Poliflw

Miljoenenwinsten in de jeugdzorg staan in schril contrast met grote gemeentelijke tekorten op hetzelfde terrein. Klagen helpt niet, een actief beleid wel. Met enige regelmaat verschijnen er berichten in de krant over commerciële bedrijven in de jeugdzorg die miljoenen winst uitkeren aan aandeelhouders. Zo ontstond er vorige week ook ophef over een Gronings geval. In de jeugdzorg valt ook veel geld te verdienen. Niet voor niets worden met de regelmaat van de klok bedrijven overgenomen of gefinancierd door hedgefunds en durfkapitalisten. Veel winst uitkeren is ook niet verboden. Maar het is de vraag hoe wenselijk het is. Politieke partijen spreken er schande van. Maar schijnbaar machteloos toekijken hoe miljoenen aan gemeentelijk geld worden uitgekeerd aan aandeelhouders is niet voldoende. Gemeenten zouden er iets aan kunnen doen. En liever vandaag dan morgen. Zorggeld is voor de zorg en niet voor de aandeelhouder. Zorggeld is voor de zorg en niet voor de aandeelhouder. Contracten en afspraken Gemeenten kopen jeugdzorg in en dat moet zorgvuldig gebeuren. Het is belangrijk dat alleen eerlijke en kwalitatief goede bedrijven gecontracteerd worden. Bij veel gemeenten krijgt ieder bedrijf dat zegt jeugdzorg te kunnen leveren een contract. En worden er aan de voorkant geen afspraken gemaakt over bijvoorbeeld winstpercentages, vastgoedconstructies, loonkosten of kwaliteitseisen. Laat staan dat ambtenaren in de boeken van aanbieders duiken om echt te controleren of alles ook klopt. Een gemiddeld zorgbedrijf heeft 80 procent van de inkomsten nodig om de loonkosten te betalen. Als dat ineens 60 procent blijkt? Wat is daar dan aan de hand? En waarom is de eigenaar van een zorgbedrijf ook eigenaar van een groothandel in brandstoffen? Klopt dat wel? Door aan de voorkant te investeren in goede contracten en alles goed te controleren, voorkomen gemeenten veel ellende. Helaas hebben veel gemeenten geen mensen in dienst die jaarrekeningen echt doorgronden. Durven ze de lastige gesprekken niet aan of nemen ze de moeite niet? Het past niet om schijnbaar machteloos toe te kijken hoe geld aan aandeelhouders wordt overgemaakt en daar dan schande van te spreken. En tegelijkertijd naar Den Haag wijzen als er tekorten op de jeugdzorg ontstaan. Actie ondernemen Naast een goede contractering is contractmanagement essentieel. Doen bedrijven ook wat ze beloven? Houden ze zich aan de afspraken? En ondernemen gemeenten wanneer dat niet zo is ook echt actie? Spreken ze aanbieders aan? Maken ze heldere verbeterafspraken? Zeggen ze contracten op? En hoe is het mogelijk dat een bedrijf waarvan het contract uiteindelijk is opgezegd in de buurgemeente vrolijk door kan gaan? Machteloos toekijken hoeft niet Het inkopen van jeugdzorg is best een klus. En contractmanagement is dat ook. Maar het is ook geenrocket science. Wie de sluizen aan de voorkant wagenwijd openzet, moet niet klagen als hij natte voeten krijgt. Politieke partijen die schande spreken over winsten in de zorg moeten pleiten voor betere afspraken en ambtenaren met de tijd, de kennis en het lef om mensen aan afspraken te houden. Het past niet om schijnbaar machteloos toe te kijken hoe geld aan aandeelhouders wordt overgemaakt en daar dan schande van te spreken. En tegelijkertijd naar Den Haag wijzen als er tekorten op de jeugdzorg ontstaan. De gemeenten hebben zelf de sleutel tot succes in handen. Zorgcowboys met miljoenen winst? Niet klagen maar aanpakken! René Bolle is fractievoorzitter CDA Groningen, René Peters is Tweede Kamerlid CDA en woordvoerder jeugdzorg.

