Poliflw

"We weten uit talloze rapporten en onnoemelijk veel berichten van gelovigen, dat religieuze minderheden in het algemeen en christenen in het bijzonder, wereldwijd onderdrukt worden. Het is nu tijd dat de Europese Unie de volgende stap zet: het opstellen van een zwarte lijst van landen waar de onvrijheid van godsdienst zeer ernstig is. En dat concrete stappen worden genomen tegen die landen. We hebben meer dan genoeg informatie: laat de EU woorden omzetten in daden!" Lees de rest van het opiniestuk van Peter van Dalen op: https://www.rd.nl/opinie/eu-treed-op-tegen-schending-godsdienstvrijheid-1.1569448

Een duidelijke stemoproep van Gert-Jan Segers en Kees van der Staaij: Ga donderdag stemmen!

Ga donderdag stemmen

Heb jij onze posters al ergens gezien? 😃

In deze speciale campagnespot vertelt onze lijsttrekker Peter van Dalen over een onderwerp dat hem al jaren aan het hart gaat: de miljoenen christenen die wereldwijd worden vervolgd. Bekijk de video en deel hem - als je het wat vindt - vooral met anderen. En ga vooral stemmen! Stem 23 mei ChristenUnie-SGP. Elke stem telt! Op www.eurofractie.nl kun je meer vinden over de kandidaten en het verkiezingsprogramma.

Christenvervolging

25 mei: onze Open Dag in de Tweede Kamer! Onze Kamerleden vertellen alvast wat er gaat gebeuren 🙂 Schrijf je snel in voor de laatste plaatsen: https://www.christenunie.nl/opendag

Welkom op de Open Dag in de Tweede Kamer

Eindelijk.. "Asia Bibi, de christelijke Pakistaanse die ter dood was veroordeeld voor godslastering, heeft Pakistan verlaten. Haar advocaat laat aan internationale media weten dat de vrouw nu in Canada is." https://nos.nl/artikel/2283684-asia-bibi-verlaat-pakistan-half-jaar-na-vrijspraak-voor-godslastering.html

Asia Bibi verlaat Pakistan half jaar na vrijspraak voor godslastering

De christelijke vrouw werd in 2010 ter dood veroordeeld. Vorig jaar sprak het hooggerechtshof haar vrij.

Vandaag pleit Peter van Dalen (lijsttrekker ChristenUnie-SGP voor de Europese verkiezingen) in Trouw voor een Europees pooierverbod. Wat vind jij? Van Dalen: "Een Europees pooierverbod is noodzakelijk om dit grensoverschrijdende kwaad aan te pakken. Alleen al in Nederland worden naar schatting 1200 buitenlandse slachtoffers van mensenhandel seksueel uitgebuit. Deze, voornamelijk, vrouwen en meisjes worden vaak elders in Europa geronseld en komen hier achter de ramen of in de online prostitutie terecht. Een verbod helpt om de pooiers op te pakken." 👉 https://www.trouw.nl/samenleving/cu-en-sgp-er-moet-een-pooierverbod-komen-in-de-hele-europese-unie~a42fe431/

De Tweede Kamer is met reces, maar onze mensen zitten niet stil. Zo is vice-premier Carola Schouten de afgelopen week met haar praktijkbezoeken aan de slag geweest bij twee veehouders en een garnalenkotter, en ging ze op pad met een boswachter in de Weerribben.

