Poliflw

Het wordt steeds duidelijker dat we als Limburgse samenleving nog lang niet klaar zijn met de effecten die het Coronavirus met zich meebrengt: grootschalige infectie van de bevolking, ziekte en bovenmatige sterfte en maatschappelijke onrust.  Als samenleving worden we steeds bevattelijker voor dergelijke infectieziekten door twee factoren: 1. de manier waarop we onze leefomgeving inrichten en 2. de wijze waarop we onze voedselvoorziening vormgeven. GroenLinks vraagt het college hoe we na deze crisis de juiste prioriteiten gaan stellen en de oorzaken van dergelijke uitbraken, zoals luchtverontreiniging, aanpakken. Het inzetten op natuurinclusieve landbouw is er wat GroenLinks betreft een van, evenals het niet stimuleren van ongebreidelde economische groei.

De problemen rond deze beide punten vinden hun oorzaak in de gedachte dat economische groei de panacee is voor maatschappelijke problemen. Wetenschappelijke studies wijzen echter uit dat (het verdienen van meer) geld niet of nauwelijks bijdraagt aan gelukkig zijn, wanneer dit boven de basisbehoefte uitstijgt.

-Ad 1)Berichtgeving door de Europese Associatie voor Volksgezondheid (EPHA) maakt duidelijk dat mensen die leven in gebieden met veel luchtverontreiniging (stikstof, fijnstofdeeltjes) veel bevattelijker zijn voor de effecten van ziekten zoals het Coronavirus en ook een veel grotere kans hebben om te overlijden.

-Ad2) Het Coronavirus is een zogenaamde zoönose: en virus dat van dier op mens kan overgaan. Andere voorbeelden zijn de Mexicaanse griep en Q-koorts. Het gevaar van overgaan van ziektes van mens op dier wordt steeds groter wanneer we onze huidige manier van vleesproductie voortzetten.

Deze feiten leiden bij de Statenfractie van GroenLinks tot de volgende vragen, mede naar aanleiding van het Informerend Stuk van GS over de provinciale maatregelen tegen de gevolgen van de  Coronacrisis dd 24 maart 2020:

Het is verleidelijk om na het bedwingen van deze crisis terug te vallen in oude patronen. Is het college het met GroenLinks eens dat de Coronacrisis een wake-up call is om de samenleving te beschermen tegen de oorzaken van dit soort virus-uitbraken? En dat dat niet dient te gebeuren door ongebreidelde economische groei te stimuleren? Zoals hierboven onder ad 1) wordt aangegeven is luchtverontreiniging een van de oorzaken van het diep ingrijpen van het Coronavirus. De provincie Limburg kent een hoge luchtverontreiniging, zowel absoluut als vergeleken met grote gedeelten van Nederland.

Is het college met GroenLinks van mening dat het, mede gezien de impact van de huidige crisis, prioriteit zou moeten zijn om deze luchtverontreiniging aan te pakken op de kortst mogelijke termijn? Zo ja, wat is het college van zin om daar concreet aan te gaan doen? Zo nee, waarom niet?

De manier waarop in Limburg vee wordt gehouden is nog grotendeels op de intensieve wijze, met dieren in megastallen. Gezien het boven gestelde onder ad 2) kleven daar grote risico’s aan. In de intensieve veehouderij wordt al op grootschalige wijze gebruik gemaakt van antibiotica met de daaraan klevende nadelen voor de gezondheid van mens en dier. Antibiotica hebben echter geen effect op virussen. Is het college het met GroenLinks eens dat er versneld moet worden ingezet op natuurinclusieve landbouw, waarbij afgestapt wordt van het houden van dieren in megastallen? Zo ja, hoe wil het college dit zo goed mogelijk bespoedigen? Zo nee, waarom niet?

We kijken uit naar de beantwoording binnen de daarvoor gestelde termijn, Namens de fractie van GroenLinks, Pepijn Baneke, statenlid.

(Bron: https://limburg.groenlinks.nl/nieuws/wat-leert-de-huidige-pandemie-ons-voor-limburg)

Het wordt steeds duidelijker dat we als Limburgse samenleving nog lang niet klaar zijn met de effecten die het Coronavirus met zich meebrengt: grootschalige infectie van de bevolking, ziekte en bovenmatige sterfte en maatschappelijke onrust.  Als samenleving worden we steeds bevattelijker voor dergelijke infectieziekten door twee factoren: 1. de manier waarop we onze leefomgeving inrichten en 2. de wijze waarop we onze voedselvoorziening vormgeven. GroenLinks vraagt het college hoe we na deze crisis de juiste prioriteiten gaan stellen en de oorzaken van dergelijke uitbraken, zoals luchtverontreiniging, aanpakken. Het inzetten op natuurinclusieve landbouw is er wat GroenLinks betreft een van, evenals het niet stimuleren van ongebreidelde economische groei.

