Poliflw

De tweede raadsvergadering van nieuw Noordwijk vergde net als de eerste weer veel zitvlees. Drie agendapunten lichten we hier uit.

OZB/Ondernemersfonds/Motie Verenigingen

De gemeenteraad moet de tarieven van de OZB vaststellen, en dat moet uiterlijk in februari, om de OZB-aanslagen op tijd te kunnen versturen. Normaliter is dat niet erg spannend, deze keer wel. Ten eerste, omdat de tarieven van de twee oude gemeenten moesten worden geharmoniseerd zonder al te veel lastenverschuivingen. Ten tweede, omdat besloten moest worden over de tariefopslag bij niet-woningen voor het zgn. Ondernemersfonds. Ten derde, omdat D66 een motie had ingediend om te onderzoeken of de OZB aanslag voor verenigingen kan worden verlaagd.

De tariefharmonisatie lijkt goed te zijn gelukt, het ziet ernaar uit dat de gemeentelijke woonlasten niet meer stijgen dan de inflatie. Mooi zo. Over de uitkomst van de discussie over het Ondernemersfonds zijn we minder enthousiast. Een Ondernemersfonds (OF) is, kort gezegd, een manier om gezamenlijke projecten van ondernemers te financieren – denk aan sfeerverlichting in winkelstraten, beveiliging, keurmerken, evenementen en dergelijke, maar Noordwijk Marketing- en dan zo dat ALLE ondernemers meebetalen (tegengaan van zgn. “free riders”). Voor Noordwijkerhout was dit OF een nieuw fenomeen en diverse Noordwijkerhoutse ondernemers keerden zich tegen het idee om het (oud) Noordwijkse OF in de hele nieuwe gemeente “uit te rollen”. De tegenstanders van het OF hadden eind 2018 een enquête georganiseerd waaruit bleek dat een overgrote meerderheid van de ondernemers TEGEN het fonds was, terwijl de besturen van de ondernemersverenigingen, ook de Noordwijkerhoutse, na een onderzoek van een “Regiegroep” juist geharnast VOOR zo’n OF waren. De discussie verliep bepaald niet zachtzinnig, en het laatste waar de Noordwijkse economie op zit te wachten is mot tussen de ondernemers. Er liggen hier immers grote uitdagingen, de Bollenstreek is economisch gezien geen heel sterke regio, al jaren.

D66 heeft steeds aangedrongen op constructief overleg tussen beide groepen, gericht op het zo spoedig mogelijk bereiken van een zakelijk werkbaar compromis. Wij zijn als sociaal-liberale partij overtuigd van het nut van gezamenlijke belangenbehartiging, maar wanneer een zo grote groep belanghebbende ondernemers zich verzet, moet je dat toch ook serieus nemen. Het OF-bestuur heeft voorgesteld om door te gaan met het OF, in heel Noordwijk, maar met de mogelijkheid voor bedrijventerreinen om zelf een alternatief in te richten en zodoende een teruggave van het extra geinde belastinggeld te krijgen. Een regeling die in sommige andere gemeenten ook al functioneert. Wij vonden dat een veelbelovend compromis, goed genoeg om verder uit te werken. Immers, ondernemers die echt een andere gezamenlijke regeling willen, kunnen die zo realiseren. De coalitiepartijen hebben op de vergadering echter anders beslist: zij willen eerst een peiling houden onder alle ondernemers, en pas bij 2/3 meerderheid volgend jaar alsnog verder gaan met het OF. Wij vrezen dat die peiling veel energie gaat kosten, weinig nieuws oplevert en er uiteindelijk toe gaat leiden dat belangrijke projecten om de Noordwijkse economie aan te jagen worden beëindigd, of door de burgers gaan worden bekostigd. Omdat het huidige Ondernemersfonds op basis van eerdere afspraken in ieder geval nog voor 2019 moet worden bekostigd komt die rekening van € 350.000, — terecht bij de inwoners. Jammer en wat ons betreft onverstandig.

De motie van ons raadslid Dick Gutlich om te onderzoeken of het (lagere) OZB-woningtarief voor verenigingen kan worden toegepast vond, na wat technische discussie, voldoende steun om te worden aangenomen. Uiteraard gaat in zo’n onderzoek ook gekeken worden naar de subsidies aan verenigingen, en het is niet uitgesloten dat uiteindelijk besloten wordt dat het verhogen van subsidies efficiënter is. Maar dat is niet erg, extra steun aan onze verenigingen is wat ons betreft de hoofdzaak.

