Poliflw

We hebben als fractie Schriftelijke Vragen gesteld over de opvang van dak- en thuislozen in Delft. Aanleiding zijn de rekenkamerrapporten uit de vier grote steden die afgelopen voorjaar zijn verschenen. Daaruit blijkt dat er veel knelpunten zijn in de opvang van dak- en thuislozen en de uitstroom uit de maatschappelijke opvang. We willen weten hoe de situatie in Delft is.

 

Schriftelijke vragen opvang en ondersteuning dak- en thuislozen

Aan:      College van Burgemeester en Wethouders Delft

Datum: 13 december 2018

 

In 2016 waren er signalen dat dakloosheid weer toenam. Zowel het CBS als Federatie Opvang constateerden een stijging van het aantal daklozen. Ook bleek de samenstelling van de populatie veranderd en meer divers te zijn geworden. De rekenkamers van Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht zagen hierin aanleiding voor een onderzoek naar de opvang en ondersteuning voor dak- en thuislozen. Daarbij is onder meer onderzocht hoe de in-, door- en uitstroom in de keten voor maatschappelijke opvang verloopt. De resultaten van de onderzoeken zijn vastgelegd in de volgende rapporten:

Rekenkamer Amsterdam            Wachten op opvang (december 2017).

Rekenkamer Den Haag                Van de straat (januari 2018).

Rekenkamer Rotterdam              Niet thuis geven (mei 2018).

Rekenkamer Utrecht                   Opvang en zorg voor daklozen in Utrecht: knel in de keten (mei 2018).

 

Gezamenlijke bevindingen

In een gezamenlijke brief[1] schijven de rekenkamers:

“De G4 gemeenten hebben zich de afgelopen jaren elk op hun eigen wijze ingespannen om de maatschappelijke opvang en de toegang daartoe te verbeteren. Toch slagen zij er bij een behoorlijk deel van de dak- en thuislozen niet in om passende ondersteuning te bieden die leidt tot duurzame verbetering. Op diverse plekken in de keten doen zich – in termen van instroom, doorstroom en uitstroom – knelpunten voor. Alhoewel sprake is van onderlinge verschillen tussen de steden constateren wij overeenkomsten. Op hoofdlijnen constateerden wij bij Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht het volgende:

Gemeenten leveren onvoldoende passende ondersteuning bij de meestal zeer complexe problematiek van cliënten. Nog te vaak staat niet de cliënt, maar het systeem met allerlei regels en criteria centraal. Er zijn tekorten wat betreft opvangbedden en passende en betaalbare woonruimte binnen en buiten de opvangketen. De sturingsinformatie waarover gemeenten beschikken is van wisselende kwaliteit. Sommige van de G4-gemeenten hebben in de organisatie van opvang en ondersteuning onvoldoende aandacht voor leren, verbeteren en innoveren.”

Aan de slag

De rekenkamers sluiten hun brief af met:

“Het onderwerp vereist blijvende aandacht van de nieuwe gemeenteraden, zodat het de bestuurlijke prioriteit krijgt die het verdient. Over het algemeen ontvangen de gemeenteraden nog onvoldoende betrouwbare informatie om goed te kunnen sturen. De colleges van B en W hebben nog te weinig inzicht in de doelgroepen, de cliëntervaringen, de oorzaken van wachttijden en wachtlijsten en doelmatigheid en doeltreffendheid van de ondersteuning. De gemeenten zullen aan de slag moeten om dit te verbeteren. Betere informatie en inzichten zijn nodig om ondersteuning en opvang meer cliëntgericht en effectief in te zetten. Zo zullen de herstelkansen van daklozen moeten worden bevorderd, en de huidige hoge mate van terugval in dakloosheid omlaag worden gebracht.”

Delft

Delft levert ook maatschappelijke opvang. We zijn als gemeente verantwoordelijk voor een kwetsbare groep inwoners. In het verlengde van de bevindingen van de rekenkamers in de G4 heeft de ChristenUnie daarom een aantal vragen aan het college.