De problemen rond deze beide punten vinden hun oorzaak in de gedachte dat economische groei de panacee is voor maatschappelijke problemen. Wetenschappelijke studies wijzen echter uit dat (het verdienen van meer) geld niet of nauwelijks bijdraagt aan gelukkig zijn, wanneer dit boven de basisbehoefte uitstijgt.

-Ad 1)Berichtgeving door de Europese Associatie voor Volksgezondheid (EPHA) maakt duidelijk dat mensen die leven in gebieden met veel luchtverontreiniging (stikstof, fijnstofdeeltjes) veel bevattelijker zijn voor de effecten van ziekten zoals het Coronavirus en ook een veel grotere kans hebben om te overlijden.

-Ad2) Het Coronavirus is een zogenaamde zoönose: en virus dat van dier op mens kan overgaan. Andere voorbeelden zijn de Mexicaanse griep en Q-koorts. Het gevaar van overgaan van ziektes van mens op dier wordt steeds groter wanneer we onze huidige manier van vleesproductie voortzetten.

Deze feiten leiden bij de Statenfractie van GroenLinks tot de volgende vragen, mede naar aanleiding van het Informerend Stuk van GS over de provinciale maatregelen tegen de gevolgen van de  Coronacrisis dd 24 maart 2020:

Het is verleidelijk om na het bedwingen van deze crisis terug te vallen in oude patronen. Is het college het met GroenLinks eens dat de Coronacrisis een wake-up call is om de samenleving te beschermen tegen de oorzaken van dit soort virus-uitbraken? En dat dat niet dient te gebeuren door ongebreidelde economische groei te stimuleren? Zoals hierboven onder ad 1) wordt aangegeven is luchtverontreiniging een van de oorzaken van het diep ingrijpen van het Coronavirus. De provincie Limburg kent een hoge luchtverontreiniging, zowel absoluut als vergeleken met grote gedeelten van Nederland.

Is het college met GroenLinks van mening dat het, mede gezien de impact van de huidige crisis, prioriteit zou moeten zijn om deze luchtverontreiniging aan te pakken op de kortst mogelijke termijn? Zo ja, wat is het college van zin om daar concreet aan te gaan doen? Zo nee, waarom niet?

De manier waarop in Limburg vee wordt gehouden is nog grotendeels op de intensieve wijze, met dieren in megastallen. Gezien het boven gestelde onder ad 2) kleven daar grote risico’s aan. In de intensieve veehouderij wordt al op grootschalige wijze gebruik gemaakt van antibiotica met de daaraan klevende nadelen voor de gezondheid van mens en dier. Antibiotica hebben echter geen effect op virussen. Is het college het met GroenLinks eens dat er versneld moet worden ingezet op natuurinclusieve landbouw, waarbij afgestapt wordt van het houden van dieren in megastallen? Zo ja, hoe wil het college dit zo goed mogelijk bespoedigen? Zo nee, waarom niet?

We kijken uit naar de beantwoording binnen de daarvoor gestelde termijn, Namens de fractie van GroenLinks, Pepijn Baneke, statenlid.

(Bron: https://limburg.groenlinks.nl/nieuws/wat-leert-de-huidige-pandemie-ons-voor-limburg)

Het wordt steeds duidelijker dat we als Limburgse samenleving nog lang niet klaar zijn met de effecten die het Coronavirus met zich meebrengt: grootschalige infectie van de bevolking, ziekte en bovenmatige sterfte en maatschappelijke onrust.  Als samenleving worden we steeds bevattelijker voor dergelijke infectieziekten door twee factoren: 1. de manier waarop we onze leefomgeving inrichten en 2. de wijze waarop we onze voedselvoorziening vormgeven. GroenLinks vraagt het college hoe we na deze crisis de juiste prioriteiten gaan stellen en de oorzaken van dergelijke uitbraken, zoals luchtverontreiniging, aanpakken. Het inzetten op natuurinclusieve landbouw is er wat GroenLinks betreft een van, evenals het niet stimuleren van ongebreidelde economische groei.

