Poliflw

Het geklaag van de buitenwereld, media en oppositie is niet van de lucht. De voornaamste klacht is dat de overheid het vertrouwen van de burgers heeft verspeeld. Grote dossiers van Rutte IV lopen vast of zijn bevroren. Geen van de coalitiegenoten buigt voor de ander, of het zijn derde partijen zoals rechters en de Europese Unie die een sta-in-de-weg vormen. Dat is in elk geval het beeld. Door een miljardenrekening voor zich uit te schuiven, dreigt Rutte IV de vangrail in te rijden, zegt de Raad van State. En volgens de Algemene Rekenkamer schaatst het kabinet op dun ijs, door tekortkomingen in het financieel beheer. De twee Hoge Colleges van Staat kritiseerden in één en dezelfde week in niet mis te verstane beeldspraak het begrotings- en financiële beleid van Rutte IV. Waarschuwingen die de hele politiek zich ter harte moet nemen. Uitvoerbaarheid Soms lijken problemen te complex voor het kabinet, zoals de stikstofmaterie. Het almaar nijpender gebrek aan ruimte in het land, in combinatie met de voortdenderende bevolkingsgroei, helpt ook niet. Veelzeggend is dat in tijden van woningtekort moet worden geleurd met flexibele woningen omdat er geen bouwvergunningen loskomen. Frustratie alom. Maar die vrijdagse ministerraad, hoe ingewikkeld de problemen ook zijn, is blijkbaar ongeschikt om er met elkaar eens goed voor te gaan zitten en de boel op te lossen. De ministers komen om tien uur bij elkaar en zij vertrekken na de lunch om één uur vaak alweer naar hun departement. Wat stelt de vrijdagse ministerraad nog voor? Alles lijkt al voorgekookt. Politici moeten eindelijk eens oog hebben voor de uitvoerbaarheid van hun plannen; dat een democratie niet kan zonder actieve burgers en dat topambtenaren vakkennis moeten hebben van hun ministerie. De ABD, de Algemene Bestuursdienst, die uit ‘managers’ bestaat, kan dan ook volgens Herman Tjeenk Willink, oud-voorzitter van de Tweede Kamer en voormalige vicepresident van de Raad van State, beter worden afgeschaft. Trêveszaal. De vergaderingen van het kabinet vinden plaats in de zeventiende-eeuwse Trêveszaal. ‘Trêves’ betekent wapenstilstand. De zaal werd zo genoemd omdat in de zaal gedurende de Tachtigjarige Oorlog tussen Nederland en Spanje (1568-1648) besprekingen werden gehouden die leidden tot het Twaalfjarig Bestand (1609-1621). Welke ruimte is idealer voor het sluiten van compromissen? Ministers komen daar al sinds 1823 bij elkaar om te vergaderen. Eerst als adviesorgaan van de Koning. Na 1840 werd grondwettelijk vastgelegd dat ze besluiten van de Koning mede moesten ondertekenen, waarmee ze verantwoordelijk werden. De Grondwet van Thorbecke uit 1848 gaf de aanzet tot een Reglement van Orde voor de Raad van Ministers in 1850. De raad bestond uit de hoofden van departementen die bij meerderheid besloten over het algemeen regeringsbeleid. Sinds 1848 is het in principe gedaan met de koninklijke macht in de Grondwet. Koning Willem III ging nog wat bokkig om met die vervelende ‘ministeriële verantwoordelijkheid’ die onder zijn vader was ingesteld – en ook zijn dochter Wilhelmina kon zich best een grondwet voorstellen die haar als staatshoofd meer bevoegdheden zou geven. Maar prinses Juliana had hier al niets meer mee en noemde haar moeder plagerig een ‘ouwe Romanov’, ter herinnering aan hun autocratische, Russische voorouders. Koning is onschendbaar De term ‘ministerraad’ staat pas sinds 1983 in de Grondwet. ‘De ministerraad beraadslaagt en besluit over het algemeen ­regeringsbeleid en bevordert de ­eenheid van dat beleid.’ Vanaf 1983 is de Grondwet nog duidelijker over de principieel niet-politieke rol van het staatshoofd. In de Grondwet (art. 42), staat: ‘De Koning is onschendbaar en de ministers zijn verantwoordelijk’ waarmee het staatshoofd is ontdaan van zelfstandige staatsrechtelijke bevoegdheden. Binnen deze beperking kon koningin Beatrix zich laten leiden door haar ‘rechten om te adviseren, aan te sporen en vermanen’, zoals de Britse schrijver Walter Bagehot in de negentiende eeuw de rol van de moderne koning omschreef. Oranjetraditie Koning Willem-Alexander is nog altijd de verbinder in lijn met de Oranjetraditie. Het erfelijk koningschap vloeit niet voort uit de logica van de moderne democratie. Maar hoe richtinggevend het democratische uitgangspunt in de staatkunde ook behoort te zijn en hoe rationeel we ook te werk willen gaan, een gezonde democratie behoeft ook een culturele en historische inbedding. Zo is in de koninkrijken in Noordwest-Europa het constitutionele koningschap al lange tijd, en op stabiele wijze, verweven met de parlementaire democratie. Hoewel het koningschap qua vorm in de loop der tijd enorm is veranderd, hechten de burgers nog altijd aan hun vorstenhuizen. In een toespraak over het Oranjekoningschap en de democratie zei oud-premier Willem Drees (PvdA, Amsterdam,5 juli1886–Den Haag,14 mei1988), dat gevoelens zoals Oranjeliefde nu eenmaal deel uitmaken van de werkelijkheid en daarin ook hun betekenis hebben. Historisch gezien heeft juist Oranje een bijzondere plaats in de Nederlandse geschiedenis.

