Poliflw

In verband met de verkiezingen voor Provinciale Staten en Waterschap organiseert D66 op donderdag 14 maart een interactieve debatavond.

Een gesprek met politici, experts en maatschappelijke organisaties over ruimte voor landbouw, natuur, recreatie en energie in de toekomst. En over groei, krimp of verplaatsing van Schiphol.

Locatie: De Rank, Reghthuysplein 19, Nieuwkoop. Inloop 19.30 uur, aanvang 20.00 uur, einde ca. 22.30 uur.

Het bericht D66 organiseert debat over de toekomst van het Groene Hart verscheen eerst op Nieuwkoop.

D66 Nieuwkoop stelt donderdag 8 november aan de gemeenteraad van Nieuwkoop voor om in het aanbestedingsbeleid van de gemeente een verbod op te nemen voor het gebruik van zware landbouwvoertuigen voor transporten bij werkzaamheden die in opdracht van de gemeente worden uitgevoerd. De gemeente moet het goede voorbeeld geven en het gebruik van onnodig zware en brede voertuigen uitbannen. Voor de verkeersveiligheid, om trillingsschade te voorkomen en de levensduur van onze kwetsbare polderwegen te verlengen. 181108-Motie-Goed-voorbeeld-doet-goed-volgen-verantwoord-zwaar-transport-bij-gemeentelijke-opdrachten

 

Het bericht D66 pleit: ‘Geen transport met zware landbouwvoertuigen in opdracht van gemeente’ verscheen eerst op Nieuwkoop.

Fractievoorzitter Annette Pietersen sprak namens D66 Nieuwkoop vanavond een kritische eerste reactie uit op het coalitieakkoord van SBN, CDA en Natuurlijk Nieuwkoop.

De door de coalitie gewenste bestuursstijl  laat zich samenvatten als ‘we gaan met heel veel partijen nog heel goed praten over belangrijke onderwerpen en daarbij gaan we heel goed luisteren.’

D66 vraagt zich na lezing van dit akkoord  af wanneer deze coalitie klaar is met luisteren en keuzes durft te presenteren en nam de stap om de nodige suggesties mee te geven, onder andere: uitbreiding van de capaciteit van de cliëntadviseurs, het nog dit jaar  opleveren van een kansenkaart voor duurzame energie, het opnemen van stevige uitstootvermindering van de agrarische sector in de duurzaamheidsagenda, het reserveren van geld voor een pilotproject beter OV, het bouwen van woonruimte voor kwetsbare jongeren op de locatie Ashram, en een ‘ja’ voor de zwemsteiger in Noorden, een ‘ja” voor structurele steun voor de metaalvakschool en technieken Amstel en Venen en een ‘ja’ voor CPO-woningen voor ouderen.

Niet te lang meer over denken en praten. Gewoon doen.

De volledige tekst van onze reactie leest u hier

 

Het bericht D66 reactie op het coalitieakkoord in Nieuwkoop: #watdan? verscheen eerst op Nieuwkoop.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart heeft D66 van de kiezers in onze gemeente 851 stemmen gekregen. Dat is 1 raadszetel.

Deze uitslag is voor ons teleurstellend na 4 jaar hard werken in de raad en in het college. Vooral omdat we grote inhoudelijke successen hebben bereikt op belangrijke dossiers: zorg, onderwijshuisvesting, woningmarkt en duurzaamheid http://nieuwkoop.d66.nl/standpunt-over/successen-2014-2018-op-rij/

Maar dit is de uitslag, en daar gaan wij mee verder. Voor iedereen die door het geven van een stem het vertrouwen aan D66 heeft gegeven, blijven we ons in de komende 4 jaar met hart en ziel inzetten in de lokale politiek. We hebben en houden veel aandacht voor de kansen van kinderen en jongeren om in de gemeente Nieuwkoop goed op te groeien, voor goed – en goed bereikbaar – onderwijs, voor het bouwen van de woningen die passen bij de behoefte van de komende jaren, voor duurzaamheid, voor een fijne groene omgeving.

De andere politieke partijen zullen we kritisch bevragen op de grote beloften die zij in de campagnetijd hebben gedaan.

