Nadat we maandag de kortste commissievergadering Bestuur en middelen van het seizoen hadden, werd dat woensdag gecompenseerd door de langste commissievergadering sinds tijden. De schouwburg de Kampanje was onderwerp van bespreking. Er waren 2 onderzoeken verricht, 1 naar de exploitatie en 1 naar de stichtingskosten. Beide door verschillende organisaties. De commissie was wel van mening dat de nieuwe schouwburgdirecteur zijn best heeft gedaan, maar dat het nog niet ondernemend genoeg is. Hij gaf in zijn beleidsplan aan dat er structureel geld bij moet. Dat staat in schril contrast met de beloften die eerder gedaan zijn.
De schouwburg zou steeds minder subsidie nodig hebben omdat het commerciële deel winstgevend zou zijn en bijdragen aan het culturele deel. De realiteit is een andere, nl. dat het commerciële deel voor een groot deel verantwoordelijk is voor het verlies.
De onderzoeker namens de Rekenkamer kwam tot de conclusie dat er, ongenuanceerd een overschrijding van €5 miljoen op de bouw- en stichtingskosten was ontstaan. Samen met de geconstateerde te korten over de afgelopen periode, de extra financiering van €1 miljoen in 2016 en de gevraagde extra subsidie beloopt het totale tekort algauw ruim €7 miljoen. Dat bedrag heb ik verschillende keren genoemd, hetgeen mij in 2016 nog op een reprimande van zowel de voorzitter van de raad als van verschillende coalitiepartijen kwam te staan.
Daarnaast is het verlies waarschijnlijk nog groter. De toenmalige directeur heeft zo rond 2010 aangegeven dat er sprake was van een “verdienmodel” van zo’n €11 miljoen door verkoop en ontwikkeling van de plaats van de oude schouwburg. Van die afspraak weet niemand meer, maar met dank aan de vml. Fractievoorzitter van de PvdA bestaat dat lijstje nog steeds.
Wat mij vooral boos maakt, is dat er geen enkel schaamtegevoel is bij de belanghebbenden: er wordt ten slotte een groot beroep op de draagkracht van de inwoners gedaan. De cijfers omtrent armoede in de gemeente laten zien dat een flink % van de inwoners te arm is om ooit in de schouwburg te komen, terwijl daar via lokale lasten wel aan wordt meebetaald. De schouwburg is geprivatiseerd, maar heel gemakkelijk wordt er een beroep op de gemeente gedaan. Zo wil iedereen wel ondernemen.
Ook de enorme belangenverstrengeling en de dwarsverbanden storen enorm. Een Raad van Toezicht met daarin beleidsambtenaren, belanghebbenden bij de ontwikkeling van Willemsoord en familie van werknemers kan en zal nooit zijn toezichthoudende rol naar behoren kunnen spelen. De toenmalige wethouder en de toenmalige directeur waren beiden lid van dezelfde partij en de directeur stond ook op de kandidatenlijst.
In november 2016 heeft de raad een extra bedrag van €1 miljoen beschikbaar gesteld. De argumentatie was dat de schouwburg meer “vet op de botten” moest hebben om de liquiditeitspositie te versterken. We hebben vragen gesteld, geprobeerd om meer informatie te krijgen want we geloofden het argument niet. De coalitiepartijen hebben het bedrag toegekend en naar uit het onderzoek is gebleken, is het direct gebruikt om achterstallige betalingen te verrichten. Kortom we zijn, zeker als oppositiepartijen gewoon voor gelogen. Het college moet hebben geweten van deze situatie omdat er een aantal overleggen per jaar waren. Ik vind dit een integriteitsschending. De burgemeester had hierin moeten optreden. En met al deze narigheid werd het na 12-en voordat de vergadering sloot. Maandag verder omdat er nog een onbehandeld agendapunt is.
Donderdag was de feestelijke (her)opening van stichting het Boelhuys/stichting Present aan de drs. Bijlweg. De stichting Present is maatschappelijk zeer actief maar kon enkele jaren geleden alle projecten niet meer financieren. Door de oprichting van het Boelhuys, waar tweedehands goederen worden verkocht, is het voor stichting Present weer mogelijk geworden om haar maatschappelijke projecten vorm te geven. Aan de drs. F. Bijlweg is de showroom voor (grote) meubels en de kantoorruimte van st. Present gehuisvest. Een grote verbetering vergeleken met de eerdere locaties. Vooraf gaande aan de sportieve opening was er een mini-symposium over armoede en schulden met als inleider Don Ceder, CU-kandidaat voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Hij was ook kandidaat bij de Tweede Kamerverkiezingen (7e), een bevlogen sociaal advocaat.
De week stond bol van allerlei maatschappelijke activiteiten: op dinsdag vergadering van de voedselbank en donderdagavond nog een bijeenkomst van de vrijwilligers van de Soepfiets van het Leger des Heils. Ik vind het prachtig om betrokken te zijn bij dit soort projecten. Het lukt niet altijd om vanuit de politiek structureel voor de armen in onze samenleving te zorgen, maar maatschappelijke projecten kunnen dan nog heel veel betekenen.
Telkens is mijn weekagenda voller dan ik aan het begin van de week denk en dan kijk ik uit naar de rust van de Zondag. We beginnen nu aan een bijzondere kerkelijke periode, nl. Advent (verwachting). We kijken uit naar het feest van de geboorte van Christus en daarmee ook naar Zijn Wederkomst.
Tjitske Biersteker