Poliflw

Tijdens de raad van 8 september jl bespraken wij het initiatiefvoorstel, vanuit de raad, inzake het antenne- en zendmastenbeleid.

Waar eerder in commissieverband door verschillende partijen een aantal punten werden aangedragen die in hun ogen verbeterd dienden te worden, werden deze aangepaste onderwerpen bijna collectief de prullenmand in gegooid.

De PvdA en PW waren als enige partijen voor.

Het voorstel omhelsde twee onderdelen waarvan wij het belangrijk vonden dat deze aandacht kregen:

De Kruimelregeling: Momenteel is er een kruimelregeling in bestemmingsplannen waardoor een zendmast eenvoudig ingeplaatst zou kunnen worden. Wat ons betreft dient dit ten aller tijde via de raad te moeten gaan.  Stralingsarm bouwen: Niet iedereen is gelukkig met een goed bereik, mensen die hinder hebben van HES (High Electric Sensitivity) ervaren veel last van de electro-/ magnetische straling. Tijdens de politieke avonden werd hier specifiek aandacht om gevraagd door insprekers.

In het beslispunt werd specifiek aandacht gevraagd om, voor een doelgroep die dat wenst, medewerking te verlenen om stralingsarm te bouwen.

PvdA Westerveld ziet hier een mogelijkheid in doordat in ons huidige beleid is afgesproken dat een groep belangstellenden die samen willen bouwen medewerking krijgen van het college om de mogelijkheid te onderzoeken. Niets wordt bij voorbaat uitgesloten. Zodra er enthousiaste belangstellenden zijn zal er gekeken moeten worden naar de wijze van bouw en de locatie, geen beperking maar een kans of uitdaging. (Dit zonder het telefonische bereik van de overige inwoners te ontnemen).

Ondanks dat het voorstel niet is aangenomen zijn de opmerkingen mee gegeven aan het college.

Uiteindelijk willen wij allen prettig wonen en velen willen ook een goed bereik voor hun mobiele telefoon.

Wordt vervolgd.

Het bericht Zijn onze zendmasten nu hinder of noodzaak? verscheen eerst op PvdA Westerveld.

“U zult werken voor uw geld!” Deze opmerking zal iedereen herkennen en misschien ook als normaal beschouwen. Toch zijn er in Nederland nog steeds grote groepen mensen die langs de zijlijn staan en aangewezen zijn op een uitkering. Begin jaren ‘80 was ik werkzaam op een sociale dienst en ook toen spraken wij al over het grote aantal mensen met een uitkering en wat wij daaraan konden doen. Wij spraken over het harde of granieten werklozen bestand. En misschien moest de samenleving maar accepteren dat dit aantal mensen altijd werkloos zou blijven.

Jaren tachtig

De ernstige wereldwijde economische crisis in de jaren tachtig leidde tot een ongekende werkloosheid in 1983/1984. Het record van 639.000 werklozen (gemiddeld over drie maanden) werd gehaald in de periode van november 1983 tot en met januari 1984. In diverse gemeenten ontstonden projecten voor werklozen, waarbij onder andere cursussen, en andere activiteiten voor werklozen werden georganiseerd en waarbij werklozen begeleid werden naar een betaalde baan. Zeker voor de jongeren was het bijzonder moeilijk om aan het werk te komen, en vanwege de enorme jeugdwerkloosheid werd ook wel gesproken over ‘de verloren generatie’. 

 

Ik memoreer aan deze periode omdat vanaf toen allerlei projecten en stimuleringsmaatregelen zijn bedacht om (het liefst) iedereen aan het werk te krijgen met of zonder hulp. Veel van dit beleid was gericht op het al dan niet onder dwang meewerken aan allerlei werkloosheidsprojecten. Uiteindelijk heeft dit geleid tot de situatie waarin wij nu verkeren. Nog steeds veel mensen die langs de zijlijn staan en gebruik moeten maken van een uitkering. Ondertussen is er wel heel veel geld op gegaan aan het optuigen van organisaties die de vormen van participatie moesten begeleiden. Dit geld had ook gebruikt kunnen worden om de doelgroep waarvoor zij bedoeld was echt te helpen.

