Poliflw

In het kader van moederdag bracht een delegatie van het CDA persoonlijk bloemen langs, als verrassing voor de bewoners, die al vele weken geïsoleerd wonen, zonder bezoek in hun kleine appartement. En vanzelfsprekend verdienen ook de medewerkers een bloemetje voor al hun inspanningen. OSU Uitgeest sprak met Jack Zwarthoed, Judie Kloosterman, Wim Rodenburg en Cor Duinmaijer over de ontwikkelingen rondom het zorgcentrum. Het CDA heeft zich enorm ingezet om onze Uitgeester seniorenin de nabije toekomst een modern tweekamerappartement te kunnen laten bewonen in het centrum van Uitgeest. ViVa! Zorggroep heeft aangegeven één groot nieuw complex van 80 woningen te willen realiseren, buiten het centrum van Uitgeest. Een passende bouwlocatie is nog niet gevonden. Het CDA is voorstander om in Uitgeest twee kleinere zorgcomplexen te bouwen waarvan er een spoedig gebouwd zou kunnen worden op de oude bibliotheek locatie. Het tweede complex kan dan in de toekomst gebouwd worden op een vrijkomende schoollocatie. In de huidige Corona periode ziet het CDA grote voordelen van twee kleine complexen, waarbij een mogelijke toekomstige epidemie, niet alle bewoners van één zorgcomplex in Uitgeest zal treffen. In Castricum wordt momenteel de verbouwing van de villa 'Fochteloo' voorbereid. Hierin komen 10 zorg appartementen. De 'Zorgspecialist' uit Santpoort levert hier 24 uur zorg per dag. In Heiloo staat het nieuwe zorg complex 'Nieuw Varne' met 31 appartementen. Waarom zou dat in Uitgeest ook niet kunnen? Het CDA zou graag zien dat het College van B&W,met de kennis van nu, een heroverweging maakt met de verdere ontwikkeling van het Centrumplan. Bron: Uitgeest Online

Pieta van Egmond, Bep Hansen, Henk Pel en ondergetekende zijn afgelopen zaterdag naar het CDA-congres in Utrecht geweest. Helaas kon Ad Corten er wegens ziekte niet bij zijn. Ik wil graag met u delen wat wij deze dag hebben meegemaakt. Allereerst is het fijn om samen wat te ondernemen vooral als dat gaat over iets wat je na aan het hart ligt: het CDA en de politiek. Het was druk in het congrescentrum. Maar al gauw waren wij in de grote zaal waar de gebruikelijke vergaderzaken worden afgehandeld. Bijzonder was het afscheid van een aantal CDA-prominenten uit het verleden zoals Elco Brinkman, Wim van der Kamp en Sybrand Buma. Lovende speeches en allemaal een zilveren CDA speld. Wat ons opviel was dat er heel veel jonge mensen waren op het congres. Er wordt wel eens gezegd dat het CDA een partij is voor oudere mensen, nou daar was weinig van de merken; er was heel veel jeugd, ambitieus en vol plannen voor de toekomst! Belangrijk was het nieuwe discussiestuk van het CDA genaamd ‘Zij aan Zij’. Daarin wordt een voorzet gegeven voor de nieuwe koers van het CDA voor de verkiezingen in 2021. Wij komen daar in onze ledenvergadering zeker nog over te spreken, maar het gaat over de herwaardering van de krachten in onze samenleving. Niet de markt, niet de overheid, maar wij samen geven onze samenleving vorm en bepalen de richting van ons land. Natuurlijk merkten wij ook dat het, in verband met de stikstofcrisis, heel veel over de boeren ging en dat is ook terecht want de boeren horen bij ons als CDA, maar de landelijke politiek gaat over veel meer: het welzijn van ons allemaal in een turbulente en snel veranderende wereld. Pieter Heerma had daar een prachtige speech over die de moeite van het nalezen waard is, ook daar weer: wij zijn een partij van samen doen, familiewaarden en