Poliflw

De afgelopen week zijn er aan de zuidelijke kant van de Haven bloembakken opgehangen. De komst van deze “vriendelijke bloembakken” zou het begin vormen van een heuse upgrade van dit Dijkdeel. De actie volgde op een brief van ondernemers van de ‘zuidkant’, waarin zij de gemeente vragen het gebied aantrekkelijker te maken. Hoewel een upgrade zeker geen overbodige luxe is, zal het de problemen van de ondernemers maar beperkt oplossen.

Spreiding en overlast

In hun brief snijden de ondernemers een belangrijk punt aan: spreiding van de toeristenstroom. Op dit moment concentreert deze stroom zich vooral rond de noordkant van de Dijk en de Haven. Dit hangt nauw samen met de discussie over de overlast van het toerisme. Onder de vlag van bepaalde touroperators worden grote groepen toeristen door een klein gebied geloodst. Deze werkwijze heeft de leefbaarheid van de Oude Kom flink aangetast.  Sommige ondernemers zijn erin geslaagd om een graantje mee te pikken met de touroperators, maar velen lukt dit niet. Het zal niet verrassend zijn dat de kansen hiervoor veel gunstiger liggen aan de noordkant.

Zoek de samenhang

Het bovenstaande laat zien dat de verschillende toerismekwesties met elkaar samenhangen. Betere spreiding van de toeristenstromen beperkt niet alleen de overlast, maar leidt ook tot een gunstiger ondernemersklimaat aan de zuidkant. Dit kan onder andere gerealiseerd worden door een deel van de toeristenbussen te laten parkeren bij het Marinapark. GroenLinks toont zich al jaren voorstander van deze maatregel. Door meer bussen naar het Marinapark te sturen vermindert niet alleen de druk op de Julianaweg, maar ontstaat ook een toeristenstroom die aan de zuidkant de Haven binnenkomt. Door op de samenhang van problemen te letten, kun je soms twee vliegen in een klap slaan.

Toeristische visie?

Onze gemeente heeft een toeristische visie die alweer vier jaar oud is. Hoewel deze visie goede elementen bevat is de drukte en de overlast in de tussentijd alleen maar toegenomen. Inmiddels staan we voor nieuwe uitdagingen, zoals de brief van de ondernemers illustreert. Het ontbreken van een actuele visie betekent dat de gemeente steeds vaker ad hoc zal moeten reageren. GroenLinks roept het college nogmaals op om de toeristische visie te herijken en de mooie voornemens ook eens uit te voeren. Wat we nodig hebben is een ambitieuze benadering die problemen in hun samenhang aanpakt. Alleen dan kunnen we tot concrete oplossingen komen waar iedereen baat bij heeft.  

Sean Tol namens GroenLinks Edam-Volendam

In deze blogserie schrijft Gudy van den Hogen over opmerkelijke en bijzondere dingen die zij meemaakt als GroenLinks-raadslid. Vandaag in blog nummer 1: de klimaatmars.

Vorige week ben ik voor het eerst in mijn leven uit demonstreren geweest! Als 21-jarige had ik die laatste grote betoging tegen kernwapens, die maar liefst 400.000 mensen op de been had gebracht, geheel aan me voorbij laten gaan. Ik leefde toen blijkbaar in mijn eigen kleine bubbel en voelde me niet geroepen om erbij te zijn. Maar nu dus wel, want een mens moet alles een keer in zijn leven meegemaakt hebben. Als GroenLinks raadslid kon ik toch moeilijk met goed fatsoen op deze gedenkwaardige dag thuisblijven. En diep in mijn hart wilde ik dat wel, want het was koud, grijs en nat en het zag er niet naar uit dat het ooit nog zou opklaren.

