Poliflw

In 2017 heeft de gemeenteraad van Hoogezand-Sappemeer besloten geen permanente bewoning op bungalowpark de Leine toe te staan. Wie toen dacht hiermee de finale oplossing bereikt te hebben, komt bedrogen uit. De fractie van GroenLinks had daar al voor gewaarschuwd. Er blijken grote fouten in het besluit gemaakt te zijn, Het persoonsgebonden overgangsrecht kan wettelijk niet worden omgezet in persoonsgebonden gedoogbeschikkingen en metingen hebben aangetoond dat geluidsoverlast van de Rietzoom geen rol speelt, mits de Rietzoom zich aan gemaakte afspraken houdt. Toch verandert er niets, in oktober zegt het college het besluit te repareren en alsnog een verbod in te stellen. Er zou daarover een nieuw raadsvoorstel komen, zodat de raad erover kon besluiten. In 2020 kwam dat toegezegde raadsvoorstel niet, wel een raadsbrief, waarmee de inbreng van de raad wordt gepasseerd. Binnen een jaar moeten bewoners hun woning verlaten, hoe te handhaven en welke sancties ongehoorzame mensen te wachten staat, is nog volstrekt onbekend. Uiteraard stuit deze gang van zaken op weerstand bij de bungalowbewoners. Donderdag 11 mei is op verzoek van Gemeentebelangen en VVD de zaak besproken in de raadscommissie. Volgens de fractie van GroenLinks heeft het college i n 2017 grote steken laten vallen en doet dat nu opnieuw. Een korte samenvatting van de inbreng van de GroenLinks fractie is hieronder te lezen.

De Procedure

Een nieuw raadsvoorstel is in oktober toegezegd, dat is een logisch en zorgvuldig gevolg van een mislukt raadsbesluit uit 1 mei 2017. Een reparatie is niet aan de orde, nieuwe besluiten moeten worden genomen door de raad en niet door het college. In 2017 was GroenLinks al tegen het genomen besluit, met de kennis van nu zou niemand dat besluit genomen hebben. GroenLinks heeft de stellige indruk dat het college alleen informatie selecteert die hun goed uitkomt en andere feiten, - zoals het geluid van de Rietzoom, dat geen rol meer hoeft te spelen - verdoezelt. In een vervolg traject is dan ook geen sprake geweest van een open of zorgvuldige communicatie met de bewoners, de ondernemers of de voltallige raad. De toezeggingen komt de wethouder niet na. De bewoners stellen diverse rechtsgangen in het vooruitzicht, met de bijhorende kosten en vertraging voor de gemeente, ook hieraan gaat het college voorbij.

Verzet bewoners de Leine

Bewoners van de Leine hebben langs diverse wegen hun ongenoegen kenbaar gemaakt, vele vragen gesteld en omissies in de raadsbrief aangegeven. Het bestuur van de Leine heeft na talloze gesprekken zijn vertrouwen in de gemeente opgezegd. Verwondert u dat, meneer de wethouder? GroenLinks snapt daar niets van. We weten zeker dat deze mensen het vertrouwen niet opgezegd hebben, vanwege het ingenomen standpunt van het college. Iedereen weet dat de Leine zich tot dusver uiterst coöperatief heeft opgesteld. Ook een eigenaar van een woning die er niet zelf woont, bepleit permanent wonen toe te staan, want dat komt de kwaliteit leefbaarheid van het park ten goede, het bespaart tonnen aan handhavingskosten en iedereen kan tevreden zijn. Zelfs deze oproep wordt genegeerd door de wethouder.

Het Rijk en de provincie

De raadsbrief gaat lijnrecht in tegen de ontwikkelingen op rijksniveau. Er ligt in Den Haag een aangenomen motie over wonen op recreatieparken, waarin een verruiming van de mogelijkheden voor permanent wonen wordt aangekondigd. De minister is hiermee bezig, wil uiteindelijk de gemeente meer beslisbevoegdheden geven. Bovendien over een jaar treedt de nieuwe omgevingswet in, daarin worden diverse keuzes gemakkelijker gemaakt. Het college weigert daarop te wachten. Waarom? Als permanent wonen op de Leine toegestaan wordt, is de invloed op het aantal toegewezen bouwcontingenten voor Midden-Groningen marginaal. Het is dwaas om daar veel gewicht aan toe te kennen. Het provinciaal beleid staat permanent wonen in een recreatiepark niet toe. Het college verschuilt zich hierachter en gaat daarbij volstrekt voorbij aan een opening die de provincie biedt. De provincie zal meewerken, indien de gemeente aantoont dat een functie wijziging in het belang is van een goede ruimtelijke ordening. Deze moeite heeft het college nooit genomen.

