Poliflw

Op zondag 6 september organiseert het Duits-Nederlandse 8-mei-initiatief een bijeenkomst tegen oorlog. Op het programma toespraken van DGB-(vakbonds)bestuurder Anton Henzen, leraren en scholieren van de BPS-Papenburg en Georg Scharnweber (zoon van een moorsoldaat). Het slotwoord is van Jörg Meinke van het 8 mei-initiatief. Muzikale begeleiding: Rita & Paul Plaats: begraafplaats Esterwegen, Friedhof Bockhorst, An der B401 Tijd: 18 uur.

Vorige week hebben we van de regering moeten horen dat er geen geld is voor structurele loonsverhoging in de zorg. Geen geld voor meer steun aan de cultuursector. En dan was daar opeens: een steunpakket van 3,4 miljard voor KLM. Deze tijd vraagt om nieuwe keuzes, maar dit kabinet wil overduidelijk op de oude voet verder.  

Geen nieuwe klimaateisen met duidelijke deadlines Geen vervanging van korte afstandsvluchten met de internationale trein Geen serieuze beperking van de nachtvluchten De totale KLM-uitstoot moet naar beneden Vervang korte afstandsvluchten naar o.a. Brussel, Parijs, Londen met de trein Schaf nachtvluchten af Geen opening van Lelystad Airport

Teken de petitie.

Op zaterdag 14 maart 2020 vindt het 39e GroenLinks-congres plaats. We komen samen in congrescentrum 1931 (Oude Engelenseweg 1) in Den Bosch. Op het congres nemen we niet alleen al onze belangrijkste besluiten als partij, we duiken ook de inhoud in en mengen ons in het GroenLinksGesprek.Samen met wetenschappers, kunstenaars, ervaringsdeskundigen, filosofen én politici buigen we ons over een hele reeks vraagstukken. Laat je informeren, bekijk het eens door een ander z’n ogen en spreek je uit! Samen geven we de toekomst van GroenLinks vorm. Leden die gebruik willen maken van hun stemrecht moeten zich voor 14 februari aanmelden. Dat kan hier. Wil je alleen meedenken en meepraten, dan kun je je aanmelden tot 7 maart.

PRAKTISCHE INFORMATIE Wanneer: 14 maart 2020, van 10.00u-17.00u (tijden onder voorbehoud) Waar: 1931, Oude Engelenseweg 1, Den Bosch

Meld je uiterlijk 14 februari aan om gebruik te kunnen maken van je stemrecht. Tot 7 maart kun je je inschrijven voor het congres (zonder stemrecht). Aanmelden.

Ook niet-leden zijn van harte welkom!

PROGRAMMA

 Agenda ledenvergadering (ochtendprogramma)

Opening congres Vaststellen congresorde Verkiezing leden congrespresidium Goedkeuren jaarrekening Verkiezing leden Interne kandidatencommissie Speech voorzitter DWARS: Wouter Ubbink Verkiezing leden Commissie geschil & beroep Verkiezing lid Referendumcommissie Verkiezing lid Toezichtraad Verkiezing Partijbestuur: bestuurslid Personeel en organisatie, bestuurslid Diversiteit en externe relaties, Internationaal secretaris Behandeling wijziging HR Behandeling moties Bekrachtiging lijsttrekker Speech Katinka Eikelenboom                      

12:30: Deadline indienen actuele moties                   

Vervolg ledenvergadering (middagprogramma)

Eventueel behandeling actuele moties Vaststellen verantwoordingen Sluiting congres

Wij zijn intens verdrietig om het plotselinge overlijden van onze fractie- en partijgenoot Kor Kruisman.

Kor was een Pekelder onder de Pekelders. Een man van zijn woord en een kameraad in zijn daden. Een volksvertegenwoordiger in het hart van de samenleving en het verenigingsleven. Een rots in de branding voor onze partij en zijn omgeving.

Wij wensen zijn Mattie, Peter, Jos en hun gezinnen alle sterkte en liefde bij dit grote verlies.

Afdelingsbestuur, fractie, wethouder en leden SP Pekela

‘Blijf niet mokkend aan de kant staanStel een daad en toon je moedLaat je woede hand in hand gaanMet het goede dat je doet’

Op 22 juni organiseert GroenLinks een verdiepingsmiddag over diversiteit en inclusie, waarin we vanuit verbinding tussen de afdelingen in de regio noordoost-Nederland de beweging diversiteit ingang gaan zetten.

