Nieuws van politieke partijen inzichtelijk

11 documenten

Chris Vonk bij afscheid geridderd

PvdA PvdA Haarlemmerliede en Spaarnwoude 21-12-2018 12:11

Raadslid Chris Vonk heeft donderdag 20 december afscheid genomen van de Raad van Haarlemmermeer namens de PvdA.

hieronder de woorden zoals door burgemeester Onno Hoes zijn uitgesproken.

 

Beste Chris, je hebt een lange staat van dienst.

In 2006 werd je geïnstalleerd in de gemeenteraad van Haarlemmermeer maar daarvoor was je in de jaren negentig al raadslid in Rijswijk, waar mijn voorganger Theo Weterings toen wethouder was.

Je staat bekend om je grote kennis van de dossiers waar je je op richt zoals Ruimtelijke Ordening, Wonen, Sport, Economische Zaken, Schiphol en vooral natuurlijk Financiën.

In 2013 werd je lid en meteen ook voorzitter van de Auditcommissie.

In datzelfde jaar werd Deloitte opgevolgd door Ernst&Young als accountant van de gemeente.

Je organiseerde met de Auditcommissie een ingrijpend verdiepingsprogramma, dat in een stroomversnelling kwam naar aanleiding van het college onderzoek naar de gang van zaken rond de verplaatsing van het honkbalstadion.

Met name de jaren 2015 en 2016 waren roerige controle jaren voor de gemeente die mede dankzij jouw beheerste, weldenkende en prudente optreden samen met de andere leden van de Auditcommissie tot een goed einde zijn gebracht.

In 2014 nam je als fractievoorzitter van de PvdA het stokje over van Tom Horn, toen die weer wethouder werd. Als fractievoorzitter draaide je niet om de zaken heen. Je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel en zorg voor je fractie en je partij. Je vindt het belangrijk dat de PvdA een constructief sociaal democratisch geluid laat horen en dat ook doet in het college, waarvan de PvdA al sinds 2006 onafgebroken deel uit maakt.

Buiten je fractie sta je bekend als een rustige kracht, met een onderkoeld gevoel voor humor, die vooral op de achtergrond aan verbinding werkt.

Geen man die opvalt misschien, behalve wanneer je in je element bent zoals in de Auditcommissie die ik al noemde, of in het Seniorenconvent of bij coalitieonderhandelingen zoals je dat in 2014 liet zien.

Dan ben je zeer aanwezig en standvastig, weet goed samen te vatten wat er gebeurt en kun je conflicten terugbrengen tot normale proporties. Wellicht kan je dat ook zo goed omdat je in vergaderingen graag kleine tekeningetjes fröbelt of cartoons van de mensen die tegenover je zitten.

De coalitie die na deze raadsperiode afscheid neemt, heeft veel van haar stabiliteit ook aan jou te danken.

Behalve de onderwerpen die ik al noemde, vind je Duurzaamheid en Circulaire Economie belangrijk. Verder natuurlijk alles wat met Ruimte en het gebruik van de publieke ruimte te maken heeft. En met cultuur.

Je bent nu Directeur Huisvesting van het ROC van Amsterdam, daarvoor was je onder andere Manager Vastgoed Ontwikkeling Schiphol, projectleider milieu en energie studies voor diverse internationale luchthavens, secretaris van de kunstcommissie Schiphol en manager van het campusproject van de Vrije Universiteit.

Na drie raadsperiodes neem je afscheid van de lokale politiek omdat je het tijd vindt voor andere dingen. Met de belangstelling die je hebt voor zoveel actuele thema’s en je werk kan ik me niet voorstellen dat je je zonder ons zult gaan vervelen.

Het verheugt mij te kunnen melden dat het Zijne Majesteit de Koning heeft behaagd om je op grond van de duur, de uitstraling en de betekenis van je raadslidmaatschap en andere activiteiten bij Koninklijk besluit van 9 oktober 2018 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje- Nassau.

https://haarlemmermeer.pvda.nl/nieuws/chris-vonk-bij-afscheid-geridderd/

Afscheidsraad gemeente Haarlemmermeer.

Het bericht Chris Vonk bij afscheid geridderd verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Chris Vonk bij afscheid geridderd

PvdA PvdA Haarlemmermeer 21-12-2018 12:11

Raadslid Chris Vonk heeft donderdag 20 december afscheid genomen van de Raad van Haarlemmermeer namens de PvdA.

hieronder de woorden zoals door burgemeester Onno Hoes zijn uitgesproken.

 

Beste Chris, je hebt een lange staat van dienst.