Team D66 bestaat vanaf volgende week uit

Annette Pietersen, Marcel Touw, Arnold van der Lee, Olga Jacobs, Tom van den Braak, Jord Koppejan, Cécile van Velsen en Liselot Hoekstra

Iedereen die daarbij met ons mee wil denken en doen is van harte welkom. We hebben genoten van de leuke gesprekken tijdens de campagne en willen daar graag mee doorgaan!

Het bericht Teleurstelling en nieuwe energie na 21 maart verscheen eerst op Nieuwkoop.

Ik ben geboren in Noorden en heb op de middelbare school gezeten in Uithoorn. In die tijd reed bus 101 elk uur tussen Woerden en Leiden. Het gebeurde weleens dat ik op weg naar huis in Nieuwkoop een half uur op een overstap moest wachten. Ik weet nog goed hoe lang dat leek te duren, en hoe koud het was als je stond te wachten.

Maar dat half uurtje wachten stelde helemaal niets voor als je het vergelijkt met de uitdagingen waar jongeren van nu voor staan. Overvolle bussen die gewoon doorrijden, slechte aansluitingen van bus op trein. Ik hoor het thuis van mijn eigen kinderen, ik hoor het van hun vrienden en ik hoor het van andere ouders. Jongeren die een OV-studentenkaart hebben, maar grote afstanden afleggen op scooters, omdat er geen bus rijdt. Ouders die hun kinderen naar stations brengen en hen ophalen, altijd of in noodgevallen. Ouders die voor het schoolvervoer van hun kinderen toch maar een extra auto aanschaffen. En het is natuurlijk ook niet voor niets dat het aantal jongeren in Nieuwkoop dat al met 17 jaar een rijbewijs haalt het hoogste is van de hele regio.

Ik heb zelf vier kinderen. Mijn jongste zoon Julius van 15 gaat naar de middelbare school in Alphen aan den Rijn, David van 22 studeert in Zoetermeer. Zij moeten opletten op de bustijden en af en toe eens een keer opgehaald of afgezet worden.

Dochter Myrthe van 20 studeert in Delft. Zij heeft gelukkig haar rijbewijs al en reed in de afgelopen anderhalf jaar met de auto naar Bodegraven om daar op de trein te stappen en via Leiden en Den Haag naar Delft te reizen. Het aantal keren dat zij in de familie-whatsapp heeft gemeld dat ze onderweg vertraging had is ontelbaar. Het risico van het missen van een tentamen heeft vaak op de loer gelegen. Zij heeft er daarom toch maar voor gekozen om op kamers te gaan in Delft. Dat is makkelijk, en natuurlijk ook een leuke ervaring, maar ze eindigt over een jaar of 4 wel met een studieschuld van duizenden euro’s.

Dochter Roosmarijn van 18 heeft het van de vier het zwaarst. Zij volgt een mbo-opleiding in Rotterdam. Haar school heeft dure apparatuur die kostenefficiënt gebruikt moet worden en over veel uren ingeroosterd wordt. En zo kan het gebeuren dat een schooldag van Roos begint om 8.15 uur en eindigt om 17.15 uur. Dat betekent ’s morgens vroeg om 6.15 uur de deur uit om ’s avonds om 19.30 uur pas weer thuis te komen. De reis is gelukkig gezellig omdat ze vanaf Alphen a/d Rijn samen kan reizen met haar vriendin uit Langeraar, maar beide meiden hebben het af en toe wel echt zwaar met de belasting van school, reizen en nog huiswerk maken. Petje af voor Roos en Daphne!

Kan dit anders? Ja, natuurlijk kan dit anders. Als we erkennen dat goed bereikbaar onderwijs van belang is voor de toekomst van Nederland. Als we niet langer rekenen aan de kosten van OV op zichzelf, maar kijken naar de totale maatschappelijke kosten en baten van bereikbaarheid van onderwijs, de bereikbaarheid van zorg, de bereikbaarheid van werk, de parkeerdruk in de steden en de noodzaak om het gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen. Dan kom je tot andere keuzes, daar ben ik van overtuigd.

