Poliflw

Wij hebben tijdens de raadsvergadering van 6 november 2018 samen met de mede-indieners VVD, PVV, Leefbaar Lelystad, Forum voor de Ouderen, Lelystads Belang en Lokaal Lelystad een motie ingediend inzake de voorrangspositie van asielzoekers met een verblijfsvergunning, ook wel statushouders genoemd, bij de toewijzing van een sociale huurwoning.

Door een wetswijziging zijn gemeenten niet meer verplicht automatisch voorrang te verlenen aan statushouders bij de toewijzing van een sociale huurwoning. Door de toepassing van deze nieuwe wetgeving wordt deze ongelijkheid in behandeling tenietgedaan. Wij hebben het college dan ook opgedragen niet meer automatisch voorrang te verlenen aan statushouders bij de toewijzing van een sociale huurwoning.

De voorrangspositie valt niet uit te leggen aan inwoners van Lelystad die in bepaalde gevallen, vanuit een niet gewenste woonpositie, langdurig wachten op de toewijzing van een sociale huurwoning. De voorkeursbehandeling van de statushouders leidt tot onvrede bij andere woningzoekenden.

Deze ongelijkheid in behandeling valt voor ons en de mede-indieners niet te rechtvaardigen. Vandaar dat wij deze motie ingediend hebben en het college opgedragen hebben niet meer automatisch voorrang te verlenen aan statushouders bij de toewijzing van een sociale huurwoning. Wij zijn zeer blij dat deze motie tijdens de raadsvergadering van 6 november 2018 aangenomen is.

Fractie InwonersPartij

Op dit moment wordt er in Lelystad al actief PMD gescheiden ingezameld. Maar dit plan van het college is ‘omgekeerd inzamelen’, dus in plaats van PMD je restafval naar een centrale plek brengen of anders een vierde container aan huis krijgen waarbij het restafval nog maar eens in de vier weken wordt opgehaald.

Leefbaar Lelystad vindt dat de mogelijkheid van nascheiding eerst nog onderzocht had moeten worden. Want in maar liefst 37 buurten heeft een meerderheid zich niet uitgesproken voor óf een vierde container aan huis óf een ondergrondse container.

Blijkbaar is niet iedereen overtuigd van het nut en de noodzaak van dit ‘nieuwe afval inzamelen’, want veel inwoners uitten hun bezwaren hierover. Leefbaar Lelystad neemt deze signalen bloedserieus. Want het besluit over het omgekeerd inzamelen raakt alle inwoners dagelijks.

Sommige afvalstromen moeten apart worden ingezameld. Dat geldt bijvoorbeeld voor glas, papier en GFT. Die kun je het beste recyclen als ze apart worden ingehouden. Daarvoor hebben we de hulp van inwoners écht nodig. Maar voor plastic geldt dat niet.

30% van de verpakkingen die op de markt worden gebracht is niet recyclebaar. Nascheiding levert beduidend veel meer kunststof afval op. Feit is dat de machine het beter kan dan mensen. Een machine kun je programmeren. Bij mensen ligt dat anders. Het ‘nieuwe inzamelen’ invoering geeft géén garantie dat de doelstelling (100 kilo restafval per inwoner per jaar) daadwerkelijk gehaald gaat worden. Dat is afhankelijk van het scheidingsgedrag van de inwoners van Lelystad.

De gemeenteraden van Hengelo en Nieuwegein hebben in alle wijsheid in december 2017 besloten om toch maar eerst een onderzoek te doen naar de mogelijkheid van nascheiding in hun gemeente. Een herbezinning naar de wijze waarop de afvalscheiding gaat plaatsvinden.

Daarom heeft Leefbaar Lelystad tijdens de raadsvergadering van 10 juli 2018 samen met Forum voor de Ouderen, Partij voor de Vrijheid en Lelystads Belang voorgesteld om het raadsbesluit te wijzigen in:

1. kennis te nemen van de uitkomst van de enquête over het nieuwe inzamelen;

2. alsnog een onafhankelijk en representatief onderzoek naar de mogelijkheid van achteraf scheiden uit te voeren;

3. de resultaten hiervan mee te nemen bij het definitieve voorgestelde raadsbesluit en inwoners hierover via de gebruikelijke kanalen te informeren;

4. tot die tijd de huidige manier van inzameling voorlopig te behouden;

Helaas kreeg dit amendement geen steun van de meerderheid van de raad.