Heeft het college kennis genomen van de genoemde rekenkamerrapporten? Hoe staat Delft er wat betreft het college voor, als het gaat om de vier hoofdbevindingen van de rekenkamers: Gemeenten leveren onvoldoende passende ondersteuning bij de meestal zeer complexe problematiek van cliënten. Nog te vaak staat niet de cliënt, maar het systeem met allerlei regels en criteria centraal. Er zijn tekorten wat betreft opvangbedden en passende en betaalbare woonruimte binnen en buiten de opvangketen. De sturingsinformatie waarover gemeenten beschikken is van wisselende kwaliteit. Sommige van de G4-gemeenten hebben in de organisatie van opvang en ondersteuning onvoldoende aandacht voor leren, verbeteren en innoveren.” Is het college bereid om met een nota te komen rond de opvang en ondersteuning van dak- en thuislozen – waarmee het college aangeeft waar het college naar toe wil werken? Wat is de stand van zaken van het uitvoeringsplan 'Transformatie Maatschappelijke Opvang en Beschermd Wonen'? Veel van de voornemens uit dit plan stonden (staan) ingepland in 2018, en zouden dus al moeten zijn uitgevoerd. Kan het college misschien een korte stand van zaken/ voortgangsrapportage op het uitvoeringsplan geven?

https://ris.delft.nl/document.php?m=1&fileid=573655&f=19f1ffcd0e752db3d8f3f4f90c3cc2f0&attachment=0&c=69571

 

Joëlle Gooijer Fractievoorzitter

Eerder schreven we dat we veel vragen hadden over het proces Prinsenhof. Het college heeft onze vragen beantwoord (link naar stuk) en we hebben in de commissie van oktober en de raad van 8 november een uitvoerig debat over het Prinsenhof gevoerd.

Eerder schreven we dat we veel vragen hadden over het proces Prinsenhof. Het college heeft onze vragen beantwoord en we hebben in de commissie van oktober en de raad van 8 november een uitvoerig debat over het Prinsenhof gevoerd.

We hebben daar vooral gesproken over:

de onvrede in de stad over de plannen met het prinsenhof het participatietraject (hoe dat verlopen was en hoe dat zou moeten gaan verlopen) de status van de vastgestelde ruimtelijke visie

We hebben begrepen dat de wethouder sindsdien goed aan de slag is gegaan met betrokkenen / bezorgde Delftenaren.

 

Een aantal zaken is daarbij cruciaal - en we wilde in de Raad glashelder hebben of dat nu ook de bedoeling is:

de werkgroep moet Gelijkwaardig kunnen meepraten - dus met alle benodigde stukken de ruimtelijke visie staat vast, maar niet als oplossing de uitgangspunten zijn door de raad vastgesteld - maar niet in participatie met de stad. We vinden het belangrijk dat de wethouder de discussie ook voert over de uitgangspunten - waar zit de overeenstemming / waar de twijfel / waar de discussie? Maar ook: welke uitgangspunten missen (in stand houding consistorie / gebruik kerk bijv.)

En we willen dat de wethouder aan de Raad laat zien wat er hierover gewisseld wordt, en of dit moet leiden tot aanpassing van de door de Raad vastgestelde kaders.

Daarom hebben we het initiatief genomen tot een motie, waarin we voor alle helderheid uitspreken dat:

De ruimtelijke visie van bureau Merkx een beginpunt is voor gesprek met de stad en de raad, en een belangrijke bouwsteen in het complexe proces, maar dat wat daarin staat ook op een andere manier kan worden ingevuld

En waarin we het college opdragen om:

Ook over de uitgangspunten met de werkgroep in gesprek te gaan en te horen hoe deze bij de werkgroep leven. Aan de raad voor/ bij de uitwerking van de scenario’s te rapporteren welke uitgangspunten ter discussie (hebben ge)staan in of zijn toegevoegd door de werkgroep en hoe het college daarop reageert

De motie is door de wethouder overgenomen. Betrokken Delftenaren zijn erg blij met deze helderheid aan het begin van een nieuwe fase in het proces Prinsenhof. We hopen op mooie, en door de stad gedragen voorstellen.

 

Joëlle Gooijer

De gemeenteraad heeft 8 november de begroting 2019 -2022 en de bijbehorende Legesverordening vastgesteld. Graag leggen we uit hoe we hierop hebben gereageerd.