Vomar / Bestemmingsplan Maarten Kruytstraat

In januari was definitieve besluitvorming over dit bij de omwonenden controversiële project al aangehouden, onder andere om een bevredigende regeling te treffen voor het feitelijk dichtbouwen van een ten onrechte als illegaal bestempeld aangrenzend appartement. Tot onze verbazing bleef het College van B&W vrijwel de hele maand stilzitten, en volhouden dat het plan zo door kon gaan, en werden besprekingen met de eigenaresse pas opgestart toen het al te laat was om een goede oplossing uit te werken. Op de raadsvergadering verzocht de coalitie, tot overmaat van ramp, pas om elf uur s avonds om het beslispunt van de agenda af te halen, waardoor belanghebbende omwonenden uren voor niks op de tribune moesten wachten.

D66 heeft voorafgaand aan de vergadering opnieuw zorgvuldig naar de bezwaren van omwonenden gekeken. (Zie ook vorig verslag.) Naast het ingebouwde buurappartement blijven wij onze ernstige twijfels houden over de verkeersafwikkeling en verkeersveiligheid in de Maarten Kruytstraat en bij de losplaats van Blokker en ICI Paris. Verder vragen wij ons af hoe reëel de aangekondigde Versmarkt wordt, nu uit het contract blijkt dat de ontwikkelaar slechts 50 m2 hoeft te realiseren. Wij hopen dat verantwoordelijke wethouder De Jong nu wel voortvarend aan de slag gaat met het oplossen van de knelpunten. Het inpassen van dit soort projecten kan nooit zonder pijn, maar tot dusverre vinden wij dat de omwonenden zich terecht miskend voelen.

Reconstructie Parallelboulevard

Een project kan heel groot en technisch riskant zijn, maar wanneer er veel consensus over is, wordt het politiek pas relevant als het in de uitvoering fout gaat. CDA raadslid Wim van Haaster, als agrariër uit De Zilk goed bekend met grondwateroverlast, verbaasde iedereen, inclusief zijn “eigen” (CDA) wethouder, met een technisch doorwrocht klinkend betoog waarin hij de probleemstelling van de grondwateroverlast fundamenteel ter discussie stelde. Of hij gelijk had kon niemand ter plekke uitmaken, maar het is belangrijk dat er serieus geluisterd wordt (en blijft worden) naar dit soort kritiek. Het is alleen wel te hopen dat hij voortaan iets eerder komt met zijn inzichten. De Raad besloot de voorbereiding van de reconstructie blijft doorgaan, dat is ook goed wat ons betreft, want het duurt nog lang voordat het werk echt begint.

Op 20 december 2018 is namens de partijen gemeente Noordwijk, de Noordwijkse Woningstichting en de Stichting Huurdersbelangen Noordwijk de overeenkomst Prestatieafspraken Wonen Noordwijk 2019 – 2022 ondertekend. Het moment van ondertekening lag enkele dagen voor de installatie van de nieuwe gemeenteraad en de vorming van het nieuwe college van B&W.

Vraag 1: Kunt u ons bevestigen dat deze recente overeenkomst met de NWS en SHN door u zal worden nagekomen?

Vraag 2: Hoe denkt u om te gaan met de prestatieafspraak voor 2019 welke ziet op het afronden van procedures en start bouw tijdelijke woonunits Bronsgeest (gemeente en NWS)?

Vraag 3: Kunt u ons bevestigen dat de procedures om deze tijdelijke woonunits in Bronsgeest voor jongeren, starters en spoedzoekers zo snel mogelijk te realiseren onverminderd worden voorgezet?

Vraag 4: Wanneer kunnen de Noordwijkse jongeren, starters en spoedzoekers naar huidige inzichten gebruik gaan maken van deze tijdelijke woonunits?

Noordwijk, 1 februari 2019.

Fractie D66 Noordwijk,

Dick Gutlich.

Dinsdagavond 22 januari was de eerste “normale” vergadering van de 27 koppige Gemeenteraad van nieuw Noordwijk. In de deels nog geïmproviseerd ogende tijdelijke raadzaal van De Duinpan in de De Zilk werden onder meer het bestemmingsplan voor de nieuwe Vomar aan de Maarten Kruytstraat besproken, en het coalitieakkoord, met de plannen van de nieuwe coalitie.

Het bouwplan voor een nieuwe supermarkt, een versmarkt en ruim 40 woningen tegenover de achterzijde van het Palace Hotel was eind 2018 voor de tweede maal voor commentaar ter visie gelegd, en had 13 “zienswijzen” namens vele tientallen omwonenden uitgelokt. Ongebruikelijk veel, te veel om het plan zonder aanpassingen of duidelijke uitleg versneld goed te keuren – zoals het nieuwe college wilde, om te vermijden dat het project gedurende twee toeristisch belangrijke zomers overlast gaat veroorzaken.

