Poliflw

Hoe nu verder met die kleurrijke knallen? De decembermaand hebben we achter ons en het jaar 2019 is knallend afgesloten. Of, moet ik zeggen dat 2020 begon met een knalfeest?In ieder geval is de hamvraag van de afgelopen weken: ‘Was dit de laatste keer?’ De laatste keer dat tieners vanaf oktober het vuurwerkkrantje kapot lazen, hun spaargeld telden en tot de laatste dag twijfelden waar hun zuurverdiende centjes naartoe moesten gaan? De laatste keer dat kinderen hun ouders enthousiast meesleepten naar de vuurwerk verkoop? De laatste keer dat ouders om 19:00 met de kleintjes naar buiten liepen om samen naar magische grondbloemen te kijken? De laatste keer dat we om 00:02 naar buiten konden gaan, 360 graden om de as konden draaien om overal een kleurrijk schouwspel te zien?Nou, was het alleen maar dat. Dan was de keuze makkelijk gemaakt. Die traditie zouden we nog 100 jaar voortzetten.Maar er is ook een andere kant, vernielingen, verwondingen, de impact op het milieu, geluidsoverlast… In die context gaat CDA Zuidplas om met die hamvraag: ‘Wel of geen vuurwerkverbod.’ Enerzijds gunnen we de komende generaties ook dat magische moment. Die heerlijke aanloop naar de oudejaarsavond. Het plezier van het kiezen. Je enorm groot voelen omdat je met jouw lont zowaar een ‘levensgevaarlijk’ rotje afsteekt. Anderzijds staan we onder de kapot geschoten bushokjes te schuilen, zien we uit elkaar gereten brievenbussen, kapotte putten… Daar draait iedere inwoner voor op. CDA Zuidplas pleit dan ook voor een tussenweg. Een verbod op de knallers. Paal en perk aan de grove vernielingen die daarbij komen kijken. Bescherming voor mensen en compassie voor huisdieren. Maar laten we het siervuurwerk nog een kans geven. Dat feestje houden voor ons samen. En moeten het dan politie en handhaving zijn die continu verantwoordelijk gehouden worden voor de handhaving? Nou, laten we daar ook sámen naar kijken. Als samenleving én als ouders weten wat er gebeurt op straat. Elkaar aanspreken.Misschien kunnen we deze traditie dan nog even behouden… Tinet de Jongefractievoorzitter CDA Zuidplas

Hoe nu verder met die kleurrijke knallen? De decembermaand hebben we achter ons en het jaar 2019 is knallend afgesloten. Of, moet ik zeggen dat 2020 begon met een knalfeest?In ieder geval is de hamvraag van de afgelopen weken: ‘Was dit de laatste keer?’ De laatste keer dat tieners vanaf oktober het vuurwerkkrantje kapot lazen, hun spaargeld telden en tot de laatste dag twijfelden waar hun zuurverdiende centjes naartoe moesten gaan? De laatste keer dat kinderen hun ouders enthousiast meesleepten naar de vuurwerk verkoop? De laatste keer dat ouders om 19:00 met de kleintjes naar buiten liepen om samen naar magische grondbloemen te kijken? De laatste keer dat we om 00:02 naar buiten konden gaan, 360 graden om de as konden draaien om overal een kleurrijk schouwspel te zien?Nou, was het alleen maar dat. Dan was de keuze makkelijk gemaakt. Die traditie zouden we nog 100 jaar voortzetten.Maar er is ook een andere kant, vernielingen, verwondingen, de impact op het milieu, geluidsoverlast… In die context gaat CDA Zuidplas om met die hamvraag: ‘Wel of geen vuurwerkverbod.’ Enerzijds gunnen we de komende generaties ook dat magische moment. Die heerlijke aanloop naar de oudejaarsavond. Het plezier van het kiezen. Je enorm groot voelen omdat je met jouw lont zowaar een ‘levensgevaarlijk’ rotje afsteekt. Anderzijds staan we onder de kapot geschoten bushokjes te schuilen, zien we uit elkaar gereten brievenbussen, kapotte putten… Daar draait iedere inwoner voor op. CDA Zuidplas pleit dan ook voor een tussenweg. Een verbod op de knallers. Paal en perk aan de grove vernielingen die daarbij komen kijken. Bescherming voor mensen en compassie voor huisdieren. Maar laten we het siervuurwerk nog een kans geven. Dat feestje houden voor ons samen. En moeten het dan politie en handhaving zijn die continu verantwoordelijk gehouden worden voor de handhaving? Nou, laten we daar ook sámen naar kijken. Als samenleving én als ouders weten wat er gebeurt op straat. Elkaar aanspreken.Misschien kunnen we deze traditie dan nog even behouden… Tinet de Jongefractievoorzitter CDA Zuidplas