In 2006 werd je geïnstalleerd in de gemeenteraad van Haarlemmermeer maar daarvoor was je in de jaren negentig al raadslid in Rijswijk, waar mijn voorganger Theo Weterings toen wethouder was.

Je staat bekend om je grote kennis van de dossiers waar je je op richt zoals Ruimtelijke Ordening, Wonen, Sport, Economische Zaken, Schiphol en vooral natuurlijk Financiën.

In 2013 werd je lid en meteen ook voorzitter van de Auditcommissie.

In datzelfde jaar werd Deloitte opgevolgd door Ernst&Young als accountant van de gemeente.

Je organiseerde met de Auditcommissie een ingrijpend verdiepingsprogramma, dat in een stroomversnelling kwam naar aanleiding van het college onderzoek naar de gang van zaken rond de verplaatsing van het honkbalstadion.

Met name de jaren 2015 en 2016 waren roerige controle jaren voor de gemeente die mede dankzij jouw beheerste, weldenkende en prudente optreden samen met de andere leden van de Auditcommissie tot een goed einde zijn gebracht.

In 2014 nam je als fractievoorzitter van de PvdA het stokje over van Tom Horn, toen die weer wethouder werd. Als fractievoorzitter draaide je niet om de zaken heen. Je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel en zorg voor je fractie en je partij. Je vindt het belangrijk dat de PvdA een constructief sociaal democratisch geluid laat horen en dat ook doet in het college, waarvan de PvdA al sinds 2006 onafgebroken deel uit maakt.

Buiten je fractie sta je bekend als een rustige kracht, met een onderkoeld gevoel voor humor, die vooral op de achtergrond aan verbinding werkt.

Geen man die opvalt misschien, behalve wanneer je in je element bent zoals in de Auditcommissie die ik al noemde, of in het Seniorenconvent of bij coalitieonderhandelingen zoals je dat in 2014 liet zien.

Dan ben je zeer aanwezig en standvastig, weet goed samen te vatten wat er gebeurt en kun je conflicten terugbrengen tot normale proporties. Wellicht kan je dat ook zo goed omdat je in vergaderingen graag kleine tekeningetjes fröbelt of cartoons van de mensen die tegenover je zitten.

De coalitie die na deze raadsperiode afscheid neemt, heeft veel van haar stabiliteit ook aan jou te danken.

Behalve de onderwerpen die ik al noemde, vind je Duurzaamheid en Circulaire Economie belangrijk. Verder natuurlijk alles wat met Ruimte en het gebruik van de publieke ruimte te maken heeft. En met cultuur.

Je bent nu Directeur Huisvesting van het ROC van Amsterdam, daarvoor was je onder andere Manager Vastgoed Ontwikkeling Schiphol, projectleider milieu en energie studies voor diverse internationale luchthavens, secretaris van de kunstcommissie Schiphol en manager van het campusproject van de Vrije Universiteit.

Na drie raadsperiodes neem je afscheid van de lokale politiek omdat je het tijd vindt voor andere dingen. Met de belangstelling die je hebt voor zoveel actuele thema’s en je werk kan ik me niet voorstellen dat je je zonder ons zult gaan vervelen.

Het verheugt mij te kunnen melden dat het Zijne Majesteit de Koning heeft behaagd om je op grond van de duur, de uitstraling en de betekenis van je raadslidmaatschap en andere activiteiten bij Koninklijk besluit van 9 oktober 2018 te benoemen tot Lid in de Orde van Oranje- Nassau.

https://haarlemmermeer.pvda.nl/nieuws/chris-vonk-bij-afscheid-geridderd/

Afscheidsraad gemeente Haarlemmermeer.

Het bericht Chris Vonk bij afscheid geridderd verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Chris Vonk: 12 jaar raadslid, Terug en vooruit

PvdA PvdA Haarlemmermeer 16-11-2018 06:50

Een eigenschap van een lokale politicus is dat hij wel weet hoe de wereld er uit moet zien. En daar een idee over hebben, en dat graag voor elkaar willen krijgen. Lukt het om die ideeën voor elkaar te krijgen? Nu de derde politieke termijn voor mij op zijn einde loopt is het tijd om even achterom te kijken. Wat waren de ideeën die op de nieuwe politici van toen afkwamen, wat was de opgave die ze zelf zagen? De vraag is uiteindelijk of deze terugblik iets kan bijdragen aan de start van de nieuwe politieke periode van 2019 tot 2022.

