hele belangrijke functie. De gemeente zou onbestuurbaar worden, als het roer te snel om zou kunnen gaan, als elke nieuwe wethouder een totaal ander beleid zou kunnen voeren, als zaken niet zorgvuldig zouden worden voorbereid en afgestemd en als de waan van de dag belangrijker zou worden dan langetermijndenken. Besturen is vooruitzien. En dat kost tijd. Soms meer dan me lief is, maar des te zoeter de resultaten uiteindelijk smaken. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post