Poliflw

In het al lang lopende proces van het realiseren van het project Stationsgebied zijn er, gelukkig, al heel veel belangrijke stappen gezet. De actuele situatie is dat de gemeenteraad ingestemd heeft met het Voorlopig Ontwerp + en de daarbij behorende gelden. In het daaropvolgend technisch beraad is er op meerdere zaken door de experts toelichting gegeven over het hoe, wat en het waarom van het nu voorgestelde ontwerp en de mogelijke alternatieven daarop. In de diverse toelichtingen en vragen vanuit de raadsleden kwam het begrip ’ruimte’ veelvuldig naar voren. Een van de experts verwoordde dat als volgt: “Het is vechten om de ruimte”. Als voorbeeld daarvan mag een geplande fietsroute gelden. Nadrukkelijk werd er door de verschillende partijen aangegeven dat het meer dan wenselijk is om die bewuste fietsroute noord van de hoofdweg te gaan leggen. De reactie van de expert was positief, maar gelijktijdig benoemde hij het probleem: ruimtegebrek. Koos Meijer, fractievoorzitter van CDA Nunspeet, geeft verder aan dat het CDA vanaf het begin van het proces erop aangedrongen heeft dat de gemeente de algehele regie over alle benodigde gronden zou moeten krijgen. Op sommige plaatsen is dat uitstekend gelukt met de aankoop van de Stroopstok en Joris. Helaas is dat (nog) niet gelukt met het gebied tussen het karakteristieke gebouw van Rookoven en de Winckelweg, inbegrepen het tankstation en het voormalige Welkoopgebouw. Ook op het Stationsplein zelf zijn er mogelijkheden om meer ruimte te creëren. Het CDA heeft het college gevraagd in hoeverre verwerving van de benodigde ruimte nu nog mogelijk is. Het antwoord van het college was nogal behoudend en deels af gedaan als was niet nodig en is niet aangeboden. Hier komt mogelijk een waarheidsbevinding om de hoek kijken!

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”

Het landgoed Erica kent in Nunspeet een lange geschiedenis met als treurig einde de grote brand in het voormalig sanatorium en het gekraakt zijn van de voormalig directeurswoning. Met name het laatstgenoemde pand heeft in de afgelopen jaren voor veel onrust in de woonomgeving gezorgd waarbij de term ‘vrijstaat Erica’ steeds verder boven kwam drijven. De ontwikkelingen in en rondom het gekraakte pand en met name de overtredingen van de Opiumwet waren aanleiding om op 8 november 2018 een formeel sluitingsbevel uit te vaardigen. En dat had effect, met deze sluiting werd de rust weer teruggebracht en er werden stappen ondernomen om de ruïne van het sanatorium te gaan slopen. In het afgelopen jaar is er daadwerkelijk met de sloopwerkzaamheden begonnen, maar die zijn nog steeds niet afgerond. De eigenaar van het landgoed Erica is ook al jaren bezig haalbare bouw- en inrichtingsplannen te ontwikkelen voor het betreffende gebied, maar tot op heden zonder zichtbaar resultaat. Omdat het sluitingsbevel slechts één jaar van kracht was, is het nu niet meer van toepassing en dat moment stond blijkbaar ook op de kalender van potentiële krakers. In het afgelopen weekend werden door meerdere omwonenden de nodige kraakactiviteiten waargenomen en er werd door hen aan de bel bij de politie getrokken. Maar helaas, die gaven aan weinig te kunnen doen. Eenzelfde reactie kreeg het bestuur van de stichting Spoorlijn -Transferium-A28 (STA) ook van de gemeentelijke contactpersoon en van de eigenaar hoorden zij niets. De fractie van het CDA voorziet dat deze ontwikkelingen weer gaan leiden tot veel buurtoverlast en ongewenst gedrag in en rondom het gemeentelijk monument directeurswoning landgoed Erica. Koos Meijer, fractievoorzitter van het CDA, zegt daarover: “Wij zijn ons ervan bewust dat ingrijpen in het kader van een overtreding van bijvoorbeeld de Opiumwet pas kan gebeuren na het constateren daarvan. Daar op wachten is voor het CDA een te passief gedrag, wij verwachten een proactieve daadkracht van het gemeentebestuur”. Om zo snel mogelijk duidelijkheid te krijgen over wat kan er nu wel of niet door de gemeente gedaan worden heeft de CDA-fractie een tiental vragen aan het college gesteld. Dat zijn er veel, maar het gaat ook ergens over. “Het gaat over de invulling van een bijna ’vergeten’ gebied in Nunspeet” aldus Koos Meijer, “het gaat om het woongenot van de bewoners van het grote gebied daaromheen en zeker ook om hun veiligheidsgevoel”. De laatste vraag gaat over het landgoed Erica om het wel als potentieel woningbouwgebied te benoemen. Koos Meijer licht toe: “In juli jl. hebben wij een voorstel daarvoor gedaan, maar het college antwoordde dat het vanwege diverse aspecten het een lastige uitdaging zou worden en dat er veel natuur verloren zou gaan.De actuele vraag nu is of dat antwoord, gezien de huidige ontwikkelingen rondom de woningbouwbehoefte en de rechtelijke uitspraak over het vestigen van het voorkeursrecht in het gebied ’t Hul Noord, nog wel past”