Voor een goede analyse zou het goed zijn om de verkiezingsprogramma’s van de afgelopen 3 keer er bij te pakken. Dan kunnen we turven welke onderwerpen we uit die programma’s voor elkaar hebben gekregen. Dat is heel veel: de succesvolle transitie van het sociaal domein van het rijk naar de gemeente, en de permanente en consequente inzet voor voldoende betaalbare huurwoningen in deze gemeente. De fractie heeft zich hard gemaakt voor sport voor iedereen, voor een eerlijk parkeerbeleid en voor duurzaamheid. De oprichting van de voedselbank in Haarlemmermeer heeft de PvdA fractie aangrepen om permanent aandacht te vragen voor de inwoners die, om welke reden dan ook, onder het bestaansminimum terecht zijn gekomen.

Maar eigenlijk is het veel belangrijker dat de PvdA fractie in 12 jaar steeds het constructieve sociaal democratische geluid heeft kunnen inbrengen in het college van B & W. Door deelname aan de opvolgende coalities heeft de PvdA bestuurlijk richting kunnen aangeven. De fractie heeft steeds als een solide macht achter de deelnemende PvdA wethouders gestaan. Ieder individueel fractielid, en dat gold voor mij dan natuurlijk ook, heeft de bijdrage op zijn terrein daaraan geleverd. Steeds is daardoor de PvdA een solide en betrouwbare bestuurspartner gebleken.

Voor mij was financiën vanaf het begin een belangrijk onderwerp. Een gezonde en transparante boekhouding van de gemeente vond en vind ik steeds belangrijk. Dat is de basis voor alle beleid, want pas als er geld is kan er voor de inwoners iets gedaan worden. Verder ben ik trots op de bijdrage aan de duurzaamheidsdiscussies die afgelopen 12 jaar zijn gevoerd. Onze motie voor een permanent duurzaamheid fonds en de bijdrage aan duurzaam vooroplopende bedrijvenparken (bijvoorbeeld Park 20/20) zijn hier voorbeelden van. Een groot effect in duurzaamheid en ook nog winstgevend en toonaangevend.

Waar deze 2 onderwerpen bij elkaar komen zou ik de nieuwe fractie willen aanbevelen om de circulaire economie op te pakken als thema. Dat betekent dat we Duurzaamheid permanent in alle onderwerpen mee moeten nemen. Veel onderwerpen zijn op een of andere manier verbonden met Duurzaamheid. Mobiliteit zal in de komende jaren spectaculair kunnen veranderen met de grootschalige introductie van allerlei elektrische voertuigen. Afval wordt grondstof als we bedenken welke kostbare materialen we nu weggooien. De lokale economie kan sterker worden door een circulaire insteek te promoten: daarmee kunnen onze ondernemers eindelijk vooruitstrevend en progressief een bedrijf voeren. In de nabije toekomst komen dan de gemeentelijke financiën en duurzaamheid bij elkaar. Een bouwsteen voor een solide en degelijk beleid, waarmee de PvdA weer mee moet doen met de komende Coalitie vorming.

 

Chris Vonk

Raadslid 2006 -2018

Het bericht Chris Vonk: 12 jaar raadslid, Terug en vooruit verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Eén gezicht!

PvdA PvdA Haarlemmermeer 11-09-2018 06:33

Chris Vonk, fractievoorzitter van de PvdA Haarlemmermeer, heeft zijn functie overgedragen aan Mieke Booij – van Eck.

 

“Mieke is de lijsttrekker voor de komende verkiezingen en ik vind het belangrijk dat zij nu ook de functie van Fractievoorzitter op zich neemt” zegt Chris Vonk in zijn verklaring

Dit zodat zij zowel in de raad als in de campagne het gezicht van de PvdA Haarlemmermeer is,  aldus Chris Vonk.

De fractie kan natuurlijk ook de komende periode rekenen op de inzet van Chris Vonk, zijn inzet wordt enorm gewaardeerd en hij blijft gewoon collega raadslid, laat Mieke weten

 

Ook de fractie staat achter deze wisseling van de wacht. Volgens Mieke Booij – van Eck is dat heel fijn want de komende periode wordt een hele drukke periode

en dan is het fijn dat we er met z’n allen  vol voor gaan. Samen met de nieuwe kandidaten op onze lijst gaan we de komende periode onze boodschap uitdragen.

Samen werken aan beter. Met als speerpunten: zeker zijn van Betaalbaar Wonen, Werk en Inkomen en Zorg en Welzijn.