verantwoordelijkheid nemen voor anderen. De zelfredzaamheid van mensen heeft zijn grenzen, wij moeten het samen doen! Wat hebben wij verder gedaan? Wij hebben meegedaan aan verschillende werkgroepjes. Daar zaten wij dan als gepensioneerde ‘jonge’ ouderen met een aantal jonge mannen en vrouwen aan tafel te discussiëren over de toekomst van het onderwijs en over de problematiek van de losse werkverbanden, de zzp’ers en over de pensioenen. Best leuk om zo weer mee te kunnen doen; wij waanden ons in vroegere tijden! Wij hebben een discussiebijeenkomst bezocht waar de minister van Defensie Ank Bijveld met Jaap de Hoop Scheffer, de vroegere secretaris-generaal van de NAVO, een voordracht hield waarna er vragen gesteld konden worden. Heel interessant was het om na afloop met Ank Bijleveld, onder een broodje met koffie, apart te kunnen spreken over haar verdediging in de tweede kamer van de gevolgen van de Nederlandse bombardementen in Syrië. Uiteindelijk moesten er natuurlijk ook foto’s gemaakt worden. Je komt niet iedere dag Wopke Hoekstra tegen en als je hem dan ziet dan wil je met hem op de foto, hoewel hij er bijna niet op past zo lang is hij. Wij hebben alles met elkaar een hele goede dag gehad in Utrecht. Veel geleerd, veel gezien waarbij opviel dat het CDA een bloeiende en levendige partij is met mensen van allerlei soort en leeftijd die hart hebben voor de zaak en die met zijn allen ‘zij aan zij’ willen werken aan de toekomst van ons mooie Nederland. Dat gebeurt niet alleen op landelijke en provinciaal niveau, maar dat begint bij de basis bij de gemeente en in de plaatselijke gemeenschap. Het is de moeite waard om CDA’er te zijn en ik hoop dan ook dat wij samen in Uitgeest een mooie afdeling kunnen blijven vormen. Als laatste dan nog aandacht voor de ledenwerfactie. Het zou mooi zijn als er extra, liefst jonge, leden bij komen. Wilt u meedoen? Veel succes daarmee! Kees Hansen

Zaterdag 19 januari, is er door een delegatie van het CDA een werkbezoek gebracht aan de pas opgestarte Zorgboerderij van Maaike en Harm Terra. In de gezellige kantine van de zorgboerderij kregen wij een toelichting van Maaike en Harm betreffende hun plannen. Op de boerderij is plaats voor mensen met een verstandelijke of psychische beperking. Ook ouderen of mensen met grote afstand tot de arbeidsmarkt kunnen hier naar eigen mogelijkheden terecht voor een dagbesteding. Een afspraak maken kan via Stichting Landzijde te Purmerend, zie ook; www.zorgboerderijhetkooghuis.nl Na deze interessante toelichting kreeg de delegatie een rondleiding op de boerderij. De CDA leden waren zéér geïnteresseerd in de uitleg van Harm over de bedrijfsvoering van het boeren bedrijf. Een stal met 70 melkkoeien, gemolken door een melkrobot. De kraamkamer waar een koe pas was bevallen van een tweeling en een stal met jongvee. Maaike en Harm vertelde dat zij het plan hebben voor een moestuin, de volkstuinder Rien Kroos heeft al aangeboden om te helpen. Spontaan melde zich ook een CDA hobby tuinder om hierbij te helpen dit op te zetten. Ook voor overige diensten waren er CDA ers die wilden helpen . Er werd zaterdag tevens een korte CDA vergadering gehouden over de Provinciale verkiezingen en de waterschapverkiezingen op 19 maart, met de daarbij behorende kandidatenlijst. Harm Terra heeft zich als CDA er, kandidaat gesteld voor de waterschapverkiezingen en staat op plaats 6 van de lijst. Het CDA wenst Maaike en Harm veel succes met de verdere opzet van hun zorgboerderij.