Photos from ChristenUnie's post

Europese petitie tegen antisemitisme gelanceerd 📝 Teken de petitie op www.stop-antisemitisme.nl Vandaag starten wij als ChristenUnie samen met de SGP en CIDI een petitie om de nieuwe Europese Commissie te vragen de strijd tegen antisemitisme tot een van de speerpunten te maken voor de komende jaren. “Negen op de tien Europese Joden ervaart dat antisemitisme de afgelopen vijf jaar is toegenomen. Deze gemeenschap voelt zich onveilig. De Europese Unie moet prioriteit geven aan de bestrijding van antisemitisme want dit kwaad komt helaas overal in de EU voor”, zegt Peter van Dalen, lijsttrekker van de ChristenUnie-SGP lijst. Het CIDI steunt dit initiatief van harte en verspreidt de petitie in Nederland en via haar partnerorganisaties in heel Europa. “Steeds meer Joden in Europa overwegen om te emigreren of zetten werkelijk deze stap vanwege antisemitisme. Dat is tragisch en Europese landen kunnen veel meer doen om dit vreselijke kwaad te bestrijden”, zegt Hanna Luden, directeur van het CIDI. De petitie is vanmorgen gelanceerd in het Nederlands, Engels en Frans op de websites www.stop-antisemitisme.nl en www.stop-antisemitisme.nl. In de petitie vragen de organisaties om een aantal concrete maatregelen die de Europese Commissie kan nemen tegen antisemitisme zoals veiligheidsmaatregelen en het bestrijden van haatmisdrijven. Bert-Jan Ruissen, SGP-kandidaat voor het Europees Parlement: “De EU houdt zich bezig met allerlei regeltjes en richtlijnen, terwijl het pijnlijke probleem van het toenemende antisemitisme geen serieuze plek heeft op de politieke agenda. Dat moet anders, en daar ga ik me voor in zetten. Dit is een uiterst zorgelijke situatie en een angstige bedreiging voor het Joodse volk. Ik roep daarom alle partijen op om zich uit te spreken voor een Europa dat een veilig thuis is voor Joden. Collega's, sluit je aan bij deze petitie!" Steun vanuit de Tweede Kamer De Europese actie van CIDI en de Europese lijsttrekkers van ChristenUnie en SGP krijgt volledige steun van de Nederlandse partijleiders. Kees van der Staaij: "Een Joodse vrouw uit Almere vertelde me pas dat ze haar kettinkje met Davidsster niet meer durfde te dragen, omdat kinderen haar uitscholden. Ze riepen dat het een grote fout was dat niet haar hele familie was uitgemoord in de Tweede Wereldoorlog. Als je dat hoort, dan breekt je hart. Het toenemende antisemitisme schreeuwt om een weerwoord. Laten we ons daarom in heel Europa uitspreken tegen Jodenhaat.” ChristenUnie partijleider Gert-Jan Segers presenteerde onlangs samen met de VVD een initiatiefnota om de strijd tegen antisemitisme in Nederland hoger op de agenda te krijgen en concrete maatregelen te nemen. “Ik sprak een Joodse jongen die me vertelde dat hij nooit onbevangen de straat op kan met zijn keppeltje op. Hij heeft dagelijks te maken met antisemitisme. Maar het ergste vindt hij als omstanders wegkijken en doen alsof het probleem er niet is. Dat mag nooit gebeuren, niet in Nederland en niet in Europa. Wij mogen nooit zwijgen, Joden horen bij Europa. Daarom moet het de hoogste prioriteit worden van de Europese Commissie om veiligheid te bieden aan de Joodse gemeenschap in Europa.” Teken de petitie op www.stop-antisemitisme.nl of www.stop-antisemitism.eu

De nieuwe - en veelgelezen - column van Gert-Jan Segers 👇 ''Het is een patroon in mijn leven waarvan ik blij ben dat het zo diep is ingesleten. Het brengt me steeds weer op de wekelijkse bijeenkomsten met mensen die ik niet heb uitgezocht, die niet per se mijn vrienden zijn, die soms karakters hebben waarvan ik niet wist dat ze bestonden, maar met wie ik mijn diepste hoop en mijn grootste liefde deel.''