De problemen rond deze beide punten vinden hun oorzaak in de gedachte dat economische groei de panacee is voor maatschappelijke problemen. Wetenschappelijke studies wijzen echter uit dat (het verdienen van meer) geld niet of nauwelijks bijdraagt aan gelukkig zijn, wanneer dit boven de basisbehoefte uitstijgt.

-Ad 1)Berichtgeving door de Europese Associatie voor Volksgezondheid (EPHA) maakt duidelijk dat mensen die leven in gebieden met veel luchtverontreiniging (stikstof, fijnstofdeeltjes) veel bevattelijker zijn voor de effecten van ziekten zoals het Coronavirus en ook een veel grotere kans hebben om te overlijden.

-Ad2) Het Coronavirus is een zogenaamde zoönose: en virus dat van dier op mens kan overgaan. Andere voorbeelden zijn de Mexicaanse griep en Q-koorts. Het gevaar van overgaan van ziektes van mens op dier wordt steeds groter wanneer we onze huidige manier van vleesproductie voortzetten.

Deze feiten leiden bij de Statenfractie van GroenLinks tot de volgende vragen, mede naar aanleiding van het Informerend Stuk van GS over de provinciale maatregelen tegen de gevolgen van de  Coronacrisis dd 24 maart 2020:

Het is verleidelijk om na het bedwingen van deze crisis terug te vallen in oude patronen. Is het college het met GroenLinks eens dat de Coronacrisis een wake-up call is om de samenleving te beschermen tegen de oorzaken van dit soort virus-uitbraken? En dat dat niet dient te gebeuren door ongebreidelde economische groei te stimuleren? Zoals hierboven onder ad 1) wordt aangegeven is luchtverontreiniging een van de oorzaken van het diep ingrijpen van het Coronavirus. De provincie Limburg kent een hoge luchtverontreiniging, zowel absoluut als vergeleken met grote gedeelten van Nederland.

Is het college met GroenLinks van mening dat het, mede gezien de impact van de huidige crisis, prioriteit zou moeten zijn om deze luchtverontreiniging aan te pakken op de kortst mogelijke termijn? Zo ja, wat is het college van zin om daar concreet aan te gaan doen? Zo nee, waarom niet?

De manier waarop in Limburg vee wordt gehouden is nog grotendeels op de intensieve wijze, met dieren in megastallen. Gezien het boven gestelde onder ad 2) kleven daar grote risico’s aan. In de intensieve veehouderij wordt al op grootschalige wijze gebruik gemaakt van antibiotica met de daaraan klevende nadelen voor de gezondheid van mens en dier. Antibiotica hebben echter geen effect op virussen. Is het college het met GroenLinks eens dat er versneld moet worden ingezet op natuurinclusieve landbouw, waarbij afgestapt wordt van het houden van dieren in megastallen? Zo ja, hoe wil het college dit zo goed mogelijk bespoedigen? Zo nee, waarom niet?

We kijken uit naar de beantwoording binnen de daarvoor gestelde termijn, Namens de fractie van GroenLinks, Pepijn Baneke, statenlid.

(Bron: https://limburg.groenlinks.nl/nieuws/wat-leert-de-huidige-pandemie-ons-voor-limburg)

Het wordt steeds duidelijker dat we als Limburgse samenleving nog lang niet klaar zijn met de effecten die het Coronavirus met zich meebrengt: grootschalige infectie van de bevolking, ziekte en bovenmatige sterfte en maatschappelijke onrust.  Als samenleving worden we steeds bevattelijker voor dergelijke infectieziekten door twee factoren: 1. de manier waarop we onze leefomgeving inrichten en 2. de wijze waarop we onze voedselvoorziening vormgeven. GroenLinks vraagt het college hoe we na deze crisis de juiste prioriteiten gaan stellen en de oorzaken van dergelijke uitbraken, zoals luchtverontreiniging, aanpakken. Het inzetten op natuurinclusieve landbouw is er wat GroenLinks betreft een van, evenals het niet stimuleren van ongebreidelde economische groei.

De problemen rond deze beide punten vinden hun oorzaak in de gedachte dat economische groei de panacee is voor maatschappelijke problemen. Wetenschappelijke studies wijzen echter uit dat (het verdienen van meer) geld niet of nauwelijks bijdraagt aan gelukkig zijn, wanneer dit boven de basisbehoefte uitstijgt.

-Ad 1)Berichtgeving door de Europese Associatie voor Volksgezondheid (EPHA) maakt duidelijk dat mensen die leven in gebieden met veel luchtverontreiniging (stikstof, fijnstofdeeltjes) veel bevattelijker zijn voor de effecten van ziekten zoals het Coronavirus en ook een veel grotere kans hebben om te overlijden.