Over constructieve oppositie heeft het zespartijencollege in de versplinterde raad van Lelystad niet te klagen. Van de acht oppositiepartijen werken GroenLinks (2 zetels), CDA (2) en JongLelystad (2) goed mee. Leefbaar Lelystad (4) blijft luis in de pels.

Hoe kon de grootste coalitiepartij VVD de belangrijke post financiën weggeven aan kleinste coalitiepartij SP? Die interessante vraag van Jack Schoone, fractievoorzitter van Leefbaar Lelystad, bleef helaas onbeantwoord. Zijn kritiek op de anderhalve ton extra ondersteuning die nodig is door het benoemen van een zesde wethouder werd niet gedeeld. ‘Een zesde wethouder is overbodig. Dat heeft niets te maken met het algemeen belang’, aldus Schoone. ‘Na de decentralisaties kregen we ook geen extra raadsleden. Nu hebben we nog meer fracties, dus meer werk.’ Maar VVD-wethouder Janneke Sparreboom benadrukte dat het niet anders kan dan met extra kosten.

Op andere punten bleek het voor de oppositie wel mogelijk om via amendementen kleine wijzigingen aan te brengen in het raadsprogramma. De GroenLinks-fractie, die enigszins meelift met coalitiepartij SP, had acht amendementen die bijna allemaal met wat tekstuele veranderingen werden overgenomen door het college. Ook het CDA boekte een succesje met extra aandacht voor de jeugd-ggz en het terugbrengen van de wachtlijst tot een acceptabel niveau. Het lukt Sjaak Kruis, fractievoorzitter van GroenLinks, niet om overschotten in het fysieke domein te gebruiken als reserve voor het sociaal domein. Ook een CDA-wens. Maar dit is volgens Sparreboom “te risicovol”. Wel kunnen nog extra middelen uit de Participatiewet worden gehaald.

Geen uitvoeringsprogramma

Kruis kreeg het ook voor elkaar “mobiliteit” mee te nemen in de energietransitie door toe te voegen dat de gemeente duurzaam vervoer gaat stimuleren in beleid en uitvoering. Verder boekte Kruis kleine succesjes met meer aandacht voor inclusiviteit en diversiteit. JongLelystad kreeg steun voor meer sportkansen voor kinderen en jongeren, al bleken daar geen extra kosten aan verbonden. Op de totale financiën had Leefbaar Lelystad onvoldoende zicht. Volgens Schoone maakt het college zijn te bereiken doelen en ervoor benodigde financiële middelen in het coalitieakkoord te weinig concreet. In een amendement vroeg hij, met steun van PVV, Lelystads Belang en Forum voor de Ouderen, om een uitvoeringsprogramma direct na het zomerreces met daarin duidelijk en gestructureerd hoeveel geld het college voor verschillende thema’s reserveert en op welke manier de doelstellingen moeten worden behaald.

Sparreboom benadrukte dat er een raadsprogramma ligt, niet een coalitieakkoord. ‘Dan zijn amendementen mogelijk.’ Maar naar een separaat uitvoeringsprogramma had ze geen oren. ‘We hebben niet overal financiën. Het kan ook om verschuivingen of accentverleggingen gaan.’ Schoone vond toetsing dan wel moeilijk worden, maar Sparreboom beloofde dat er nog concrete actiepunten komen en halverwege de rit een evaluatie. Leefbaar besloot niettemin tegen het raadsprogramma te stemmen, net als PVV en DENK. Daarmee was er voldoende steun voor het raadsprogramma en ook voor de zes wethouders. Kruis was het college erkentelijk voor het meedenken over formuleringen die “voldoende recht doen aan alle posities”. ‘Dat is anders dan bij vorige gelegenheden. Een mooie vooruitgang.’