Poliflw

Maandag 29 maart was minister Van Engelshoven tijdens de online bijeenkomst ‘Lucht je hart’ in gesprek met studenten in Enschede over de impact van corona op studenten en om samen te bespreken wat perspectief kan bieden.

Studenten konden letterlijk hun hart luchten en gaven aan vooral last te hebben van hun algeheel welzijn veroorzaakt door sociale isolatie en of stress ten gevolge van de pandemie. Meer dan 80 procent van de studenten zegt ‘het gaat niet zo goed met me.’ en dat vinden wij zorgwekkend, maar niet verrassend. Tijdens de bijeenkomst werd duidelijk benoemd wat velen verwachtten, de studenten hebben sterk behoefte aan contact, om dingen buiten hun studie te doen. Sporten wordt aangedragen als goede manier om elkaar te zien en de campus biedt hier gelukkig veel faciliteiten voor. De Enschedese studenten hebben in tegenstelling tot in andere steden gelukkig veel buitenruimte tot hun beschikking, maar dan moet het wel een beetje goed weer zijn. Toch blijken er meer mogelijkheden te zijn en doen de onderwijs organisaties hun best de studenten tegemoet te komen. Er zijn buddy projecten vanuit de universiteit opgezet en meer studentenpsychologen of coaches aangesteld.

De studenten vinden de inzet echter nog niet voldoende. Een groot probleem blijft de beschikbaarheid van studentenpsychologen. Er was al veel behoefte aan, maar sinds de pandemie is deze alleen nog vergroot. Naast het aanbod ervaren veel studenten een drempel om zich te melden met klachten. Je kunt bij je huisarts of studiebegeleider aangeven wanneer het niet goed met je gaat en er wordt met klem aangeraden dit te doen, blijf vooral niet alleen op je kamer zitten!

Internationale studenten zitten vaak nog meer in een isolement maar lopen ook tegen financiële problemen aan. Er zijn wel maatregelen genomen door het kabinet. Alle studenten betalen volgend jaar de helft van het collegegeld en als je dit jaar afstudeert krijg je een kleine tegemoetkoming. “Het lost niet veel op, maar haalt wel iets van de druk af” aldus van Engelshoven. Een kleine groep studenten heeft het ondanks dit erg moeilijk, bijvoorbeeld door het wegvallen van een bijbaan of doordat zij als internationale student aan hoge kosten verbonden zijn.

Er is gelukkig ook iets positiefs te melden en er lijkt licht te zijn aan het eind van de tunnel. Er zijn 40 miljoen zelftesten gekocht voor het hoger onderwijs, de hoop is dat met dank aan deze testen iedereen vanaf eind april weer naar colleges kan. Op zijn minst 1 dag in de week. De zelftests zijn wel echt bedoeld om weer onderwijs te kunnen volgen. Studenten zien wel mogelijkheden, met zo’n test zou je toch weer veilig samen kunnen afspreken? Helaas valt dit nog niet binnen de huidige regels. Toch bieden de testen mogelijkheden en alleen de gedacht al aan een feestje samen biedt hoop en brengt een glimlach op ons gezicht. Binnenkort komt er een kalender met (test)activiteiten waar wij enorm naar uit kijken.

Studenten willen heel graag buiten activiteiten organiseren. Buiten sporten, culturele activiteiten, muziek maken of gewoon een gezellige bbq op 1,5 afstand. Maar studenten hebben ook heel veel behoefte aan samenwerken, zeker tijdens het werken aan de scriptie. Sparren met elkaar over studie onderwerpen wordt enorm gemist. Wanneer je alleen op je kamer zit komen de muren op je af, maar er zijn vaak meer mogelijkheden voor studieruimtes waar je anderen treft dan bekend is.

Dat brengt ons op het laatste punt: communicatie is belangrijk. Lang niet alle studenten zijn op de hoogte van wat er georganiseerd wordt of zelfs simpelweg van de geldende regels. Maar wees eerlijk, wie ziet door de bomen het bos nog? Werk aan de winkel dus, laat studenten weten wat er mogelijk is, wat ze mogen en biedt perspectief want met een beetje perspectief is het toch weer iets beter vol te houden. Een van de lichtpuntjes die benoemd werd is de komende kick-in. Deze zal anders zijn dan eerder, maar zeker de mogelijkheid bieden om elkaar te ontmoeten en de stad te leren kennen. Wethouder Nods ziet er al enorm naar uit en wij ook!

Het bericht In gesprek met studenten in corona tijd verscheen eerst op Enschede.

De Museumfabriek wil het museumpand kopen en vraagt daarom de gemeente om een garantstelling van drie miljoen. D66-raadslid Vic van Dijk heeft zijn best gedaan de besluitvorming in goede banen te leiden. De raad moet immers op basis van een degelijke en volledige onderbouwing een besluit nemen.

Rommelige vraag om garantstelling Museumfabriek

“Beste raad, wilt u met spoed een garantstelling van drie miljoen afgeven voor de Museumfabriek?” vroeg het college (samengevat) eind mei 2020 aan de gemeenteraad van Enschede. Gezien de spoed heeft de stedelijke commissie meteen op 8 juni 2020 hierover vergaderd. Bij D66 zagen we in de stukken dat zaken ontbraken en we hadden veel vragen en twijfels. Waarom nu deze spoed middenin de coronacrisis? Het las allemaal té rooskleurig en enthousiast. Wij konden de (financiële) risico’s voor de gemeente niet goed inschatten. De CDA-fractie zat op dezelfde lijn en de rest van de commissie sloot zich bij ons aan. Behalve de VVD dan, de partij van cultuurwethouder Diepemaat.

