Poliflw

GroenLinks wil meer betaalbare woningen in Amsterdam. Daarom bouwen we er veel sociale huurwoningen bij. Ook maken we bij nieuwbouwprojecten afspraken over de huurprijzen. Maar afspraken uit het verleden bleken niet waterdicht, waardoor huren nu exploderen. Met jouw hulp wil ik daar wat aan doen.

Ontwikkelaars vinden steeds maar weer manieren waarmee ze de huren ineens flink omhoog kunnen doen. Huurprijzen exploderen echt. In mijn eerste jaar als gemeenteraadslid in Amsterdam ben ik veel van dat soort gevallen tegengekomen. Ook al waren de gemeente en ontwikkelaars het eens over betaalbare huur, de nieuwe woningen worden voor veel meer geld verhuurd dan bedoeld was.

Change=

Neem het project Change=, waarmee in Nieuw-West en Zuidoost betaalbare jongerenwoningen moesten komen en waar zelfs subsidie voor kwam. Door allerlei extra kosten komt de huur op 824 euro per maand, ver boven de afgesproken sociale huurprijs. Ja, op papier blijkt het allemaal wel te kloppen omdat de kale huurprijs een stuk lager ligt. Maar welke jongere kan zoveel geld betalen voor een woning van 28 m2 en is dat eerlijk? Mijn collega GroenLinks-raadslid Nienke van Renssen en ik stelden het aan de kaak bij de wethouder. Hij vertelde ons dat er gelukkig geen subsidie meer naar dit soort projecten gaat.

Rhapsody

Ook in het middensegment kan de huur exploderen. Kijk naar het project ‘Rhapsody’ in West. De woningen zouden tussen 720 en 1000 euro gaan kosten, zo was afgesproken. Maar toen er duizenden geïnteresseerden bleken te zijn werd de huur ineens snel verhoogd, nu kost een woning alles inclusief wel 1230 euro per maand. Ook dat kwam doordat er veel extra kosten werden toegevoegd: relatief hoge servicekosten en kosten voor een verplichte parkeerplaats. De wethouder zei dat dit volgens de regels die destijds golden wel mocht. Inmiddels mag dit niet meer.

Argentinië

Bij het project Argentinië in Oost ging het ook mis. De afgesproken huur was in 2012 900 euro per maand en de huur mocht in de jaren daarna ook maar beperkt stijgen. Maar in 2013 kregen nieuwe huurders ineens een huurprijs van minstens 1300 euro gepresenteerd en de huur stijgt ieder jaar flink.

De afgesproken middenhuurprijs geldt volgens de verhuurder alleen voor de ‘eerste verhuurperiode’. Als de eerste huurders na een jaar zijn vertrokken hebben de volgende huurders pech. Ook dat kan niet de bedoeling zijn. Als je huren betaalbaar wilt houden dan moet je die afspraken voor een lange periode vastleggen. Dat lijkt niet te zijn gebeurd in 2012. Wat werd er toen bedoeld met eerste verhuurperiode? Maakt de gemeente nu wel duidelijke afspraken? Hoe kunnen huurders weten welke afspraken gelden voor hu woning? Ik heb het aangekaart bij de wethouder en volgende week krijg ik antwoord.

Meer voorbeelden? Stuur ze op!

Ook volgend jaar wil ik me in blijven zetten om huren in Amsterdam voor iedereen betaalbaar te houden. De gemeente kan wel afspraken maken met ontwikkelaars, maar dan moeten die wel waterdicht zijn. Nu de huren in Amsterdam ontzettend stijgen, lijken ontwikkelaars extra te willen profiteren. We werken hard om de problemen op de woningmarkt op te lossen, maar zonder harde afspraken gaat het niet.

Help je me mee? Ken je meer van dit soort voorbeelden waarbij de huur ineens veel hoger is dan verwacht, of heb je ideeën over hoe we wonen betaalbaar kunnen houden? Stuur ze dan naar me op: d.de.jong [at] amsterdam [punt] nl.

Amsterdam bouwt de komende jaren tienduizenden betaalbare woningen bij. De stad breekt bouwrecord na bouwrecord. Maar nu moet ook het kabinet in actie komen. Want om wonen betaalbaar te houden voor iedereen, kan de minister niet langer toekijken, schrijven raadsleden Dorrit de Jong (GroenLinks) en Erik Flentge (SP).

'Als ik iets voor de stad kan doen, zal ik dat doen," beloofde Kajsa Ollongren bijna plechtig in Het Parool, toen ze haar Amsterdamse wethouderschap inruilde voor een Haagse ministerspost. We zijn nu anderhalf jaar verder. Amsterdammers hebben eigenlijk niets van haar belofte gemerkt.

Ollongren zet het liberale beleid van haar voorganger - VVD'er Stef Blok - stug voort. De markt krijgt vrij baan, regulering wordt gewantrouwd. En dat is slecht nieuws voor Amsterdam. Want wonen in de stad is nog steeds veel te duur. Haags beleid jaagt de prijzen verder op. De marktprijzen draaien door.

De gevolgen zijn niet mals. Vorig jaar verlieten meer dan 40.000 Amsterdammers noodgedwongen de stad. Veel jongeren die zelfstandig willen leven, wonen eindeloos lang bij hun ouders. Vele Amsterdammers wachten met smart op een betaalbaar huis.

Tienduizenden woningen

Amsterdam levert een maximale inspanning om de vraag naar betaalbaar wonen op te lossen. De stad kent bouwrecord na bouwrecord en gaat de komende jaren nog meer bouwen dan voorheen. 