Hoewel ik uit een katholiek nest in het zuiden des lands kom, ben ik pas op mijn 69e lid geworden van het CDA. In mijn jonge jaren vond ik politiek maar een saaie aangelegenheid, en dacht ik dat de maatschappij het best hervormd kon worden door het voeren van “akties” (het waren de jaren ’70). Zodoende zat ik in actiegroepen tegen luchtvervuiling, kernenergie, autoverkeer etc., en was ik daarnaast lid van de PPR. Nadat die partij mij wat te wereldvreemd was geworden, ben ik PvdA gaan stemmen, en later zelfs VVD. Mijn “bekering” op late leeftijd tot het CDA kwam eigenlijk door de vele buitenlandse reizen die ik voor mijn werk moest maken. In andere Europese landen, maar vooral in Afrika en Zuid Amerika, werd ik getroffen door de corruptie, de ongelijke verdeling van de welvaart, en de grote tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. Iedere keer als ik terugkwam in Nederland, voelde het als een verademing om weer in mijn eigen land te zijn. Geleidelijk begon ik te beseffen hoe bevoorrecht wij zijn om in zo’n schitterend land te mogen leven, en hoe dankbaar we moeten zijn aan onze ouders en voorouders die dit land met veel zwoegen hebben opgebouwd en er soms zelfs hun leven voor hebben gegeven. Tegelijk zag ik een zorgelijke ontwikkeling in onze Nederlandse maatschappij. Terwijl mijn generatie in de jaren 70 voortdurend in actie kwam voor het algemeen belang (milieu, kruisraketten, kernenergie, Vietnam) is dat idealisme onder jongeren van dit moment vaak ver te zoeken (de goede uitzonderingen daargelaten). We leven nu in een maatschappij waar iedereen sterk bezig is met zijn eigen ontwikkeling, zijn vrijheid en zijn rechten. Het oude idee van “wat kan ik bijdragen aan de maatschappij?” is nu vervangen door de vraag “hoe kan ik zoveel mogelijk profiteren van de maatschappij”, of “hoe kan ik zorgen dat de maatschappij mij zo weinig mogelijk in de weg legt om de dingen te doen waar ik zin in heb”. In de politiek zijn de meeste partijen voornamelijk bezig met het behartigen van de belangen van hun eigen achterban, en het besef dat we met zijn allen ons land leefbaar moeten houden, schijnt te zijn verdwenen. Ik liep dus al een poosje rond met het plan om iets terug te gaan doen voor onze maatschappij, en dan is het een klein stapje naar het CDA. Dat is de partij die maatschappelijke verantwoordelijkheid hoog in het vaandel voert, en die probeert de burgers zoveel mogelijk te betrekken bij het leefbaar houden van onze maatschappij. Natuurlijk is in het CDA ook niet alles perfect en worden er soms verkeerde keuzes gemaakt. Maar de meeste mensen in het CDA hebben naar mijn gevoel wel een goed moreel kompas. Bij oudere leden komt dat vaak doordat ze nog wortels hebben in de christelijke traditie van ons land, terwijl jonge CDA-ers zich aangesproken voelen door het ideaal van maatschappelijke dienstbaarheid. Binnen het CDA probeer ik mijn steentje bij te dragen op zowel landelijk als lokaal niveau. Binnen het landelijk CDA ben ik betrokken bij de discussie over het vluchtelingenbeleid. Omdat ik veel in Afrika gewerkt heb (en nog werk) ken ik de ellende in de landen waar vluchtelingen vandaan komen. Op plaatselijk niveau probeer ik mijn steentje bij te dragen door mij te verdiepen in concrete onderwerpen zoals het stationsgebied en onze mensen in de gemeenteraad en commissies op dit terrein te ondersteunen. Ik vind het ook belangrijk de discussie aan te gaan over de vraag wat nu eigenlijk de kernwaarden zijn van het CDA en hoe we die kunnen vertalen in plaatselijk beleid. Christelijke