Poliflw

Hartverwarmende ontmoetingsplek Bijdrage van Karen Kamps Op uitnodiging van Mahmoud ben ik in de Stadskamer geweest. Een plek waar iedereen welkom is, die in z’n leven even op adem moet komen. Bijzonder om te ervaren hoeveel verschillende mensen binnenlopen en hoe goed dat samengaat. Jong, oud, mensen die gevlucht zijn uit Syrië, daklozen, mensen met een psychiatrische achtergrond, of met een fors verleden die nu weer hun zaken op de rails proberen te krijgen. De spontaniteit en hartelijkheid naar elkaar is hartverwarmend. Een oudere man in een rolstoel krijgt van een vrijwilliger een knuffel en een zoen op z’n hoofd, voordat ie z’n bakkie koffie voor zich krijgt neergezet. Er wordt samen warm, lekker en gezond gegeten. Wie kan doet wat geld in een zakje, wie niet kan, ook goed. Niemand kijkt de ander scheef aan. Er is een plekje waar je gratis geknipt kan worden en alleen al die uiterlijke verzorging kan enorm veel voor je eigenwaarde doen. Niks wordt geforceerd en juist dat blijkt de trigger te zijn om weer sociale contacten op te doen, een opleiding te volgen, of te gaan werken. Leuk om van verschillende mensen te horen hoe ze met hulp van de Stadskamer uit een diep dal zijn geklommen, weer hun draai hebben gevonden en vervolgens hun ervaringen weer inzetten om anderen te helpen.

Cliëntbejegening door Laborijn Bijdrage van Karen Kamps De uitkerende en naar werk begeleidende instantie Laborijn is de afgelopen maanden veel in het nieuws geweest. De laatste raadsvergadering voor het zomerreces, hebben we gedebatteerd over de cliëntbejegening van Laborijn, naar aanleiding van het onderzoeksrapport van bureau Berenschot. Laat ik namens GroenLinks voorop stellen dat iedereen recht heeft op een fatsoenlijke en respectvolle bejegening. Of je nu een uitkering ontvangt, in de winkel staat, achter de balie bij Laborijn, of in de raadzaal, je dient elkaar met fatsoen te bejegenen. Dat heet beschaving. Eerst de maatschappelijke context van Laborijn. Ons land maakt sinds een aantal jaren een verandering mee sinds het ontstaan van de verzorgingsstaat, die z’n weerga niet kent. We zijn sinds 2015 veranderd van een verzorgingsstaat in een participatiesamenleving. Uitmondend in ondermeer de participatiewet, uitgevoerd door Laborijn. Dat betekent voor Laborijn meer werk, voor minder geld en daardoor onvoldoende medewerkers. Eigen regie, zelfredzaamheid en iedereen moet meedoen, zijn gevierde termen en worden niet alleen door de bedenkers zelf, maar ook enthousiast door de politiek van links tot rechts uitgedragen. Het rijk bedacht onder aanvoering van staatssecretaris Jette Klijnsma de tegenprestatie. Via de tegenprestatie werd dwang en drang geïntroduceerd om mensen te activeren. Overigens is in Doetinchem, in tegenstelling tot de wettelijke verplichting met deze tegenprestatie juist soepeler om gegaan. De taken en de cliënten van Laborijn zijn in vergaande mate veranderd. Naast de reguliere uitkeringsgerechtigden is er een groep bij gekomen die tot voor kort nog gezien werd als arbeidsongeschikt. Mensen met fysieke aandoeningen, maar ook met een verstandelijke beperking, psychiatrische aandoeningen of een combinatie, ook wel in relatie met drugs- en alcoholverslaving. Onder het mom van ‘iedereen doet mee’. Laborijn is precies in die periode ontstaan door een fusie. We hadden als lokale politiek bedacht, mede uit het oogpunt van efficiëntie, dat het goed zou zijn dat de afdeling Werk en Inkomen van de gemeente Doetinchem met die van Oude IJsselstreek, Aalten en voor een deel ook Montferland samen zouden gaan. Ook dat heeft een flinke wissel getrokken op de organisatie en medewerkers. Ondertussen moest het werk, inclusief de veranderingen doorgaan. Dan het onderzoek van Berenschot. Het gevoel afhankelijk te zijn van een ander, zeker als het om je bestaanszekerheid gaat is niet fijn. Als daar ook nog eens onheuse bejegening bijkomt door degene van wie je afhankelijk bent, dan is dat afschuwelijk. Dat moet stoppen. Cliënten zijn hier rechtstreeks de dupe van, maar ook collega’s die hier op aangekeken worden. Het college heeft aangegeven met de uitkomsten van dit onderzoek zo snel mogelijk en voortvarend aan de slag te gaan. En dat is precies wat GroenLinks van dit college verwacht. Correcte cliëntbejegening, waarbij wat betreft GroenLinks niet de procedures maar het resultaat voorop staat.

Stop Bomenkap provinciale wegen GroenLinks steunt het burgerinitiatief van de bomenstichting Achterhoek. Teken via link voor 1 mei! Voorkom de voorgenomen bomenkap van 343 gezonde eiken langs de N319. Bij 750 handtekeningen komt dit burgerinitiatief op de agenda van de provinciale staten.