Waarbij wij niemand op voorhand al uitsluiten. Haarlemmermeer is er voor en van ons allemaal!

https://haarlemmermeer.pvda.nl/nieuws/een-gezicht/

Het bericht Eén gezicht! verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Een tent in het bos, of kraken: Lennart Vonk (21) wilde een dak boven het hoofd

PvdA PvdA s-Hertogenbosch 13-03-2018 19:33

https://denbosch.pvda.nl/nieuws/tent-bos-kraken-lennart-vonk-21-wilde-dak-hoofd/

Door: Jan Schuurman Hess

In den Bosch studeren 18.000 jongeren. De stad biedt voor niet meer dan 2000 studenten onderdak; de woningnood is hoog in de Brabantse hoofdstad. Voor een sociale huurwoning sta je al gauw zeven acht jaar op een wachtlijst. Wie wil kopen, betaalt, ook in den Bosch, de hoofdprijs. De woningnood van het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw is terug; speculanten en huisjesmelkers slaan hun slag, juist nu de hypotheekrente zo laag is. Kraken is bij wet verboden. Leegstaande of verpauperde woningen, in afwachting van herbestemming, worden door ‘anti-kraak bureaus verhuurd tegen ‘marktconforme’ prijzen, maar zonder de daarbij behorende rechten.

Tegen die achtergrond is het geen verwondering dat er toch weer mensen zijn die een woning kraken, ook in den Bosch, met alle risico’s  van dien. Pieter Paul Slikker, lijsttrekker en raadslid van de PvdA in den Bosch neemt me mee naar de voormalige pastorie van de Sint Catherina kerk. De pastorie stond al vele jaren leeg; de ramen waren met houten platen dicht getimmerd. Het markante pand, op een unieke locatie aan de rand van de stad, grenzend aan het natuurgebied het Bossche Broek, was als een rotte kies voor de buurt.

https://denbosch.pvda.nl/nieuws/tent-bos-kraken-lennart-vonk-21-wilde-dak-hoofd/

Lennart Vonk

Lennart Vonk (21 jaar en student aan de Hogere Agrarische School in den Bosch) doet de voordeur open. In de hal is een medekraker, een voormalige dakloze, aan het schilderen. “Stap voor stap knappen we het pand op; we maken het leefbaar,” zegt Lennart en hij neemt ons mee naar de woonkamer. “Het was een ramp, hier. Toen we het pand hadden gekraakt, wisten we natuurlijk dat alles dichtgetimmerd was, maar we ontdekten dat de kachels door het hele huis maximaal open stonden. Het was bloedheet en doorweekt van het vocht; de schimmel stond op de muur. Nu hebben we dat probleem onder controle, maken we alle ruimten een voor een schoon, en schilderen we het over. Het pand stond gewoon al drie jaar van binnen uit te rotten. De buurt is blij dat we het hebben aangepakt.”

Lennart is van die duizenden studenten die nergens een woning kunnen vinden. Medestudenten, uit Noord Holland noord, of Zeeland zijn elke dag uren aan het reizen om naar school te komen. Lennart, die motor kan rijden redde zich maanden lang illegaal met een tent in een bos bij Liempde. “Half november werd het echt lastig,” legt hij uit, terwijl, “het werd natuurlijk kaal in het bos, en erg nat. Je kon de sporen van mijn motor op het pad makkelijk zien. De boswachter kwam er ook achter natuurlijk. Hij vond me in mijn tentje. Ik heb het allemaal uitgelegd; en ja, we delen natuurlijk dezelfde belangstelling voor de natuur. Dus ik kon hem ook vertellen wat ik allemaal ontdekt had in het bos. We hebben afgesproken dat ik hem ga helpen met een onderzoek, wat weer aansluit bij mijn studie. Zo zie je dat uit iets illegaals, ook iets positiefs kan voorkomen.”

Lennart zorgde dat hij elke ochtend zijn tentje inpakte en als eerste op school aan kwam en als laatste vertrok. ’s Morgens kon  hij in school douchen en de namiddag en avonduren gebruikte hij om zijn huiswerk te maken. Het ritje naar het bos kostte hem twintig minuten. “Voor ik me als student aan meldde heb ik een lange motorreis door Europa gemaakt en geleerd met niets te overleven, mensen te ontmoeten en mezelf leren kennen. Ik was er van overtuigd dat ik bij de aanvang van het studiejaar in den Bosch een studentenkamer zou vinden. Ik kom uit de omgeving van Amsterdam; daar weet je dat het onmogelijk is om tegen een betaalbare prijs onderdak te vinden, maar den Bosch… Dat moest lukken, dacht ik. Nou, niet dus. Maar door de ervaring van mijn grote motorreis kon ik het studeren en kamperen aan.”