Ik zet me al meer dan 2 jaar in om dit standpunt in de regio onder de aandacht te brengen en ik krijg steeds meer steun van collega-wethouders.

Binnenkort wordt de nieuwe busconcessie voor Zuid-Holland Noord voorbereid. Dit is hét moment om ons luid en duidelijk te laten horen vanuit Nieuwkoop. Onderwijs, maar ook ziekenhuizen en andere zorginstellingen, en werk in de Randstad moeten vanuit onze dorpen weer goed bereikbaar worden met openbaar vervoer! Doe met mij mee en laat je horen!

 

Het bericht Blog van Annette over OV, bereikbaar onderwijs en meer verscheen eerst op Nieuwkoop.

Op deze laatste dag van de verkiezingen is er één onderwerp dat nog een blog verdient. Het onderwerp dat de komende 10-20 jaar misschien wel het allerbelangrijkst wordt in de politiek, en waar veel te weinig over gezegd is in de lokale verkiezingscampagnes: de energietransitie.

‘Energietransitie’ is een duur woord dat gewoon betekent: we moeten met z’n allen zo snel mogelijk zo veel mogelijk stoppen met het gebruiken van kolen, benzine, diesel en aardgas. En als de wiedeweerga overstappen op andere bronnen voor warmte en elektriciteit in onze huizen, bedrijven en vervoermiddelen.

Waarom moet dat ook alweer? Omdat we klimaatproblemen krijgen, omdat de grond beeft in Groningen en omdat we voor het verwarmen van onze huizen niet afhankelijk willen zijn van andere landen, waar niet altijd machthebbers zitten die het beste met de wereld voor hebben.

Dat we ‘van het gas af gaan’ heeft iedereen inmiddels wel een keer gehoord. Maar wat het precies betekent, dat is veel mensen nog helemaal niet duidelijk. Dat is begrijpelijk. Wat een beetje zorgelijker is, is dat ook de politici die campagne voeren voor de gemeenteraadsverkiezingen, ook nog niet helemaal zien wat ze op hun bord hebben in de komende jaren. En om eerlijk te zijn, ik leer ook elke week nog iets bij, elke keer blijkt de opgave nog groter en ingewikkelder dan ik dacht. En elke keer raak ik er meer van overtuigd dat we echt geen tijd meer te verliezen hebben.

Wat ik om me heen zie en hoor is een basale menselijke reactie op een groot probleem: ontkenning van de omvang van het probleem en het rekenen op een ‘redder’ van buiten.

Lieve mensen, er komt op korte termijn geen grote wetenschappelijke doorbraak die maakt dat wij allemaal kunnen doorgaan met leven zoals we doen. En windmolens op zee en in de paar gemeenten die ze graag willen hebben ‘won’t do the trick’.

Het wordt alle zeilen bij en alle hens aan dek. Struisvogelpolitiek en vooruitschuiven gaat ons nergens brengen behalve bij nog grotere problemen.

Een beetje techniek en rekensommen om te schetsen waar we het over hebben in Nederland:

In de landelijke berekeningen die worden gemaakt van de opgave waar we voor staan in haalbare scenario’s wordt allereerst gerekend met 30% energiebesparing ten opzichte van nu. 30% !! Denkt u dat eens door voor uw eigen leven. Het betekent o.a. het op hedendaags peil brengen van de isolatie van alle bestaande woningen, het vervangen van alle verlichting door LED, en heel veel innovatie in de industrie. En, we gaan allemaal rijden op elektriciteit of groen gas.

Een tweede belangrijke stap (6% van de opgave) is het gebruik van zon. Daarvoor moeten we álle geschikte daken beleggen met zonnepanelen. Alle daken, van woningen, van bedrijven, van scholen, van verenigingen. Kijk buiten eens om je heen en zie hoever we zijn en hoeveel we daarin nog te doen hebben. En dan zijn in de scenarioberekeningen ook nog zonnevelden op 10% van het huidige landbouwareaal, een deel van de binnenwateren en mogelijkheden rond infrastructuren (wegen bijvoorbeeld) meegenomen).