Meestal is de begrotingsbehandeling het politieke hoogtepunt van het jaar – met veel voorstellen van oppositie en coalitie om het beleid te verbeteren. Dit jaar was dat niet het geval. We wachten namelijk op de uitwerking van het coalitieakkoord in een Bestuursprogramma. Bij dit Bestuursprogramma zullen pas de wensen van het nieuwe college worden vertaald in de begroting. De begroting die nu is vastgesteld kent dus een korte houdbaarheidsdatum – begin 2019 ligt er als het goed is een nieuw voorstel op basis van wat het nieuwe college wil. Dan zal er ook een echt politiek debat plaatsvinden over de voorstellen en de verdeling van het geld.

De vastgestelde begroting ging dus vooral over ‘oud beleid’. We hebben bij de behandeling vooral stilgestaan bij hoe we – met het ons toevertrouwde geld - kunnen bouwen aan een goede stad. Maar, hoe wegen we af of we het goede doen?  Daarin hebben we gewezen op de uitspraak van een oude Amerikaanse vice president[1], die zei: "A civilization’s greatness is measured by how it treats its weakest members". Hoe gaan we om met onze meest kwetsbare inwoners? Bijvoorbeeld:

Mensen met schulden die door fouten bij de gemeente onnodig verder in de problemen zijn geraakt; Mensen in de maatschappelijke opvang die nauwelijks een betaalbare huurwoning kunnen vinden; Mensen met dementie en hun mantelzorgers, hoe kunnen we zorgen dat voldoende dagopvang beschikbaar blijft, nu de kosten van dagbehandeling en begeleiding oplopen; Eenzame mensen – ook op lokaal niveau moeten we werk maken van een coalitie tegen eenzaamheid; Kwetsbare ouderen die te goed zijn voor het verpleeghuis, maar te slecht voor thuis – wanneer realiseren we het broodnodige aanbod geschikte woningen voor hen? Onze kinderen, die de rekening betalen als wij nu niet werk gaan maken van een duurzame toekomst – van energiebesparing, voldoende schone energie, klimaat adaptatie en goed openbaar vervoer.

Hoewel wij – maar ook andere partijen veel wensen hebben, die geld kosten, streven we nog steeds naar het verlagen van de OZB – deze is in de crisis verhoogd – en moet nu er weer enige financiële ruimte is, stap voor stap verlaagd worden naar het landelijk gemiddelde. Daarom hebben we een motie van Stadsbelangen mee ingediend. Deze motie deed een concreet voorstel om de OZB te laten dalen, door de door het college voorgestelde verlaging van leges (onder andere de toeristenbelasting) ongedaan te maken. De motie haalde het niet.

Ook hebben we de motie van de SP mee ingediend die het college oproept om in het onderzoek naar de problemen in de schuldhulpverlening ook te onderzoeken in hoeverre de formatie van de financiële winkel voor schuldhulpverlening van invloed is op de problemen. Ook deze motie haalde het niet.

We zullen zien welke keuzes de coalitie maakt in het bestuursprogramma. In elk geval ligt er onze aangenomen motie (bij de kadernota) – die het college opdraagt in het bestuursprogramma expliciet aandacht te besteden aan maatregelen die het mogelijk maken dat mensen in Delft waardig oud kunnen worden.

Joëlle Gooijer 

Tijdens de eerste raadsvergadering van het nieuwe politieke jaar stonden we stil bij de voorgenomen sloop van woningen in het Heilige Land. Er blijft discussie bestaan over het technisch rapport dat aan het sloopbesluit van Woonbron ten grondslag ligt. We vinden dat deze discussie nu eens en voor al beslecht moet worden door een volwaardig nieuw Technisch Onderzoek.

Veel bewoners wonen naar volle tevredenheid in hun eengezinswoning in het Heilige Land, soms ook al heel lang. Er is een goede sociale samenhang in de wijk. Maar de woningen hebben technische problemen. En daarom wil Woonbron de woningen slopen. Erg ingrijpend voor de huidige bewoners, omdat de kans dat ze naar hun wijk terug kunnen keren erg klein is.