Dat gaf geen fraai gezicht. Wethouder Diepemaat slaagde er die avond niet in de commissie te overtuigen. Sterker nog, zijn verhaal was dusdanig gepolijst dat het een averechts effect leek te hebben op de commissieleden. Niemand schoot iets op met deze verwarring. Iedereen wil het beste voor de Museumfabriek. Want de Museumfabriek levert hartstikke goed werk, dat was de discussie niet. Maar de tijd voor de garantstelling tikte wel weg.

Die avond kwamen we er niet uit. Wat nu? Ik probeerde de boel te redden door een contra-expertise voor te stellen. Bijna alle commissieleden vonden het een goed idee om een onafhankelijk expert het voorstel inhoudelijk te laten doorlichten en de raad van een advies te voorzien.

Onderbouwing verstevigen met contra-expertise

Nu kun je zoiets voorstellen in de raad, maar dat betekent dan wel dat je aan de bak mag. Gelukkig hielpen de raadsgriffie, Ayfer Koç (CDA) en Rachel Denneboom (VVD) mee. Door snel te schakelen (daar blijkt videovergaderen dan heel handig voor) hadden we die week nog een opdracht voor de contra-expertise uitgezet. Ook de wethouder schakelde met zijn ambtenaren meteen bij.

Petje af voor hen! Het is natuurlijk niet leuk als je voorstel in een stedelijke commissie aan flarden wordt geschoten. Respect dan ook dat zij daarna op passende wijze mee hebben gewerkt aan de contra-expertise. Een heleboel gegevens moesten immers naar de contra-expert. Een ambtenaar zei het heel mooi: “Ik wil dat jullie [de raad] de gegevens en expertise aangereikt krijgen waardoor je zelf een goed oordeel kunt vormen waar je zelf ook echt van overtuigd bent.” Spijker op de kop, dat was nu precies wat we met de contra-expertise wilden bereiken.

Raad zet licht op groen voor drie miljoen

En zo geschiedde. De contra-expertise is snel opgesteld. En deze was heel duidelijk. De contra-expertise vulde mooi alle gaten die wij nog zagen in. Zo is bijvoorbeeld het ontbrekende koopcontract ingezien door de contra-expert. Nu had de raad een onafhankelijk advies in handen. Hierin staat (in mijn woorden) dat het een financieel verstandige beslissing is om de garantstelling te verlenen. De kosten voor het museum gaan omlaag, en de risico’s voor de gemeente zijn acceptabel.

In de tussentijd had ik zelf ook nog navraag gedaan naar de ontwikkeling van musea als gevolg van corona. Het antwoord kwam overeen met de contra-expertise. Ook al zitten we in een bijzondere situatie met COVID-19, het is niet de verwachting dat je geen pand meer nodig zult hebben voor een museale collectie als die van de Museumfabriek. Dit alles maakte dat de raad op 30 juni 2020 het licht op groen heeft gezet voor 3 miljoen.

Voortaan vaker een contra-expertise naar de raad?

Dit is niet de eerste keer dat de raad bij de eerste bespreking veel vragen en twijfels heeft over een ingewikkeld dossier. De raad behandelt ook wel vaker garantstellingen. Denk bijvoorbeeld aan de garantstelling voor FC Twente. Daar was een contra-expertise al door het college bij de stukken gevoegd. Wellicht is het verstandig dat het college voortaan bij grotere voorstellen met ingewikkelde inhoudelijke aspecten zelf een contra-expertise aanlevert. Dat kan de oordeelsvorming van de raad ten goede komen. U ziet, ook in het gemeentebestuur leren we al doende.

Het bericht Raad regelt contra-expertise over drie miljoen Museumfabriek verscheen eerst op Enschede.

Sinds het uitbreken van de Covid-19 pandemie zien we in het nieuws van over de hele wereld beelden uit en cijfers over verpleeg- en verzorgingshuizen. In het nieuws wordt dagelijks weergegeven hoeveel nieuwe besmettingen, ziekenhuisopnames en doden zijn geregistreerd. Voor de eigen regio zijn deze cijfers voor zover ik weet ook op te vragen.

D66 raadslid Iris Rutjes wil graag weten wat de situatie in Enschede is, zoals ook te lezen in de Tubantia vandaag. Landelijk zien we een daling van het aantal besmettingen e.d. maar vanuit onze achterban hebben wij vernomen dat er momenteel minstens één verzorgingstehuis is waar een uitbraak gaande is.

Afgelopen vrijdag was dit; https://www.tubantia.nl/enschede/bijna-alle-bewoners-van-cypressenhof-in-enschede-besmet-met-corona-wij-zitten-er-nog-middenin~a747d154/ artikel in de Tubantia te lezen. Hier zijn inmiddels 3 patiënten overleden en komen elke dag nieuwe besmettingen bij. We lezen het verhaal van waarschuwing van bestuurder André Kok. “Een lichtpuntje is dat er inmiddels wat bewoners aan de beterende hand zijn. Maar de weg is nog lang. Bestuurder André Kok wil het verhaal van zijn De Cypressenhof graag delen, ook als waarschuwing. „Want je merkt in de hele regio het gevoel dat het hier allemaal wel meevalt. De winkels gaan open, de kappers, mensen gaan weer naar de stad. Ze moeten echt voorzichtig zijn, want we zitten er hier nog middenin.” Dat is wat Ruth ook denkt als ze ’s ochtends naar haar werk gaat. „Het wordt steeds drukker op straat. Dat is heel vreemd om te zien, heel gek. Want voor mijn gevoel begint het hier net.” Dit is ook precies waar wij ons zorgen over maken. Hoe denkt het college hier over? Hebben zij het idee dat de sfeer in de stad gelijk is aan wat in het artikel staat beschreven?