Als we die twee ‘eenvoudige’ stappen gezet hebben gaan we verder met het moeilijkere werk:

Wind op zee wordt gezien als een aantrekkelijke optie. Lekker uit het zicht. De eerste parken komen er ook al aan. De maximale capaciteit in Nederlandse wateren is berekend op 50.000 megawatt (16% van de opgave). Dat zijn zon 6250 windturbines van 200 meter hoog. Of dat maximum ook echt mogelijk is zonder het zeeleven te verstoren moet nog wel goed worden onderzocht.

Dan geothermie: het gebruik van warmte uit de aarde. Bij geothermie wordt geboord naar een diepte van 2 tot 4 km. Dat is kansrijk in delen van Nederland maar een geothermieput kost enkele tientallen miljoenen euro’s. Ook de proefboringen zijn erg kostbaar. En na het slaan van een put moet ook nog een warmtenet aangelegd worden. Met geothermie kan naar inschatting 13% van de opgave gedekt worden. Voor onze omgeving moeten we daar overigens niet heel hard op rekenen. De bodem lijkt bij ons minder kansrijk en geothermie is in dunbevolkte gebieden nog moeilijker rendabel te maken. In onze omgeving zullen, naast enkele collectieve netten, vooral warmtepompen en wko’s een heel belangrijke rol blijven spelen.

Met gebruik van omgevingswarmte en restwarmte vullen we 12% van de opgave. En met biomassa, groen gas en toch ook een deel fossiel nog eens 18%.

Als we al deze uitdagingen voor elkaar krijgen, dan hebben we nog steeds 10.000 megawatt in te vullen (3%). Daarvoor blijft dan eigenlijk geen andere optie over dan wind op land. in de vorm van 1250 windturbines van 200 meter hoog, 2000 windturbines van 120 meter hoog of 3333 turbines van 80 meter hoog.

Ik kan me voorstellen dat de getallen je duizelen. De getallen mag je ook vergeten, daar blijven techneuten zich wel mee bezighouden. Maar waar ik eerlijk over wil zijn, en waar alle politici eerlijk over moeten zijn: alleen maar nee zeggen is geen optie. Als je geen windturbines in je omgeving wilt, dan moet je daar ook bij zeggen wat je wél wilt. Dan zul je namelijk nog veel meer moeten presteren op de andere opties. Veel meer land bestemmen voor zonnevelden of nog meer energie besparen.

Is dit dan een somber verhaal. Nee hoor, helemaal niet. Het is een realistisch verhaal over de uitdaging. En gelukkig leert de geschiedenis dat enorme uitdagingen vaak leiden tot angst en weerstand, maar ook tot geweldige nieuwe uitvindingen waar we uiteindelijk allemaal heel blij mee zijn. Bedenk dat het overstappen van kolen op wind en zonne-energie ook een geweldig positief effect zal hebben op de luchtkwaliteit in Nederland. Dat isolatie en laagtemperatuurverwarming woningen ontzettend veel comfortabeler maken. Dat elektrische auto’s (en misschien straks ook vliegtuigen?) veel minder lawaai maken. Die zelfrijdende auto’s van de toekomst zie ik trouwens ook wel zitten.

Wat wil D66 komende vier jaar lokaal aanpakken? Zie daarvoor onze standpunten http://nieuwkoop.d66.nl/standpunten/duurzaamheid/

 

 

 

Het bericht De energietransitie: een ‘beest’ dat we recht in de ogen moeten kijken verscheen eerst op Nieuwkoop.

In Nieuwkoop heeft ongeveer 12% van de kinderen een of andere vorm van jeugdhulp. Dat percentage is veel te hoog. Niet omdat jeugdhulp veel geld kost, maar omdat dit betekent dat 1 op de 8 kinderen zich in het normale dagelijkse leven thuis en op school niet zomaar kan redden. Dat 1 op de 8 kinderen zorgen of verdriet heeft, die niet zonder professionele hulp opgelost kan worden.