Op dinsdag 1 oktober vond er voor het eerst in negen jaar een spoeddebat plaats in de gemeente Zuidplas. De gemeente heeft zich misgerekend bij de vangnetuitkering van het Rijk en er komt ongeveer een miljoen euro minder binnen dan in de zomernota was begroot. Daartegenover staan twee meevallers, die samen ongeveer 650.000 euro opleveren. Namens het CDA het sprak fractievoorzitster Tinet de Jonge tijdens dit debat: "Voorzitter Een spoeddebat. Geen lichtvaardig middel. En wie zich blind staart op de cijfers zou kunnen zeggen dat het een gerechtvaardigd middel is. Het is geen kleingeld, waar we vanavond over spreken. Sterker nog, ik weet vrij zeker dat wij inwoners hebben die graag met deze bedragen aan de slag willen gaan. Het CDA heeft twee emoties bij het centrale onderwerp van vanavond. Enerzijds schrik. De logische eerste vragen zijn bij ons ook door het hoofd geschoten. Hoe kan dit gebeuren? Heeft er iemand liggen slapen? U kent ze wel, de primaire gedachten.De tweede emotie die ik graag wil benoemen is vertrouwen. Want, zover ik in kan schatten, is er hier niemand aanwezig die nooit een fout gemaakt heeft. Het maken van een fout definieert nooit een situatie of de persoon. Het is de stap die daarna gezet wordt. Hoe gaat men om met de gemaakte fout.Nadat deze fout ontdekt is, is hier direct transparant mee omgegaan. Dat is stap één na het maken van een fout. Vervolgens en zelfs gelijktijdig, was het alle hens aan dek. Dit probleem moet opgelost worden met alle focus op het ontzien van de inwoners van Zuidplas. Natuurlijk wordt een probleem van deze omvang niet in een kwartier bij de koffietafel opgelost. Zou dat het geval zijn, dan zou het CDA zich ernstig zorgen maken. Het gaat erom dat dit proces zorgvuldig doorlopen zodat inwoners van Zuidplas hier zo min mogelijk last van hebben. Dat mag tijd kosten. Weet u, zelfs artsen aan een operatietafel, kunnen fouten maken. Wanneer u dan in de hal staat te wachten, wilt u dan de arts bij de tafel vandaan loopt om met u te gaan overleggen over de voortgang van de operatie. Nee, u vertrouwt op de professionaliteit van de arts. Haar opleiding, training, kennis en ervaring maken dat u wilt dat zij aan die operatietafel blijft staan. Het CDA heeft vertrouwen in de ambtelijke organisatie. Laten we elkaar heel eerlijk aankijken en dan zeggen dat er zoveel goed gaat en slechts incidenteel iets fout. Juist de manier waarop geacteerd is rond deze fout maakt dat het vertrouwen in dit college alleen maar toegenomen is. Er is transparant en daadkrachtig opgetreden. Ik zeg u heel eerlijk, natuurlijk balen we er enorm van dat er een fout van deze omvang gemaakt is. Het gaat niet om monopoly geld. We hebben ons rijker gerekend dan we waren. We dachten dat we geld hadden, dat we nooit gehad hebben. Er is dus geen geld verkwanseld, er is een fout gemaakt op papier. Een menselijke fout. De gemeente is een ongelooflijke complexe organisatie. Dan kunnen we met zijn allen roepen dat er geen fouten gemaakt mogen worden, nou, eerlijk gezegd zou ik dat de grootste fout vinden. Het zou zelfs oneerlijk zijn om te beweren dat er geen fouten gemaakt worden. Inwoners van Zuidplas zijn te slim om dat te geloven. In de informatienota geeft het college al concreet gehoor aan de maatregelen die nodig zijn. Waren deze zaken tijdig gesignaleerd dan waren ze zeker opgenomen in de P&C documenten en geaccordeerd door de raad. Laten we ons vanavond niet richten op de doorwerking van de drie issues. Een debat over de inhoud van het BUIG, doorrekening van rente aan strategische gronden of de uren aan investeringen is voor de CDA fractie vanavond dan ook niet aan de orde. De fout is gemaakt. Daar is transparant over gecommuniceerd. Er wordt veel werk verzet om de schade, daar waar mogelijk, te herstellen. Laten we de professionals nu dan ook alstublieft terug sturen naar de operatietafel." *De foto is afkomstig van Gouwe IJssel Nieuws.