politiek is eigenlijk een “contradictio in terminis”; een term die met zichzelf in tegenspraak is. In de politiek gaat om het verwerven en behouden van macht, terwijl de essentie van het christendom juist bestaat uit naastenliefde, nederigheid en tolerantie. Probeer dat maar eens met elkaar te combineren. In de praktijk loert dan ook steeds het gevaar dat CDA bestuurders aan de macht gaan hechten, en dat ze ten behoeve van die macht concessies doen aan hun beginselen. Het is daarom belangrijk dat we er voor blijven waken dat politieke macht niet een doel op zichzelf wordt, en dat het CDA niet verwordt tot een soort “VVD light”. Ik vind de politiek een prachtige gelegenheid om andere mensen in ons dorp te leren kennen, niet alleen binnen het CDA maar ook binnen de andere partijen. Voor mij is lokale politiek geen voetbalcompetitie waarbij je probeert je tegenstanders onderuit te halen en zo veel mogelijk wedstrijden te winnen. Ik vind het belangrijk dat je ook mensen van andere partijen respecteert en dat je zelfs bereid bent hun goede ideeën over te nemen. Tenslotte proberen we allemaal om Uitgeest voor al zijn inwoners zo plezierig mogelijk te houden.

Hoewel ik uit een katholiek nest in het zuiden des lands kom, ben ik pas op mijn 69e lid geworden van het CDA. In mijn jonge jaren vond ik politiek maar een saaie aangelegenheid, en dacht ik dat de maatschappij het best hervormd kon worden door het voeren van “akties” (het waren de jaren ’70). Zodoende zat ik in actiegroepen tegen luchtvervuiling, kernenergie, autoverkeer etc., en was ik daarnaast lid van de PPR. Nadat die partij mij wat te wereldvreemd was geworden, ben ik PvdA gaan stemmen, en later zelfs VVD. Mijn “bekering” op late leeftijd tot het CDA kwam eigenlijk door de vele buitenlandse reizen die ik voor mijn werk moest maken. In andere Europese landen, maar vooral in Afrika en Zuid Amerika, werd ik getroffen door de corruptie, de ongelijke verdeling van de welvaart, en de grote tegenstellingen tussen bevolkingsgroepen. Iedere keer als ik terugkwam in Nederland, voelde het als een verademing om weer in mijn eigen land te zijn. Geleidelijk begon ik te beseffen hoe bevoorrecht wij zijn om in zo’n schitterend land te mogen leven, en hoe dankbaar we moeten zijn aan onze ouders en voorouders die dit land met veel zwoegen hebben opgebouwd en er soms zelfs hun leven voor hebben gegeven. Tegelijk zag ik een zorgelijke ontwikkeling in onze Nederlandse maatschappij. Terwijl mijn generatie in de jaren 70 voortdurend in actie kwam voor het algemeen belang (milieu, kruisraketten, kernenergie, Vietnam) is dat idealisme onder jongeren van dit moment vaak ver te zoeken (de goede uitzonderingen daargelaten). We leven nu in een maatschappij waar iedereen sterk bezig is met zijn eigen ontwikkeling, zijn vrijheid en zijn rechten. Het oude idee van “wat kan ik bijdragen aan de maatschappij?” is nu vervangen door de vraag “hoe kan ik zoveel mogelijk profiteren van de maatschappij”, of “hoe kan ik zorgen dat de maatschappij mij zo weinig mogelijk in de weg legt om de dingen te doen waar ik zin in heb”. In de politiek zijn de meeste partijen voornamelijk bezig met het behartigen van de belangen van hun eigen achterban, en het besef dat we met zijn allen ons land leefbaar moeten houden, schijnt te zijn verdwenen. Ik liep dus al een poosje rond met het plan om iets terug te gaan doen voor onze maatschappij, en dan is het een klein stapje naar het CDA. Dat is de partij die maatschappelijke verantwoordelijkheid hoog in het vaandel voert, en