Maar goed, half november moest er iets gebeuren. De jonge student realiseerde zich dat kraken door de wet is verboden, maar wat was het alternatief? De pastorie van de St. Catharijne kerk werd al tien jaar niet meer bewoond; de kerk staat leeg. Beide panden zijn verhuurd aan de directie van het Theater aan de Parade, die, met het oog op een eventuele verbouwing of nieuwbouw van het huidige theater, naar de kerk zouden willen uitwijken. “We hebben ons echt goed voorbereid, en voor we kraakten wisten we alles van het huis en de wetgeving. Het kraken stond me eerlijk gezegd ook erg tegen. Het is een vorm van inbreken, en daar houd ik niet van, integendeel. Ik vond het vreselijk, maar wat anders?”

Opnieuw ontdekte Lennart dat uit het illegale kraken misschien iets goeds komt. “Ik werd uitgenodigd voor een groot debat in de bieb en er werd opeens geklapt toen ik ons verhaal vertelde. Ik leerde spreken voor een grote zaal met mensen. En met oud en nieuw, tijdens een conference, stond ik opeens voor een zaal met 900 mensen. Ook die reageerden positief. En opeens kwam ik ook de directeur tegen van het Theater; dat was niet gemakkelijk. Wij zouden heel graag rechtstreeks met hem om tafel zitten. Wie weet vinden we een oplossing.”

Het bericht Een tent in het bos, of kraken: Lennart Vonk (21) wilde een dak boven het hoofd verscheen eerst op PvdA Den Bosch.

Onze nummer 9 Stan Peters brengt een ...

PvdA PvdA s-Hertogenbosch 21-02-2018 21:44

Onze nummer 9 Stan Peters brengt een cactus bij Lennart Vonk #nueerstdemensen

Grenzen aan mantelzorg

PvdA PvdA Winsum 22-01-2018 22:19

Open brief wethouders Maatschappelijke Ondersteuning Hogeland-gemeenten

Grenzen aan mantelzorg

Maandag 22 januari ben ik opgeschrikt door een dramatisch artikel over een zelfstandig en alleenwonende dementerende vrouw en haar buren, die als mantelzorgers fungeren. Voor degenen die niet ‘de Volkskrant’ lezen, zal ik de geschetste situatie kort beschrijven.

Een echtpaar van 70 en 77, waarvan de vrouw een herseninfarct heeft gehad, biedt al jaren mantelzorg aan een dementerende buurvrouw van 80. Tijdens de jaarwisseling gaat het met buurvrouw dermate slecht dat een noodsituatie ontstaat. Eigenlijk moet ze worden opgenomen op een crisisafdeling van een verpleeghuis. Maar er blijkt geen plaats te zijn. Buurman en buurvrouw besluiten daarom om de beurt twee nachten bij buurvrouw te blijven slapen, omdat ze zonder paniek de nacht niet doorkomt. Pas na drie dagen lukt het de eigen huisarts een crisisbed te regelen. Ondertussen trekt de dochter van het mantelzorgechtpaar aan de bel. Zij wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat buurvrouw definitief wordt opgenomen. Zij ziet haar ouders eronder doorgaan.

Een dramatisch verhaal. Ongetwijfeld staat deze situatie niet op zich en zijn er veel meer van dit soort situaties. Het mantelzorgerechtpaar verdient een enorme pluim, wat mij betreft een koninklijke onderscheiding. Ze hebben al het mogelijke gedaan om buurvrouw zo lang mogelijk thuis te laten wonen en hebben daarbij mogelijk eigen fysieke en mentale grenzen overschreden. Tegelijkertijd hebben ze het probleem door hun optreden mogelijkerwijs ook verhuld. Met hun hulp lukte het immers prima met buurvrouw.

Hulpverleners zullen mogelijk gedacht hebben, dat dit een schoolvoorbeeld was van een goed ‘netwerk’. Want dat willen we toch sinds de decentralisaties? We willen toch dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen en dat familie, vrienden en buren (in jargon: netwerk) daarbij ondersteuning bieden? Ja, dat willen we inderdaad. Maar aan die ondersteuning zitten wel grenzen en wie bewaakt de grenzen van de mantelzorgers? En als die grens dan bereikt is, is ons zorgstelsel dan in staat om acute opvang te bieden?