Tinet bracht vandaag samen met minister Hugo de Jonge een bezoek aan hospice IJsselthuis. Hieronder haar verslag: Een huis binnen onze gemeente grenzen waar sterven bij het dagelijks leven hoort. Er over na denken is soms te confronterend maar sterven hoort bij het leven. Vandaag werd dit op een bijzondere manier dichtbij gebracht. Samen met minister Hugo de Jonge bracht ik een bezoek aan het IJsselthuis in Nieuwerkerk aan den IJssel. Het IJsselthuis is een hospice. Mensen brengen hier de laatste fase van hun leven door. Soms een lang leven, soms eigenlijk veel te kort. In het IJsselthuis krijgen ze allemaal dezelfde behandeling. Manager Els Imthorn en coördinator Liesbeth Disco vertellen me over het hospice. En echt, het is ongelooflijk wat er hier allemaal gedaan wordt. ‘Mensen met een levensverwachting van 3 maanden of nog minder mogen bij ons die laatste tijd doorbrengen. Die tijd willen we echt een thuis maken voor deze mensen’, zegt Liesbeth. Imthorn: ‘In totaal hebben we maximaal vier bewoners. Om die vier personen zoveel mogelijk in de watten te leggen zijn er zo’n 70 vrijwilligers nodig. Voor directe zorg maar ook voor het tuinieren, evenementen organiseren, noem maar op. Alles om hen gelukkige laatste weken te geven.’ ‘We zeggen wel eens, hier moet het iedere dag voelen als een zondag’, vult Disco aan. Als ik een rondleiding krijg ben ik heel heel diep onder de indruk. Dit huis ís een thuis. De vloerbedekking, de knusse inrichting van de woonkamer, de sfeer de vriendelijkheid die vrijwilligers en betaald personeel uitstralen raken me. Een hele diepe buiging voor al deze vrijwilligers die minimaal acht uur in de week de handen uit de mouwen steken en hun hart laten spreken voor deze kwetsbare groep. Gelukkig mag humor er ook nog zijn. Een oudere dame grapt dat ze wel op zijn minst een beetje mooi op de foto moet. ‘Ja, straks ben je een ‘bn’er, grapt een bezoekster.’ Samen grinniken ze even. Als ik Hugo de Jonge hoor zeggen dat een hospice gedragen wordt door de omgeving dan denk ik dat hij de spijker op zijn kop slaat. Zoveel inwoners die zich hier inzetten. Al die handen maken mogelijk dat er door het jaar heen ongeveer 120 mensen opgevangen kunnen worden.

