Poliflw

'Het advies van het “Aanjaagteam bescherming arbeidsmigranten” onder leiding van Emile Roemer legt de vinger op de zere plek.' Dat zegt SP-leider Lilian Marijnissen na de publicatie van de aanbevelingen. ‘Ruim 400.000 arbeidsmigranten wonen en werken maar al te vaak onder slechte omstandigheden. Coronavoorschriften worden regelmatig genegeerd. Het aanjaagteam levert concrete oplossingen. Marijnissen roept de regering op om de aanbevelingen per direct over te nemen. Dit is in het belang van de arbeidsmigranten en de hele samenleving’

Het aanjaagteam doet een aantal belangrijke aanbevelingen op het gebied van registratie, wonen, vervoer en werk. In de kern komt het neer op meer en betere regulering van een sector waar nogal wat malafide werkgevers actief zijn. Zij maken zich schuldig aan onderbetaling, uitbuiting en slechte huisvesting. Het aanjaagteam wil dat foute uitzendbureaus van de markt gehaald kunnen worden. Minimumnormen zijn nodig om de concurrentie op arbeidsvoorwaarden tegen te gaan. Marijnissen: ‘Dit zijn voorstellen die de SP samen met de ChristenUnie ook doet in ons Actieplan Arbeidsmigratie.’

Het advies om elke arbeidsmigrant vanwege corona een eigen slaapkamer te geven is zeer terecht, stelt Marijnissen. Ook in het vervoer en op de werkplek moeten de regels veel beter worden nageleefd: ‘Het is absurd als de coronaregels wel voor ons gelden, maar niet voor arbeidsmigranten.’ De instelling van één centraal meldpunt waar arbeidsmigranten terecht kunnen met vragen is eveneens van groot belang.

De aanbevelingen uit het vandaag verschenen rapport zijn de adviezen voor de korte termijn. Later dit jaar volgen structurele adviezen gericht op de lange termijn. Dan gaat het bijvoorbeeld om de vermindering van de grote afhankelijkheid van arbeidsmigranten van uitzendbureaus. Marijnissen is het daar volledig mee eens: ‘De werkgever van de arbeidsmigrant, is vaak ook de huisbaas. Dit bekent dat als je je baan verliest, je ook je dak boven je hoofd kwijt kunt zijn. Dat zorgt voor een heel ongewenste afhankelijkheid, die we snel moeten doorbreken.'

Steeds duidelijker wordt dat een aantal patiënten die corona hebben gehad, langdurig klachten van moeheid en kortademigheid blijft houden, waarvoor fysiotherapie noodzakelijk is. Een probleem daarbij is dat er een verschil is in vergoedingen tussen patiënten die wel en niet in het ziekenhuis zijn opgenomen. Heb je wel in het ziekenhuis gelegen, dan wordt fysiotherapie vergoed. Als je niet in het ziekenhuis hebt gelegen, krijg je geen vergoeding voor een chronische behandeling vanuit de basisverzekering. Dan hangt het af van je aanvullende verzekering.

Kamerlid Henk van Gerven: 'Dit is meten met twee maten. Elke coronapatiënt die fysiotherapie nodig heeft voor zijn of haar revalidatie moet deze kunnen krijgen. Dit mag niet afhangen van het feit of men dit zelf kan betalen.' Inmiddels heeft hij Kamervragen gesteld. Ook volgt er deze maand nog weer een Kamerdebat hierover.

De SP wil aandacht voor goede nazorg voor coronapatiënten. Eerder pleitte de SP samen met D66 voor een kennisinstituut om nazorg te bieden aan coronapatiënten. SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen: 'We weten dat de impact op de levens van mensen die ziek zijn geweest heel groot kan zijn. En daarom is het goed er nu al over na te denken hoe we deze mensen het beste kunnen helpen.'

‘Een stille ramp’. Zo is de situatie in de verpleeghuizen door veel mensen genoemd. 'Duizenden ouderen zijn daar besmet geraakt. Vaak werkte het personeel zonder beschermende middelen en er werd in het begin te weinig getest. We zullen de komende maanden ongetwijfeld nog uitgebreid gaan terugkijken op hoe deze regering de coronacrisis aangepakt heeft, maar onze ouderen in de verpleeghuizen kunnen daar niet op wachten. We moeten nu lessen trekken zodat we zo snel als mogelijk beter voorbereid zijn mocht er een tweede golf komen', aldus SP-leider Lilian Marijnissen

Volgens virologen moeten we helaas rekening houden met die tweede golf van besmettingen. We moeten dan beter in staat zijn om onze meest kwetsbaren, in het verpleeghuis en in de gehandicaptenzorg, te beschermen. 'Het gaat ons er nu niet om om met de vinger te wijzen, er zal op een later moment nog uitgebreid onderzocht worden hoe het zo fout heeft kunnen gaan in de verpleeghuizen ondanks het harde werk van de medewerkers. Maar we moeten nu snel lessen trekken zodat we voor een mogelijke nieuwe uitbraak beter voorbereid zijn,' aldus Lilian Marijnissen.