Toen al aan het begin van de discussie bleek dat een aangrenzende winkelier wel degelijk een geldige bouwvergunning bezat die door het college lange tijd was betwist, was de toon al snel gezet: wethouder, leg uit hoe dit kan gebeuren, en kom aan de bezwaren van de betrokkene (een woning die vrijwel geheel wordt ingesloten) tegemoet. Althans, dat zou de conclusie moeten zijn, maar of het echt zo gaat gebeuren volgende maand moeten we nog afwachten, want het is duidelijk dat het project in de Noordwijkse politiek veel draagvlak heeft.

Wat vindt D66? Ook wij zien graag een grote vernieuwingsslag in dit gebied bij de Hoofdstraat, maar de leefbaarheid moet wel gewaarborgd blijven. Na de felle kritiek van omwonenden op het parkeren, op de bevoorrading van de winkels en op de effecten van veel bouwmassa dichtbij, is het minste wat je mag verwachten dat het college de wezenlijke ingediende vragen zorgvuldig en inzichtelijk beantwoordt, en keuzes helder motiveert. Wat er binnen een dag na de voorafgaande hoorzitting aan de Raad werd opgeleverd schoot met afwerende beweringen zoals “dit hebben we al voldoende onderbouwd” danig tekort.

Het jammere bij dit soort inspraakprocessen is dat omwonenden meestal met zo veel bezwaarpunten aankomen, die deels misplaatst of onhandig zijn geformuleerd, dat ambtenaren en politici denken dat ze alle bezwaren terzijde kunnen schuiven. D66 vindt dat inspraak serieus genomen moet worden. Dat betekent niet zo maar slaafs omwonenden volgen, maar wel hun punten serieus overwegen.

Zo vragen wij ons met de insprekers af of het realistisch is om grote vrachtwagens achteruit, rakelings langs de ingang van de beoogde nieuwe versmarkt te laten laden en op elkaar te laten wachten. (Nu gaat het ook al zo, maar de situatie wordt onoverzichtelijker, en door het vervallen van een sluiproute nóg krapper. En omwonenden, die nu voor dertig euro per jaar met hun parkeerkaarten vlakbij en behoorlijk gegarandeerd konden parkeren, moeten straks aanzienlijk verder weg parkeren, met meer onzekerheid, of veel duurder in of op de nieuwbouwgarage. Het minste wat je daarvan kunt zeggen is dat je begrijpt dat mensen met een normale beurs daarop niet zitten te wachten. Wonen in een verstedelijkende winkelkern brengt parkeertechnisch last met zich mee, dat is helaas wel zo. En dat goed oplossen is peperduur. We willen de 50 speciale parkeerplaatsen in de garage (maar alleen buiten de winkeltijden) die het college heeft bedongen nog eens goed tegen het licht houden.

Het college zou ook nog moeten aangeven of er voorbeelden elders zijn waar aaneengesloten bouwen anderhalf maal zo hoog (17 m) als de straatbreedte (9 m)tot een acceptabel woonklimaat heeft geleid. Wij sluiten het niet uit, maar kunnen de voorbeelden niet direct uit onze mouw schudden. Dus bewijs het maar college. Wij laten ons graag overtuigen.

Tja, en dan het coalitieakkoord. D66 wordt daar niet blij van en heeft dat ook aangegeven, zonder al te veel zuur, maar wel duidelijk genoeg. Er is nauwelijks ambitie, op diverse dossiers gaat men weer

helemaal overnieuw beginnen, ondanks bruikbare vertrekpunten uit de vorige periode. Het is alsof het hoofddoel is om symboolpolitiek te bedrijven en verder zo min mogelijk te doen.

Dat de coalitie op een paar hete hangijzers (ondernemersfonds, parkeren aan zee) nog geen duidelijk standpunt heeft valt misschien nog te begrijpen, omdat er nog informatie moet bijkomen. Maar dat geldt niet voor het de facto opheffen van het monumentenbeleid, voor de 7 sterren systematiek van de omgevingsvisie radicaal overboord gooien zonder motivering waarom die systematiek onbruikbaar zou zijn, voor duurzaamheid die feitelijk geen speerpunt meer is en bovenal, voor sociaal bouwen op de lange baan schuiven. Samen met de andere oppositiepartijen hebben wij vooral Lijst Salman hard bekritiseerd voor de onbegrijpelijke draai die ze over Bronsgeest heeft gemaakt. Je mag best van standpunt veranderen, maar een inhoudelijke onderbouwing daarvoor is dan wel een vereiste, zeker als je een partij bent die in de verkiezingscampagne roeptoetert dat jij “wél doet wat je belooft”. Ondanks herhaald aandringen van de oppositie kwam er geen enkel argument waarom LSN zijn belangrijkste verkiezingsbelofte – snel beginnen met sociaal bouwen op Bronsgeest – nu zomaar breekt. Toen ons raadslid Dick Gutlich suggereerde dat wethouder Salman het bestuurspluche kennelijk prefereerde boven het nakomen van verkiezingsbeloften, van eigen moties uit het recente verleden en zelfs nog recent ondertekende prestatieafspraken met de Noordwijkse woningstichting, kreeg Gutlich commentaar van VVD coryfee Knapp senior. Maar wat er onacceptabel aan Gutlich’s suggestie was bleef onduidelijk, immers een argument voor de draai van LSN kwam niet boven tafel.