-Ad2) Het Coronavirus is een zogenaamde zoönose: en virus dat van dier op mens kan overgaan. Andere voorbeelden zijn de Mexicaanse griep en Q-koorts. Het gevaar van overgaan van ziektes van mens op dier wordt steeds groter wanneer we onze huidige manier van vleesproductie voortzetten.

Deze feiten leiden bij de Statenfractie van GroenLinks tot de volgende vragen, mede naar aanleiding van het Informerend Stuk van GS over de provinciale maatregelen tegen de gevolgen van de  Coronacrisis dd 24 maart 2020:

Het is verleidelijk om na het bedwingen van deze crisis terug te vallen in oude patronen. Is het college het met GroenLinks eens dat de Coronacrisis een wake-up call is om de samenleving te beschermen tegen de oorzaken van dit soort virus-uitbraken? En dat dat niet dient te gebeuren door ongebreidelde economische groei te stimuleren? Zoals hierboven onder ad 1) wordt aangegeven is luchtverontreiniging een van de oorzaken van het diep ingrijpen van het Coronavirus. De provincie Limburg kent een hoge luchtverontreiniging, zowel absoluut als vergeleken met grote gedeelten van Nederland.

Is het college met GroenLinks van mening dat het, mede gezien de impact van de huidige crisis, prioriteit zou moeten zijn om deze luchtverontreiniging aan te pakken op de kortst mogelijke termijn? Zo ja, wat is het college van zin om daar concreet aan te gaan doen? Zo nee, waarom niet?

De manier waarop in Limburg vee wordt gehouden is nog grotendeels op de intensieve wijze, met dieren in megastallen. Gezien het boven gestelde onder ad 2) kleven daar grote risico’s aan. In de intensieve veehouderij wordt al op grootschalige wijze gebruik gemaakt van antibiotica met de daaraan klevende nadelen voor de gezondheid van mens en dier. Antibiotica hebben echter geen effect op virussen. Is het college het met GroenLinks eens dat er versneld moet worden ingezet op natuurinclusieve landbouw, waarbij afgestapt wordt van het houden van dieren in megastallen? Zo ja, hoe wil het college dit zo goed mogelijk bespoedigen? Zo nee, waarom niet?

We kijken uit naar de beantwoording binnen de daarvoor gestelde termijn, Namens de fractie van GroenLinks, Pepijn Baneke, statenlid.

(Bron: https://limburg.groenlinks.nl/nieuws/wat-leert-de-huidige-pandemie-ons-voor-limburg)

In het verkiezingsprogramma voor de verkiezingen van 20 maart aanstaande heeft GroenLinks Limburg een uitgesproken mening over de logistieke sector in Limburg.

In reactie op een bericht van 1Limburg stelt Pepijn Baneke, lijsttrekker voor de Provinciale Staten voor GroenLinks:

GroenLinks vindt onder andere dat de logistieke sector op dit moment te weinig opereert met een blik op de toekomst.

Simpel gezegd : het alleen verplaatsen van dozen draagt niet bij aan het Limburgs welbevinden. De negatieve impact van het vele vervuilende vrachtverkeer en het beslag dat de logistiek legt op de infrastructuur wordt niet gerechtvaardigd door de meerwaarde die het oplevert.

We zijn ons er van bewust dat de logistieke sector niet weg te denken valt uit de hedendaagse economie, en dat hoeft ook niet wat ons betreft. Maar het is wel van belang dat de sector zich gaat richten op andere, milieubewustere transportmogelijkheden, door bijvoorbeeld meer gebruik te gaan maken van spoorverbindingen en goederenvervoer over water. 

Wanneer dat gecombineerd wordt met de in opkomst zijnde elektrische- en waterstofaangedreven vrachtauto’s kan de sector door verduurzaming een mooie stap richting de toekomst maken. 

Pepijn Baneke, Lijst 7, Nr.1

 

Pepijn Baneke

Afgelopen donderdag is een nieuwe generatie opgestaan: de Klimaatgeneratie. Jongeren die het niet langer pikken dat de politici die aan de macht zijn te weinig doen om hun wereld te beschermen.