 

In plaats van de kleine eengezinswoningen wil Woonbron er grote eengezinswoningen voor terugbouwen. Het effect daarvan is dat niet iedereen kan terugkeren naar een van deze nieuwe woningen: deze zijn te groot en te duur voor veel huidige bewoners. En als het al mogelijk blijkt, dan moeten bewoners twee keer verhuizen – en dat is te ingrijpend en bovendien krijgen mensen maar één keer verhuiskostenvergoeding. Daarom willen veel bewoners renovatie: dan kunnen ze in elk geval wel terugkeren naar hun woning. Maar volgens Woonbron is dat te duur. Er moet teveel in de woningen worden geïnvesteerd om ze te behouden.

 

Er is al lang gedoe over het Technische rapport dat door Woonbron wordt gebruikt als onderbouwing tot het sloopbesluit. Dit rapport is gedateerd; het stamt uit 2001. In 2017 is het onderzoek geactualiseerd door een steekproef bij slechts vier woningen. Een erg magere onderbouwing voor een drastisch besluit. Veel bewoners herkennen het beeld van het technisch rapport niet. De Woonbond heeft daarom een soort second opinion gedaan – en heeft veel vragen en kritiek op het technische rapport. De noodzaak tot sloop staat dus niet onomstotelijk vast. De discussie hierover tussen de bewoners en Woonbron liep helemaal vast.

 

Op nadrukkelijk verzoek van de commissie (4 sept jl.) heeft de wethouder het initiatief genomen om met de bewoners en Woonbron te gaan praten. De wethouder heeft met Woonbron (onder meer) afgesproken dat ze zorgen voor een onafhankelijke toetsing van het technische rapport. Ook wordt er gekeken naar zogenaamde ‘mutatie-dossiers’ (hoe waren de woningen er aan toe toen er een nieuwe huurder in ging). We vinden een onafhankelijke toetsing toch te mager. We hebben (via een motie) gepleit voor een geheel nieuw onderzoek – om daarmee voor eens en voor al de discussie te beslechten over de technische staat van de woningen.

 

De motie is niet aangenomen. De meeste partijen hebben er vertrouwen in dat Woonbron er met de bewoners en met een onafhankelijke toets van het bestaande technische rapport, uitkomt. We hopen het zeker. Woonbron doet er goed aan om te zorgen voor een technisch rapport dat boven de discussie verheven is en ook antwoord geeft op de kritiek van de Woonbond op het eerdere rapport.

 

Joëlle Gooijer

 

We hebben als ChristenUnie fractie schriftelijke vragen gesteld over de renovatie van het Prinsenhof. Er is veel onduidelijk over het proces en over de keuzes die rond dit prachtige stukje Delft nog te maken zijn. Hoewel het college deze week (in reactie op de handtekeningenactie) aangeeft te betreuren dat het beeld is ontstaan dat er al besluiten zouden zijn genomen, is niet duidelijk hoe het proces van besluitvorming en inspraak wél zal verlopen en welke opties er nog openliggen.

Zo willen we weten wat het college anders had willen of gaat doen om de stad bij de plannen te betrekken, en in hoeverre het college vast zit aan Bureau Merk X en de door hen opgestelde ruimtelijke visie. Ook is onduidelijk waarom de enquête die stadgenoten konden invullen alleen ging over het buitengebied en niet over bijvoorbeeld de Waalse Kerk of de door MerkX voorgestelde foyer aan de Oude Delft. Verder willen we weten of er in de toekomst nog kerkdiensten of concerten in de Waalse kerk gehouden kunnen worden. “De Waalse Kerk is immers te waardevol om ‘slechts’ te gebruiken als nieuwe expositieruimte”, aldus Joëlle Gooijer, fractievoorzitter. 

We zijn verbaasd over de deze week ontvangen brief van Erfgoedvereniging Heemschut. Daarin wordt gesteld dat het ministerie van OCW 35 miljoen euro toegezegd heeft voor de renovatie van het Prinsenhof. We willen weten of dit klopt en of deze subsidieverstrekking consequenties heeft voor wat er ‘mag’ met het museum.

De motie 'waardig ouder worden in Delft' is unaniem aangenomen bij de bespreking van het coaltieakkoord op woensdag 13 juni. Dit is de reactie die Joëlle Gooijer namens de fractie gaf op het akkoord.

