Poliflw

De 18 rijkste Nederlanders hebben net zoveel geld als de helft van de Nederlanders?!

Nog nooit heeft ons land zoveel miljonairs gekend: 317.000 miljonairs. Ondertussnen schieten de kosten voor der werkende klasse omhoog. Boodschappen zijn bijna niet te betalen en  op 1 juli vindt de grootste huurstijging in jaren plaats. De ongelijkheid groiet, dat is onacceptabel!

Daarom wil de SP een miljonairs belasting invoeren van 5% op het vermogen van meer dan 5 miljoen om de gote oingelijkheid te bestrijden.

Wat valt onder vermogen? Het totaal aan spaargeld, beleggingen en een 2e woning minus de schulden. Het gaat dus niet om de 1e woning waar je in woont!

Steun de actie voor een miljonairsbelasting! Ga naar onderstaande link of scan de QR code die in de bijlage staat die de flyer over de miljonairs belasting bevat.

http:www.sp.nl/miljonairsbelasting

 

Met het vaststellen van de Gebiedsvisie Florabuurt in 2021 is de kaderstellende rol van de gemeenteraad met betrekking tot de grootschalige stadsontwikkeling grotendeels uitgespeeld. De fractie van de SP heeft tegen de plannen gestemd. Niet omdat wij vinden dat er in de Florabuurt niks hoeft te gebeuren... De jaren geleden aangekondigde renovatie door Havensteder juichen wij natuurlijk toe. En aandacht voor de sociaal-economische problemen van kwetsbare bewoners. Voor verkeer, buitenruimte, zorgvoorzieningen en meer woonruimte. 

Uiteindelijk zien wij in de gebiedsvisie vooral een toevoeging van heel veel hetzelfde, die eerder probleem versterkend werkt. Het was bovendien stenen boven mensen, om de business-case van een aantal betrokken partijen sluitend te maken. Ook de plannen van Rotterdam met de omliggende wijken verhogen nog eens de druk op de buurt.

Veel bewoners zijn het niet eens met de plannen. Bij de behandeling maakten zij gebruik van hun spreekrecht, onder hen ook Toos Spee, actief SP lid en oud-secretaris van onze afdeling. Voor de besluitvorming over de bestemmingsplannen hebben zij zich georganiseerd en vele tientallen zienswijzen ingediend.

Wordt vervolgd!

Opdat wij nooit vergeten!

Opdat wij nooit vergeten!

Wanneer u/jij deze column leest hebben we de herdenking van de Tweede Wereldoorlog op 4 mei en de viering van de bevrijding op 5 mei weer achter ons liggen. We herdenken massaal en we vieren uitbundig. Twee minuten stilte, indrukwekkende toespraken bedoeld om degenen die ernaar luisteren na te laten denken over Oorlog en Vrede.

In Enkhuizen vindt de dodenherdenking plaats, ’s middags bij het graf van gesneuvelde soldaten in de Tweede Wereldoorlog op de begraafplaats aan het Emmaplein, gevolgd door een herdenking met kinderen en volwassenen bij het monument “Schaduwcorrectie 1995” aan de Dreef. Om 19.00 uur vindt een herdenkingsdienst plaats in de Zuiderkerk, waarna de stoet van mensen in stilte naar het herdenkingsmonument in het Wilhelminaplantsoen lopen, de burgemeester een toespraak houdt en we 2 minuten stilte houden. Om te gedenken ‘dit nooit meer’ en om het belang voor de strijd voor vrede en vrijheid, zowel in het verleden, het heden als in de toekomst ‘nooit meer’ te vergeten.

Maar onderhuids broeit er van alles. Wie zijn geschiedenis vergeet, loopt het risico dat deze zich herhaalt. De opmaat naar de Tweede Wereldoorlog gebeurde echt niet in een aantal jaren, maar het fascisme en neonazisme broeide toen ook al vele jaren onderhuids.

Kunnen we paralellen trekken met deze tijd? Wat gebeurde er in de dertiger jaren? Hoe zag de maatschappij eruit?  Nogmaals: Wie zijn geschiedenis vergeet, loopt het risico dat deze zich herhaalt.

Fascisme. Een zwaarbeladen woord. Mede daardoor durven velen dit woord niet uit te spreken. Vanwege de lading van de Tweede Wereldoorlog.

Het fascisme leek tussen de twee wereldoorlogen in onverwachts op te komen. Maar dat was niet zo.

De wereld veranderde, net als de wereld nu verandert. Politieke stabiliteit werd ingeruild voor onzekerheid, burgeroorlog en revolutie. Ook nu zien we de politieke stabiliteit veranderen. De wereldorde verandert. Grootmachten komen, andere grootmachten verliezen aan invloed.