Wie het nieuws volgt krijgt het gevoel dat er van alles mis is met onze jeugd en de jeugdzorg. Sinds 2015 stijgt het aantal jongeren dat in aanraking komt met de jeugdzorg. In 2018 kreeg bijna 1 op de 10 jongeren (tot 23 jaar) jeugdzorg. Twee op de drie gemeenten komt fors geld tekort voor jeugdzorg. In Deurne bedroeg het tekort over 2018 naar verwachting maar liefst 1,7 miljoen. De jeugdhulp in regio Zuidoost-Brabant zelf dreigt met acties en werkonderbrekingen omdat ze vinden dat meer geld nodig is voor een betere beloning van personeel en voor voldoende aanbod van goede hulp aan jongeren. Redenen genoeg voor het CDA Deurne om Tweede Kamerlid René Peters op 7 juni uit te nodigen voor een gezamenlijk werkbezoek aan Bijzonder Jeugdwerk (Vreekwijk). Een afvaardiging van Bijzonder Jeugdwerk gaf in de ochtend uitleg over de ontwikkelprogramma’s die jongeren uit Zuidoost - Brabant bij Bijzonder Jeugdwerk doorlopen op het gebied van opvoeding, behandeling en talentontwikkeling. Zeer indrukwekkend waren een – door een jongere verzorgde - rondleiding door de besloten en open behandelgroep en het agrarisch zorgbedrijf. Eén van de jongeren vertelde dat zij sinds haar 9e gebruik maakt van de jeugdzorg en inmiddels al meer dan 10 verschillende behandelgroepen doorlopen heeft. Nadat ze 5 jaar lang niet naar het voortgezet onderwijs geweest is krijgt zij nu de kans op de Korenaer (voortgezet speciaal onderwijs school op het terrein van Bijzonder Jeugdwerk) om MBO - certificaten te halen. Binnenkort wordt ze 18 en komt ze in aanmerking voor beschermd wonen. Wij mogen er als Deurne trots op zijn dat een organisatie als Bijzonder Jeugdwerk zich er binnen onze gemeente dagelijks met hart en ziel voor inzet om het talent van deze jongeren tot bloei te laten komen en hen weet te motiveren om voor hun toekomst te gaan. ’s Middags schoven ook CDA - raadsleden uit de Peelgemeenten aan en werden ervaringen gedeeld hoe jeugdzorg in de verschillende gemeenten georganiseerd is en wat er nodig is om deze samen te verbeteren. Volgens René Peters klopt de theorie achter de decentralisaties nog steeds, maar de praktijk niet altijd. Eén van de aanwezige zorgaanbieders uitte in dat kader zijn zorgen over een 20-tal Deurnese leerlingen in de leeftijd van 14-16 jaar die volgens hem thuisblijven van school, zonder zorg en zonder dat iemand verantwoordelijkheid voor hen neemt. Naar aanleiding van dit verontrustende bericht, dat wat het CDA Deurne betreft zeker nader onderzoek verdient, concludeerden de politici dat een hechtere samenwerking tussen gemeenten en het onderwijs er aan kan bijdragen dat jongeren niet tussen wal en schip vallen. De aanwezigen waren het erover eens dat een belangrijke voorwaarde voor verbetering van de jeugdzorg is dat de (rijks)budgetten aansluiten op de kosten van gemeenten. Maar daarvoor zal duidelijk moeten zijn wat er precies onder jeugdzorg valt. Peters: “Er is 12 procent volumegroei. We weten niet hoe dat komt en we weten niet waar het geld aan wordt uitgegeven. Dat is geen best verhaal.” Werk aan de winkel voor zowel politiek Den Haag als gemeenten om duidelijke antwoorden te krijgen op deze vragen. Ook gemeenten zelf hebben mogelijkheden om de kwaliteit van zorg te verbeteren en kosten te verlagen. Professionalisering in de toegang en meer aandacht voor preventie kunnen een kwaliteitsimpuls