Het college gaat de komende 100 dagen op zoek naar alternatieve bouwlocaties, en gaat die mogelijk vooral zoeken in open plekken binnen de dorpskernen. Inbreilocaties dus. Wethouder Ter Hark gaf aan dat hij niet van plan is om de gemeentelijke bouwgronden van Bronsgeest af te waarderen, en dat kan alleen als er een voldoende concreet voornemen om die gronden alsnog te gaan gebruiken blijft bestaan. We zijn benieuwd waar het college mee komt, en als dat over drie maanden niet veel blijkt te zijn gaan we opnieuw de strijd daarover aan.

Genoeg = toch ruim te weinig

Onlangs werd mijn aandacht getrokken met de kop van een advertentie in een lokaal weekblad: “Genoeg = Genoeg”.

Mijn eerste schrikreactie was: “nieuwe populisten in Noordwijk?” maar het bleek een advertentie van onze lokale rentmeesters van het CDA. U weet wel, zij die pleiten voor bollen in Bronsgeest in plaats van wonen in Bronsgeest. De geopperde gedachte dat we in Noordwijk, buiten Bronsgeest, toch nog 2.500 woningen gaan bouwen, geeft mij wel even een hemels gevoel, maar die stemming slaat alweer snel om als ik rondkijk in de harde werkelijkheid van deze mooie gemeente.

Immers, na Offem-Zuid met ca. 700 woningen hebben we het in het huidige Noordwijk wel even gehad met de grotere woningbouwlocaties waar we ook in behoorlijke aantallen sociale woningbouw kunnen realiseren, tenzij we nu snel doorpakken met Bronsgeest. Zoals we bijna dagelijks in de krant lezen is er een nationale roep om versnelling van bouwprogramma’s en staan in Noordwijk voor elke betaalbare nieuwbouwwoning minstens 3 gegadigden ongeduldig in de rij. Als je nog geen 27 jaar of ouder bent, vergeet het dan maar. En dan hebben we het nog niet eens over de spoedzoekers, die zal het CDA toch niet vergeten zijn?

De discussie over Bronsgeest heeft inmiddels wel een lelijke en kostbare baard gekregen. Vanaf 1990 is onder bestuurlijke verantwoordelijkheid van CDA en VVD 230.000 m2 grond aangekocht voor een bedrag van bijna € 5 miljoen. Omdat de gemeente elk jaar rente op rente bij moest schrijven staat er inmiddels zo’n 16 miljoen euro in de boeken en met ons treuzelen komen daar elk jaar weer tonnen bij, die we later weer moeten zien terug te verdienen met (duurdere) woningen. Zo zijn we sinds 1990 al vele miljoenen “armer” geworden ten koste van de Noordwijkse inwoners die naar een huis uitkijken. Als we de plannen van CDA en VVD uitvoeren en Bronsgeest niet bebouwen moeten we die grond afwaarderen, wat Noordwijk zo maar eventjes 10 miljoen euro kan kosten.

En als we niet snel gaan bouwen in Bronsgeest zullen we ook nog een landelijke ontwikkelaar moeten afkopen die we beloofd hadden dat hij hier binnenkort 180 woningen mag bouwen. Hoppa, weer enkele miljoenen…

En, nog even over volbouwen gesproken: De plannen voor woningbouw in Bronsgeest gaan nu uit van ca. 600 woningen, waarvan 40% in de sociale, betaalbare sector. Bebouwbaar in Bronsgeest is ca. 26 hectare. Dat is dan dus 22 woningen per hectare. In Boechorst hebben we nu ca. 35 woningen per hectare en dat is ook een mooie wijk geworden. Hoezo volbouwen? We houden dus ruimte genoeg voor groen en mooie entree van Noordwijk.

Zullen we nu snel doorpakken?

Dick Gutlich,

Fractievoorzitter D66 Noordwijk.