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van donderdag 20 december heeft de Raad besloten dat hinderlijk lachgasverbruik in Lansingerland verboden is. Op initiatief van de ChristenUnie, gesteund door CDA Lansingerland, PvdA en WIJ is er een amendement ingediend op de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) die dit verbod instelt. Dit amendement haalde het ruim, alleen D66 en een deel van de fractie van GroenLinks stemden tegen.Het CDA Lansingerland vindt een verbod op lachgas, vooruitlopend op landelijke wetgeving, zeer gewenst. Sinds lachgas niet meer onder de Geneesmiddelenwet valt is het gebruik, met name onder jongeren, zeer sterk toegenomen. Gebleken is dat het gebruik van lachgas ernstige gevolgen voor de gezondheid kan hebben, dat door het gebruik van lachgas in het verkeer de verkeersveiligheid in gevaar komt, dat er veel zwerfafval zoals patronen en ballonnen blijft liggen na het gebruik van lachgas en dat lachgas een zeer sterk broeikasgas is en daarmee slecht voor het klimaat. Genoeg redenen dus om een krachtig signaal af te geven dat het gebruiken van lachgas ongewenst is en dat dit derhalve verboden moet worden in de openbare ruimte. Daarnaast is het van belang dat we ook inzetten op preventie en voorlichting door scholen en jongerenwerkers, want met verbieden alleen zijn we er niet.

Dit bespreekpunt is recent door de fracties van Leefbaar 3B en PvdA ingebracht in de commissie Samenleving. Aanvragen om bijzondere bijstand door het Hospice waren afgewezen door het college.Vanuit de basisverzekering worden opname kosten vergoed bij opname in een verpleeghuis; men zal aanvullend verzekerd moeten zijn om vergoeding van 40E, eigen bijdrage, vergoed te krijgen bij opname in het Hospice. Wij hebben aangegeven dat er moverende reden kunnen zijn waarom iemand opgenomen wil worden in het Hospice. Zo ook zullen er moverende redenen zijn waarom iemand geen aanvullende verzekering heeft afgesloten. Het Hospice draagt nu de kosten van 40 E per dag indien er niet betaald kan worden .Wij hebben aangegeven dat de gemeente naast onderzoek door het Hospice naar de financiële mogelijkheden van degene die opgenomen wordt in het Hospice, een zelfstandige taak in deze heeft. Wij waren dan ook voorstander om in schrijnende gevallen bijzondere bijstand hiervoor te verlenen en daarvoor een bedrag in de begroting op te willen nemen en beleid in deze te maken.Wethouder van Tatenhove ging in op de reacties van de fracties en kwam met een verrassing.Zij gaf aan dat er vanuit de WMO een bijdrage verleend zou kunnen worden.Verbazing alom.Bij ons en de overigen was deze mogelijkheid niet bekend en wij hebben dan ook gevraagd ons hierover schriftelijk te informeren.; zo ook naar het Hospice.Jammer dat dit niet eerder gecommuniceerd is naar het Hospice; het had een bespreking kunnen voorkomen. Nelleke Bouman.