Dit doen we door in dialoog te gaan met het landelijk bestuur, kennis te vergroten door een lezing over ‘Diversiteit & inclusie vanuit wetenschappelijk perspectief’ en de workshop “Hoe inclusief ben jij?” Maar ook door te leren van de afdeling Utrecht die tijdens een kennissessie haar opgebouwde kennis t.a.v. diversiteitbeleid met ons zal delen én door met elkaar in debat te gaan tijdens de debatsessie.

Maar dat is nog niet alles, m.b.v. een interactief panel gaan wij jullie behoefte en vragen inventariseren voor het ontwikkelen van de handreiking Diversiteit en Inclusie én zal als slotstuk tijdens de borrel deze enerverende middag in een gedicht worden samengevat door een politiek filosoof/ dichter. Kortom een middag die je niet wil missen.

De bijeenkomst vindt plaats in Zwolle (Kantoor LIMOR, Dr. van Deenweg 4, Zwolle) en start om 12:30 uur.  

Aanmelden kan tot 14 juni 2019 via onderstaand mailadres.

bewegingdiversiteitgl@outlook.com

In de Eerste Kamer gaan we van 4 naar 9 zetels. De coalitie is haar meerderheid kwijt en wij hebben de sleutel in handen. Wij gaan onze winst inzetten om daadkrachtig klimaatbeleid af te dwingen. Om te zorgen dat die CO2-heffing er komt en mensen een lagere energierekening krijgen. Volgens de tussenstand verdubbelen we ook in de provincies: van 30 naar 61 zetels. Ik ben trots. Op iedereen die zo keihard werkt om onze idealen waar te maken.

Tegelijkertijd is er ook een andere partij die fors heeft gewonnen. Een partij die juist haaks staat op onze idealen. Een partij die klimaatverandering ontkent. Een partij die vaart bij verdeling.

Het geeft onze beweging nog meer brandstof. Laat dit ervoor zorgen dat we met nog meer vuur en passie en urgentie ons verhaal over hoop, optimisme en empathie vertellen.

Dit is het moment om in beweging te komen. Spreek je uit. Sluit je aan. Wij staan voor een land waarin we voor elkaar opkomen, en niet elkaar uitsluiten. Voor een planeet die leefbaar is voor onze kinderen. Als wij al die mensen verenigen die er willen zijn voor de ander, dan is onze beweging niet meer te stoppen. Wordt lid van GroenLinks en help mee.

"Het is als betonrot, die zie je niet tot het gebouwde instort”. Ik moest het even laten bezinken. Zei hij het echt? Betonrot. Ja, hij zei het echt. Het woord ‘populist’ lag als reactie waarschijnlijk op het puntje van menig Haagse tong. Ware het niet dat Herman Tjeenk Willink als populist een lastig verhaal is. Het door Tjeenk Willink in zijn recente boek beschreven betonrot verklaart het onbehagen van veel Nederlanders. Het is niet slechts een verklaring, maar bovenal een gepassioneerde oproep tot solidariteit en rechtvaardigheid. Een oproep om in actie te komen voor een overheid die niet wegkijkt of verwijst, maar die er is als men haar nodig heeft.

De voormalig vicevoorzitter van de Raad van State kiest zijn woorden zorgvuldig. En juist om die reden is het woord betonrot fascinerend. Betonrot ontstaat wanneer de wapening van beton begint te roesten. Roest zet uit en daardoor barst het beton. Er bestaan echter verschillende oorzaken van betonrot: ontstaat het aan het eind van de levensduur? Of ontstaat het door foute en onverantwoorde keuzes? Tjeenk Willink gaf een behoorlijk duidelijk antwoord: “Mijn zorg, zelfs ingehouden woede, is dat we de publieke zaak structureel aan het uithollen zijn.” En: “Een hele generatie is opgevoed met het idee dat de overheid een bedrijf is en dat marktwerking goed is in de publieke dienstverlening. Die weg loopt dood.” Voor zover betonrot al niet duidelijk genoeg is, gaat Tjeenk Willink nog een stap verder wanneer hij schrijft dat “de bv Nederland uiteindelijk het failliet van de democratische rechtsorde betekent.” Deze analyse lijkt op die van een andere niet de-eerste-de-beste: “het kapitaal verwoest de samenleving.” zei oud-vicepremier Jan Terlouw afgelopen jaar met enige regelmaat.

De woorden van beide oudgedienden kregen aandacht. Ze vonden weerklank. Maar wat mij betreft, is de betekenis dat ze juist nu uit hun mond komen volledig onderschat. Als we niet beter wisten, hadden het de woorden van vurige vakbondsleiders kunnen zijn. Het ideologische raamwerk verschuift. Dat is hoopvol. Tegelijkertijd lijkt de gevestigde orde doof voor het gevoel van onbehagen van veel lassers, leraren en loodgieters. Het is precies die combinatie die nog slechts een vonk nodig heeft.

