Poliflw

Evenementen en bijeenkomsten zijn tot 1 juni verboden. Mensen die geen cruciaal beroep in een vitale sector uitoefenen wordt gevraagd zo veel mogelijk thuis te werken. En als je toch de deur uitgaat, geldt de Heilige Afstand van anderhalve meter. Maatregelen die worden samengevat onder de noemer ‘social distancing’: sociaal afstand nemen. Wat eigenlijk een rare term is. Want in feite gaat het om physical distancing: fysiek afstand nemen. Bij elkaar uit de buurt blijven, zodat het coronavirus niet kan overspringen.  

Mensen zijn sociale wezens. En dus verzinnen ze allerlei inventieve oplossingen om van fysieke afstand geen sociale afstand te maken. Om tóch - op een veilige manier - met elkaar contact te houden en zelfs nieuwe contacten te leggen. Overal ontstaan levendige gesprekken tussen buren over tuinhekken of vanaf balkons, met voldoende meters tussenruimte. De ouderwetse telefoon – die waarmee je belt! – maakt een comeback. En collega’s van afdelingen, besturen van organisaties en vriendengroepen installeren en masse allerlei computerprogramma’s die het mogelijk maken om met meerdere mensen digitaal in gesprek te gaan. We zijn een vindingrijk volk, zo blijkt.

Bij dit alles is het goed om te beseffen dat niet iedereen in staat om sociaal isolement te vermijden. Bekend zijn natuurlijk de ouderen in verpleeghuizen en instellingen die geen bezoek meer mogen ontvangen. Het is hartverwarmend om te zien dat er ook in Baarn allerlei initiatieven ontstaan om hen het gevoel te geven dat ze niet worden vergeten. Taartenacties. Bloemenhuldes. Concerten op de stoep. Kijk maar eens op de Facebookgroep ‘Coronahulp Baarn’ – overigens een prima groep om erachter te komen waar u zelf een bijdrage kunt leveren.

Maar laten we niet uit het oog verliezen dat er nog veel meer mensen zijn voor wie eenzaamheid dreigt. De oudere mevrouw die nog op zichzelf woont, maar geen thuishulp meer ziet. De vrouw met astma die niet meer naar buiten kan. De man met psychische klachten die met enige begeleiding zelfstandig woont, maar geen vrienden heeft. Of de laaggeletterde die geen mailtjes, Whatsappjes en Facebookberichtjes kan lezen. Als deze toestand langer gaat duren – en daar ziet het wel naar uit – worden zij het kind van de rekening.

Vorige week hebben zo’n honderd vrijwilligers in Baarn huis-aan-huis een pakketje flyers bezorgd van Stichting Welzijn Baarn, Eenzaamheid Baarn, PIT Baarn en RTV Baarn. Daarbij zat ook een ‘Beste Buur’-kaartje. U kunt dat in de bus gooien bij iemand in de buurt die mogelijk hulp kan gebruiken of behoefte heeft aan aanspraak. Misschien ligt het nog bij u in de krantenbak. Kijk dan nog eens om u heen aan wie u hulp of ondersteuning kunt bieden. Of misschien hebt u het al gepost, maar kent u nog iemand die behoefte zou kunnen hebben aan hulp bij de boodschappen of een luisterend oor.

Wilt u nog één of meer ‘Beste Buur’-kaartjes ontvangen? Stuur dan een mail naar Jeroen Bosman. Ik maak dan kaartjes bij en kom op de fiets naar u toe om ze bij u door de bus te gooien.

En ziet u in uw omgeving schrijnende situaties ontstaan? Laat het ons dan ook weten. Dan spelen we het door aan de instanties.

Laten we elkaar – op gepaste afstand! – vasthouden in deze uitdagende tijden. Maak van fysieke afstand geen sociale afstand!

Tijdens de raadsvergadering van 29 januari vertolkte onze fractievoorzitter Heidi van Otten als volgt de visie van GroenLinks over een Cultuurhuis op de Brink:

"De afgelopen weken vroegen veel Baarnaars mij: zijn jullie voor of tegen het cultuurhuis op de Brink? Hier in de raad weet inmiddels iedereen dat GroenLinks groot voorstander is van een multifunctioneel cultuurhuis in het hart van ons dorp. Toch is het geen onvoorwaardelijk JA.