die probeert de burgers zoveel mogelijk te betrekken bij het leefbaar houden van onze maatschappij. Natuurlijk is in het CDA ook niet alles perfect en worden er soms verkeerde keuzes gemaakt. Maar de meeste mensen in het CDA hebben naar mijn gevoel wel een goed moreel kompas. Bij oudere leden komt dat vaak doordat ze nog wortels hebben in de christelijke traditie van ons land, terwijl jonge CDA-ers zich aangesproken voelen door het ideaal van maatschappelijke dienstbaarheid. Binnen het CDA probeer ik mijn steentje bij te dragen op zowel landelijk als lokaal niveau. Binnen het landelijk CDA ben ik betrokken bij de discussie over het vluchtelingenbeleid. Omdat ik veel in Afrika gewerkt heb (en nog werk) ken ik de ellende in de landen waar vluchtelingen vandaan komen. Op plaatselijk niveau probeer ik mijn steentje bij te dragen door mij te verdiepen in concrete onderwerpen zoals het stationsgebied en onze mensen in de gemeenteraad en commissies op dit terrein te ondersteunen. Ik vind het ook belangrijk de discussie aan te gaan over de vraag wat nu eigenlijk de kernwaarden zijn van het CDA en hoe we die kunnen vertalen in plaatselijk beleid. Christelijke politiek is eigenlijk een “contradictio in terminis”; een term die met zichzelf in tegenspraak is. In de politiek gaat om het verwerven en behouden van macht, terwijl de essentie van het christendom juist bestaat uit naastenliefde, nederigheid en tolerantie. Probeer dat maar eens met elkaar te combineren. In de praktijk loert dan ook steeds het gevaar dat CDA bestuurders aan de macht gaan hechten, en dat ze ten behoeve van die macht concessies doen aan hun beginselen. Het is daarom belangrijk dat we er voor blijven waken dat politieke macht niet een doel op zichzelf wordt, en dat het CDA niet verwordt tot een soort “VVD light”. Ik vind de politiek een prachtige gelegenheid om andere mensen in ons dorp te leren kennen, niet alleen binnen het CDA maar ook binnen de andere partijen. Voor mij is lokale politiek geen voetbalcompetitie waarbij je probeert je tegenstanders onderuit te halen en zo veel mogelijk wedstrijden te winnen. Ik vind het belangrijk dat je ook mensen van andere partijen respecteert en dat je zelfs bereid bent hun goede ideeën over te nemen. Tenslotte proberen we allemaal om Uitgeest voor al zijn inwoners zo plezierig mogelijk te houden.

Het CDA roept alle inwoners op om mee te denken over hoe we in Uitgeest respectvoller met elkaar kunnen omgaan. Uit onderzoek blijkt steeds weer dat mensen zich zorgen maken over de manier waarop we met elkaar omgaan. Zien we nog wel om naar elkaar en, voelen we ons nog wel gerespecteerd op straat? CDA Uitgeest deelt deze zorgen en lanceert tijdens de Week van Respect van 5 tot 11 november het ‘Hoe respectvol is Uitgeest?’ onderzoek op cda.nl/respect. In het onderzoek wordt onderzocht hoe mensen in Uitgeest vinden dat het met respect gesteld is en wat er beter kan. Door middel van gastlessen en andere activiteiten op scholen, sportclubs en in de wijk, draagt de organisatie van de Week van Respect bij aan een tolerante en respectvolle samenleving. Het CDA ondersteunt dit initiatief van harte, ook in Uitgeest. Jack Zwarthoed, fractievoorzitter, zegt hierover “Door met elkaar te praten leren we elkaar beter kennen, en komen we erachter wat we belangrijk vinden in ons dorp, onze buurt, op school, in sport en spel, op ons werk en in ons dagelijks leven. Zo kunnen we beter met elkaar leven, wonen, werken en zorgen in Uitgeest” De resultaten van de enquête zullen later bekend worden gemaakt.