De meest essentiële vraag die het artikel oproept is wat mij betreft de vraag wie er waakt over het welzijn van en de draagkracht van de mantelzorgers. In de geschetste situatie lijkt het alsof niemand zich heeft bekommerd om het mantelzorgechtpaar. Wat is de rol van de huisarts, de wijkverpleegkundige en mogelijk thuiszorg? Hoe is het samenspel van deze zorgprofessionals onderling en met andere betrokkenen zoals mantelzorgers? Hoogleraar ouderenzorg Tineke Abma zegt in het artikel dat zorgprofessionals nog teveel gericht zijn op de cliënt en te weinig op de omgeving of het netwerk. Volgens hoogleraar Vonk van de Rijksuniversiteit Groningen moet in zo’n situatie de gemeente een rol spelen. Ik citeer: ‘Waar de mantelzorg problematisch wordt en onmiddellijke opname in een verpleeghuis niet kan, moet de gemeente een individuele oplossing bieden. Dat schrijft de nieuwe wet Maatschappelijke Ondersteuning voor. Maar dan moet wel iemand deze situatie melden bij de gemeente’.

Dat is prima, zoals Vonk dat stelt, maar dan heb je het al over een crisissituatie. Het samenspel tussen zorgprofessionals onderling en met mantelzorgers zou toch zodanig goed moeten zijn dat je vroegtijdig ingrijpt en een crisissituatie voorkomt?  Dat vereist naast goede zorg aan de patiënt aandacht voor welzijn en draagvlak van mantelzorgers.

De beschreven situatie speelt zich gelukkig niet af in één van de Hogeland-gemeenten. Maar het roept wel de vraag op of het hier ook had kunnen gebeuren. Is hier voldoende aandacht voor welzijn en draagvlak van de mantelzorgers? Is hier sprake van een voldoende samenspel tussen de zorgprofessionals onderling en met de betrokken mantelzorgers? En als het dan onverhoopt toch tot een crisissituatie leidt, zijn de Hogeland-gemeenten dan in staat om een individuele oplossing te bieden? Dat zijn vragen die bij mij leven. Maar ongetwijfeld niet bij mij alleen. Voor onze inwoners lijkt een antwoord op deze vragen van groot belang. Ik daag de betrokken wethouders daarom uit om met gezamenlijk reactie te komen op de door mij gestelde vragen. Uiteraard had ik voor mijn vragen andere, meer formele wegen kunnen kiezen, zoals het stellen van schriftelijke of mondelinge raadsvragen. Voor de transparantie, maar ook voor de betrokkenheid van onze inwoners heb ik voor deze ongebruikelijke weg gekozen.

 

Update 8 februari 2018: Lees ook de reactie van wethouder Marc Verschuren (Winsum) op deze open brief

Het bericht Grenzen aan mantelzorg verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Grenzen aan mantelzorg

PvdA PvdA De Marne 22-01-2018 22:19

Open brief wethouders Maatschappelijke Ondersteuning Hogeland-gemeenten

Grenzen aan mantelzorg

Maandag 22 januari ben ik opgeschrikt door een dramatisch artikel over een zelfstandig en alleenwonende dementerende vrouw en haar buren, die als mantelzorgers fungeren. Voor degenen die niet ‘de Volkskrant’ lezen, zal ik de geschetste situatie kort beschrijven.

Een echtpaar van 70 en 77, waarvan de vrouw een herseninfarct heeft gehad, biedt al jaren mantelzorg aan een dementerende buurvrouw van 80. Tijdens de jaarwisseling gaat het met buurvrouw dermate slecht dat een noodsituatie ontstaat. Eigenlijk moet ze worden opgenomen op een crisisafdeling van een verpleeghuis. Maar er blijkt geen plaats te zijn. Buurman en buurvrouw besluiten daarom om de beurt twee nachten bij buurvrouw te blijven slapen, omdat ze zonder paniek de nacht niet doorkomt. Pas na drie dagen lukt het de eigen huisarts een crisisbed te regelen. Ondertussen trekt de dochter van het mantelzorgechtpaar aan de bel. Zij wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat buurvrouw definitief wordt opgenomen. Zij ziet haar ouders eronder doorgaan.

Een dramatisch verhaal. Ongetwijfeld staat deze situatie niet op zich en zijn er veel meer van dit soort situaties. Het mantelzorgerechtpaar verdient een enorme pluim, wat mij betreft een koninklijke onderscheiding. Ze hebben al het mogelijke gedaan om buurvrouw zo lang mogelijk thuis te laten wonen en hebben daarbij mogelijk eigen fysieke en mentale grenzen overschreden. Tegelijkertijd hebben ze het probleem door hun optreden mogelijkerwijs ook verhuld. Met hun hulp lukte het immers prima met buurvrouw.