Wat wij ons ook afvragen is of dit een uitzondering is in Enschede of zijn er meer grotere uitbraken bekend? En zoals we leren van de Cypressenhof kan ondanks de juiste maatregelen en 8 weken ‘goed geluk’ besmetting toch plaatsvinden.

D66 Enschede wil in grote lijnen weten hoe de situatie in de Enschedese verzorgings- en verpleeghuizen is.

Wat zijn de cijfers? Hoeveel besmettingen zijn er onder patiënten. Hoeveel procent van het patiëntenbestand is dit? Hoeveel mensen of welk percentage van het personeel is besmet?

Heeft het college de indruk dat deze uitbraak/ uitbraken onder controle zijn voor zover dit mogelijk is?

Wordt in navolging hiervan onderzoek gedaan naar de besmettingsbron en verspreiding?

Zeker nu de maatregelen versoepeld worden vinden wij dit zeer belangrijke informatie. Het kan zijn dat er lokaal geen daling van het aantal besmettingen is en is verzwakken van de maatregelen dan wel verstandig? Maatwerk lijkt ons hierbij beter. Uiteraard zijn er regels voor verzorgingstehuizen met betrekking tot de toelating van bezoek in relatie tot mogelijke besmettingen, wanneer er nog gevallen bekend zijn van covid-19 is voor zo ver wij weten bezoek niet toegestaan? Is dit ook in de lokale verordening vastgelegd? En hoe worden mensen van dit soort informatie voorzien? Is het college ook van mening dat mensen zich bewust moeten zijn van de risico’s? Wij vinden dat het college een actieve rol moet pakken in de voorlichting van de Enschedese inwoners, niet alleen over cijfers maar ook met een beeld van de situatie, nu lijken mensen onterecht het gevoel te hebben dat steeds meer kan. Wanneer ik zelf in de supermarkt loop verbaas ik mij over de grote aantallen mensen die hier (meestal niet alleen) boodschappen doen. Het normale leven lijkt steeds meer weer op gang te komen terwijl er zich achter gesloten deuren nog steeds een ramp voltrekt.

Dan tot slot nog de vraag of het college inzichtelijk heeft in de werksituatie binnen de Enschedese verzorgings- en verpleeghuizen. Zijn er (ernstige) personele tekorten, hoe wordt hier op geanticipeerd? En hoe zit het met de beschermingsmiddelen? Zijn deze voldoende voorhanden voor de zorg? Heeft het college hier inzicht in? Wij vinden het namelijk vanuit D66 zeer belangrijk dat er goed op de gezondheid van onze zorgmedewerkers wordt gelet.

Wij stellen deze vragen nu over de verzorgings- en verpleeghuizen maar vragen ons ook af naar de situatie in de thuiszorg, indien mogelijk willen wij hier graag dezelfde informatie over, wel graag apart behandeld omdat dit vermoedelijk om een andere aanpak vraagt.

 

 

Het bericht Corona: is het versoepelen van de maatregelen niet te vroeg? verscheen eerst op Enschede.

D66 steunt de maatregelen van het college om wat aan de overlast van de eikenprocessierups te doen, ondanks het gebruik van het omstreden middel Xen Tari.

In deze tijd van de Coronacrisis lijkt het alsof het bijna nergens anders meer over kan gaan dan over de gevolgen van dit virus. Begrijpelijk, want de gevolgen voor mensen en de stad zijn groot. Maar dat wil niet zeggen dat andere problemen ineens verdwenen zijn. Een daarvan komt zelfs elk jaar groter terug: de eikenprocessierups.

Dillemma

Al enkele jaren hadden veel Enschedeërs last van de haren van eikenprocessierups. Maar vorig jaar explodeerde de overlast. Daarmee ontstond ook het punt dat de gemeente en wij als raad voor een dillema kwamen te staan: kiezen we voor preventief bestrijden of kiezen we voor een langetermijnoplossing door middel van het bevorderen van biodiversiteit.

De voors en tegens

Het grote voordeel van preventieve bestrijding met de (biologische) middelen aaltjes en bacteriën is dat de rups bestreden wordt nog voordat er overlast is. En dat het veel effectiever is dan het wegzuigen van nesten, zoals gebruikelijk was tot en met vorig jaar. Maar het nadeel is dat niet alleen eikenprocessierupsen bestreden worden, maar ook andere rupsen. En dat is slecht voor de vlinderstand, maar ook voor dieren die rupsen eten. Vanwege dit laatste argument waren we altijd tegen het spuiten met bijvoorbeeld Xen Tari.

Extreme overlast

Vorig jaar zagen we dat de overlast echt heel extreem werd. Tegelijk is het aantal bomen wat per dag leeggezogen kan worden zo beperkt, dat alleen op de allerbelangrijkste plekken de nesten weggezogen konden worden. Daarmee bleven veel mensen zulke grote overlast houden, dat ze ramen gesloten moesten houden en maanden niet in hun eigen tuin konden zitten.