Belangrijk is dat in de lessen die getrokken worden de medewerkers van de werkvloer volop gehoord worden. Zij hebben de crisis in volle omvang meegemaakt, of zitten er nog midden in, en kunnen goed aangeven wat er de volgende keer beter moet.

Ongeveer veertig procent van het totaal aantal verpleeghuislocaties in Nederland heeft te maken (gehad) met besmettingen. Ruim 2700 mensen in verpleeghuizen zijn overleden aan corona. De bezoekregels kunnen nu wat worden versoepeld, maar verpleeghuizen hebben geruime tijd op slot gezeten. Sommige verpleeghuizen hebben creatieve manieren gevonden om hiermee om te gaan. Het is heel belangrijk de goede voorbeelden hiervan breed te verspreiden zodat elk verpleeghuis hier gebruik van kan maken.

Het coronavirus discrimineert niet en treft ons allemaal. Maar toch is de impact van het virus voor iedereen anders. Het maakt nogal een verschil of je op dit moment met gevaar voor eigen gezondheid in de zorg werkt of veilig thuis kan werken. Het is echt een ander verhaal als je in deze dagen in een groot huis woont met een tuin, of geen vaste woonplek hebt en nergens terecht kunt.

We mogen niet toestaan dat deze crisis de ongelijkheid vergroot. Dat de mensen die het al moeilijk hebben, nu het zwaarst getroffen worden. Want precies dat gebeurde er tijdens de vorige crisis. De banken veroorzaakten de crisis, maar de mensen verloren massaal hun baan, hun huis en kregen er alleen maar schulden bij.

Daarom moeten we ervoor zorgen dat niemand nu de dupe wordt. Dat betekent: goede opvang voor mensen zonder dak boven hun hoofd, geen huisuitzettingen, geen afsluiting van gas water en licht. Maar ook hulp voor ondernemers die het nu moeilijk hebben, zodat ze hun personeel in dienst kunnen houden.

Hoe ziet Nederland eruit als deze crisis straks voorbij is? Dat is een vraag die ik mezelf de laatste tijd vaak stel. Het is mooi om te zien dat we massaal onze zorgverleners waarderen. En terecht! Laten we dat vasthouden. Maar laten we dit ook omzetten in structurele waardering. Want we zien nu elke dag hoe belangrijk het werk is dat zij doen.

Deze crisis zet ons aan het denken. Laat ons zien wat van waarde is. Dat is zonder meer goede zorg. Maar het is meer dan alleen goede zorg. Het is ook goed onderwijs, een fatsoenlijk inkomen om rond te kunnen komen en een veilige, prettige plek om te wonen. Dit lijkt zo vanzelfsprekend, maar voor een steeds grotere groep mensen is dat helemaal niet het geval.

Laten we deze crisis aangrijpen om meer te investeren in dat wat van waarde is. In dat wat echt belangrijk is voor ons allemaal. Maar voor nu, pas goed op elkaar. Blijf gezond.

Lilian Marijnissen, SP-fractievoorzitter

Deze column verscheen ook in het Straatjournaal van mei 2020.

SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen heeft de Gouden Roeispaan uitgereikt aan de directeur van Buurtzorg, Jos de Blok. De Gouden Roeispaan wordt een paar keer per jaar uitgereikt aan mensen die tegen de stroom inroeien, maar daarmee een voorbeeld zijn voor anderen.