De Rietzoom (bistro, jachthaven en discotheek)

Wethouder de heer Boersma heeft in 2019 aangegeven dat geluidsmetingen hebben aangetoond dat het geluid geen probleem is voor permanent wonen. De Rietzoom hoeft in dat geval geen kosten extra te maken. De Rietzoom is gebonden aan het Activiteitenbesluit en vormt verder geen probleem. In 2017 werd daar abusievelijk anders over gedacht. De eigen advocaat van de gemeente, Yspeert, schrijft aan de gemeente over dagrecreatie en ondergeschikte horeca waarvoor de Rietzoom vergunningen heeft, dat hij twijfelt of de functie discotheek stand houd bij de bestuursrechter. We kunnen er kort over zijn, een disco heeft niets te maken met dagrecreatie, anders dan een terras, een bistro of een jachthaven. Bovendien, de nabijheid van de Rietzoom staat op geen enkele manier permanent wonen op de Leine in de weg, mits gehouden wordt aan het activiteitenbesluit.

Handhaving

Het meest frappante is wel dat bewoners nog een jaar hebben om te verhuizen, terwijl er nog geen enkele zicht is of de raad daarmee akkoord gaat, hoe handhaving geregeld wordt en welke sancties moeten volgen. Het is alsof het Rijk zegt: ´Je mag vanaf volgende week niet harder dan 100 km per uur op de snelweg rijden, we bedenken later nog wel hoe we dat gaan controleren en welke boete er op staat bij overtreding. De volksvertegenwoordigers hebben we daarbij verder niet nodig.´ Zonder iets geregeld te hebben stelt de wethouder in de raadsbrief al dat bij burgerlijke ongehoorzaamheid met dwangsommen geld zal binnen komen, om daarmee de handhavingskosten te financieren. De vraag van GroenLinks daarbij is: Hoe weet hij dat, terwijl er nog geen enkel protocol is vastgelegd? En hoe zit het bij handhaving met de privacy, de Europese AVG? Staat gemeente Midden-Groningen daar soms boven? De raadsbrief spreekt van een schamele 50.000 euro per jaar voor de handhaving. Behalve handhaving op de Leine, maar op alle recreatieparken in onze gemeente. Op andere parken – buiten Midden-Groningen is allang bekend dat handhaving op permanent wonen vrijwel ondoenlijk is en veel meer geld kost dan de gemeente ervoor wil uittrekken. Het zal veel meer gaan kosten en minstens vijfentwintig jaren achtereen (25 x 50.000 euro). Alsof de gemeente niet op allerlei fronten voor een gigantische bezuinigingsoperatie staat.

Tot slot

De raadsbrief biedt geen enkele oplossing voor welk probleem ook maar. Het is nodeloos ingewikkeld en kostbaar gemaakt, er wordt een eindeloos traject begonnen, gebaseerd op ongewisse gronden. De raad wordt ondanks toezeggingen buiten spel gezet. Al met al is het een onacceptabel geheel. Met een ander uitganspunt – permanent wonen toestaan op de Leine – kun je tot een oplossing komen, die dan veel goedkoper is. permanent zal zijn en iedereen gelukkig maakt. Het dossier zal gesloten kunnen worden.

De SP-raadsfractie in Midden-Groningen maakt zich grote zorgen over de werkomstandigheden van mensen die werken in cruciale beroepen. En trekt daarover (schriftelijk) bij het college van burgemeester en wethouders aan de bel.

"Van thuiszorgwerkers komen signalen binnen dat zij hun werkomstandigheden als onvoldoende veilig ervaren", schrijft SP-raadslid Martine Feenstra. "Zowel van werkers in de huishoudelijke zorg als de verpleegzorg komen er bij de SP signalen binnen dat er geen of nauwelijks geschikte mondkapjes zijn." Volgens de SP maken thuiszorgmedewerkers deze nu soms zelf. Dit garandeert volgens Feenstra onvoldoende veiligheid.