Inzet op de lange termijn

Daar komt nog bij op dat de voorspellingen zijn dat zonder ingrijpen de overlast dit jaar nog groter zou worden. Daarop heeft de wethouder in kaart laten brengen hoe in Enschede met een combinatie van aaltjes en bacteriën de overlast zo goed mogelijk bestreden kan worden en tegelijk andere soorten er minimaal onder lijden. Daarnaast is er beleid om meer diversiteit aan te brengen in het bomenbestand en wordt er gewerkt aan meer biodiversiteit door, bijvoorbeeld, het aanleggen van bloemenlinten in de stad. Dat totaalpakket maakt dat D66 in kan stemmen met het bespuiten van de eikenprocessierups.

Op de site https://www.enschede.nl/openbare-ruimte/overlast/eikenprocessierups heeft de gemeente meer informatie staan over de aanpak.

Het bericht Enschede bestrijdt Eikenprocessierups verscheen eerst op Enschede.

Nu we met zijn allen aan huis gekluisterd zijn, leren we pas echt wat vertrouwen op de eigen kracht van mensen eigenlijk inhoudt. Onze vrijheid om te gaan en staan waar je wilt, en met wie je wilt, is opeens niet meer zo vanzelfsprekend.

Maar toch brengt het ons op een vreemde manier ook dichter bij elkaar: buren die voor elkaar boodschappen doen, vrienden die een blokje om lopen om te kijken hoe het met je gaat, collega’s die virtueel voor je klaar staan vanuit hun eigen huiskamer.

Thuis zijn geeft ons ook meer tijd om na te denken over wie voor ons belangrijk zijn. De mensen die dag en nacht in de weer zijn in de zorg, de leraren die zorgen voor het beste onderwijs op afstand, de mensen in en om de supermarkt die de bevoorrading verzorgen. Al die ondernemers die zichzelf noodgedwongen opnieuw uit moeten vinden en al die vrijwilligers die steeds met nieuwe initiatieven blijven komen.

Voor ons als politieke vereniging is de nieuwe situatie even wennen. Het werk in de gemeenteraad ligt voor eventjes grotendeels stil, nu met man en macht aan oplossingen voor de crisis wordt gewerkt. We kunnen helaas ook geen bijeenkomsten meer organiseren voor onze leden en andere inwoners van Enschede. Toch is het belangrijk dat mensen betrokken blijven bij de politiek en de keuzes die gemaakt worden, juist nu!

Als afdelingsbestuur zijn we daarom op dit moment aan het kijken naar wat we wel kunnen gaan doen. Er zijn ideeën over online discussies, digitale borrels, videobellen met raadsleden en nog veel meer. Maar we horen ook graag jou ideeën en initiatieven! Aarzel niet om ons een mail te sturen op bestuur@d66enschede.nl

Het bericht Hoe blijven we samen sterker in crisistijd? verscheen eerst op Enschede.

Raadslid Vic van Dijk ging met Valentijn op bezoek bij boerin Karin Schukkink. Het werd een letterlijk werkbezoek: overall aan en koeien (leren) melken! Zie de filmbeelden die zijn gemaakt.

Verbinding leggen en inleven in elkaar

Naast gewerkt hebben we ook een hoop gepraat. Want dat was het doel van deze “Make a date 2020” met Valentijn: verbinding leggen. Nu eens een keer niet debatteren vanuit standpunten, maar gewoon eens horen hoe alles gaat. En het zelf meemaken. Behalve het boerenbedrijf en de bescherming van het milieu kwamen ook zonnevelden en windmolens ter sprake. Heel tof om te horen dat dit melkveebedrijf zonnepanelen op het dak van de nieuwe stal legt. Het bedrijf verdient daar niet direct aan, maar Karin en haar gezin vinden dat gewoon belangrijk voor onze toekomst. Zie het verslag van lokale krant TC Tubantia.

Make a Date 2020 door het hele land in beeld

Van de actie #makeadate2020 in het hele land is naderhand een kort samenvattend filmpje gemaakt. Aan het einde hiervan zie je net even andere beelden van het werkbezoek aan de boerderij in Twekkelo.

Het bericht Aan het werk op de melkveehouderij verscheen eerst op Enschede.

Afgelopen weekend heeft Gemeente Enschede, als een begin van de campagne #DirectDuidelijk, een #taalstrijd georganiseerd, waaraan ambtenaren, raadsleden en vele andere mensen uit de stad meededen. Het interessantste onderdeel was een herschrijfopdracht. Een nogal wollige mededeling over een toegewezen parkeerplaats moest DirectDuidelijk worden herschreven.

Een simpele opdracht, zou je zeggen. En waarom leidde dat onmiddellijk tot heftige discussies, uitgerekend onder de raadsleden? We moesten toch een team zijn, dat eenduidig met de ‘inwoner’ (ik zeg liever ‘burger’, maar dat is een onderwerp apart) communiceert?

