Poliflw

Als architect ben ik bij veel projecten in Deventer betrokken. Vaak gaat het om dan om monumenten. Met de gemeentelijke monumentenzorg heb ik dan ook veelvuldig en meestal prettig contact, met wederzijds begrip voor elkaars standpunt. Logisch, want ook ik hecht aan het behoud van onze monumentale binnenstad.

Regelmatig is er strijd. Over een dakraam dat niet eens te zien is vanaf de straat. Een loggia. Een oude deur die behouden moet blijven. Over dubbel glas, dat in een monument niet mag worden gebruikt. De kleur van kozijnen en ramen, en nog veel meer. Alles om het historische karakter van de stad zoveel mogelijk te behouden. Behoud en restauratie van ongebruikte schoorstenen. Raamprofielen die behouden moeten blijven waardoor, er geen dubbel glas in kan. We komen er altijd uit, ook al ben ik het niet altijd met alles eens.

Ook voor huiseigenaren is het soms slikken. Lang niet alles wat zij willen is mogelijk. Ik heb het altijd goed uit kunnen leggen. Dat we moeten blijven nadenken over hoe we omgaan met de huizen in de binnenstad, dat het belangrijk is dat we ons aan regels houden die het unieke van het Deventer stadsgezicht beschermen.

Maar als de gemeente zelf een middeleeuwse stadstoren degradeert tot een decorstuk waar vierkante gaten in mogen worden gezaagd voor een noodtrappenhuis houdt mijn verhaal op. Het klopt gewoon niet en ik kan het met al mijn ervaring ook niet meer uitleggen.

Wie vanaf de sluizen Deventer binnenkomt, ziet ‘m meteen: de imposante grijze silo die je een reusachtig welkom heet in het Havenkwartier. Op deze plek zijn de afgelopen jaren, sinds in 2012 het beeldkwaliteitsplan werd vastgesteld, supertoffe en bijzondere dingen ontstaan. Denk alleen al aan de voorstellingen van jong talent tijdens Festival Havenwerk, het spannende en lekkere eten bij Fooddock en de bijzondere en inspirerende exposities in het Kunstenlab. En dit is nog maar een kleine greep … Tegelijkertijd wordt het juist voor dit soort voorzieningen steeds lastiger om in het Havenkwartier hun ding te doen. Daarom heeft de GroenLinks-fractie schriftelijke vragen gesteld aan het college.

Koen Boswinkel: ‘Het Havenkwartier is een unieke plek aan de rand van het centrum. In 2012 hebben we als gemeente uitgesproken dat deze plek een karaktervol gebied is waarin industrieel erfgoed, creatieve ondernemers, kunst en cultuur, horeca, bouwen en wonen gecombineerd worden met een nog werkzame binnenhaven. Een plek dus waar volop wordt geëxperimenteerd, geëxposeerd, gerepeteerd en geleefd.’

Dit is dan ook wat GroenLinks volledig onderschrijft. Tegelijkertijd bereiken ons de laatste tijd berichten dat het economische belang boven het creatieve en culturele belang gaat, terwijl deze juist in harmonie met elkaar moeten zijn in dit gebied.

‘Het is een vrij basaal principe. Culturele makers en andere creatieven brengen reuring. Door die reuring stijgt de waarde van die gronden, waardoor het aantrekkelijk is deze te verkopen zodat er vervolgens gebouwen (doorgaans woningen) kunnen worden neergezet die deze makers nooit kunnen betalen. Zij staan vervolgens op straat en daarmee verdwijnt langzaam maar zeker, als we niet oppassen, de culturele en experimentele status van het Havenkwartier. Daarvan zijn zat voorbeelden in het land’, aldus Koen. ‘Deventer kent een rijke hoeveelheid singer-songwriters, schilders, dichters, dansers en ga zo maar door. Om die culturele uitingen te laten ontstaan is tijd, ruimte en geld nodig. Het Havenkwartier neemt daarbinnen een zeer belangrijke plek in en daar moeten we scherp op blijven. Daarom hebben we vragen gesteld aan het college, zodat we samen ervoor kunnen zorgen dat het Havenkwartier blijft waarvoor het is bedoeld.’