In aanloop naar de Tweede Wereldoorlog voelden velen zich onzeker door de maatschappelijke en wetenschappelijke vernieuwingen. De enorme groei van de bevolking zorgde voor spanningen tussen nieuwkomers en oudgedienden.

Destijds waren de veranderingen op maatschappelijk gebied groot. Vrouwen mochten stemmen en meisjes mochten naar school. Dit veranderde de rolverdeling tussen man en vrouw.

De toenemende industrialisatie had grote invloed op de sociale infrastructuren die al eeuwenlang bestonden. De samenleving veranderde, de invloed van geloof en kerk nam af, decadentie en anarchie, waarbij men niets of niemand meer boven zich duldde, nam toe.

De fascisten in die tijd meenden dat dit alles leidde tot het uiteenvallen van de samenleving.

De wereld staat niet stil en dit leidt tot nieuwe culturele ontwikkelingen. Mensen vormen samen culturen en culturen vormen mensen. Culturen veranderen. We vinden het niet meer normaal dat we een kind een draai om de oren geven, culturen veranderen. Maar sommige mensen verzetten zich tegen de verandering van culturen. In deze zin kan de opkomst van het fascisme worden bezien als een reactie tegen het verlies van de vanouds bekende cultuur en een verzet tegen de opkomst van een nieuwe cultuur.

Trek de paralellen met de hedendaagse wereld. Fratelli d’Italia, die in verband wordt gebracht met gedachtengoed van Mussolini, onder leiding van Meloni. Orban in Hongarije, Le Pen in Frankrijk, of de wetswijzigingen die in Polen zijn doorgevoerd om de rechterlijke macht ingrijpend te veranderen waardoor zij een deel van hun onafhankelijkheid is verloren. De islamofobie, de vreemdelingenhaat, onafhankelijke media die verdwijnen. Trump met zijn ‘Make America great again’, Wilders met zijn echte volk bestaande uit ‘Henk en Ingrid’

Politici in verband brengen met het fascisme wordt gezien als een grove beschuldiging. Maar het wegzetten van de wetenschap als onbetrouwbaar, de media die kritisch zijn op jouw partij en ideeën demoniseren zijn klassieke fascistische thema’s.

Fascisme moeten we bestrijden, het racisme en het geweld dat nu al onze democratische vrijheid op het spel zet. Het voorkomt oorlogen en genocides.

Op 4 mei en 5 mei gedenken en vieren we ‘dit nooit meer’. Maar onze democratische vrijheid vergt meer dan alleen gedenken en vieren op 4 en 5 mei. Het vraagt van ons dat we opstaan en strijden tegen het opkomende fascisme. Voor Vrede en Vrijheid.

Margreet Keesman

 

Wanneer u/jij deze column leest hebben we de herdenking van de Tweede Wereldoorlog op 4 mei en de viering van de bevrijding op 5 mei weer achter ons liggen. We herdenken massaal en we vieren uitbundig. Twee minuten stilte, indrukwekkende toespraken bedoeld om degenen die ernaar luisteren na te laten denken over Oorlog en Vrede.

In Enkhuizen vindt de dodenherdenking plaats, ’s middags bij het graf van gesneuvelde soldaten in de Tweede Wereldoorlog op de begraafplaats aan het Emmaplein, gevolgd door een herdenking met kinderen en volwassenen bij het monument “Schaduwcorrectie 1995” aan de Dreef. Om 19.00 uur vindt een herdenkingsdienst plaats in de Zuiderkerk, waarna de stoet van mensen in stilte naar het herdenkingsmonument in het Wilhelminaplantsoen lopen, de burgemeester een toespraak houdt en we 2 minuten stilte houden. Om te gedenken ‘dit nooit meer’ en om het belang voor de strijd voor vrede en vrijheid, zowel in het verleden, het heden als in de toekomst ‘nooit meer’ te vergeten.

Maar onderhuids broeit er van alles. Wie zijn geschiedenis vergeet, loopt het risico dat deze zich herhaalt. De opmaat naar de Tweede Wereldoorlog gebeurde echt niet in een aantal jaren, maar het fascisme en neonazisme broeide toen ook al vele jaren onderhuids.

Kunnen we paralellen trekken met deze tijd? Wat gebeurde er in de dertiger jaren? Hoe zag de maatschappij eruit?  Nogmaals: Wie zijn geschiedenis vergeet, loopt het risico dat deze zich herhaalt.

Fascisme. Een zwaarbeladen woord. Mede daardoor durven velen dit woord niet uit te spreken. Vanwege de lading van de Tweede Wereldoorlog.