Welnee, dacht ik. Wat hier gebeurt is democratie in werking. Binnen drie minuten werd het duidelijk dat er verschillen waren tussen de vertegenwoordigers van de politieke partijen. Ze hebben verschillende ideeën over hoe die inwoner eruitziet, wat zijn of haar belangen zijn, en hoe die het beste behartigd worden. Ze hebben zelfs strijdige opvattingen over de vraag: welke informatie, op welk moment, en in welke vorm de inwoners kunnen en moeten krijgen. Ze hebben uiteenlopende meningen over regels, de bevoegdheid om deze regels te buigen, en de manier waarop afwegingen gemaakt worden tussen verschillende regels, in het belang van een individueel persoon of van een groep mensen.

Mooi eigenlijk om te zien dat de Enschedeërs goed zijn vertegenwoordigd, want er zijn grofweg vier opvattingen mogelijk en die waren allemaal zichtbaar bij de heftig debatterende groep raadsleden.

Als we de gemeente als een ‘vader’ ziet en de inwoners als ‘kinderen’, dan denk je dat je precies weet hoe die mensen in elkaar zitten, je hoeft ze niets te vragen. Ze hoeven niet teveel te weten, want het is toch te ingewikkeld, te ver van hun dagelijks leven, alleen het resultaat is belangrijk. Als je aan de macht bent, mag je de regels buigen, zonder dat te hoeven uitleggen, het doel heiligt de middelen.

Als je de gemeente als een soort ‘winkel’ voor dienstverlening ziet, dan zeg je: mevrouw krijgt wat ze wil, ze betaalt voor een dienst, de mededeling is dat de dienst geleverd is, punt. De inwoner zit niet te wachten op uitleg over de manier waarop een dienst mogelijk is gemaakt, het boeit hem/haar niet, zelfbelang voorop. De inwoner heeft geen boodschap aan regels, uitzonderingen en overwegingen, regel het gewoon!

Als je de gemeente als een soort ‘klachtenloket’ ziet waar mensen alleen voor hun problemen aankloppen, dan vind je dat de inwoner geen idee heeft hoe die regels in elkaar zitten. Het is toch allemaal heel erg ingewikkeld. De inwoner zit in een ellendige situatie, die ga je niet opzadelen met lange verhalen, zeg ze gewoon dat het goed komt. Bovendien vinden de inwoners alle regels vervelend, natuurlijk is een uitzondering op hun eigen situatie van belang en mogelijk!

Je kunt de gemeente ook zien als een ‘debatplein’, een plaats waar de belangen en behoeftes van iedereen voortdurend worden afgewogen tegen de belangen en behoeftes van anderen. Dan zorg je ervoor aan de inwoner te vragen, wat mensen denken, in plaats van dat zelf in te vullen. De inwoner zou dan zo vroeg mogelijk en zo volledig mogelijk alle informatie moeten krijgen die van belang is voor een besluit. Voor de inwoner is het ook belangrijk te weten, op welke gronden de regels aangepast zijn, die anders eigenlijk voor alle andere mensen ook gelden.

Dat vertaalt zijn natuurlijk in verschillende ideeën over het herschrijven van de tekst. Zo kan een groep beginnen met “Gefeliciteerd!” en een andere maakt zich zorgen over eventuele juridische maatregelen en legt in detail uit, waarom mevrouw een parkeerplaats krijgt, ondanks de GGD regels. Zo zegt de ene dat mevrouw alleen blij is met dat ene zinnetje over de toegewezen parkeerplaats en weer een ander (en de jury ook!), dat mevrouw toch wel wil weten, hoe dit besluit tot stand is gekomen.

Prachtig dat het ambtenarenteam de wedstrijd won. Puur taalkundig had die brief natuurlijk veel eenvoudiger en meer recht-toe-recht-aan gekund. Daar valt dus veel te winnen in taalgebruik.

Maar de beruchte kloof tussen de burger en de politiek wordt niet kleiner als we langs elkaar heen, over elkaar heen, en met heel verschillende beelden en verwachtingen van elkaar, in Jip en Janneke taal (mis-)communiceren.

Taal is politiek. Gemeenschappelijke taal kan alleen maar bestaan, als we bereid zijn te aanvaarden dat we de wereld met vele verschillende brillen zien. Als we die brillen afzetten, worden we eensgezind. En blind. Als we met elkaar alle beelden delen, dan wordt onze wereld kleurrijk, voor iedereen.

Het bericht Direct Duidelijk verscheen eerst op Enschede.

Op woensdag 4 september 2019 ging D66 Raadslid Margarita Jeliazkova op werkbezoek, op uitnodiging van Vrouwenplatform Carree, met vrouwen die belangstelling hadden in techniek-banen.

De bedrijven in de regio hebben veel moeite met het vervullen van vacatures in de technische sector. Werkzoekende vrouwen en werkgevers komen nog steeds moeilijk in contact. Aan de ene kant, veel vrouwen hebben een onvolledig, vaak achterhaald beeld van het werk in de sector. Aan de andere kant, veel werkgevers kampen nog met vooroordelen en angst voor vaak niet bestaande nadelen van het aannemen van vrouwen. Niet zo bij De Groot Installatietechniek Hengelo, met o.a. drie zussen aan het stuur, nog in 2001 winnaar van Femme Tech Bedrijven Award. Met een innovatieve mix van flexibele werktijden, in company opleidingen en een stevige koers op duurzaamheid (bijvoorbeeld zeezout batterijen en de #Solarfreezer), trekt het bedrijf ook vrouwen aan. Warm ontvangst, mooi rondleiding met betrokken mensen!