De klimaatspijbelaars willen geen halfbakken maatregelen die pas over vijf of tien jaar van start gaan. Er moet nu actie ondernomen worden. En die jongeren zijn gelukkig niet alleen. Het tij keert. De groep mensen die het klimaat wil beschermen, de groep mensen die niet langer wil wachten, die groep groeit. Wij als GroenLinks-lijsttrekkers van onze twaalf provincies willen laten zien dat het kan. Groene politiek, met lef, met ambitie en met hoop. Daar zijn drie dingen voor nodig:

1. Optimisme

Een succesvolle klimaataanpak vraagt om optimisme. Geen gezeur, gedraal en geneuzel. Nederland is een land van aanpakkers, volhouders en doorzetters. Nederlanders zijn in staat om complexe problemen aan te pakken en op te lossen. Er zijn alternatieve voor de vervuilende, onhoudbare fossiele economie. De vraag is allang niet meer of we iets moeten doen. De vraag is of we iets kunnen doen. En het antwoord is volmondig ja!

2. Haast

De tijd om nieuwe stappen te zetten is nu. We weten wat het probleem is en we weten wat we moeten doen om de opwarming van de aarde te stoppen. Minder CO2 uitstoten. En dat kan op heel veel manieren. We hebben niets aan politici die zeggen heus wel iets te willen doen, maar geen plannen klaar hebben. We hebben niets aan politici die continu op de rem trappen. We hebben niets aan politici die de moeilijke beslissingen opschuiven naar de volgende generatie. We hebben het geld en de kennis om klimaatverandering te stoppen. Niet morgen maar vandaag.

3. Leiderschap met lef

Echte leiders hebben lef en maken ambitieuze beslissingen. Echte leiders nemen hun verantwoordelijkheid en wijzen niet naar andere landen om niets doen te rechtvaardigen. Bovendien: we lopen niet voorop in Europa. We lopen helemaal achteraan. Slechts vier Europese landen stoten per inwoner meer CO2 uit dan Nederland. Landen als Duitsland en Engeland zijn ons ver voorbij wat betreft CO2-reductie. Wij kunnen daar als provinciale lijsttrekkers verandering in brengen. Omdat bijvoorbeeld duurzame energie in onze provincies wordt opgewekt. Dat kan, als we durven te kiezen voor een nieuwe en duurzame toekomst.

Maar ook landelijk moeten leiders met lef opstaan. Leiders die de kolencentrales durven sluiten. Die de grote vervuilers een CO2-heffing durven op te leggen. Leiders die geen excuses verzinnen maar die ervoor zorgen dat klimaatdoelstellingen wel gehaald worden.

Wij kunnen de klimaatproblemen aanpakken. De kritische massa groeit en we zijn allang niet meer in de minderheid. Tijdens de provinciale verkiezingen kunt u kiezen voor een groene aanpak in uw provincie. Zonder getreuzel, met optimisme en met lef.

 

De GroenLinks-lijsttrekkers van de Provinciale Staten:

Pepijn Baneke (Limburg)

Janet Duursma (Gelderland)

Huib van Essen (Utrecht)

Nienke Homan (Groningen)

Manouska Molema (Overijssel)

Hans Kuipers (Drenthe)

Zita Pels (Noord-Holland)

Berend Potjer (Zuid-Holland)

Bas de Reus (Flevoland)

Hagar Roijackers (Noord-Brabant)

Matthijs Sikkes (Friesland)

Gerwi Temmink (Zeeland)

Afgelopen donderdag is een nieuwe generatie opgestaan: de Klimaatgeneratie. Jongeren die het niet langer pikken dat de politici die aan de macht zijn te weinig doen om hun wereld te beschermen.

De klimaatspijbelaars willen geen halfbakken maatregelen die pas over vijf of tien jaar van start gaan. Er moet nu actie ondernomen worden. En die jongeren zijn gelukkig niet alleen. Het tij keert. De groep mensen die het klimaat wil beschermen, de groep mensen die niet langer wil wachten, die groep groeit. Wij als GroenLinks-lijsttrekkers van onze twaalf provincies willen laten zien dat het kan. Groene politiek, met lef, met ambitie en met hoop. Daar zijn drie dingen voor nodig:

1. Optimisme

Een succesvolle klimaataanpak vraagt om optimisme. Geen gezeur, gedraal en geneuzel. Nederland is een land van aanpakkers, volhouders en doorzetters. Nederlanders zijn in staat om complexe problemen aan te pakken en op te lossen. Er zijn alternatieve voor de vervuilende, onhoudbare fossiele economie. De vraag is allang niet meer of we iets moeten doen. De vraag is of we iets kunnen doen. En het antwoord is volmondig ja!