Stichting Natuurlijk Achterhoek

Stichting Natuurlijk Achterhoek:Onze huidige maatschappij is in ecologisch, economisch en sociaal opzicht zeer vervuilend, vergankelijk en vluchtig.Lees verderTer informatie: Een burgerinitiatief lijkt op een petitie. Het verschil is dat aan een petitie geen enkele eis wordt gesteld, maar deze ook g...

Vrijwilligerscentrale Doetinchem schreef onlangs haar 250e vrijwilliger in! Wethouder Frans Langeveld zette namens Vrijwilligerscentrale Doetinchem de 250e vrijwilliger, Nancy Beudel, in het zonnetje. Hij onderstreept het belang van vrijwilligerswerk. “Vrijwilliger zijn is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Mensen rekenen op je. Het is mooi dat er nog steeds mensen zijn die zich belangeloos inzetten voor een ander.” Lees het hele bericht: https://bit.ly/2FtVjsX

Gemeente Doetinchem

Vrijwilligerscentrale Doetinchem schreef onlangs haar 250e vrijwilliger in! Wethouder Frans Langeveld zette namens Vrijwilligerscentrale Doetinchem de 250e vrijwilliger, Nancy Beudel, in het zonnetje. Hij onderstreept het belang van vrijwilligerswerk. “Vrijwilliger zijn is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Mensen rekenen op je. Het is mooi dat er nog steeds mensen zijn die zich belangeloos inzetten voor een ander.” Lees het hele bericht: https://bit.ly/2FtVjsX

Gratis eerste uur parkeren Amphiongarage Door Anne Marie Kamphuis GroenLinks is tegen het bevorderen van elke vorm van autoparkeren in het centrum van Doetinchem, met name om onze binnenstad schoon en veilig te houden. Andere partijen die tegen waren benoemden vooral het economische aspect. De motie haalde geen meerderheid in de raad en is aldus verworpen. Wij vroegen ons af hoe een maatregel die het autogebruik bevordert past bij de duurzaamheidsdoelen die onze gemeente zichzelf gesteld heeft en of het uitvoeren van deze motie bestaande bezoekers niet eerder zou verleiden met de auto naar de binnenstad te komen in plaats van met de fiets. Waarom zou het autoparkeren überhaupt gestimuleerd moeten worden? De aantrekkelijkheid van onze binnenstad zal daardoor juist afnemen! GroenLinks is van mening dat onze binnenstad gebaat is bij minder auto’s, om de gezondheid van inwoners en fietsende burgers, zowel wat betreft de verkeersveiligheid als wat betreft de luchtkwaliteit, te bevorderen.

Duurzaamheid wordt motor van de economie https://www.staddoetinchem.nl/reader/26908/189573/duurzaamheid-wordt-motor-van-de-economie

'Duurzaamheid wordt motor van de economie'

DOETINCHEM - Duurzaamheid is een breed onderwerp waar de laatste tijd veel over te doen is, ook in de politiek. Sommige mensen beginnen er misschien zelfs een beetje moe van te worden. Wethouder Frans Langeveld vertelt over de stand van zaken in Doetinchem.

Maatregelen stijging aantal daklozen Doetinchem. Net als in de rest van het land stijgt het aantal daklozen in Doetinchem. Na aanleiding van een alarmerend bericht in de Gelderlander heeft Karen Kamps namens GroenLinks gisteren schriftelijke vragen gesteld aan de verantwoordelijk wethouder Langeveld: Maatregelen: ● Voor 2019 zijn twee extra slaapplekken toegekend aan de daklozenopvang Doetinchem ● Vanwege de stijging is de winteropvang vervroegd ingegaan. ● Onderzoek waar de stijging vandaan komt ● Bevindingen uit het onderzoek worden zo snel mogelijk gedeeld met de raad ● Indien extra maatregelen nodig zijn om daklozen op te vangen, komt de wethouder zo snel mogelijk met een voorstel naar de raad De exacte beantwoording is hier na te lezen: vraag 1: Kan het college toezeggen de bevindingen over de significante toename van daklozen, zo spoedig mogelijk te delen met de gemeenteraad? Er is meer vraag naar het aantal bedden in de maatschappelijke opvang van IrisZorg. In november is besloten om het Winterprotocol vervroegd te laten ingaan. In november zijn er 9 unieke personen opgenomen. In december en januari werd er weer een lichte afname geconstateerd. Wij zullen in maart een overzicht sturen over de periode juli t/m januari. Voor 2019 zijn er twee extra plaatsen toegekend voor de nachtopvang. vraag 2: Indien passende maatregelen nodig zijn, middels een raadsvoorstel dit zo spoedig mogelijk terug te laten komen in de raad? Indien dit nodig is, zullen wij dit uiteraard doen. https://www.gelderlander.nl/doetinchem/toename-van-daklozen-in-doetinchem-sinds-deze-zomer~ada234c7/