De ROC opleiding SMEOT zet zich in voor omscholing in techniek, ook van vrouwen. Die beschikken namelijk over competenties en kwaliteiten die inzetbaar zijn op plekken waar bijvoorbeeld secuur werken en uitstekende oog-hand coördinatie vereist zijn. SMEOT werkt samen met bedrijven in de regio, met verschillende trajecten, van korte in company cursussen tot MBO-4 trajecten. Machinefabriek DELWI in Enschede is een familiebedrijf die met trots vertelt over de maatschappelijke verantwoordelijkheid die het bedrijf richting geeft. Steeds wordt gekeken naar de beste manier om mens en robot samen te laten werken, waar de mens ontlast wordt van de zwaarste klussen. Het bedrijf met zware staalproducten is nog een mannenbolwerk, maar ook daar wordt gekeken naar mogelijkheden om vrouwen in te zetten. Met 30% medewerkers uit heel Europa, is het geen luxe om in taalscholing en huizing te investeren. Er is dus werk aan de winkel, als een onderdeel van door ons gelanceerde taalbeleid. De gezelschap van 12 vrouwen, van leeftijd tot 20 tot 55+, werd rondgereden door een bus van Keolis, met natuurlijk een vrouw als bestuurder. De manager was een Zweed. Diversiteit is niet meer weg te denken uit onze regio. Jammer dat die bus niet vol was. Echter, minstens de helft van de aanwezige vrouwen was serieus op weg naar een opleiding en/of een baan in de techniek.

Foto’s van het werkbezoek vindt u hier!

Het bericht Werkbezoek vrouwen in techniek verscheen eerst op Enschede.

Het is inmiddels een jaar geleden dat Iris Rutjes werd beëdigd als raadslid voor D66 in onze mooie gemeente Enschede. In deze blog blikt ze terug op het afgelopen jaar en kijkt ze vooruit naar de komende periode.

Deel 1: wat ging eraan vooraf?

Het is inmiddels een jaar geleden dat ik ben beëdigd als raadslid voor D66 in onze mooie gemeente Enschede. Vorig jaar werd ik na een zeer intensieve en spannende verkiezingstijd met meer stemmen dan ik ooit had verwacht verkozen tot raadslid. Veel mensen vragen mij: hoe word je nou eigenlijk raadslid? Dit is uiteraard voor iedereen anders, maar ik kan jullie wel vertellen hoe ik op deze positie ben gekomen.

In 2014 ben ik lid geworden van de partij. Zelf was ik zeer ontevreden over een aantal zaken in Nederland en besloot om in plaats van te klagen zelf actief te worden. Alexander Pechtold was voor mij een voorbeeld van een politicus die niet alleen maar in beloften sprak, maar ook daadwerkelijk verandering bracht. In eerste instantie ben ik alleen lid geweest en heb ik mij meer verdiept in het gedachtegoed van D66. Zo ontdekte ik steeds meer van de partij: waar staan we voor en waar komt dit weg, wat zijn onze richtingwijzers en waarom worden bepaalde besluiten genomen? Gelukkig bleek D66 een partij die goed bij mij en mijn eigen waarden past. Ik bleek een ware sociaal liberaal te zijn en voelde destijds sterk de drang meer handen en voeten te geven aan mijn lidmaatschap.

Na een tijdje werd ik uitgenodigd voor een kennismakingsavond van de afdeling Enschede. Hier ontmoette ik raadsleden en andere enthousiastelingen. Zij konden mij meer vertellen over de afdeling en wat er allemaal mogelijk is. Kort hierna werd ik gebeld met de vraag wat ik binnen de afdeling zou willen doen, óf ik ook actief wilde worden en waar mijn interesse ligt. Naar aanleiding van dit gesprek ben ik aangesloten bij de Permanente Programmacommissie (PPC). Gedurende twee jaar heb ik meegeschreven aan ons verkiezingsprogramma en kreeg ik steeds meer mee van wat er binnen de Enschedese politiek speelt. Parallel hieraan ben ik actief geworden in het campagneteam; een leuke manier om meer mensen te leren kennen en mijn politieke vaardigheden te verbeteren. Naarmate de verkiezing van 2018 steeds dichterbij kwam begon het te kriebelen: ik wilde meer. In eerste instantie dacht ik dat raadswerk niets voor mij zou zijn, want wat had ik nou voor ervaring en hoe zou ik dit kunnen combineren met mijn werk en gezin? Na meerdere gesprekken met een aantal mensen en de daarbij komende aanmoediging om me vooral wél kandidaat te stellen heb ik dit gedaan. Dit was ontzettend spannend, maar ook erg leuk. Vol enthousiasme heb ik de procedure doorlopen en werd ik op plek 7 geplaatst van onze kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezing 20 maart 2018.