Voorzitter,

Vanavond luiden we in deze zaal weer een nieuwe politiek periode in. Een nieuw college staat klaar om aan het werk te gaan – en het is mooi dat er vier nieuwe mensen en een al zittende wethouder bereid gevonden zijn om deze mooie stad de komende vier jaar te dienen als wethouder.

De coalitiepartijen hebben een akkoord getekend: de toekomst in uitvoering. Ik zou er vanavond even aan toe willen voegen: met het verleden als inspiratiebron. Enkele dagen geleden was er namelijk een (ander) historisch moment in deze stad, dat voor velen echter geruisloos voorbij is gegaan. Zondag jl. kwam er namelijk na ruim 600 jaar een einde aan de kerkelijke vieringen in het Prinsenhof. Sinds de 16e eeuw was daar de Waalse Kerk, daarvoor stond er een kapel al sinds 1414. Die Waalse kerk (Eglise Wallone) bood plek aan vervolgde Franse Hugenoten. Willem van Oranje kerkte er; twee van zijn kinderen zijn er gedoopt. Vijf kleinkinderen van hem liggen er begraven. Dat de vieringen nu stoppen, is iets om te markeren. Niet om te treuren over de ontkerkelijking van Nld (hoewel me dat aan het hart gaat), maar om na te gaan of dat ons wat te zeggen heeft:  

Wat zegt ons die historische plek: een plek waar zes eeuwen lang ruimte was voor beleving van het geloof, voor bezinning, voor viering van geboorten, van bruiloften, een plek soms van rouw, maar vooral ook van gemeenschap; voor dingen dus van waarde, die niet in euro’s zijn uit te drukken Een plek ook waar ruimte was voor vluchtelingen, voor een Franstalige gemeenschap. Ruimte dus voor andersdenkenden, voor minderheden.

Dat brengt mij bij deze coalitievorming. Het hoeft geen geheim te zijn dat de CU als kleine, maar fors groeiende, partij, graag mee had gedaan. We hadden een constructief programma en waren graag met partijen in gesprek gegaan om te kijken of we er op inhoud uit zouden komen. Dan is het best even frustrerend om zonder één overleg weer aan de zijlijn te staan – onnodig ook. De gekozen coalitie is vooral een coalitie waar geen van de partijen voor is gaan liggen, terwijl uit beide informatierondes bleek dat geen enkele partij door een partij werd uitgesloten. Vreemd. En dus lijkt dit een coalitie van angst. En een gemiste kans op vernieuwing – het toelaten van andere ideeën of partijen.

De ChristenUnie Delft adviseert het college, indachtig de Waalse kerk, er een eer in te stellen te besturen met de mentaliteit van een minderheidscollege. Zoek draagvlak buiten uw eigen royale meerderheid. En neem de vrijheid om bij onderwerpen buiten het coalitieakkoord als fractie mee te stemmen met voorstellen die u goed vindt van oppositiepartijen.

Op inhoud denkt mijn fractie dat we er in de onderhandelingen uit hadden kunnen komen: we vinden veel goede zaken in dit akkoord:

Het koppelen aan de Global Goals- het verruimt onze blik – naar buiten Delft en naar de toekomst. Solidair zijn met mensen die minder hebben, en met generaties na ons: dat is goed. En mijn collega raadslid Bert had dit waarschijnlijk al voorvoeld: zijn 2 maanden geleden aangeschafte colbertje heeft in de voering alle global goals; er zit zelfs statiegeld op. We onderstrepen de aandacht die terecht uitgaat naar duurzaamheid, energietransitie en klimaatadaptatie. Een grote prioriteit. We zijn blij met de focus op ‘iedereen telt mee’ – dat had een CU zin kunnen zijn. En met extra geld voor het verminderen van armoede en extra aandacht voor schulden. We steunen de inzet op een gezonde economie met banen voor praktisch en theoretisch geschoolden. En we steunen een gezonde mix van woningen in alle wijken. En het bijbouwen van onzelfstandige studentenwoningen (daar dienden we immers zelf een motie over in in oktober 2017) Ook staan we achter de focus op de fiets: er is werk aan de winkel om Delft aantrekkelijker te maken voor de fietser. Om daarmee ook mensen te verleiden om de auto te laten staan of niet aan te schaffen.  Ook is het goed dat het college, lerend van het verleden, aandacht heeft voor een gezonde financiële situatie. Ook nu er weer meer financiële ruimte komt en er geïnvesteerd kan worden. Het is goed dat het een globaal akkoord is. Dat biedt ruimte aan inbreng van andere partijen, maar maakt ook duidelijk dat het aan zal komen op de uitwerking. Wat gaan we echt doen, wat gaat het kosten, en dat zal nog best wel eens politiek debat opleveren de komende jaren.