Het fascisme leek tussen de twee wereldoorlogen in onverwachts op te komen. Maar dat was niet zo.

De wereld veranderde, net als de wereld nu verandert. Politieke stabiliteit werd ingeruild voor onzekerheid, burgeroorlog en revolutie. Ook nu zien we de politieke stabiliteit veranderen. De wereldorde verandert. Grootmachten komen, andere grootmachten verliezen aan invloed.

In aanloop naar de Tweede Wereldoorlog voelden velen zich onzeker door de maatschappelijke en wetenschappelijke vernieuwingen. De enorme groei van de bevolking zorgde voor spanningen tussen nieuwkomers en oudgedienden.

Destijds waren de veranderingen op maatschappelijk gebied groot. Vrouwen mochten stemmen en meisjes mochten naar school. Dit veranderde de rolverdeling tussen man en vrouw.

De toenemende industrialisatie had grote invloed op de sociale infrastructuren die al eeuwenlang bestonden. De samenleving veranderde, de invloed van geloof en kerk nam af, decadentie en anarchie, waarbij men niets of niemand meer boven zich duldde, nam toe.

De fascisten in die tijd meenden dat dit alles leidde tot het uiteenvallen van de samenleving.

De wereld staat niet stil en dit leidt tot nieuwe culturele ontwikkelingen. Mensen vormen samen culturen en culturen vormen mensen. Culturen veranderen. We vinden het niet meer normaal dat we een kind een draai om de oren geven, culturen veranderen. Maar sommige mensen verzetten zich tegen de verandering van culturen. In deze zin kan de opkomst van het fascisme worden bezien als een reactie tegen het verlies van de vanouds bekende cultuur en een verzet tegen de opkomst van een nieuwe cultuur.

Trek de paralellen met de hedendaagse wereld. Fratelli d’Italia, die in verband wordt gebracht met gedachtengoed van Mussolini, onder leiding van Meloni. Orban in Hongarije, Le Pen in Frankrijk, of de wetswijzigingen die in Polen zijn doorgevoerd om de rechterlijke macht ingrijpend te veranderen waardoor zij een deel van hun onafhankelijkheid is verloren. De islamofobie, de vreemdelingenhaat, onafhankelijke media die verdwijnen. Trump met zijn ‘Make America great again’, Wilders met zijn echte volk bestaande uit ‘Henk en Ingrid’

Politici in verband brengen met het fascisme wordt gezien als een grove beschuldiging. Maar het wegzetten van de wetenschap als onbetrouwbaar, de media die kritisch zijn op jouw partij en ideeën demoniseren zijn klassieke fascistische thema’s.

Fascisme moeten we bestrijden, het racisme en het geweld dat nu al onze democratische vrijheid op het spel zet. Het voorkomt oorlogen en genocides.

Op 4 mei en 5 mei gedenken en vieren we ‘dit nooit meer’. Maar onze democratische vrijheid vergt meer dan alleen gedenken en vieren op 4 en 5 mei. Het vraagt van ons dat we opstaan en strijden tegen het opkomende fascisme. Voor Vrede en Vrijheid.

Margreet Keesman

 

De Almeerse fracties van de Partij voor de Dieren en de Socialistische Partij hebben vragen gesteld naar aanleiding van de geplande snelle uitbreiding van het Yanmar Stadion van Almere City FC waarbij verschillende ontwikkelstappen worden overgeslagen. Zij maken zich zorgen over de beperkte betrokkenheid van Almeerders bij dit proces en de inconsistentie met andere projecten.

Kjell van Wijlandt, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren: "De keuze om het stadion zo snel uit te breiden, zonder significante participatie van omwonenden, staat in contrast met de zorgvuldigheid en ontwikkelstappen die we normaal wel toepassen bij andere belangrijke projecten zoals bijvoorbeeld woningbouw en faciliteiten voor asielzoekers. Dit roept bij ons vragen op over de weging van prioriteiten door het college."David de Vreede, raadslid van de SP: "De lokale MKB ondernemers moeten zich houden aan strenge regels en uitgebreide procedures. Het is onrechtvaardig dat voor dit grote project een uitzondering wordt gemaakt, hierdoor lijkt er niet echt sprake te zijn van een gelijk speelveld."

De fracties vragen het college om heroverweging van de versnelde procedures en benadrukken de noodzaak van een goed besluitvormingsproces dat alle belanghebbenden betrekt. De partijen zijn ook bezorgd over de milieueffecten en de gevolgen voor de lokale natuur. De Partij voor de Dieren en de SP wijzen er in hun vragen ook op dat de bouw van voetbalstadions niet altijd goed is gegaan door ontwerpenfouten, zoals bijvoorbeeld bij het AZ stadion, en vragen hoe de constructieveiligheid, ondanks de versnelling, wel geborgd wordt door het college. 