In aanloop naar de verkiezing ben ik actief campagne blijven voeren, niet per sé voor mijzelf maar voor onze partij. De kans dat ik in de gemeenteraad kwam was namelijk klein. Wij hadden 7 zetels en stonden in de peiling op verlies. Zelfs al zouden we weer een wethouder mogen leveren dan hadden we nog 6 zetels nodig voor mij om in de raad te komen. In mijn omgeving, thuis, op mijn werk en binnen de partij leefden veel mensen met me mee. Het was dan ook een enorme teleurstelling toen wij tijdens de uitslagenavond op 5 zetels uitkwamen. Als een ware optimist heb ik het behoud van in ieder geval 5 zetels gevierd en de kandidaten op plek 1 t/m 5 gefeliciteerd. De volgende dag werd ik wakker met een raar gevoel en besloot naar de bijeenkomst te gaan waar de uitslagen van het centraal stembureau bekend werden gemaakt. Het moment dat ik daar mijn naam hoorde zal ik nooit vergeten; geheel onverwacht bleek ik met voorkeurstemmen op plek 3 binnen te zijn gekomen. Deze dagen waren een emotionele rollercoaster vol gemengde gevoelens, blijdschap, teleurstelling, verdriet en compassie voor diegene die het niet hadden gehaald. En vanaf dat moment begon het raadswerk voor mij. Ik ben enorm dankbaar voor de stemmen die ik heb gekregen en voel mij een ware volksvertegenwoordiger. Het beste voor Enschede en haar inwoners is mijn uitgaanspunt, maar ik heb wel gemerkt dat ik zelf ook een enorme ontwikkeling heb doorgemaakt.

Deel 2: aan de slag

Raadslid word je niet van de een op de andere dag, maar je bent het wel ineens vanaf het moment van je benoeming. In eerste instantie was ik nog helemaal in een roes, ik voelde me als een puppy dat allerlei nieuwe dingen mocht doen en leren. Omdat er veel nieuwe dingen op je pad komen heeft de griffie een inwerkprogramma opgezet. Tijdens zo’n programma leg je bezoeken af aan allerlei organisaties binnen en buiten de gemeente en word je overladen met informatie. Deze periode was enorm intensief, zeker omdat ik er de eerste maand fulltime naast heb gewerkt. Het leuke vond ik dat je overal vriendelijk wordt onthaald en informatie krijgt waarvan je het bestaan niet eens wist. Zo heb ik veel geleerd over de organisatiestructuur van de gemeente, maar ook over bijvoorbeeld ondermijning, de omgevingswet, nieuwe projecten in Enschede, culturele en maatschappelijke organisaties, het reilen en zeilen van de raad en nog veel meer. Hiernaast was er veel gelegenheid om kennis te maken met mijn raadscollega’s.

Ondertussen liepen de coalitieonderhandelingen en werd langzaam zeker wie er in de oppositie én coalitie belandden. Voor mij is de samenwerking met andere raadsleden erg belangrijk; uiteindelijk moeten we het samen doen. Tot aan het zomerreces heb ik mij vooral kunnen oriënteren en mogen leren. Dit was een belangrijke vormingsperiode voor mij als raadslid. Toen kwam het zomerreces, een begrip dat geheel nieuw was voor mij aangezien in de wereld van zorg en welzijn juist in de zomer hard gewerkt wordt. Ik had dan ook het gevoel na het reces en daarmee ook na de coalitieonderhandelingen pas écht aan het werk te zijn.

De eerste gemeentebegroting was een pittige: zoveel informatie in zo’n korte tijd en vervolgens wilde ik alles begrijpen. Dit heeft mij wel geleerd dat ik niet alles kan volgen en begrijpen, al ben ik nog zo nieuwsgierig van aard. Mijn nieuwsgierigheid en al bestaande kennis op het gebied van zorg en welzijn hebben mij er goed doorheen geholpen. Inmiddels ben ik een jaar raadslid en denk ik in grote lijnen te begrijpen waar het allemaal om draait, wat er speelt en hoe ik hier mee aan de slag kan.

Inmiddels heb ik al veel mogen doen en heb ik 14 raadsvergaderingen bijgewoond, 19 stedelijke commissies, 6 stadsdeelcommissies zuid en nog véél meer fractievergaderingen. 5 november was de eerste keer dat ik heb gesproken in de stedelijke commissie en 4 februari deed ik voor het eerst het woord in een raadsvergadering. De eerste keer dat je op het knopje van de microfoon drukt is spannend: iedereen luistert mee en dan is het moment dat je alles wat je van tevoren hebt bedacht te zeggen ook daadwerkelijk gaat verwoorden. Ondanks dat ik vaker voor grote groepen heb gesproken voelde dit moment beladen, dan voel je ten volste je verantwoordelijkheid. Dit geldt ook voor het stemmen in raadsvergaderingen: voorafgaand bespreek je uitvoerig met je fractie de standpunten, maar met één druk op de knop worden belangrijke beslissingen genomen.

Dit jaar heb ik ook mijn eerste motie ingediend: de motie hoge nood voor betere bereikbaarheid van openbare toiletten in Enschede. Deze motie is met ruime meerderheid aangenomen en was uiteindelijk een mooi samenwerkingsverband tussen meerdere partijen. Dit geeft positieve energie. In deze raad worden veel moties en artikel 35 vragen ingediend. Soms lijkt dit instrument hierdoor wat kracht te verliezen. Als D66 zijn wij daarom zuinig op het indienen van moties en politieke vragen, maar als we iets indienen is dit zeker het lezen en volgen waard.

Vorige week heb ik voor het eerst een randprogramma geleid. Dit ging over LHBTI+ en emancipatie naar aanleiding van de beleidsnotie die wij als raad vorig jaar hebben aangenomen. Daarnaast heb ik samen met een aantal raadsleden een themabijeenkomst voorbereid tijdens de Stadsdeelcommissie Zuid. Dit soort avonden zijn intensief om voor te bereiden, maar ontzettend leuk om te doen. Zo kan ik handen en voeten geven aan abstracte ideeën en weet ik structuur aan te brengen in mijn raadswerk. Het is namelijk niet alleen maar meedoen en meedenken, maar ook voorruitplannen. Dit is ook precies het moment waar ik nu sta. Terugkijken op een veelbewogen jaar en vooruitkijken naar de komende jaren.