 

We herkennen als CU de uitdagingen van Delft

Ik noem er drie:

Hoe gaan we om met de stijgende kosten binnen het sociaal domein - hoe kunnen we iedereen helpen terwijl de vraag naar jeugdhulp en Wmo stijgt en de rijksbijdragen dalen? En; hoe goed en nodig het ook is om te streven naar efficiëntie en effectieve zorg; Het doel van de decentralisaties en de transformatie van het sociaal domein is en blijft wat de CU betreft meer oog voor cliënt – die we kennen -  en meer samenhang. Hoe kan Delft groeien (woningen, banen, en toerisme) en toch leefbaar blijven? Delft kent nu al beperkte ruimte, maar heeft toch plannen voor 15.000 extra woningen, voor 10.000 extra banen, voor extra fietspaden, nieuwe stallingen enzo. Dat klinkt mooi, maar lijkt niet allemaal realiseerbaar. Welk belang gaat dan voorop? Student of oudere, starter op de woningmarkt of ex-dakloze? Hoe voorkomen we dat ontwikkelaars bepalen wat in Delft waar gebouwd wordt? De omgevingsvisie is hierbij cruciaal – de CU is benieuwd hoe we die gaan vormgeven. Hoe halen we de klimaatdoelen van Parijs - met als dieperliggende doel: hoe geven we dit stukje aarde door? Het is goed dat het college die urgentie voelt (het als eerste hoofdstuk noemt). De CU blijft de urgentie onderstrepen dat juist ook mensen met lage inkomens hier aan mee moeten kunnen doen en de effecten van moeten kunnen merken.

 

De CU heeft vragen bij een aantal zaken uit die akkoord: De ov-paragraaf is erg kort. Terwijl goed openbaar vervoer – een dekkend netwerk van ov in je stad – van groot belang is voor mensen die zich geen auto kunnen of willen veroorloven. De enige concrete wens, die ook nog eens uit de lucht komt vallen, is dan een onderzoek naar een tram naar het Reinier de Graaf ziekenhuis – een dure, inflexibele oplossing die wordt voorgesteld zonder een analyse van waar nu de knelpunten of witte ov-vlekken liggen. Waar komt dit ineens vandaan – vraag ik aan de coalitiepartijen? De wens voor een poppodium: Natuurlijk moet en kan er ruimte zijn voor nieuwe culturele spelers/ nieuw cultureel aanbod. Mits we als gemeente niet financieel verantwoordelijk zijn gelet op de recente historie met Speakers. Hoe kijken coalitiepartijen hier tegenaan? Wat hebben zij voor ogen? Wat is nu de visie van deze vijf partijen op de lokale lasten: Citaat p 23: We vinden het belangrijk dat lokale lasten bij voorkeur dalen… en in de volgende zin: we streven ernaar dat de kosten niet stijgen? Eerste deel zin lijkt van de VVD - daarna heeft GL hem afgetypt?

 

CU zou aan dit akkoord een aantal dingen willen toevoegen

We waarderen de uitgestoken hand van de coalitiepartijen.

Meer nadruk op openbaar vervoer – In MDRH verband kan het lastig genoeg zijn om onze lokale belangen te verdedigen; we moeten dus goed beslagen ten ijs komen en tijdig formuleren wat er nodig is om ov een beter alternatief voor de auto te laten zijn Meer aandacht voor vrijwilligers en verenigingen: het cement van de samenleving. Er zijn zoveel waardevolle initiatieven in onze stad – cultureel, sociaal. Wat voor bestuur bent u/ zijn wij voor hen? De ambitie om de lokale lasten naar beneden te brengen. Niet allen de OZB naar het gemiddelde van de grootste gemeenten, maar ook de riool en reinigingsheffing. Bijv. een actieplan om het aantal kg restafval te verminderen (vlg. Leidschendam Voorburg – ook Avalex) Wat we echt onvoldoende terugvinden in dit akkoord is de aandacht voor onze ouderen / senioren. Wat hebben zij nodig om in onze stad waardig ouder te kunnen worden? De CU heeft in maart een actieplan waardig ouder worden gelanceerd omdat we vinden dat er bijvoorbeeld moet worden geïnvesteerd in aantrekkelijk vrijwilligerswerk, goede ondersteuning van mantelzorgers, omdat er een ouderenwoonakkoord moet komen, en een lokale aanpak van eenzaamheid. Met de uitdrukkelijke wens dat andere partijen, maar ook ouderenbonden, vrijwilligersorganisaties en zorg- en welzijnsorganisaties zich aansluiten.