Jos de Blok zorgt ervoor dat al zijn medewerkers van Buurtzorg in deze corona tijd veilig, met voldoende beschermende middelen, hun werk kunnen doen. Dat is bijzonder want vanuit de regering horen we continu dat dit niet kan. Jos de Blok vindt dat zorgmedewerkers zèlf moeten kunnen besluiten of beschermende middelen nodig zijn en maakt dit ook mogelijk. Jos de Blok is hiermee een voorbeeld voor anderen.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Zorgverleners worden elke dag gedwongen over hun grenzen te gaan. Over de grenzen van de veiligheid omdat ze te vaak moeten werken met onvoldoende beschermingsmiddelen. 'Zo zou je volgens de 'richtlijnen' op dit moment geen beschermingsmiddelen nodig hebben, wanneer je 'vluchtig' in contact bent met corona patiënten. Dat is natuurlijk onvoorstelbaar en hartstikke gevaarlijk,' zegt SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen. Op aandringen van de SP heeft de minister vandaag toegezegd dat deze richtlijn aangepast gaat worden. En dat is een heel belangrijke stap, want alle zorgverleners verdienen bescherming.

Onze zorgverleners verdienen de allergrootste waardering. Vandaag werd bekend dat de zogenaamde 'curve' in de verpleeghuizen nog steeds niet afvlakt. En er zijn nog steeds alarmerende berichten over steeds meer zorgpersoneel dat ziek wordt. Volgens vakbond CNV was de stijging in maart 40 procent. Hierdoor neemt de druk op de zorg nóg verder toe.

Als we effectieve maatregelen willen nemen om het coronavirus te overwinnen dan is het van belang dat er voldoende getest kan worden. 'Een discussie over bijvoorbeeld een app heeft alleen nut als mensen die een melding krijgen ook getest kunnen worden. Maar vooralsnog lukt het nog steeds niet eens om zorgverleners voldoende te testen,' zegt Marijnissen. Al weken vraagt de SP om veel meer laboratoria in te schakelen zodat meer mensen getest kunnen worden. Er moet nu volop worden ingezet op het werven van veel meer mensen om de GGD te helpen met het goed opzetten van contactonderzoek.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

De coronacrisis is een afschuwelijke gezondheidscrisis met onbeschrijfelijk veel verdriet en leed voor alle betrokkenen. Alleen gezamenlijk, solidair met elkaar, komen we hier doorheen. De coronacrisis laat ons ook zien wat van waarde is. En dat we sterker staan als we naar elkaar om kijken, in plaats van langs elkaar heen leven, dat we uiteindelijk, als het erop aan komt, elkaar willen helpen in plaats van pakken wat we pakken kunnen.

Duidelijk wordt ook welke beroepen er in moeilijke tijden werkelijk toe doen. Van verpleegkundigen in het ziekenhuis tot de politieagenten op straat, van vrachtwagenchauffeurs tot vakkenvullers, die ervoor zorgen dat wij nog naar de winkel kunnen, dit zijn de mensen die we niet kunnen missen, maar die we zeker niet het beste betalen en die tijdens de vorige crisis ook al de klappen moesten vangen. Nu krijgen ze te horen dat ze een ‘cruciaal beroep’ hebben en wordt verwacht dat ze doorgaan met werken, terwijl anderen thuis mogen blijven.

De politiek is nu hard bezig om het monster dat corona heet te bestrijden en deze crisis te overwinnen. Maar deze crisis verandert ook de politiek: de coronacrisis laat zien dat we het marktdenken achter ons kunnen laten.

Het ontwikkelen van een vaccin voor het coronavirus COVID-19 door farmaceuten duurt extra lang, niet omdat coronavirussen niet bekend waren, maar omdat daar geen ‘markt’ voor was en er dus weinig mee te verdienen viel. Nu ervaren we de kille consequenties van het besluit om dit aan de markt te laten. En experts waarschuwen nu al: er is nog een aantal virussen bekend, vergelijkbaar met corona, maar niemand werkt aan een vaccin. Ook blijkt in deze crisis hoe kwetsbaar ons land is door de grote afhankelijkheid van de wereldmarkt. Zo zien we dat mondkapjes in Nederland niet meer te krijgen zijn omdat de productie ervan is verplaatst naar landen met lage lonen.

De coronacrisis laat zien dat we het marktdenken achter ons kunnen laten.

Maar deze crisis laat ook zien dat er hoop is, hoop dat echte verandering mogelijk is. Lange tijd was samenwerken tussen ziekenhuizen onmogelijk. Want de zorg was een markt geworden waar zorgverleners moesten concurreren – op samenwerken stond zelfs een boete. Nu zien we dat ziekenhuizen vanzelfsprekend wél samenwerken om slachtoffers van het coronavirus te helpen. Dit weekend zag ik op de snelweg in mijn woonplaats Oss veel ambulances uit Groningen rijden. Indrukwekkend om te zien dat samenwerken en solidariteit mogelijk blijkt.