Deel 3: vooruitkijken

Zoals ik eerder beschreef is het eerste jaar een veelbewogen jaar geweest wat voornamelijk in het teken van leren en ontwikkelen heeft gestaan. Komende jaren wil ik mij verder blijven ontwikkelen als raadslid, zodat we samen veel goede dingen kunnen doen voor onze stad en hopelijk komende verkiezing ten minste onze zetels weten te behouden. Het is af en toe nog zoeken naar een manier om inwoners op te hoogte te houden van wat ik doe, waar werk ik aan en wat heb ik bereikt. Zelf ben ik daarom voornemens om vaker een blog te schrijven over mijn werk als raadslid.

De komende tijd zal ik voornamelijk bezig zijn met werken richting de zomernota. Mijn focus ligt op de transformatie in het sociaal domein met in het bijzonder welzijn, de wijkteams, jeugd en LHBTI+. We hebben een enorme taak te volbrengen, niet alleen financieel maar ook sociaal maatschappelijk. Inmiddels heb ik het gevoel voldoende ingewerkt te zijn om hier ook structureel aan te kunnen werken. Jullie zullen dan ook nog veel van mij voorbij zien komen. En mocht je mij iets willen vragen, dan mag dat altijd. Ik ben goed bereikbaar via whatsapp en email en kom graag een keertje langs. In contact blijven met de maatschappij vind ik erg belangrijk. Ik wil niet in de politieke bubbel belanden, maar mij bezig blijven houden met wat er leeft in de stad.

Iris Rutjes. (Nét niet meer versgebakken) raadslid voor D66 Enschede.

Het bericht Vooruitkijken na een jaar raadswerk verscheen eerst op Enschede.

De gemeenteraadsfractie van D66 zoekt een fractieondersteuner die de fractie helpt om in het gemeentebestuur van Enschede optimaal te kunnen functioneren. Je ondersteunt de fractie enerzijds door agenda’s en notulen te maken van de fractievergaderingen, post- en e-mailafhandeling te bewaken en actiepunten van fractieleden in de gaten te houden. Anderzijds neem je deel aan de fractieberaadslagingen en adviseert fractie en individuele raadsleden over hun standpunten. Dat kan bijvoorbeeld doordat je politieke vraagstukken analyseert of fractieleden helpt bij het opstellen van moties en amendementen.

Het is een betaalde functie met wisselende werktijden en soms pieken en dalen in je inzet. Een flexibele inzetbaarheid is dus noodzakelijk. Raadsvergaderingen vinden meestal plaats op maandagavond, fractievergaderingen op de donderdagavond, uren daarbuiten zijn meestal flexibel in te vullen. Deze functie kost gemiddeld ongeveer 8 uur per week en komt beschikbaar medio maart 2019.

Functieomschrijving Het verrichten van taken noodzakelijk voor het goed functioneren van de fractie zoals het voorbereiden en verslagleggen van de fractievergaderingen, postafhandeling (inkomend en uitgaand) incl. e-mail, agendabeheer en signaleren als actiepunten en andere zaken blijven liggen. Ondersteuning bij de inhoudelijke voorbereiding van commissie- en raadsvergaderingen, waaronder research, lezen stukken, opstellen inbreng en aangeven van historisch politieke lijn, formuleren moties, vragen enz., Bijdragen aan en/of opstellen van moties en amendementen op basis van verzoeken uit de fractie, ook tijdens spannende momenten in raadsvergaderingen, Gevraagd en ongevraagd de fractie adviseren, met oog voor timing en rolverdeling, bijvoorbeeld het signaleren van Enschedese, regionale of landelijke politieke vraagstukken, Plaatsten van berichten namens de fractie op social media en de website. Competenties en vaardigheden / ervaring

De volgende competenties zijn voor de functie van belang:

Goede communicatieve vaardigheden, zowel in woord als geschrift, Gevoel voor politieke verhoudingen, Interpersoonlijke sensitiviteit: hij/zij kan de gevoelens en behoeften van de raadsleden onderkennen en toont zich hierin dienstverlenend, Samenwerkingsgerichte houding: hij/zij draagt bij aan het gezamenlijke resultaat, ook wanneer dit niet van direct persoonlijk belang is. Hij/zij zet zich in om samen met anderen fractiedoelen te bereiken.

Overige vereiste vaardigheden en/of ervaring:

HBO of academisch werk- en denkniveau, Resultaatgericht, Goed invulling kunnen geven aan een ondersteunende, assisterende rol, Zorgdragen voor een stipte afhandeling van het werk, Kan goed zelfstandig werken, Sterk analytisch vermogen, Heeft affiniteit en ervaring met het gedachtegoed van D66, Kan met gemak organiseren en administratieve processen uitvoeren, Is een teamspeler en een netwerker, De fractieondersteuner is bij voorkeur gedurende een periode van 4 jaar beschikbaar. De fractieondersteuner is lid van D66.

Een korte schriftelijke sollicitatie met CV kun je uiterlijk 14 februari 2019 zenden aan: Gertjan Tillema, g.tillema@enschede.nl. Ook voor verdere inlichtingen kun je hem op dat adres bereiken.

Het bericht Vacature fractieondersteuner verscheen eerst op Enschede.