2. Haast

De tijd om nieuwe stappen te zetten is nu. We weten wat het probleem is en we weten wat we moeten doen om de opwarming van de aarde te stoppen. Minder CO2 uitstoten. En dat kan op heel veel manieren. We hebben niets aan politici die zeggen heus wel iets te willen doen, maar geen plannen klaar hebben. We hebben niets aan politici die continu op de rem trappen. We hebben niets aan politici die de moeilijke beslissingen opschuiven naar de volgende generatie. We hebben het geld en de kennis om klimaatverandering te stoppen. Niet morgen maar vandaag.

3. Leiderschap met lef

Echte leiders hebben lef en maken ambitieuze beslissingen. Echte leiders nemen hun verantwoordelijkheid en wijzen niet naar andere landen om niets doen te rechtvaardigen. Bovendien: we lopen niet voorop in Europa. We lopen helemaal achteraan. Slechts vier Europese landen stoten per inwoner meer CO2 uit dan Nederland. Landen als Duitsland en Engeland zijn ons ver voorbij wat betreft CO2-reductie. Wij kunnen daar als provinciale lijsttrekkers verandering in brengen. Omdat bijvoorbeeld duurzame energie in onze provincies wordt opgewekt. Dat kan, als we durven te kiezen voor een nieuwe en duurzame toekomst.

Maar ook landelijk moeten leiders met lef opstaan. Leiders die de kolencentrales durven sluiten. Die de grote vervuilers een CO2-heffing durven op te leggen. Leiders die geen excuses verzinnen maar die ervoor zorgen dat klimaatdoelstellingen wel gehaald worden.

Wij kunnen de klimaatproblemen aanpakken. De kritische massa groeit en we zijn allang niet meer in de minderheid. Tijdens de provinciale verkiezingen kunt u kiezen voor een groene aanpak in uw provincie. Zonder getreuzel, met optimisme en met lef.

 

De GroenLinks-lijsttrekkers van de Provinciale Staten:

Pepijn Baneke (Limburg)

Janet Duursma (Gelderland)

Huib van Essen (Utrecht)

Nienke Homan (Groningen)

Manouska Molema (Overijssel)

Hans Kuipers (Drenthe)

Zita Pels (Noord-Holland)

Berend Potjer (Zuid-Holland)

Bas de Reus (Flevoland)

Hagar Roijackers (Noord-Brabant)

Matthijs Sikkes (Friesland)

Gerwi Temmink (Zeeland)

Afgelopen donderdag is een nieuwe generatie opgestaan: de Klimaatgeneratie. Jongeren die het niet langer pikken dat de politici die aan de macht zijn te weinig doen om hun wereld te beschermen.

De klimaatspijbelaars willen geen halfbakken maatregelen die pas over vijf of tien jaar van start gaan. Er moet nu actie ondernomen worden. En die jongeren zijn gelukkig niet alleen. Het tij keert. De groep mensen die het klimaat wil beschermen, de groep mensen die niet langer wil wachten, die groep groeit. Wij als GroenLinks-lijsttrekkers van onze twaalf provincies willen laten zien dat het kan. Groene politiek, met lef, met ambitie en met hoop. Daar zijn drie dingen voor nodig:

1. Optimisme

Een succesvolle klimaataanpak vraagt om optimisme. Geen gezeur, gedraal en geneuzel. Nederland is een land van aanpakkers, volhouders en doorzetters. Nederlanders zijn in staat om complexe problemen aan te pakken en op te lossen. Er zijn alternatieve voor de vervuilende, onhoudbare fossiele economie. De vraag is allang niet meer of we iets moeten doen. De vraag is of we iets kunnen doen. En het antwoord is volmondig ja!

2. Haast

De tijd om nieuwe stappen te zetten is nu. We weten wat het probleem is en we weten wat we moeten doen om de opwarming van de aarde te stoppen. Minder CO2 uitstoten. En dat kan op heel veel manieren. We hebben niets aan politici die zeggen heus wel iets te willen doen, maar geen plannen klaar hebben. We hebben niets aan politici die continu op de rem trappen. We hebben niets aan politici die de moeilijke beslissingen opschuiven naar de volgende generatie. We hebben het geld en de kennis om klimaatverandering te stoppen. Niet morgen maar vandaag.