geven. De kosten voor zowel zorgaanbieders als gemeenten zouden verlaagd kunnen worden als bij gezamenlijke inkoop van zorg overeenstemming zou bestaan over kwaliteitseisen en langduriger contracten afgesloten zouden worden. Hiernaast zouden gemeenten meer in moeten zetten op controle achteraf; heeft een zorgaanbieder voldaan aan de eisen die op voorhand gesteld zijn? En de jongeren van Bijzonder Jeugdwerk, wat levert het werkbezoek hen op? Extra (incidentele) middelen vanuit Den Haag waren al toegezegd. CDA Deurne heeft dankzij het werkbezoek genoeg inspiratie en ideeën opgedaan om zich ook in de toekomst in te blijven zetten voor deze jongeren en de jeugdzorg binnen de gemeente te verbeteren. Want wie de jeugd heeft, heeft de toekomst! Riny van Leeuwen - Berkvens, raadslid CDA Deurne

Naast de informatie die we van het college krijgen via ambtenaren of andere deskundigen, is het ook prettig en van zeer groot belang om over belangrijke onderwerpen op de hoogte te worden gehouden door onze eigen CDA deskundigen. Maandag 27 mei was er een bijeenkomst in Zwolle over jeugdhulp bij gemeenten. Sietze Wijbenga en Adrie Slomp waren daarbij aanwezig waar ze in het prachtige Dominicanenklooster werden verwelkomt. Door het hele land heen zorgt de jeugdhulp binnen het Sociaal Domein voor grote financiële problemen bij gemeenten. De tekorten lopen op tot in de miljoenen euro’s. Hoe komt dit, waar zit het fout en hoe kunnen we dit veranderen? Tweede kamerlid René Peters (met jeugdzorg in zijn portefeuille) heeft geprobeerd om hier, niet alleen vanuit zijn eigen expertise maar ook door zijn vele werkbezoeken door het hele land, verschillende antwoorden op te geven. Als eerste noemde hij drie feiten.1. Er zijn financiële problemen, de volume van de jeugdzorg neemt toe, sommige grote jeugdinstellingen hebben het moeilijk.2. In veel gemeenten is het een open-huis-constructie. We weten niet wie de zorgaanbieders zijn en die worden niet gecontroleerd.3. Het positieve nieuws is dat er wijk/gebiedsteams zijn en weinig echt schrijnende gevallen. In het vervolg gesprek en levendige discussie met de groep aanwezigen kwamen een aantal kernpunten naar voren. 1. Ken uw aanbieders, vooral omdat het er vaak ook zoveel zijn. Open-huis financiering moet zo zijn dat er goede controle is op de zorgaanbieders en welke specifieke zorg er waar en waarvoor wordt aangeboden. 2. Wat valt onder zorg en wat valt onder onderwijs? 3. We moeten de vraag stellen wat we “zorg” noemen of nog willen noemen? 4. Zijn de gemeentes niet te vrij in het toekennen van indicaties? 5. Waar zit het “lek”. Moeten we dit zoeken bij de WLZ, of richting justitiële kant? 6. Het contact met de huisartsen loopt verschillend. Rechtstreekse verwijzingen van huisartsen zijn duurder en daardoor vaak slechter te controleren. 7. Zijn we niet doorgeschoten met diagnosticeren? 8. Vanuit het kabinet is er nu voor 3 jaar compensatie toegezegd. Daarmee is een gemeentelijk begroting in het 4de jaar niet rond te krijgen. Voor ons was dit goede technische informatie en een erg leerzame avond. Mede ook om het feit eens te kijken naar hoe zich onze regionale situatie laat spiegelen aan het landelijke beeld. En tegelijk natuurlijk erg leuk om andere CDA raadsleden en wethouders te ontmoeten en te spreken. Met hartelijke groet,Adrie Slomp en Sietze Wijbenga.