Onze afdelingsvoorzitter André Russchen in de politieke column HaH Nunspeet van 4 juni 2019 Gemeenten worden geacht een volwaardig lokaal aanbod te hebben voor ondersteuning en zorg. Bij lokale dienstverlening wordt hierbij vervolgens algauw gekeken naar de inzet van vrijwilligers. Ook in Nunspeet wordt gebruik gemaakt van alle kwaliteiten van de mensen in de gemeente, en het is nog gratis ook of toch niet? Gratis? Dat is wat vaak gedacht wordt over de inzet van vrijwilligers. Dat kost niets. Maar dat is natuurlijk niet waar. En dat is iets wat gemeenten zich moeten realiseren als ze een deel van hun beleid door vrijwilligers laten uitvoeren. Vrijwilligerswerk moet gecoördineerd worden, vrijwilligers hebben begeleiding of training nodig, er moet geïnvesteerd worden in het behoud van de vrijwilligers en het aantrekken van nieuwe krachten. Het werk moet voor hen ook aantrekkelijk blijven! Waar de vraag vroeger vooral ging over bijvoorbeeld gezelschap en simpele klussen, vraagt men nu steeds vaker gekwalificeerde mensen die iets naast hun baan willen doen. In de sport, in de kunst of in de zorg. Dat is ook het gevolg van verenigingen die, met de blik op de wereld, steeds professioneler moeten worden. En dan heb ik het nog niet over de know-how om een subsidie aan te vragen of financiële of juridische zaken. Een vrijwilliger is niet gratis Gemeenten moeten zich realiseren dat wanneer zij subsidie geven aan sportverenigingen of aan welke organisatie dan ook die met vrijwilligers werkt, vrijwilligers geld kosten. En dat als je gaat schaven aan budgetten en geen geld voor de vrijwilligers incalculeert, de budgetten uitgeput raken, en de hele vereniging ter ziele gaat. Het CDA Nunspeet heeft oog voor die vrijwilliger en alle verenigingen en stichtingen in onze mooie gemeente Nunspeet. Sinds november 2017 mag ik voorzitter van CDA Nunspeet zijn en met een enthousiaste groep mensen, waaronder onze twee raadsleden Koos Meijer en Karel van Bronswijk, proberen wij verbindend te zijn tussen de gemeente Nunspeet en haar inwoners met een positief kritisch geluid in de raadsvergaderingen. CDA Nunspeet midden in de samenleving!

De CDA-fractie van de gemeenteraad Pijnacker-Nootdorp heeft Janneke Verwijmeren gekozen tot fractievoorzitter, als opvolger van Frank van Kuppeveld, die benoemd is als wethouder. Edward de Lanoy is gekozen als vicevoorzitter. Dinsdagavond 24 april jl. heeft de gemeenteraad het raadsbrede Hoofdlijnenakkoord vastgesteld en zijn er vier wethouders benoemd. Voormalig fractievoorzitter van het CDA, Frank van Kuppeveld neemt zitting in het college, naast Ilona Jense (VVD), Hanneke van de Gevel (EA) en Peter Hennevanger (D66). Janneke Verwijmeren volgt Frank van Kuppeveld op als fractievoorzitter. Ze was al eerder raadslid voor Pijnacker Nootdorp, van 2010-2014. Naast Janneke Verwijmeren en Edward de Lanoy maken Marjan Schellingerhoudt, Anne Volkers en Janno Meijer deel uit van de fractie. Het CDA is blij met het voorspoedige en in goede sfeer verlopen proces om tot een raadsbreed Hoofdlijnenakkoord te komen. Met dit akkoord waarmee de hele raad heeft ingestemd, is door de nieuwe raad richting aangegeven voor de komende vier jaar. Daarbij hebben de afzonderlijke raadsfracties nog voldoende ruimte om een eigen invulling te geven of zaken scherper te stellen. Ook het CDA kan zich goed herkennen in dit akkoord, waarin veel punten van het CDA staan. Zo wil het CDA bouwen voor ouderen en jongeren, met daarbij oog voor de kleinschaligheid van de woonkernen en het behoud van de groene ruimtes. Daarnaast wil het CDA maatwerk in de zorg en extra aandacht voor de ondersteuning van mantelzorgers door o.a. het bieden van respijtzorg. Om tot een duurzamere gemeente te komen, zal samen met ondernemers en inwoners verder naar de mogelijkheden van nieuwe energiebronnen moeten worden gekeken, zoals bijvoorbeeld aardwarmte. Naast financiële randvoorwaarden bevat het hoofdlijnenakkoord ook voorstellen voor aanpassing van de bestuursstijl. Er zal echt beter en eerder in een proces met inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers moeten worden gecommuniceerd. Er zijn te veel voorbeelden waarin dat nog steeds niet goed gaat. Kijkend naar de CDA verkiezingsslogan ‘Samen voor elkaar’ dan is met dit akkoord al een belangrijke eerste stap gezet.