3. Leiderschap met lef

Echte leiders hebben lef en maken ambitieuze beslissingen. Echte leiders nemen hun verantwoordelijkheid en wijzen niet naar andere landen om niets doen te rechtvaardigen. Bovendien: we lopen niet voorop in Europa. We lopen helemaal achteraan. Slechts vier Europese landen stoten per inwoner meer CO2 uit dan Nederland. Landen als Duitsland en Engeland zijn ons ver voorbij wat betreft CO2-reductie. Wij kunnen daar als provinciale lijsttrekkers verandering in brengen. Omdat bijvoorbeeld duurzame energie in onze provincies wordt opgewekt. Dat kan, als we durven te kiezen voor een nieuwe en duurzame toekomst.

Maar ook landelijk moeten leiders met lef opstaan. Leiders die de kolencentrales durven sluiten. Die de grote vervuilers een CO2-heffing durven op te leggen. Leiders die geen excuses verzinnen maar die ervoor zorgen dat klimaatdoelstellingen wel gehaald worden.

Wij kunnen de klimaatproblemen aanpakken. De kritische massa groeit en we zijn allang niet meer in de minderheid. Tijdens de provinciale verkiezingen kunt u kiezen voor een groene aanpak in uw provincie. Zonder getreuzel, met optimisme en met lef.

 

De GroenLinks-lijsttrekkers van de Provinciale Staten:

Pepijn Baneke (Limburg)

Janet Duursma (Gelderland)

Huib van Essen (Utrecht)

Nienke Homan (Groningen)

Manouska Molema (Overijssel)

Hans Kuipers (Drenthe)

Zita Pels (Noord-Holland)

Berend Potjer (Zuid-Holland)

Bas de Reus (Flevoland)

Hagar Roijackers (Noord-Brabant)

Matthijs Sikkes (Friesland)

Gerwi Temmink (Zeeland)

Afgelopen donderdag is een nieuwe generatie opgestaan: de Klimaatgeneratie. Jongeren die het niet langer pikken dat de politici die aan de macht zijn te weinig doen om hun wereld te beschermen.

De klimaatspijbelaars willen geen halfbakken maatregelen die pas over vijf of tien jaar van start gaan. Er moet nu actie ondernomen worden. En die jongeren zijn gelukkig niet alleen. Het tij keert. De groep mensen die het klimaat wil beschermen, de groep mensen die niet langer wil wachten, die groep groeit. Wij als GroenLinks-lijsttrekkers van onze twaalf provincies willen laten zien dat het kan. Groene politiek, met lef, met ambitie en met hoop. Daar zijn drie dingen voor nodig:

1. Optimisme

Een succesvolle klimaataanpak vraagt om optimisme. Geen gezeur, gedraal en geneuzel. Nederland is een land van aanpakkers, volhouders en doorzetters. Nederlanders zijn in staat om complexe problemen aan te pakken en op te lossen. Er zijn alternatieve voor de vervuilende, onhoudbare fossiele economie. De vraag is allang niet meer of we iets moeten doen. De vraag is of we iets kunnen doen. En het antwoord is volmondig ja!

2. Haast

De tijd om nieuwe stappen te zetten is nu. We weten wat het probleem is en we weten wat we moeten doen om de opwarming van de aarde te stoppen. Minder CO2 uitstoten. En dat kan op heel veel manieren. We hebben niets aan politici die zeggen heus wel iets te willen doen, maar geen plannen klaar hebben. We hebben niets aan politici die continu op de rem trappen. We hebben niets aan politici die de moeilijke beslissingen opschuiven naar de volgende generatie. We hebben het geld en de kennis om klimaatverandering te stoppen. Niet morgen maar vandaag.

3. Leiderschap met lef

Echte leiders hebben lef en maken ambitieuze beslissingen. Echte leiders nemen hun verantwoordelijkheid en wijzen niet naar andere landen om niets doen te rechtvaardigen. Bovendien: we lopen niet voorop in Europa. We lopen helemaal achteraan. Slechts vier Europese landen stoten per inwoner meer CO2 uit dan Nederland. Landen als Duitsland en Engeland zijn ons ver voorbij wat betreft CO2-reductie. Wij kunnen daar als provinciale lijsttrekkers verandering in brengen. Omdat bijvoorbeeld duurzame energie in onze provincies wordt opgewekt. Dat kan, als we durven te kiezen voor een nieuwe en duurzame toekomst.

Maar ook landelijk moeten leiders met lef opstaan. Leiders die de kolencentrales durven sluiten. Die de grote vervuilers een CO2-heffing durven op te leggen. Leiders die geen excuses verzinnen maar die ervoor zorgen dat klimaatdoelstellingen wel gehaald worden.