Mijns inziens kan dit alleen met heel veel geduld, scholing en met begeleiding naar werk. En absoluut niet met het dwingen van mensen om allerlei dingen te doen die zij niet willen en/of kunnen.

Toch komt elke regering weer met plannen om onder dwang mensen aan het werk te zetten of maatschappelijk nuttige werkzaamheden te laten verrichten. (straten vegen, papier prikken etc.)

Het werklozen bestand van vandaag is echter een hele andere dan van de jaren tachtig. In al onze wijsheid hebben wij besloten in 2015 de Participatiewet in te voeren. (niet het beste besluit welke ook door de PvdA is genomen)

We zijn gaan werken aan het verkleinen en beperken van o.a. de WSW en de Wajong, waardoor er nu een groep mensen is ingestroomd bij de reguliere uitkeringsinstanties die gewoon heel moeilijk te begeleiden is naar werk. Het gaat hier o.a. mensen met beperkingen zowel sociaal als geestelijk die nu gedwongen worden om te concurreren met andere hoger opgeleiden in het uitkeringsbestand. 

En opeens komt de huidige staatssecretaris met een zeer neo-liberale non-oplossing “de tegenprestatie”. Mensen moeten een inspanning/prestatie leveren voor de uitkering die zij ontvangen.

Als dit gebeurt moet er weer een organisatie opgetuigd worden die registreert, controleert etc. etc. 

Het geld gaat dus weer niet naar de mensen waarvoor het bedoeld is, maar naar het door ons zo geliefde model van registratie, controle en bestraffen. Dus niet naar goede begeleiding en het creëren van zinvolle dagbesteding voor die mensen die daarop aangewezen zijn.

Laten wij als maatschappij nu eens proberen gelden daar in te zetten waar dit nodig is. Het begeleiden van mensen naar werk met geduld en scholing. En laten wij accepteren dat er altijd een groep mensen zal zijn die de sprong naar werk niet (meer) kunnen maken. Wel kunnen wij deze mensen begeleiden naar  zinvolle dagbesteding. In mijn ogen kan dat vrijwilligerswerk zijn maar ook klusjes die anders niet gebeuren zoals eenzaamheidsbestrijding,……….. etc.

Ik hoop ook nu weer dat er PvdA leden of anderen zijn die zeggen misschien is dit of dit wel een goed idee om uit te voeren, dan hoor ik dat graag. Ik ben te bereiken op 06 50 25 40 49.

Het bericht “U zult werken voor uw geld!” verscheen eerst op PvdA Westerveld.

Zojuist hebben VVD, DSSW/SW en GB hun bestuursakkoord bekend gemaakt.

Het is een teleurstellend akkoord.

Teleurstellend voor al die inwoners die geloofden in de beloften van partijen om een oplossing te gaan zoeken voor de overlast van de steeds uitbreidende intensieve landbouw, in het bijzonder de lelieteelt. Het vorig college probeerde er in ieder geval nog iets aan te doen. Dit college noemt het een Haags probleem en kijkt zelf weg.

Teleurstellend voor al die boeren die een steuntje in de rug kunnen gebruiken bij de omvorming naar meer duurzame landbouw. Het gemeentelijke fonds duurzame landbouw van het vorige college, waarin € 200.000 beschikbaar was voor veranderingen, is per direct opgeheven.

Teleurstellend voor al die toeristen die Westerveld zo mooi vinden. De toeristenbelasting stijgt naar een recordhoogte. Heb je een seizoenplaats, dan ga je zomaar een paar honderd (!) Euro meer betalen. Teleurstellend ook voor al die campingeigenaren die zo hard werken om het hun gasten naar de zin te maken, maar zo’n waanzinnige verhoging niet meer uit kunnen leggen.