Er zijn van die onderwerpen op de agenda die iets losmaken. Ze maken iets los omdat je het heel graag goed wilt doen maar niet precies weet wat ‘goed’ dan is. Bij deze motie was dit het geval. Ik ga u kort meenemen in de dilemma’s van onze fractie. Want deze motie beoogd een goed doel. Wij geloven ook dat deze motie vanuit goede motieven ingediend is. Maar bereiken we met deze motie dan ook het doel dat we willen bereiken? Dat is de worsteling die wij als fractie gemaakt hebben. Het CDA staat voor een samenleving waarin iedereen mee mag doen, niemand buitengesloten wordt. Niemand apart gezet wordt. Liever dan een regenboogvlag, zien we een vlag waarin die regenboogkleuren staan plus alle overige kleuren. Die kleuren willen we niet onderling van elkaar scheiden. De kleuren moeten juist door elkaar lopen. Liefst niet in keurige horizontale strepen maar kris kras. Want weet u, een kort vraagrondje langs de scholen in onze gemeente leert dat er gepest wordt. Op sommige scholen veel, andere scholen minder. En laat geen misverstand bestaan. Pesten en buitensluiten zijn verschrikkelijk. Het is een handicap die iemand een leven lang met zich meedraagt. Maar niemand spreekt over het pesten van uitgerekend deze groep. Kinderen die geplaagd worden zijn kinderen die opvallen door gewicht, sommige zijn te slim, anderen kunnen minder makkelijk mee. Een bril, puistjes, oude kleren. Te stil of te luidruchtig, net even anders. Er zijn verschillende manieren om dat pesten aan te pakken. Er zijn docenten die ervoor kiezen om de kinderen bijzonder veel positieve aandacht te geven. Extra complimenten, meer de spotlight op hun prestaties zetten. U kunt bijna invullen wat het gevolg is van die goedbedoelde aandacht. De kloof tussen deze kids en de groep wordt groter. Er zijn ook docenten die dit anders aanpakken. Een juf besloot dat in haar klas iedere dag één van de kinderen bij de deur mocht gaan staan. Dit kind geeft iedere leerling in de klas een hand en een knuffel. Naarmate de kinderen ouder worden komt hier een persoonlijke groet bij. Het doel? Iedereen hoort erbij. Je hebt met alle kinderen contact. Inmiddels is er veel onderzoek naar gedaan en deze methode werkt. De worsteling van het CDA zit hem dan ook precies op dit punt. Met deze motie sluiten we niet iedereen in. Gevoelsmatig benoemen we een aparte ‘groep’, we zetten de spotlight daar, waarvan we niet weten of we er goed aan doen hem daarop te zetten. We weten niet in hoeverre de LHBTI-gemeenschap in onze gemeente wel op deze motie zit te wachten. Voelen zij zich positief in de zon gezet? Of voelen zij zich juist niet op hun gemak bij deze motie? Herkennen zij zich in de tekst van de motie? Als CDA gaat het er in de basis om dat geen mens gelijk is. Het is juist waanzinnig mooi dat we zo divers zijn. Hoe saai zou het leven anders zijn. Maar ieder mens is precies hetzelfde waard! We zijn gelijkwaardig. Komen met een oplossing als er mogelijk geen probleem is? Hoe kunnen we dan het juiste beleid vaststellen. En als er een groot probleem zou zijn, dan moeten we dit toch integraal aanpakken. We moeten dan toch tot een oplossing kunnen komen waarbij we ieder ‘kind in de klas’ een ‘hand en een knuffel’ geven. Want het CDA kiest voor een inclusieve samenleving. Een samenleving waar discriminatie en geweld voorkomen worden. Wij kiezen voor een Zuidplas waar iedereen zich thuis en veilig mag voelen. Als dit niet het geval is, dan willen we dat weten. Dan willen we weten hoe we de maatschappij kunnen helpen dit te voorkomen. Want wij kunnen als politieke partijen wel denken dat we het hier gaan regelen maar zo werkt het niet. Een inclusieve samenleving wordt gedragen door die samenleving. Door iedere inwoner. Niet door symbolen uit de politiek maar door u, door mij, door ons. Met onze motie willen dan ook niet de illusie wekken dat wij het voor de samenleving gaan oplossing. We willen aan de samenleving, aan de maatschappij vrágen, wat we kunnen doen om hen te ondersteunen. Is er een probleem? Wat is er nodig in onze gemeente Zuidplas? Niet door de nadruk te leggen op ‘groepen’, want alleen het woord ‘groep’ duidt al op een onderscheid. Maar door de nadruk te leggen op overeenkomsten. Waar vinden we elkaar, waar kunnen we elkaar sterker maken en hoe kunnen we elkaar steunen?