En daarbij richten we ons - meer dan ooit - op betaalbare woningen. Er is een voorzichtige groei van het aantal sociale huurwoningen.

We stellen eisen aan huurprijzen bij nieuwbouw, zodat middenhuur ook echt middenhuur blijft. Er wordt gewerkt aan maatregelen tegen de toestroom van beleggers. We beperken vakantieverhuur via platforms als Airbnb.

Sociale huurprijzen

Hulp uit Den Haag blijft echter volledig uit. En die is juist hard nodig. Want met veel nieuwbouw alleen wordt de stad niet snel betaalbaar, zeggen experts. 

We willen ook mogelijkheden om de prijzen van de bestaande woningen te beschermen. De stad kan wel wat Haagse hulp gebruiken. En dat kan eenvoudig. 

Laat de marktwaarde van woningen (de WOZ-waarde) niet meer zwaar meetellen bij de sociale huurprijzen. Stop de verhuurdersheffing. Laat de woningcorporaties met dat geld woningen bouwen en investeren in verduurzaming en het tegengaan van schimmel in hun huurwoningen. Stel een noodknop in die de huurprijzen in de vrije sector aan banden legt. 

Middenhuur

Bescherm de middenhuur tegen de marktgekte door ook daar een puntensysteem in te stellen. Stel een registratieplicht voor vakantieverhuur in, zodat illegale verhuur stopt.

De minister heeft nog alle kans om ervoor te zorgen dat haar afscheidswoorden aan de stad geen loze belofte worden. Ze moet wel haast gaan maken.

Dit is een verkorte en bewerkte versie van het opiniestuk dat in Het Parool verscheen. Lees het hele artikel hier. 

Amsterdam zet een nieuwe stap naar meer betaalbare stad. Vanaf 1 januari mogen woningen maximaal 30 dagen per jaar verhuurd worden in het kader van vakantieverhuur. Zo hopen we mogen huishoudens hun woning nog maximaal 30 dagen per jaar verhuren. Dat is nu nog 60 dagen. Hiermee gaat een langgekoesterde wens van GroenLinks in vervulling. Het is de eerste concrete maatregel om de stijgende huur- en koopprijzen aan te pakken.

Het leek in 2014 nog zo mooi. Via een website je woning delen met bezoekers die het ‘echte Amsterdam’ wilden beleven en niet slechts vanuit een hotel de toeristische trekpleisters af wilden lopen. Commerciële vakantieverhuur kwam amper voor. Maar onder andere door ontwikkeling van platforms als AirBnB en vooral door illegale hotels nam de vakantieverhuur een grote vlucht. Commerciele uitbaters kaapten de deeleconomie, met verstrekkende gevolgen voor de leefbaarheid in de stad. Sommige wijken worden nu overspoeld door toeristen. Bewonersgroepen klagen al jaren over overlast. Ze weten niet meer wie hun buren zijn en de leefbaarheid van wijken staat onder druk. Dat is niet hoe ik Amsterdam graag zie.

 

Huizen zijn om in te wonen, niet om commercieel te gebruiken. Wonen is geen markt, en zeg nou zelf, hoeveel mensen gaan er echt 60 dagen per jaar op vakantie? Door de vele dagen verhuur worden huurprijzen alleen maar hoger. Buren zien elk weekend  vreemden in het trappenhuis en hebben last van feestende bezoekers.

 

Ik ben dan ook blij dat we dit nu beperken tot 30 dagen per jaar. Maar we weten ook dat dit niet alles oplost: we willen natuurlijk een fijne stad voor alle bewoners én bezoekers. Daarom diende ik eerder samen met onder andere PvdA een motie in om AirBnB helemaal te kunnen verbieden in buurten die echt onleefbaar worden door het vele toerisme.

 

Het inkorten van het aantal dagen vakantieverhuur is wat mij betreft een eerste stap om onze stad betaalbaar te houden. Maar er moet nog veel meer gebeuren om grip te krijgen op de stijgende huren en huizenprijzen die onder druk van beleggers torenhoog worden, en te zorgen dat er meer betaalbare woningen komen.

 

Amsterdam gaat de komende jaren veel bouwen. Met alleen bijbouwen redden we het niet. We moeten ook de grip terugkrijgen op de woningen in onze stad. De komende jaren gaan we veel doen om de prijzengekte te stoppen. We hebben in het coalitieakkoord vastgelegd dat we de komende jaren veel sociale en betaalbare middenhuurwoningen bij gaan bouwen.  Sociale huurwoningen mogen niet meer worden verkocht. Voor bestaande woningen voeren we een verhuurdersvergunning in, zoals bijvoorbeeld in Groningen al is geregeld. Daarmee kunnen we voorkomen dat huisjesmelkers torenhoge huurprijzen vragen aan woningdelers en studenten, en maken we het verkameren van appartmenten minder aantrekkelijk. En het college kijkt nu naar de mogelijkheden om de woonplicht in te voeren: wie een nieuwbouwhuis koopt moet er ook in gaan wonen. Zo voorkomen we dat beleggers huizen opkopen om de prijs vervolgens zo op te drijven dat mensen met midden- of lage inkomens het niet meer kunnen betalen.

 

Al deze dingen zijn helaas niet van de ene op de andere dag geregeld. In 2019 gaan we hard aan de slag om te doen wat nodig is om onze stad toegankelijk te houden voor iedereen, ongeacht je portemonnee. Heb je ideeën over we nog meer moeten doen? Mail me dan op d.de.jong@raad.amsterdam.nl.