Groen in de raad 6 – Stilte
Nog één nachtje slapen en dan nemen wij plaats op de rode pluchen stoelen in de raadszaal van het gemeentehuis. Naar buiten toe is het rustig in de politiek. De stilte van de coalitieonderhandelingen hangt ergens in de lucht, niemand spreekt erover. Gisteren las ik de mail aan alle oppositiepartijen, met de vraag om hun inbreng voor de coalitie. Het was niet de formateur die de mail verstuurde, er staat geen informatie in over de stand van zaken of wat er met de input gaat gebeuren. Een “unheimisch” gevoel bekruipt mij. Aan de ene kant sta ik te trappelen om GroenLinkse punten aan te dragen. Aan de andere kant zou ik graag willen weten aan wie en waaraan ik de bijdrage ga leveren, onder welke voorwaarden, aan welk plaatje. Graag wil ik het akkoord aanvullen, het portefeuille van de wethouder milieu aanvullen met geluk. Of wellicht zou dat in elke portefeuille moeten?
Al een tijd is de gemeente Harlingen immers met dit onderwerp bezig. De mensen op het gemeentehuis hebben al geleerd dat, als je gelukkig bent, je dat ook uitdraagt, dat je je werk beter doet, dat je in staat bent om te delen. Binnen de organisatie wordt er veel over gesproken, worden er cursussen gevolgd. Harlingen is klaar voor aandacht voor wat mensen gelukkig maakt. Hoe zou het zijn, als alles wat in de planning staat ook afgemeten wordt aan de geluksbijdrage? Wat maakt ons eigenlijk gelukkig? En hoe kunnen we vanuit het beleid daar een bijdrage aan leveren?
De nieuwe Omgevingswet zal hier ook een rol in spelen en kansen bieden. Het is zoeken naar meer samenhang en evenwicht in alle categorieën. De Omgevingswet heeft betrekking op de gehele fysieke omgeving en vormt het nieuwe wettelijk kader voor onderwerpen als bodem, geluid, lucht, milieu, waterbeheer, ruimtelijke ordening, monumentenzorg en natuur. De wet voegt 26 wetten samen tot één. Harlingen heeft zich onlangs aangesloten bij het project “Friesland ontregelt” en geeft daarmee alvast een invulling aan de nieuwe ruimte die de omgevingswet zal bieden. Ik ben benieuwd hoe wij daarmee omgaan. Benutten wij de kans om zorgvuldig beleid te maken voor duurzaam, circulair en gezond?
En welke rol gaat de FUMO dan vervullen? Afgelopen week zat ik bij de regiobijeenkomst. Daar luisterde ik naar het verhaal van directeur Ron van der Helm. Vanuit zijn standpunt gezien sneed zijn verhaal hout. Hij vraagt aan de gemeenten om betrokkenheid bij de FUMO, en geld. Zo kan het bedrijf doorstarten, nieuw beleid doorvoeren en de zaken op orde brengen. Lastig, dat je als gemeente niet weet wat je ervoor terug krijgt. En nog merkwaardiger, dat je nu al weet dat de invoering van de Omgevingswet alles weer anders maakt. Het ziekteverzuim bij de FUMO ligt trouwens boven het landelijke gemiddelde. Ik vraag mij af, zijn de mensen daar gelukkig?
Terwijl ik door Harlingen – mien stadje – wandel en de wind de straten schoonveegt, kijk ik ernaar uit dat deuren straks opengaan, dat duidelijk wordt wie de coalitie vormt, wie welke rol gaat vervullen, wie wethouder wordt en wie niet. Ik kijk ernaar uit om inhoudelijk aan de slag te gaan, het coalitieakkoord te lezen en er de GroenLinkse draai aan te geven. Ik kijk uit naar morgen, als Fair-trade en FUMO op de agenda staan van de raadscommissie. Naar de debatten in de raad en het vinden van een meerderheid voor sociaal, groen en gelukkig.
Groene groet
Stephanie Geurtz, GroenLinks Harlingen
24 april 2018