In de bus naar Amsterdam kwam ik echter al snel in een soort schoolreisje-stemming. We hadden onze groene jasjes met logo aan en in mijn rugzak zat een broodje met gebakken ei dat steevast deel uitmaakt van iedere excursie. De Dam was volgens programma het ontmoetingscentrum waar uiteindelijk zo’n 40.000 veelal links georiënteerde lieden samenkwamen. Veganisten, anarchisten, leden van Milieudefensie, herkenbare GroenLinksers (door die jasjes), grachtengordelouders die de bakfiets thuis gelaten hadden en hun kroost tilden of gedrild lieten lopen. Jonge mensen, oude mensen, mensen uit de provincie Groningen die van dat vermaledijde gas af willen. Er kwam geen eind aan de inleiding met sprekers: praatje zus, praatje zo, nog een paar liedjes - zing-vecht-huil-bid-lach-werk-en bewonder, altijd goed voor het moreel - en de regen bleef maar sijpelen, in mijn kraag, door mijn niet-waterdichte schoenen en op mijn brillenglazen zodat de menigte om me heen een waas leek te worden.

‘Wij willen lopen, wij willen lopen!!’ begonnen groepjes betogers te scanderen. Zo kon ie wel weer: niet lullen maar lopen. Een man tikte mij op mijn elitaire groene jasje en vroeg me gespeeld deemoedig: ‘Ik ben van zins om op Forum voor Democratie te gaan stemmen, mag ik hier dan wel bij zijn?’ En oprecht verbaasd antwoordde ik: ‘Maar natuurlijk mijnheer, u bent toch ook een vrij mens?’

Met de eerste voorjaarszon verdwijnt de kou uit de vezels en komt de boel weer tot leven. In onze gemeente markeert dit moment ook de start van een nieuwe toerismehoogseizoen. Het almaar groeiende toerisme veroorzaakt de laatste jaren steeds meer hinder voor onze inwoners. Wordt het niet eens tijd dat we met elkaar de grenzen bepalen? 

Georganiseerde drukte

De meeste toeristen die Edam-Volendam aandoen zijn dagjesmensen uit binnen- en buitenland. Dit dagtoerisme heeft de laatste jaren een steeds massaler karakter gekregen. Touroperators zoals Tours & Tickets sturen dagelijks bussen vol toeristen op georganiseerde reizen naar onze publiekstrekkers. Sommige van deze bedrijven breiden hun verdienmodel uit door panden op te kopen en te transformeren tot toeristenwinkels. Door de resulterende drukte komt de leefbaarheid van de kernen Edam en Volendam al verder in het geding. We worden steeds meer een ‘openluchtmuseum’ of ‘pretpark’.

Van symptoom naar oorzaak

Ondertussen lijkt het college zich vooral te richten op de parkeerproblemen die voortvloeien uit het toerisme. Speciale aandacht gaat uit naar een parkeerverwijssysteem dat de overlast van wildparkerende touringcars moet verminderen. Dergelijke maatregelen zijn echter vooral symptoombestrijding. Het werkelijke probleem ligt bij de ongecontroleerde groei van de toeristenindustrie. We lijken het massatoerisme te aanvaarden als een natuurkracht die we maar over ons heen moeten laten komen. Maar onze gastvrijheid groeit ons boven het hoofd en gaat ten koste van de leefbaarheid in onze woonkernen.

Brede discussie

GroenLinks vindt het tijd voor een brede discussie over de grenzen van het massatoerisme. Alleen door paal en perk te stellen aan de toeristenindustrie kunnen we onze woonomgeving op termijn leefbaar houden. Als aftrap besloten we onze Nieuwjaarsreceptie in het teken te stellen van het toerisme. Er waren twee gastsprekers: Zeeger Ernsting (raadslid GroenLinks Amsterdam) en John Schokker (Wijkraad Oude Kom). Van Zeeger is me één uitspraak in het bijzonder bijgebleven. Toeristen zoeken authenticiteit, terwijl de toeristenindustrie alles nep maakt. Echte authenticiteit – beweerde hij – is alleen te vinden op plaatsen waar het ook fijn wonen is. Laten we ons woongenot niet prijsgeven aan iets waar toerist noch inwoner blij van wordt.

 

Sean TolGroenLinks Edam-Volendam