De inkoop van zorg Deze week stond de inkoop van zorg op de agenda van de gemeenteraad. Dat lijkt in eerste instantie niet zo’n heel opwindend onderwerp. Toch is de manier waarop de overheid zorg inkoopt, mede bepalend voor de zorg die mensen ontvangen. Resultaatgerichte inkoop van de zorg is één van de vormen van inkoop die de komende periode onderzocht gaan worden. Het is niet zo heel raar, dat de gemeente als beheerder van belastingcenten wil weten of de geleverde zorg ook de gewenste effecten oplevert. Maar zeker wanneer het om psychische effecten gaat, dan is dit nog niet zo eenvoudig, want hoe meet je dat? Hoe meet je het zelfvertrouwen van een kind bij pestgedrag? Een supermarkt kan een leverancier opdracht geven om 200 pakken hagelslag te leveren van een bepaald merk, op een vooraf bepaalde datum en tijdstip. Maar een overheid is geen supermarkt en een jeugdhulpverlener is geen producent van pakken hagelslag. Voor goede resultaten in de zorg is ook continuïteit en bestaanszekerheid nodig voor de uitvoerders van deze zorg. De professional is je belangrijkste middel, wil je goede resultaten bereiken. Door marktgerichte aanbestedingen zijn huishoudelijke hulpen en hun clienten de afgelopen jaren van de ene naar de andere zorgaanbieder overgeheveld, met de daarbij gepaard gaande onzekerheid. Dit is niet bevordelijk voor welk resultaat dan ook.

Zie mij als mens! Door Karen Kamps, fractievoorzitter GroenLinks Vanmiddag heb ik samen met Martijn Akkerman (fictieve naam) Laborijn bezocht. Martijn ontvangt via Laborijn een uitkering. Aanleiding is de brief van Laborijn over de taaleis, waar nog niet zolang geleden tumult over ontstond. Laborijn had met deze brief de twijfelachtige eer om de aandacht van de landelijke media te trekken, waaronder het AD. Zelf werd ik na aanleiding van een eerder geplaatst bericht op mijn persoonlijke facebookpagina, gebeld door omroep MAX. Niet de taaleis, maar vooral de manier waarop mensen zijn benaderd, werd als zeer pijnlijk ervaren. Als je moet bewijzen dat je het taalniveau van groep 8 van de basisschool beheerst en gedreigd wordt dat je uitkering ingetrokken wordt, als je (zonder bewijs) niet mee werkt aan een taaltraject, dan kan dit als heel vernederend ervaren worden. Van veel mensen was dit al bekend, maar het nare is dat met name oudere mensen geconfronteerd werden met deze brief. Laborijn bestaat nog niet zolang. Je zou verwachten dat deze informatie daarvoor al via de gemeenten bekend had moeten zijn, maar dat was kennelijk niet bij iedereen het geval. Afhankelijk van een uitkering zijn, kan iets doen met je eigenwaarde. Daar kan het gevoel bovenop komen, dat je moet meewerken aan absurde eisen, omdat je anders in je bestaanszekerheid wordt bedreigd. Je bent niet alleen uitkeringsgerechtigde, hierachter gaat ook een mens schuil. Standaardbrieven die zoiets fundamenteels raken als je moedertaal, iets wat voor jou vanzelfsprekend is en wat deel uitmaakt van je identiteit, zijn kwetsend. We willen in deze tijd graag, dat we als individu behandeld worden. Tegelijkertijd verwachten we van organisaties als Laborijn dat ze iedereen dezelfde rechten en plichten toekennen. Dat kan behoorlijk botsen. Het is de bureaucratie in de vorm van protocollen en voorschriften die gelijkheid garandeert, maar daarmee geen medemenselijkheid. Empathie en oplossingsgericht werken is het ideaal, maar daarvoor moet wel ruimte gegeven worden binnen wet en regelgeving. Prettige uitkomst van het gesprek deze middag is, dat voor Martijn het op zo’n manier door Laborijn wordt afgehandeld, dat hij met een goed gevoel weer naar huis kon. Tegelijkertijd is mij verzekerd dat mensen die écht niet aan de taaleis kunnen voldoen, ondanks wederzijdse inspanning, geen gevaar lopen om hun uitkering te verliezen. Ook gaat Laborijn op zoek naar manieren om naast de brieven, op een andere wijze te communiceren. Een manier zou kunnen zijn, om via huis aan huisbladen te berichten. Maar alle bruikbare tips zijn meer dan welkom. Ik geef ze met alle liefde door.

Breng je stem uit op Doetebol Doetebol is een belevingspark in Doetinchem met robuuste speelnatuur, waar kinderen met natuurlijke materialen spelen en wijkbewoners elkaar ontmoeten. Ontstaan en tot stand gekomen vanuit een buurtinitiatief. Het park is in 2,5 jaar bedacht en aangelegd naar ideeën van buurtkinderen, basisschoolkinderen en wensen van bewoners uit de buurt. Doetebol is één van de genomineerden voor de Gelderse prijs. Als je net als wij Doetebol een warm hart toedraagt, dan kun je via deze link op hen stemmen.

Belevingspark Doetebol - Maak Gelderland mooier

Nominaties GPRK 2018 - Maak Gelderland mooier