Veel gemeenten maken zich zorgen over de stijgende kosten van de jeugdhulp. Ook in Gilze en Rijen. Voor ons was dit voldoende reden om hierover in Den Haag bij de landelijke CDA-fractie aan de bel te trekken. Afgelopen week hebben we een goed gesprek gehad met ons Brabants Tweede Kamerlid René Peters en onze zorgen met hem gedeeld. Directe aanleiding voor dit gesprek vormde het verwachte tekort over 2018: 1,1 miljoen alleen al in Gilze en Rijen. Voor de hele regio Hart van Brabant, negen gemeenten, ruim 18 miljoen. Een enorm bedrag. Hoe kan dit? Om antwoord te kunnen geven op deze vraag wordt onderzoek gedaan naar de oorzaken van de tekorten. En tegelijkertijd zijn vanaf oktober maatregelen genomen om de uitgaven ‘beheersbaar’ te houden. Maar hoe druk we ook zijn met de financiën, we mogen nooit vergeten dat het gaat om kinderen die hulp nodig hebben en die nooit tussen wal en schip mogen raken. De toegang tot jeugdhulp moet op orde zijn. Het sociaal team heeft hierin een spilfunctie en moet voldoende deskundigheid bezitten om met de hulpvraag van kind en ouders aan de slag te kunnen. Praktijkondersteuning voor huisartsen blijkt van grote waarde. Voor de aanbieders van jeugdhulp ligt hier een bijzondere opdracht. Zij moeten hierin hun verantwoordelijkheid nemen. Lichte zorg als het kan en zware zorg alleen als dat nodig is in het belang van het kind. Terug naar ons gesprek. Een landelijke herbezinning op jeugdhulp is hard nodig. Wat valt nu echt onder jeugdhulp? Welke (commerciële) rol spelen sommige testbureaus en dure aanbieders? Maken we niet van alles een probleem en horen sommige dingen misschien gewoon bij het leven? Stellen we misschien te hoge eisen aan onze kinderen? Is een peuterstresstest echt nodig? Ons overleg heeft voldoende stof tot nadenken gegeven! Een ding is helder, alleen steeds meer geld bijleggen is niet de oplossing. Het huidige systeem moeten we grondig tegen het licht houden. Geld en daarmee dus de noodzakelijke zorg moet op de juiste plaats terechtkomen. We willen dat kinderen die hulp nodig hebben die ook in de toekomst kunnen blijven krijgen. Janet Frankemölle-Boliergemeenteraadslid

Heeft u altijd al een keer willen zien, waar de besluiten voor Nederland worden genomen of altijd al een keer ons parlement van binnen willen zien. Ga dan op 22 februari mee met het CDA Teylingen naar de Tweede Kamer. Om 14:00 worden we ontvangen in de CDA fractiekamer. Onze fractiekamer ligt in het oude gedeelte van de Tweede Kamer en heeft een prachtig uitzicht over het Plein in Den Haag. In de fractiekamer worden wij ontvangen door ons kamerlid René Peters. Hij is nu woordvoerder op het gebied van armoede, schulden, de Participatiewet, jeugdzorg en kinderopvang. Voordat hij in maart kamerlid werd, was hij wethouder in Oss. U kunt René Peters alles vragen over zijn werk in de Tweede Kamer, maar ook over hoe hij in de kamer terecht is gekomen. Nadat René Peters ons heeft ontvangen in de fractiekamer van het CDA zullen we een rondleiding krijgen door het Tweede Kamergebouw, met als hoogtepunt de plenaire zaal van de Tweede Kamer. En wie weet is er wel een debat aan de gang, die we voor een stukje kunnen volgen. Na de rondleiding zullen we nog even met elkaar napraten op het Plein onder het genot van een drankje. Het vervoer naar de Tweede Kamer is op eigen gelegenheid. Wel is het mogelijk om samen met Sybrinne de Vries mee te reizen met de trein naar Den Haag. Dit kunt aangeven bij u aanmelding. Ook als u liever met de auto gaat, dan kunt u dat aangeven. U kunt zich aanmelden bij Sybrinne de Vries- van den Beukel (s.vdbeukel@tweedekamer.nl). Na u aanmelding ontvangt meer informatie.