> We dienen vanavond samen met CDA en VVD een motie in om hier meer aandacht aan te besteden, in de uitwerking van het coalitieakkoord in het bestuursprogramma

We willen daarbij de suggestie doen om binnen het college één wethouder aan te wijzen die plannen toetst aan de belangen van ouderen – of het nu gaat om het ontwerp van de openbare ruimte, de ov-plannen van de MRDH of het culturele aanbod in de stad.

Voorzitter, het is een akkoord op hoofdlijnen, waar nog veel moet worden uitgewerkt – in een bestuursprogramma in bugdetten. Wethouders moeten aan de slag met de raad. Wat de CU betreft houden we daarbij steeds voor ogen: 

Voor wie doen we het?

Doen we het goede, voor de juiste mensen? Verkleinen we kloven? En – voorzitter - ‘het goede’ is niet altijd meetbaar. Sociale gerechtigheid is wat anders dan meetbare doelen- en is niet af te dwingen met outcome financiering of realistische begrotingen en correcte jaarrekeningen.

Het is goed om kritisch te zijn waar we ons geld aan uitgeven en daarover zullen we ook van mening verschillen in deze zaal. Maar laten we daar niet stoppen met nadenken of we het goede doen.

Er is terugkijkend naar de historie genoeg af te dingen op de handelswijze van onze vader des vaderlands – Willem van Oranje. Maar hij streed voor de vrijheid van ons volk en ons land voor een goede zaak.

Daarmee zijn we terug in het Prinsenhof. En bij het vertrek van de laatste kerkelijke gemeente uit dit gebouw. Eén laatste waarschuwing: Laten we in alle ambities, investeringen en actieplannen ook oog hebben voor wat stilletjes verandert of verdwijnt (kerken, sociale verbanden, winkels (bv. Piet Vonk), groen, rust, stabiele gezinnen) – voor wat waarde heeft, maar waarvan je pas ontdekt hoe waardevol als het verdwenen is.

In de wetenschap dat als we aandacht geven aan wat klein en kwetsbaar is, soms ook weer op kan bloeien. Daarin weten we ons als CU geïnspireerd door de Bijbel waarin we leren dat God juist omziet daar wat klein en kwetsbaar is en dat ook van ons vraagt; en zo vrede en recht én hoop brengt in deze wereld – en dus ook in deze tijd in deze stad.

Voorzitter, we zullen instemmen met de benoeming van de wethouders – en wensen hen veel wijsheid en de juiste inspiratie toe bij het uitoefenen van hun ambt.

De ChristenUnie Delft presenteerde zaterdag 10 maart een lokaal actieplan Waardig ouder worden. Een actieplan dat hard nodig is: Onze senioren zijn waardevolle inwoners van Delft. Zij hebben onze samenleving helpen opbouwen. Vaak vervullen zij na hun pensionering een belangrijke bijdrage aan de samenleving via mantelzorg en vrijwilligerswerk. Tegelijk gaat ouderdom ook vaak gepaard met kwetsbaarheid en afhankelijkheid, op verschillende gebieden van het leven. Wij willen dat senioren in onze gemeente waardig oud kunnen worden. Dat kan in een omgeving waarin mensen naar elkaar omzien. Juist op het lokale niveau kunnen we het verschil maken.