Mijn hart krimpt als ik verhalen hoor over kinderen die thuiszitten omdat ze zijn vastgelopen in het onderwijs, als ik jeugdhulpverleners hoor zeggen dat ze niet meer weten hoe ze een kind kunnen helpen dat klem raakt in de vechtscheiding van zijn ouders, als er groepen tienermeiden zijn die onzeker zijn en daardoor kwetsbaar voor misbruik, als er jongens zijn die zich gedwongen voelen om altijd alleen maar stoer te zijn en zichzelf te overschreeuwen. Onze kinderen verdienen beter denk ik dan, door in hen te investeren, en niet pas te repareren als het mis gaat.

D66 wil investeren in alles wat kinderen sterker maakt: in een toegankelijke vraagbaak voor ouders met opvoedvragen, in goede peuterspeelzalen, in uitdagend onderwijs in eigentijdse gebouwen, in spannende buitenspeelplekken, in diversiteit in sportclubs, muziekles en andere buitenschoolse activiteiten.

Op al deze plekken moeten positieve regels gelden – waar de volwassenen zich zelf ook aan houden :-), moeten kinderen en jongeren zelf invloed en verantwoordelijkheid hebben, en moeten zij complimenten krijgen voor wat ze kunnen. Kinderen die zich gezien en gewaardeerd voelen ontwikkelen zelfkennis en zelfvertrouwen. En daar zullen zij, maar ook wij allemaal, nog heel lang plezier van hebben.

 

 

 

 

Het bericht Liever investeren dan repareren: de visie van D66 op zorg voor kinderen en jongeren verscheen eerst op Nieuwkoop.

Ik ben geboren in Noorden en heb op de middelbare school gezeten in Uithoorn. In die tijd reed bus 101 elk uur tussen Woerden en Leiden. Het gebeurde weleens dat ik op weg naar huis in Nieuwkoop een half uur op een overstap moest wachten. Ik weet nog goed hoe lang dat leek te duren, en hoe koud het was als je stond te wachten.

Maar dat half uurtje wachten stelde helemaal niets voor als je het vergelijkt met de uitdagingen waar jongeren van nu voor staan. Overvolle bussen die gewoon doorrijden, slechte aansluitingen van bus op trein. Ik hoor het thuis van mijn eigen kinderen, ik hoor het van hun vrienden en ik hoor het van andere ouders. Jongeren die een OV-studentenkaart hebben, maar grote afstanden afleggen op scooters, omdat er geen bus rijdt. Ouders die hun kinderen naar stations brengen en hen ophalen, altijd of in noodgevallen. Ouders die voor het schoolvervoer van hun kinderen toch maar een extra auto aanschaffen. En het is natuurlijk ook niet voor niets dat het aantal jongeren in Nieuwkoop dat al met 17 jaar een rijbewijs haalt het hoogste is van de hele regio.

Ik heb zelf vier kinderen. Mijn jongste zoon Julius van 15 gaat naar de middelbare school in Alphen aan den Rijn, David van 22 studeert in Zoetermeer. Zij moeten opletten op de bustijden en af en toe eens een keer opgehaald of afgezet worden.

Dochter Myrthe van 20 studeert in Delft. Zij heeft gelukkig haar rijbewijs al en reed in de afgelopen anderhalf jaar met de auto naar Bodegraven om daar op de trein te stappen en via Leiden en Den Haag naar Delft te reizen. Het aantal keren dat zij in de familie-whatsapp heeft gemeld dat ze onderweg vertraging had is ontelbaar. Het risico van het missen van een tentamen heeft vaak op de loer gelegen. Zij heeft er daarom toch maar voor gekozen om op kamers te gaan in Delft. Dat is makkelijk, en natuurlijk ook een leuke ervaring, maar ze eindigt over een jaar of 4 wel met een studieschuld van duizenden euro’s.

Dochter Roosmarijn van 18 heeft het van de vier het zwaarst. Zij volgt een mbo-opleiding in Rotterdam. Haar school heeft dure apparatuur die kostenefficiënt gebruikt moet worden en over veel uren ingeroosterd wordt. En zo kan het gebeuren dat een schooldag van Roos begint om 8.15 uur en eindigt om 17.15 uur. Dat betekent ’s morgens vroeg om 6.15 uur de deur uit om ’s avonds om 19.30 uur pas weer thuis te komen. De reis is gelukkig gezellig omdat ze vanaf Alphen a/d Rijn samen kan reizen met haar vriendin uit Langeraar, maar beide meiden hebben het af en toe wel echt zwaar met de belasting van school, reizen en nog huiswerk maken. Petje af voor Roos en Daphne!