Het CDA roept alle inwoners op om mee te denken over hoe we in Uitgeest respectvoller met elkaar kunnen omgaan. Uit onderzoek blijkt steeds weer dat mensen zich zorgen maken over de manier waarop we met elkaar omgaan. Zien we nog wel om naar elkaar en, voelen we ons nog wel gerespecteerd op straat? CDA Uitgeest deelt deze zorgen en lanceert tijdens de Week van Respect van 5 tot 11 november het ‘Hoe respectvol is Uitgeest?’ onderzoek op cda.nl/respect. In het onderzoek wordt onderzocht hoe mensen in Uitgeest vinden dat het met respect gesteld is en wat er beter kan. Door middel van gastlessen en andere activiteiten op scholen, sportclubs en in de wijk, draagt de organisatie van de Week van Respect bij aan een tolerante en respectvolle samenleving. Het CDA ondersteunt dit initiatief van harte, ook in Uitgeest. Jack Zwarthoed, fractievoorzitter, zegt hierover “Door met elkaar te praten leren we elkaar beter kennen, en komen we erachter wat we belangrijk vinden in ons dorp, onze buurt, op school, in sport en spel, op ons werk en in ons dagelijks leven. Zo kunnen we beter met elkaar leven, wonen, werken en zorgen in Uitgeest” De resultaten van de enquête zullen later bekend worden gemaakt.

Tijdens de begrotingsbehandeling hebben het CDA en Uitgeest Lokaal een motie ingediend om Uitgeest aan te laten sluiten bij de lokale lastenmeter. "In de begroting wordt het begrip lokale lastendruk wordt genoemd. In het kader van de transparantie naar de burgers het goed zou zijn om als gemeente Uitgeest deel te nemen aan de Lokale Lastenmeter" aldus Jack Zwarthoed. De Lokale Lastenmeter het college kan helpen om de inwoners van Uitgeest te betrekken bij het tot stand komen van de tarieven en/of het bepalen van de lokale lastendruk. Met een lokale lastenmeter inwoners van deelnemende gemeenten in één oogopslag inzicht krijgen op wat zij afdragen en waarom. Naast inzicht in het tarief binnen de eigen gemeente het met de Lokale Lastenmeter ook mogelijk is te vergelijken met alle andere Nederlandse gemeenten. De ons omringende gemeenten waaronder Bergen, Alkmaar, Heerhugowaard en Beverwijk zich al hebben aangesloten bij dit initiatief en hier goede ervaringen mee hebben. Vanuit het rijk en de lokale bestuurders klinkt al jaren de roep om meer transparantie bij de lokale heffingen. Zeker na de verkiezingen zoeken (nieuwe) bestuurders naar grip op de lokale lasten. Waar betalen inwoners nu eigenlijk voor? En hoe zit dat bij de buren? De Lokale Lastenmeter biedt voor dergelijke vragen een solide oplossing. Na het invullen van de basisgegevens, zoals de WOZ-waarde en de gezinssamenstelling of het waterverbruik, wordt in een oogopslag duidelijk hoe hoog de lokale lasten, zoals bijvoorbeeld OZB, rioolheffing, afvalstoffenheffing en hondenbelasting zijn. Zonder stemming is de motie van CDA en UL door het college overgenomen.