CDA Zuidplas: ‘Kerst vier je samen!’ Het vieren van Kerst betekent voor veel mensen gezelligheid, samenzijn met familie, warmte en een mooie sfeer. Maar dit geldt helaas niet voor iedereen. Het aantal eenzame mensen in Nederland stijgt en juist tijdens de feestdagen is dat extra pijnlijk. In Zuidplas vraagt het CDA al geruime tijd aandacht voor de eenzaamheidsproblematiek. ‘Zonder dat we er cijfers aan kunnen hangen weten we dat er ook in onze gemeente inwoners zijn die zich eenzaam voelen. Dat gaat om ouderen maar steeds vaker zijn het alleenstaande ouders die zich verloren voelen. Het kan juist heel zwaar zijn om er tijdens de feestdagen alleen voor te staan.’ Zegt fractievoorzitter Tinet de Jonge. De problematiek is helaas niet zichtbaar, niet in de reële wereld en niet op Facebook, Twitter of Instagram. Veel mensen en maatschappelijke organisaties zijn zich gelukkig bewust van de voor sommigen moeilijke decembermaand. Overal in het land zijn tijdens de Kerst initiatieven om de eenzaamheid te bestrijden. Speciaal voor de kerstdagen hebben de fracties van verschillende CDA afdelingen in het land de handen ineengeslagen om op een positieve manier mensen meer betekenis te laten geven aan Kerst en een eenzame bekende, vriend of buurman uit te nodigen. Op 6 december lanceerden zij de website: Kerstvierjenietalleen.nl Mensen die iemand thuis uitnodigen met Kerst en dit aanmelden op de site, krijgen een kerststol. De drie mooiste initiatieven ontvangen een gourmetpakket voor 8 personen. De initiatiefnemers geven aan: “Kerst is niet alleen een feest van gezelligheid en eten, maar ook van naastenliefde en samenzijn. Maar omdat dat niet meer vanzelfsprekend is in onze geïndividualiseerde samenleving, willen we er op een positieve manier aandacht voor vragen. Nodig een ander uit, dan bezorgen wij een kerststol!” De initiatiefnemers zijn voornemens ook op andere momenten in het jaar aandacht te (blijven) vragen voor eenzaamheid in onze samenleving. Dit alles onder het motto: Samen tegen eenzaamheid.

De leden van de CDA-fractie worden regelmatig benaderd door inwoners uit Moordrecht betreffende de hondenlosloopgebieden. Er worden zorgen geuit door zowel hondenbezitters als niet-hondenbezitters. Het steeds veranderen van de losloopgebieden brengt onduidelijkheid met zich mee, zeker nu de omvang van de losloopgebieden flink wordt vergroot. We horen van zowel hondenbezitters als niet-hondenbezitters dat ze niet graag het Moerhoutpark in Moordrecht in gaan. Mensen zonder hond vinden het veelal niet prettig ’benaderd’ te worden door onbekende loslopende honden. De bezitters van een hond hebben soms angst dat hun hond niet veilig aangelijnd kan lopen, doordat de hond aangevallen kan worden (wat al enkele keren is gebeurd). Het fietsen is in het Moerhoutpark en het zogenoemde Wilgenlaantje praktisch onmogelijk geworden door de loslopende honden, ondanks dat deze officieel zijn aangeduid als fietspad. Alvorens de inwoners de nieuwe folder van de losloopgebieden in Zuidplas ontvangen, is het goed duidelijkheid te krijgen (en op te nemen in de nieuwe folder aan inwoners) betreffende het beleid. CDA-fractielid Benno de Ruiter heeft daarom op 26 september de volgende vragen gesteld over deze losloopgebieden: 1) In de beantwoording van de vragen met document nummer U18.000627 geeft u aan dat er overlegd gaat worden met inwoners om het beleid regelmatig te verifiëren betreffende losloopgebieden. a) Is dat bij deze aanpassing ook gebeurd? b) Zo ja, met welke inwoners wordt er dan gesproken, is dit een representatieve groep t.o.v van de samenleving die gebruik maakt van b.v. Het Moerhoutpark? 2) Tot enkele maanden geleden was er in het Moerhoutpark een afgesloten stuk welke bestemd was voor loslopende honden. a) Waarom is deze zonder goede communicatie weggehaald? b) Waarom voldeed dit stuk niet? 3) In de APV is te lezen dat ‘ art 2:57 beperkt het loslopen van honden op de weg. In het bijzonder heeft dit artikel de volgende bedoelingen: - De bescherming van de verkeersveiligheid die door loslopende honden in gevaar kan worden gebracht - Het voorkomen van hinder voor voetgangers - Het voorkomen van schade en dierenleed’ ’art 2:58 de eigenaar of houder van een hond is verplicht er voor te zorgen dat die hond zich niet van uitwerpselen ontdoet op: A. Een gedeelte van de weg dat bestemd is voor verkeer van voetgangers of fietsers’ Gezien deze in de APV opgenomen artikelen kunnen wij geen onderbouwing vinden om het zogenoemde Wilgenlaantje in Moordrecht, dat als fietspad bestemd is, aan te wijzen als losloopgebied. Het smalle laantje is niet meer dan een fietspad met een smal strookje gras aan weerszijde. a) Hoe wordt de verkeersveiligheid gewaarborgd? b) Waarom is dit smalle laantje toegewezen (in strijd met APV) als losloopgebied? c) Zijn de losloopgebieden ook in de andere dorpen op soortgelijke locaties toegewezen? 4) Is er door alle aanpassingen nog budget voor de toegezegde (dierenwelzijnnota) speelatributen? 5) Zoals te lezen in de beantwoording (zoals reeds bovenaan aangegeven), zou er vanaf februari 2018 gehandhaafd worden op het niet opruimen van hondenpoep en op het aangelijnd houden buiten de losloopgebieden. a) Wordt er daadwerkelijk gehandhaafd vanaf februari 2018? b) Hoe is de handhaving georganiseerd in de verschillende dorpen? c) Wat zijn de resultaten tot nu toe? 6) Gezien de recentelijke verruiming van de losloop gebieden is het aannemelijk dat het lastig te handhaven is op het opruimen van hondenpoep. Wat zijn de handhavingscijfers en is het inderdaad lastiger te handhaven?