Wij kunnen de klimaatproblemen aanpakken. De kritische massa groeit en we zijn allang niet meer in de minderheid. Tijdens de provinciale verkiezingen kunt u kiezen voor een groene aanpak in uw provincie. Zonder getreuzel, met optimisme en met lef.

 

De GroenLinks-lijsttrekkers van de Provinciale Staten:

Pepijn Baneke (Limburg)

Janet Duursma (Gelderland)

Huib van Essen (Utrecht)

Nienke Homan (Groningen)

Manouska Molema (Overijssel)

Hans Kuipers (Drenthe)

Zita Pels (Noord-Holland)

Berend Potjer (Zuid-Holland)

Bas de Reus (Flevoland)

Hagar Roijackers (Noord-Brabant)

Matthijs Sikkes (Friesland)

Gerwi Temmink (Zeeland)

Afgelopen donderdag is een nieuwe generatie opgestaan: de Klimaatgeneratie. Jongeren die het niet langer pikken dat de politici die aan de macht zijn te weinig doen om hun wereld te beschermen.

De klimaatspijbelaars willen geen halfbakken maatregelen die pas over vijf of tien jaar van start gaan. Er moet nu actie ondernomen worden. En die jongeren zijn gelukkig niet alleen. Het tij keert. De groep mensen die het klimaat wil beschermen, de groep mensen die niet langer wil wachten, die groep groeit. Wij als GroenLinks-lijsttrekkers van onze twaalf provincies willen laten zien dat het kan. Groene politiek, met lef, met ambitie en met hoop. Daar zijn drie dingen voor nodig:

1. Optimisme

Een succesvolle klimaataanpak vraagt om optimisme. Geen gezeur, gedraal en geneuzel. Nederland is een land van aanpakkers, volhouders en doorzetters. Nederlanders zijn in staat om complexe problemen aan te pakken en op te lossen. Er zijn alternatieve voor de vervuilende, onhoudbare fossiele economie. De vraag is allang niet meer of we iets moeten doen. De vraag is of we iets kunnen doen. En het antwoord is volmondig ja!

2. Haast

De tijd om nieuwe stappen te zetten is nu. We weten wat het probleem is en we weten wat we moeten doen om de opwarming van de aarde te stoppen. Minder CO2 uitstoten. En dat kan op heel veel manieren. We hebben niets aan politici die zeggen heus wel iets te willen doen, maar geen plannen klaar hebben. We hebben niets aan politici die continu op de rem trappen. We hebben niets aan politici die de moeilijke beslissingen opschuiven naar de volgende generatie. We hebben het geld en de kennis om klimaatverandering te stoppen. Niet morgen maar vandaag.

3. Leiderschap met lef

Echte leiders hebben lef en maken ambitieuze beslissingen. Echte leiders nemen hun verantwoordelijkheid en wijzen niet naar andere landen om niets doen te rechtvaardigen. Bovendien: we lopen niet voorop in Europa. We lopen helemaal achteraan. Slechts vier Europese landen stoten per inwoner meer CO2 uit dan Nederland. Landen als Duitsland en Engeland zijn ons ver voorbij wat betreft CO2-reductie. Wij kunnen daar als provinciale lijsttrekkers verandering in brengen. Omdat bijvoorbeeld duurzame energie in onze provincies wordt opgewekt. Dat kan, als we durven te kiezen voor een nieuwe en duurzame toekomst.

Maar ook landelijk moeten leiders met lef opstaan. Leiders die de kolencentrales durven sluiten. Die de grote vervuilers een CO2-heffing durven op te leggen. Leiders die geen excuses verzinnen maar die ervoor zorgen dat klimaatdoelstellingen wel gehaald worden.

Wij kunnen de klimaatproblemen aanpakken. De kritische massa groeit en we zijn allang niet meer in de minderheid. Tijdens de provinciale verkiezingen kunt u kiezen voor een groene aanpak in uw provincie. Zonder getreuzel, met optimisme en met lef.

 

De GroenLinks-lijsttrekkers van de Provinciale Staten:

Pepijn Baneke (Limburg)

Janet Duursma (Gelderland)

Huib van Essen (Utrecht)

Nienke Homan (Groningen)

Manouska Molema (Overijssel)

Hans Kuipers (Drenthe)

Zita Pels (Noord-Holland)

Berend Potjer (Zuid-Holland)

Bas de Reus (Flevoland)

Hagar Roijackers (Noord-Brabant)

Matthijs Sikkes (Friesland)

Gerwi Temmink (Zeeland)