Velen hebben ons op het hart gedrukt niet lichtzinnig te denken over de financiële kant van het verhaal. Ik kan u verzekeren dat wij het net zo belangrijk vinden als een aantal van de tegenstanders dat deze keuze ook een verantwoorde keuze is. Ik ben ervan overtuigd dat Baarn een investering van zo’n 2 ton per jaar kan dragen zonder dat we moeten bezuinigen op sport, onderwijshuisvesting en andere belangrijke voorzieningen. Ik merk echter dat er nog veel vragen zijn over het financiële plaatje. Het lijkt ons daarom verstandig om dit eerst helder op een rij te hebben en pas daarna een keuze te maken. Een verantwoorde keuze die goed is voor Baarn en al haar inwoners.

Het debat over de financiën vertroebelt de discussie die we eigenlijk zouden willen voeren. Namelijk: de kansen die een cultuurhuis op de Brink biedt. Niet alleen economisch - zoals meer voetstappen of meer omzet voor het theater - maar vooral ook de sociaal-culturele waarde van dit project. Maandag spraken we hier uitgebreid over tijdens onze fractievergadering. De focus van het debat ligt wat ons betreft te veel op financiën. Zeker niet onbelangrijk, maar er is zo veel meer. Geluk is niet alleen afhankelijk van economische factoren.

Ik was dan ook bijzonder blij met de mail die ik maandagavond bij thuiskomst in mijn inbox vond. Een betrokken inwoner van Baarn die het belang van kunst en cultuur voor onze samenleving onderstreept en zeer treffend haar visie verwoordt, die nauw aansluit bij hoe ik ernaar kijk. Graag citeer ik daarom een paar regels uit deze mail: 'Op het gebied van cultuur heeft een tweedeling in de maatschappij zijn intrede gedaan. Kunst zou voor de 'elite' zijn, waaraan de meeste mensen alleen maar moeten meebetalen zonder er zelf aan deel te nemen of op andere wijze van te profiteren. Dit is mijns inziens onterecht. Kunst en cultuur behoort aan iedereen toe en de participatie aan dit onderdeel van onze samenleving zorgt voor verbinding en bevordering van persoonlijke ontwikkeling. Dat heeft niets met 'elite' te maken.' De briefschrijfster was 'geschokt door een opmerking tijdens de debatraad, dat de Speeldoos slechts voor een groep bevoorrechten is, die echt de Rembrandtlaan wel zou kunnen vinden. Als dit al zo is, moeten we er alles aan doen om dat te veranderen!'

In dezelfde mail stond ook het volgende: 'Heel belangrijk is ook de rol - of de verschillende rollen - van de bibliotheek. Een bibliotheek heeft een sterk emancipatoire functie. Juist om alle groepen binnen de bevolking bij kunst en cultuur en zeker ook bij de bibliotheek met al zijn functies te betrekken, moet een cultuurhuis op een plek komen waar iedereen langs komt. Een locatie die uitnodigt, die verleidt tot contact. De Brink is daarvoor de uitgelezen plek. Je hoeft er niet per se heen te gaan om er toch mee in aanraking te komen. Dit zal leiden tot grotere participatie door veel meer mensen. Geen 'elitair' gebouw dus, maar een cultuurcentrum voor alle Baarnaars.'

Voorzitter, ik rond af. Laten we de komende maanden gebruiken om naast het financiële ook meer inzicht te krijgen in de immateriële waarde van een cultuurhuis op de Brink. Een cultuurhuis is meer dan een theater, meer dan een bibliotheek. Het is een plek waar mensen samen komen, een plek waar mensen tot bloei komen. Een plek voor iedereen.

Wij dienen vanavond samen met het CDA - dank voor het initiatief - met D66, VoorBaarn en CU/SGP een motie waarin we vragen om meer inzicht in het financiële kader. Dat is belangrijk om de volgende stap te kunnen nemen, maar laten we niet uit het oog verliezen waarvoor we hier in de raad zitten; om dit prachtige Baarn voor iedereen nog een beetje mooier te maken."