Angst en onzekerheid Feenstra:"Daarnaast moeten thuiszorgwerkers in sommige gevallen zelf betalen voor handschoenen en desinfecterende middelen. Deze werkomstandigheden zorgen voor angst en onzekerheid onder thuiszorgwerkers en -cliënten. Dit leidt er in sommige gevallen toe dat cliënten hun zorg afzeggen. Dit kan leiden tot een toename van eenzaamheid, vervuiling en verwaarlozing."Flexkrachten Deze verhalen krijgt de SP-fractie in Midden-Groningen ook van mensen die in bejaardenhuizen en verpleeghuizen, schoonmaak, openbaar vervoer, retail- en detailhandel, industrie en kinderopvang werken. In deze sectoren werken ook veel flexkrachten.Klachten  De onzekerheid in werk en inkomen leidt ertoe dat mensen met klachten toch maar aan het werk gaan. Wanneer zij te lang afwezig zijn, verdienen zij minder en lopen het risico om er als eerste uitgegooid te worden. Dus gaan zij toch maar aan het werk. Het alternatief is namelijk verlies van werk en inkomen."Onzekerheid Flexwerk betekent in deze crisistijd, volgens de SP, naast onzekerheid voor de werkers ook een extra risico voor onze volksgezondheid. "Extra zuur is het dat zij die de bezuinigingen van de vorige crisis hard voelden,nu de cruciale beroepen zijn. Zij eisen al jaren meer waardering voor het werk dat ze doen. Ze kregen telkens nee te horen. En precies van hen wordt nu een groot offer gevraagd."Alles aan doen De SP vindt daarom dat het college van Midden-Groningen er alles aan moet doen om mensen die werken in cruciale beroepen de beste en meest veilige werkomstandigheden te garanderen. De controle hierop moet volgens de socialisten goed en streng zijn.

Op uitnodiging van de SP was de tandartsbus van Dokters van de Wereld op 24 januari in Hoogezand. Op de parkeerplaats bij de Vredekerk kregen 14 mensen een gratis tandzorgbehandeling. 

De patiënten waren veelal aangedragen door de sociale teams en blij met hun consult. 'Ik ben in geen 15 jaar naar de tandarts geweest', vertelde een van hen. 'Ik keek er verschrikkelijk tegenop, maar ben nu heel opgelucht dat ik het gedaan heb.'

Terwijl de tandarts doorwerkte, hielden SP en Dokters van de Wereld een korte manifestatie met enkele sprekers. SP-Kamerlid Sandra Beckerman hekelde de uitkleding van het basispakket van de zorgverzekering en de eigen bijdragen en het eigen risico. Ook kwam ze met onthullende cijfers. 'In Noordbroek bijvoorbeeld gaat meer dan een kwart van de kinderen niet naar de tandarts.'

Caroline van Wijngaarden van Dokters van de Wereld vertelde over de noodzaak van de tandzorgcampagne: 'Voor een half miljoen in Nederland is de mondzorg onbetaalbaar geworden', en wethouder Jan Jacob Boersma loofde het initiatief en liet weten binnen de gemeente te gaan kijken welk vervolg erop kan komen.

Een bijzondere bijdrage leverde Carla Teisman van mondhygiënepraktijk Hoogezand die de 14 patiënten een gratis behandeling aanbood. Voor één van de patiënten is een nabehandeling afgesproken en het aanmeten van een prothese. Voor anderen gaat de SP nog op zoek naar tandartsen die bereid zijn een eventueel noodzakelijke vervolgbehandeling te geven.

Zoals vorig jaar aangekondigd is op zaterdag 11 januari een rommelmarkt georganiseerd. De opbrengst hiervan was bedoeld om de tandartsbus van Dokters van de Wereld naar Midden-Groningen te halen. Een grandioos begin van 2020: dat is gelukt.

Het zorgsysteem in Nederland is failliet: mondzorg wordt niet gezien als normale zorg en je krijgt het alleen vergoed als je een, meestal dure, aanvullende verzekering afsluit. Dat is echter voor lang niet iedereen mogelijk, waardoor een groeiende groep mensen niet meer naar de tandarts gaat. En hoewel mondzorg voor kinderen wél vergoed wordt, gaan die meestal ook niet, wanneer de ouders zelf niet gaan.

Om deze problemen op de kaart te zetten, en voor een beperkte groep aan te pakken, kwam het idee om de tandartsbus van Dokters van de Wereld in onze gemeente te laten komen. Omdat zij natuurlijk ook onkosten hebben, zit daar wel een rekening aan vast en om die te betalen deden we een beroep op u: lever uw oude spullen in, dan verkopen we die op een rommelmarkt.

We hebben een geweldige respons gehad op de oproep. We hebben een opslagbox moeten huren om alle spullen tijdelijk op te slaan en de ruimte die we hadden voor de markt in wijkcentrum de Kern was aan de kleine kant. Ook het bezoekersaantal was enorm en velen hoefden geen wisselgeld: "dat is voor het goede doel!"

Het doel was om €2000 bij elkaar te krijgen. Aanvankelijk dachten we dat dat wat hooggegrepen was en we zouden al blij zijn met de helft. Uiteindelijk hebben we toch bijna het hele bedrag bij elkaar gekregen!

Foto: M. Kluit