Geachte voorzitter, leden van het college, raadsleden, ambtenaren en belangstellenden op de publieke tribune. Vandaag behandelen wij een begroting, die zoals het college zelf zegt beleidsarm is. Beleidsarm is deze zeker, waarbij het college al aangekondigd heeft dat in december er een begrotingswijziging zal komen op basis van het nog op te stellen collegeprogramma. Het CDA ziet in december graag wat de plannen zijn en hoe men deze denkt te dekken. Wij danken de ambtenaren voor hun inzet in het afgelopen jaar en bij de totstandkoming van deze begroting. Uitgaande van het voorgaande zal wat betreft het CDA de behandeling van deze begroting niet lang behoeven te duren. Ik zal derhalve ruim binnen de gestelde tijd blijven welke mij is toebedeeld. Voorzitter, bij de behandeling van het bestuurlijk programma heb ik reeds aangegeven dat het CDA twijfels heeft of het college op basis van dit programma wel kan besturen. Deze beleidsarme begroting lijkt dit zelfs te ondersteunen. In de begroting is een bedrag van € 4.900.000,- voor de bouw van een school gereserveerd. Vraag aan het college, hoe past dit bedrag bij de plannen van het college voor de bouw van twee scholen? Het behoeft geen betoog dat met de realisatie van de bouw haast geboden is, op dit moment spelen kinderen in een speelzaal van de Binnenmeerschool waar reeds 10 jaar geleden een sloopvergunning voor afgegeven is. Hoe staat het college tegen over het IKC en het raadsbesluit van 24 september 2015. In dit raadsbesluit heeft de raad inclusief de huidige coalitiepartijen met grote meerderheid gekozen voor een IKC, waarvan in het bestuurlijk programma niets meer terug te vinden is. In deze begroting wordt opnieuw ruimte ingeruimd voor een BOA. Het CDA is grote voorstander van handhaving. Wij merken hier helaas niets van, nog steeds is de parkeeroverlast in het oude dorp groot. De BOA is onzichtbaar en van bekeuren is geen sprake. Bewoners worden gedwongen om het recht in eigen hand te nemen en zetten eigenhandig witte kruisen op de trottoirs, om het foutparkeren tegen te gaan. Ook de parkeeroverlast in het stationsgebied begint weer de kop op te steken. De gepleegde herinrichting lijkt niet voldoende te zijn. Graag een reactie van het college hoe en wanneer men dit wil gaan aanpakken. Uit het onlangs gepresenteerde bestuurlijk programma wordt duidelijk dat de coalitiepartijen gaan voor een sociaal woningbouwbeleid. Hierbij negeert men de uitkomsten van het woningbehoeftenonderzoek. Dit betekent dat van financiële opbrengsten uit nieuwbouw nauwelijks sprake zal zijn, en er naar andere dekkingsmiddelen voor de realisatie van plannen zal dienen te worden gezocht. Sinds 5 juli 2018 is er nog niets gebeurd, tenminste niets wat gecommuniceerd is met de Raad en de inwoners. Zelfs met laaghangend fruit wordt niets gedaan. De sloop van de Paltrok en de bibliotheek kan volgende week plaatsvinden. Welke plannen er ook gerealiseerd gaan worden op het gebied van onderwijs en ouderenhuisvesting, duidelijk is dat de huidige gebouwen hier niet geschikt voor zijn. Dit bespaart de gemeente jaarlijks € 100.000,- aan kapitaals- en onderhoudslasten. Het CDA vraagt het college wanneer wordt dit opgepakt? Wanneer krijgen Tabijn en VIVA duidelijkheid over de plannen van het college? Het voorgaande kan overigens onder dit bestuurlijk programma alleen maar leiden tot een verhoging van de lasten voor de burgers, zonder dat hier iets tegenover staat. In de begroting wordt het begrip lokale lastendruk genoemd. Het CDA roept het college op om, in het kader van de transparantie voor de burgers zich aan te sluiten bij de lokale lastenmeter. De Lokale Lastenmeterhelpt het college om de inwoners en de raad te betrekken bij het tot stand komen van de tarieven, of