Gert-Jan Segers

Leve de kerk! Ik weet het. De mensen die je het meeste kunnen teleurstellen, zijn de mensen van wie je de hoogste verwachtingen had. Daarom komt een ruzie in je kerk vaak harder aan dan een botsing op je werk. Vorige week zat ik nog tegenover een man die met tranen in zijn ogen vertelde over een conflict met een voorganger dat hij jaren geleden had gehad en dat nog niet is bijgelegd. Het was een tere wond. Er zijn ook weinig conflicten pijnlijker, verwarrender en onverzoenlijker dan de conflicten waarbij je allebei God erbij haalt. Bij conflicten heb ik sowieso de neiging een blokje om te gaan, maar bij kerkelijke conflicten krijg ik trek in een ruimtereis. Het zal ermee te maken hebben dat mijn vader als voorganger zelf het meest geleden heeft aan de soms moeizame contacten met sommige kerkelijke superieuren en dat ik zijn vroege sterven daar niet los van kan zien. Ik ken de pijn. En toch. Zelden heb ik een zondagse kerkdienst overgeslagen. Het is een patroon in mijn leven waarvan ik blij ben dat het zo diep is ingesleten. Het brengt me steeds weer op de wekelijkse bijeenkomsten met mensen die ik niet heb uitgezocht, die niet per se mijn vrienden zijn, die soms karakters hebben waarvan ik niet wist dat ze bestonden, maar met wie ik mijn diepste hoop en mijn grootste liefde deel. Het is dat wonderlijke en wereldwijde concept dat al 2000 jaar meegaat. Het schept een verbondenheid – tussen jong en oud, tussen rijk en arm, tussen blank en gekleurd, tussen hoog- en laagopgeleid – die in een tijd van identiteitspolitiek en toenemende culturele apartheid menselijkerwijs niet mogelijk lijkt. In Egypte zei een Japanse vriendin tegen ons: ‘Ik ben jaloers op jullie, want waar in de wereld jullie ook zijn, er is altijd een kerk waar je naartoe kunt gaan.’ Gek dat een niet-christen je daarvoor de ogen moet openen. Want ik realiseerde het me toen pas goed. Net gearriveerd in een cultuur die me bevreemdde en met een taal die ik nog niet kende, voelde ik me verloren. Totdat ik in de kerk zat. Daar hing het kruis, dat ik zo goed kende en werd brood gebroken, wijn geschonken en was ik opeens weer kind aan huis. Waar ter wereld ik ook kom, ik ga altijd op zoek naar een lokale kerk en altijd beland ik tussen mensen met wie ik – bij alle culturele, etnische, linguïstische verschillen die je maar kunt bedenken – het meest dierbare deel. Leve de kerk! Pas bedacht ik ook hoeveel we in de kerk eigenlijk aan elkaar vertellen. In onze kerkelijke gemeente hebben mensen de gelegenheid om gebed te vragen voor wat hen bezighoudt. De openheid waarmee – soms met tranen in de ogen – over huwelijksverdriet en -vreugde wordt gesproken, over hoop en wanhoop bij ziekte, over tekortkomingen en meevallers, het raakt me iedere keer. Juist omdat ik weet hoe schaars die momenten buiten zijn. Ik herinner me talloze persoonlijke gesprekken die ik heb gevoerd op de talloze kringen waarbij ik ben aangeschoven. Ik ken – behalve mijn gezin en familie – geen plek waar zo veel lief en leed gedeeld wordt en zeg ook daarom: leve de kerk! Er zijn ook weinig verbanden die zo veel mensen zozeer kunnen aanmoedigen om belangeloos het goede te doen. Wekelijks wordt er geld ingezameld onder de mensen die overhebben en wekelijks wordt er uitgedeeld onder de mensen die tekortkomen. Er is een constante stroom van mensen die vanuit de kerk naar buiten gaan om te helpen bij de voedselbank in de buurt, om de samenleving te dienen in de politiek, vrijwilliger te worden bij een weeshuis in Calcutta. Onder hen zijn er talloze mensen die hun hele leven geven aan naastenliefde en – anders dan Moeder Teresa of Dietrich Bonhoeffer – naamloos sterven. Maar het allermooiste en het allerbeste wat de kerk doet, is het doorfluisteren van het verhaal van die ene Man. Hij deed niets anders dan goed, stelde nooit iemand teleur, bleek altijd te vertrouwen, keek altijd om naar die ene waar niemand naar omkeek. Hij spreidde zijn armen aan het kruis, zodat we – waar ter wereld we ook aanschuiven en hoe we er ook aan toe zijn – altijd zullen zien hoeveel Hij van ons houdt. Wat voor kleine krabbelaars die kerkmensen soms ook zijn, de kerk is de drager van het evangelie. Het verhaal van de Man van wie we het moeten hebben. En alleen daarom al: leve de kerk! (Deze column verscheen vandaag ook in het Nederlands Dagblad)