Laat bij de Europese verkiezingen op 6 juni jouw stem niet verloren gaan. En kom op. Voor jezelf. Voor elkaar. Stem SP.

De Amsterdamse gemeenteraad debatteerde vanmiddag over de demonstraties aan de Universiteit van Amsterdam die aandacht vragen voor het lot van de Palestijnen en de oorlog in Gaza. De SP steunt de Amsterdamse studenten die aandacht vragen voor het conflict zolang dit op een vreedzame manier gebeurt. Het gebruik van geweld of intimidatie van personen en pers verwerpt de SP.

SP-raadslid Erik Bobeldijk: “Wat momenteel in Rafah gebeurt is mensonterend. Eerst zijn mensen voor de bombardementen naar Rafah gevlucht en vervolgens worden ze door deze nieuwe aanval weer verjaagd. Meer dan een miljoen mensen zitten in de val, waaronder honderdduizenden kinderen. De SP begrijpt dat Amsterdammers uiting willen geven aan hun emoties over dit conflict. Het demonstratierecht is hier ook een goed instrument voor.”

Het debat in de gemeenteraad spitste zich al snel toe op de rol van de burgemeester en de politie bij het beëindigen van de demonstraties. Zowel op de campus bij Roeterseiland als later in de week bij het Rokin, is uiteindelijk overgegaan tot het beëindiging van de demonstratie of ontruiming van de campus. Hierbij is door de politie geweld gebruikt. De SP ziet graag dat het handelen van de politie grondig wordt onderzocht en geëvalueerd.

Mensenrechtenorganisatie Amnesty heeft laten weten dat in hun ogen de politie kansen gemist heeft om de-escalerend op te treden. In navolging van Amnestey ziet de SP graag dat dit nader onderzocht wordt.  De-escalatie en dialoog hebben altijd de voorkeur boven het gebruik van geweld tegen demonstranten en het overgaan tot ontruiming van een universiteitsgebouw.

De komende tijd zal in de stad nog meer gedemonstreerd gaan worden om aandacht te vragen voor het lot van de Palestijnen. SP-raadslid Erik Bobeldijk: “De gemoederen kunnen hierbij hoog oplopen. Beide partijen moeten proberen elkaars pijn niet uit het oog te verliezen en mededogen te hebben door met elkaar in gesprek te blijven.”

De Amsterdamse gemeenteraad debatteerde vanmiddag over de demonstraties aan de Universiteit van Amsterdam die aandacht vragen voor het lot van de Palestijnen en de oorlog in Gaza. De SP steunt de Amsterdamse studenten die aandacht vragen voor het conflict zolang dit op een vreedzame manier gebeurt. Het gebruik van geweld of intimidatie van personen en pers verwerpt de SP.

SP-raadslid Erik Bobeldijk: “Wat momenteel in Rafah gebeurt is mensonterend. Eerst zijn mensen voor de bombardementen naar Rafah gevlucht en vervolgens worden ze door deze nieuwe aanval weer verjaagd. Meer dan een miljoen mensen zitten in de val, waaronder honderdduizenden kinderen. De SP begrijpt dat Amsterdammers uiting willen geven aan hun emoties over dit conflict. Het demonstratierecht is hier ook een goed instrument voor.”

Het debat in de gemeenteraad spitste zich al snel toe op de rol van de burgemeester en de politie bij het beëindigen van de demonstraties. Zowel op de campus bij Roeterseiland als later in de week bij het Rokin, is uiteindelijk overgegaan tot het beëindiging van de demonstratie of ontruiming van de campus. Hierbij is door de politie geweld gebruikt. De SP ziet graag dat het handelen van de politie grondig wordt onderzocht en geëvalueerd.

Mensenrechtenorganisatie Amnesty heeft laten weten dat in hun ogen de politie kansen gemist heeft om de-escalerend op te treden. In navolging van Amnestey ziet de SP graag dat dit nader onderzocht wordt.  De-escalatie en dialoog hebben altijd de voorkeur boven het gebruik van geweld tegen demonstranten en het overgaan tot ontruiming van een universiteitsgebouw.

De komende tijd zal in de stad nog meer gedemonstreerd gaan worden om aandacht te vragen voor het lot van de Palestijnen. SP-raadslid Erik Bobeldijk: “De gemoederen kunnen hierbij hoog oplopen. Beide partijen moeten proberen elkaars pijn niet uit het oog te verliezen en mededogen te hebben door met elkaar in gesprek te blijven.”