Poliflw

Zondag 15 maart kwam ik terug van een onbezorgd weekje skiën in Frankrijk. Tot die zondag leek daar niets aan de hand te zijn. Kroegen en restaurants vol, pistes toegankelijk, met zijn 20-en in de skiliften: voor de Fransen leek het tot dat moment allemaal geen enkel probleem. Het woord corona las ik alleen in de NOS-berichten uit Nederland en wat bezorgde appjes van familie of vrienden.

Die onbezorgdheid kantelde die zondagavond compleet toen ik weer terug kwam in Delft. Lege schappen in de supermarkt, sluiting van scholen en kinderopvangcentra, een toenemend aantal besmettingen en overledenen, de horeca dicht. Ook van mijn eigen werkgever kreeg ik die avond een duidelijk advies: werk vanaf nu thuis en blijf binnen. Voor mij persoonlijk betekent dat overdag ontzettend veel Skypen, WhatsApp-bellen, mailen en videovergaderen aan de eettafel, tegenover manlief. Mijn werkdag eindigt met een rondje hardlopen of fietsen en daarna uitgebreid koken.

En niet alleen privé en zakelijk is er veel veranderd: ook het raadswerk moet anders ingericht worden. Dat was in de eerste dagen nog best zoeken. Handhaven we de commissies per domein (ruimte/verkeer, sociaal/wonen en economie/bestuur), of doen we één algemene commissie? Vergaderen we digitaal, of doen we het toch in het stadhuis? En als we digitaal vergaderen, via welk systeem dan en werkt het allemaal wel? En hoe houden de Delftse inwoners daar ook goed bij betrokken?

En dat zijn dan uiteraard alleen de praktische, maar veelal wel te ondervangen uitdagingen. Veel inhoudelijker wordt het als de vraag op tafel ligt welke onderwerpen we als raad willen agenderen. Want willen we vooral stilstaan bij de impact van en de maatregelen voor het coronavirus, of willen we met het oog op de langere termijn ook andere onderwerpen 'gewoon' op de agenda laten staan? En wat kunnen en willen we als lokaal bestuur überhaupt doen voor ondernemers, scholen, zorginstellingen, handhavers, daklozen, ouderen etc.? Fractievoorzitter Dimitri van Rijn heeft daar in zijn blog van 24 maart al het een en ander over gezegd.

Maar nog even terug naar die praktische uitdagingen. Het kabinet heeft een noodwet opgesteld die het voor decentrale overheden mogelijk maakt om digitaal te stemmen en dus: te besluiten. Die wet was nog niet goedgekeurd vóór de afgelopen raadsvergadering, die van donderdag 2 april. Voor die vergadering hebben we daarom – naar voorbeeld van onder meer gemeente Haarlemmermeer – een tussenoplossing bedacht. Om als gemeenteraad te vergaderen is de aanwezigheid van een minimaal aantal raadsleden vereist. Dat heet 'quorum' en in Delft ligt dat op 20 raadsleden. De burgemeester stelde donderdag vast dat dit quorum niet gehaald was en de vergadering dus niet kon doorgaan. Vervolgens is een nieuwe vergadering uitgeschreven voor maandag 6 april, waarbij de quorumeis niet geldt. Daar hoeft dan maar één raadslid bij aanwezig te zijn om toch te kunnen besluiten. Overigens dan alleen over het meest noodzakelijke. Maar goed, dat is dus een tussenoplossing. Hopelijk biedt de noodwet de mogelijkheid om gewoon weer met alle raadsleden en wethouders bij elkaar te komen, weliswaar digitaal, maar openbaar en met ruimte voor het debat.

Ondertussen overleggen wij tegenwoordig als raadsfractie elke maandagavond digitaal, via videoconferencing. Ik weet ineens hoe de keukens, slaapkamers of studeerkamers van de andere raadsleden eruitzien, hoeveel katten iemand heeft, hoe goed (of slecht) de wifi kan werken, hoe handig het is om anderen op 'mute' te kunnen zetten als jij je verhaal wilt vertellen. Het is behelpen, maar je wordt er ook creatief van. En nooit eerder lukte het ons in minder dan een uur een fractievergadering te houden. Misschien toch maar vasthouden, dat digitaal vergaderen...

Tessa van den BergRaadslid VVD Delft

Tijdens de Raadsvergadering van donderdag 26 september aanstaande zal Dimitri van Rijn het fractievoorzitterschap officieel overnemen van Bart Smals. Dimitri stelt zich in graag wat uitgebreider aan u voor en legt uit wat hem politiek drijf. Zo stelt hij onder ander dat de gemeente de belangrijkste overheidslaag is omdat deze het dichtst bij de inwoners staat.

Ik ben 43 jaar en woon inmiddels meer dan 20 jaar in de binnenstad. Ik ben als werktuigbouwkundestudent naar Delft gekomen. Ik heb een militaire achtergrond en draag al jaren actief bij, eerst als officier bij de Koninklijke Marine en momenteel als plaatsvervangend Commissaris Militaire Productie, aan een veiliger Nederland.