wel bij het bepalen van de lokale lastendruk. Met een lokale lastenmeter krijgen inwoners van de gemeente in een oogopslag zicht op wat zij afdragen en waarom.Naast inzicht in het tarief binnen de eigen gemeente is het mogelijk te vergelijken met alle andere Nederlandse gemeenten. De ons omringende gemeenten Bergen, Alkmaar, Heerhugowaard, Beverwijk en nog veel meer gemeenten zijn al aangesloten bij dit initiatief. Het CDA hoort graag van het college of men dit voorstel wil overnemen. Voorzitter met kunstgrepen en uitnamen uit de algemene reserves is deze begroting sluitend gemaakt. Wij begrijpen dat een nieuw college zeker met wethouders die ons dorp niet kennen, enige tijd nodig heeft om zich in te werken. Behalve uitlatingen van wethouders hoe mooi ons dorp is en wat een leuke inwoners er zijn, bestuur je niet, van beleid is totaal geen sprake. Vrijwilligers krijgen tegenstrijdige signalen. In deze begroting wordt de vrijwilliger geprezen voor de saamhorigheid en activiteiten, maar even later getrakteerd op herijkingen, duurdere accommodaties en zwaardere lasten. College geef duidelijkheid!!!! Inwoners vragen zich af wat er van de plannen opgestart door het vorige college terecht gaat komen. Ik vrees voorzitter niets, het wordt een beleid van pappen en nathouden. VIVA en Tabijn mogen in de wachtkamer zitting nemen, in de hoop dat het college ze binnen zal roepen. Het CDA roept het college op om op korte termijn met een collegeprogramma te komen, zodat de inwoners weten waar men de komende jaren aan toe is. CDA fractie Uitgeest

18 september 2018 of te wel de derde dinsdag van september, prinsjesdag. De boodschap van het kabinet is positief voor de Nederlanders. Ook in Uitgeest is het Prinsjesdag, door PU, PVDA en UVP wordt het bestuurlijk programma gepresenteerd. Voor de Uitgeesters betekent dat helaas geen positief nieuws. Alle plannen op het gebied van volkshuisvesting, onderwijs, stationsgebied en centrumgebied worden on hold gezet danwel opnieuw onderzocht. De drie coalitiepartijen zadelen het nieuwe college met een onmogelijke taak op, namelijk het uitvoeren van een centrumplan, stationsgebied plan en het bouwen van twee nieuwe scholen zonder dat hiervoor geld beschikbaar is. De toenmalige fractievoorzitter van de PVDA, de heer Brouwer wilde geen besluiten nemen als er geen volledige financiële onderbouwing was. In zijn nieuwe rol als wethouder worden alle plannen die geld voor de gemeente kunnen opleveren bij voorbaat af geserveerd, dit onder druk van coalitiepartij PU. Onze ouderen en onze kinderen zullen hiervan helaas de dupe worden. Vernieuwingen op het gebied van onderwijs en ouderenzorg zullen beperkt en vertraagd plaatsvinden. Het door de meerderheid van de raad gewenste IKC is van de baan, en onze ouderen zullen van hot naar her worden gestuurd om een nieuw Geesterheem mogelijk te maken. Het uitsterfbeleid is al begonnen. De vraag is dus of dit bestuurlijk programma het college in staat stelt om te kunnen besturen. Gaan we weer terug naar de jaren 70/80 , passen we op de winkel met als resultaat dat Uitgeest uiteindelijk de zelfstandigheid zal verliezen. Voor het besturen van een gemeente is lef nodig, en dat spreekt helaas dit bestuurlijk programma niet uit. Men is zelfs zo voorzichtig dat men de mogelijkheden die er zijn niet durft te onderzoeken. Het CDA hoopt dat de coalitiepartijen en het college op tijd tot inkeer komen, zodat samen met stakeholders als VIVA, Tabijn, belanghebbende rond het stationsgebied, de inwoners en de overige politieke partijen Uitgeest toch vooruitgaat. In de afgelopen periode heeft het CDA zijn vragen reeds aan de coalitiepartijen gesteld, waarvan een zeer klein deel is meegenomen. Wij gaan graag de discussie aan met de raad hoe nu verder.