Hulpverleners zullen mogelijk gedacht hebben, dat dit een schoolvoorbeeld was van een goed ‘netwerk’. Want dat willen we toch sinds de decentralisaties? We willen toch dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen en dat familie, vrienden en buren (in jargon: netwerk) daarbij ondersteuning bieden? Ja, dat willen we inderdaad. Maar aan die ondersteuning zitten wel grenzen en wie bewaakt de grenzen van de mantelzorgers? En als die grens dan bereikt is, is ons zorgstelsel dan in staat om acute opvang te bieden?

De meest essentiële vraag die het artikel oproept is wat mij betreft de vraag wie er waakt over het welzijn van en de draagkracht van de mantelzorgers. In de geschetste situatie lijkt het alsof niemand zich heeft bekommerd om het mantelzorgechtpaar. Wat is de rol van de huisarts, de wijkverpleegkundige en mogelijk thuiszorg? Hoe is het samenspel van deze zorgprofessionals onderling en met andere betrokkenen zoals mantelzorgers? Hoogleraar ouderenzorg Tineke Abma zegt in het artikel dat zorgprofessionals nog teveel gericht zijn op de cliënt en te weinig op de omgeving of het netwerk. Volgens hoogleraar Vonk van de Rijksuniversiteit Groningen moet in zo’n situatie de gemeente een rol spelen. Ik citeer: ‘Waar de mantelzorg problematisch wordt en onmiddellijke opname in een verpleeghuis niet kan, moet de gemeente een individuele oplossing bieden. Dat schrijft de nieuwe wet Maatschappelijke Ondersteuning voor. Maar dan moet wel iemand deze situatie melden bij de gemeente’.

Dat is prima, zoals Vonk dat stelt, maar dan heb je het al over een crisissituatie. Het samenspel tussen zorgprofessionals onderling en met mantelzorgers zou toch zodanig goed moeten zijn dat je vroegtijdig ingrijpt en een crisissituatie voorkomt?  Dat vereist naast goede zorg aan de patiënt aandacht voor welzijn en draagvlak van mantelzorgers.

De beschreven situatie speelt zich gelukkig niet af in één van de Hogeland-gemeenten. Maar het roept wel de vraag op of het hier ook had kunnen gebeuren. Is hier voldoende aandacht voor welzijn en draagvlak van de mantelzorgers? Is hier sprake van een voldoende samenspel tussen de zorgprofessionals onderling en met de betrokken mantelzorgers? En als het dan onverhoopt toch tot een crisissituatie leidt, zijn de Hogeland-gemeenten dan in staat om een individuele oplossing te bieden? Dat zijn vragen die bij mij leven. Maar ongetwijfeld niet bij mij alleen. Voor onze inwoners lijkt een antwoord op deze vragen van groot belang. Ik daag de betrokken wethouders daarom uit om met gezamenlijk reactie te komen op de door mij gestelde vragen. Uiteraard had ik voor mijn vragen andere, meer formele wegen kunnen kiezen, zoals het stellen van schriftelijke of mondelinge raadsvragen. Voor de transparantie, maar ook voor de betrokkenheid van onze inwoners heb ik voor deze ongebruikelijke weg gekozen.

 

Update 8 februari 2018: Lees ook de reactie van wethouder Marc Verschuren (Winsum) op deze open brief

Het bericht Grenzen aan mantelzorg verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Grenzen aan mantelzorg

PvdA PvdA Bedum 22-01-2018 22:19

Open brief wethouders Maatschappelijke Ondersteuning Hogeland-gemeenten

Grenzen aan mantelzorg

Maandag 22 januari ben ik opgeschrikt door een dramatisch artikel over een zelfstandig en alleenwonende dementerende vrouw en haar buren, die als mantelzorgers fungeren. Voor degenen die niet ‘de Volkskrant’ lezen, zal ik de geschetste situatie kort beschrijven.

Een echtpaar van 70 en 77, waarvan de vrouw een herseninfarct heeft gehad, biedt al jaren mantelzorg aan een dementerende buurvrouw van 80. Tijdens de jaarwisseling gaat het met buurvrouw dermate slecht dat een noodsituatie ontstaat. Eigenlijk moet ze worden opgenomen op een crisisafdeling van een verpleeghuis. Maar er blijkt geen plaats te zijn. Buurman en buurvrouw besluiten daarom om de beurt twee nachten bij buurvrouw te blijven slapen, omdat ze zonder paniek de nacht niet doorkomt. Pas na drie dagen lukt het de eigen huisarts een crisisbed te regelen. Ondertussen trekt de dochter van het mantelzorgechtpaar aan de bel. Zij wil er alles aan doen om ervoor te zorgen dat buurvrouw definitief wordt opgenomen. Zij ziet haar ouders eronder doorgaan.