Het actieplan dat de ChristenUnie presenteert, is een doorvertaling van het manifest Waardig Ouder Worden dat de landelijke ChristenUnie vorig jaar samen met Omroep Max en de ouderenbond KBO PCOB lanceerde en waar veel partijen en organisaties zich sindsdien bij aansloten. Het Delftse plan bevat zeven punten, die wij de komende collegeperiode willen oppakken. De plannen lopen uiteen van de ondersteuning van mantelzorgers, de waardering van vrijwilligerswerk, zorg op maat, de aanpak van eenzaamheid, meer aandacht voor sporten en bewegen en een senioren woonakkoord.

Vooral dat laatste heeft volgens Joëlle Gooijer prioriteit: Ik werk ruim 19 jaar in de ouderenzorg en daar zie ik zie ik al langer dat mensen tussen wal en schip vallen: – te goed voor het verpleeghuis, maar te onzeker of onveilig om thuis te blijven. Al jaren pleit ik voor goede tussenvormen – waar mensen zelf een betaalbare huur betalen, maar wel beschut wonen, met zorg in de nabijheid, en ruimte voor onderlinge ontmoeting. De afgelopen jaren is dat in Delft nauwelijks van de grond gekomen. Dat moet echt met spoed opgepakt. Dat kan de gemeente niet alleen: daar zijn ontwikkelaars, zorgorganisaties en woningbouwcorporaties hard voor nodig.”

De ChristenUnie nodigt nadrukkelijk andere partijen, de samenwerkende ouderenbonden, zorg- en welzijnsorganisaties, vrijwilligersorganisaties, woningbouwcorporaties en ontwikkelaars zich aansluiten bij dit Actieplan. Want alleen gezamenlijk kunnen we bereiken dat onze senioren in Delft waardig ouder kunnen worden.

Zaterdag was Joëlle Gooijer in Utrecht, daar sprak ze Gert-Jan Segers over de ouderenzorg.

De ChristenUnie Delft presenteerde zaterdag 10 maart een lokaal actieplan Waardig ouder worden. Een actieplan dat hard nodig is: Onze senioren zijn waardevolle inwoners van Delft. Zij hebben onze samenleving helpen opbouwen. Vaak vervullen zij na hun pensionering een belangrijke bijdrage aan de samenleving via mantelzorg en vrijwilligerswerk. Tegelijk gaat ouderdom ook vaak gepaard met kwetsbaarheid en afhankelijkheid, op verschillende gebieden van het leven. Wij willen dat senioren in onze gemeente waardig oud kunnen worden. Dat kan in een omgeving waarin mensen naar elkaar omzien. Juist op het lokale niveau kunnen we het verschil maken.

Het actieplan dat de ChristenUnie presenteert, is een doorvertaling van het manifest Waardig Ouder Worden dat de landelijke ChristenUnie vorig jaar samen met Omroep Max en de ouderenbond KBO PCOB lanceerde en waar veel partijen en organisaties zich sindsdien bij aansloten. Het Delftse plan bevat zeven punten, die wij de komende collegeperiode willen oppakken. De plannen lopen uiteen van de ondersteuning van mantelzorgers, de waardering van vrijwilligerswerk, zorg op maat, de aanpak van eenzaamheid, meer aandacht voor sporten en bewegen en een senioren woonakkoord.

 

Vooral dat laatste heeft volgens Joëlle Gooijer prioriteit: Ik werk ruim 19 jaar in de ouderenzorg en daar zie ik zie ik al langer dat mensen tussen wal en schip vallen: – te goed voor het verpleeghuis, maar te onzeker of onveilig om thuis te blijven. Al jaren pleit ik voor goede tussenvormen – waar mensen zelf een betaalbare huur betalen, maar wel beschut wonen, met zorg in de nabijheid, en ruimte voor onderlinge ontmoeting. De afgelopen jaren is dat in Delft nauwelijks van de grond gekomen. Dat moet echt met spoed opgepakt. Dat kan de gemeente niet alleen: daar zijn ontwikkelaars, zorgorganisaties en woningbouwcorporaties hard voor nodig.”

 

De ChristenUnie nodigt nadrukkelijk andere partijen, de samenwerkende ouderenbonden, zorg- en welzijnsorganisaties, vrijwilligersorganisaties, woningbouwcorporaties en ontwikkelaars zich aansluiten bij dit Actieplan. Want alleen gezamenlijk kunnen we bereiken dat onze senioren in Delft waardig ouder kunnen worden.