Het betonrot ontstond niet per toeval. Het was niet onvermijdelijk en kwam evenmin op natuurlijke wijze tot stand. Nee, het betonrot is van politieke makelij. Het ontstond omdat politieke coalities steevast meer voor de markt kozen. Misschien aanvankelijk uit een naïef geloof in de goedheid van onbeteugelde commerciële krachten. Maar het recht van de rijkste als route naar rechtvaardigheid blijkt al enige tijd doodlopend. Onderzoeksjournalist Sander Heijne schreef er een boek over: ‘Er zijn nog 17 miljoen wachtenden voor u’. Zijn conclusie? Er bestaat geen overtuigend bewijs dat marktwerking in de publieke sector effectief is. Niet op het spoor, niet in de zorg, niet in de post en ook niet in de kinderopvang. Een commissie onder leiding van ChristenUnie senator Kuiper onderzocht de privatiseringsdrang van de afgelopen Nederlandse regeringen en concludeerde dat politici niet meer weten waar ze precies over gaan.

Toch was het steevast het politieke recept voor een niet goed functionerende overheid. Van Lubbers tot Rutte, het project van commercialiseren, dereguleren, en privatiseren heeft grote consequenties gehad. De private zorgverzekeraars hebben de zorg duurder en ingewikkelder gemaakt. Het openbaar vervoer is duurder en beperkter geworden. De energierekening is geëxplodeerd. De postzegel is duurder en de postbezorging minder frequent. De minister voor Medische Zorg verwees naar zorgverzekeraars, met miljarden op de plank, toen ziekenhuizen failliet gingen. Is het vreemd dat veel mensen het gevoel hebben dat de overheid te weinig aan hun zijde staat?

Om in betonrot-termen te spreken: dit was geen onvermijdelijk roestproces aan het eind van de levensduur, maar een gevolg van foute keuzes. Er is gerommeld met het fundament van onze democratische rechtsorde: de overheid als hoeder van ons collectieve belang werd uitverkocht én door bezuinigingen van zestig miljard uitgehold. Het tere vaasje is niet per ongeluk uit onze handen gevallen, maar bewust op de grond gegooid. Niet één keer, maar keer op keer. Als borden op een Griekse bruiloft.

Het is vanuit het perspectief van neoliberalen logisch: verzwak onze collectieve voorzieningen en concludeer daarna dat elke representant van het collectief waardeloos is, met de overheid voorop. Thatcher’s ‘there is no alternative’ is nog steeds het leidende principe. Het is wat Rutte zegt als hij over de geflopte afschaffing van de dividendbelasting spreekt. Het was geen fout voorstel, maar “het organiseren van draagvlak voor deze maatregel is niet briljant verlopen.“ Hij zou het zo weer doen. Sterker nog: hij dóet het op dit moment. Met het klimaatakkoord. Niks klimaatrechtvaardigheid. Grootvervuilers als Shell, die geen winstbelasting betalen en waarvoor ook de dividendbelasting afgeschaft moest worden, worden opnieuw ontzien. Huishoudens en werknemers dreigen weer de rekening te krijgen. Het klimaatakkoord is het nieuwe dividendcadeau. Ander bord, zelfde spel.

“Gele hesjes verschijnen als we de democratische rechtsorde langdurig aan onze laars lappen”, zei Tjeenk Willink. Om het maatschappelijk betonrot te bestrijden, moeten onze politieke keuzes precies andersom. De politiek dient te waken over ons algemeen belang. Van aandeelhoudersbelang naar landsbelang. Van multinationals naar mensen. Van identiteitspolitiek naar visie. Het kan, als we het willen.

Dit weekend belt en bezoekt een team van huurders en SP’ers honderden melders en stemmers op de Schimmelschandpaal 2018. Stuk voor stuk hebben ze een heftig verhaal over woningbouwcorporatie Acantus. Mijn conclusie: Acantus zorgt slecht voor haar huizen en nog veel slechter voor haar huurders. Acantus ziet individuele 'klagende' huurders als losse vingers die ze kunnen breken. Maar als deze moedige mensen samen een vuist vormen dan is die onverschilligheid snel gebroken.

Ik kan best een taaie zijn maar als een moeder mij de schimmelslaapkamer laat zien van haar baby, als een ouder echtpaar mij de doktersrekening laat zien van de gevolgen van hun ziekmakende huis, als een jong stel mij zegt dat hun trotse eerste woning een plek vol schaamte is geworden, dan voel ik mij ontzettend nietig. Niets doet zo zeer als geknakte trots, als murwgebeukte moed, als verloren hoop. We kunnen ons niet klein laten maken maar moeten juist grote daden stellen.