Door ChristenUnie/SGP Zuidplas op 10 juli 2018 19:44

Laatste raadsvergadering voor reces.

Op 10 juli 2018 was de laatste vergadering voor het zomerreces van 2018.

Bijdrage Voorjaarsnota door Dagmar Ambachtsheer

Beste voorzitter, zal mijn nieuwigheid zijn... maar VOORJAARsnota behandelen na al een paar weken tropisch weer geeft toch de vraag waarom deze nota zo heet. Als we de afwijkingen na 3,5 maand bespreken, terwijl we al weer 2,5 maand verder zijn en de volgende rapportage, de najaarsnota alleen nog maar geschiedenis behandelen, vraag ik me, wellicht naïef in uw ogen, af: kan dit niet anders? Kunnen we de voortgang niet effectiever behandelen dan we nu doen?

En als onze fractie kijkt naar de inhoud van de VJN dan missen we ook hier, net als bij de jaarstukken de reflectie op het beoogde maatschappelijk resultaat.

Op de inhoud zoomen in op 3 onderdelen, ruimte, financiën en het sociaal domein. Om te voorkomen dat onze punten in het vergadergeweld van vandaag ondersneeuwen heb ik een paar symbolen meegenomen om onze punten te bekrachtigen.

-------

Bijdrage Jaarstukken 2017 door Johan Snoei

De jaarstukken 2017 markeren feitelijk het einde van de tweede coalitieperiode van de gemeente Zuidplas. En was het in financieel opzicht in de eerste periode vooral kommer en kwel, de tweede periode kende in dat opzicht een aanzienlijke gunstiger gesternte. Het vorige college kon jaarlijks ‘zwarte cijfers’ laten zien en dat is op zich natuurlijk een mooie prestatie.

Dat gezegd hebbend, nu naar de inhoud van de jaarstukken. Onze fractie wil daarbij de volgende drie onderwerpen inbrengen:

Het gebrek aan inzicht in de maatschappelijke effecten,

het verschil tussen de beelden uit het jaarverslag en die in de samenleving, en

enkele financiële kanttekeningen en opmerkingen bij de jaarrekening.

-------

Bijdrage Collegeprogramma 2018-2022 door Peter Molenaar

Samen verder bouwen aan Zuidplas, de titel van het coalitieakkoord en collegeprogramma van de fracties VVD, ChristenUnie/SGP en CDA.

En dat is wat CUSGP wil, verder bouwen aan onze mooie gemeente Zuidplas, daarbij staan voor onze dorpen en CUSGP neemt hier haar verantwoording samen met de VVD en het CDA. Maar het verder bouwen aan Zuidplas doen we niet alleen, dat willen we doen met de hele raad en met de inwoners, organisaties en onze ondernemers.

Allereerst complimenten richting college, voor de snelheid waar zij uit de startblokken is gekomen. Drie maanden na de verkiezingen presenteerde zij het collegeprogramma.

Op 10 juli 2018 was de laatste vergadering voor het zomerreces van 2018.