Ik ben een avonturier die altijd op zoek is om het onbekende te leren kennen. Wij kunnen veel leren van het verleden en in dat kader inspireert het leiderschap van Alexander de Grote mij. Alexander de Grote, die een leerling was van Aristoteles, was een briljant politicus, militair en wetenschapper. Zijn visie was een wereldrijk stichten waar diverse culturen op een vreedzame manier samenleefden. In drie jaar tijd versloeg hij met 50.000 soldaten tot drie keer toe het vijf keer zo grote Perzische leger en veroverde hij een groot gedeelte van de toen bekende wereld. In tien jaar tijd stichtte hij een wereldrijk. Ik volg, in etappes, de door hem afgelegde route ca. 300 voor Christus: van Griekenland tot India en van de onderkant van China tot Egypte. De bijgesloten foto is gemaakt in Iran, Persepolis. Ooit de ceremoniële hoofdstad van het oude Perzische rijk.

Al van jongs af aan ben ik geïnteresseerd in (wereld)politiek. Zo bevroeg ik als kind al regelmatig mijn ouders over waarom landen oorlog voerden en waarom er een ijzeren gordijn was. Ik ben pas echt politiek actief geworden in 2006 toen ik als jonge officier bij de Marine geconfronteerd werd met falende besluitvorming. Ik was het oneens met de vanuit operationele gronden onbegrijpelijke verkoop van de maritieme patrouillevliegtuigen, de P-3C Orions, en heb mij ingezet om op basis van argumenten deze omstreden besluitvorming teniet te doen. Dat was ook het moment dat ik lid ben geworden van de VVD. Ik ben sinds 2014 lid van de bruisende fractie van de VVD Delft en sinds november 2016 raadslid. Als raadslid ben ik namens de fractie woordvoerder voor onder meer de onderwerpen financiën, economie, cultuur en veiligheid. De belangrijkste overheidslaag is wat mij betreft de gemeente aangezien de gemeente het dichts bij de bewoners staat. Ik heb mij de afgelopen jaren daarom op lokaal niveau ingezet voor zowel een sterke VVD als een financieel & economisch gezond en veilig Delft. Als fractievoorzitter zal ik de komende jaren, samen met mijn fractie en andere partijen, concrete oplossingen aandragen voor problemen die de gewone Delftenaar ervaart. Ik sta voor ons Delft met de Delftenaar centraal.

Toen de VVD in 2014 toetrad tot het college was Delft nagenoeg failliet. De gemeente gaf veel meer geld uit dan er binnenkwam en de schuldpositie was onacceptabel hoog. Een financieel strak en sober beleid was onvermijdelijk. De VVD stond daar de afgelopen jaren pal voor. Eerst komt het zuur, dan het zoet.

Dat het na een periode van financiële tegenwind weer beter gaat met de stad blijkt uit de onlangs gepresenteerde begroting. In deze begroting is er na de forse bezuinigingen van afgelopen jaren weer aandacht voor zowel een verlaging van de lasten, maar ook voor investeringen in een schone, hele en veilige stad. Toch is er ook nog reden tot bezorgdheid.

De VVD is blij met de verlaging van de OZB, wat ons betreft is dit een kleine stap in het verlagen van lokale lasten. Helaas scoort Delft nog steeds onveranderd hoog in de landelijke lijstjes!

We maken ons zorgen over hoe snel de stemming over de financiële positie van Delft is omgeslagen. Partijen buitelen over elkaar met ideeën voor extra uitgaven. Natuurlijk is geld uitgeven leuk, en zeker in verkiezingstijd, maar wie gaat het betalen?

Tot onze schrik zagen wij in de begroting dat de uitvoering van de zogenaamde investeringsagenda 2040 wordt betaald door de stadsschuld te verhogen. De VVD is niet tegen deze belangrijke investeringsagenda, een vitale stad heeft investeringen nodig. Maar we moeten geen geld uitgeven dat wij niet hebben.

Om het leven-op-de pof gedrag af te remmen heeft de VVD, samen met D66, CDA en Van Koppen, een motie beheersing stadsschuld ingediend. Het doel van de motie is om de uitgaven en investeringen in samenhang te zien met de lokale belastingen en de maximale nog gezonde omvang van de stadsschuld.

De motie is dankzij de financieel degelijke SP, die blijkbaar samen met ons lessen heeft getrokken uit het verleden, aangenomen. Het heeft ons verbaasd dat bij andere partijen die lessen blijkbaar minder goed zijn blijven hangen.

Om een Delft te behouden dat blijvend financieel gezond is, lage lokale lasten heeft en een prettige omgeving is om in te wonen, ondernemen en recreëren moeten we behoedzaam blijven. De VVD zal zich daarvoor blijven inzetten.

 

Dimitri van Rijn Raadslid VVD Delft