Poliflw

Een groep inwoners heeft handtekeningen ingediend voor een referendum over de nieuwbouw van het Huis van Eemnes tussen de voetbalclub en de tennisvereniging. D66 Eemnes is geen voorstander van een referendum over dit onderwerp.

In 2014 zijn we begonnen met het beter betrekken van inwoners bij de besluitvorming. We nodigen tegenwoordig actief inwoners uit om mee te praten in wat we besluiten.

Maar dat doen ze niet altijd. En dat is erg jammer. Toen de raad over het Huis van Eemnes op de locatie ‘veld vier’ besloot, waren er vanuit verontruste voetbalclubleden helemaal geen pogingen ondernomen om dat besluit te beïnvloeden. Als volksvertegenwoordigers zitten we er om te luisteren en ons te laten beïnvloeden. Maar alleen mevrouw Schouten pleitte als direct omwonenden tegen de locatie ‘veld 4’.

Met 8 tegen 5 heeft de gemeenteraad van Eemnes vorig jaar gekozen voor de plek naast de voetbalclub. Aan dat besluit was niets ondoordachts. De motie van de VVD over een andere locatie is van 2 november 2015. Dat was een maand of twee nadat de kunstgrasvelden officieel in gebruik waren genomen. De gemeenteraad had in die tijd alleen maar vrienden in de voetbalclub die enthousiast waren over de drie nieuwe velden. In de maand maart van 2016 werd de keuze voor veld vier als alternatieve locatie voor het Huis van Eemnes besproken in een Ronde. Ook de voetbalclub was uitgenodigd. Niemand die lid was van de voetbalclub sprak in.

Na deze ronde was er een sessie waar alsnog had kunnen worden ingesproken. Weer was iedereen welkom en weer meldde zich niemand. Daarop besloot de raad in mei 2016 dat het Huis van Eemnes tussen tennis en voetbal moest komen. Er waren toen acht maanden verstreken na de aangenomen motie van de VVD.

Pas toen in 2017 het voorontwerp bestemmingsplan ter inzage was gelegd, kwam er ineens protest. Zonder bestemmingsplanwijziging kun je natuurlijk niet; veld vier had uiteraard geen bouwbestemming. Het protest ging niet over de inhoud van de planregels of de verbeelding, maar over het simpele feit dat het Huis van Eemnes daar ging komen. In maart 2017 kwamen er honderd mensen naar de raad en ze lieten een duidelijk geluid horen. Toch steunden dezelfde fracties die een jaar eerder voor de nieuwbouw hadden gepleit, het voorontwerp bestemmingsplan; D66, CDA, PvdA en VVD. Terecht stelden de fracties dat na de voetbalvereniging, ook aan de zaalsporten gedacht moest worden.

Straks, na het zomerreces, zijn er bijna twee jaar verstreken sinds de raad het college verzocht om ‘veld vier’ en eventuele andere mogelijkheden te onderzoeken. De teller van de plankosten zal intussen ergens tussen de drie en vier ton zitten, want de raad heeft zeven ton beschikbaar gesteld en de aanbesteding is al een eind gevorderd. Het referendum lijkt een tactische ingreep in een wedstrijd die al lang is afgelopen. We kunnen het de belastingbetaler niet aandoen om hier geld aan te besteden, want we kunnen niets met welke uitslag dan ook. We kunnen het trouwens de kiezer niet aandoen: die zou verwachten dat zijn stem gevolgen zal hebben en dat is dit geval echt niet te verwachten.

Voor de D66-fractie geldt hoe dan ook, dat een voldoende groot aantal, bijvoorbeeld 40 of 50% van het aantal kiesgerechtigden, tegen een door de raad aangenomen voorstel moet stemmen om het terug te draaien. Het aantal opgehaalde handtekeningen was natuurlijk hoog, maar het gaat toch maar om 15% van het aantal kiesgerechtigden. En online tekende maar 7 of 8% de petitie, waaronder een onbekend aantal dubbeltellingen. We hebben in Eemnes een raadgevend referendum, geen correctief referendum. Als de bevolking de raad wil beïnvloeden met een raadgevend referendum, bovenop alle mogelijkheden die we hiervoor bieden, dan moet dat wel tijdig gebeuren. Niet als de uitvoering al in volle gang is. Over het dorpshart is twaalf, dertien jaar geruzied. Niemand wordt daar beter van, behalve architecten en juridische adviesbureaus. Als we in Eemnes willen laten zien dat we zelfstandig het dorp kunnen besturen, moeten we knopen doorhakken en uitvoeren wat we besloten hebben. Dat is het recept: je luistert, je besluit en daarna voer je het gewoon ook uit.

Als straks iedereen gewend is, en de zaalvoetballers van SV Eemnes raken niet uitgepraat over de mooie nieuwe faciliteiten, dan moeten we nog maar eens terugdenken aan juli 2016, en het verstandige besluit om het beleid uit te voeren waarvoor op zorgvuldige democratische wijze gekozen is.

Fractie D66