Grote bedrijven weten de weg naar de overheid nu goed te vinden en vragen miljarden ondersteuning, terwijl de winsten afgelopen periode gigantisch waren. Deze winsten zijn er voor de tijd dat het nodig is, en die tijd is nu. Dat betekent nu even geen uitkering aan aandeelhouders voor grote bedrijven. Voorstellen die ik hoor om de hulpverleners in de zorg of het personeel in de supermarkten een ‘crisisbonus’ te geven klinken mooi en dat verdienen deze mensen zeker, maar het lijkt me veel beter om hen voortaan een fatsoenlijk salaris te geven.

In 2008 bracht de kredietcrisis onze economie aan de rand van de afgrond. Toen zijn grote banken en internationale bedrijven geholpen, maar konden mensen de klappen vangen. Als gevolg van de gezondheidscrisis corona dreigt nu opnieuw een economische crisis. Laten we nu investeren in wat voor ons allemaal de meeste waarde heeft: een herwaardering van onze publieke sector, niet alleen applaus en een eenmalige ‘crisisbonus’, maar een fatsoenlijk salaris, genoeg collega’s en een normale werkdruk, niet de politiek van de markt, maar voor de mensen, niet een economie die werkt voor enkelen, maar voor ons allemaal.

Lilian Marijnissen, SP-fractievoorzitter

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Met tranen in mijn ogen heb ik zaterdag zitten kijken naar de reportage van Nieuwsuur uit Brabant. Ik maak me hele grote zorgen over wat er op dit moment in mijn provincie gebeurt. Zelf woon ik midden in 'het epicentrum van de corona-uitbraak' zoals de NOS-verslaggever het onlangs in het journaal meldde.

Er raken heel veel mensen besmet. Er gaan heel veel mensen dood. Veel mensen zijn bang. Er is veel verdriet. En veel vinden we niet terug in de cijfers, bevestigen zorgverleners en ook het RIVM. Overzien we dan wel echt in voldoende mate hoe groot deze ellende daadwerkelijk is?

De huisarts uit Uden in de Nieuwsuur-reportage vertelde dat hij normaal gesproken ongeveer met een sterfgeval in de week in zijn praktijk te maken heeft. Nu zijn er een of twee sterfgevallen per dag. De begrafenisondernemers en crematoria in onze regio kunnen de vraag niet aan. De begrafenisondernemer heeft dubbel zoveel kisten besteld dan er normaal nodig zijn. De crematoria zijn voortaan ook op zondag open, omdat ze anders niet iedereen een afscheid kunnen geven.

Dat afscheid nemen in coronatijd is eigenlijk ook onmenselijk. In perioden van verlies en groot verdriet wil je er voor elkaar zijn, bij elkaar zijn. Maar juist dat mag nu niet. Ik heb het zelf meegemaakt met een afscheid van mijn oom en van mijn tante twee weken geleden. Bij het afscheid van mijn oom stond ik met een handvol familieleden en een kist in een verder grote, lege aula van de DELA. Heel onwerkelijk. Het afscheid van mijn tante heb ik, in overleg met de familie, niet bijgewoond maar mijn plek aan iemand anders gelaten, die nog dichterbij stond. Ik had werkelijk waar tot voor kort nooit kunnen vermoeden dat ik zulke keuzes zou moeten maken.

Ik merk het in Oss ook op straat en in de supermarkt. De mensen zijn stil. Iedereen houdt de gevraagde afstand van elkaar, maar mensen kijken elkaar allemaal even aan en geven een klein knikje. Een knikje van empathie. Een knikje van begrip. Een knikje van 'we doen dit samen'. Het is mooi, maar het geeft ook een heel unheimisch gevoel. Waar zijn we in beland?

Ik maak me ook heel veel zorgen over hoe het nu gaat in onze verpleeghuizen. Vanuit mijn tijd bij de vakbond – ik deed daar de onderhandelingen voor de ouderenzorg-cao – heb ik nog veel contact met mensen die werken in de thuiszorg en in het verpleeghuis. Ik hoor heel veel verdrietige en verontrustende verhalen en voorbeelden. Veel mensen raken besmet, lang niet iedereen wordt getest. Veel mensen gaan dood, lang niet iedereen wordt getest.