Kan dit anders? Ja, natuurlijk kan dit anders. Als we erkennen dat goed bereikbaar onderwijs van belang is voor de toekomst van Nederland. Als we niet langer rekenen aan de kosten van OV op zichzelf, maar kijken naar de totale maatschappelijke kosten en baten van bereikbaarheid van onderwijs, de bereikbaarheid van zorg, de bereikbaarheid van werk, de parkeerdruk in de steden en de noodzaak om het gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen. Dan kom je tot andere keuzes, daar ben ik van overtuigd.

Ik zet me al meer dan 2 jaar in om dit standpunt in de regio onder de aandacht te brengen en ik krijg steeds meer steun van collega-wethouders.

Binnenkort wordt de nieuwe busconcessie voor Zuid-Holland Noord voorbereid. Dit is hét moment om ons luid en duidelijk te laten horen vanuit Nieuwkoop. Onderwijs, maar ook ziekenhuizen en andere zorginstellingen, en werk in de Randstad moeten vanuit onze dorpen weer goed bereikbaar worden met openbaar vervoer! Doe met mij mee en laat je horen!

 

Het bericht Blog van Annette over OV, bereikbaar onderwijs en meer verscheen eerst op Nieuwkoop.

Ik ben nu enige jaren betrokken bij de gemeentepolitiek. Vroeger riep ik vooral op verjaardagen en in de kroeg hoe ik het graag zou zien in de gemeente, totdat ik besloot mij aan te sluiten bij D66 om ook werkelijk iets te kunnen betekenen. En ja, door dicht bij het vuur te zitten kun je ook iets betekenen.

Kunnen we dan vanuit de raadszaal alle situaties en problemen van de gemeente overzien en oplossen? Nee, het blijft het belangrijk dat wij een signaal krijgen uit de samenleving van dat wat er speelt.

Dit ervoer ik zelf van heel dichtbij. Mijn schoonouders passen één keer per week op mijn kinderen waarna we met z’n allen eten. Tijdens het avondeten ging het er de laatste jaren steeds vaker over dat ze eigenlijk wel wilden verhuizen naar een wat kleinere (senioren)woning. Hun kinderen zijn namelijk al wat jaartjes het huis uit en het huis waarin ze nu wonen is eigenlijk iets te groot voor met z’n tweeën vonden ze. Ze hadden in de loop der jaren al wat om hen heen gekeken maar tot iets concreets was het echter nooit gekomen omdat bijna alle geschikte seniorenwoningen voor huurders bleken te zijn.

Totdat mijn schoonvader een aantal maanden geleden enthousiast begon te vertellen over het idee om samen met wat andere mensen, min of meer in eigen beheer, een aantal seniorenwoningen te laten bouwen. Het aanbod seniorenwoningen in Langeraar was immers beperkt en het leek hen wel een goed idee om zelf maar de handschoen op te pakken. Ik was gelijk enthousiast toen ik dit hoorde en ik vertelde hem dat initiatieven zoals deze veel meer omarmd zouden moeten door de gemeente, iets waar D66 voor staat.

Inmiddels zijn we alweer een aantal maanden verder en ziet het er naar uit dat de plannen met de medewerking van de gemeente ook kunnen worden gerealiseerd.

Mocht het zover zijn dat de huizen er staan, zal ik met alle plezier helpen bij de verhuizing, zodat ik wat kan terug doen na alles wat zij voor mij en mijn gezin hebben gedaan.

Papenveer, maart 2018

Het bericht Marcel Touw over luisteren naar wat er speelt verscheen eerst op Nieuwkoop.

Interview met Marcel Touw door Cécile van Velsen, beiden zijn fractieassistent D66.