Teleurstellend voor al die mensen die zo druk bezig zijn voor onze inwoners, in sportclub, zwembad of dorpshuis. Ze kunnen de komende jaren vooral rekenen op bezuinigingen. Zelfs het extraatje dat het vorige college voor uitbreiding van het armoedebeleid gereserveerd had, wordt wegbezuinigd.

Het nieuwe college nodigt iedereen uit aan tafel, maar ze moeten wel hun eigen eten meebrengen.

Progressief Westerveld zal de komende jaren oppositie gaan voeren. Dat doen we samen met inwoners, ondernemers en belangengroepen. We zullen opbouwend aan de slag gaan, samenwerking zoeken en goede ideeën van andere fracties steunen. We zullen alternatieven inbrengen waar nodig. We krijgen het kortom héél druk.

Progressief Westerveld was en is voorstander van de ontwikkeling van een integrale toegang Sociaal Domein in de Gemeente Westerveld. Daartoe haalt de gemeente de taken terug in eigen huis, die nu nog zijn uitbesteed aan de IGSD samen met Steenwijkerland. Niet omdat de IGSD slecht functioneert, maar omdat we het belangrijk vinden, dat inwoners bij één loket terecht kunnen voor alle regelingen in het Sociaal Domein.

Dinsdag 15 januari behandelde de Raadscommissie Sociaal Domein het voorstel tot opheffing van de IGSD en het bijbehorend liquidatieplan: een logische en noodzakelijke stap in een voortgaand proces, waarin de principiële besluiten al eerder zijn genomen. Eigenlijk werden twee besluiten voorgelegd: toestemming aan het College de IGSD op te heffen, en impliciet instemming met het bijbehorende liquidatieplan.

Woordvoerder Michiel van de Kasteelen: “De komende maanden staan in het teken van het afbouwen van het oude en het – parallel daaraan – opbouwen van het nieuwe. Bouwen is altijd leuker, creatiever dan afbreken. Ik zou dan ook graag van het College weten hoe het aankijkt tegen de betrokkenheid van de Raad in dat opbouwproces: wanneer en hoe wij kunnen kijken naar de bouwtekeningen en naar de vorderingen, als de bouw eenmaal begonnen is.”

De fractie van Progressief Westerveld gaat er daarbij van uit dat het technisch-juridische kader van de liquidatie in orde is; het ziet er doortimmerd uit in ieder geval. Bij de niet-materiële boedel van de IGSD zitten een grote hoeveelheid Verordeningen, Regelingen en Beleidsdocumenten. Die zijn ooit door de Raad vastgesteld en blijven geldig. Wel lijkt het Progressief Westerveld dat deze zullen worden getoetst op hun relevantie en geldigheid voor de komende nieuwe situatie.

Dan financieel. De Raad heeft bij de Najaarsnota al vastgesteld dat er een bedrag beschikbaar is van €550.000 voor de afwikkeling van de IGSD (buiten de gewone doorlopende kosten), dus dat hoefde niet meer. Wel worden daarbij allerlei slagen om de arm gehouden, en dat leidt voor een fractie (die gezond financieel beleid hoog in het vaandel heeft) tot een verhoogde alertheid. Progressief Westerveld gaat er echter zonder meer van uit, dat substantiële veranderingen in het benodigde budget tijdig met de Raad zullen worden besproken. Het College – bij monde van wethouder de Haas – zegde dat toe.

Ook het Sociale Plan is helder, zij het dat in de tekst van het stuk dat was bijgevoegd een aantal blanco elementen voorkomen, die leidden tot de vraag of inderdaad al een akkoord is bereikt over het Sociale Plan en of de OR al een positief advies heeft afgegeven, want voor Progressief Westerveld is het belangrijk dat we werknemers van de IGSD weten waar ze aan toe zijn. Het College antwoordde dat er een allerlaatste discussie moet worden afgerond. Daarna staat niets het Liquidatieplan meer in de weg. En kunnen we ons richten op het inrichten van het ene loket Sociaal Domein in Westerveld.

Aan het woord, Henri Jansen uit Vledderveen. Lijst 3, nr 2.