Mensen maken zich grote zorgen over het gebrek aan beschermingsmaterialen. Nog teveel mensen moeten zonder beschermingsmaterialen hun werk doen. Ze lopen daarmee niet alleen zelf risico, maar zijn ook een risico voor de ouderen die kwetsbaar zijn. Stel dat ze besmet zijn, zelf niet echt klachten hebben, maar van de ene naar de andere oudere gaan? Zo kunnen ze veel oudere, kwetsbare mensen besmetten.

Daarnaast is het werk in de verpleeghuizen nu loodzwaar. Familie en mantelzorgers mogen niet meer naar binnen, dus alles komt op de, vooral vrouwelijke, zorgverleners aan. Zij draaien dubbele diensten. En wat ze in die diensten mee maken zijn dingen die ze op deze manier nog nooit hebben gezien. Ernstig zieke mensen. Hele angstige mensen. Stervende mensen.

Gisteren hoorde ik nog over hoe een verpleeghuisbewoner in de armen van een verzorgende van 21 jaar, net begonnen met werken in de zorg, was gestorven. Dat hakt er keihard in. Ze was van slag, maar haar werk gaat door, ze moet door. Terecht gaat er, in de media en in de politiek, veel aandacht naar de ziekenhuizen, naar de mensen op de Intensive Care. Want wat daar gebeurt is afschuwelijk. Ik hoor alleen zoveel verhalen uit de verpleeghuizen op dit moment, waar veel coronapatiënten liggen en overlijden, dat ik me afvraag of dat wel voldoende in beeld is. Een behoorlijk deel van deze zieke bewoners komt nooit in het ziekenhuis of op de Intensive Care terecht. De medewerkers daar hebben het momenteel zo zwaar. De mensen die daar sterven worden, voor of na hun dood, lang niet altijd getest op corona en het aantal sterfgevallen ligt in werkelijkheid dus veel hoger dan de cijfers die wij elke dag te horen krijgen.

Mijn buurvrouw werkt in het verpleeghuis bij mij in de wijk. Ze moest haar werk met alleen handschoenen en alcohol doen als bescherming doen. Ze werd ziek, getest in ziekenhuis Bernhoven en bleek het coronavirus te hebben. Nu zit ze thuis in quarantaine. In het verpleeghuis blijken meerdere bewoners besmet en zijn ook positief getest. Een aantal bewoners heeft ook de klachten maar wordt niet getest en er kan dus niet vastgesteld worden of ze besmet zijn. En mijn buurvrouw is natuurlijk helaas niet de enige.

Het is echt ongelofelijk dat onze zorgverleners, die nu voorop gaan in de strijd om het coronavirus te verslaan, dit nog te vaak moeten doen met onvoldoende bescherming. Pijnlijk duidelijk wordt hoe dom het is om de productie van dit soort beschermingsmaterialen te verplaatsen naar lagelonenlanden, waar we nu afhankelijk van zijn. Het is te gek voor woorden dat we straaljagers klaar hebben staan voor het geval we ooit in een oorlog belanden, maar geen beschermingsmaterialen hebben liggen of mogelijkheden om ze zelf te produceren voor het geval we in oorlog raken met een virus.

Natuurlijk snap ik dat het redden van levens nu veel belangrijker is dan het bijhouden van de statistieken, maar ik vrees dat de omvang van deze ramp nog zoveel groter is dan we op dit moment vermoeden doordat veel besmettingen, maar ook veel doden, in Brabant op dit moment niet 'meegeteld' worden. Daarnaast maak ik me heel veel zorgen over onze zorgverleners, over alle zorgverleners, maar zeker ook over de zorgverleners in de thuiszorg en de verpleeghuiszorg. Zij krijgen in de volle omvang te maken met corona besmettingen en doden, maar lijken weinig in beeld bij media en statistieken. Elke dag opnieuw wordt het uiterste van deze zorgverleners gevraagd onder helse omstandigheden.

Komende week is er weer een debat in de Tweede Kamer over corona en zullen wij meer duidelijkheid vragen over de sterftecijfers en over de situatie in onze verpleeghuizen. We moeten alles op alles zetten om onze zorgverleners in deze tijd te steunen. Daarnaast moeten er echt meer mogelijkheden om te testen komen, in ieder geval voor onze zorgverleners.

Voor mijn eigen Brabant hoop ik dat er snel een eind komt aan deze onwerkelijke en afschuwelijke tijd. Voor de rest van ons land hoop ik echt dat iedereen de richtlijnen van het RIVM volgt, zodat deze helse ellende die ik nu zie in Brabant de rest van het land zoveel als mogelijk bespaard kan blijven.

Lilian Marijnissen, SP-fractievoorzitter