Een dramatisch verhaal. Ongetwijfeld staat deze situatie niet op zich en zijn er veel meer van dit soort situaties. Het mantelzorgerechtpaar verdient een enorme pluim, wat mij betreft een koninklijke onderscheiding. Ze hebben al het mogelijke gedaan om buurvrouw zo lang mogelijk thuis te laten wonen en hebben daarbij mogelijk eigen fysieke en mentale grenzen overschreden. Tegelijkertijd hebben ze het probleem door hun optreden mogelijkerwijs ook verhuld. Met hun hulp lukte het immers prima met buurvrouw.

Hulpverleners zullen mogelijk gedacht hebben, dat dit een schoolvoorbeeld was van een goed ‘netwerk’. Want dat willen we toch sinds de decentralisaties? We willen toch dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig thuis blijven wonen en dat familie, vrienden en buren (in jargon: netwerk) daarbij ondersteuning bieden? Ja, dat willen we inderdaad. Maar aan die ondersteuning zitten wel grenzen en wie bewaakt de grenzen van de mantelzorgers? En als die grens dan bereikt is, is ons zorgstelsel dan in staat om acute opvang te bieden?

De meest essentiële vraag die het artikel oproept is wat mij betreft de vraag wie er waakt over het welzijn van en de draagkracht van de mantelzorgers. In de geschetste situatie lijkt het alsof niemand zich heeft bekommerd om het mantelzorgechtpaar. Wat is de rol van de huisarts, de wijkverpleegkundige en mogelijk thuiszorg? Hoe is het samenspel van deze zorgprofessionals onderling en met andere betrokkenen zoals mantelzorgers? Hoogleraar ouderenzorg Tineke Abma zegt in het artikel dat zorgprofessionals nog teveel gericht zijn op de cliënt en te weinig op de omgeving of het netwerk. Volgens hoogleraar Vonk van de Rijksuniversiteit Groningen moet in zo’n situatie de gemeente een rol spelen. Ik citeer: ‘Waar de mantelzorg problematisch wordt en onmiddellijke opname in een verpleeghuis niet kan, moet de gemeente een individuele oplossing bieden. Dat schrijft de nieuwe wet Maatschappelijke Ondersteuning voor. Maar dan moet wel iemand deze situatie melden bij de gemeente’.

Dat is prima, zoals Vonk dat stelt, maar dan heb je het al over een crisissituatie. Het samenspel tussen zorgprofessionals onderling en met mantelzorgers zou toch zodanig goed moeten zijn dat je vroegtijdig ingrijpt en een crisissituatie voorkomt?  Dat vereist naast goede zorg aan de patiënt aandacht voor welzijn en draagvlak van mantelzorgers.

De beschreven situatie speelt zich gelukkig niet af in één van de Hogeland-gemeenten. Maar het roept wel de vraag op of het hier ook had kunnen gebeuren. Is hier voldoende aandacht voor welzijn en draagvlak van de mantelzorgers? Is hier sprake van een voldoende samenspel tussen de zorgprofessionals onderling en met de betrokken mantelzorgers? En als het dan onverhoopt toch tot een crisissituatie leidt, zijn de Hogeland-gemeenten dan in staat om een individuele oplossing te bieden? Dat zijn vragen die bij mij leven. Maar ongetwijfeld niet bij mij alleen. Voor onze inwoners lijkt een antwoord op deze vragen van groot belang. Ik daag de betrokken wethouders daarom uit om met gezamenlijk reactie te komen op de door mij gestelde vragen. Uiteraard had ik voor mijn vragen andere, meer formele wegen kunnen kiezen, zoals het stellen van schriftelijke of mondelinge raadsvragen. Voor de transparantie, maar ook voor de betrokkenheid van onze inwoners heb ik voor deze ongebruikelijke weg gekozen.

 

Update 8 februari 2018: Lees ook de reactie van wethouder Marc Verschuren (Winsum) op deze open brief

Het bericht Grenzen aan mantelzorg verscheen eerst op PvdA Het Hogeland.

Vooruit blik Chris Vonk op Meerradio

PvdA PvdA Haarlemmermeer 10-01-2018 12:38

https://haarlemmermeer.pvda.nl/wp-content/uploads/sites/98/2018/01/20180101-chris_vonk_onderweg_meerradio.mp3

Zondag 7 januari was fractie voorzitter Chris Vonk live in de uitzending van Meerradio om vooruit te blikken op het aanstaande politieke jaar 2018

Het bericht Vooruit blik Chris Vonk op Meerradio verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.