 

Wat speelde er vorig jaar in Ter Aar rond De Vlinder? Bij de begeleiding van de bouw van een Integraal Kind Centrum in Ter Aar kwam de vraag eind 2016 of het slim zou kunnen zijn om bij dit complex ook een nieuwe sporthal te bouwen. De Vlinder is al decennia het sportcentrum van Ter Aar en zou binnen enkele jaren weer aan renovatie toe zijn om aan de eisen van deze tijd te voldoen. Hierbij kwam de vraag of deze renovatie wel de enige optie is of dat het misschien beter zou zijn om nu te kiezen voor nieuwbouw. Dit is een ingrijpende keuze die niet zomaar gemaakt kan worden. Dit is iets wat je samen met de bewoners en alle betrokkenen moet en wil doen.

 

Hoe heeft de gemeenteraad dat aangepakt?

Om de participatie van belanghebbenden in goede banen te leiden werd er een  Begeleidingsgroep onder begeleiding van een ambtenaar opgericht met hierin leden uit alle fracties.

Betrokken Wethouders waren Guus Elkhuizen, Wethouder Sport en Annette Pietersen, Wethouder Onderwijs.

 

Wat heeft die begeleidingsgroep bedacht?

De start van dit traject begon met een inloopdag voor alle geïnteresseerden bij de Vosseschans. Hierbij werden de mogelijkheden gepresenteerd over de kosten voor een Renovatie of Verplaatsing. Renovatie met duurzame toepassingen zou de levensduur met 10 jaar zou verlengen. Is dat rendabel of is nieuwbouw een betere optie?

Daarna werden er nog bijeenkomsten in de Vlinder georganiseerd om verder in gesprek te gaan met de stakeholders.

 

Uiteindelijk werden drie opties voorgelegd aan de betrokkenen:

Behoud van de sporthal De Vlinder en zorgen dat de sporthal door nieuwe investeringen weer aan de huidige eisen voldoet. Er komt een Sporthal bij het IKC, samen met uitgebreide horecamogelijkheden (vergelijkbaar zoals de mogelijkheden zoals nu bij De Vlinder ) Er komt een Sporthal met sportkantine bij het IKC. Op de plek van de Vlinder, bij de entree van het dorp ontwikkelen we dan ruimte voor een horecagelegenheid.

 

De meningen over voor- en nadelen van deze drie opties werden verwerkt tot een voorstel aan de raad. In de meningsvormende raadsvergadering mochten vertegenwoordigers van de verschillende meningen aanschuiven bij de raad en meedoen aan de vergadering. Dit was een hele nieuwe werkwijze voor de gemeenteraad van Nieuwkoop.

 

En, hoe is dat bevallen?

Marcel is er erg enthousiast over. Juist het uitwisselen van gedachten en discussies met verschillende groepen mensen voegde heel veel waarde toe aan deze constructie.

 

Welke optie is er gekozen?

De keuze is optie 3 geworden; Een Sporthal met kantine bij het IKC (Integraal Kindcentrum) en nieuw te realiseren horeca op plek van De Vlinder.

 

Hoe gaat het nu verder?

Op het moment wordt er gewerkt aan het ontwerp van het IKC en de sporthal. Hierbij wordt de inspraak en feedback van omwonenden en andere belanghebbenden gelukkig nog steeds belangrijk gevonden. Bij de vaststelling van het bestemmingsplan is de werkwijze met ‘gasten aan tafel’ bij de gemeenteraad herhaald. De gesprekken met omwonenden, dorpsraad en anderen hebben geleid tot een lijst van punten van onderzoek om het plan zo goed mogelijk in te passen in de omgeving. Met aandacht voor hoogte, omvang, uitstraling, behoud van groen, verkeersveiligheid en meer.

 

Wat is jouw conclusie over dit hele traject?

We hebben er veel van geleerd en we gaan de goede kant op, maar er mag wat Marcel betreft nog wel een tandje bij. Gasten aan tafel wordt wat hem betreft de standaardwerkwijze voor de gemeenteraad. Bijvoorbeeld door middel van gebruik van sociale media als mogelijkheid voor inwoners om mee te doen aan de debatten van de raad.

 

 

Het bericht De ontpopping van de Nieuwe Democratie: Sporthal de Vlinder – Interview met Marcel Touw verscheen eerst op Nieuwkoop.